Breskensche Courant
25
Doorzitten
De strijd
eener vrouw
PUROL
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Viaanderen.
Buitenland
FEUILLETON
Binnenland
Gewestelijk Nieuws
41ste Jaargang
Zaterdag 18 Juni 1932
Nummer 3739
ABONNEMENT:
per kwartaal 1,25;
buiten Breskens 1,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal 0,65; en buiten
Breskens 0,725Bui
tenland 3,50 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35. BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van I 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadoertentiên bij
regelabonnemenl groole
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GRATIS oerzekering voor de
abonné's legen ongelukken, en Jlij
Oei voor de volgende bedragen:
gulden bij levens- gld bij dood r-j p* gld bij ver- p* s-\ gld bij ver- j gld bij ver-
lange ongeschikt- JI Jl J door lies van een j( J ^es üan een dml IJ lies van een
heid tot werken een ongeluk hand of voel oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
s-\ gld bij verlies
lij van eiken
anderen vinger
Maandenlang is de conferentie van
Lausanne het groote punt geweest,
waarheen alle staatslieden ter wereld
de hun toevertrouwde schepen stuur
den, of poogden te sturen. Baken
van een veilige haven, of nood
lottige klip? Dat wist niemand, dat
weet niemand. Desondanks was. men
gedwongen derwaarts te sturen, aan
gezien geen andere punten aan den
eenzamen horizon opdoken, terwijl
rondom de donkere en zware golven
van crisis en onrust de wankele
schepen der staten beukten.
Nu zijn wij zeer dicht genaderd
bij deze plaats, die een groote kans
moet bieden om althans het begin
van een uitweg uit alle moeilijkheden
te vinden. En hoe zien de zaken
er nu uit?
De publieke opinie het is be
nauwend het te moeten constateeren,
maar de facto is het zooj verwacht
niet het minste van Lausanne, waar
toch in ieder geval de kans bestaat
tot een oplossing van herstel- en
schuldenproblemen, deze grootste
hinderpalen op den weg naar het
herstel. Hoe komt dit? In de eerste
plaats, omdat het publiek het waar
achtige vertrouwen in zijn politieke
leidsmannen, die het zoo ver hebben
laten komen, voor een groot deel
kwijt is. De ontwapeningsconferentie
stond een jaar geleden nog als een
lichtend punt aan den gezichtseinder.
Petities werden door millioenen ge-
teekend. Geen staatsman, die niet
op de levensnoodzakelijkheid van
een succesrijk verloop der conferen
tie wees. En thans? Volkomen ge
strand, althans voor geruimen tijd
weer, in het moeras van „deskun
dige besprekingen en voorbereidin
gen". Is het wonder, dat hef publiek
onverschillig wordt voor beloften en
onbekwaam wordt om nog hoop te
voeden? Temeer, daar zelfs de po
litici zelve klaarblijkelijk niet het
minste vertrouwen hebben in Lau
sanne. Nog voor een enkel woord
ter herstelconferentie gesproken is,
is reeds besloten tot het houden van
een economische wereldconferen
tie in aansluiting op die van Lau
sanne, waar dan tevens, die proble
men, die in Lausanne niet tot een
oplossing zijn gekomen, verder zul
len worden behandeld. Moet men
45.
(Honor Bricht)
door
L. G. MOBERLY
met vertaling van
Mevr. De Vry ObreenBreda
Kleynenberg.
o
„Ik vraag 't je, omdat ik ziels
veel van je houd, omdat jej de eenige
vrouw voor me bent, omdat jij alles
voor me bent gaan beteekenen op
de wereld, en ik geloof niet,
dat de goeie Martin me 't gelukj
dat jij me zoudt kunnen geven, zou
misgunnen. Net zoo min als ik ver
onderstel, dat hij van jou zou ver
langen, dat je de kans op geluk
voor je zelf, zoudt weggooien."
„Ik ben overtuigd, dat Guy je
nooit iets zou misgunnen", stemde
ze toe, „en ik weet dat hij me graag
gelukkig zou zien, maar ik kan
niet, ik kan je niet geven, wat
je me vraagt, 't zou mö niet mogelijk
zijn, zooveel van jou te nemen en
er niets voor terug te geven. Je be
grijpt toch wel, dat ik maar niet
zich verwonderen, dat er een groote
huiverigheid ontstaat ten opzichte
van het geloof in het succes' van een
onderneming, wanneer reeds alles
voorbereid is om de liquidatie dier
onderneming vlot van stapel te doen
loopen? Immers neen.
