Breskensche Courant
25
De lamp in de woestijn
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Raadsvergadering
te Breskens,
FETHT-LFTON
41ste Jaargang
Woensdag 24 A gnstus 1932
Nummer 3758
ABONNEMENT:
per kwartaal 1,25;
buiten Breskens l ,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal f 0,65; en buiten
Breskens 0,725Bui
tenland f3J50 per jaar.
Verschijnt
- lederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlfyk 1 uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35. BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTlZN:
van 1 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handclsadüertentiên bij
regelabonnement groote
kortingTarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GRATIS oer zekering ooor de y~\
abounds tegen ongelukken, en 1 lil
Wel ooor de volgende bedragen:
gulden bij levens- gld bij dood rj gld bij ver- r— s-\ gld bij ver- a gld bij ver-
lange ongeschikt- 11 II I door H lies van een j( I jies üan een 4(f ^cs van ccn
heid tot werken een ongeluk hand of voet oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
gld bij verlies
III van eiken
anderen vinger
3®ttveen\e ^vesV^xvs.
Aanvragen om/subsidie voor 1933
moeten, om in .behandeling te kunnen
komen, met alle vereischte bescheiden
(begrooting, /ekenlng, toelichting] vóór
15 September a.s. ingekomen zijn.
De bestuten der vereenigingen worden
dringend' uitgenoodigd het bedrag
hunner/aanvragen zooveel mogelijk te
beperken.
op Dinsdag 16 Augustus 1932.
0
(Slot.)
7. Voor elke volle f2,- gezins
inkomsten d.z. verdiensten van an
dere leden dan van den tewerk ge
stelde) wordt 1/2 dag minder ge
werkt; bedragen de gezinsinkomsten
f 18,- of meer dan vindt geen te
werkstelling plaats
8. Van de tewerkstelling wordt
uitgesloten
ahij, die omtrent zijn gezinsin
komsten misleidende inlichtingen
verstrekt
b. hij, die of in wiens gezin
iemand, tegen normale voorwaar
den aangeboden werk, geweigerd
heeft
c. hij, die ongeschikt voor het
werk blijkt.
Voorbeeld: iemand met 3 kinderen
beneden de 14 jaar en gezinsinkom
sten van f 5,50 per week, heeft in
de rustweek op Dinsdag en Don
derdag gewerkt. Tegen een loon van
f 2,70 (min ziektewetpremie) wordt
hij nu tewerkgesteld gedurende 6
dagen, min 1 dag wegens gezins
inkomsten, min 1 dag wegens werk
in de rustweek 4 dagen.
VOORZITTER: De vorige maal
is punt 1 verworpen, zoodat over
bleven het voorstel-Notebaart, om de
18 dagen in 6, en het voorstel-Ca-
rels om de 18 dagen in 12 te ver
anderen. Over het eerste staakten
3.
Uit het Engelsch van
ETHEL M. DELL
door
CATH. A. DERMOUT-VISSER
„Ik zal 'tje zeggen, als je dat
weten wilt," zei Monck plotseling.
„Dat troepje meent het recht te
hebben een buitenstaander het leven
onaangenaam te maken en dat zal
je zuster altijd blijven, getrouwd of
ongetrouwd. Later zullen ze mis
schien voor haar kruipen, want
Dacre is tegen die vrouwen opge
wassen, maar in haar hart zullen ze
haar altijd haten, want weet je, ze
is mooi".
„Is ze?" vroeg Tommy verwon
derd, „ja, weet je, daar heb ik
nooit over gedacht".
Monck lachte koud en hatelijk.
„Juist, maar Dacre wel en meer
anderen pok".
de stemmen, zoodat de zaak thans
opnieuw in behandeling komt.
Wenscht men de besprekingen te
heropenen? Dan landen we zeker
op het punt, waar men komen wil.
Mevr. TAZELAAR: Alvorens tot
de behandeling over te gaan, zou ik
gaarne nog een paar woorden in het
midden brengen. Naar mijn meening
zijn in de vorige vergadering stem
mingen gehouden, waarvan de volg
orde niet juist was. Aangezien het
voorstel-Notebaart het vèrst-strek-
kend was, had dat allereerst moeten
behandeld worden, waarover, naar
ik meen, de heer Notebaart ook
nog heeft gesproken. Ik stel dan
ook voor de in de vorige vergade
ring omtrent de werkverschaffing ge
houden stemmingen te vernietigen
en thans met de behandeling van
het voorstel-Notebaart te beginnen.
VOORZITTER: Waarom hebt U
dat de vorige maal niet opgemerkt?
