Breskensche Courant
200
§0 tl"z40
25
1(1 üan e^en
Het geheim der Visschershut
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Overstroomingsramp
in Silezië.
FEUILLETON
Buitenland.
Binnenland.
40ste Jaargang
Zaterdag 8 November 1930
Nummer 3579
ABONNEMENT
per kwartaal 1,25
buiten Breskens 1,40.
Buitenland 6,50 per
jaar.
Zondagsblad per kwar
taal j 0,65; en buiten
Breskens 0,725Bui
tenland 3,50 per jaar.
Verschijnt:
- iederen DINSDAG- en VRIJDAGAVOND
Advertentiën worden aangenomen tot uiterlijk 1 uur nam.
Uitgave:
J. G. LE BLEU, Dorpsstraat 35, BRESKENS
Tel. 21 Postrekening 70179
ADVERTENTIËN:
van I 5 regels f 0,75;
iedere regel meer 15 ent.
Ingez. mededeelingen 30
cent per regel.
Handelsadvertentiên bij
regelabonnement groote
kortingTarief op aan
vraag verkrijgbaar.
GR A TIS verzekering voor de
abonné's tegen ongelukken, en
wel voor de volgende bedragen:
gulden bij levens- /a gld bij dood gld bij ver-
lange ongeschikt- f Jt J door lies van een
hcid tot werken een ongeluk hand of voet oog
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen- Verzekering-Maatschappij
„Fa tun
gld bij ver
lies van een
duim
te s-Gravenhage.
gld bij ver
lies van een
wijsvinger
gld bij verlies
anderen vinger
Dit nummer bestaat uit twee
bladen.
EERSTE BLAD.
Een tocht door Jiet getroffen
gebied. „Het water is onze
redding geweest!"
Kilomeier na kilometer legt onze au
to af door het heuvelachtige terrein,
dat nu door breede meren doorsneden
is. Waar anders een mijl in den omtrek
geen beekje, geen plas te bekennen
is, staat nu de eene modderpoel naast
de andere. Op alle plaatsen meldt men
ons het (stijgen van het water en bo
vendien heeft het de laatste week bij
na onafgebroken geregend.
Wij bevinden ons nog 50 K.M. boven
de Oder en haar overstroomde zijdalen.
Wij zijn nog niet in het eigenlijke 'over-
stroomingsgebied. En toch loopen de
slooten overal over en Staan de vrucht-
boomen in de dorpstuintjes verregend
in den drassigen grond.
Bij een bocht schrikken wij op door
het knarsen der remmen. Bruin water,
met wit schuim bedekt, golft dwars
over den weg. Rechts van ons zien
wij tuinen, die door een donkeren wa
terspiegel aan het oog onttrökken wor
den. Daarachter ligt leen groot stuk
van^ het dorp, dat door het water
geïsoleerd' is. De bewoners moeten lan-
Ige omwegen maken om de hoofdstraat
te bereiken, die slechts enkele honder
den meters van hen verwijdend is. Boot
jes zijn (er hier niet en njem'anfd kan
zich de luxe permjtteeneri, ;n een na
burige plaats een boot te koopen.
Met een zuigend geluid werkt onze
auto zich idoor het water en ver
volgt zijn weg naar het Zuid-Oosten.
De bijna onuitputtelijk schijnende wol
kenmassa's hebben genoeg tegen af
gegeven. Boven de grijze nevels scheu
ren zij uiteen en vertoonen de vreemd
ste kleuren. Men ziet, dat er nog wel
wat regen uit zou kunnen komen, doch
dat de streek voor het ergste gespaard
blijft. De hemel ziet er vreemd, on
aangenaam iiit, alsof het nog niet zoo
zeker is, dat het bij de 160 m.M. re
gen zal blijven. Niemand had in Silezië
zulk herfstweer verwacht.
In de verte schijnt de zon met lan
ge, bleekej horizontale stralen. De lichte
horizon ziet er verdacht uit. De ber
gen daar zullen spoedig hun meterdikke
54.
