Breskensche Courant
100
50
40
25
200
De strijd
eener vrouw
Mundus
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Ordonnantie van Willem V, hertog van
Kleef, voor de heerlijkheid Breskens,
FEUILLETON
Buitenland
41ste Jaargang
Zaterdag 30 Juli 1932
Nummer 3751
ABONNEMENT:
per kwartaal f 1,25;
buiten Breskens 1,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal f 0,65; en buiten
Breskens 0,725Bui
tenland 3,50 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentie» worden aangenomen tot uiterlijk I uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU. Dorpsstraat 35. BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van I 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handclsadoertcntiên bij
r egelabonnement groote
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GRATIS verzekering voor de
abonn&s tegen ongelukken, en
mei voor de volgende bedragen
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken
gld bij ver
lies van een
gld bij dood r— gld bij ver
door lies van een
een ongeluk hand of voet oog
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij
gld bij ver
lies van een
duim
„Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
i gld bij verlies
I f J van eiken
anderen vinger
in.
27. Item soo wie vervreemden of
te vertrekken uytten lande, in de
daar gewoond heft, zal gehouden
wesen dat te kennen te geven, dat hy
ten nasten Sondaghsen(l) geboot en-
de Dingsdag naart gebot te weth (en
II dagen (2) conpareren sal ter ge-
banden vierschare; ende indien hem
iemant daar in gebreke ware, sal
verbeuren de(3j boete van thien pon
den Parisis, die te verhalen aen den
persoon ende aan zijn goedt, ende) op
andersints gecorrigeert te zijn naar
de gelegentheyt van den saecke(4)
ter discrete (5) van schepenen.
28. Item dat men eens op tjaer
zal schouwen die wegen en dammen;
ende die daar in gebreken bevonden
(wert), sonder dat die schepenen dat
doen beteren, soo zal den heer en
schepenen van der steede' datselve
schouwe(n) ende doen beteren ten(6)
dubble costen, met de boete, begre
pen in de ordannantie van (de) wa-
terynge.
29. Vermaken van (den) mag(i)-
straet en doen van rekeningen.
Item dat men van nu vortaen alle
jaren Dinsdags naar beloken Paas-
schen, immers ten sulcken dage als
believen sal, by onsen commissa
rissen vermaken en vernieuwen sal
de wet van Breskenssant, ten wel
ken dage men de rekeninge van
de wateringe van den geheele lande,
voort (t)vernieuwen van de wet zal
moeten doen voor dese(l)ve com
missarissen, ook de rekeninge van
de kerke en van (de) poinctinge
ende settinge, daartoe geroepen den-
gene, die daartoe behooeren te zijn.
Ende ware hieraf iemant van de
gene, die deselve rekeninge behoo-
re(n) te doen, in gebreke, zoude
betalen de coosten van den com
missarissen ende bovendien verbeu
ren de boeten van thien ponden
Parisis.
30. Item dat van nu voortaan sal
weezen eene vrije jaarmarekt vijftien
dagen lanck geduurende(7). De drie
toogdagen sullen gehouden wesen
sMaendags(8), Dingsdaegs ende
tWonsdags naer(9) St. Michiels(lO)
dag. Ende de vryheden van deselver
marekt sal wesen ses dagen voor
en sesdagen naar de voorszeide
(Honor Bricht)
door
L. G. MOBERLY
met vertaling van
Mevr. De Vry ObreenBreda
Kleynenberg.
Toen de dienst geëindigd was en
de menigte 't kerkgebouw begon te
verlaten, posteerde hij zich bij den
uitgang en bestudeerde ieder gezicht,
dat hem voorbij kwam, in de over
tuiging, dat als 't meisje, waarvan
de huwelijksvoltrekking was afge
kondigd in de kerk was geweest,
hij haar moest zien en als hij haar
zag, zou hij haar herkennen! En toen
ze ten slotte kwam, héél langzaam
voortschrijdend, had hij 't gevoel, of
hij al dien tijd geweten had, waar hij
op wachtte, wie hij zien zou! In dat
gezicht kon hij zich niet vergissen.
Het was wel juist geweest, toen hij
zichzelf en Burnley vertelde, dat het
een gezicht was, dat hij uit duizen
den zou herkennen. De fijne, zachte
toogdagen, omme den coopmanvrye
te komen ende weeder omme te
keeren.
31. Item dat men houden zal
eene weeckmarckt in onse voornoem
de eerlijkheid, te weeten alle Man
dagen.
32. Item dat geen van de inge-
setene(n) van Breskens en sal mogen
verkopen ofte elders zijn goed ten
marekt voeren, hoedanig dat tzy,
ten ware dat hy aldereerst zulckx
goet ten minsten een dagh gevijlt
en ter marekt van Breskens gehadt
hadde, op de boete van thien pon
den Parisis, also die (11) contrarie be
vonden ware.
