Breskensche Courant
MIJNHARDT'SJflNDERZALF
200
40
25
De Vaandeluitreiking te Ede
De strijd eener vrouw
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Viaanderen.
FEXJ ILL ETON
41ste Jaargang
Woensdag 15 Juni 1932
Nummer 3738
ABONNEMENT:
per kwartaal 1,25
builen Breskens f ,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal f 0,65; en builen
Breskens 0,725Bui
tenland f 3J)0 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van 1 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadoerlentiên bij
regelabonnement groote
kortingTarief op aan
vraag verkrijgbaar.
CR A TIS oerzekering ooor de
abonnës tegen ongelukken, on
mei voor dé volgende bedragen:
f
gulden bij levens- 1 8^ dood gld bij ver- i~\ 8^ ver'
lange ongeschikt- IIJII door H lies van een J\ ^ies üan een
hcid tot werken een ongeluk hand of voet oog
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen- Verzekering-Maatschappij „Fatum"
gld bij ver
lies van een
duim
te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
i gld bij verlies
fff van eiken
anderen vinger
o
„Waar kan de banier van Ko
ningin en Vaderland betere
vrienden, waar trouwere vol
gelingen vinden dan bij de
duizenden vaderlandslievende
mannen, die zich om het Ge
zag te dienen, in volle vrijheid
gesteld hebben ter beschik
king van de overheid, gedre
ven door geen anderen drang
dan dien van de liefde voor
haard en hof en land".
Mr. Dr. L. N. DECKERS,
Minister van Defensie.
Op het terrein Langenberg te Ede
zijn Vrijdagmorgen, onder groote
belangstelling, zoowel van militaire
als van burgerautoriteiten, door den
Minister van Defensie, veertien Ko
ninklijk erkende vaandels in dienst
gesteld van die Landstormkorpsen,
die tot heden nog geen Koninklijk
erkend veldteeken voerden.
Klokslag elf uur stonden de troepen
opgesteld, gevormd uit de B.V.L.-
detachementen uit het geheele land,
zoomede ide troepen, die te Ede in
garnizoen zijn, en kon men een over
zicht krijgen van de groote belang
stelling, van de zijde der burger
bevolking betoond, van wie velen
van ver buiten Ede deze plechtigheid
wilden medemaken.
Op en bij de tribune, die op het
terrein was opgericht, merkten we
o.m. op de leden van de Nationale
•Landstormcommissie L. F. Duymaer
van Twist, J. R. Snoeck Henke-
mans, Mr. A. G. A. Ridder van
Rappard, A. N. Fleskens, Res. Lui
tenant-Generaal J. H. Borel, Inspec
teur van den Vrijw. Landstorm en
G. F. Boulogne; Generaal BorCl was
vergezeld van zijn adjudant, le Lui
tenant ,H. J. Koning; de Comman
dant van het Veldleger, Luitenant-
Generaal Jhr. W. Röell, met zijn
adjudant, -Kapitein Oosterink, de
Chef van de Generale Staf, Luite
nant-Generaal H. A. Steyffardt,ver
gezeld van zijn adjudant Kapitein
J. G. M. van de Plassche; Generaal
Majoor T. de Goeyen, Commandant
van de le Divisie, met zijn adjudant
eerste luitenant C. D. Toet, Gene-
raal-Majoor B. E. Stöver, Comman
dant van de 2e Divisie, met zijn
adjudant eerste luitenant J. M. A. L
Brandt, Generaal-Majoor HG. Win-
44.
(Honor Bricht)
door
L. G. MOBERLY
met vertaling van
Mevr. De Vry ObreenBreda
i Kleynenberg.
Al had ik ze, dan zou ik toch
geen tijd hebben er heen te gaan,"
antwoordde ze, „ik moet zien een
betrekking te krijgen, onmiddellijk,
dat is 't voornaamste. Verandering
van lucht zou tijdverknoeien zijn.
