Breskensche Courant 40 25 Burenplicht. De lamp in de woestijn Bieten rooien Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. FEUILLETON Buitenland Binnenland 42ste Jaarpang Zaterdag 22 October 1932 Nummer 3775 ABONNEMENT: per kwartaal 1,25; buiten Breskens 1,40. Buitenland 6,50 per jaar. Zondagsblad per kwar taal 0,65; en buiten Breskens f 0,725Bui tenland f 3,50 per jaar. Verschijnt lederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTIËN: van 1 5 regels f 0,75 iedere regel meer 15 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handelsadüertenliên bij regelabonnemenl groote korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. GRATIS verzekering voor de abounds tegen ongelukken, en 7/ fff vel voor de volgende bedragen: gulden bij levens- -t rv s~\ gld bij dood vy r— gld bij ver- j— /a gld bij eer lange ongeschikt- J f ff f door H lies van een J f f ^lcs van een heid lot werken een ongeluk hand of voet oog De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij gld bij ver lies van een duim „Fatum" te 's-Gravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger x-\ gld bij verlies Iff Van eiken anderen vinger 0 Een spreekwoord zegt: een goede buur is beter dan een verre vriend. Als men het zóó verstaat, dat men aan een goeden buur in tijd van nood méér heeft of kan hebben dan aan een verwijderden vriend, dan "is dat zeer zeker juist. Een goede buur is onwaardeerbaar en tóchzijn er zoo betrekkelijk weinig goede bu ren. Vriendschap te onderhouden met een vér wonende, is niet moei lijk. Men ontmoet elkaar „bij.ge legenheid," meestentijds een vroolij- ke en prettige gelegenheid, en dan voldoet men elkaar al gauw. Maar buren zien elkaar dagelijks en ze leeren elkander kennen in de on derscheidene omstandigheden des le vens, als ze laat zijn opgestaan b.v. of met het verkeerde been uit bed gestapt, als ze kleedjes kloppen of een kwitantielooper moeten wegstu ren, als de kinderen ruzie met elkaar hebben of de jongste dochter van „d'r naast" eerder aan. den man is gekomen dan iemands eigen oudste dochter. Geen twee menschen op de wereld zijn in aard gelijk aan elkaar. Dat weten we allemaal, maar tóch ver dragen buren het niet, dat de een ónders doet of is dan de ander, loffelijke uitzonderingen daargelaten. Menschen, die elkaar het leven zou den kunnen veraangenamen, vergal len slechts eikaars genoegens. We kunnen ons dat van anderen nooit begrijpen, alleen in ons speciale ge val, met die alleronmogelijkste bu ren, die wij hebben, is het inderdaad ondoenlijk om als goede buren te verkeeren. Een tijd geleden werd ergens in ons land een alleen-wonende oude vrouw vermoord. Buren, die des avonds laat thuis kwamen, zagen in de woning van die vrouw nog licht branden, dat bij hun nadering plots werd uitgedaan. Even later za gen ze een man uit het huis weg sluipen. Ze vonden het vreemd, maar de buren bemoeiden zich niet met het oude mensch, dat eenigszins zon derling was. 'Den volgenden dag bleek de vrouw door een onverlaat te zijn gedood. De vorige week had in Harden- berg een tragische gebeurtenis plaats. Een bejaard echtpaar had per abuis, door bijziendheid van de vrouw, 20. Uit het Engelsch van ETHEL M. DELL door CATH. A. DERMOUTWISSER o Het was gegaan spierkracht ver sus gewicht en na een korten strijd had spierkracht de overwinning be haald; hij herinnerde zich nog de onaangename gewaarwording van verslagen te zijn, ofschoon hij zoo verstandig was geweest, het geval als een man en lachende op te ne men; dat was een der weinige ge legenheden geweest, waarbij hij het onderspit had moeten delven. Maar nu, dezen avond stond hij tegenover een ernstiger geval. Wat kwam die man met dien strengen, afkeurenden blik en die onverbid delijke houding hem mededeelen? Een onrustig gevoel maakte zich van hem meester. Daar was iets niet in den haakdaar broeide wat. creoline voor een andere drank aan gezien en deze gedronken. De ge volgen waren zeer éVnstig. De on- gelukkigen verzochten den buren