Slapeloos door Zomerhitte? 200 10 ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Hetgeheim derVisschershut. Eerste Hulp. PUROL ■flecjexi wv FEUILLETON Gebruik hiertegen Mijnhardt's Zenuwtabletten Binnenland. BRESKENSSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 francs p. pest 11,40 A d v e r t e n 11 e p r Q s a n 1 5 regels 75 eent Elke regel moer IS cent Ingez. Meded. 30 ct. p. ragel. Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU roorhsen E. BOOM—BUEK TSo1"S" breskens Postgiro 70179 Abonnements-Advertentles zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot nlterljjk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 39e Jaargang Woensdag 9 Juli 1930 Nummer 3544 1 A T I S verzekering )i deabonné's tegen ijelukken voor gulden by levens- lil gld. bij dood a» gld. by verlies pa gld. by ver- tm gld. by ver- is gld. by ver- lange ongeschikt- IHl] door 7h van een hl] lies van een 4[] He» van een Ah lies van een heid tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wysvinger. De risico van bovenstaande verzekering Is by de her verzekerd Ongevallen-Verzekering-Maatschapnij .Fatum" te 's-Oravenhage. gld. by verlies van eiken anderen vinger. In ons vorig nummer namen we een verzoekschrift op. dat door automo bilisten uit onze streek aan Ged; St. en den Minister van Waterstaat gezon den is. Het betreft de wegf van IJzen- dijke langs Biervliet naar het beginpunt van den verbindingsweg tusschen Oost en West Zeeuwsch-Vlaanderen. Dit adres verdient eenige toelichting. o —L Eerst een stukje geschiedenis^ Vóór den oorlog kon men alleen in Oost Z.-Vi. komen langs den z.g. Vrijen Dijk," die op Belgisch grondgebied is gelegen. Wel beschikte Nederland over een strook grond ten Zuiden van den Braakman, maar daarop lagen geen bruikbare wegen. Toen de oorlog kwam en daarmee de afsluiting der grenzen, werd het verkeer tusschen Oost- en West over land onmogelijk, wat ook door de mili tairen meer dan eens is gevoeld. Zoo moest er een weg komen. En hij kwam er. r"O In de jaren, dat Z.-Vlaanderen door België opgeëischt werd, voelde men in Den Haag, dat voor dit gebied iets moest worden gedaan. En één van de zaken, die men toen schonk, was de mooie verbindingsweg tusschen Oost en West. In 1919 was hij voltooid. De weg voldeed in een behoeïte en werd en is dan ook zeer gewaardeerd. Echter neemt hij een bijzondere plaats in. In opzet was hij de verbinding tusschen het kunsiwegennet in de beide gedeelten. De wegen, die zijn voortzet ting vormen, zijn echter van zoo slecht gehalte, dat de weg als verbindings weg slechts ten deele voldoet. Zeer juist werd dit bij de opening door een geestig spreker aangegeven. Toen n.l. de Commissaris der Koningin met zeer veel waardeering, en terecht, over den 19. Zij trad binnen en liep door tot aan de keuken, waar niemand was. Alles was aan kant. geen kopje vuil. De schipper en Willem hadden na tuurlijk gegeten, maar Hanna had altes blijkbaar weer opgeruimd. Lien keek op de klok. Het was zeven uur. Twee uur had zij dus aan het strand doorgebracht. Zij duwde de deur open naar de voorkamer, waar Hanna druk bezig was de kamer te doen. Het spijt me. dat ik zoo lang weg gebleven ben. moeder, begon zij zacht. Ik dwaalde langs het strand en wist niet dat het al zoo laat was. Waarom hebt u het werk niet voor mij laten liggen Ik doe het toch altijd Ik wist niet wanneer je thuis beliefde te komen, sprak Hanna bits, zonder haar hoofd om te wenden. Als je eten wilt. maak je het zelf maar klaar. Ik ben niet van plan om den hee- len dag het eten voor jou te laten ytaan. weg gesproken had. meende genoemde spr., dat toch ook eenige critiek niet achterwege kon blijven en hij meende dit het best te kunnen doen door den weg te vergelijken met een goede schakel in een slechte ketting of' in dien de vergelijking niet duidelijk ge noeg sprak, met een goede lap op een slechte broek. o En zoo is het inderdaad. Om van ijzendijke den Verbindingsweg te be reiken. moet men een serte allerellen digste wegen