En dat het noodzakelijk is een
einde te maken aan de absurditeit
der oorlogsschulden en herstelbeta
lingen, dat is op het oogenblik wel
tot den meest recalcitranten doorge
drongen. De noodlottige uitwerking
der enorme geldverplaatsingen zon
der economische motiveering is in
de huidige crisis, den overal heer-
schende nood en de teisterende wer
keloosheid maar al te duidelijk. De
noodzakelijkheid van een oplossing
is des te grooter, daar, zuiver ge
steld, het probleem niet eens zoozeer
neerkomt op een afschaffen van de
herstelbetalingen, dan wel op een
op zoo vriendschappelijke en profijte
lijke wijze mogelijke regeling van
het in feite reeds bestaande afschaf
fen daarvan. Want Duitschland kan
en wil niet meer betalen. In feite
zijn er dus geen herstelbetalingen
meer. Het komt er nu maar op aan,
of men het land in gebreke wil stel
len, het publieke vertrouwen nog
verder wil schokken en de verbitte
ring allerwege nog meer wil toe
spitsen, 4an wel of men dit feit ook
officieel erkennen zal en aanvaar
den, waardoor een enorme opluch
ting ontstaan zou. Hetzelfde is het
geval met de oorlogsschulden. Het
ziet er niet naar uit, daf de geallieer
de landen hun oorlogsschulden aan
Amerika zullen blijven voldoen, wan
neer Duitschland ophoudt te betalen.
Waarom dan dit feit niet te erkennen
en eventueel met enkele politieke
en de crisis bestrijdende voorwaar
den officieel te consolideeren,
zoodat met een tenminste eeni-
germate schoone lei kan worden be
gonnen?
Ook hier kan men zeggen: de
geest is willig, maarEen der
groote hinderpalen is thans weer,
dat in Amerika presidentsverkiezin
gen op til zijn, dat in Duitschland
een enorme onzekerheid heerscht,
in verband met de rijksdagverkiezin
gen van den volgenden maand. Nie
mand durft onder deze omstandighe
den verantwoordelijkheid op zich ne
men. Helaas, waar blijven de man
nen, die verantwoordelijkheden dur
ven dragen, met of zonder goed
in den wilde weg praat, als ik je
zeg, dat ik nog geheel en al Guy
toebehoor?"
„Ik begrijp 'tten volle, maar ik
geloof, dat je na verloop van tijd
nog wel eenig geluk zoudt kunnen
vinden, en wat mij betreft, je zou
me je vriendschap geven, je lief
talligheid, je mooie persoonlijkheid'
drong hij aan. „Jou in mijn huis te
hebben en altijd bij me, zou, ja,
hoe kan ik 't nou 't- best onder woor
den brengen, het zou een onnoeme
lijk genot voor me zijn 1
Met gebroken stem stootte hij deze
laatste woorden uit, hij drukte haar
handen in de zijne en zijn blik
zei haar oneindig meer, dan zijn
gebroken woorden hadden kunnen
doen.
„Ik wou, dat ik je die vreugde
kon geven", zei ze, „kon ik maar
doen, wat je verlangt, maar heusch
't gaat niet. Ze hebben me1 ten slotte
wel doen gelooven, dat Guy dood is,
hoewel ik 't héél lang niet heb kun
nen aannemen, maar nu een andere
man in zijn plaats stellen, dat kan
ik niet. Hij hoort aan mij en ik aan
hem, en ik zou nooit iemand anders
kunnen geven, wat van hem is
alleen van hem. O, vergeef 't me
maar, als ik onaardig ben, maar ik
kan niet anders, dan je de waarheid
zeggen."
keuring van de vormelooze schare
hunner thuisgebleven kiezers?
MIJNHARDT'S
Zenuw-Tabletten75 ct
Laxeer-Tabletten 60 ct.
Hoofdpijn Tabletten 60 ct
Bij Apoth. en Drogisten.
Handeldrijven voor kleine Ne-
derlandsche kooplieden met
collega's in Duitschland.
Naar we vernemen is bij de Ka
mer van Koophandel en Fabrieken
te Ter Neuzen bericht ontvangen
van de Nederlandsche Kamer van
Koophandel voor Duitschland, dat
het deze gelukt is van het Duitsche
Departement van Economische za
ken de toezegging te verkrijgen dat
een zeer welwillende behandeling
zal worden toegepast ten aanzien
van verzoeken om beschikbaarstel
ling van deviezen in speciale geval
len, door haar ingediend. Dit betreft
kleine Nederlandsche kooplieden, die
handeldrijven met Duitsche koopers,
welke laatsten veelal niet bereid of
in staat zijn zelfstandig vergunning
voor deviezen aan te vragen, doch
die alleen bereid zijn hun schulden
in marken op een Duitsche rekening
van den Nederlandschen leverancier
te voldoen, welke rekening dan min
of meer een geblokkeerde rekening
is, waarvan het voor den betrokken
exporteur meestal moeilijk is om be
dragen naar Nederland te krijgen,
en, indien dit al gelukt, vormen de
vrijgekregen bedragen in den regel
slechts een klein gedeelte van zijn
tegoed bij de bank of wel postreke
ning.