U begrijpt toch wel, dat ik me
daardoor min of meer belachelijk
zou maken. Ik zal me er daarom
tegen verzetten tot het uiterste en
ik wensch tevens de leiding niet uit
handen te geven. Bovendien: Laat
U alles maar aan mij over, ik geef
U de verzekering dat U toch in
veilige haven zult komen.
Dhr. NOTEBAART: Zooals mevr.
'hazelaar opmerkte, ik stond de vo
rige maal verstomd over de beslis
sing van den voorzitter, omdat deze
altijd zegt, dat het vèrst-strekkende
voorstel het eerst behandeld moet
worden.
VOORZITTER: Om dit alles in
orde te maken, ben ik begonnen met
te vragen of men de besprekingen
wenschte te heropenen. Ik zie de
zaak dan als volgt: Als het voorstel-
Notebaart mocht worden verworpen
en de heer Carels trok zijn voorstel
in, dan zou ik U een oplossing aan
de hand kunnen doen, die zeker
alle partijen bevredigen zal. Na be
sprekingen met verschillende cor
poraties ben ik n.l. als beste oplos
sing gekomen tot het volgendePunt
1 wordt gehandhaafd, maar met de
bevoegdheid aan B. en W. om in
noodzakelijke gevallen het aantal van
18 dagen te kunnen verminderen.
Dhr. NOTEBAART: Het zou on
billijk zijnals men 6 dagen werkloos
is, heeft men recht op werk.
Dhr. BRAND steunt deze opvat
ting.
VOORZITTER: Misschien komen
we verder met een voorstel, om een
commissie te benoemen, die öf ad-
„Laat Dacre naar den drommel
loopen!" Tommy werd weer opge
wonden. .„Ik haat dien kerel. Hij
gedraagt zich alsof hij een gunst
bewees. Toen hij vanavond dien
speech .afstak, had ik hem wel mijn
glas naar 't hoofd kunnen gooien I"
„Zulke dingen moet je niet doen,"
zei Monck afkeurend, „je bent nog
wel jong, maar de schooljongens-
tijd ben je toch te boven. Vrouwen
hebben meer op met Dacre dan de
mannen en als je zuster niet op hem
verliefd js, dan is ze toch wel, wat
dat betreft, de eenige van de vrou
wen hier op dezen post".
„Dat is juist het lamme van 't
geval," viel Tommy uit. „Hij maakt"
zijn hof aan iedere vrouw die hij
ontmoet".
Ze waren nu bij een dichtbescha-
duwd erf gekomen, dat zich enkele
meters langs den stoffigen weg uit
strekte. Een zacht dwarrelwindje
speelde door de struiken en de bun
galow ,die daartusschen was gele
gen, -kon men bij het licht der ster
ren slechts flauw onderscheiden, 't
Was een houten gebouw met een
veranda, waarheen een paar treden
leidden.
Uit een van de kamers wierp een
lamp met rooden kap een rosachti-
viseeren öf de heele werkverschaf
fing regelen zal. Dit idee is in ons
college reeds besproken, maar er is
nog geen overeenstemming bereikt.
Ik breng nu eerst het voorstel-
Notebaart in stemming.
Dit wordt verworpen met de stem
men der leden Notebaart, De Kruij-
ter, Brand en Vasseur voor.
VOORZITTER: Hierna krijgen
we het voorstel-Carels.
Dhr. CARELS: Ik heb de vorige
maal mijn voorstel ingediend, omdat
ik meende -dat het voorstel van B.
en W. onbillijk was. Dat kwam
hoofdzakelijk door de onduidelijke
toelichting. Een latere bespreking
met een wethouder en de nu gege
ven bijzonderheden hebben mij
echter de zaak nauwkeurig ver
klaard, -zoodat ik mijn voorstel in
trek.
VOORZITTER: Dan blijft mijn
middenvoorstel over: 18 dagen met
het recht aan B. en W. dit aantal
zoo noodig te verminderen. Kunnen
de wethouders zich hiermee vereeni
gen?
Deze gaan er mee accoord, al zal
het voor het college de verantwoor
delijkheid nog vergrooten.
Dhr. NOTEBAART: Ik zal vóór-
stemmen, omdat het tenminste voor
enkelen nog een verbetering bevat.
Dhr. DE KRUIJTER: Ik ook.
Het voorstel wordt vervolgens*"
met de stem van dhr. Brand tegen,
aangenomen.
VOORZITTER: Volgt punt 2.
Wie wil daarover het woord?
Dhr. NOTEBAART: Ik stel voor,
alle weken werk te geven. En als
dat er niet is, een steunregeling in
voeren.
