200 10 ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN I Het geheim dpr Visschershut IÉ Vliegen zonder motor. FEUILLETON Buitenland. Binnenland. BRESKENSSCHE COURA VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franca p. p*«t f 1,40 A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent Elke regel mier 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. 1) rukker-Uitgever J. C. LE BLEU ratteen B. BOOMBLIEK Pottglro 70179 Tn®*2!B breskens Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddng 1 uur 39e Jaarg ng Woensdag 23 Juli 1930 Nummer 3548 OR A T 1 S verzekering voor deabonné's tegen orgelukken voor gulden bij levens- aaa gld. bij dood gld. bij verlies mm gld. bij ver- ja gld. bij ver- gld. by ver- lange ongeschikt- I [lfl door 7h van een hfj lies van een 4[] lies van een /Q Hes van een heid tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd by de Ongevallen-Verzekering-Maatschapoy .Fatum" te 's-Qravenhage. gld. by verlies van eiken anderen vinger. De argelooze wandelaar, wielrijder of ruiter, die zich in deze schoone zomerdagen langs het Noordzeestrand vanaf Katwijk in Noordelijke richting beweegt, heeft kans dat plotseling zijn aandacht wordt getrokken door een soort vliegtuig, waarvan de vorm be langrijk afwijkt van dien van de ge wone vliegtuigen. Treedt men wat meer naderbij, dan bemerkt men dat het vliegtuig in het geheel geen wie len heeft en, wat nog veel meer be langstelling opwekt, in het geheel geen motor bezit. Wellicht is men aan vankelijk geneigd, te denken aan een stuk onschuldig speelgoed, maar als men verneemt de klinkende namen van de personen, die in zoo u.terse luchtige kleeding rondom het vliegtuig zijn geschaard, dan begint men te be grijpen, dat men te maken heeft met een zeer serieuze zaak. En vraagt men dan, wat dit vreemdsoortige apparaat eigenlijk moet voorstellen, dan krijgt men ten antwoord, dat dit is het eerste zweefvliegtuig en dat ernstige" pogin gen worden aangewend om dezweef- sport ook in ons land ingang te doen vinden. Duitschland is het land van het zweefvliegen, dat vooral in het Rhön- gebergte wordt beoefend. Reeds lang voor den oorlog zijn tal van (mislukte) pogingen ondernomen om zonder mo tor te vliegen; in den oorlog was alle aandacht geconcentreerd op de vlieg tuigen met motorische kracht, en ook na den oorlog trokken vooral de ron kende motoren de jonge piloten aan. Doch wat de amateurs gedaan hebben - op het gebied van de radio, hebben zij ook gedaan ten aanzien van het zweefvliegen, dat thans in Duitschland een sport is geworden, welke zelfs wetenschappelijke waarde verkregen heeft. Voor het zweefvliegen moet men beschikken overeen bergachtig terrein. Na de start moet de zeilvlieger ge bruik maken van de luchtmassa's, die tegen de berghellingen aandrijven en daarlangs opwaarts gaan. Laveerende langs de hellingen klimt het vliegtuig dan regelmatig op, en wanneer de vlieger op die wijze stapelwolken, die omgeven zijn door krachtig opstijgen de lucht, weet te bereiken, kan hij tot op groote hoogte komen. In Duitsch land zijn vluchten bekend van ruim een etmaal en over een afstand van 150 K M., terwijl eenmaal een hoogte van ruim 3 K.M. werd bereikt. Inder- 23, Hij was de lieveling van ihijn grootvader, begon freule Bertha, die hem nog tijdens zijn leven het kasteel ten geschenke gaf en zich een groot- sche toekomst voor zijn Oudsten zoon droomde. Doch toen oom Albert in Leiden studeerde, gebeurde er iets, waardoor alles omkeerde. Hij was in kennis