Breskensche Courant 25 Doorzitten De strijd eener vrouw PUROL Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Viaanderen. Buitenland FEUILLETON Binnenland Gewestelijk Nieuws 41ste Jaargang Zaterdag 18 Juni 1932 Nummer 3739 ABONNEMENT: per kwartaal 1,25; buiten Breskens 1,40. Buitenland 6,50 per jaar. Zondagsblad per kwar taal 0,65; en buiten Breskens 0,725Bui tenland 3,50 per jaar. Verschijnt - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35. BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTIËN: van I 5 regels f 0,75; iedere regel meer 15 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handelsadoertentiên bij regelabonnemenl groole korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. GRATIS oerzekering voor de abonné's legen ongelukken, en Jlij Oei voor de volgende bedragen: gulden bij levens- gld bij dood r-j p* gld bij ver- p* s-\ gld bij ver- j gld bij ver- lange ongeschikt- JI Jl J door lies van een j( J ^es üan een dml IJ lies van een heid tot werken een ongeluk hand of voel oog duim De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger s-\ gld bij verlies lij van eiken anderen vinger Maandenlang is de conferentie van Lausanne het groote punt geweest, waarheen alle staatslieden ter wereld de hun toevertrouwde schepen stuur den, of poogden te sturen. Baken van een veilige haven, of nood lottige klip? Dat wist niemand, dat weet niemand. Desondanks was. men gedwongen derwaarts te sturen, aan gezien geen andere punten aan den eenzamen horizon opdoken, terwijl rondom de donkere en zware golven van crisis en onrust de wankele schepen der staten beukten. Nu zijn wij zeer dicht genaderd bij deze plaats, die een groote kans moet bieden om althans het begin van een uitweg uit alle moeilijkheden te vinden. En hoe zien de zaken er nu uit? De publieke opinie het is be nauwend het te moeten constateeren, maar de facto is het zooj verwacht niet het minste van Lausanne, waar toch in ieder geval de kans bestaat tot een oplossing van herstel- en schuldenproblemen, deze grootste hinderpalen op den weg naar het herstel. Hoe komt dit? In de eerste plaats, omdat het publiek het waar achtige vertrouwen in zijn politieke leidsmannen, die het zoo ver hebben laten komen, voor een groot deel kwijt is. De ontwapeningsconferentie stond een jaar geleden nog als een lichtend punt aan den gezichtseinder. Petities werden door millioenen ge- teekend. Geen staatsman, die niet op de levensnoodzakelijkheid van een succesrijk verloop der conferen tie wees. En thans? Volkomen ge strand, althans voor geruimen tijd weer, in het moeras van „deskun dige besprekingen en voorbereidin gen". Is het wonder, dat hef publiek onverschillig wordt voor beloften en onbekwaam wordt om nog hoop te voeden? Temeer, daar zelfs de po litici zelve klaarblijkelijk niet het minste vertrouwen hebben in Lau sanne. Nog voor een enkel woord ter herstelconferentie gesproken is, is reeds besloten tot het houden van een economische wereldconferen tie in aansluiting op die van Lau sanne, waar dan tevens, die proble men, die in Lausanne niet tot een oplossing zijn gekomen, verder zul len worden behandeld. Moet men 45. (Honor Bricht) door L. G. MOBERLY met vertaling van Mevr. De Vry ObreenBreda Kleynenberg. o „Ik vraag 't je, omdat ik ziels veel van je houd, omdat jej de eenige vrouw voor me bent, omdat jij alles voor me bent gaan beteekenen op de wereld, en ik geloof niet, dat de goeie Martin me 't gelukj dat jij me zoudt kunnen geven, zou misgunnen. Net zoo min als ik ver onderstel, dat hij van jou zou ver langen, dat je de kans op geluk voor je zelf, zoudt weggooien." „Ik ben overtuigd, dat Guy je nooit iets zou misgunnen", stemde ze toe, „en ik weet dat hij me graag gelukkig zou zien, maar ik kan niet, ik kan je niet geven, wat je me vraagt, 't zou mö niet mogelijk zijn, zooveel van jou te nemen en er niets voor terug