ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Het geheim der Visschershut
Nerveus en Overspannen
Onrustig en Slapeloos
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Binnenland.
Provinciaal Nieuws.
Land bouwweek 1930
in Zeeland.
EERSTE BLAD.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
BRESKENSSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 francs p. psst f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel mier 15 cent Ingez. Meded. 30 et. p. regel.
D rukker-Uitgever J. C. LE BLEU
voorbeen B. BOOM-BUEK
T5o,7.n breskens
Abonnements-Ad verten ties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
:-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
39e Jaars>ng
Zaterdag 21 Juni 1930
Nummer 3539
GR A Tl S verzekering gulden bij levens- til gld. bij dood a» gld. bij verlies p» gld. bij ver- ii gld. bij ver- ap gld. bij ver
boor deabonné's tegen vim lange ongeschikt- IIIM door 7h van een hij lies van een 411 lies van een Xh He» van een
ongelukken voor: hoid tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger.
De risico van bovens aande verzekering is bij de herverzekerd Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
i o gld. bij verlies
van eiken
anderen vinger.
j£>v\\\eV ex\
\xv
Critiek, zegt Van Dale in zijn groot
Nederlandsch woordenboek, is de be
oordeeling vooral van de waarde, de
goede en slechte hoedanigheden van
voortbrengselen van wetenschap of
kunst, enz.
Nu onderscheiden we opbouwende en
afbrekende critiek. De laatste wordtj,
jammer genoeg, zoo vaak uitgeoefend,
dat critiek in algemeenen zin een Be
trekkelijk ongunstige beteekenis heeft
gekregen.
Gezonde, opbouwende critiek, dat is
wat we noodig hebben. Daardoor is er
kans, dat de becritiseerde zaak de ge
signaleerde fouten herstelt, waar het
dan ook om gaat. Zulk een critiek
zal allereerst zijn zakelijk, met aan
duiding van wat verkeerd is en ver
melding van de wijze, waarop het her
steld kan worden.
Na deze inleiding verwijzen we naar
het critisch verslag van het Bonds-
MuziekconcourSj dat staat afgedrukt op
het tweede blad van dit nummer. In
verband met bovenstaande nu willen
we in dit artikel over dat verslag een
aan- en een opmerking maken.
Allereerst de aanmerking. We wezen
er boven reeds op, dat een opbouwende
critiek, zooals het onderhavige over
zicht toch behoort te zijn, zakelijk moet
wezen; het persoonlijke element moet
er uit geweerd worden. Anders zullen
de betrokkenen in een stemming wor
den gebracht, die meer afbreekt dan
opbouwt.
Jammer genoeg worden aldus in dit
verslag een paar opmerkingen gemaakt,
die te ver gaan.
De eerste betreft Sint Kruis. Van
die vereeniging wordt, na een aantal
gissingen, verklaard, dat ze niet thuis
behoort in de tweede afdeeling en
zulks in bewoordingen, die onvoor
FEÜ1LLRTON
14.
Wat deed zij daar eigenlijk aan het
stille strand in den avond, terwijl ze
thuis zeker naar haar verlangden Zij
hoorde toch bij hem te zijn met wien
zij stond aan de poort van het huwe
lijksparadijs. Het was vreemd.
Hij deed een paar stappen voor
waarts, maar bleef andermaal staan.
Hij dacht aan Willem Luca, den eer
lijken, trouwhartigen visschersjohgen,
zijn vriend, die dit meisje wel zou
liefhebben met een trouwe, diepge
voelde liefde. Neen, hij mocht niet
tusschenbeiden treden, hij mocht geen
verhindering zijn voor het geluk van
anderen. Hij zou zijn hart het zwijgen
opleggen.
Daar stond de jonker van Grafhorst
die eenige dagen te voren gepromo
veerd was tot doctor in de rechljs-
wetenschappen. Het bleeke maanlicht
overstroomde zijn gelaat en deed zien
dat hij een hevigen strijd voerde. Een
fterke macht trok hem naar de plaats
waardelijk afkeuring verdienen. De ge-
heele zinsnede: „Zoo niet
op zijn plaats is," had gevoeglijk weg
gelaten kunnen worden.
Het tweede geval betreft Oostburg.
Daar wordt na een opsomming van ver
wachtingen plots geconstateerd: „Nu,
daar ontbrak nog wel wat aan". Waar
toe die tegenstelling? Waarom de aan
merking daardoor noodeloos verzwaard
Is de kans daardoor misschien grooter
dat de betrokken vereeniging harder
zal gaan studeeren
Dergelijke uitingen, die de grens
van beleediging bedenkelijk dicht nade
ren, werken meer ontmoedigend dan op
bouwend. En dit laatste is immers het
doel?