Dit zeggend verwijderden de zusters
zich om te overleggen wat zij voor het
i meisje konden doen. L;en werd alleen
gelaten met haar overpeinzingen. Er
lag een matte, droeve uitdrukking in "de
oogen der visschersdochter van Strand-
wijk, die wij hier terugvinden. De schei
ding van alles wat haar lief was en het
alleenzijn in de groote stad, waar nie
mand haar kende, viel zwaarder dan
zij gedacht had.
Hagr sterk gemoed zou deze be
proeving beter gedragen hebben als zij
er in geslaagd was eenjg werk te vin
den, waardoor zij in haar onderhoud
zou kunnen voorzien. Den dag na haar
aankomst Vrijdag,, was zij terstond
gaan zoeken en twee volle dagen had
zij de stad afgeloopen en alles be
proefd, maar 'twas te vergeefsch ge
weest. Haar onbekendheid en haar on
ervarenheid in eenig vak of dienstbe
trekking stonden haar in den weg.
Niemand wilde eert volslagen onbekend
tneisje, dat nooit in een bétrekkihg
sneeuwlagen naar de dalen laten af
glijden.
Wij bereiken het dal van de Katz-
bach, anders een sierlijk, bleek stroom
pje, dat de meeste reizigers niet op
merken. Ik heb altijd moeten lachen
om het grootje aantal meeuwen, daf
bij Liegnitz tusschen de keien rond
vliegt. Nu strekt zich een reusachtig
meer uit over den 30 K.M. langen af
stand van Liegnitz tot de uitmonding
van de Katzbach in de Oder bij het
oude klooster Leubus. De watervlakte
is eenige honderden meters breeddaar
onder kan men het diep ingesneden
rivierbed slechts vermoeden'. Op vele
plaatsen zijn weiden en velden bedekt
over de geheele breed c van het dal.
Bij het marktplaatsje Prachwitz is
het water al eenigszins gevallen. Aan
de huizen kunnen wij zien, hoe ver het
water gestaan heeft, aan de hoogte
van de modderlaag, waarmee zij van
onderen bedekt zijn. Op een veld staat
een kar; wij taxeeren, dat het water
ef I1/2 M. ,hoog heeft gestaan. De
stroom van wafer uit den bovenloop
van de Katzbach en enkele zijriviertjes
heeft nu opgehouden. Op den beneden
loop is haast geen verval, waardoor
dit watier 'niet snel genoeg naar de
Oder kan worden afgevoerd en de
overstrooming ontstond. Thans is het
ergste voorbij.
Althans te Prachwitz, want enkele
kilometers meer benedenstrooms is plot
seling de geheele weg -tot de kronen
der boomen verzwolgen door een onaf
zienbare watervlakte. Wij zien het water
van minuut tot minuut stijgen. Dit
is een gevolg van 'de stijgenden water
stand in de enkele kilometers verder
voorbijstroomende Oder, waardoor het
water ook het dal van de Katzbach bin"
nenstroomt. Het is nog een geluk voor
de streek, dat de oogenblikken van
den hoogsten waterstand in Katzbach
en Oder niet samenvielen.
Op vele kilometers afstand zien wij
tegen den achtergrond van een bosch
een bootje met twee menschen afste
ken. Dit is de eenjge manier, waar
op de laatste week de verbindingen
kunnen worden onderhouden. Kraaien
die van hun gewone plaats verdreven
zijn dfoar het water, zoeken nu elders
met moeite hun voedsel en vliegen
over de geteisterde plaatsen heen en
weer. Dozijnen fazanten zijn uit de
bosschen verdreven en zitten treurig
piepend bij elkaar op een oude ruïne.