gekomen met een eenvoudig bur germeisje. bij wier ouders hij op' ka mers was geweest, en had haar oprecht lief. Doch toen hij zijn verhouding aan grootvader blootlegde kende diens toorn en verontwaardiging geen gren zen. Hij gebood oom Albert onmiddel lijk om deze onzinnige verhouding. "Waardoor de naam Grafhorst door het slijk gesleurd werd, zooals hij zeide, te verbreken. Oom weigerde beslist, Al zou hij öök alles ter wereld hebben moeten missen, dan zou hij nog geweigerd hebben. Want hij 'had zijn woord van trouw gegeven aan het gneisje, dat daad heeft het zweefvliegen in Duitsch land groote vorderingen gemaakt; tien jaren geleden steeg men enkele tien tallen meters hoog, thans gaat de vlieger zonder motor eenige kilometers de zon tegemoet. Vroeger meed men stapel- en vooral onweerswolken, thans zoekt de zweefvlieger ze op en pro fiteert van de krachten die daarin werkzaam zijn. En zoo wordt dan thans ook onder zocht, of boven onze duinen de stijg- kracht van den wind groot genoeg is om het zweefvliegen mogelijk te ma ken. De eerste proefnemingen hebben een alleszins bevredigend résultaat op geleverd, zoodat het zwoegen van het clubje volhardende amateurs niet ver- geefsch is geweest. Want gezwoegd moét er zeker worden om het vlieg tuig te doen starten; hét heeft geen motor en derhalve moet het door menschelijke kracht in de lucht wor den afgeschoten. Dit geschiedt door middel van een zwaren elastieken kabel, welke in V-vorm voor het vliegtuig is gespannen. Op bevel van den zweefvlieger beginnen twee groe pen van trekkers met den kabel uit te loopen; anderen houden het vliegtuig aan den achterkant op zijn plaats. Acht de vlieger het elastiek voldoende ge spannen, dan commandeert hij: los I De kabel trekt zich krachtig samen en daarmede met een stevigen ruk het vliegtuig in de lucht. Bewezen is, dat onze duinen niet ongeschikt zijn voor de zweefvlleg- 'spört. Commercieele beteekenis heeft zij niet, voor handel, industrie en ver keer zal zij wel nimmer van belang worden. Doch met deze proefnemin- ,gen op ons Noordzeestrand is een nieuwe prachtige sport ingewijd, welke uitsluitend door een gaaf amateurisme kan. worden beoefend. En wie zal zeggen, tot welke ontdekkingen en ervaringen zij in de toekomst nog kan leidenl De ontruiming van het Rijnland. Een bezetting van 12 jaren. Moei lijkheden in het begin en in 1923. Zwarte' troepen. Geen con tact met de bevolking. Ten; slot te overleefde d«-,-bezetting zich zelf. Geen oeco'Jiotnische gevol gen van "beteekenis,Het Saar gebied. Schitterend geslaagde ontruimingsfeestelijkheden. Men schryft uit het ontruimde gebied ded. 17 Juli: arm maar hoogst achtenswaardig was en een eens gegeven woord mag nim mer, gebroken worden. Dat is een vaste wet bij alle Grafhorsten, sprak de freu le trots. Nu dan, ging zi] voort, hij bad en smeekte grootvader om toch zijn hart te vermurwen doch het baatte al les niets. De oude man was onver biddelijk. Hij had gehoopt 'dat zijn. zoon een schitterend huwelijk zou doen, die nieuwe glorie zou hechten aan den adel van Grafhorst, doch door zulk een verbintenis ver benéden zijn stand te sluiten zag hfj aian al zijn verwach tingen den bodem ingeslagen. Deze teleurstelling kon hij niet dragen en toen oom bij zijn voornemen bleef vol harden, wees hij hem koud de deur met liet gebod hem nimmer weder on der de oogen te komen. O, hoe hard! onderbrak Lien. Ja, het Was hard, sprak dé freu le, en een vreeselijke slag voor oom, die zich nu-van alle middelen versto ken