En wat betreft 't gaan naar vrienden,
eerlijk gezegd, heb ik in geen
eeuw aan mijn beste vriendin, die
buiten woont, geschreven. Ik weet
zeker, dat, als ze wistj dat ik wou
komen, ze me dadelijk zou vragen,
maar ik vind't lam, dat ik zoo non
chalant ben geweest, 't was ook zoo
moeilijk om brieven te schrijven,"
voegde ze er langzaam aan toe, „en
ik liet 'theelemaal loopen, 'tis soms
angstig makkelijk om dingen maar
te verwaarloozen".
keiman, Commandant van de 4e Di
visie, met zijn adjudant Kapitein D.
Brouwer; de Commissaris van de
Koningin in Gelderland Mr. S. Ba
ron van Heemstra, Mr. Dr C. O. P.
Baron Creutz, burgemeester van Ede,
de garnizoenscommandant van Ede,
kolonel H. Zeeman; de leden van
de Legercommissie P. J. de Kanter,
Jhr. B. C. de Savomin Lohman,
Ir. Bongaerts, J. C. J. B. A. de
Josselin de Jong en A. de Bruijn;
de leden van de Tweede Kamer
J. J. C. van Dijk, Th. F. M. Schaep-
man, A. Zijlstra, Prof. Dr H. Vis-
scher, Mr. J. A. de Wilde en J. M,
Krijger; Kolonel W. J. D. Havelaar,
Dir. Art. Materieel, Kolonel G. L. M.
Higly van de Artillerie uit Ede,
Luitenant-Kolonel P. W. Best, Com
mandant van het V.L.K. „Spoor
wegdienst," vergezeld van zijn adju
dant Kapitein Tibo, Luitenant Kolo
nel B. ten Broecke Hoekstra, Com
mandant van het V.L.K. „Motor-
dienst," Luitenant-Kolonel J. A. J.
M. Schotman van de Inspectie van
den Landstorm en vele anderen.
Even over 11 betrad de Minister
van Defensie, Z. Exc. Mr. L. N.
Deckers het terrein, vergezeld van
zijn adjudant, den eersten luitenant
der Huzaren P. M. H. Tielens; de
gebruikelijke 'eerbewijzen werden
verricht, en de vlag, die de Minister
van Defensie voert, werd geheschen.
Bij zijn aankomst heeft de Minister
een groet gebracht aan de vijf er
kende en reeds vroeger, in 1915 en
1916 in dienst gestelde vaandels; bij
deze vaandelwachten waren de aan
gewezen Commandanten der betref
fende Korpsen aanwezig, n.l. van de
Nieuwe Hollandsche Waterlinie Res
Majoor M. Barrik Bles, van de Stel
ling van Amsterdam Res.-Luitenant-
Kolonel C. M. Donk, van Zuid-Hol
land: West Res Majoor J. P. Boots
van Rotterdam Res Luitenant-Kolo
nel H. C. van Cappelie, en van de
Limburgsche Jagers, in de plaats
van Res Kolonel J. E. L. Hane
cour, die optrad als Leider der ge
heele militaire plechtigheid, Res Ma
joor J. Batta.
Nadat de Minister van Defensie
de troepen geinspecteerd had werd
tot de eigenlijke plechtigheid over
gegaan.
De aangewezen Korpscommandan
ten van de Korpsen, die een vaandel
ontvangen stelden zich voor de
spreekplaats op, gevolgd door de
vaandeldragers.
„Ja, daar kan ik alles voor voe
len," zei Upton hartelijk, „maar toch
zou ik 't erg prettig vinden, als u
eens een verandering hadt, u hebt
't heusch noodig, iedereen die u ziet,
zal 't zelfde zeggen".
„Wat ik noodig heb is werk,"
zei ze, bijna heftig, „stapels werk
en geen tijd om te denken. Geef
mij maar zóóveel te doen dat ik
's avonds niet meer kan en dan sla
pen tot ik weer kan beginnen met
werken!"
