Breskensche Courant
200
25
De lamp in de woestijn
Knocke.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Buitenland
FEUILLETON
Binnenland
41ste Jaargang
Woensdag 31 A' gustus 1932
Nummer 3760
ABONNEMENT:
per kwartaal 1,25;
buiten Breskens 1,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal f 0,65en builen
Breskens 0,725Bui
tenland 3\50 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk I uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van 7 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadoertcntiên bij
regelabonnement groote
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GRATIS verzekering voor de
abonnës tegen ongelukken, en
mei voor de volgende bedragen
gulden bij levens- j /-\ gld bij dood wj gld bij ver- gld bij ver- a gld bij eer
lange ongeschikt- 11 II I door H lies van een j( ^es üan een 4 ^es van ecn
heid tot werken een ongeluk hand of voel oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
gld bij verlies
III van eiken
anderen vinger
Ondanks de zeer weinige en sum
miere berichten, die ons uit het Ver
re Oosten geworden, blijkt uit al
les, dat de toestand daar alles be
halve rooskleurig is en dat de Ja
panners er een koortsachtige activi
teit ontwikkelen, die nog wel eens
groote gevaren zou kunnen opleve
ren. In het kort komt de toestand
op het volgende neer. De inval der
Japanners in Mandsjoerije, het be
zetten van dit Chineesche bezit zijn
door den Volkenbond niet verhin
derd kunnen worden. Dit neemt niet
weg, dat de Volkenbond verschil
lende malen tegen Japans optreden
heeft geprotesteerd en ten slotte een
commissie heeft ingesteld, de z.g.
commissie Lytton, aldus naar haar
voorzitter genoemd, die een onder
zoek zou moeten instellen naar de
oorzaken en de schuldvraag in de
Mandsjoerijsche kwestie. Zooals te
verwachten was immers Japans
overtreden van de bepalingen van
Kelloggpact en negenmogendheden-
verdrag, benevens van de volken
rechten was al te duidelijk is de
commissie Lytton tot conclusies ge
komen, die, althans voor zoo ver
tot dusverre is uitgelekt, buitenge
woon bezwarend zijn voor Japan.
Dit rapport zal in de a.s. volken-
bondsvergadering moeten worden be
handeld. Intusschen heeft Amerika
bij monde van Stimson den beken
den staatssecretaris, eenigen tijd ge
leden een verklaring afgelegd over
het Kelloggpact, welke klaarblijkelijk
voor Japan bestemd was en die in
de Japansche ooren wel niet anders
dan als een waarschuwing kan heb
ben geklonken. Deze twee feiten
tezamen maken, dat Japan, voor het
tot een officieel bespreken van zijn
handelen in den Volkenbond zal ko
men, tracht zijn positie in Mandsjoe
rije te consolideeren en aldus de
overige wereld voor het fait accompli
van zijn heerschappij aldaar te stel
len. Hieruit zal dan ook wel te ver
klaren zijn, dat Japan tegenover
Sowjet-Rusland, dat in den afge-
loopen tijd heel wat van Japan heeft
moeten verduren, een vredelievender
houding heeft aangenomen, blijken
de o.a. uit een overeenkomst inzake
de visscherij in de wateren tusschen
de Russische kust en Japan, bene-
5.
Uit het Engelsch van
ETHEL M. DELL
door
CATH. A. DERMOUT-VISSER
0
Er bestond geen vriendschap tus
schen hen. leder ging zijn eigen
weg en ze waren volkomen onaf
hankelijk van elkaar. Ze waren niet
meer dan gewone kennissen en
daarmee waren beiden volkomen te
vreden.
Toch had Dacre voor Monck een
zeker respect en gedroeg zich in zijn
tegenwoordigheid nooit onbehoor
lijk, waarvoor hij in tegenwoordig
heid van anderen nooit eenige moeite
nam. Hij was tegenover hem altijd
uiterst voorzichtig, daar hij nooit
wist, hoe iets zou worden opgeno
men. Diezelfde onzekerheid gevoel
den ook anderen tegenover Monck,
niemand, behalve Tommy, wist wat
voor soort man hij was. Tommy
alleen was hem van ganscher harte
toegedaan en op zijn voorstel hadden
ze afgesproken, dat Monck bij hem
vens uit een verdrag, dat naar ver
luidt zou zijn gesloten betreffende
de onderlinge verhouding der beide
staten en waarbij o.a. de Oost-Chi-
sche spoorweg en de Russische be
langen daarbij zouden worden geëer
biedigd. Tegen de Chineezen treedt
Japan intusschen verscherpt op,
tracht nog zoo veel slechts mogelijk
is binnen te halen, teneinde even
tueel bij een afkeuring van den Vol
kenbond een zoo krachtig moge
lijke positie in te nemen. En bij dit
alles staat het machtige en geweldige
Chineesche rijk door innerlijke ver
deeldheid en gebrek aan organisatie
vrijwel volslagen machteloos. Dat
hier echter een vuurhaard voor een
toekomstige wereldbrand gebouwd
wordt, lijkt niet onwaarschijnlijk. Ten
slotte zal China niet altijd verdeeld
en slecht georganiseerd blijven. En
dan?