zag en zijn studiën-niet kon voord zetten. Te vergeefs was al hét pleiten Van grootmoeder. De breuk tusschen vader en zoon brak haar hart en werd de oorzaak van haar dood. Doch ook dit kon grootvader niet verbidden; een eens genomen besluit stond onher- De geschiedenis van. Europa kent se dert ten minste anderhalve eeuw geen bezetting, die zoolang geduurd heeft als die van het Rijnland na den grooten oorlog 1914 1918. De bezetting van gedeelten van Frankrijk na de Napo leontische oorlogen en na den oorlog van 1870 -1871 duurde beide keeren slechts een paar jaar. Een vergelijking tusschen die bezettingsperioden is ech ter niet goed mogelijk, omdat de mo tieven, die tot de bezetting zoowel van Fransch als van Duitsch gebied voer den, geheel verschillend waren. Hierbij kwam verder, dat de laatste oorlog gevolgd werd door een oeconomischen oorlog, die tot einde 1923 duurde, zou- dat het niet te verwonderen is, dat de bezetting na den wereldoorlog ook langer duurde dan vroegere bezettingen Toch is de periode van 15 jaren, zoo als in het verdrag van Versailles voor zien, Keulen zou na 5 jaren, Ko blenz na 10 jaar en Mainz eerst na afloop van 15 jaren, worden ontruimd tot 12 jaren verkort. Wat twaalf dergelijke jaren beteekenen ziet men eerst, als men terugdenkt aan het begin der bezetting en aan het jaar 1923, nc. jaar van de Roerbezetting en den strijd der bevolking tegen de door de Franschen gesteunde separatisten. Toen in November 1918 Amerikanen. Ln- gelschen. Franschen en Belgen hét Rijn land binnenrukten was de bevolking door den langen oorlog in letterlijken zin totaal uitgeput. Zij was daardoor in het begin tamelijk onverschillig ten opzichte van de bezetting. De persoonlijke zorgen vroegen de geheele belangstelling. Te Keulen, waar de Engelsche troepen en in Koblenz, waar de Amerikanen het bewind voer den, was al spoedig een draaglijke verstandhouding tusschen de vreemde militairen en de bevolking tot stand gekomen. Moeilijker bleek dit echter in de door Franschen en Belgen bezette gedeelten. De Engelschen en Amerika nen zagen, sportief als ze nu eenmaal zijn, in de Duitsche bevolking meer den geslagen tegenstander, terwijl, ook al weer om begrijpelijke redenen, de Franschen en Belgen die den oorlog in het eigen lang in al zijn verschrik kingen hadden ondervonden, de be volking veel vijandiger behandelden. De zending van vele gekleurde troepen door de Franschen. droeg er vérder, ook allerminst toe bij, een schappelijke verstandhouding tusschen bezettings troepen en bevolking te doen ontstaan. Wie deze tijden meegemaakt heeft, zal ze zeker nooit vergeten. Maar het erg ste jaar kwam eerst met de Roerbe- roepelijk bij hem vast. Nimmer zou zijn zoon. zoolang hij leefde, weder bij hem over den drempel komen, of schoon het kasteel Grafhorst, dat hij hem eenmaal geschonken had, om na grootvaders dood te aanvaarden, vooi altijd het eigendom van oom bleef. Toen grootvader stierf heeft papa, alle moèite gedaan' om oom Albert op te sporen, doch zonder eenig re sultaat. Papa kon toen niet anders doen dan het kasteel en de daaraan verbonden bezittingen voor zijn broer in bézit te nemen, altijd hopend dat de rechtmatige bezitter eenmaal zou ttrug- keeren. JJit is nu reeds ongeveer 23 jaar geleden. - Maar weet ge heelemaal niet wat er met uw oom gebeurde, toen zijn vader hem zoo hard behandeld had vroeg Lien, die met teekenen van de grootste belangstelling geluisterd had. Wij weten alleen, dat hij met het meisje zijner keuze, voor Wie