Breskensche Courant 200 25 De lamp in de woestijn Knocke. Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Buitenland FEUILLETON Binnenland 41ste Jaargang Woensdag 31 A' gustus 1932 Nummer 3760 ABONNEMENT: per kwartaal 1,25; buiten Breskens 1,40. Buitenland 6,50 per jaar. Zondagsblad per kwar taal f 0,65en builen Breskens 0,725Bui tenland 3\50 per jaar. Verschijnt - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk I uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTIËN: van 7 5 regels f 0,75; iedere regel meer 15 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handelsadoertcntiên bij regelabonnement groote korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. GRATIS verzekering voor de abonnës tegen ongelukken, en mei voor de volgende bedragen gulden bij levens- j /-\ gld bij dood wj gld bij ver- gld bij ver- a gld bij eer lange ongeschikt- 11 II I door H lies van een j( ^es üan een 4 ^es van ecn heid tot werken een ongeluk hand of voel oog duim De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger gld bij verlies III van eiken anderen vinger Ondanks de zeer weinige en sum miere berichten, die ons uit het Ver re Oosten geworden, blijkt uit al les, dat de toestand daar alles be halve rooskleurig is en dat de Ja panners er een koortsachtige activi teit ontwikkelen, die nog wel eens groote gevaren zou kunnen opleve ren. In het kort komt de toestand op het volgende neer. De inval der Japanners in Mandsjoerije, het be zetten van dit Chineesche bezit zijn door den Volkenbond niet verhin derd kunnen worden. Dit neemt niet weg, dat de Volkenbond verschil lende malen tegen Japans optreden heeft geprotesteerd en ten slotte een commissie heeft ingesteld, de z.g. commissie Lytton, aldus naar haar voorzitter genoemd, die een onder zoek zou moeten instellen naar de oorzaken en de schuldvraag in de Mandsjoerijsche kwestie. Zooals te verwachten was immers Japans overtreden van de bepalingen van Kelloggpact en negenmogendheden- verdrag, benevens van de volken rechten was al te duidelijk is de commissie Lytton tot conclusies ge komen, die, althans voor zoo ver tot dusverre is uitgelekt, buitenge woon bezwarend zijn voor Japan. Dit rapport zal in de a.s. volken- bondsvergadering moeten worden be handeld. Intusschen heeft Amerika bij monde van Stimson den beken den staatssecretaris, eenigen tijd ge leden een verklaring afgelegd over het Kelloggpact, welke klaarblijkelijk voor Japan bestemd was en die in de Japansche ooren wel niet anders dan als een waarschuwing kan heb ben geklonken. Deze twee feiten tezamen maken, dat Japan, voor het tot een officieel bespreken van zijn handelen in den Volkenbond zal ko men, tracht zijn positie in Mandsjoe rije te consolideeren en aldus de overige wereld voor het fait accompli van zijn heerschappij aldaar te stel len. Hieruit zal dan ook wel te ver klaren zijn, dat Japan tegenover Sowjet-Rusland, dat in den afge- loopen tijd heel wat van Japan heeft moeten verduren, een vredelievender houding heeft aangenomen, blijken de o.a. uit een overeenkomst inzake de visscherij in de wateren tusschen de Russische kust en Japan, bene- 5. Uit het Engelsch van ETHEL M. DELL door CATH. A. DERMOUT-VISSER 0 Er bestond geen vriendschap tus schen hen. leder ging zijn eigen weg en ze waren volkomen onaf hankelijk van elkaar. Ze waren niet meer dan gewone kennissen en daarmee waren beiden volkomen te vreden. Toch had Dacre voor Monck een zeker respect en gedroeg zich in zijn tegenwoordigheid nooit onbehoor lijk, waarvoor hij in tegenwoordig heid van anderen nooit eenige moeite nam. Hij was tegenover hem altijd uiterst voorzichtig, daar hij nooit wist, hoe iets zou worden opgeno men. Diezelfde onzekerheid gevoel den ook anderen tegenover Monck, niemand, behalve Tommy, wist wat voor soort man hij was. Tommy alleen was hem van ganscher harte toegedaan en op zijn voorstel hadden ze afgesproken, dat Monck bij hem vens uit een verdrag, dat naar ver luidt zou zijn gesloten betreffende de onderlinge verhouding der beide staten en waarbij