Keeren wij ons thans naar een
meer nabij Oosten, n.l. Duitschland,
dan zien wij, dat de toestand daar al
niet veel rooskleuriger is, vooral niet
nu, bij al de spanning en onzeker
heid, ontstaan door de onmogelijke
uitslagen van de rijksdagverkiezin
gen, die geen bruikbaren rijksdag
opgeleverd hebben, nog de ellende
komt van de vonnissen van Beuthen.
In het kort komt deze geschiedenis
hierop neer, dat een aantal nat. soc.
een communist lafhartig, na zijn
woning te zijn binnengeslopen, uit
zijn bed hebben gesleurd en op
beestachtige wijze hebben afgemaakt,
voor welk barbaarsch feit zij, in
overeenstemming met de verscherpte
noodverordeningsbepalingen ter dood
zijn veroordeeld door het bijzonder
gerechtshof van Beuthen. Dit nu zijn
de eerste doodvonnissen, die het ge
volg zijn van de verscherpte bepa
lingen tegen de politieke terreur.
Heel het nat. soc. Duitschland is
thans in oproer. Deze veroordeelden
waren, aldus hun partijorganen,
idealisten, die streden voor een vrij
en heerlijk Duitschland enz. enz. De
dreigementen zijn niet van de lucht.
Wanneer de regeering geen gratie
verleend, dan zullen wedan zal
zij zien... enz. enz. Voorloopig na
tuurlijk niet meer dan pogingen om
indruk te maken en pressie uit te
oefenen op de autoriteiten, die het
in hun hand hebben gratie te verlee-
nen, dragen deze opstandige ver
klaringen der nat. soc. partij er na
tuurlijk in niet geringe mate toe bij
zou komen wonen, daar het aan
staande huwelijk hun beiden een
huisgenoot ontnam.
Tommy was bijzonder met dat
plan ingenomen en meende te mo
gen veronderstellen dat dit ook met
Monck het geval was.
,.De Groene Bungalow" zag er
sedert Stella's komst veel gezelliger
uit en Tommy was van plan dat zoo
te houden. Hij was ervan overtuigd,
dat Monck en hij denzelfden smaak
hadden.
Op dien avond, den avond voor
het huwelijk van zijn zuster, was die
gedachte aan die samenwoning dan
ook de eenige vertroostende en, im
pulsief als hij was, wilde hij die ge
dachte juist onder woorden bren
gen, toen ze bij het trapje kwamen.
Maar de woorden kwamen niet over
zijn lippen, want een roode gloed
verlichtte ook juist Monck's opge
heven gelaat en daarop las hij iets,
wat de woorden op zijn lippen deed
besterven. Hij keek op naar het ver
lichte venster en het gelaat van de
mooie vrouw, die daardoor naar bui
ten keek in den donkeren nacht.
Zijn oogen waren nu niet langer
koud en uitdrukkingloos, maar schit
terend en vol leven. Tommy vergat
wat hij wilde zeggen en staarde hem
alleen verwonderd aan. Maar dat
duurde slechts een oogenblik, toen
de reeds oververhitte gemoederen
nog meer het kookpunt te doen na
deren. Het is inderdaad van groot
belang, wat von Papen thans zal
doen. Gratie beteekent woede onder
de republikeinen, geen gratie, razer
nij onder de nat. soc. Het ziet er
donker uit in Duitschland, het wordt
hoog tijd, dat daar eens een einde
gemaakt wordt aan de politieke op
hitsing en opruiïng, die reeds zoo
veel ellende heeft gezaaid. Wanneer
het publiek door deze vonnissen ge-
intimideerd mocht blijken en de bar-
baarsche afslachting van politieke
tegenstanders, hierdoor mocht wor
den tegengegaan, dan hebben zij
toch nog wat goeds uitgewerkt, gra
tie of geen gratie. Dat het nat. soc.
zijn, die veroordeeld worden kan in
tusschen als een duidelijke waar
schuwing gelden aan de nat. soc.
dat hun nog niet alles veroorloofd
is in een land, waar zij slechts 37
pCt. van alle stemmen hebben.