33. Item dat geene verkopers hen
lieden en vervorderen eenig goet
t(zy) eetewaren(12) ofte graen, hoe
danig dat tzy, eelders te verkopen
dan ter weekemarekt ofte jaermarekt
op een boete van thien ponden Pa
risis.
(1) Het Hs. heeft: „Sondagh een"
(2) Het Hs. heeft: „dags".
(3) Het Hs. herhaalt dit woord.
(4) Het Hs. heeft: „sticke".
(5) Het Hs. heeft: „dierectie".
(6) Het Hs. herhaalt dit woord.
(7) Het Hs. voegt hier in: „op"
(8) Het Hs. heeft: „is Maendags"
(9) Het Hs. heeft: „nars".
(10) Het Hs. heeft: „Michiens".
(11) Het Hs. heeft: „der".
(12) Het Hs. heeft: „eetebaer".
Daar heb je het weer:
een prachtfiets!
Dat zegt nou iedereen
Na ons vorig overzicht is er in
Duitschland al weer het noodige ge
beurd. Hadden wij de vorige maal
nog gelegenheid te wijzen op de
funeste uitwerking van de onbe
perkte vrijheid van demonstratie en
van uniformdragen voor de nat. soc.,
tint, de mooi besneden trekken, het
goudblonde haar 't portret, .ge
vonden in die onbeschrijflijke hut
had 'talles getrouw weergegeven. De
vrouw, die daar de kerk uitkwam,
was zonder eenigen twijfel, de vrouw
van 't portret. Echter was in deze
oogen een treurige uitdrukking, ter
wijl dat op de foto heelemaal 't
geval niet was en om den lieven
mond, die op 't plaatje een zon-
nigen glimlach vertoonde, was een
zielige trek, die Mark met een ge
voel van medelijden vervulde. Ze
ging 3e kerkdeur uit, stak 't kleine
zonnige voorhof over en nam dan
't pad dat door de duinen voerde.
Ze liep héél langzaam, zoodat Mark
haar zonder eenige moeite in haalde.
„Neemt u me niet kwalijk," zei
hij, z'n hoed afnemende, „maar mag
ik u vragen of u juffrouw Treverton
bent?"
Een beetje verschrikt keek ze den
vreemde in 't magere gebruinde ge
zicht met de heldere blauwe oogen
en dit uiterlijk scheen haar wel op
haar gemak te stellen.
„Ja zeker," zei ze, „die ben ik,
Honor Treverton. Is er iets dat
ik
„En, zoudt u 'tme niet kwalijk
willen nemen, als ik u een eenigs-
zins verwonderlijke vraag stel?" viel
de groeiende reeks dooden en ge
wonden, die in politieke vechtpar
tijen vielen, heeft ook niet nagelaten
op de rijksregeering, die door het
toestaan van die vrijheden ten slotte
de hoofdschuldige was aan deze ze
denverwildering, indruk te maken.
De conclusie, die zij er uit trok was
echter voor de geheele wereld een
verrassing. Niet het uniformverbod
werd opgeheven, maar de Pruisische
regeering werd afgezet en vervangen
door een rijkscommissaris. Tevens
werd het demonstratieverbod weer
ingevoerd, althans voor zoover be
treft het demonstreeren in de open
lucht. Inderdaad zijn na deze maat
regelen kenbaar kalmere toestanden
ingetreden. Het wil 9ns echter voor
komen, dat deze herwonnen kalmte
wel in de eerste plaats te danken
is aan het feit, dat de uitdaging, die
toch altijd gelegen was in de optrek
kende gelederen der nat. soc., die
zich heusch niet de moeite namen
om de wijken, waar de communisten
de overhand hadden, te vermijden
integendeel thans is weggeno
men. De regeering von Papen zal
echter in deze kalmte wel het be
wijs vinden voor de juistheid van
haar aantijging, dat de Pruisische
regeering de onlusten niet voldoende
bestreed, maar integendeel deze on
rust aanwakkerde. Hoe dit ook zij,
de toestand is thans in Duitschland
weer iets vaster, tenminste aan den
buitenkant, en wij gaan met een
beetje geruster hart de rijksdagver
kiezingen van Zondag a.s. tegemoet.
Dit wat den Duitschen binnen-
landschen toestand betreft. De staat
van beleg in Groot Berlijn en Bran
denburg kunnen we gevoegelijk bui
ten beschouwing houden aangezien
het hier slechts een begeleidend ver
schijnsel betrof van de afzetting van
de Pruisische regeering, die zonder
dezen uitzonderingstoesatnd niet mo
gelijk bleek. Het is de buitenland-
sche positie van Duitschland echter?
