Breskensche Courant
200
25
1
rarker
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Viaanderen.
Buitenland
FEUILLETON
De strijd eener vrouw
Binnenland
J. C. LE BLEU
Boekhandel Breskens
l>
-
41ste Jaargang
Zaterdag 9 April 1932
Nummer 3720
ABONNEMENT:
per kwartaal 1,25;
builen Breskens 1,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal f 0,65; en builen
Breskens 0,725Bui
tenland 3J50 per jaar.
Verschijnt
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND -
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam.
Uitgave:
J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van I 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadoertentiên bij
regelabonnement groole
korting. Tarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GRATIS verzekering voor de
abonné"s tegen ongelukkenen
oei voor de volgende bedragen:
gulden bij levens- gld bij dood wm gld bij ver- gld bij ver- j gld bij ver-
lange ongeschikt- 11 jl J door lies van een J f ^ies van een f ies üan een
heid tot werken een ongeluk hand of voet oog duim
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
f s~\ gld bij verlies
lij van eiken
anderen vinger
De enkele stille weken rond het
Paaschfeest zijn thans weer voorbij
en allerwege herneemt het politieke
leven in het buitenland zijn gewone
aanzien. De eindelooze reeks van
conferenties is weer begonnen te
Londen, waar de politici van de vier
mogendheden zullen beraadslagen
over de maatregelen, die genomen
moeten worden teneinde de Donau-
landen, die thans in den ijzeren greep
van de wereldcrisis dreigen ten on
der te gaan, althans buitengewoon
in het nauw zitten, weer lucht te
verschaffen. Want de crisis woedt
in onverminderde mate voort en geen
Paaschstilte kan het feit verdoezelen,
dat met den dag den toestand nij
pender wordt, dat met den dag den
eisch om definitieve en doortastende
maatregelen zich in urgenter mate
doet gelden.
Het is thans van minder belang
de oorzaken van den nood in de
Donaulanden te bespreken: die zijn
ten slotte voor ieder aandachtig dag
bladlezer overduidelijk en behalve
in de ontbinding van het vroegere
Habsburgsche rijk OostenrijkHon
garije, gelegen in dezelfde omstan
digheden als overal elders. Het is
dan ook niet zoozeer de economische
toestand in de Donaulanden, die toch
het onderwerp vormen van de
Woensdag aanvangende Londensche
conferentie, die de algemeene aan
dacht in de aldaar beraadslagende
landen gevangen houdt, als wel het
politieke aspect van de wijze waar
op en de oorsprong der middelen
waarmede in dezen zal worden inge
grepen. Hoe bedroevend het ook
moge zijn, ook op deze conferentie
ligt het zwaartepunt weer in de ont
wikkeling der onderlinge verhoudin
gen van de in Europa na den oorlog
heerschende en confligeerende be
langensferen, waarvan de voornaam
ste wel de verhouding Frankrijk—
Duitschland is. Het is al zoo vaak
gezegd, en ieder staatsman van ieder
land heeft het op zijn beurt reeds
met klem naar voren gebracht en
zal het nog vele malen doen, dat
alleen groot onderling vertrouwen
en hechte samenwerking het benarde
Europa een uitweg kan verschaffen
uit dezen toestand. In feite echter
komt hier buitengewoon weinig van
terecht. Niet alleen, dat de econo
mische grenzen der landen gestadig
26.
(Honor Bricht)
door
L. G. MOBERLY
met vertaling van
Mevr. De Vry ObreenBreda
Kleynenberg.
o
HOOFDSTUK XI.
John Mandover.
„Het is werkelijk een geluk, dat
me daar maar zoo plotseling van uit
den hemel in den schoot is gewor
pen". John Mandover peinsde nog
over deze woorden van Lettice na,
toen hij in den trein zat naar Lon
den, na zijn bezoek aan den huize
Delaware. De groote uitgever zucht
te eens, terwijl zijn blik peinzend
over het landschap gleed, waar hij
doorsnelde en zijn gedachten gin
gen terug naar dé aangename uren
in 't huisje aan de heuvelen door
gebracht.