o.a. de Oost-Chi- sche spoorweg en de Russische be langen daarbij zouden worden geëer biedigd. Tegen de Chineezen treedt Japan intusschen verscherpt op, tracht nog zoo veel slechts mogelijk is binnen te halen, teneinde even tueel bij een afkeuring van den Vol kenbond een zoo krachtig moge lijke positie in te nemen. En bij dit alles staat het machtige en geweldige Chineesche rijk door innerlijke ver deeldheid en gebrek aan organisatie vrijwel volslagen machteloos. Dat hier echter een vuurhaard voor een toekomstige wereldbrand gebouwd wordt, lijkt niet onwaarschijnlijk. Ten slotte zal China niet altijd verdeeld en slecht georganiseerd blijven. En dan? Keeren wij ons thans naar een meer nabij Oosten, n.l. Duitschland, dan zien wij, dat de toestand daar al niet veel rooskleuriger is, vooral niet nu, bij al de spanning en onzeker heid, ontstaan door de onmogelijke uitslagen van de rijksdagverkiezin gen, die geen bruikbaren rijksdag opgeleverd hebben, nog de ellende komt van de vonnissen van Beuthen. In het kort komt deze geschiedenis hierop neer, dat een aantal nat. soc. een communist lafhartig, na zijn woning te zijn binnengeslopen, uit zijn bed hebben gesleurd en op beestachtige wijze hebben afgemaakt, voor welk barbaarsch feit zij, in overeenstemming met de verscherpte noodverordeningsbepalingen ter dood zijn veroordeeld door het bijzonder gerechtshof van Beuthen. Dit nu zijn de eerste doodvonnissen, die het ge volg zijn van de verscherpte bepa lingen tegen de politieke terreur. Heel het nat. soc. Duitschland is thans in oproer. Deze veroordeelden waren, aldus hun partijorganen, idealisten, die streden voor een vrij en heerlijk Duitschland enz. enz. De dreigementen zijn niet van de lucht. Wanneer de regeering geen gratie verleend, dan zullen wedan zal zij zien... enz. enz. Voorloopig na tuurlijk niet meer dan pogingen om indruk te maken en pressie uit te oefenen op de autoriteiten, die het in hun hand hebben gratie te verlee- nen, dragen deze opstandige ver klaringen der nat. soc. partij er na tuurlijk in niet geringe mate toe bij zou komen wonen, daar het aan staande huwelijk hun beiden een huisgenoot ontnam. Tommy was bijzonder met dat plan ingenomen en meende te mo gen veronderstellen dat dit ook met Monck het geval was. ,.De Groene Bungalow" zag er sedert Stella's komst veel gezelliger uit en Tommy was van plan dat zoo te houden. Hij was ervan overtuigd, dat Monck en hij denzelfden smaak hadden. Op dien avond, den avond voor het huwelijk van zijn zuster, was die gedachte aan die samenwoning dan ook de eenige vertroostende en, im pulsief als hij was, wilde hij die ge dachte juist onder woorden bren gen, toen ze bij het trapje kwamen. Maar de woorden kwamen niet over zijn lippen, want een roode gloed verlichtte ook juist Monck's opge heven gelaat en daarop las hij iets, wat de woorden op zijn lippen deed besterven. Hij keek op naar het ver lichte venster en het gelaat van de mooie vrouw, die daardoor naar bui ten keek in den donkeren nacht. Zijn oogen waren nu niet langer koud en uitdrukkingloos, maar schit terend en vol leven. Tommy vergat wat hij wilde zeggen en staarde hem alleen verwonderd aan. Maar dat duurde slechts een oogenblik, toen de reeds oververhitte gemoederen nog meer het kookpunt te doen na deren. Het is inderdaad van groot belang, wat von Papen thans zal doen. Gratie beteekent woede onder de republikeinen, geen gratie, razer nij onder de nat. soc. Het ziet er donker uit in Duitschland, het wordt hoog tijd, dat daar eens een einde gemaakt wordt aan de politieke op hitsing en opruiïng, die reeds zoo veel ellende heeft gezaaid. Wanneer het publiek door deze vonnissen ge- intimideerd mocht blijken en de bar- baarsche afslachting van politieke tegenstanders, hierdoor mocht wor den tegengegaan, dan hebben zij toch nog wat goeds uitgewerkt, gra tie of geen gratie. Dat het nat. soc. zijn, die veroordeeld worden kan in tusschen als een duidelijke waar schuwing gelden aan de nat. soc. dat hun nog niet alles veroorloofd is in een land, waar zij slechts 