te geven. Je be grijpt toch wel, dat ik maar niet zich verwonderen, dat er een groote huiverigheid ontstaat ten opzichte van het geloof in het succes' van een onderneming, wanneer reeds alles voorbereid is om de liquidatie dier onderneming vlot van stapel te doen loopen? Immers neen. En dat het noodzakelijk is een einde te maken aan de absurditeit der oorlogsschulden en herstelbeta lingen, dat is op het oogenblik wel tot den meest recalcitranten doorge drongen. De noodlottige uitwerking der enorme geldverplaatsingen zon der economische motiveering is in de huidige crisis, den overal heer- schende nood en de teisterende wer keloosheid maar al te duidelijk. De noodzakelijkheid van een oplossing is des te grooter, daar, zuiver ge steld, het probleem niet eens zoozeer neerkomt op een afschaffen van de herstelbetalingen, dan wel op een op zoo vriendschappelijke en profijte lijke wijze mogelijke regeling van het in feite reeds bestaande afschaf fen daarvan. Want Duitschland kan en wil niet meer betalen. In feite zijn er dus geen herstelbetalingen meer. Het komt er nu maar op aan, of men het land in gebreke wil stel len, het publieke vertrouwen nog verder wil schokken en de verbitte ring allerwege nog meer wil toe spitsen, 4an wel of men dit feit ook officieel erkennen zal en aanvaar den, waardoor een enorme opluch ting ontstaan zou. Hetzelfde is het geval met de oorlogsschulden. Het ziet er niet naar uit, daf de geallieer de landen hun oorlogsschulden aan Amerika zullen blijven voldoen, wan neer Duitschland ophoudt te betalen. Waarom dan dit feit niet te erkennen en eventueel met enkele politieke en de crisis bestrijdende voorwaar den officieel te consolideeren, zoodat met een tenminste eeni- germate schoone lei kan worden be gonnen? Ook hier kan men zeggen: de geest is willig, maarEen der groote hinderpalen is thans weer, dat in Amerika presidentsverkiezin gen op til zijn, dat in Duitschland een enorme onzekerheid heerscht, in verband met de rijksdagverkiezin gen van den volgenden maand. Nie mand durft onder deze omstandighe den verantwoordelijkheid op zich ne men. Helaas, waar blijven de man nen, die verantwoordelijkheden dur ven dragen, met of zonder goed in den wilde weg praat, als ik je zeg, dat ik nog geheel en al Guy toebehoor?" „Ik begrijp 'tten volle, maar ik geloof, dat je na verloop van tijd nog wel eenig geluk zoudt kunnen vinden, en wat mij betreft, je zou me je vriendschap geven, je lief talligheid, je mooie persoonlijkheid' drong hij aan. „Jou in mijn huis te hebben en altijd bij me, zou, ja, hoe kan ik 't nou 't- best onder woor den brengen, het zou een onnoeme lijk genot voor me zijn 1 Met gebroken stem stootte hij deze laatste woorden uit, hij drukte haar handen in de zijne en zijn blik zei haar oneindig meer, dan zijn gebroken woorden hadden kunnen doen. „Ik wou, dat ik je die vreugde kon geven", zei ze, „kon ik maar doen, wat je verlangt, maar heusch 't gaat niet. Ze hebben me1 ten slotte wel doen gelooven, dat Guy dood is, hoewel ik 't héél lang niet heb kun nen aannemen, maar nu een andere man in zijn plaats stellen, dat kan ik niet. Hij hoort aan mij en ik aan hem, en ik zou nooit iemand anders kunnen geven, wat van hem is alleen van hem. O, vergeef 't me maar, als ik onaardig ben, maar ik kan niet anders, dan je de waarheid zeggen." keuring van de vormelooze schare hunner thuisgebleven kiezers? MIJNHARDT'S Zenuw-Tabletten75 ct Laxeer-Tabletten 60 ct. Hoofdpijn Tabletten 60 ct Bij Apoth. en Drogisten. Handeldrijven voor kleine Ne- derlandsche kooplieden met collega's in Duitschland. Naar we vernemen is bij de Ka mer van Koophandel en Fabrieken te Ter Neuzen bericht ontvangen van de Nederlandsche Kamer van Koophandel voor Duitschland, dat het deze gelukt is van het Duitsche Departement van Economische za ken de toezegging te verkrijgen dat een zeer welwillende behandeling