Met een glimlachje bedacht hij
zich, hoe hij Mark Delaware's uit-
noodiging voor de week-end bijna
krachtiger gesloten worden, ook in
politiek opzicht maakt de interna
tionale toenadering maar zeer weinig
vorderingen. Dit blijkt ook weer dui
delijk uit de kwestie van hulpverlee
ning aan de Donaulanden. Frank
rijk, onder leiding van Tardieu
schijnt bereid te zijn een groot cre-
diet beschikbaar te stellen voor de
ze landen, waarbij echter in geenen
deele het politiek element over het
hoofd gezien wordt, n.l. naar deze
zijde de invloed van Duitschland,
den erfvijand te knotten. Dit gaat
zelfs zoover, dat de vooruitstreven
de linksche dagbladen in Frankrijk
er met nadruk op wijzen, dat men
Duitschland wel moet doen begrij
pen, dat men het beletten wil een
pan-germanistisch midden-Europa te
vormen, maar tevens, dat hetgeen
men tot redding van de Donaulan
den ondernemen wil in het geheel
niet gericht is tegen Duitschland,
zoodat het daaraan zonder bijge
dachten medewerken kan. Hoe de
beide deelen van een dergelijken
gedachtengang met elkander te rij
men zijn, moet de intelligente lezer
dan maar voor zichzelf oplossen.
Dit is echter niet de eenige tegen
stelling van politieke en economi
sche belangensferen op de Londen
sche conferentie. Engeland heeftin
de Donaulanden ontzaggelijke kapi
talen geinvesteerd. Engeland heeft er
dus bijzonder groot belang bij in
deze landen een bankroet te voorko
men. Maar, aan den anderen kant
streeft Engeland er reeds langen tijd
naar, zich aan den Franschen invloed
die zeer groot schijnt te zijn, te
ontworstelen. Wanneer met hoofd
zakelijk Fransche middelen de Do
naulanden weer op gang zouden wor
den gebracht, zou dit echter den
Franschen invloed nog maar weer
versterken, met het gevolg, dat ook
hier de moeilijkheden weer voor het
grijpen liggen. Dat is .echter niet
het eenige. Er is nog het vierde
land, Italië, dat er met kracht en
inspanning naar streeft zijn invloed
in Midden-Europa en op den Bal
kan te vergrooten en te versterken.
De punten van wrijving tusschen
Italië en Frankrijk zijn vele, men
denke slechts aan de vloot pro
blemen en de strijdige machtssferen
op de Middelandsche Zee. Ook voor
Italië zou dus een van Frankrijk
voornamelijk uitgaande hulpactie
voor de Donaulanden niet wensche-
lijk zijn. Is het wonder, dat men in
geweigerd had. Het lokaas, waarmee
deze hem had trachten te vangen,
„ik zou graag willen, dat U mijn
tante eens ontmoette," had hem niet
verleidelijk genoeg toegeschenen om
zijn eigen, bij uitstek heerlijke flat
op te geven voor een landhuisje in
Surrey. Een oude tante te ontmoeten
al was ze misschien minstens even
belangrijk als de jeugdige neef zelf,
maakte niet bepaald indruk op de,
in zijn smaak voor vrouwen, ver
wende John Mandover, en zooals
gezegd, had hij z'n eerste ingeving
gevolgd, dan zou hij zeker Mark's
spontane uitnoodiging geweigerd
hebben. Maar nu achterover ge
leund tegen kussens, zijn blik vaag
glijdend over 't wijde landschap, nu
gaf hij zich zelf toe, dat hij blij was
te zijn gegaan.
Dat jonge ding met haar levendig
gezichtje en lachende oogen, had
Dorothea Delaware's omgeving ab
soluut juist beschreven, als zijnde
een sprookjesland en weer glim
lachte Mandover, toen hij zich be
wust werd nog onder betoovering
hiervan te zijn.
„Bijzonder!" Zoo had 't lachende
jonge meisje hun gastvrouw betiteld,
en dat was de juiste uitdrukking voor
haar. Ze was bijzonder. Als hij in
zijn herinnering eens terugging, wist
Frankrijk keer op keer luide stem
men hoort opgaan, die er voor waar
schuwen toch vooral te verhoeden,
dat Frankrijk in een geisoleerde po
sitie zal komen te staan?
Wat de Londensche conferentie
zal brengen, moeten wij afwachten.
De voorbesprekingen tusschen Mac
Donald en Tardieu zijn gehouden.
Wij hebben hierboven getracht een
algemeen beeld te geven van de
invloedssferen, die elkaar daar zul
len ontmoeten. Laat ons hopen, dat
het doel der conferentie, hulp aan de
in nood verkeerende Donaulanden
niet in den knel komt.
Verkeerden wij de vorige week
nog in het onzekere over wat er
in Twente te gebeuren stond, thans
is het pleit beslecht: het conflict,
dat zoovele maanden heeft geduurd,
is ten einde. Het zijn de confes-
sioneele vakbonden geweest, die aan
de samenwerking met de moderne
organisatie een eind hebben gemaakt
en de loonsverlaging hebben aan
vaard. Naar moet worden aangeno
men wij hebben er reeds op ge
wezen beschikten zij niet over de
noodige financiën om den strijd te
kunnen blijven voortzetten. Toen het
eenheidsfront der arbeiders eenmaal
gebroken was, zagen ook de andere
bonden zich genoodzaakt om den
strijd op te geven.