Nog is het volop zomer, maar
met groote snelheid nadert de herfst
en daarmede de periode, waarin de
parlementaire werkzaamheden zullen
worden hervat en de politieke acti
viteit dus weer zal toenemen. In
middels blijft het lijvige boekdeel,
dat het Weiter-Rapport is, de alge-
meene aandacht vragen. Zooals te
verwachten was heeft op den duur
de van vele zijden tegen de voorstel
len van de bezuinigingscommissie
gerezen critiek, zich niet tot een
afwijzing zonder meer kunnen be
palen. Zelfs de meest hartstochte
lijke bestrijders hebben ingezien, dat
het noodzakelijk is het tekort van
ruim 100 millioen gulden op de een
of andere wijze te dekken. En zoo
zijn van verschillende kanten tegen
over de voorstellen-Welter andere
plannen geplaatst, die volgens de
ontwerpers beter, doelmatiger of
rechtvaardiger zouden zijn. Wij noe
men hier in de eerste plaats de cri
tiek van de S.D.A.P., welke aan
vankelijk negatief, naderhand met
positieve voorstellen is gekomen. In
verband hiermede citeeren we en
kele woorden, gesproken door den
sociaal-democratischen fractieleider
Ir. Albarda:
was Monck weer bedaard en kalm
als altijd.
„Uw zuster is klaar en wacht,"
zeide hij.
Ze gingen samen de treden op
en het meisje, dat bij het open ven
ster zat, stond statig op en kwam
hen tegemoet.
„Hallo, Stellal" begroette Tom
haar, „ik hoop dat ik niet al te laat
ben. Ze hebben wat tijd verknoeid
met toasten vanavond. Er werden
er natuurlijk op jou ook uitgebracht
en ik moest antwoorden. Ik wist niet
wat ik zeggen moest. Kapitein
Monck vindt natuurlijk dat ik er niet
veel van terecht heb gebracht, of
schoon hij te beleefd is om het te
zeggen".
„Integendeel, telkens als hij begon
te stotteren, zei "ik „hoor eens,"
„hoor eens!" en Monck maakte een
buiging terwijl hij de hem aange
boden hand drukte.
Ze droeg een zwart kanten japon
met een Indische gazen shawl, dicht
met loovertjes bezaaid. Hals en
schouders werden belicht door den
zachten, rooden gloed. Ze was ver
bazend mooi dien avond. Ze keek
Monck glimlachend aan en zei:
„Ge zijt dus al begonnen uw offi-
cieele plichten te vervullen, want dit
is toch de taak van den bruidsjon
ker, iedereen aan te moedigen en te
„Zeker zien ook wij in, dat een
tekort van honderd millioen op de
staatsbegrooting een ramp is voor
de arbeidersklasse en dat het even
wicht tusschen uitgaven en inkom
sten hersteld dient te worden. Een
staatsbankroet of een inflatie moet
worden voorkomen. Doch een be
zuiniging van honderd millioen is
niet mogelijk, zonder het volksbe
lang en de volkskracht aan te tasten.
Wij verlangen geen verlaging der
uitgaven, maar verhooging der in
komsten.
De laatste jaren zijn verschillende
belastingen in het belang der kapita
listische klasse verlaagd. Deze zul
len nu weer verhoogd moeten wor
den. Al zijn vele vermogens ver
minderd, bij de groote inkomsten
en vermogens en de successie-belas
ting is nog genoeg te halen. Eerst
dan valt er met ons over de dekking
van een tekort op de staatsbegroo
ting te praten. De commissie-Weiter
laat evenwel de bezittende klasse
onaangetast en vraagt van haar geen
offers. In plaats van op defensie
te bezuinigen, worden er nu van
de arbeidersklasse zware offers ge
vraagd".
De sociaal-democraten willen dus
in de eerste plaats krachtiger be
zuinigen op het gebied der weer
macht en de hooge inkomens zwaar
der belasten, alvorens bereid te zijn
mede te werken aan een verder
gaande bezuiniging. De heer Oude
geest, voorzitter der S.D.A.P., heeft
een en ander geïllustreerd met con
creet cijfer materiaal, waaruit zou
moeten blijken dat een belangrijk
bedrag tot dekking van het tekort,
inderdaad op andere wijze dan de
commissie Weiter voorstelt zou kun
nen worden gevonden. Uitdrukkelijk
moeten we er nogmaals op herin
neren, dat de commissie-Weiter geen
blaam treft, daar zij zich strikt aan
haar opdracht heeft gehouden, n.l.
te zoeken naar een verlaging der
rijksuitgaven en niet naar middelen
tot verhooging der inkomsten.
0
Intusschen heeft ook de R.K.
Staatspartij van zich laten hooren.
Deze partij, welke in haar organisa
tie de meeste kiezers omvat en het
hoogste aantal stemmen verkreeg,
heeft zich in haar maandblad uitge
sproken over de plannen-Weiter.