37 pCt. van alle stemmen hebben. Nog is het volop zomer, maar met groote snelheid nadert de herfst en daarmede de periode, waarin de parlementaire werkzaamheden zullen worden hervat en de politieke acti viteit dus weer zal toenemen. In middels blijft het lijvige boekdeel, dat het Weiter-Rapport is, de alge- meene aandacht vragen. Zooals te verwachten was heeft op den duur de van vele zijden tegen de voorstel len van de bezuinigingscommissie gerezen critiek, zich niet tot een afwijzing zonder meer kunnen be palen. Zelfs de meest hartstochte lijke bestrijders hebben ingezien, dat het noodzakelijk is het tekort van ruim 100 millioen gulden op de een of andere wijze te dekken. En zoo zijn van verschillende kanten tegen over de voorstellen-Welter andere plannen geplaatst, die volgens de ontwerpers beter, doelmatiger of rechtvaardiger zouden zijn. Wij noe men hier in de eerste plaats de cri tiek van de S.D.A.P., welke aan vankelijk negatief, naderhand met positieve voorstellen is gekomen. In verband hiermede citeeren we en kele woorden, gesproken door den sociaal-democratischen fractieleider Ir. Albarda: was Monck weer bedaard en kalm als altijd. „Uw zuster is klaar en wacht," zeide hij. Ze gingen samen de treden op en het meisje, dat bij het open ven ster zat, stond statig op en kwam hen tegemoet. „Hallo, Stellal" begroette Tom haar, „ik hoop dat ik niet al te laat ben. Ze hebben wat tijd verknoeid met toasten vanavond. Er werden er natuurlijk op jou ook uitgebracht en ik moest antwoorden. Ik wist niet wat ik zeggen moest. Kapitein Monck vindt natuurlijk dat ik er niet veel van terecht heb gebracht, of schoon hij te beleefd is om het te zeggen". „Integendeel, telkens als hij begon te stotteren, zei "ik „hoor eens," „hoor eens!" en Monck maakte een buiging terwijl hij de hem aange boden hand drukte. Ze droeg een zwart kanten japon met een Indische gazen shawl, dicht met loovertjes bezaaid. Hals en schouders werden belicht door den zachten, rooden gloed. Ze was ver bazend mooi dien avond. Ze keek Monck glimlachend aan en zei: „Ge zijt dus al begonnen uw offi- cieele plichten te vervullen, want dit is toch de taak van den bruidsjon ker, iedereen aan te moedigen en te „Zeker zien ook wij in, dat een tekort van honderd millioen op de staatsbegrooting een ramp is voor de arbeidersklasse en dat het even wicht tusschen uitgaven en inkom sten hersteld dient te worden. Een staatsbankroet of een inflatie moet worden voorkomen. Doch een be zuiniging van honderd millioen is niet mogelijk, zonder het volksbe lang en de volkskracht aan te tasten. Wij verlangen geen verlaging der uitgaven, maar verhooging der in komsten. De laatste jaren zijn verschillende belastingen in het belang der kapita listische klasse verlaagd. Deze zul len nu weer verhoogd moeten wor den. Al zijn vele vermogens ver minderd, bij de groote inkomsten en vermogens en de successie-belas ting is nog genoeg te halen. Eerst dan valt er met ons over de dekking van een tekort op de staatsbegroo ting te praten. De commissie-Weiter laat evenwel de bezittende klasse onaangetast en vraagt van haar geen offers. In plaats van op defensie te bezuinigen, worden er nu van de arbeidersklasse zware offers ge vraagd". De sociaal-democraten willen dus in de eerste plaats krachtiger be zuinigen op het gebied der weer macht en de hooge inkomens zwaar der belasten, alvorens bereid te zijn mede te werken aan een verder gaande bezuiniging. De heer Oude geest, voorzitter der S.D.A.P., heeft een en ander geïllustreerd met con creet cijfer materiaal, waaruit zou moeten blijken dat een belangrijk bedrag tot dekking van het tekort, inderdaad op andere wijze dan de commissie Weiter voorstelt zou kun nen worden gevonden. Uitdrukkelijk moeten we er nogmaals op herin neren, dat de commissie-Weiter geen blaam treft, daar zij zich strikt aan haar opdracht heeft gehouden, n.l. te zoeken naar een verlaging der rijksuitgaven en niet naar middelen tot verhooging der inkomsten. 