De boomen zijn reeds grootendeels
ontbladerd en wij zien de bijna kale
takken bóven het water uitsteken. De
breede eiken, de smalle toppen der
berken, een rij kastanjes en 'een een-
was geweest en geen getuigschriften-
kon toonen, aannemen-
In zulke gevallen schijnt de wereld
hard .en zonder medelijden, vooral iri
een groote ista'd, waar de eenling ver
loren gaat in dé massa en de menschen
zich weinjg of niet om elkander- be
kommeren, heel anders dan op kleinere
plaatsen.
Lien had een gevoel alsof zij uitge
worpen was uit de maatschappij en als
zij aan haar vader dacht, die altijd
zoo goed voor haar was geweest en
aan liet stille, vredige Strandwijk, dan
schoten haar de tranen in de oogen
en betwijfelde zij het soms of zij wel
den moed gehad zou hebben om het
visschersdorp te verlaten, als zij voor
uit geweten had, dat haar zulke moei
lijkheden wachtten. Het geld, dat tij
bij zich had, zou snel verminderen en
wat dan, als zij geen uitweg vond?
Dien Zondagmorgen had zij, voor zij
naar de kerk ging, vurig gebeden, dat
God iets op haar weg zou zenden, om
haar te helpen, en zie, het Was geschied.
Want de zusters stonden daar en
beraadslaagden met elkander wat zij
voor Lien zouden doen. Beider hart
was evenzeer bewogen en vol van sym
pathie voor het eenzame meisje. „Wat
moeten we toch voor het kind doen?"
zame populier zijn gemakkelijk te on
derscheiden. Slechts de jonge elzen
zijn zichtbaar opgefleurd door' het bad
Langzaam gaat dfe wassende maan op
over de troostelooze, 'gladde, bruine
watervlakte, waarover nog de scheme
ring van den lafgeloopen dag licht.
Wij verlaten de auto en volgen een
dijk. Dichtbij ligt een verlaten huisje,
onbereikbaar. Eigenaardige ronde din
gen vallen ons op in een lagen vrucht
boom. Het zijn kippen, die daar in de
nattigheid den 'kop onder de vleugels
gestoken hebben. In de omliggende
plaatsen wordt de brandweer opge
roepen om de dijk te versterken. Op
de bedreigde plaatsen worden zand
zakken aangevoerd'; een oude vrouw
houdt de wacht. De opziener der Oder-
dijken, die zich reeds dagen lang met
heete koffie en sigaretten wakker tracht
te houden, heeft medegedeeld,, dat in
de komende nacht de Oder de hoogste
waterstand zal bereiken. Zal men de
dijk kunnen behouden
Wij vinden een onderdak in een
hooger gelegen boerderij. Wij begroe
ten den boer en doen een zwakke
poging, hem geluk te wenschen met
de gunstige ligging van zijn huis en
de betrekkelijk geringe schade, die hij
door de overstrooming geleden heeft
Hij hoort onze opmerking blijkbaar niet
zegt in het vuur kijkend „Het water
is onze redding geweest. Nu wordt ten*-
minste in de geheele streek de hulp
premie van het rijk' en het bij de ver
zekeringsmaatschappijen verzekerde be
drag uitgekeerd!
(Nadruk verboden).
FRANKRIJK.
De rivieren sterk gewassen.
De storm heeft in vele gedeelten van
Frankrijk groote schade veroorzaakt.
Door omgewaaide takken zijn op vele
plaatsen de tramleidingen beschadigd.
Vele telefoonpalen werdlen Omgewor
pen, met name in de omgeving van
Parijs.
De stand van de Seine en van (an
dere rivieren js aanzienlijk gestegen.
Aan de kust heeft de visschersvloot
vroeg Johanna. „We kunnen haar toch
zoo niet weer laten gaan".
„Natuurlijk' niet," meende Lize
die dadelijk haar antwoord gereed had.
„Ik zou -niet weten wat we anders
voor haar doen kunnen dan haar bij
ons in huis nemen".