De Duitsche regeering, overtuigd,
dat daarin een onbillijkheid schuilt,
is bersid dergelijke gevallen, mits
door de Kamer voor Duitschland
ingediend, met welwillendheid te be
handelen.
Voor de bemoeiingen zal een ze
ker recht moeten worden betaald,
dat zoo laag mogelijk zal worden
gehouden.
Belanghebbenden kunnen zich voor
nadere inlichtingen vervoegen ten
„Zou je me iets willen beloven?"
vroeg Upton, nadat beiden een tijd
gezwegen hadden en ze langzaam
opwandelend, bij 't hek van 't park
waren gekomen, „wil je me één; ding
beloven?"
„Ja, zeker, als ik 't kan. Wat is 't,
dat je me wil laten beloven?"
„Wil je me beloven, dat, mocht
er ooit een reden zijn, dat je op
je besluit terug zou willen komen,
als er zich ooit iets voor imocht
doen, wat het mogelijk zou maken
voor je aan mijn wensch te voldoen,
wil je 't me dan laten weten? Waar
ik ook zit, ik zal dan dadelijk naar
je toekomen, geen afstand zal me
te groot zijn. Wat je ook noodig mag
hebben, ik zal alles doen, wat in
m'n vermogen ligt, het je te geven
Alleen, beloof me, dat je me zal
zeggen, als je van gedachte veran
dert, beloof me dat ten minste."
„Ja dat beloof ik je", ant
woordde ze na eenig nadenken. „Ik
beloof je, dat mocht ik 't anders in
gaan zien, ik 't je zal laten weten.
Alleen - denk nou heusch niet,
dat dit ooit zal gebeuren," eindigde
ze met een zenuwachtig lachje, „het
zou niet goed zijn om je vast te
klampen aan een ijdele hoop. Ver
wacht als 't je blieft niet, dat ik
ooit van gedachte zal veranderen.'
0
kantore der Kamer van Koophandel
en Fabrieken te Ter Neuzen.
AARDENBURG.
Algemeene vergadering der
Maatschappij tot Bevordering
van Ooft- en Tuinbouw in W.
ZeeuwschVlaanderen.
Vervolg.
De rekening.
Vóór de vergadering had een com
missie, bestaande uit de heeren P.
de Bruijne Az. en P. E. de Milliano
alle bescheiden der rekening nauw
keurig nagezien, deze met het kas
boek vergeleken en nageteld en al
les in orde bevonden.
De ontvangsten bedroegen f 3611,17
De uitgaven bedroegen f 2834,83
Goed slot f 776,34
Het dienstjaar begonnen met
f 1407,07 gaf als saldo slechts f 776,34,
waaruit de waarheid bleek van wat
de Voorzitter even te voren gezegd
had, dat de tentoonstelling te Aar
denburg uit financieel oogpunt geen
succes geweest was; aan slechts 1563
personen was een toegangskaart uit
gereikt een aantal, dat op beide
vorige tentoonstellingen alleen de
Maandag reeds bereikt werd.
De begrooting.
Voor het loopende dienstjaar wer
den de ontvangsten en uitgaven vast
gesteld op f 1701,64 met een post
voor onvoorziene uitgaven van f480,-.
Bode.
De heer A. Roosendaal die de be
trekking van bode gedurende 50 ja
ren accuraat heeft waargenomen,
heeft deze betrekking neergelegd.
De Voorzitter deelt mede, dat het
bestuur meent, dat de scheidende
bode van deze plaats een woord
van lof en dank dient gebracht te
worden voor de nauwkeurigheid en
de stipte wijze, waarop hij zijn be
trekking voor de Maatschappij heeft
vervuld. Indertijd heeft het Hoofd
bestuur zijn vroegeren Bode om zijn
vele goede en langdurige diensten
voorgedragen tot het toekennen van
een medaille in de Oranje Nassau
HOOFDSTUK XIX.
Wat kan ik anders doen?"
„Honor, oh Honor, wat moeten
we toch beginnen?"