Echter minder positief, dan de in
troosten, is 'tniet?"
Zoowel de glimlach als haar op
merking waren niet vrij van cynisme
en hetzelfde kon worden gezegd van
den glimlach, waarmee de man den
hare beantwoordde.
„Ik hoop, dat ik in die richting
niet veel te doen zal hebben en in
die hoedanigheid kom ik ook niet
hier".
„Daar ben ik bljj om." zei ze,
„maar wilt u niet binnenkomen en
gaan zitten?" Ze noodde hem uit
met een voornaam gebaar, maar alle
warmte ontbrak.
Tommy drong er echter met groo
te gastvrijheid op aan.
„Wel ja en drink dan nog wat,
't is een dorstige avond, 't wordt af
grijselijk warm. Je moogt blij zijn,
Stella, dat je er uittrekt".
„Ja zeker," zei ze.
Ze gingen de verlichte kamer in
en Tommy ging eenige ververschin-
gen halen.
„Wilt u niet gaan zitten?" vroeg
Stella, haar stem was diep en helder
en maakte op hem den indruk alsof
ze zong. Hij zat haar aan te kijken,
terwijl zij nog geheel verdiept was
in het vastmaken van haar hand
schoen. Na een oogenblik vroeg ze
zonder op te kijken:
„En is 'tuw voornemen hier mor
gen uw intrek te nemen?"
grootte op haar volgende partij. Ook
de R.K. Staatspartij, in wier macht
het grootendeels ligt, of de voorstel
len der commissie-Weiter, indien zij
door de regeering in hun geheel
worden overgenomen, werkelijkheid
zullen worden of niet, is doordron
gen van de noodzakelijkheid van be
zuiniging. De vraag omtrent het
aanvaardbare van de verlaging, is
volgens haar verklaring, in laatste
instantie een van zedelijken aard.
Een aanzienlijk deel der uitgaven
kan niet voor bezuiniging in aan
merking komen.
De Partij spreekt zich uit tegen
verlaging van de rente en aflossing
der staatsleeningen. Voorts spreekt
zij zich uit voor handhaving van
den bestaanden werkloozensteun.
Over de andere punten drukt men
zich uiterst voorzichtig uit. Hoofd
zaak is, dat voorop staat, dat ge
streefd zal moeten worden naar een
rechtvaardige verdeeling van de
lasten.
Behalve deze uitspraken van twee
der grootste partijen wordt te Am
sterdam een hevige actie gevoerd
tegen de voorgestelde opheffing van
de Vroedvrouwenschool aldaar. Ook
tegen de opheffing van andere in
stellingen wordt geageerd. Zoo heb
ben een drietal groote landbouwor
ganisaties bezwaren gemaakt tegen
de opheffing van het Rijksbureau
voor de Ontwatering.
Er zullen nog wel mèer protesten
opgaan over andere instellingen,
waarvan de verdwijning is voorge
steld. Moeilijkheden in verband met
de plannen der bezuinigingscommis
sie zijn er te over.
Maar gerechtvaardigd en doeltref
fend kan de critiek eerst zijn, als
de definitieve regeeringsvoorstellen
bekend zullen zijn.
0
II.
De nabijheid van den Schelde-
mond en de talrijke ondiep gelegen
zandbanken, overblijfselen van vroe
ger kustland, zooals „Wulpen,"
„Schooneveld" en „Paerdemarkt,"
noodzaakten het Staatsbestuur, vei
ligheidsmaatregelen te treffen, om
het aantal schipbreuken op onze ge-
„Ja," zei Monk.
„Ik hoop dat u en Tommy het
hier gezellig zullen hebben. Hij zal
het met u prettiger hebben dan de
laatste weken met mij".
„Ik zou niet weten waarom," zei
Monck.
„Niet?" en gebogen over haar
handschoenen, fronste ze lichtelijk
de wenkbrauwen, „ja, weet u, mijn
verblijf hier is nu niet bepaald een
succes geweest en ik geloof dat
Tommy dat heel erg gevoeld heeft.
Hij is zeer op een opwekkende om
geving gesteld".
„Die zal hij in mjjn gezelschap
niet vinden," merkte Monck op.
Ze glimlachte eventjes, „misschien
niet, maar ik geloof dat hij heel blij
zal zijn als hij van huiselijke zorgen
ontheven is, die hebben hem zwaar
gedrukt I"
„Maar hij zal u toch heel erg
missen," zei Monck.
„Dat zal hij ook in zeker opzicht,
maar daar is hij gauw weer over
heen," ze keek hem plotseling aan.
„Per slot van rekening zult ge toch
allen erg in uw schik zijn als ik
getrouwd ben, kapitein Monckl" zei
ze.
(Wordt vervolgd.)