„Dat is gemakkelijk gênoeg ge
zegd, Lizej maar wat dan? We kunnen
haar niet veel behalen en misschien
heeft ze veel eischen ook. En daarbij
moeten we erg voorzichtig zijne want
het zou een bedriegster kunnen zijn.
ofschoon ze er niet naar uitziet. Maar
je .kunt nooit weten".
„Dat meisje een bedriegster," stoof
Lize verontwaardigd op, „dat geloof ik
nooit. Ik vertrouw haar heelemaal. Heb
je niet gezien hoezeer ze op onze zuster
Lien lijkt en wat een overeenkomst in
de stem. Nu weet ik waarom die stem
ons zoo getroffen heeft. Het is net of
ik Lien .hoorn en z;e als ze spreekt.
En dezelfde naam. Hoe is het mogelijk.
We moeten haar bij ons in huis nemen,
vast en zeker, als zij het wil. ÏVind je
ook niet?"
„Maar wat zal de familie er wel
van zeggen?"
„Och Johanna, wat kan ons de
familie toch séhelen. Geeft de familie
anders wat om ons? Ik zeg jé dat we
opnieuw ernstig van den storm te- lij
den gehad. Een in de haven van Lorient
terugkeerende vissCherboot heeft het
verlies van een matroos opgegeven,
die over boord is geslagen.
Uit Berlijn wordt voorts bericht dat
de stormen der laatste dagen in het
Reuzengebergte voor millioenen mark
schade hebben aangericht. Vele tele
foon- en telegraafpalen zijn afgebro
ken en versplinterd. Verscheidene plaats
jes zijn reeds meer dan een week zon
der electrischen stroom.- Ook aan de
wouden werd groote schade berokkend.
In West-Duitschland zijn Moezel en
Saar weder sterk gewassen, tengevol
ge van het smellen van de sneeuw
in de Vogezen, waar de vorige wipek
temperaturen van 12 a 15 graden
heerschten.
SPANJE.
Orkaan boven Madrid.
Een hevige orkaan heeft het distriet
Madrid geteisterd. Te Cuatro-Vinetros
werd het dak van een loods door den
hevigen wind afgerukt, waarbij de werk
lieden, die er werkzaamheden verricht,
ten, tegen den grond werden geslin
gerd. Twee arbeiders werden gedood
en de andere min of meer licht ge
wond.
Herziening van het Rijkswegenplan
Het Staatsblad no. 393 bevat het
Kon. besluit van den 6en October, tot
herziening van het Rijkswegenplan.
Daarbij is:
I. vastgesteld een nieuw Rijkswe
genplan, bestaande uit een staat van
de 'bestaande en aan te leggen wegen,
welke hoofdverbindingen zullen vor
men voor het doorgaand verkeer met
motorrijtuigen, met toelicht; ng, een
staat van de lengten der bestaande en
aan te leggen wegen, welke hoofdver
bindingen zullen vormen voor het door
gaand verkeer met motorrijtuigen met
provinciale jndeeling, 'en een toelich
tende kaart, zooals deze bij dit besluit
zijn gevoegd';
II. bepaald, dat dit besluit in wer
king zal treden met ingang van 1 Ja
nuari 1932;
Volgens den staat van de bestaande
en aan te leggen wegen, welke hoofd
verbindingen zullen vormen voor het
doorgaand verkeer met motorrijtuigen,
komen daarop- irt "Zeeland voor de vol
gende wegen:
Bergen op Zoom—Woe nsdrecht—
KruiningenGoes—'s Heer Arendsker-
bet kind in hU|S moeten nemen. Ik ge
loof, dat God haar tot ons gezonden
heeft en dat 't zoo moest loopen, dat ik
mijn taschje liet' liggen. En merk je
dat we den weesvader heelemaal niet
gezien hebben om hem te vragen om
een meisje, ofschoon we hem anders
altijd ontmoeten. Dat zijn allemaal dui
delijke teekenen voor mij".