zal worden toegepast ten aanzien van verzoeken om beschikbaarstel ling van deviezen in speciale geval len, door haar ingediend. Dit betreft kleine Nederlandsche kooplieden, die handeldrijven met Duitsche koopers, welke laatsten veelal niet bereid of in staat zijn zelfstandig vergunning voor deviezen aan te vragen, doch die alleen bereid zijn hun schulden in marken op een Duitsche rekening van den Nederlandschen leverancier te voldoen, welke rekening dan min of meer een geblokkeerde rekening is, waarvan het voor den betrokken exporteur meestal moeilijk is om be dragen naar Nederland te krijgen, en, indien dit al gelukt, vormen de vrijgekregen bedragen in den regel slechts een klein gedeelte van zijn tegoed bij de bank of wel postreke ning. De Duitsche regeering, overtuigd, dat daarin een onbillijkheid schuilt, is bersid dergelijke gevallen, mits door de Kamer voor Duitschland ingediend, met welwillendheid te be handelen. Voor de bemoeiingen zal een ze ker recht moeten worden betaald, dat zoo laag mogelijk zal worden gehouden. Belanghebbenden kunnen zich voor nadere inlichtingen vervoegen ten „Zou je me iets willen beloven?" vroeg Upton, nadat beiden een tijd gezwegen hadden en ze langzaam opwandelend, bij 't hek van 't park waren gekomen, „wil je me één; ding beloven?" „Ja, zeker, als ik 't kan. Wat is 't, dat je me wil laten beloven?" „Wil je me beloven, dat, mocht er ooit een reden zijn, dat je op je besluit terug zou willen komen, als er zich ooit iets voor imocht doen, wat het mogelijk zou maken voor je aan mijn wensch te voldoen, wil je 't me dan laten weten? Waar ik ook zit, ik zal dan dadelijk naar je toekomen, geen afstand zal me te groot zijn. Wat je ook noodig mag hebben, ik zal alles doen, wat in m'n vermogen ligt, het je te geven Alleen, beloof me, dat je me zal zeggen, als je van gedachte veran dert, beloof me dat ten minste." „Ja dat beloof ik je", ant woordde ze na eenig nadenken. „Ik beloof je, dat mocht ik 't anders in gaan zien, ik 't je zal laten weten. Alleen - denk nou heusch niet, dat dit ooit zal gebeuren," eindigde ze met een zenuwachtig lachje, „het zou niet goed zijn om je vast te klampen aan een ijdele hoop. Ver wacht als 't je blieft niet, dat ik ooit van gedachte zal veranderen.' 0 kantore der Kamer van Koophandel en Fabrieken te Ter Neuzen. AARDENBURG. Algemeene vergadering der Maatschappij tot Bevordering van Ooft- en Tuinbouw in W. ZeeuwschVlaanderen. Vervolg. De rekening. Vóór de vergadering had een com missie, bestaande uit de heeren P. de Bruijne Az. en P. E. de Milliano alle bescheiden der rekening nauw keurig nagezien, deze met het kas boek vergeleken en nageteld en al les in orde bevonden. De ontvangsten bedroegen f 3611,17 De uitgaven bedroegen f 2834,83 Goed slot f 776,34 Het dienstjaar begonnen met f 1407,07 gaf als saldo slechts f 776,34, waaruit de waarheid bleek van wat de Voorzitter even te voren gezegd had, dat de tentoonstelling te Aar denburg uit financieel oogpunt geen succes geweest was; aan slechts 1563 personen was een toegangskaart uit gereikt een aantal, dat op beide vorige tentoonstellingen alleen de Maandag reeds bereikt werd. De begrooting. Voor het loopende dienstjaar wer den de ontvangsten en uitgaven vast gesteld op f 1701,64 met een post voor onvoorziene uitgaven van f480,-. Bode. De heer A. Roosendaal die de be trekking van bode gedurende 50 ja ren accuraat heeft waargenomen, heeft deze betrekking neergelegd. De Voorzitter deelt mede, dat het bestuur meent, dat de scheidende bode van deze plaats een woord van lof en dank dient gebracht te worden voor de nauwkeurigheid en de stipte wijze, waarop hij zijn be trekking voor de Maatschappij heeft vervuld. Indertijd heeft het Hoofd bestuur zijn vroegeren Bode om zijn vele goede en langdurige diensten voorgedragen tot het toekennen van een medaille in de Oranje Nassau HOOFDSTUK