De fabriekspoorten zijn Dinsdag
morgen geopend en nagenoeg alle
arbeiders hebben zich aangemeld.
De hervatting van het werk zal wel
licht nog wel met eenige strubbeling
gepaard gaan, mede door de hou
ding van de communisten, die de
staking wenschen voort te zetten.
Omtrent de overeenstemming tus
schen de confessioneelen en de fa-
frikanten kan worden medegedeeld,
dat deze arbeiders het werk zullen
hervatten tegen loonen, waarop voor-
loopig alleen de verlaging van vijf
procent, welke op 16 November van
het vorige jaar werd aanvaard, is
toegepast. Zes weken na beëindi
ging van het conflict zal een tweede
verlaging van vijf procent in wer
king treden. Er zijn enkele groe
pen, waarop deze tweede verlaging
niet zal worden toegepast. Voorts
zal de arbitrage over het loon der
hij geen één vrouw van haar leeftijd
te bedenken, die zoo'n buitengewo
nen indruk op hem gemaakt had,
als deze Dorothea Delaware.
„Ze probeert niet jong te doen,
ze doet zich geen dag jonger voor,
dan ze is, toch kan ze niet veel sche
len met mij, ongeveer zestig zal ze
zijn," peinsde John, „en toch kan
je aan die vrouw niet denken als
zijnde oudl" De krant die Mando
ver aan de kiosk gekocht had lag de
heele reis ongeopend op zijn knieën,
terwijl hij alles, wat hij deze week
end had beleefd, telkens weer over
dacht, maar ten slotte zijn gedachten
bepalende tot de persoon van de
gastvrouw, haar slanke gestalte, 't
fijne gezicht met de zachte blauwe
oogen en 't zilvergrijze haar.
„Ouwe malloot!" zei hij razend
tegen zich zelf, hardop, toen de
trein, z'n vaart verminderend, 't sta
tion binnenreed en hij opstond, om
z'n boeltje bij elkaar te pakken.
„Ouwe malloot," herhaalde hij nog
eens tegen zich zelf in de leege
coupé, „je bent volkomen stapel
gek," en op zijn kantoor komende,
wierp hij zich met nog eens zóóveel
ijver als anders op z'n werk, met 't
besluit zoo gauw mogelijk de herin
nering aan dat sprookjesland uit z'n
gedachten te bannen.
gerationaliseerde wevers bij de fir
ma G. Jannink Zonen doorgaan,
hoewel de betrokken werkgeversver-
eenigingen daar principieel tegen
stander van zijn. Tenslotte hebben
partijen een regeling gemaakt, waar
door in de toekomst het onderling
contact verbeterd zal worden.
Nu dit groote conflict van de baan
is, wordt onze aandacht gevraagd
voor een nieuwe loonstrijd en wel
in de Rijnvaart. Te Rotterdam zijn
de bemanningen van een aantal Ne-
derlandsche sleepbooten in staking
gegaan, welke staking is geprocla
meerd door den Centralen Bond van
Transportarbeiders, in verband met
het feit, dat geen overeenstemming
kon worden verkregen over het nieu
we looncontract. Het laat zich echter
aanzien, dat deze staking van wei
nig nadeeligen invloed zal zijn op
het Rijnvaartbedrijf, dat op het
oogenblik thans normaal is. Op een
verzoek van de Nederlandsche Fede
ratie van Transportarbeiders om de
staking uit te breiden tot het per
soneel der sleepschepen, is door den
Centralen Bond nog niet geant
woord.
Een ander conflict, dat dreigde
in de Limburgsche metaalindustrie
is voorkomen, doordat de arbeiders
zich hebben neergelegd bij een loons
verlaging van 11 pCt.
Intusschen komt er nog geen wij
ziging in de situatie van de staking
in de cartonindustrie, die nu al ne
gen maanden aan den gang is, en
dat het over het algemeen in
het N^derlandsch bedrijfsleven geen
koek en ei is, wat betreft de verhou
ding tusschen ondernemers en werk
nemers, blijkt wel uit de vele be
richtjes, die hier en daar opduiken,
over dreigende conflicten van aller
lei aard. Het smeult dus nog altijd.