VOORZITTER: Dat zijn 2 voor
stellen tegelijk. Wat het laatste be
treft, |B. en W. denken er niet aan
daartoe pver te gaan,, zoolang er
werk is.
En wat het eerste betreft, dit
heeft ook bezwaren. Allereerst zal
het groote financieele offers vragen.
Verder js er nog wel voldoend par
ticulier .werk te vinden, terwijl door
uw voorstel het initiatief, de prik
kel tot zelf werk zoeken, zou weg
gaan.
In dit verband moet ik tot mijn
zeer groote spijt meedeelen, dat vo
rige week een aantal werkloozen zich
van een zeer slechte zijde hebben
doen kennen.
Dhr. NOTEBAART: Ik heb het
liefst dat U mét namen en feiten
komt.
gen schijn in den duisteren nacht.
Het scheen juist op Tommy's gelaat
toen hij stilstond, een gelaat, waarop
angst en verdriet te lezen stond.
„Je kunt toch wel even binnen
komen," zei hij. „Ze is natuurlijk
met alles klaar. Kom binnen en
drink -nog wat!"
Monck stond stil. Zijn gezicht was
in de schaduw, hij scheen iets met
zichzelf niet eens te zijn. Eindelijk
zei hij
„Ja, dat is goed, een oogenblikje.
Maar luister eens, Tommy, laat je
zuster zelfs niet vermoeden dat je
mij in je vertrouwen hebt genomen.
Ik geloof niet, dat ze dat prettig
zou vinden. Houd je taai, kerel,
en zie er niet uit als een, die onder
huiselijke zorgen gebukt gaat. Ze
is waarschijnlijk best in staat om op
zichzelf te passen, zooals de rest".
Hij klopte den jongen vriendelijk
op den schouder terwijl ze samen
het pad afliepen, het roode licht te
gemoet.
„Je bent geloof ik zoo'n beetje
een vrouwenhater, hé?" zei Tommy
en Monck lachte kort en eenigszins
bitter, maar gaf geen antwoord.
o
VOORZITTER: Ik acht het pu-
bliceeren van namen niet gewenscht.
Maar na de vergadering zal ik U
gaarne inlichten. Zelfs van hoogere
lichamen, n.l. door den heer Melse,
zijn wij ingelicht, dat de werkgevers
de Bressianen liefstniet hebben.
Dhr. DE KRUIJTER haalt een
voorbeeld aan, dat de betrokkene
niet geschikt was voor het bedoelde
werk.
VOORZITTER: Maar dit is ge
beurd door menschen, die reeds
aan het werk waren. Wij hebben
een en ander aan de organisaties
meegedeeld en die hebben haar me
dewerking .toegezegd.
Dhr. NOTEBAART: B. en W.
komen steeds met klachten over de
slechten aan, om zoo weinig moge
lijk te moeten doen; de werkloozen
moeten maar op een houtje bijten.
Weth. CAMBIER: Als het niet
goed gaat, is dat tenslotte een zaak
der arbeidsbemiddeling.
Dhr. BRAND: Ik vind het jam
mer, ;dat altijd alleen de verkeerde
„Zij" Crème
In bosch en duin,
Op hei en strand:
De huid wel bruin
Maar niet verbrand!
dingen van de werknemers worden
bekend gemaakt. Er zijn er toch
aan den anderen kant ook? Zoo is
Van de Sande pas door verkeerde
inlichtingen ,ter secretarie gedupeerd
in een werk-geval bij Lako. Ik noem
de gevallen liefst bij naam. Doet U
dat ook maar want menschen die
niet willen, moeten uitgeschakeld
worden.
VOORZITTER: Ik acht het niet
noodig. De betrokkenen .zijn aan
de organisaties meegedeeld.
Dhr. BRAND: Dat is goed en
wel, maar eigenlijk moet nu de re
geling voor de goedwilligen er on
der lijden.
VOORZITTER: Dat precies niet,
al gaat het dan ook met minder
sympathie.
Dhr. DE KRUIJTER: Ik ken
een geval, dat aangenomen was 9
uur te werken voor f 2,50. Er werd
langer gewerkt, maar geen cent
meer betaald. Zulke gevallen van
de boeren moeten ook bekend ge-
HOOFDSTUK II.
De gevangene voor de balie.
In de kamer met den rooden kap
zat Stella Denvers te wachten. De
roode gloed gaf aan haar bruin haar
een prachtigen kopergloed. Ze boog
zich over de lange, witte hand
schoenen die zij l bezig was over
haar polsen te trekken; haar gelaat,
hoewel bleek, was buitengewoon le
vendig, haar trekken fijn en aristo
cratisch, haar lippen welgevormd en
zuiver.