„Ja, ik begin het ook te geloo-
ven, Lize. Maar ik vind het toch alle
maal wel een beetje raadselachtig. Wat
zou er toch eigenlijk achter zittjen
We hoorden het toch eigenlijk te we
ten voordat we met haar beginnen!'.
„Ach mensch, jij hebt altijd zoo
veel bezwaren. Je ziet hoe pijnlijk hei
voor haar is (daarover te spreken. Er zal
wel een vrijer in het spel zijn, dien
ze niet kan krijgen of dien ze niét
wil hebben, en misschien is het ook
heel wat anders, wie weet het. Daar
breek ik mijn hoofd niet mee. Ik ver
trouw het kind en later zal ze ons alles
wel vertellen. Laat ons nu beslissen,
want we kunnen haar niet langer laten
wachten. Nemen of niet nemen, Jo
hanna".
„Nemen," was het antjvoord.
„Kom maar, Lize laat ons hooren hoe
ze het vindt".
Beide zusters gingen terug naar Lien,
10 CENT PER PAKJE
I SPAART UW WASCHGOED
I EN MAAKT HET HELDER WIT
keNieuwland—VlissingenBreskens -
Draaibrug—Sluis—grens, 87,2 K.M. Tot
dezen weg behoort niet het veertraject.
Zijtak DraaibrugAardenburg-grens,
7.5 K.M.
Eigenaren van Iepeboomen,
helpt mede de Iepenziekte
te bestrijden.
De Directeur van het Staatsboschbe-
heer en de Inspecteur, Hoofd van den
Plantenziektenkundigen Dienst, verzoe
ken ons opname van het volgende:
Het is bekend, dat de iepenziekte
die nu ai sedert verscheidene jaren in
ons land en in het Westelijk gedeelte
van Europa heerscht, groote verwoestin"
gen aanricht. Vele prachtige iepenlanen
zijn helaas door deze gevaarlijke ziek
te reeds verdwenen of ernstig geschon
den en hoevele zullen er nog volgen
Er Is geen iand, waar de iep f— in ver
gelijking met andere boomsoorten
zoo veelvuldig voorkomt als het onze.
Hij beheerscht in hooge mate het aan
ons land eigen landschapsbeeld.
Verkeerde men tot voor kort in het
onzekere omtrent de oorzaak van de ie
penziekte, thans staat vast, dat deze
moet worden gezocht in een zwam,
wielke in het hout woekert waardoor de
boom meestal na eenigen tijd sterft.
Aanvankelijk tastte men omtrent de
wijze, waarop de ziekte van den eenen
boom op den anderen wordt overge
bracht geheel in het duister; thans
dife stil wachtte, niet vermoedend, wat
dd zusters over haar besloten hadden
en Johanna begon aldus: „Wel beste
Lien, we hebben ernstig over je ge
sproken. We voelen voor je en willen
je.' graag helpen, zooveel we kunnen.
Kijk eens, dit is ons plan. Wij
zijn beiden weezen en leven te zamen
heel gelukkig, al zijn we arm, heel arm
zelfs. We hebben een maand lang ge
probeerd om het zonder meisje te doen,
maar het was te zwaar voor ons, want
we zijn niet zoo jong meer en 'twerk
was meestal voor mij, want mijn zus
ten" en daarbij wees Johanna half
spottend op Lize „is een bekwame
schilderes en zit altijd voor haar ezel".
Nu hadden we dit gedacht. Als
jij eens bij ons in huis kwam én het
werk deed. 't Is niet veel en je hebt
gezegd, dat je werken kunt en ge
willig bent
We kunnen je niet veel geld geven,
maar als je komen wijt, zul je hei
goed bij ons hebben en een gezellig
tehuis. En je behoeft je voor ons niet
te schamen en kunt na ons in eiken
dienst komen als je zoudt willen, want
al zijn we arm, we zijn toch van deftige
afkomst en \ve hebben voorname fami
lie hier .in dë stad".
(Wardt vervolgd), j