Hij alles had opgeofferd, familie, rijkdom, teHuis en toekomst, getrouwd is en toen met zijn vrouw naar Indië is gegaan. Nooit is er sindsdien iets meer van hem gehoord. O, welk eert édel man, riep Lien Uit, terwijl haar oogen schitterden, hoe bewonder ik hem, welk een trouw en zetting en het daarop volgende lijdelijk verzet. In 1923. het jaar der inflatie. Hoe onhoudbaar de toestand einde 1923 was geworden en wat de gelukte stabilisatie in November 1923 eigenlijk beteekende. kunnen slechts zij begrij pen, die dit verschrikkelijke jaar, Euro pa onwaardig, in het bezette gebied mee hebben doorleefd. Men herinnere zich slechts één der ernstige épisodes van dit jaar 1923: het separatisme. De geschiedenis vanden s.r.;d der be volking tegen de separatisten moet nog geschreven worden. Dan zal blijken wat wij hier natuurlijk al lang weten- op welke middeleeuwsche wijze men elkaar hier heeft bestreden. Moord en doodslag op groote schaal waren toen aan de orde van den dag. Brisons la-dessus. Tempi passati. Men wil aan deze dingen niet meer denken. De mensch, tenminste de normale, vergeet graag alles wat onaangenaam in het leven was. Het Zijn dan ook niet de beste elementen. die nu, nadat de bezettingstroepen waren verdwenen zich den haat tegen de separatisten herinnerden en op grondige wijze aar. het'vernielen gingen van hun bezit tingen. Er mag veel begrijpelijks in deze wraaknemingen liggen, maar toch kan niet worden beweerd, dat deze vernie ling van eigendom van vroegere se paratisten door de bevolking algemeen wordt goedgekeurd. Dit optreden tegen de vroegere bondgenooten der Fran schen is echter een interessant bewijs voor den grooten afstand, die er steeds tusschen de bezetting en de bevolking heeft bestaan. Er is nooit eenig contact van belang tot stand gekomen. Dit is ook niet gelukt, toen de Franschen omstreeks 1925 hunne houding wij zigden en aan de bevolking geen moei lijkheden van eenig belang meer in den weg legden. De bezetting werd sedert dien eigenlijk onzichtbaar. Geen mensch maakte zich nog druk om de vreemde troepen, hoewel de bezetting op zich zelf natuurlijk nog steeds als een voor het nationale gevoel der bevolking on aangenaam feit werd gevoeld. Tenslotte werd de bezetting onmogelijk. Het werd voor de Fransche troepen een zichtbaar onaangename toestand, dien zij zelf ook als zoodanig voelden. De verbetering van den algemeencn po litieken toestand en voornamelijk het optreden van Stresemann, waren dan oorzaak, dat nu eindelijk aan de be zetting een einde kon worden gemaakt. Het heelt Frankrijk zeer waarschijnlijk veel minder moeite gekost de bezetting op te heffen, dan misschien buiten het welk een liefde. Zoudt ge denken, dat alle mannen zoo zijn, juffrouw Bertha Ik weet het niet, Lien. Ik geloof het haast niet. Maar als ik ooit zou trouwen, zou ik willen dat mijn man ook zoo was. Ik zou met niets minder tevreden zijn. Lien antwoordde niet meer. Zij had haar oogen strak gericht op 'het portret uit welk oogen haar een geheimzinnige macht tegenstraalde- die een wonder lijk, onverklaarbaar verlangen in haar wekte en zij keek er naar, alsof zij het vriendelijk beeld van dit gelaat voor altijd in zich wilde opnemen. o HOOFDSTUK IX. Elkaar gevonden- Tegen den avond verliet Lien het kasteel, hartelijk uitgeleid door me vrouw Grafhorst en haar dochter. De innige sympathie die deze twee vrou wen voor de vis6chersdochter voelden Was daarom te merkwaardiger, omdat de maatschappelijke afstand, die haar scheidde, zoo groot