Breskensche Courant 100 50 40 25 200 De strijd eener vrouw Mundus Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Ordonnantie van Willem V, hertog van Kleef, voor de heerlijkheid Breskens, FEUILLETON Buitenland 41ste Jaargang Zaterdag 30 Juli 1932 Nummer 3751 ABONNEMENT: per kwartaal f 1,25; buiten Breskens 1,40. Buitenland 6,50 per jaar. Zondagsblad per kwar taal f 0,65; en buiten Breskens 0,725Bui tenland 3,50 per jaar. Verschijnt - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentie» worden aangenomen tot uiterlijk I uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35. BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTIËN: van I 5 regels f 0,75; iedere regel meer 15 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handclsadoertcntiên bij r egelabonnement groote korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. GRATIS verzekering voor de abonn&s tegen ongelukken, en mei voor de volgende bedragen gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken gld bij ver lies van een gld bij dood r— gld bij ver door lies van een een ongeluk hand of voet oog De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij gld bij ver lies van een duim „Fatum" te 's-Gravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger i gld bij verlies I f J van eiken anderen vinger in. 27. Item soo wie vervreemden of te vertrekken uytten lande, in de daar gewoond heft, zal gehouden wesen dat te kennen te geven, dat hy ten nasten Sondaghsen(l) geboot en- de Dingsdag naart gebot te weth (en II dagen (2) conpareren sal ter ge- banden vierschare; ende indien hem iemant daar in gebreke ware, sal verbeuren de(3j boete van thien pon den Parisis, die te verhalen aen den persoon ende aan zijn goedt, ende) op andersints gecorrigeert te zijn naar de gelegentheyt van den saecke(4) ter discrete (5) van schepenen. 28. Item dat men eens op tjaer zal schouwen die wegen en dammen; ende die daar in gebreken bevonden (wert), sonder dat die schepenen dat doen beteren, soo zal den heer en schepenen van der steede' datselve schouwe(n) ende doen beteren ten(6) dubble costen, met de boete, begre pen in de ordannantie van (de) wa- terynge. 29. Vermaken van (den) mag(i)- straet en doen van rekeningen. Item dat men van nu vortaen alle jaren Dinsdags naar beloken Paas- schen, immers ten sulcken dage als believen sal, by onsen commissa rissen vermaken en vernieuwen sal de wet van Breskenssant, ten wel ken dage men de rekeninge van de wateringe van den geheele lande, voort (t)vernieuwen van de wet zal moeten doen voor dese(l)ve com missarissen, ook de rekeninge van de kerke en van (de) poinctinge ende settinge, daartoe geroepen den- gene, die daartoe behooeren te zijn. Ende ware hieraf iemant van de gene, die deselve rekeninge behoo- re(n) te doen, in gebreke, zoude betalen de coosten van den com missarissen ende bovendien verbeu ren de boeten van thien ponden Parisis. 30. Item dat van nu voortaan sal weezen eene vrije jaarmarekt vijftien dagen lanck geduurende(7). De drie toogdagen sullen gehouden wesen sMaendags(8), Dingsdaegs ende tWonsdags naer(9) St. Michiels(lO) dag. Ende de vryheden van deselver marekt sal wesen ses dagen voor en sesdagen naar de voorszeide (Honor Bricht) door L. G. MOBERLY met vertaling van Mevr. De Vry ObreenBreda Kleynenberg. Toen de dienst geëindigd was en de menigte 't kerkgebouw begon te verlaten, posteerde hij zich bij den uitgang en bestudeerde ieder gezicht, dat hem voorbij kwam, in de over tuiging, dat als 't meisje, waarvan de huwelijksvoltrekking was afge kondigd in de kerk was geweest, hij haar moest zien en als hij haar zag, zou hij haar herkennen! En toen ze ten slotte kwam, héél langzaam voortschrijdend, had hij 't gevoel, of hij al dien tijd geweten had, waar hij op wachtte, wie hij zien zou! In dat gezicht kon hij zich niet vergissen. Het was wel juist geweest, toen hij zichzelf en Burnley vertelde, dat het een gezicht was, dat hij uit duizen den zou herkennen. De fijne, zachte toogdagen, omme den coopmanvrye te komen ende weeder omme te keeren. 