„Ik begrijp 't, ik begrijp 't volko
men, wat u voelt," zei hij op kal
meerenden toon. Ik zou voor ik weet
niet wat willen, dat ik u ergens
mee heen kon nemen, waar u
verleden zoudt kunnen vergeten en
opnieuw beginnen, een tooverdrank
zou ik u willen geven, die al 't
vroegere uit uw gedachten uitwisch
te. Eensklaps was hij z'n heele zelf-
beheersching kwijt, die onstuimige
manier van spreken was anders niets
voor hem en Honor keek hem hoogst
verbaasd aan, maar opeens, toen ze
zijn blik ontmoette, kreeg ze haar
oude veerkracht terug en ontdaan
sprong ze op.
„Het is buitengewoon vriendelijk
van u, me te willen helpen," begon
ze. Haar eenige gedachte was hoe
zoo gauw mogelijk weg te komen,
geneest het huidje van
'kindje. Doos 25, Tube 40 cent. Bij Uw Drogist
Dan commandeerde de Comman
dant van de Parade, Res Kolonel
J. E. J. Haenecour: Opent de ban!
De Ban werd achtereenvolgens ge
slagen door de tamboers van het de
tachement van de 2e Infanteriebri
gade, geblazen door de hoornblazers
van het detachement van de 2e Ar
tilleriebrigade, en gespeeld door het
Muziekkorps van het 5e Regiment
Infanterie.
Hierop las de adjudant van den
Minister onder groote stilte het Ko
ninklijk .Besluit voor van 21 Aug.
1931 No. 40, waarbij de vaandels
der veertien Landstormkorpsen Ko
ninklijk erkend worden, en gelijk ge
steld met de vaandels en standaar
den van het leger.
Hierna werd de ban weer geslo
ten en konden de troepen, die met
gepresenteerd geweer stonden, de
geweren afzetten.
Dan overhandigde de Minister van
Defensie, daarin bijgestaan door den
Inspecteur van de Landstorm, Gene
raal Borel aan ieder der Korps-com
mandanten het vaandel.
Deze Commandanten, die een
vaandel ontvingen waren: Friesch
Verband, Res Kapitein H. C. la Roi;
Groningsch Verband, Res Majoor C.
G. Kamerling; Drentsch Verband,
Res Luitenant-Kolonel Ds C. v. d.
Nieuwenhuizen; Twentsch Verband,
Res. Luitenant-Kolonel J. W. C. C
Tücker; De IJssel en Vollenhoven
Res Luitenant-Kolonel P. A. J. van
Tienhoven: Veluwsch Verband, Res
Luitenant-Kolonel C. J. C. Janssen
Veluwzoom, Res Luitenant-Kolonel
F. J. J. Baron van Heemstra; De
Meijerij, Res Kolonel J. G. Lutz
West Brabantsch Verband, Res Ka
pitein J. Reitsma, daar Res Kapi
tein P. W. M. Asselbergs verhin
derd was; Zeeuwsch Verband, Res
Luitenant-Kolonel H. Bierman; Ver
band Monden der Maas, Res Lui
tenant-Kolonel W. G. van Hoogen-
huyze; Verband Dordrecht, Res Ma
joor W. J. M. Linden; Kennemer-
land. Res Luitenant-Kolonel P. S.
Hartogh Heys van Zoutebeen en
Verband Alkmaar, Res Majoor J. C.
van Houten.
om een eind te maken aan een ge
sprek, wat ze plotseling in al z'n
moeilijkheden overzag. Hij stond ook
op en legde z'n hand op haar arm
„Doet u nou niet opeens zoo
plechtig en loop niet weg, laten we
nu 't uitpraten, hoor me een oogen
blikje aan".
Zwijgend bleef ze staan, toen hij
vlug vervolgde: „U moet inzien, ja,
u moet weten, dat ik alles op de
wereld zou willen geven om u te
helpen en dat er maar één manier
is, waarop dit mogelijk is".
De beteekenis van zijn woorden
was onmiskenbaar en Honor deinsde
terug, met een angstig verschrokken
gezicht.