passeeren. Daardoor zijn gebroken assen, verstelde auto's enz. aan den orde van den dag. Tallooze malen hebben de landbouwers reeds auto's uit den zijkant van den weg moeten sleepen. Zoo gewoon is men dat daar, dat zulke ongevallen zelfs de redacties van onze bladen niet meer bereiken. Eigenlijk moet men er verbaasd over staan dat er niet meer ernstige onge lukken voorvallen. Het drukke verkeer, ook al door den handel, waardoor zeer veel vreemdelingen dien weg nemen, maakt de kans er op. mede door de vele kronkelingen en de haaksche bocn- ten, zeer groot. Dat, door den toestand van den weg, de schade aan auto's bijzonder groot is, spreekt dus vanzelf. De autoriteiten schenen dat trouwens zelf in te zien. Sedert het vorige jaar bestaan dan ook reeds plannen, de ver binding afdoende te verbeteren en wel volgens een nieuwe route. Aangevangen zal worden buiten Ijzendijke aan de Ponte; vervolgens zal hij loopen langs den dijk van de Linie, dé Pont-Avancé en de Pyramide, om ten slotte recht door het bouwland, langs het ,,Wit huis," aan te sluiten aan de goede schakel". o Deze plannen waren beketld en de auto-bezitters hadden dus gehoopt, dat de weg er spoedig zou komen. Maar zij zijn zeer teleurgesteld. Hoewel we een jaar verder zijn. is zelfs van een beginnen nog geen sprake. Zoodoende kwam men tot het adres, dat in zyn toon nog op verre niet de beroering weergeeft, die cr ouder de auto-bezit ters bestaat. o Intusschen zijn we weer iets verder. De antwoorden zijn binnen, zoowel van Q. S. ais van den Minister en al valt er, zooals dadelijk blijken zal, Lien antwoordde niet. Haar lippen trilden en een vinnig antwoord zweefde haar op de lippen, doch zij bedwong zich en ging de achterdeur uit. Daar op dezelfde plek waar zij altijd zat begon zij een net te verstellen, dat volgens de schipper toch tot niets meer nut was. Doch zij kon niet ledig zitten en haar handen gingen weldra ijverig heen en weer. Toen Hanna haar daar zoo zag zitten werd het medelijden in haar wakker. Zij zelf ging in de keuken en zette wa ter op om een kopje thee te zetten voor Lien. Er- woedde een vreemde strijd tusschen deze twee vrouwen. Het was een gebrek aan liefde, dat haar bei den verdeelde, want innerlijk voelden zij genegenheid voor elkander, doch het' was haar trots en haar liefde die tegen elkander opstonden. Lien kon het niet helpen, dat de laatste woorden van haar moeder haar bitter pijn de den en zij nam zich voor slechts nood gedwongen tot haar te spreken, tot zij weer vriendelijk voor haar wend. Zoo ging de morgen voorbij. Het water had reeds lang gekookt, doch de thee was niet gezet. Het was Hanna te veel geweest. Daar buiten zat Lien, ijverig aan de netten bezig en de zon brandde op haar hoofd. Zij was den ganschen morgen niet van haar plaats nog geen direct succes te boeken, één woord in het antwoord van G.S. geeft althans hoop. z.ij schrijven dan. dat door geringe medewerking der belr.okkenen de beslis sing helaas is vertraagd. Het uitstel wondt dus. door hen betreurd, zoodat gerekend kan worden op de volle me dewerking van dat College, om een spoedige, beslissing te verkrijgen. Evenwel zijn wij van meening. dat het woord ^helaas" meer voor de auto mobilisten van toepassing is en dit zeker, nu de Minister antwoordt, dat hij er buiten staat en adressanten naai G.S. verwijst. o Het zwaartepunt voor de beslissing moet liggen, waar de meeste behoefte is en daarom zouden we willen vragen: Is die kwestie der geringe Aiedewerking van zoo groole be teekenis. dat die al lerellendigste toestand daardoor maar bestendigd moet blijven leder uitstel beteekerit een geweldige schadepost. Laten de autoriteiten dus goed over wegen, wat het grootste belang is: het ovenvinnen van de ii.'crmédewer king, over welker belangrijkheid wij naar de vage aanduiding niet kunnen oordeelen, óf het voorkomen van groo- te onkosten der automibiljsten, die toch ieder jaar opnieuw hun tamelijk groot penningske offeren voor wegenveroete- ring. Zeker, er is reeds heel wat gedaan, maar