31. Item dat men houden zal eene weeckmarckt in onse voornoem de eerlijkheid, te weeten alle Man dagen. 32. Item dat geen van de inge- setene(n) van Breskens en sal mogen verkopen ofte elders zijn goed ten marekt voeren, hoedanig dat tzy, ten ware dat hy aldereerst zulckx goet ten minsten een dagh gevijlt en ter marekt van Breskens gehadt hadde, op de boete van thien pon den Parisis, also die (11) contrarie be vonden ware. 33. Item dat geene verkopers hen lieden en vervorderen eenig goet t(zy) eetewaren(12) ofte graen, hoe danig dat tzy, eelders te verkopen dan ter weekemarekt ofte jaermarekt op een boete van thien ponden Pa risis. (1) Het Hs. heeft: „Sondagh een" (2) Het Hs. heeft: „dags". (3) Het Hs. herhaalt dit woord. (4) Het Hs. heeft: „sticke". (5) Het Hs. heeft: „dierectie". (6) Het Hs. herhaalt dit woord. (7) Het Hs. voegt hier in: „op" (8) Het Hs. heeft: „is Maendags" (9) Het Hs. heeft: „nars". (10) Het Hs. heeft: „Michiens". (11) Het Hs. heeft: „der". (12) Het Hs. heeft: „eetebaer". Daar heb je het weer: een prachtfiets! Dat zegt nou iedereen Na ons vorig overzicht is er in Duitschland al weer het noodige ge beurd. Hadden wij de vorige maal nog gelegenheid te wijzen op de funeste uitwerking van de onbe perkte vrijheid van demonstratie en van uniformdragen voor de nat. soc., tint, de mooi besneden trekken, het goudblonde haar 't portret, .ge vonden in die onbeschrijflijke hut had 'talles getrouw weergegeven. De vrouw, die daar de kerk uitkwam, was zonder eenigen twijfel, de vrouw van 't portret. Echter was in deze oogen een treurige uitdrukking, ter wijl dat op de foto heelemaal 't geval niet was en om den lieven mond, die op 't plaatje een zon- nigen glimlach vertoonde, was een zielige trek, die Mark met een ge voel van medelijden vervulde. Ze ging 3e kerkdeur uit, stak 't kleine zonnige voorhof over en nam dan 't pad dat door de duinen voerde. Ze liep héél langzaam, zoodat Mark haar zonder eenige moeite in haalde. „Neemt u me niet kwalijk," zei hij, z'n hoed afnemende, „maar mag ik u vragen of u juffrouw Treverton bent?" Een beetje verschrikt keek ze den vreemde in 't magere gebruinde ge zicht met de heldere blauwe oogen en dit uiterlijk scheen haar wel op haar gemak te stellen. „Ja zeker," zei ze, „die ben ik, Honor Treverton. Is er iets dat ik „En, zoudt u 'tme niet kwalijk willen nemen, als ik u een eenigs- zins verwonderlijke vraag stel?" viel de groeiende reeks dooden en ge wonden, die in politieke vechtpar tijen vielen, heeft ook niet nagelaten op de rijksregeering, die door het toestaan van die vrijheden ten slotte de hoofdschuldige was aan deze ze denverwildering, indruk te maken. De conclusie, die zij er uit trok was echter voor de geheele wereld een verrassing. Niet het uniformverbod werd opgeheven, maar de Pruisische regeering werd afgezet en vervangen door een rijkscommissaris. Tevens werd het demonstratieverbod weer ingevoerd, althans voor zoover be treft het demonstreeren in de open lucht. Inderdaad zijn na deze maat regelen kenbaar kalmere toestanden ingetreden. Het wil 9ns echter voor komen, dat deze herwonnen kalmte wel in de eerste plaats te danken is aan het feit, dat de uitdaging, die toch altijd gelegen was in de optrek kende gelederen der nat. soc., die zich heusch niet de moeite namen om de wijken, waar de communisten de overhand hadden, te vermijden integendeel thans is weggeno men. De regeering von Papen zal echter in deze kalmte wel het be wijs vinden voor de juistheid van haar aantijging, dat de Pruisische regeering de onlusten niet voldoende bestreed, maar integendeel deze on rust aanwakkerde. Hoe dit ook zij, de toestand is thans in Duitschland weer iets vaster, tenminste aan den buitenkant, en wij gaan met een beetje geruster hart de rijksdagver kiezingen van Zondag a.s. tegemoet. Dit wat den Duitschen binnen- landschen toestand betreft. De staat van beleg in Groot Berlijn en Bran denburg kunnen we gevoegelijk bui ten