0 Intusschen heeft ook de R.K. Staatspartij van zich laten hooren. Deze partij, welke in haar organisa tie de meeste kiezers omvat en het hoogste aantal stemmen verkreeg, heeft zich in haar maandblad uitge sproken over de plannen-Weiter. Echter minder positief, dan de in troosten, is 'tniet?" Zoowel de glimlach als haar op merking waren niet vrij van cynisme en hetzelfde kon worden gezegd van den glimlach, waarmee de man den hare beantwoordde. „Ik hoop, dat ik in die richting niet veel te doen zal hebben en in die hoedanigheid kom ik ook niet hier". „Daar ben ik bljj om." zei ze, „maar wilt u niet binnenkomen en gaan zitten?" Ze noodde hem uit met een voornaam gebaar, maar alle warmte ontbrak. Tommy drong er echter met groo te gastvrijheid op aan. „Wel ja en drink dan nog wat, 't is een dorstige avond, 't wordt af grijselijk warm. Je moogt blij zijn, Stella, dat je er uittrekt". „Ja zeker," zei ze. Ze gingen de verlichte kamer in en Tommy ging eenige ververschin- gen halen. „Wilt u niet gaan zitten?" vroeg Stella, haar stem was diep en helder en maakte op hem den indruk alsof ze zong. Hij zat haar aan te kijken, terwijl zij nog geheel verdiept was in het vastmaken van haar hand schoen. Na een oogenblik vroeg ze zonder op te kijken: „En is 'tuw voornemen hier mor gen uw intrek te nemen?" grootte op haar volgende partij. Ook de R.K. Staatspartij, in wier macht het grootendeels ligt, of de voorstel len der commissie-Weiter, indien zij door de regeering in hun geheel worden overgenomen, werkelijkheid zullen worden of niet, is doordron gen van de noodzakelijkheid van be zuiniging. De vraag omtrent het aanvaardbare van de verlaging, is volgens haar verklaring, in laatste instantie een van zedelijken aard. Een aanzienlijk deel der uitgaven kan niet voor bezuiniging in aan merking komen. De Partij spreekt zich uit tegen verlaging van de rente en aflossing der staatsleeningen. Voorts spreekt zij zich uit voor handhaving van den bestaanden werkloozensteun. Over de andere punten drukt men zich uiterst voorzichtig uit. Hoofd zaak is, dat voorop staat, dat ge streefd zal moeten worden naar een rechtvaardige verdeeling van de lasten. Behalve deze uitspraken van twee der grootste partijen wordt te Am sterdam een hevige actie gevoerd tegen de voorgestelde opheffing van de Vroedvrouwenschool aldaar. Ook tegen de opheffing van andere in stellingen wordt geageerd. Zoo heb ben een drietal groote landbouwor ganisaties bezwaren gemaakt tegen de opheffing van het Rijksbureau voor de Ontwatering. Er zullen nog wel mèer protesten opgaan over andere instellingen, waarvan de verdwijning is voorge steld. Moeilijkheden in verband met de plannen der bezuinigingscommis sie zijn er te over. Maar gerechtvaardigd en doeltref fend kan de critiek eerst zijn, als de definitieve regeeringsvoorstellen bekend zullen zijn. 0 II. De nabijheid van den Schelde- mond en de talrijke ondiep gelegen zandbanken, overblijfselen van vroe ger kustland, zooals „Wulpen," „Schooneveld" en „Paerdemarkt," noodzaakten het Staatsbestuur, vei ligheidsmaatregelen te treffen, om het aantal schipbreuken op onze ge- „Ja," zei Monk. „Ik hoop dat u en Tommy het hier gezellig zullen hebben. Hij zal het met u prettiger hebben dan de laatste weken met mij". „Ik zou niet weten waarom," zei Monck. „Niet?" en gebogen over haar handschoenen, fronste ze lichtelijk de wenkbrauwen, „ja, weet u, mijn verblijf hier is nu niet bepaald een succes geweest en ik geloof dat Tommy dat heel erg gevoeld heeft. Hij is zeer op een opwekkende om geving gesteld". „Die zal hij in mjjn gezelschap niet vinden," merkte Monck op. Ze glimlachte eventjes, „misschien niet, maar ik geloof dat hij heel blij zal zijn als hij van huiselijke zorgen ontheven is, die hebben hem zwaar gedrukt I" „Maar hij zal u toch heel erg missen," zei Monck. „Dat zal hij ook in zeker opzicht, maar daar is hij gauw weer over heen," ze keek hem plotseling aan. „Per slot van rekening zult ge toch allen erg in uw schik zijn als ik getrouwd ben, kapitein Monckl" zei ze. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1932 | | pagina 1