Breskensche Courant 200 25 Guur wee Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Buitenland FEUILLETON De strijd eener vrouw Voor Uw handen, Binnenland 4l9te Jaargang Zaterdag 23 Januari 1932 Nummer 3699 ABONNEMENT: per kwartaal f 1,25; buiten Breskens ,40. Buitenland 6,50 per jaar. Zondagsblad per kwar taal f 0,65; en buiten Breskens 0,72^Bui tenland 3,50 per jaar. Verschijnt: - iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND - Ad verten tien worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam. Uitgave: J. C. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS Tel. 21 Postrekening 70179 ADVERTENTlEN: van 1 5 regels f 0,75; iedere regel meer 15 ent. Ingez. mededeelingen 30 cent per regel. Handelsadvertentiên bij regelabonnemenl groole korting. Tarief op aan vraag verkrijgbaar. GRATIS verzekering voor de abonné's tegen ongelukken, en oei voor de volgende bedragen gulden bij levens- s-\ s~\ gld bij dood r~j p* gld bij ver- gld bij ver- j gld bij ver- lange ongeschikt- 11 II I door lies van een f ^es Van een ^eS von een heid tot werken een ongeluk hand of voel oog duim De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen- Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Cravenhage. gld bij ver lies van een wijsvinger I s-\ gld bij verlies III van eiken anderen vinger De afgeloopen week heeft ons niet verrast met uitzonderlijke gebeur tenissen. Hieraan hadden wij dan ook inderdaad niet de minste be hoefte, na alles, wat ons daarvóór met een snelheid, die zelfs voor den twintigsten eeuw verrassend was, is komen overvallen. Het zwaartepunt van de internationale belasting heeft deze week hoofdzakelijk gelegen op de herstelkwestie, die weer urgent was geworden, ten eerste door den uitslag van de Bazelsche deskun digenbesprekingen en die vooral akuut werd, toen Bruning verklaard had, in een gesprek met den En- gelschen gezant, dat Duitschland niet meer in staat was herstelbetalingen te verrichten en dit ook niet meer doen zou, wilde ooit een normaler tijd kunnen ontstaan. De scherpe, overduidelijke redactie van dezeme- dedeeling, die wij de vorige week in ons overzicht reeds kort ver meldden, heeft natuurlijk het gevolg, dat Frankrijk, dat het eenige land is, dat nog een saldo in kas houdt, wanneer het van de ontvangen herstelbetalingen de internationale schuldafdragingen heeft afgetrok ken, in scherp verzet kwam en over schending van vrijwillig onderteeken- de verdragen sprak, zeggende, dat nu ook een conferentie van Lau sanne, waar naar bekend veronder steld mag worden, de herstelkwestie behandeld zou worden, nutteloos werd. Het inzicht echter, dat de huidige crisis in ieder geval voor een zeer belangrijk gedeelte bepaald mo ge zijn, begint echter meer en meer, en ook in Frankrijk zelve door te dringen. Dit bleek Dinsdag j.l. nog duidelijk, toen Laval het nieuwe ka binet aan de kamer voorstelde, Deze kabinetsverandering was noo dig geworden door het overlijden van den minister van oorlog Maginot en biedt voor het buitenland in zoo verre alleen nieuws, dat Briand van het nieuwe kabinet geen deel meer uitmaakt. Dat Tardieu de plaats van den overleden Maginot heeft ingeno men zal wel niet veel verandering brengen. Laval nu heeft dit nieuwe kabinet, waarin hij zelf eerste mi nister en minister van buitenlandsche zaken is Dinsdag aan de 'kamer voorgesteld met een redevoering, waarin hij over het herstelvraagstuk 5. (Honor Bricht) door L. G. MOBERLY met vertaling van Mevr. De Vry ObreenBreda Kleynenberg. O „Hoe bedoelt U dat?" ,jWel, ik heb eens gelezen van iemand, die geestelijk altijd deuren en ramen openzette, om nieuwe in drukken en gedachten binnen te la ten. Hij werd nooit oud hoewel hij in de negentig stierf, hij liet zich zelf de gelegenheid er niet toe, om dat hij altijd nieuwe ideeën trachtte op te doen en zoodoende met zijn tijd meeging". Later, in zijn eigen kamer, schoten deze woorden Mark Delaware op nieuw te binnen, terwijl hij zich de zachte, donkere oogen, het levendige gezichtje, het slanke figuurtje en den helderen, vroolijken