beschouwing houden aangezien het hier slechts een begeleidend ver schijnsel betrof van de afzetting van de Pruisische regeering, die zonder dezen uitzonderingstoesatnd niet mo gelijk bleek. Het is de buitenland- sche positie van Duitschland echter? Lausanne was voor de landen, waarmede Duitschland in relatie staat een groote geruststelling. Duitschland tevreden, de schuld- eischers tevreden, de herstelbetalin gen van de baan en toch niet al te veel verloren, met nog een zoet som metje in het vooruitzicht als alles goed ging, inderdaad een panorama, dat aangenaam is voor het oog. Maar wat wil het ongeluk? Duitschland is in het geheel niet tevreden. Duitschland, d.w.z. zoowel de na hij haar beleefd in de reden. „Een verwonderlijke vraag?" Ze bleef stilstaan, hem strak aanziende. „Maar waarom wilt u me eigenlijk een vraag doen? We hebben elkaar nooit te voren ontmoet is 't wel, waarom hebt u mij dan wat te vra gen?" „Omdat ik daarnet de afkondiging van uw huwelijk hoorde in 't kleine kerkje". ('tViel hem op, dat ze bloosde en even schrok), en omdat ik geloof, dat 't een vingerwijzing Gods is, dat "ik hier vandaag heen moest komen". Onwillekeurig kwamen deze woor den hem over de lippen en Honor staarde hem met een zeer begrijpe lijke en ongeveinsde verwondering aan. „Een vingerwijzing Gods dat u vandaag hierheen bent gekomen?" vroeg ze. „Waarom zegt u dat? Wat vreemd om zooiets te zeggen!" „Ik zeg 'ttoch heusch in volle eerbiediging, omdat ik geloof, dat 't waar is. Wilt u me toestaan nog een andere zonderlinge vraag te doen? Bent u vroeger wel eens met een ander geëngageerd geweest?" „Oh!" riep ze zoo verschrikt uit, alsof hij haar had willen slaan. „Waarom, vraagt u me dat? Wie bent u? Waarom bent u hier van tionaal socialisten, als de Duitsch- nationalen, als het centrum en nog tal van andere groepen, dus in wer kelijkheid de overgroote meer3erheid van het volk .willen niets meer weten van nog een betaling van 3 milliard, en zijn er in hart en ziel van over tuigd, dat Lausanne wederom een nieuwen nederlaag beteekent voor de Duitsche politiek, vooral nu het gentleman's agreement het geheel verzwakt heeft. Het is moeilijk te zeggen, waar dit alles op uit moet loopen. Even moeilijk is het te zeg gen, wat er terecht moet komen van de aansluiting van Duitschland bij het Engelsch-Fransche vertrouwens pact. Over een paar dagen zal waar schijnlijk de basis gelegd worden voor een nieuwe regeering in Duitsch land. Hoe zal die er uitzien? Wat zal die voor houding aannemen te genover het buitenland. Wij moeten deze vragen openlaten, aangezien de toestand in Duitschland op het oogenblik zelfs voor het maken van veronderstellingen te verward is. Wenden wij daarom een oogenblik de oogen naar een ander gedeelte van de wereld, pttawa, waar in de afgelóopen week de conferentie van het Britsche wereldrijk is begonnen. Het is met deze conferentie een merkwaardig iets. In feite was de conferentie opgezet om een krach tiger handel te bevorderen tusschen de deelen van het rijk onderling, desnoods met uitschakeling van en ten koste van de rest van de wereld. Dit laatste is intusschen tot nog toe onmogelijk gebleken, met het ge volg, dat een wending merkbaar werd en men nu deze conferentie uitbazuint als een eerste stap in de richting van tarievenverlaging, die tót voorbeeld moet strekken voor de rest van de wereld. Een heel ander geluid, voorwaar. Dit was ook te verwachten, van al te veel deelen van het Britsche Rijk, denken wij maar bijv. aan Zuid-Afrika, ver kochten meer aan den vreemde, dan zij er van kochten, konden dus al leen maar schade lijden bij een uit sluiting van het buitenland. Na deze wending kunnen wij echter hopen, dat van Ottawa iets goeds zal uit gaan en dat deze conferentie, zij het niet veel, dan toch in ieder geval iets zal bijdragen tot slooping van de internationale handelsbelemme ringen. 