Breskensche Courant
200
- 25
De lamp in de woestijn
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Raadsvergadering
te Aardenburg.
FEtTILLFTON
Een Meisjesgezicht
42ste Jaargang
Woensdag 5 October 1932
Nummer 3770
ABONNEMENT:
per kwartaal f 1,25;
buiten Breskens 1,40.
Buitenland f 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal f 0,65; en builen
Breskens 0,725Bui
tenland f 3£0 per jaar.
i
Verschijnt;
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk f uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35. BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
A D VER TENTIË N:
van I 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 cnl.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadvertcntiên bij
rcgelabonncmenl groote
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
CR A TlS verzekering voor de
abonnéTtegen ongelukkenen
Wtl voor dé volgende bedragen
gulden bij levens- 1 8^ bij dood r— gld bij ver- 8^ bij oer- j gld bij ver
lange ongeschikt- f li J door j lies van een jij 'Ies van een -HFf ',c5 van ecn
heid tot werken een ongeluk hand of voel oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
■a gld bij verlies
ill van eiken
anderen vinger
o
Wegsverharding in den Zwin
polder.
Van het bestuur van den Zwin
polder is het verzoek ingekomen aan
de gemeente om een bijdrage in de
verharding van een eind weg in de
richting Sluis.
Na korte bespreking wordt be
sloten dat nog geen toezegging ge
daan wordt, maar dat B. en W.
deze zaak* nog nader bespreken met
het bestuur van den Zwinpolder, om
dan later in den raad met een voor
stel te komen.
Uitbetaling laatste termijn steen
weg AardenburgSt. Kruis.
De VOORZITTER; Van den heer
W. H. J. van der Hooft is een schrij
ven ingekomen, waarin hij, als di
rectie van den steenweg Aardenburg-
Sint Kruis, bezwaar maakt tegen de
uitbetaling van den laatsten termijn
der aannemingssom, omdat naar zijn
oordeel het werk niet is uitgevoerd
zooals dat in het bestek is omschre
ven, zoodat de laatste afrekening
niet mocht plaats gehad hebben voor
er nog een en ander behoorlijk aan
den weg was uitgevoerd geworden.
B. en W. zouden willen voorstel
len dit schrijven voor kennisgeving
aan te nemen.
Mevr. VAN DEN BROECKE:
De Commissaris der Koningin in
Zeeland is immers opgedragen de
laatste werkzaamheden aan dien weg
voor rekening der beide gemeenten
te doen uitvoeren?
De VOORZITTER: Dat is zoo.
Mevr. VAN DEN BROECKE:
Is het dan niet gewenscht dat deze
kennis neemt van dit schrijven?
Dhr. DE BACKERE: Is er iets
bekend, wat Sint Kruis in deze aan
gelegenheid gedaan heeft? De weg
is immers voor gezamenlijke reke
ning gelegd?
De VOORZITTER: Ja zeker.
Dhr. DE BACKERE: Kan er dan
geen overleg gepleegd worden met
Sint Kruis, hoe in dezen te handelen?
De VOORZITTLR: Dat laatste
weet ik; mij dunkt wij kunnen dezen
brief best voor kennisgeving aan
nemen.
Mevr. VAN DEN BROECKE:
Dat ben ik niet met U eens; mij
dunkt, dat de Commissaris der Ko-
15.
Uit het Engelsch van
ETHEL M. DELL
door
CATH. A. DERMOUT-VISSER
„Wel kerel, wat een bof!" riep
Tommy vol enthousiasme uit.
„Een bof waarvan ik geen ge
bruik zal maken," merkte Monck
droogjes op. „Ik heb integendeel
verlof gevraagd. Ik heb er in alle
geval recht op, maar Dacre heeft
eerst een beurt gehad. De baas wilde
het me eerst niet geven, maar ein
delijk heeft hij toch toegestemd. Je
lui jongens zult alleen wat harder
moeten werken, dat is alles".
Tommy keek hem verbaasd aan.
„Maar Monck, die Commissie! Ik
dacht dat je er juist erg mee in je
schik zoudt zijn. Zoo'n gelegenheid
kun je je toch niet laten ontgaan!"
„Mijn eigen zaak is dringender,"
antwoordde Monck kortaf.
Toen herinnerde Tommy zich dien
ningin, die met de einduitvoering be
last is geworden, wel degelijk ken
nis moet krijgen van dit schrijven.
De VOORZITTER: Wat mij be
treft heb ik daar ook geen bezwaar
in en als de raad aldus wil besluiten,
zullen wij het stuk aan den Commis
saris der Koningin doorzenden.
Vindt de raad zulks goed?
Dan zal het geschieden.
Subsidie aan de T.B.C.-
commissie.