lach, voor den geest haalde. „Zoo niets aanstellerigs is er aan haar," dacht hij, „een leuk open hartig type, zonder eenige behaag o.a. de volgende merkwaardige zin snede uitsprak: De Fransche regeering zal niet kunnen toestemmen in een oplossing van het herstelvraagstuk, welke, zon der de crisis te overwinnen, de Fran sche belangen en rechten zou scha den. Mag men nu hieruit concludee- ren, dat Frankrijk inderdaad bereid zou zijn tot een werkelijke defini tieve oplossing van deze nasleep van den oorlog, wanneer de overtuiging daar baan zou breken, dat alleen daardoor de crisis zou kunnen wor den overwonnen? In de debatten, die op de regeeringsverklaringvolg den bleken vooral de socialisten van meening, dat er mogelijkheden be staan, waarop men met den bijzon deren toestand rekening kan hou den. In enkele woorden zou men de huidige Fransche meening in zijn gunstigsten vorm kunnen samenvat ten in de woorden: Frankrijk zou eventueel bereid gevonden kunnen worden af te zien van dat gedeelte der herstelbetalingen, dat het zelf weer voor schuldbetalingen moet af dragen, maar dan moet er voor deze schuldbetalingen ook een regeling worden getroffen en in ieder geval moet het bedrag, noodig voor den opbouw der verwoeste gebieden wor den betaald. Men ziet het, in laatste instantie komt men weer bij Amerika terecht. Immers in laatste instantie int Ame rika alle intergeallieerde schuldbe talingen, die alleen nog verricht worden voorzoover zij noodig zijn om Amerika te voldoen. In dit ver band moet gewezen worden op de twee artikelen, die Mussolini in de vorige week publiceerde en waarin hij, een voorbeeld nemende aan Duitschland, voorstelde eerst een eensgezind Europeesch front te vor men en dan Amerika voor het feit accompli te stellen van de onmoge lijkheid van het verder voeren der schuldbetalingen, een voorstel, dat misschien door de onderlinge ver deeldheid van Europa niet voor ver wezenlijking vatbaar is, maar dat toch duidelijk den toestand ken teekent en dan ook buitengewoon veel belangstelling heeft getrokken. Op de houding van Amerika kan echter den laatsten tijd ook al niet gebouwd worden. De crisistoestand doet de publieke opinie aldaar ook steeds meer het meest nabije ei genbelang zoeken, met voorbijzien van het werkelijk belang van de zucht of aanstellerij," dacht hij nog eens, „de soort vrouw die een echte goede vriendin voor een man zou kunnen zijn". Mark Delaware was maar zoo af en toe eens in I.onc: 1, hij had er kamers, maar 't grootste deel van z'n tijd bracht hij buiten door, wat voor hem een genot was. Al glim lachende nog bij de gedachte aan Lettice nam hij van z'n bureau een stapeltje brieven, dat hem van zijn buitenhuis opgezonden was. De cor respondentie ging grootendeels over zijn litterarisch werk Mark De laware was n.l. schrijver echter was er één brief, geschreven door een mooie vrouwenhand, die hij met een glimlach op z'n gezicht, tot tweemaal toe over las. „Het Landhuisje," Dewhurst. „Lieve Mark, „Als je niet gauw thuis komt, kan ik de verantwoordelijkheid voor Rips karakter niet langer op me nemen. Het is een schat, maar ge woon onhandelbaar, hoewel ik hem geregeld een flink pak slaag geef, zooals je me opgedragen hadt. Overal in den tuin komen al groene puntjes uit den grond ste ken, en de rozenstruiken beginnen toekomst en de verdere ontwikkeling van de wereld, zoodat aldaar een krachtige beweging tegen kwijt schelding van schulden is ontstaan, Op dit oogenblik zitten wij midden in de controverse. De naaste toe komst zal moeten leeren welke plan nen men uitwerkt om te pogen uit de moeilijkheden te komen. Zooals wij eenige maanden ge leden schreven verkeerden een groot aantal Nederlandsche gemeenten in financieele moeilijkheden, speciaal ten aanzien van hun kaspositie. Ook met enkele groote steden was zulks het geval, met name met Rotterdam. De moeilijkheden waren ontstaan tengevolge van een algemeene ver slechtering van den wereldtoestand op economisch en politiek gebied en de val van de Engelsche ponden valuta droeg er het zijne