De drukknopvulling is
>lechts één van de 47
verbeteringen, welke ver-
eenigd zijn in elke
W v
"Duofold
Het werk, dat hij te doen had,
nam hem altijd geheel en al in be
slag en 't was zijn gewoonte er zich
met alle kracht, die hem eigen was,
aan te geven, en nu waren zijn da
gen overvuld met alles, wat er te
doen viel voor de ophanden zijnde
expeditie. In de weken, die volg
den op zijn bezoek te Dewhurst,
was er weinig tijd om zijn gedachten
den vrijen loop te laten en te denken
aan 't landhuisje en zijn bewoners,
en toch 'héél onverwachts werd hij
verplaatst in de sfeer van dat rustige
plekje. Lettice's levendig gezichtje
kwam hem plotseling voor den geest
en dan weer was t hem of Doro
thea's oogen glimlachend in de zij
ne keken.
„Belachelijk, gewoon belachelijk,"
dacht hij geërgerd, „nooit te voren
heb ik mijn zielerust door een vrouw
laten verstoren, en dat zal ook nu
niet gebeuren. Het komt eenvoudig
omdat ik Mark zoo dikwijls zie. Als
hij weg is, zullen deze nonsens ook
wel ophouden 1"
Hij was op 't perron, om Mark
en de andere deelnemers van de
expeditie uitgeleide te doen, toen
hij Dorothea Delaware in 't oog
kreeg, die met 't zelfde doel kwam,
en hij schold zich zelf uit voor ouwe
gek, toen bij 't zien van haar, z'n
Verkeerslessen
van den A. N. W. B.
o
7e Les.
Spring niet van een rijdende tram!
Op het linker plaatje is de tram
in beweging en met een flink vaartje
ook. Zie maar eens hoe die onvoor
zichtige jongen wordt meegesleurd
en de conducteur, met een passagier
op Tiet achterbalcon hem nog pro-
beeren te helpen. Hij is van de
A N WB. TOERISTENBOND VOOR NEDERLAND
t
tram gesprongen, terwijl die nog in
volle vaart was en dat is altijd uiterst
gevaarlijk. Haastige spoed is zelden
goed. Dat had die jongen moeten
bedenken en hij had met afstappen
moeten wachten, tot de tram aan
een halte stilstond. Dat is de groote
fout, die hij gemaakt heeft. Met de
linkerhand houdt hij de handgreep
vast en dat is goed. maar hij had
een beetje meer geduld moeten heb
ben, want als hij loslaat en op straat
valt, een eindje voorbij zijn school-
tasch, die hij al kwijt is, dan loopt
hij ook nog groot gevaar, door een
langsrijdende auto te worden ge
grepen.
Wacht dus met uitstappen tot de
tram aan een halte stil staat en stap
dan uit zooals de kinderen op het
plaatje rechts dat doen, op den
vluchtheuvel en met de linkerhand
aan de greep. Dat is veiliger dan
met de rechterhand, want wie zich
met de linkerhand aan de greep vast
houdt, zal niet zoo licht achterover
vallen, wanneer de tram nog niet
geheel stil zou staan, of nog een on
verwachte beweging vooruit zou ma
ken, want hij beweegt zich dan met
de tram mee.
Voor het instappen in een tram
altijd wachten bij de halte en als
er geen vluchtheuvel bij die halte
is, wacht dan niet op den rijweg,
maar op het trottoir. Dat is het
veiligst.
Spring ook nooit op een rijdende
tram, dat is even gevaarlijk als het
afspringen.
hart sneller begon te kloppen. On
der, tegen den rand van haar hoed
zaten zachtrose rozen, die mooi ston
den tegen 't grijze haar en ze droeg
een zwarte japon, die haar blanke
huid uiterst voordeelig deed uitko
men. Ze keek zoo innig verdrietig,
dat een onbedwingbare lust hem be
ving haar te troosten. Het was hem
opgevallen, wat een zeldzame band
er bestond tusschen tante en neef
en hij bewonderde Dorothea Dela
ware om haar kalmte toen ze af
scheid nam van Mark, die zooals
duidelijk bleek, alles voor haar be-
teekende.
„Flink van haar om te komen,"
dacht hij, „en ze houdt zich kranig,
ze zal geen traan laten of eenige
drukte maken, maar ze kan niet
helpen, dat 't aan haar te zien is,
wat er in haar omgaat, stakkerd".
„Als hij terugkomt, zullen we hem
allemaal weer komen verwelkomen,"
zei Mandover, vriendelijk de hand
op Mark's schouder leggend.
„Ik benijd je, gelukkige kerel,
was ik twintig jaar jonger, dan zou
ik de heele uitgeverij laten waaien
en 't zelfde doen als jü".
j(Wordt vervolgd].