Van de Tuberculose-commissie is
het verzoek ingekomen, om evenals
in vorige jaren een bedrag van f 100
uit de gemeentekas te mogen ont
vangen.
B. en W. hebben dit stuk nog niet
in hun vergadering behandeld, zoo
dat besloten wordt het eerst in het
college te bespreken en later een
beslissing te nemen in den raad.
Vergoeding aan schoolgaande
kinderen.
Zooals de vergadering weet is in
de vorige zitting het verzoek van A.
Ghijs om vergoeding aan zijn 3
schoolgaande kinderen te Oostburg
aangehouden, ten einde den afstand
van den Liter tot de school te Oost
burg te doen opmeten.
Dit laatste heeft plaats gehad en
de uitslag is geweest, dat de afstand
minder dan 4 K.M. bedraagt, zoodat
A. Ghijs geen recht op tegemoet
koming heeft.
Dhr. HOLLEBRAND: Ik meen,
dat het meer dan 4 K.M. is.
De VOORZITTER: De gemeen
te-opzichter heeft de weg gemeten
en die komt tot minder dan 4 K.M.
Dhr. HOLLEBRAND: Wanneer
ik de mijlpalen langs den rijksweg
goed tel, dan moet de afstand meer
dan 4 K.M. zijn en dan heeft Ghijs
er recht op.
De VOORZITTER: Dat spreekt
vanzelf en wij zullen het dan ook
nog eens nader onderzoeken.
Dhr. CATSMANIk weet niet
of de kinderen van A. Ghijs de
school trouw bezoeken, dan of zij
zich aan veel s choolverzuim schuldig
maken en daarom zou ik zooiets
als een amendement op deze even-
tueele vergoeding willen indienen,
om bijvoorbeeld een tegemoetko
ming te geven van 10 cent per dag
en per kind.
Mevr. VAN DEN BROECKE:
Wij kunnen nu toch reeds wel be
sluiten, als de afstand meer is dan
4 K.M., dat Ghijs dan de tegemoet-
ontstelden blik, dien hij dien avond
bij zijn vriend had opgemerkt en
hij begon te begrijpen.
„Je hebt zeker slecht nieuws van
huis gehad, hè? Dat spijt me erg.
Is je broer ziek of wat is er?"
„Neen, dat is het niet. Ik kan
er met jou niet over praten Tommy,
maar ik moet gaan. De baas heeft
me acht weken verlof gegeven en
ik vertrek morgen vroeg". De woor
den kwamen Monck slechts met
moeite over de lippen.
„En je gaat naar huis!" riep Tom
my uit, „dat zal haasten zijn".
Toen kreeg zijn medegevoel weer
de bovenhand. ,,'tDoet me ontzet
tend leed. Zult ge goed op je zelf
passen?"
Monck legde onverwacht zijn hand
op den schouder van den jongen.
„En zul je ook goed op jezelf pas
sen, Tommy En geen dwaasheden
uithalen terwijl ik weg ben. En als
je zin krijgt om wat te drinken,
drink dan limonade".
„Ik zal een echte brave Hendrik
zijn," beloofde Tommy, die door
toon en daad getroffen was. „Maar
't zal hier razend vervelend zijn zon
der jou. Ik heb een hekel aan de
eenzaamheid. En Stella zal de rest
van het seizoen wel in Bhulwana
blijven als ze terugkomen".
koming krijgt.
De VOORZITTER: Heelemaal
niet, maar dan met het amendement
van den heer Catsman.
Aldus besloten?
Dan komen wij tot
Vermindering van Weidepacht.
Van den landbouwer Stekelijnck
is het verzoek ingekomen om ver
mindering van huur van een perceel
weiland te mogen ontvangen. Zooals
de raad weet is dit verzoek in han
den gesteld van de pacht-commissie,
welke commissie adviseerd in dit
geval geen vermindering toe te
staan. De pacht bedraagt f30 per
gemet.
Besloten wordt geen vermindering
toe te staan.
Pensioengrondslag.
De pensioengrondslag van den
burgemeester en die van den boek
houder der gasfabriek worden op
nieuw vastgesteld.
De rekening 1931.
De VOORZITTER: Aan de orde
is de behandeling der rekening
dienst 1931. Mevrouw van den
Broecke en de heer De Backere
hebben de rekening nagezien, wie
zal er rapport uitbrengen?
Mevr. VAN DEN BROECKE:
Het is meen ik, gebruikelijk, dat
het oudste lid zulks doet, dat is in
dit geval de heer De Backere.
Dhr. DE BACKERE: Mijnheer
de Voorzitter ik fieb niets gevonden,
dat niet in orde was en kan dus
voorstellen de rekening goed te keu
ren.