Lausanne was voor de landen,
waarmede Duitschland in relatie
staat een groote geruststelling.
Duitschland tevreden, de schuld-
eischers tevreden, de herstelbetalin
gen van de baan en toch niet al te
veel verloren, met nog een zoet som
metje in het vooruitzicht als alles
goed ging, inderdaad een panorama,
dat aangenaam is voor het oog. Maar
wat wil het ongeluk? Duitschland
is in het geheel niet tevreden.
Duitschland, d.w.z. zoowel de na
hij haar beleefd in de reden.
„Een verwonderlijke vraag?" Ze
bleef stilstaan, hem strak aanziende.
„Maar waarom wilt u me eigenlijk
een vraag doen? We hebben elkaar
nooit te voren ontmoet is 't wel,
waarom hebt u mij dan wat te vra
gen?"
„Omdat ik daarnet de afkondiging
van uw huwelijk hoorde in 't kleine
kerkje". ('tViel hem op, dat ze
bloosde en even schrok), en omdat
ik geloof, dat 't een vingerwijzing
Gods is, dat "ik hier vandaag heen
moest komen".
Onwillekeurig kwamen deze woor
den hem over de lippen en Honor
staarde hem met een zeer begrijpe
lijke en ongeveinsde verwondering
aan.
„Een vingerwijzing Gods dat u
vandaag hierheen bent gekomen?"
vroeg ze. „Waarom zegt u dat? Wat
vreemd om zooiets te zeggen!"
„Ik zeg 'ttoch heusch in volle
eerbiediging, omdat ik geloof, dat
't waar is. Wilt u me toestaan nog
een andere zonderlinge vraag te
doen? Bent u vroeger wel eens met
een ander geëngageerd geweest?"
„Oh!" riep ze zoo verschrikt uit,
alsof hij haar had willen slaan.
„Waarom, vraagt u me dat? Wie
bent u? Waarom bent u hier van
tionaal socialisten, als de Duitsch-
nationalen, als het centrum en nog
tal van andere groepen, dus in wer
kelijkheid de overgroote meer3erheid
van het volk .willen niets meer weten
van nog een betaling van 3 milliard,
en zijn er in hart en ziel van over
tuigd, dat Lausanne wederom een
nieuwen nederlaag beteekent voor
de Duitsche politiek, vooral nu het
gentleman's agreement het geheel
verzwakt heeft. Het is moeilijk te
zeggen, waar dit alles op uit moet
loopen. Even moeilijk is het te zeg
gen, wat er terecht moet komen van
de aansluiting van Duitschland bij
het Engelsch-Fransche vertrouwens
pact. Over een paar dagen zal waar
schijnlijk de basis gelegd worden
voor een nieuwe regeering in Duitsch
land. Hoe zal die er uitzien? Wat
zal die voor houding aannemen te
genover het buitenland. Wij moeten
deze vragen openlaten, aangezien de
toestand in Duitschland op het
oogenblik zelfs voor het maken van
veronderstellingen te verward is.
Wenden wij daarom een oogenblik
de oogen naar een ander gedeelte
van de wereld, pttawa, waar in de
afgelóopen week de conferentie van
het Britsche wereldrijk is begonnen.
Het is met deze conferentie een
merkwaardig iets. In feite was de
conferentie opgezet om een krach
tiger handel te bevorderen tusschen
de deelen van het rijk onderling,
desnoods met uitschakeling van en
ten koste van de rest van de wereld.
Dit laatste is intusschen tot nog toe
onmogelijk gebleken, met het ge
volg, dat een wending merkbaar
werd en men nu deze conferentie
uitbazuint als een eerste stap in de
richting van tarievenverlaging, die
tót voorbeeld moet strekken voor de
rest van de wereld. Een heel ander
geluid, voorwaar. Dit was ook te
verwachten, van al te veel deelen
van het Britsche Rijk, denken wij
maar bijv. aan Zuid-Afrika, ver
kochten meer aan den vreemde, dan
zij er van kochten, konden dus al
leen maar schade lijden bij een uit
sluiting van het buitenland. Na deze
wending kunnen wij echter hopen,
dat van Ottawa iets goeds zal uit
gaan en dat deze conferentie, zij het
niet veel, dan toch in ieder geval
iets zal bijdragen tot slooping van
de internationale handelsbelemme
ringen.
0
daag gekomen om m'n rust te
verstoren? Waarom vraagt u me
naar Guy?"
,,lk wist zijn naam niet," Mark
zei 't héél kalm, maar inwendig trilde
hij van opwinding. „Is 't dus waar,
dat u eens geëngageerd was mef een
ander? Vergeeft u me, deze oogen-
schijnlijk brutale nieuwsgierigheid,
maar 't geldt hier een dringende
zaak, een zéér dringende zaak".