toe bij. Hoe het ook zij de gemeenten wer den weer op de been geholpen, maar de toestand bleef precair. Rotterdam had als havenstad een gevoelige klap gekregen door de steeds toe nemende malaise in het scheepvaart verkeer en de achteruitgang van handel en industrie. Thans is in de Rotterdamsche raad de gemeentebe- grooting aan de orde, welke thans in verband met een en ander in het centrum van de belangstelling staat. De voornaamste kwestie, welke moet worden opgelost is die inzake de loonsverlaging voor het gemeente- personeel en de positie van de so ciaal-democratische wethouders, wel ke hiermede ten nauwste is verbon den. Deze wethouders gingen ten slotte accoord met de voorgestelde loonsverlaging van 3 pCt. Toen nu Maandag de verhooging van de straatbelasting aan de orde kwam, heeft de Raad dit voorstel ver- nu warempel al uit te loopen, ze vergeten, dat 'tpas Januari is. jWat de lijsters aangaat, die zingen op z'n mooist als de zon ondergaat, ze vertellen me, dat 't voorjaar op komst is, waarvan ik dan ook over tuigd ben. „Je je liefhebbende tante Dorothea". „Lieve ziel, zij zou van dat meisje met de bruine oogen zeker houden en andersom. Ze zouden 't heelemaal eens zijn over „oud worden" en ra men en vensters open houden, Ik wou, dat ze elkaar eens ontmoeten. „Hal" Deze uitroep was naar aanleiding van de vluchtig doorgelezen in houd van den laatsten brief van 't stapeltje, hierop schoof Mark haastig zijn stoel terug, sprong op en zwaai de 't epistel verrukt boven z'n hoofd rond. „Een reuzen kerel, die Mando- ver," riep hij uit, pratende tegen den leegen stoel (een gewoonte die er nog eens op uit zou loopen, dat ze hem in een gekkenhuis op sloten, zooals zijn tante hem meerde re malen verzekerde 1) „Goeie Mandover, ik zal gratis een roman voor hem schrijven, wat zeg ik, één, drie krijgt hij er, die worpen. De sociaal-democratische Raadsfractie heeft daarop vergaderd en in deze vergadering werd beslo ten, dat de wethouders De Zeeuw en Brautigam zullen aftreden. Door de ontstane wethouderscrisis is het niet mogelijk voort te gaan met de behandeling der begrooting. De Raad zal zoo spoedig mogelijk in de gelegenheid worden gesteld om in de vacatures te voorzien. In de pers van de vredesbeweging hier te lande werden onlangs her haaldelijk berichten verspreid om trent fabricage van munitie en oor logstuig in Nederland in verschil lende particuliere metaalindustrieën. De naam der firma Siderius te Den Haag werd in dit verband veelvuldig genoemd. Deze berichten hebben, zooals vanzelf spreekt, hun wegnaar het buitenland gevonden en de Fran sche pers, vooral de nationalisti sche, wijdt lange beschouwingen aan deze berichten, die erop neerkomen, dat in Nederland zwaar geschut wordt gefabriceerd, dat speciaal be stemd is voor Duitschland. Wan neer men er op let, welke bladen deze sensationeele onthullingen thans doen en het tijdstip, waarop dit ge schiedt enkele weken voor den aanvang van de Ontwapeningscon ferentie te Genève begrijpt wat de bedoeling dier bladen is, die hier mee nu een wapen trachten te sme den tegen de door hen gehate con ferentie. De Nederlandsche regeering heeft niet onmiddellijk op de geruchten in de Fransche pers gereageerd. De heer Albarda heeft eerst vragen aan den Minister gericht, tot tweemaal toe zelfs, en tenslotte werden de geruchten tegengesproken. In Frank rijk houden de betreffende onthul lingen hardnekkig aan. „Le Journal" heeft zelfs een speciale verslaggever naar ons land gestuurd om de zaak eens haarfijn te gaan uitpluizen. De beweringen van dezen journalist zijn grootendeels volkomen onjuist. De perscampagne heeft echter o.m. tot gevolg gehad, dat de Fransche mi litaire attaché te Den Haag a.s. Donderdag in het bijzijn van eenige officieren van het departement van defensie een bezoek zal brengen aan de opslagplaats van de Siderius-fa briek te Krimpen a. d. IJsel, om zoodoende in de gelegenheid tewor den gesteld om op grond van eigen brave Mandover! Jammer dat 't bruinoogige meiske niet mee op ex peditie kan," kwam 'tploseling