„Molly's stem werd onderbroken
door snikken, en haar oogen waren
rood van 't huilen. Ze klampte zich
vrijwel aan haar schoonzuster vast,
toen deze de slordige kleine zit
kamer binnen kwam, op den avond
na haar gesprek met Upton.
„Ik dacht, dat je nooit meer thuis
zou komen," ging Molly op wan-
hopenden toon voort, „ik dacht, dat
je misschien iets overkomen was,
overreden of een dergelijk vreese-
lijk iets, om ons ongeluk nog te
volmaken, want voor 't ongeluk schij
nen we nu eenmaal geschapen".
„Maar Mollylief, wat is er?" Ho
nor's goede hart was vervuld van
medelijden, toen ze Molly's opge
zette gezichtje en oogen vol tranen
zag.
„Is Baby ziek? Of wat is er mis?'
„Alles is mis," barstte Molly ze
nuwachtig uit. Nee, er is niets met
Baby, goddank hij is in orde
't arme schaap, zoover je 't dan in
orde kan noemen, als je hoort tot
één van deze hoogst ongelukkige
familie! David is zijn betrekking
kwijt 1"
„Zjjn betrekkingkwjjt?" Honor viel
orde, welke poging met gunstigen
uitslag bekroond is.
Voor de administratie werd het
beter geoordeeld op dezelfde wijze
voort te gaan en een nieuwe bode
aan te stellen. Als zoodanig werd
benoemd de heer P. Leenhouts
Butler.
Bestuursverkiezing.
Aan de beurt van aftreding als be
stuurslid was de heer I. A. Ris-
seeuw, die te kennen gegeven had
niet meer in aanmerking te willen
komen.
De Voorzitter vond het jammer,
dat de heer Risseeuw tot dit besluit
gekomen was. Gedurende vele jaren
had hij zich voor de Maatschappij
zeer verdienstelijk gemaakt. Nimmer
is vergeefs een beroep op hem ge
daan. De samenwerking met den
heer Risseeuw was er een van zeer
aangenamen aard, die bij alle be
stuursleden een prettige herinnering
zal nalaten.
Omdat het bestuur der Maatschap
pij vrij uitgebreid is, was in een
bestuursvergadering de noodzakelijk
heid van een nieuwe benoeming in
deze vacature niet noodzakelijk ge
oordeeld, met welke meening de ver
gadering zich vereenigde.
Rondvraag.
Bij de rondvraag bracht de heer
P. E. de Milliano dank voor de
prettige wijze, waarop de feestcom
missie alhier in 1931 met het Hoofd
bestuur had mogen samenwerken,
waarop de Voorzitter dank brachtj
voor de wijze, waarop de feestcom
missie alles voor het welslagen der
tentoonstelling in het werk gesteld
had.
De heer De Brauwer deelde mede,
dat in de afdeeling Aardenburg de
mogelijkheid onder het oog gezien
zou worden, om in den aanstaanden
winter een lezing met lichtbeelden
te houden; misschien zouden andere
afdeelingen dit ook willen doen.
Mocht dit zoo zijn, dan zouden deze
wellicht samen kunnen werken en
zou het Hoofdbestuur hierin moge
lijk leiding kunnen geven.
Bij monde van den Voorzitter
werd alle mogelijke samenwerking
en voorlichting toegezegd.
Zonnebrand en Stukloopen
van Huid en Voetan
verzacht-ön geneest
i
[Doos 3Q,TutJe 80 ct. Bij Apoth. G Drogisten
neer in den dichtstbijstaanden stoel.
„David zijn betrekking kwijt? Molly,
het kan niet waar zijn! En waarom
dan? Waarom zou hij nou z'n baan
verliezen? Het lijkt zoo iets onmo
gelijks".
„Oh, hij heeft ruzie gehad of zoo
iets met den baas, en hij werd maar
eenvoudig weggestuurd, dat is
alles. Hij is vrijwel gek van ellende
en ik ook. Had er iets ergers kunnen
gebeuren? Vanaf 't moment, dat ik
't hoorde, ben ik niet tot bedaren
kunnen komen. Wat moet er van
ons allemaal worden, Honor, dat
vraag ik je? Nou is alles werkelijk
zoo hopeloos".
„Wat moest er van hen allemaal
worden? Deze vraag drong zich op
aan Honor's denken. Een vreese-
lijke wanhoop maakte zich van haar
meester. David zonder werk en de
mogelijkheid op een nieuwe betrek
king vrijwel uitgesloten door z'n ru
zie met Staleson; zij zelf buiten be
trekking en haar gespaarde geld bij
na op. Wat voor toekomst gingen
ze tegemoet?
i JWordt vervolgd.)