om een dokter te halen, maar „omdat de buren niet goed met de oudjes omgingen," weigerden ze dat. Natuurlijk, de lezer vindt zoo iets vreeselijk, gemeen zelfs! Maar als men die buren eens kon hooren vertellen! Verhalen waar schijnlijk, waarvan de haren des luisteraars ten berge zouden rijzen. Goede buurschap wordt niet be schouwd als een menschenplicht je gens elkaar, maar als een gunst, welke verdiend moet worden. We moeten buren echter trachten te waardeeren, zooals ze zijn. Een buur is de toevallige meest-even- naaste van alle menschenkinderen. We mogen niet verlangen, dat die is, en doet, en denkt en handelt als wij. Hoe die buur ook zij, we hebben plichten jegens hem en hij jegens ons, omdat de omstandigheden des levens hem in onze onmiddellijke nabijheid hebben geplaatst. In bepaalde omstandigheden des levens moeten buren op elkaar kun nen rekenen en daartoe moeten ze elkaar leeren verdragen. Burenplichten zijn zeer voorname menschenplichten. Voor goede buurschap wordt niet vereischt, dat we heel den dag bij elkaar over den vloer komen en dat de een den ander van alle lief en leed des gezins op de hoogte houdt, maar dat we van elkaar wat door de vingers zien, begrijpende, hoe we allen een verschillend karakter hebben en voor verschillende moei lijkheden in het leven staan. Een mensch kan zóó slecht zijn, dat we nooit zijn vriend zouden wil len worden, maar als hij naast ons komt wonen of in de onmiddellijke nabijheid, dan is hij een onzer buren en hebben we als zoodanig plichten tegenover hem. In nood moet hij op ons kunnen rekenen, als burendienst hem baten kan. aardappels rooien en andere landarbeid, veroorzaakt kloven in de handen en maakt ze ruw en pijnlijk. Dit verzacht en geneest men met Doos 30, 60 en 90 ct. Purol „Welnu, jij dwaas," zeide hij ein delijk, terwijl hij al zijn moed bij een raapte. „Wat kom je hier nu eigenlijk uitvoeren?" Hij had in zijn schrik zijn sigaar doorgebeten, wierp die weg en trachtte op gemoede lijken toon te spreken. Hij bedwong zijn innerlijke onrust en keek zonder blikken en blozen in de harde oogen die op hem waren gericht. „Wat is je bedoeling? Ik veronderstel, dat je mij iets komt vertellen. Hadt ge mij dat niet evengoed kunnen schrij ven?" „Het geschreven woord heeft niet altijd de gewenschte uitwerking," was het antwoord. Hij hief plotseling de hand op, streek het verwarde haar van 't voorhoofd en schoof de dikke plooien van den chuddah naar achteren. Zijn trekken waren in het maanlicht duidelijk te onderschei den, mager, donker, een echt En gelsch gezicht. „Monckl" riep Dacre uit op den toon van iemand, die een vermoeden bevestigd ziet. „Ja, Monckl" Op harden toon her haalde hij zijn naam. ,,'t Heeft me ontzettend moeite gekost je tot hier toe te volgen. Ik zou dat niet hebben gedaan als de zaak niet zeer drin gend ware geweest". „Wel wat duivel is dat dan?" Kabinetscrisis in België, Tsecho- Slowakije en Roemenië. Donkere wolken pakken zich sa men aan den politieken hemel van verschillende kleine Europeesche staten. Het crisist er geducht De meest opmerkelijke regeerings- crisis is die, welke in België is ont staan. De jongste gemeenteraadsver kiezingen hebben er de ontevreden heiddes volks gedemonstreerd tegen de financieele politiek der regee- ring en tegen de contingenteerings- politiek, welke het leven in België zooveel duurder maakte. Ofschoon een katholiek-liberale regeering in België het bewind voert, schenen de katholieken het meest verant woordelijk te worden gesteld voor de gevoerde politiek en dat schijnt aan leiding te zijn geweest voor de li beralen om zich van de katholieken los te maken en toenadering te zoe ken tot de socialisten. De liberale ministers in het kabinet raakten in eens van meening, dat het land over de nieuwe financieele wetten eerst gehoord moest worden. Toen de an dere ministers het daarentegen een landsbelang noemden, dat de finan cieele hervorming en saneering zoo spoedig mogelijk werd doorgevoerd, traden de libera'e