0 daag gekomen om m'n rust te verstoren? Waarom vraagt u me naar Guy?" ,,lk wist zijn naam niet," Mark zei 't héél kalm, maar inwendig trilde hij van opwinding. „Is 't dus waar, dat u eens geëngageerd was mef een ander? Vergeeft u me, deze oogen- schijnlijk brutale nieuwsgierigheid, maar 't geldt hier een dringende zaak, een zéér dringende zaak". Ze zagen elkaar aan, terwijl ze op 't smalle duinpaadje tegenover el kaar stonden, uit Honor's oogen sprak zoowel angst gis verwondering. „Dringend? Waarom?" zei ze schuchter. „Hebt u Guy gekend? Waarom bent u gekomen, ik be grijp er niets van, was u een vriend van hem?" „Ik wist zijn naam niet, maar ik geloof, dat ik zijn vriend ben," zei Mark vriendelijk en hij legde zijn hand op haar arm. „Juffrouw Treverton u dacht, dat hij dood was is dat waarom uw huwelijk vandaag is afgekon digd? U dacht, dat de man, die u Guy noemt, nooit meer terug zou komen". „Waarom zegt u dat zoo, ik ben overtuigd, dat hij dood is," riep ze opgewonden uit. „Denkt u dat ik er ooit in toegestemd zou hebben een WF. Weet U, idat bij een boedel scheiding, waarbij minderjarigen zijn betrokken, deze scheiding niet an ders kan geschieden dan ten over staan van den Kantonrechter? Zoudt gij het prettig vinden, wanneer U voor dit geval kwam te staan, met Uwe geheele familie een reisje naar Terneuzen te moeten maken? Neen toch! Maar laat dan ook Uw protest hooren tegen de ophef fing van het Kantongerecht te Oost burg. De besturen der gemeenten bin nen welker grenzen de textielnijver heid een voorname, zoo al niet de belangrijkste plaats inneemt, heb ben, zooals bekend, de koppen bij elkaar gestoken. Uit het eerste con tact is een werkcomité voortgespro ten, dat onder leiding van den bur gemeester van Vriezenveen, het 2de Kamerlid Krijger, aanstonds aan het werk is getogen. Men heeft enkele groote lijnen aangegeven, waarlangs zal worden gewerkt. In de eerste plaats achtte men het gewenschtom materiaal bijeen te garen, dat zal moeten aantoonen in welke mate de Twentsche gemeentebesturen door den nood der textielindustrie getrof fen zijn. In het bijzonder zullen de gevolgen worden nagegaan van de immigratie van gezinnen uit andere deelen van het land, tijdens de hoog conjunctuur. Men heeft hier speciaal gedacht aan de zeer vele Drentsche gezinnen, die naar Enschede zijn ge komen en die thans bijna geheel door de gemeenten moeten worden ondersteund. Men zal nu onderzoe ken of niet de mogelijkheid bestaat, dat ook gemeenten buiten Twente in de kosten voor deze gezinnen deelen. Wellicht zullen ook stappen bij de regeering worden onderno men. Intusschen werpen de volgende mededeelingen, welke de textielfa brikant Monko, die dezer dagen van een reis naar Indië terugkeerde, in een onderhoud deed, een schril licht op de voortkwijnende Nederlandsche textielindustrie. Wat door Japan in Indië aan ma nufacturen wordt ingevoerd wordt geleverd tegen zulke lage verkoops prijzen, dat elke concurrentie bij voorbaat reeds uitgesloten moet anderen man te trouwen, als ik niet héél zeker was geweest, dat Guy dood was? We weten, dat hij aan de Indische grens tgedood werd, daar ergens op een eenzamen bergpas. We hadden de bewijzen voor zijn dood en er was niet de minste twij fel, niet de minste". „Een pas?" Mark's stem klonk opgewonden, „een rotsachtige berg pas? Bent u daar, heel zeker van?" „Ja zeker ben ik daar van over tuigd we hadden de bewijzen," en haar stem beefde; het moet ge beurd zijn op een rotsachtigen, een zamen bergpas, oh verschrikkelijk. Maar waarom vraagt u me dit?" vroeg ze, alsof ze plotseling tot 't besef kwam van 't vreemde van den heelen toestand. „Wat zegt 'tu eigenlijk een vreemde? Waarom herinnert u me aan deze ellende?" „Juffrouw Treverton, zoudt u in staat zijn iets aan te hooren, wat haast alle geloof te boven gaat?" was 't eenige wat Mark antwoordde. Mag ik u vertellen, waarom ik 't gevoel heb, dat 'tniet zoo maar een toevalligheid was, die mijn weg van daag hierheen voerde, naar 't kerkje, waarom ik 't daarnet noemde, een vingerwijzing Gods?" (Wordt vervolgd.)'

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1932 | | pagina 1