XIX. Wat kan ik anders doen?" „Honor, oh Honor, wat moeten we toch beginnen?" „Molly's stem werd onderbroken door snikken, en haar oogen waren rood van 't huilen. Ze klampte zich vrijwel aan haar schoonzuster vast, toen deze de slordige kleine zit kamer binnen kwam, op den avond na haar gesprek met Upton. „Ik dacht, dat je nooit meer thuis zou komen," ging Molly op wan- hopenden toon voort, „ik dacht, dat je misschien iets overkomen was, overreden of een dergelijk vreese- lijk iets, om ons ongeluk nog te volmaken, want voor 't ongeluk schij nen we nu eenmaal geschapen". „Maar Mollylief, wat is er?" Ho nor's goede hart was vervuld van medelijden, toen ze Molly's opge zette gezichtje en oogen vol tranen zag. „Is Baby ziek? Of wat is er mis?' „Alles is mis," barstte Molly ze nuwachtig uit. Nee, er is niets met Baby, goddank hij is in orde 't arme schaap, zoover je 't dan in orde kan noemen, als je hoort tot één van deze hoogst ongelukkige familie! David is zijn betrekking kwijt 1" „Zjjn betrekkingkwjjt?" Honor viel orde, welke poging met gunstigen uitslag bekroond is. Voor de administratie werd het beter geoordeeld op dezelfde wijze voort te gaan en een nieuwe bode aan te stellen. Als zoodanig werd benoemd de heer P. Leenhouts Butler. Bestuursverkiezing. Aan de beurt van aftreding als be stuurslid was de heer I. A. Ris- seeuw, die te kennen gegeven had niet meer in aanmerking te willen komen. De Voorzitter vond het jammer, dat de heer Risseeuw tot dit besluit gekomen was. Gedurende vele jaren had hij zich voor de Maatschappij zeer verdienstelijk gemaakt. Nimmer is vergeefs een beroep op hem ge daan. De samenwerking met den heer Risseeuw was er een van zeer aangenamen aard, die bij alle be stuursleden een prettige herinnering zal nalaten. Omdat het bestuur der Maatschap pij vrij uitgebreid is, was in een bestuursvergadering de noodzakelijk heid van een nieuwe benoeming in deze vacature niet noodzakelijk ge oordeeld, met welke meening de ver gadering zich vereenigde. Rondvraag. Bij de rondvraag bracht de heer P. E. de Milliano dank voor de prettige wijze, waarop de feestcom missie alhier in 1931 met het Hoofd bestuur had mogen samenwerken, waarop de Voorzitter dank brachtj voor de wijze, waarop de feestcom missie alles voor het welslagen der tentoonstelling in het werk gesteld had. De heer De Brauwer deelde mede, dat in de afdeeling Aardenburg de mogelijkheid onder het oog gezien zou worden, om in den aanstaanden winter een lezing met lichtbeelden te houden; misschien zouden andere afdeelingen dit ook willen doen. Mocht dit zoo zijn, dan zouden deze wellicht samen kunnen werken en zou het Hoofdbestuur hierin moge lijk leiding kunnen geven. Bij monde van den Voorzitter werd alle mogelijke samenwerking en voorlichting toegezegd. Zonnebrand en Stukloopen van Huid en Voetan verzacht-ön geneest i [Doos 3Q,TutJe 80 ct. Bij Apoth. G Drogisten neer in den dichtstbijstaanden stoel. „David zijn betrekking kwijt? Molly, het kan niet waar zijn! En waarom dan? Waarom zou hij nou z'n baan verliezen? Het lijkt zoo iets onmo gelijks". „Oh, hij heeft ruzie gehad of zoo iets met den baas, en hij werd maar eenvoudig weggestuurd, dat is alles. Hij is vrijwel gek van ellende en ik ook. Had er iets ergers kunnen gebeuren? Vanaf 't moment, dat ik 't hoorde, ben ik niet tot bedaren kunnen komen. Wat moet er van ons allemaal worden, Honor, dat vraag ik je? Nou is alles werkelijk zoo hopeloos". „Wat moest er van hen allemaal worden? Deze vraag drong zich op aan Honor's denken. Een vreese- lijke wanhoop maakte zich van haar meester. David zonder werk en de mogelijkheid op een nieuwe betrek king vrijwel uitgesloten door z'n ru zie met Staleson; zij zelf buiten be trekking en haar gespaarde geld bij na op. Wat voor toekomst gingen ze tegemoet? i JWordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1932 | | pagina 1