Ze zagen elkaar aan, terwijl ze
op 't smalle duinpaadje tegenover el
kaar stonden, uit Honor's oogen
sprak zoowel angst gis verwondering.
„Dringend? Waarom?" zei ze
schuchter. „Hebt u Guy gekend?
Waarom bent u gekomen, ik be
grijp er niets van, was u een vriend
van hem?"
„Ik wist zijn naam niet, maar ik
geloof, dat ik zijn vriend ben," zei
Mark vriendelijk en hij legde zijn
hand op haar arm.
„Juffrouw Treverton u dacht,
dat hij dood was is dat waarom
uw huwelijk vandaag is afgekon
digd? U dacht, dat de man, die
u Guy noemt, nooit meer terug zou
komen".
„Waarom zegt u dat zoo, ik ben
overtuigd, dat hij dood is," riep ze
opgewonden uit. „Denkt u dat ik er
ooit in toegestemd zou hebben een
WF. Weet U, idat bij een boedel
scheiding, waarbij minderjarigen zijn
betrokken, deze scheiding niet an
ders kan geschieden dan ten over
staan van den Kantonrechter? Zoudt
gij het prettig vinden, wanneer U
voor dit geval kwam te staan, met
Uwe geheele familie een reisje naar
Terneuzen te moeten maken?
Neen toch! Maar laat dan ook
Uw protest hooren tegen de ophef
fing van het Kantongerecht te Oost
burg.
De besturen der gemeenten bin
nen welker grenzen de textielnijver
heid een voorname, zoo al niet de
belangrijkste plaats inneemt, heb
ben, zooals bekend, de koppen bij
elkaar gestoken. Uit het eerste con
tact is een werkcomité voortgespro
ten, dat onder leiding van den bur
gemeester van Vriezenveen, het 2de
Kamerlid Krijger, aanstonds aan het
werk is getogen. Men heeft enkele
groote lijnen aangegeven, waarlangs
zal worden gewerkt. In de eerste
plaats achtte men het gewenschtom
materiaal bijeen te garen, dat zal
moeten aantoonen in welke mate de
Twentsche gemeentebesturen door
den nood der textielindustrie getrof
fen zijn. In het bijzonder zullen de
gevolgen worden nagegaan van de
immigratie van gezinnen uit andere
deelen van het land, tijdens de hoog
conjunctuur. Men heeft hier speciaal
gedacht aan de zeer vele Drentsche
gezinnen, die naar Enschede zijn ge
komen en die thans bijna geheel
door de gemeenten moeten worden
ondersteund. Men zal nu onderzoe
ken of niet de mogelijkheid bestaat,
dat ook gemeenten buiten Twente
in de kosten voor deze gezinnen
deelen. Wellicht zullen ook stappen
bij de regeering worden onderno
men.
Intusschen werpen de volgende
mededeelingen, welke de textielfa
brikant Monko, die dezer dagen van
een reis naar Indië terugkeerde, in
een onderhoud deed, een schril licht
op de voortkwijnende Nederlandsche
textielindustrie.
Wat door Japan in Indië aan ma
nufacturen wordt ingevoerd wordt
geleverd tegen zulke lage verkoops
prijzen, dat elke concurrentie bij
voorbaat reeds uitgesloten moet
anderen man te trouwen, als ik niet
héél zeker was geweest, dat Guy
dood was? We weten, dat hij aan
de Indische grens tgedood werd, daar
ergens op een eenzamen bergpas.
We hadden de bewijzen voor zijn
dood en er was niet de minste twij
fel, niet de minste".
„Een pas?" Mark's stem klonk
opgewonden, „een rotsachtige berg
pas? Bent u daar, heel zeker van?"
„Ja zeker ben ik daar van over
tuigd we hadden de bewijzen,"
en haar stem beefde; het moet ge
beurd zijn op een rotsachtigen, een
zamen bergpas, oh verschrikkelijk.
Maar waarom vraagt u me dit?"
vroeg ze, alsof ze plotseling tot 't
besef kwam van 't vreemde van den
heelen toestand.
„Wat zegt 'tu eigenlijk een
vreemde? Waarom herinnert u me
aan deze ellende?"
„Juffrouw Treverton, zoudt u in
staat zijn iets aan te hooren, wat
haast alle geloof te boven gaat?"
was 't eenige wat Mark antwoordde.
Mag ik u vertellen, waarom ik 't
gevoel heb, dat 'tniet zoo maar een
toevalligheid was, die mijn weg van
daag hierheen voerde, naar 't kerkje,
waarom ik 't daarnet noemde, een
vingerwijzing Gods?"
(Wordt vervolgd.)'