„Oh nee, dat niet," nooit heb ik
gedacht kunnen veronderstellen
ik beschouwde u als een heele
goeie vriend, maar meer niet. Ik
dacht niet
„Luister eens, lieve kind," ant
woordde hij rustig, z'n eigen opge
wondenheid bedwingende, om haar
wat te kalmeeren, „laten we de har
de feiten onder de oogen zien, maar
staar me niet zoo aan of ik een
wild dier ben, dat je kwaad wil
doen".
„Dat is 'tniet, maar ik wil liever
niet, dat u
Weer viel hy haar in de reden
Nadat de vaandels overhandigd
waren, heeft de minister van De
fensie deze met een toespraak in
dienst gesteld.
Officieren, Onderofficieren en
Manschappen van den Bij
zonderen Vrijwilligen Land
storm.
Elk Uwer korpsen is thans bij
Koninklijk Besluit in het bezit ge
steld van een Vaandel, erkend door
de Koningin. Gelijk het mij een eere
was U veertien nieuwe vaandels te
mogen uitreiken, zoo is het mij een
eere de eerste te mogen zijn die U
geluk wenscht met de vervulling van
hetgeen door U allen zoo levendig
werd verlangd.
Het voeren van het erkende vaan
del wordt door U terecht beschouwd
en gewaardeerd als een onderschei
ding, een bewijs te meer dat Uw
korps door de Overheid opgeroepen
in werkelijken dienst, deel uitmaakt
van de Nederlandsche weermacht
Met blijdschap zie ik de banier
van Koningin en Vaderland treden
in Uw gelederen; met volle gerust
heid vertrouw ik haar toe aan Uw
wakende hoede. Waar kan zij betere
vrienden, waar trouwere volgelingen
vinden dan bij de duizenden vader
landslievende mannen die zich, om
het Gezag te dienen, in volle vrijheid
gesteld hebben ter beschikking van
de overheid, gedreven door geen
anderen drang dan dien van de lief
de voor haard en hof en land.
Leden van den Bijzonderen Vrij
willigen Landstorm, met eerbied
hebt Gij Uw vaandels ontvangen
met eerbied zult gij hen medevoeren
en zij, die naast U treden in Uw
rijen, zullen dieri eerbied deelen.
Eerbied voor het Vaandel, zinne
beeld van Uw trouw.
Trouw aan het gegeven woord.
Trouw aan het wettig gezag. Trouw
aan Uw geboortegrond, Uw landaard
Zomersproeten verdwij
nen in korten tijd geheel door
Sprutol. Bij alle Drogisten.
op een jachten, kalmeerenden toon.
„Ik, weet best, dat 'tnooit tot u
doorgedrongen is, dat ik voor u
voelde," zei hij, „en ik weet wel de
gelijk, dat u niet anders aan me
hebt gedacht, dan als aan Martin's
compagnon, waarmee u zaken hadt
te doen, ik begrijp zoo volkomen,
dat nooit iets anders in uw hoofd
opgekomen is".
„Als een echte, goeie, hartelijke
vriend heb ik u altijd beschouwd,"
gaf ze ten antwoord, en een ver
moeide glimlach gleed over haar ge
zicht. „Ik kan u niet dankbaar ge
noeg zijn voor alles wat u voor me
gedaan hebt".
„Ik zou meer voor u willen zijn
dan een vriend," zei hij. „Al zoo
lang heb ik dit verlangen, maar ik
durfde niet voor mijn gevoelens uit
komen tegenover u. Ik zou willen,
dat u al uw zware lasten op mijn
schouders legde. Zou er een dag
komen, dat u hiertoe zou kunnen
besluiten en mijn vrouw worden?"
„Oh nee, nooit!" riep Honor uit
„hoe zou ik dat kunnen, met m'n
gansche ziel behoor ik Guy toe. U
mag niet van me vergen, hem te
vergeten. Ik zou niet van iemand
anders kunnen zijn, ik behoor hem!'