mèt adressanten zijn wij van oor deel, dat die weg, gezien zijn bijzon der slechten toestand, gezien ook het zeer drukke verkeer, tenminste reeds verbeterd had behooren te zijn. Wij hopen en rekenen dus op een spoedige beslissing. De Vlootwet. Verschenen is het voorloopig verslag van de afdeelingen der Tweede Kamer over de suppletoire van defensie 1930. Ontleend is daaraan Verscheidene leden verklaarden tegen hetgeen daar wordt voorgesteld, ernstig geweest. Het was alsof haar oogen vochtig waren en haar lippen trjlden nu en aan als had zij de koorts. Dit pijnlijk zwijgen werd voor Hanna op het laatst ondragelijk. Zij ging voor het raam staan en keek naar Lien. Haar oude liefde ontwaakte met kracht en slóeg als een golf over haar hart Ach, zij had net kind toch nog altijd zeer lief. Indien zij slechts gehoor zaam wilde zijn en doen wat haar ouders wenschten hoe gelukkig kon den zij dan met elkander zijn en hoe heerlijk zou de toekomst wezen, dacht zij. Hanna's oogen schoten vol tranen. Zij liep de keuken in, liet het water opnieuw koken en zette thee. Daarna maakte zij een smakelijk ontbijt klaar en voegde er eenige gebakken vischjes bij, die Lien zoo graag lustte. Dan ging zij naar buiten en zeide: Kom Lien, je hebt den heelen ochtend nog niets gebruikt. Gooi die dingen weg en eet wat ik voor je klaar gemaakt heb. Laat ons toch niet langer tegen elkaar mokken. Je bent een klein beetje ondeugend doch ik kan zoo moeilijk boos op je zijn. Lien stond ten diepste ontroerd on middellijk op. Die zachte, vriendelijke woorden hadden haar geneel gewonnen. Zij volgde Hanna in de keuken en bezwaar te hebben. In wezen aldus deze leden beoogt het thans door de regeering gedane voorstel een ver sterking van de vloot met 50 pCt- Het gaat lijnrecht in tegen de uitspraak iti 1923 door de Kamer met betrekking tot de toen aanhangige vlootwet gege ven. Toen ging het om 2 kruisers. 12 jagers en 16 duikbooten. thans wil de regeering 3 kruisers, 12 jagers en 18 duikbooten. Tegen het mindere heeft in 1923 het Nederlandsche volk zién ondubbelzinnig uitgesproken. Met de opvoering van haar eischen gaat de re geering in tegen den algemeen gevoel den wensch van vlootbeperking. Wat kan toch de regeering bewogen hebben een zoo aanzienlijke versterking van de vloot te ontwerpen Behalve in strijd met de heerschende strooming ten aan zien van den omvang der vloten en bovendien onnoodig, achtten de hier bedoelde leden de ontworpen vlootuit- breiding ook ten eenenmale ondoeltref fend. Bij een conflict in liet Oosten zou onze vloot toch nog slechts van weinig beteekenjs zijn in verhouding tot de vloten van de ^grootmachten. Heeft de regeering zoo werd ge vraagd nog dezelfde doelstelling voor oogen ais in 1923 en in 1927 Deze leden achtten een politievloot voor Indië de eenig juiste. Van meerdan één zijde kwam men tegen deze beschouwingen in verzet. Men wees er daarbij allereerst op dat het hier slecnts een zeer eenvoudig wetsontwerp betreft waarbij het gaat om den eersten termijn voor den bouw van twee schepen: een kruiser en een flottieljevaartuig. De regeering heeft een schema overgelegd, volgens het welk naar haar meening in de komende elf jaren moet worden te werk gegaan. Over dien verderen aanbouw wordt echter bij dit wetsontwerp niets beslist. Daarojn gaat een verwijzing naar het' gebeurde in 1923 niet op. Deze leden achtten hetgeen thans door de regee ring wordt voorgesteld, alleszins rede lijk. Deze voorziening zal li.i. wijl zij over een vrij groot aantal jaren ver deeld is, van de schatkist niet meer vergen dan tot dusver jaarlijks voor dit doel werd uitgegeven. Hetgeen door begon te eten. terwijl Hanna aan haar blauwen borstrok breide als of het haar leven gold. Beiden spraken geen woord. Doch toen Lien klaar was met eten zeide haar moeder: Berg nu den boel even weg en kom dan bij me zitten, we moeten eens praten. Heel goed, moeder antwoordde Lien, doch haar 'nanden beelden, toen zij de tafel opruimde. Zij ging weer zitten en draaide de punt van haar