in hem op, „ze is gek op alles wat avontuur is en heeft een zucht naar onbekende dingen en streken, wat zou ze dit prachtig vinden, werkelijk jammer, dat we haar niet mee kun nen nemen I En wat zal tante Do rothéa jaloersch zijn I Zoo vlogen z'n gedachten maar door, en onderwijl las hij nog eens den brief, die zoo'n vreugde ver oorzaakt had. Deze was van Joh. Mandover, directeur van een dag blad, uitgever en letterkundige, en het voorstel hierin gedaan opende voor Mark Delaware een serie ver heugende mogelijkheden. Hij belde Mandover op z'n kan toor op en was even daarna irt een diep gesprek gewikkeld met de zen grooten man, terwijl 't aldus ein digde: „Ik zal zoo gauw mogelijk naar Dewhurst gaan en 't met mijn tante bespreken, eerder kan ik niets zeker beloven, maar U kunt er wel bijna van overtuigd zijn, dat ik 't doe". In de verte sloeg de torenklok van 't dorpje Dewhurst tien uur, toen Mark het tuinpad opliep, naar z'n buitenhuisje. Uit de gang klonk uit gelaten geblaf van een hond en een beschouwing te constateeren, welke voorraden er aanwezig zijn. Men heeft de vredespers hier en daar verweten, dat zij berichten als deze heeft gelanceerd. Toch geloo- ven wij, dat de particuliere fabricage van wapentuig, niet dan met het grootste wantrouwen moet worden gevolgd, daar de wapenindustrie op zichzelf een buitengewoon belangrij ke factor is, welke tot oorlog kan leiden. De feiten hieromtrent zijn voldoende bekend. Men zij op zijn hoede O Het economische leven blijft onze aandacht vragen. Deze week werd bericht, dat de geheele Nederland sche baksteenindustrie, op wier moei lijkheden wij reeds hebben gewezen, met uitzondering van Limburg en enkele op zich zelf staande fabrie ken, besloten heeft voor dit jaar met 1 Mei de ovens drie maanden te sluiten. Voor de provincie Gronin gen is voorts nog besloten, dat ie dere fabriek 25 pCt. van haar pro ductie aan gevormde omgebakken steen niet mag afbranden vóór 1 Mei a.s. Dit heeft tot resultaat ge had, dat verschillende fabrieken reeds nu hun bedrijf hebben stopge zet nadat andere spoedig hetzelfde zullen doen, terwijl 1 Februari a.s. het geheele bedrijf zal rusten, behal ve wat betreft de aflevering uit de groote voorraden, welke normaal blijft doorgaan. Thans liggen stil of komen spoedig stil te liggen 35 fabrieken, waardoor ongeveer 4 a 500 arbeiders werkloos zijn gewor den. In het geheel zullen door dezen maatregel 5000 personen worden ge troffen, welk getal men dan nog altijd heeft te vermenigvuldigen met het aantal van de kostwinners af hankelijke huisgenooten. Een droe vig feit. Een uit velen. 0 De astrologen, die hebben aange kondigd, dat het jaar 1932 een jaar zal zijn van arbeidsconflicten, wor den, naar alle waarschijnlijkheid de berichten der laatste weken wij zen erop, voor de volle 100 pCt. in het gelijk gesteld. Ook zonder de astrologen, koffiedik en aanver wante artikelen was dit alles te voor zien. De loonsverlaging in het haven bedrijf staat op het oogenblik in het kalmeerende vrouwenstem, de deur werd opengerukt, iets kleins rende naar buiten en sprong met uitge laten vreugdebetuigingen tegen Mark op; het was een klein soort terrier. ,JOh, lieve jongen, wat heerlijk je te zien! Maar waarom kom je nog op dit late uur, je dacht toch niet, dat 'tmet Rip heusch zoo erg was?" „Maar, tantelief, hoe zou ik dat kunnen veronderstellen van iets, wat aan Uwe hoede toevertrouwd is," zei Mark lachend, terwijl hij zich vooroverboog, om zijn tante, die hem intusschen binnen had gelaten, een zoen te geven. „Wilt U er graag al naar bed, of zal ik maar dadelijk vertellen, wat me hier met zoo'n reuzenvaart heen heeft doen snel len?" Als eenig antwoord opende zijn tante de deur van een zitkamer, die onmiskenbaar haar heiligdom was, en zooals ze daar stond, beschenen door 't gezellige, gedempte licht van een schemerlamp, gaf ze iets zeer persoonlijks aan dit vertrek. Het was een kamer, waar evenals van haar zelf, een prettige, rustige sfeer van uitging. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1932 | | pagina 1