Toen ze voetstappen hoorde bij
het .raam, keek ze op en haar schit
terende pogen, onder de fraai ge
vormde wenkbrauwen, verleenden
haar een buitengewone bekoorlijk
heid.
Ze was inderdaad, zooals Monck
gezegd had, een mooie vrouw en
had nog in hooge mate al het schit
terende en wonderlijke, dat de jeugd
eigen is.
'tWas misschien niet zoo te ver
wonderen, dat de dames van het
regiment Tommy's zuster, die zoo
plotseling tegen alle conventie in, in
haar midden was verschenen, niet
zoo enthousiast hadden welkom ge-
heeten. Haar komst was geheel on
verwacht geweest. Zelfs een ver
maakt worden; alleen, het is mis
schien wat gevaarlijk.
Dhr. NOTEBAART: M. de V„
ik handhaaf mijn voorstel om alle
weken te werken.
Dit voorstel wordt verworpen met
de stemmen der H.H. Brand, Vas
seur, Notebaart en De Kruijter vóór.
VOORZITTER: Zoo is dan het
voorstel van B. en W. aangenomen.
Volgt punt 3.
Dhr. DE KRUIJTER heeft een
lijstje gemaakt van de ontvangsten
per gezinslid volgens het voorstel
van B. en W. Dit daalt in enkele
gevallen tot iets meer dan een gul
den per week. Spr. concludeert daar
om dat het voorgestelde loon te
weinig* is.
VOORZITTER: U mag niet ver
geten dat het slechts werkverschaf
fing is, d.w.z. een kwestie van nood.
Dhr. NOTEBAART: In elk ge
val zitten hier voldoende prikkels
tot werken in.
VOORZITTER: Natuurlijk zul
len er fouten in zitten. Maar het zal
moeilijk zijn, een regeling zonder
fouten te maken.
Dhr. DE KRUIJTER: Hier zit
ten er al heel veel in.
Dhr. VASSEUR: Vindt U niet
dat punt 7 te weinig rekening houdt
met groote gezinnen?
VOORZITTER: Willen we dat
nader bezien als dat punt aan de
orde is? We zullen nu even over
punt 3 stemmen.
Dit wordt met algemeene stemmen
aldus vastgesteld.
VOORZITTER: Dan punt 4. Ie
mand hierover het woord?
Dhr. LIJK: Zou het niet beter zijn
8V2 uur per dag te stellen en des
Zaterdags tot 1 uur? Dat is onge
veer dezelfde tijd. Ik begrijp wetl
dat het volgens het voorstel gere
geld is, omdat op verschillende da
gen wordt begonnen maar misschien
is er een oplossing te vinden.
VOORZITTER: De gemeente
opzichter ontraadt het sterk. Het
geeft tzeer veel moeilijkheden, maar
zoo pnoffelijk willen we wel in die
richting [trachten te herzien. Nog ie
mand (hierover het woord N iemand
Dan lis ook dit punt afgehandeld
en (komt punt 5. Wie wil hierover
spreken
Dhr.. 'BRANDDie kindertoeslag
lijkt gul, maar wat men met de
eene (hand geeft, neemt men met de
andere terug; zoo is het loon van
f 2,50 'op f 2,25 teruggebracht.
Ik was ook voor het voorstel No-
rassing voor Tommy, die, toen hij
op zekeren dag van het polo-veld
terugkeerde, haar, wachtende op
hem, had aangetroffen in de wo
ning, waarin hij met drie andere,
nog ongetrouwde officieren, was ge
huisvest.
Haar komst had den geheelen
post verbaasd doen staan.
Onder leiding van de vrouw van
den (kolonel, lady Harriet Mansfield,
hadden alle vrouwen van het regi
ment, met uitzondering van mevrouw
Ralston, die niet meetelde, de mooie
vreemdelinge in den ban gedaan en
veroordeeld, die zoo overmoedig in
hun midden was verschenen en zelfs
de mooiste onder haar in de scha
duw stelde.
Niemand had genoegen genomen
met Stella's eenvoudige verklaring
dat zij, toen ze meerderjarig was ge
worden en de beschikking kreeg over
vijftig pond per jaar, besloten had
haar verre bloedverwanten, die haar
niet noodig hadden, te verlaten en
naar Tommy te gaan, haar eenig
naaste familielid. Ze was een in
dringster en als zoodanig besloot
men haar te behandelen.
(Wordt vervolgd).