ministers uit het kabinet en werd de premier Renkin gedwongen om het ontslag van het kabinet aan den koning aan te bie den. Het werd aanvaard en verwacht wordt thans, dat een interim-kabinet zal optreden, hetwelk tot kamer ontbinding en het uitschrijven van nieuwe verkiezingen zal overgaan. Liberalen en socialisten zoeken el kaar op het oogenblik om een nieu we regeeringscoalitie in de nieuwe Kamer te vormen. De nieuwe coali tie stelt zich voor, een actie tegen het Bijzonder Onderwijs, althans te gen de subsidieering er van, te voe ren. Maar hoe moet het gaan in zake de landsverdediging, waarvoor de liberalen zulke enorme kapitalen beschikbaar willen stellen? In Tsecho-Slowakije is de minis ter-president Udrzal de uitspraak laten we aan den weiwillenden lezer over afgetreden „wegens gezond heidsredenen". Van de gelegenheid zal worden gebruik gemaakt om het kabinet, dat blijkbaar ook niet erg gezond meer was, politiek te reorga- niseeren. Dacre sprak op den toon van ie mand die weet, dat het voordeel niet aan zijn kant is. „Ik moet je zeg gen dat ik je manier van doen, vervloekt indringerig vind. Maar als je een voldoend excuus hebt, laat dan hooren 1" Hij had nog nooit zulk een toon tegen Monck aangeslagen, maar hij was onmeedoogend opgeschrikt uit zijn welbehagelijke houding en vond Monck's tegenwoordigheid lastig. Buitendien voelde hij tegenover hem zijn minderheid. Er was iets in Monck's houdingzooiets onver biddelijks en veroordeelendsdat hem op zelfverdediging deed be dacht zijn. Maar Monck beantwoordde zijn uitdagende woorden met de grootste kalmte. Hij voelde zich als door een ijzeren hand gegrepen, waaruit geen tegenspartelen hem bevrijden kon. Uit zijn lompen haalde Monck een enveloppe te voorschijn. „Je hebt me. meen ik, weieens hooren spreken over mijn broer Ber nard," zeide hij, „de predikant van de gevangenis te Charthurst". Dacre knikte. „Dat is degeen die je iedere maand schrijft. Nu, wat is er met hem aan de hand?" Monck's stevige vingers namen een brief uit de envelop en vouwde In Roemenië is het kabinet Vajda afgetreden. In dit land dreigt een financieele debacle. Bovendien was er een moeilijkheid met het aan hangige Roemeensch-Russische non agressiepact. Titulescu, de afgetre den Londensche gezant, was tegen het verdrag. De boerenleider Ma- niu is thans belast met de vorming van een nieuw kabinet, waarin Tiyulescu als minister van buiten-, landsche zaken zou worden opge nomen. Spanje internationaal wapen depot? De Fransche premier Herriot gaat een reis maken naar Spanje, wat tot veel commentaren aanleiding geeft. Verondersteld wordt, dat Her riot een nauwe toenadering tot Span je gaat zoeken. In het ontwape ningsplan, dat in Parijs werd uitge werkt, zou voorzien zijn in de in stelling van een internationaal wa pen-depót, hetwelk Herriot zich in Spanje had gedacht. Volgens som migen, omdat Spanje gelegen is tus- schen Frankrijk en de Fransche ko lonie Marokko in Afrika, zoodat de Franschen een vlotte verbinding met het depót zouden hebben ende Duitschers er veel moeilijker bij kun nen I Och ja, buurvrouwen en vol keren moeten wat te vertellen heb ben van elkaar. De moeilijke vier-mogend- heden-conferentie. Met de vier-mogendhedenconfe- rentie wil het maar niet vlotten. Het gaat hier over den Duitschen pari- teitseisch. Om er over te praten, wil de Fransche regeering niet naar Lon den komen, maar wél naar Genève. En de Duitschers willen niet naar Genève, zelfs niet, nadat Mac Do nald het ze voor den tweeden keer dringend heeft gevraagd. Alles om prestige kwesties I Daaraan moet desnoods het heil van Europa en van den vrede worden geofferd. Mac Do nald zal nu nog eens probeeren om partijen naar Lausanne te krijgen. Als dat ook mislukt, houdt hij er mee op. Uitstel van de Ontwapenings conferentie? Door Duitsche halsstarrigheid is op het oogenblik elke internationale samenspreking tot mislukking ge doemd. Naar men weet, heeft Duitschland zich ook al van de Ont- dien open. ,,'t