was. Lien Luca was nog maar kort van Het kasteel Weg, toen het gekletter van paaardehoevert zich vlak bij haar deed hooren en zij een ruiter gewaar werd, wier verschijning haar hevig ent ontruimde gebied wel wordt gedacht. De bezetting had zich grondig over leefd. Dat het einde der bezetting voor het Rijnland van groote oeconomische be teekenis zal zijn. denkt niemand. De wereldcrisis, die zoo bijzonder zwaar op het Duitsche zakenleven drukt, trekt zich van al of niet bezettijng al heel weinig aan. Of nu ook het vraagstuk van het Saargebied spoedig zal worden opge lost, blijve in het midden. Het Saai- gebied is, wat iedereen weet, die liet ook maar oppervlakkig kent. zoo vol komen Duitsch. dat het eigenlijk van zelf spreekt, dat ook daar de oude toestand wordt hersteld. Hiertie schijnt te meer reden te bestaan, omdat de industrie en handel in het Saargebied heel duidelijk hebben verklaard, dat zij, van hun kant ook goed begrijpen, dat een verder nauw oeconomisch contact met Frankrijk voor het Saargebied nood zakelijk zal zijn. De bevrijdingsfeesten ter gelegenheid van de ontruiming in den nacht v-hi den laatsten Juni op 1 Juli zijn overal door duizenden bijgewoond. Alen trof een buitengewoon mooien zomerschen nacht met een zeldzaam schi{terden sterrenhemel. Men stelle zich dien natfit aan den Rijn voor. toen 'snachts om 12 uur overal op de bergen groote vu ren werden ontstoken, beneden in dc grootste en kleinste stadjes vuurwerk zich in het rustig vloeiende donkere wa ter begon te weerspiegelen en overal de klokken hun bevrijdingstonen lieten hooren. Bij de gelukkige stemming der bevolking waren het oogenblikken. die men niet gauw zal vergeten. Jammer was het, dat met deze mooie stemming ook geprobeerd werd zaken te doen. Alle mogelijke dingen werden als bijzonder geschikt voor deze feeste lijke dagen aanbevolen. De Duitsche taal is dezer dagen b.v. verrijkt met het woord ,,Befreiungswein"ü Een huiselijk drama te Rotterdam. Vrijdagavond tegen half acht heeft zich in de Rubroekstraat alhier een hui selijk drama afgespeeld, waarbij een meisje van 11 jaar is gedood en een jongetje van 10 jaar levensgevaarlijk is gewond, van welk drama misschien wel de meest tragische bijzonderheid is, dat de dader de vader van be beide kinderen is. Na zijn weerzinwek- roerde. Het was niemand anders dan jonker Adolf, die terugkeerde van een rijtocht. Liefst had zij hem fnans ontweken, doch hij sprong onmiddellijk van zijn paard en kwam op haar toe en zij kon niet anders doen dan stil blijven staan. Ben je thuis geweest? vroeg hij, na haar met groote minzaamheid begroet en de hand gedrukt te hebben, Hoe jammer, dat ik niet wat eerder ge komen ben. Als ik dat geweten had, zou ik nog harder gereden hebben Maar nu mag ik toch ook zeker wel het genoegen hebben een eindje met je mee te loopen als een goede, oude vriend. Ik zal even Arab naar den stal rijden en als je een beetje zacht loopt haal ik je zoo weer in. Lien schrok. Wat wilde hij toch van haar? Als ze met hem het dorp inkwam zou den de metlschen die altijd zoo graag over anderen spreken, er over praten. En wat zou haar moeder wel zeggen, na hetgeen pas voorgevallen was Neen dat ging niet. Dat waren de gedachten die Lien door het hoofd gingen en daarom zeide zij, jerwijl zij trachtte koel te zijn; ,,Neén, jonker, dat gaat niet. Op 't kasteel wachten ze op u met het eten, Daarom zal ik maar doorloopen". (Wordt vervolgd,)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1930 | | pagina 1