„Ik zou ook nooit van u verlan
gen, dat u dien besten, braven ke
Uw taal en Uw zeden. Trouw aan
de deugden der Vaderen, die voor
ons werkten en streden en ons, on
der Godes Zegen, maakten wat wij
zijn: vrije zonen van een vrij land,
waar zeker de onspoed der tijden
doet het ons ervaren de stormen
kunnen gieren en de menschen kun
nen lijden, doch waar, ondanks alles,
de burgers gelukkig kunnen zijn,
omdat ieders vrijheid er wordt be
schermd en ieders recht er heilig
is.
Eerbied voor het Vaandel, zinne
beeld van Uw offervaardigheid. Het
vaandel zal in U levendig houden
die prijzenswaardige bereidheid om
het eigen belang, hoe zeer Gij het
wilt en moet behartigen niet te die
nen ten koste van anderer recht;
om het ondergeschikt te maken aan
het algemeen welzijn. Geheel vrij
willig houdt Gij U gereed, om, als
t moet, te dienen, in eerlijke gehoor
zaamheid te dienen het wettig gezag.
In een wereld, waarin zoovelen steeds
denken aan zich zelf en aan zich
zelf alléén, draagt Gij uit het koste
lijke voorbeeld van onbaatzuchtig
heid en offerzin.
Eerbied voor het Vaandel, zinne
beeld van het Vaderland.
Het Vaderland, dat Gij allen lief-
hebt. Wij hebben het lief gelijk het
is en wij zouden het niet anders
wenschen. Wij willen het houden
met zijn zeeën en velden, zijn duinen
en bosschen, zijn heide en beemden,
zijn meren en stroomen, met zijn
kostbaren grond, die, vermengd met
het stof onzer voorouders, ons werd
tot een heiligen schat. Wij willen
Nederland houden met zijn zeden
en gewoonten, zijn instellingen en
gebruiken, zijn zin voor ontwikkeling
en vooruitgang, met zijn rechten en
vrijheden, .zóó zult Gij het dienen,
zóó hebt Gij het lief.
Eerbied voor het Vaandel, zinne
beeld der Koningin, die het U heeft
geschonken. De Koningin, het Hoofd
van onzen Staat, in wie het Wettig
gezag zijn bekroning vindt en die
bij Gods Genade Nederland regeert
en door Zijn Goedheid en Zijn bij
stand ons leiden moge door de don
kerte der tijden heen naar een nieu
wen voorspoed en bloeiende wel
vaart, Vorstin van het gelukkige
Volk van het vrije Nederland.
Eerbied voor het Vaandel, trouw
aan het Gezag, bereidheid tot of
fers, liefde voor het Vaderland en
dit alles vat Gij met mij samen in
rel vergeten zou," antwoordde hij
ernstig, maar ik heb zóó veel van
u leeren houden, dat ik u vraag de
zaak eens kalm te overdenken en te
trachten er mogelijkheid in te zien
een soort geluk te vinden met mij?
Ik zou u er niets voor in ruil vra
gen dan vriendschap, ik zou niets
van u verwachten, dat u niet kon
geven".
Er was een diepe ernst in zijn
stem en z'n oogen zagen haar vol
liefde aan, maar Honor schudde 't
hoofd.
„Ik kan u niet zeggen, hoe nobel
ik 'tvan u vind, 'tme op zoo'n ma
nier voor te stellen," zei ze, „maar
oh, hoe zou ik 'tkunnen?!" Het is
zoo ontzettend groot van u, al mijn
moeilijkheden op uw schouders te
willen laden, maar ik kan niet uw
vrouw zijn, als ik met hart en ziel
aan een ander toebehoor, het zou
een valsche verhouding zijn, het zou
héél verkeerd zijn".
Upton nam haar handen in de
zijnen en drukte ze stevig.
„Luister eens," zei hij, „ik vraag
je dit niet uitsluitend om je uit je
moeilijkheden te helpen, het is geen
quaestie van medelijden, dat moet
je vooral niet denken.
ÏWordt v«rvolgd.i