Mevr. VAN DEN BROECKE:
Ik ben het met den heer De Backere
eens.
De VOORZITTER: Dan zullen
wij stemmen.
Dhr. HOLLEBRAND: Ik heb de
rekening ook nagezien en mag wel
licht ook wat over een post zeggen
of vragen?
De VOORZITTER: Zeker.
Dhr. HOLLEBRAND: Ik heb in
de rekening een post gevonden van
f 300,38 die nog moet geïnd worden.
Hoe komt het, dat genoemd bedrag
nog niet binnen is?
De VOORZITTER: Kunt U ook
zeggen, welke post het is, of waar
het over loopt?
Dhr. HOLLEBRAND: Het be
treft de bijdrage van gemeentebestu
ren voor de barak voor besmettelijke
ziekten.
De VOORZITTER: Juist. Er zijn
„Maar ik blijf niet voor goed
weg," troostte Monck en klopte hem
andermaal op den schouder. „Ik ga
niet voor mijn pleizier op reis en
hoe eerder het gebeurd is, hoe aan
genamer het mij wezen zal".
Met die woorden ging hij de ka
mer in, de kamer waar Stella had
gezeten den avond voor haar huwe
lijk, starende in den donkeren nacht
en onwillekeurig herinnerde Tommy
zich plotseling het gezicht van zijn
vriend op dienzelfden avond, met
schitterende, glinsterende oogen naar
boven kijkend, alsof hij een visioen
zag.
Verlegen en eenigszins angstig
stak hij haar brief in den zak en
ging naar zijn eigen kamer.
0
HOOFDSTUK VI.
De Tuin.
De Hemel van het Oosten. 'tWas
een week geleden sedert Stella die
woorden had neergeschreven en nog
steeds was ze onder die bekoring.
Ze had in haar leven nooit ge
droomd van een land zoo schoon,
zoo fijn, zoo teer, zoo verrukkelijk.
De dagen volgden elkaar met een
tonige regelmaat op. De eene won
derlijke nacht volgde op den ande
ren en steeds meer k-.vam ze onder
enkele gemeentebesturen, die mee-
nen, dat zij die bijdrage aan de
gemeente Aardenburg niet verschul
digd zijn en daarom weigerachtig
blijven in de betaling. Het bedrag
is zooals U zegt f 300,38.
Er is reeds herhaaldelijk over ge
schreven, maar die gemeentebestu
ren beroepen zich hierop, dat zij wel
een contract gesloten hadden met
het Burger-Gasthuis van Aardenburg
en niet met ons gemeentebestuur.
Daar echter bij de opheffing van het
Burger-Gasthuis de ziekenbarak met
al zijn rechten en verplichtingen
overgegaan is aan de gemeente Aar
denburg, meenen wij, dat de con-
tracteerende gemeente door de ver
bintenis aan het Gasthuis thans de
zelfde financieele verplichtingen heb
ben na te komen tegenover de ge-
verliest nimmer zijn frissche teint en
soepele gaafheid, wartneer men voor
de verzorging^yan het gelaat „Zij"-
Crême
In pyjzén van 20-30-45 en 75 cent,
meente Aardenburg, die eigenares
dier barak geworden is.
Op een vergadering der vereeni-
ging van Burgemeesters, Secretaris
sen en Ontvangers in W. Z.-Vlaan-
deren heb ik al eens de meening
van ons gemeentebestuur uiteenge
zet, maar toch zijn er nog weiger
achtige gemeenten gebleven.
Deze zaak is evenwel nog niet uit.
Nog heden is er een brief aan de
weigerende gemeenten verzonden om
hun schuld te voldoen. Mochten zij
in hun weigering volharden, dan
zullen wij ons verplicht zien de zaak
ter kennis te brengen van Heeren
Ged. Staten van Zeeland.
De rekening wordt zonder hoofde
lijke stemming goedgekeurd.
De eindcijfers bedragen voor
den gewonen dienst f85334,30 en
f 60779,23 met een goed slot van
f 4555,07.
Voor den kapitaaldienst f 48913,45
en f 48096,41 met een goed slot van
f 817,04.
Van de rekening der gasfabriek
zijn de eindcijfers van den ge
wonen dienst in ontvang en uitgaaf
f 18405,83 en van den kapitaaldienst
eveneens in ontvang en uitgaaf
f 13140,93.
de betoovering. 'tWas of haar heele
persoonlijkheid opging in de haar
omringende schoonheid, alsof ze er
in gevangen was en weldra zou op
houden een op zichzelf staand wezen
te zijn.