schort tus schen haar vingers, waéntend op wat komen zou. Je was nog wakker gisterenavond toen ik met Willem sprak en je zult wel wat gehoord hebben, is 't niet? begon Hanna. zonder op te zien van haar breiwerk. Ik heb alles verstaan, sprak Lien en haar stem beeide. Het doet mij veel verdriet. Ik wist wel, dat je 't hooren zou en dat was ook de bedoeling. Zeg nu eens Lien, waarom kun je niet met Willem trouwen? Hanna legde bij deze woorden haar breiwerk neer en vestigde haar gioote. heldere oogen op Lien's gelaat. Willem heeft het u toch verteld? Hij is en blijft mijn broer. Dat is hij niet. Hij is niet anders voor je 4«(i e)k ander man. maar hij i» tien de regeering wordt voorgesteld, zal ze ker geen schade doen aan den goeden geest, mede door de Vlootconlerentie gewekt. Onvoldoende verzorging van de belangen der vloot heeft een grooten achterstand in den aanbouw doen ont staan. De minister staat nu voor het moeilijke vraagstuk de vloot weer op peil te brengen zonder dat daarvoor ie groote tinancieele otters .worden ge- ëischt. Hij heeft in net thans ter tatel liggende plan getracht dit vraagstuk op ie lossen. cjommige leden wezen er op, dat de minister mededeelt, dat de kosten van aanbouw zuilen blijven beneden het ge middelde der gekten, welke in de laat ste 8 jaren voor dat doel werden toe gestaan. Deze leden verklaarden niet te kunnen aanz.en, hoe zuks mogelijk is, wil de ontstane achterstand op rati>o- ueele wijze worden ingenaaid. ioinmige leden stelden de vraag, waarom voor Indië begonnen wordt met een kruiser, Voor een neutraliteitsvloot is kiein materiaal van de grootste waar de. Andere leden wezen er op. dat in verband mei het onderhoud, benoefte beslaat aan een reserve-kruiser. bij sommige leden ontmoette de keu ze van flott.efjeleiders voor Nederland ernstig bezwaar. Zij zijn tot dusver bij onze marine niet bekend. Zij zijn bestemd om te leiden Doch er valt in Nederland omdat er geen torpe- dobootjagers in dienst zijn, niets te le.den. En voor de opleiding hebben deze schepen weinig beieekenis. Dat in West-Indie oorlogsbodems zul leu worden gestationneerd, vond toe juiching. De vraag was echter gerezen of hei fiottieljevaartuig daarvoor wel het aangewezen schip is. Het loopt niet snel en is niet voldoende bewapend. Naar eenige leden meenden, reclitvaar vaardigt de overval, welke op Curasao heeft plaats gehad, deze sterke uitbrei ding van bewapen,ng niet. Gebeurtenis sen als deze kunnen slechts voorkomen worden door een 'benoorlijken recher che- en vreemdelingendienst, t/ommige ieden gaven als hun oordeel Om in het gezin aan groot en klein, dadelijk hulp te kunnen verleenen bij Brandwonden en Snijwonden en alle andere Huidverwondingen, is het zoo veilig thuis altijd bij de hand te heb ben een doos of tube duizend maal beier dan eenige andere jonge man in Strandwijk en mijlen ver daarbuiten. Waarom wil je hem dan niei hebben Wordt toch eens verstan dig, Lien, je bent al een en twintig. Ik geloof niet, dat het een zaak is van het verstand, moeder. Ik weet wel dat Willem een heel goede jongen is, ik houd, na vader, het meest van nem, maar ik kan toch niet met hem trou wen. Ik kan er mets aan doen. Ik kan mijn gevoel niet dwingen. Als ik kon zou ik het heel graag doen. Zal ik je eens wat zeggen, Lien Luca. Je hebt je wat in 't hoofd ge haald, wat niet goed voor je is. Je wilt meer wezen dan wij. Je hebt een mooi gezichtje en dat weet je. Maar ik Den ouder dan jij en ik zal je een goeden raad geven. Let eens op wat ik je zeg. Als je niet heel voorzichtig bent, gaat het verkeerd met je. Denk eens om mijn woorden. Ik weet niet wat u bedoelt, sprak Lien verbijsterd en keek haar moeder met haar eerlijke oogen aan. Zoo, weet je dat niet? Ik zeg je dat het leven vooral voor meisjes met mooie gezichtjes, vól van gevaren is. Nooit is een Jonge vrouw veilig vóór ze een goeden man gevonden "heeft, die voor haar zojgt en haar beséhermti jptortf* rwvaypü j

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1930 | | pagina 1