Is misschien beter dat je 't zelf leest," zeide hij en stak Dacre den brief toe. Maar zonderling genoeg deed die een stap achteruit, als bevreesd dien aan te raken. „Kan je me niet ver tellen waarover het gaat?" vroeg hij geprikkeld. Monck hield de hand uitgestrekt. Hij sprak met iets onaangenaams in zijn stem. „O ja, ik kan 'tje wel vertellen. Maar 't zou beter zijn als je het zelf las. Het gaat jou van zeer na bij aan. Die brief werd ongeveer zes weken geleden, geschreven in de gevangenis te Charthurst, waar een vrouw, die beweert jou echtgenoot te zijn, haar straf ondergaat voor valschheid in geschrifte". „VervloektI" Ralph Dacre deinsde achteruit alsof hij een vuistslag had ontvangen. Maar in het volgende oogenblik was hij zichzelf weer meester en barstte in een zenuwach tig lachen uit. „Maar, beste kerel, ben je gek genoeg om geloof te hechten aan zoo'n onmogelijk ver- haall" zeide hij. „En je hebt die heele reis gemaakt om me dat te komen vertellen! Je bent gek!" Monck hield hem nog steeds den brief voor. „Je moest inderdaad het wapeningsconferentie teruggetrok ken en nu begint men de wereld voor te bereiden op een uitstel dier conferentie. In een bericht uit de Ver. Staten heet het, dat het zoo heel dringend is, dat de mogendhe den in het voorjaar naar een op lossing van de wereldcrisis gaan zoe ken en twee belangrijke conferenties op hetzelfde tijdstip, zoo wordt be toogd, dat gaat niet. De Ontwa peningsconferentie moet daarom wij ken voor de economische conferen tie. Vroeger werd juist betoogd, dat deze laatste tot mislukking zou zijn gedoemd, als niet eerst een accoord omtrent ontwapening was bereikt I Russisch-Japansche vriendschap. De Japansche gezant te Moskou heeft bij zijn terugkeer te Tokio ver klaard, dat de verhouding met Rus land zeer vriendschappelijk is ge worden. De Russen gaan accoord met een gezantschap van Mands- joekwo in Moskou en hebben met de Japanners nieuwe verdragen ge sloten inzake visscherij en petroleum- winning. En hierprotesteeren de communisten op last van Moskou tegen de imperialistische actie van Japan in China en Mandsjoerijel De storm. Bijna elk najaar brengt een krach- tigen storm met zich, maar dezen keer heeft het al zeer geducht ge spannen. Menigeen heeft op Maan dag en Dinsdag j.l. zijn hart vast gehouden over het lot van zijn wan kel huis of zijn wrakke scheepske. De loodsbooten zelfs werden bin- nensgaats gehouden en onze mach tige Indië-vaarder, de Van Olden- barnenvelt, werd ook al om rede nen van veiligheid buitensgaats ge houden tot de woedende elementen zich zouden hebben gelegd. Hier en daar heeft een windhoos op het land aanmerkelijke schade aange richt, zooals te Westerlee bij Win schoten en te Jubbega, maar overi gens waren het slechts boomen en wat wankele schoorsteenen, welke den storm ten offer vielen. Een kwaad ding was het, dat het in de voorafgegane weken zoo geplas- regend had, waardoor in stroomen en polderwateren een hooge water stand was ontstaan. Hier en daar liever zelf lezen. Het is een zeer omstandig verhaal". „En ik zeg je dat het een ver vloekte leugen is I" barstte Dacre woedend los. „Er is geen vrouw ter wereld die eenig recht op mij kan doen gelden dan alleen Stella. Waarom zou ik het lezen? Ik zeg je dat het een vervloekt verzinsel is, een samenraapsel van leugens!" „Je wil daarmee dus zeggen, dat je vroeger nooit een huwelijk hebt aangegaan?" vroeg Monck lang zaam. „Natuurlijk!" Dacre lachte weer nijdig. „Je moet wel krankzinnig zijn om zooiets te denken, 't Is ongè- hoordl Natuurlijk ben ik vroeger nooit getrouwd geweest. Wat denk je wel?" Monck bleef onverstoorbaar kalm. „Ze was actrice in een café-chan- tant," zei hij. „Haar naam is, of wasMadeline Belleville. Wil je me vertellen dat je met haar nooit iets uitstaande hebt gehad?" Dacre lachte weer spottend. „Je veronderstelt toch niet, dat ik met zoo'n soort vrouw zou trouwen, hé?" zeide hij. .(Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1932 | | pagina 1