De sirenenmuziek van den stroom
die zich langs hun kamp voortspoed
de, drong dag en nacht tot hen door
.en het was, alsof die iedere
daadwerkelijke gedachte onmogelijk
maakte en alleen ontvankelijk voor
een gevoel van onuitsprekelijk ge
not. Dat bleef haar altijd bij, slaap
verwekkend, bijna tot oververzadi
ging toe. Al haar zenuwen schenen
verslapt, al haar energie gedoofd.
Somtijds vroeg ze zich af, of het
geluid van het stroomende water een
verlammenden invloed op haar uit
oefende, want waar ze ook gingen,
overal hoorde ze het. De stroompjes
die door de sneeuw werden gevoerd,
liepen in alle richtingen en sinds ze
Srinagar hadden verlaten, kon ze
zich niet herinneren dat ze die voort
durende muziek niet hadden ge
hoord. Het was voor haar als een
voortdurend refrein, maar toch werd
ze het nooit moe. Dit zonderlinge
droomleven verveelde haar niet.
In het begin van haar huwelijk,
dat haar al zoo ver scheen dat ze het
zich nauwelijks herihnerde, had ze
De VOORZITTER: Nu komen
wij aan de groote kluif voor deze
vergadering
De Begrooting 1933.
Wij zullen die hoofdstuk voor
hoofdstuk behandelen. Telkens zal
opgegeven worden, welke artikelen
de verschillende hoofdstukken be
vatten, dan kan ieder uit zijn even-
tueele aanteekeningen zien, of hij
daaromtrent iets wenscht te vragen
of in het midden te brengen.
Mevr. VAN DEN BROECKE
vindt de post voor schrijfbehoeften
en drukwerk vrij hoog. Zij meent dat
de kosten der administratie in de
gemeente aan den hoogen kant zijn.
Ook de telefoongesprekken met een
bedrag van f 160,- en de post
dienstreizen loopen bijzonder in het
oog.
De VOORZITTER wijst er op
dat tengevolge van allerlei nieuwe
wetten en voorschriften ook meer
materiaal noodig is. In de telefoon
kosten zit ook de jaarlijksche huur.
De post dienstreizen vloeit voort uit
de vele belangrijke zaken, die Aar
denburg den laatsten tijd in behan
deling had en die beter persoonlijk
dan per brief afgewerkt kunnen wor
den.
Dhr. HOLLEBRAND: Mijnheer
de 'Voorzitter, ik zie, dat er voor
kosten der raadsvergaderingen niets
is uitgetrokken.
De VOORZITTER: Dit is uit zui
nigheid gebeurd. B. en W. willen
voorstellen de thee op onze vergade
ringen te laten vervallen.
Dhr. CATSMANMijnheer de
Voorzitter straks hebben wij een
kleinigheid bezuinigd door de thee
op onze vergaderingen weg te laten,
maar thans wensch ik een onder
werp te behandelen, dat veel be
langrijker is en dat ik doe met een
eenigszins beklemd hart, omdat het
betreft
salarisvermindering
van de gemeenteambtenaren. Aan
zoo'n bespreking zit altijd een on-
aangenamen kant, maar toch meen
ik deze zaak ter sprake te moeten
brengen.
De salarisvermindering, die ik op
het oog heb zou daarin bestaan,
dat ik de korting der pensioenbij
drage voor de ambtenaren, die nu
3 pCt. bedraagt zou willen opvoeren
tot 8V2 pCt.
Dat zoo iets wel geoorloofd zou
zijn, kan o.a. gegrond worden op
veel geleden en veel betreurd. Haar
heele natuur was in opstand geko
men en ze had al haar wilskracht
noodig gehad om haar gevoel te
bedwingen. Maar dat was lang, lang
voorbij. Ze voelde nu niets meer dan
een doffe, kalme berusting in dit
loome leven en Ralph Dacre was
daar volkomen tevreden mee. Hij
had altijd volkomen vertrouwd op
zijn macht om haar gelukkig te ma
ken en hij was onbewust van den
woesten geest van verzet, dien zij
ternauwernood onderdrukken kon.
Hij verlangde niet door te dringen
in haar innerlijk. Hij was tevreden
met het leven zooals het was, te
vreden om met haar de droomerige
genoegens te smaken van deze wil
dernis en niet te denken aan hetgeen
daarna komen zou. Hij verdiepte
zich weinig in de toekomst en als
hij het deed was het met groot ge
noegen. Zoo nu en dan stelde hij zich
voor hoe Stella zou tronen als een
koningin temidden van een naijve-
rigen kring. Als zijn vrouw was haar
positie verzekerd en zelfs Lady Har
riet zou de vlag moeten strijken.
En wat zou die kleine Netty Erm-
sted op de tanden knersen. Hij lach
te als hy daaraan dacht.
(Wordt vervolgd).