We kunnen dan ook niet anders dan
de gewraakte zinsneden ten sterkste
afkeuren. Dat is niet meer: het zetten
van puntjes op de i, maar dat is: punt
jes zetten, waar geen i staat.
En nu 'de opmerking. Is de alge-
meene toon der beoordeelingen reeds
pessimistisch, het hoogtepunt wordt be
reikt in liet eind-overzicht, waar met
zooveel woorden wordt gezegd, dat het
muzikale peil in West *Z.-Vlaanderen
beneden het middelmatige ligt.
Aan de deskundigheid der Jury valt
niet te tornen en toch zal dit verslag
niet bijzonder ontmoedigend werken^
omdat de uitspraken van vorige jury's
die toch ook deskundigen.-waren, een
geheel anderen geest ademden. Nieit
alleen oordeelden Zij, dat het gemid
delde peil betrekkelijk hoog was, maar
bovendien werd in het verslag over
het concours van hfet vorige jaar van
één der deelnemende vereenigingen ge
zegd:
Hier zijn geen fraseeringsfouten,
ook geen andere. Over deze ver
eeniging heeft de jurv bijna geen
teekeningen gemaakt. Na de eerste
paar maten hebben wij de potloo-
iden neergelegd en hebben, dank
baar en voldaap, geluisterd naar
MUZIEK. Bravo! voor een der
gelijke prestatie, het was prachtig!
lEen uitvoering die zóó af "is, die
>zóó muzikaal is verzorgd, hoort
men maar zeer zelden, onverschil
lig in welk deel van ons land ook.
Dat klinkt ietwat anders, 'nietwaar?
Voeg daarbij de individueele successen
op Solisten- en Internationale concour
sen en er zijn redenen te over, èn voor
Sint Kruis en Oostburg èn voor den
Bond, om zich door dit verslag niqt
(e laten neerslaan.
waar het meisje zat, nog altijd even
roerloos. De stille avond en het stille
strand. Welk een heerlijke gelegen
heid zou het geweest zijn om het vis-
scherskind te zeggen wat hij reeds zoo
lang in zijn hart omdroeg
als die eene er niet geweest was. Neen,,
nu mocht hij het niet doen. Hij moest
het smoren.
Maar was hij eiegnlijk niet dwaas?
Hij mocht haar toch wel gaan begroe
ten, nu hij na een twee-jarige afwe
zigheid weer in het dorp terug was.
Daar zou geen kwaad in steken. Dus
trad hij op haar toe.
Toen zij hem hoorde naderen sprong
ze op. Het licht der maan verried
den blos die haar wangen kleurde toen
ze hem herkende.
Ik Ivaop dat ik je niet heb doen
schrikken begon hij. Je zult wel weten,
dat ik heden thuis gekomen ben. Ik
was nu naar het dorp geweest en
keerde oudergewoonte dezen weg huis
waarts.
Een vreemd gevoel weerhield hem
haar naam uit te spreken. Hij strekte
zijn hand uit en zij legde haar hand
èr in, doch- geen va.i beiden sprak.
Een geheimzinnige bevangenheid snoer
de beider mond. Zij schenen als vreem
den tegenover elkaar te staan en toch
Gebruik hiertegen de Zenuwstillende en Zenuwsterkende
Glazen Buisje 75 cent. Bij Apoth. en Drogisten.
Onze algemeene indruk van dit cri-
tische verslag is, om in stijl te blijven,
dat het geheel geschreven is in mineur
en dat de stemming hier en daar wel
wat te wenschen overlaat.
MOBL1SAT1E-SLACHTOFFERS.
Naar aanleiding van hetministerièele
antwoord op vragen van het Tweede-
Kamerlid K. Ter Laan, inzake de
mobilisatie-slachtoffers, schrijft het Be
stuur van den Bond van Mobilisatie-
Invaliden en van hunne nabestaanden:
Met groote verbazing hebben wij
kennis genomen van het antwoord
van den Minister van Defensie op de
vragen van het Tweede-Kamerlid den
heer K, Ter Laan, inzake de moblli-
sa tie-slachtoffers.
Dat men op dit Departement wel
wat aandurft, was ons bekend, doch
dat de Minister een antwoord zou
durven geven als thans is geschied,
hadden wij nimmerkunnen vermoeden.
Op de vraag of het juist is, dat aan
H. Niewhof te Meppel, H. Beute te
Wanneperveen, A. Klok te Hljker-
smilde. J. P. Hartzman te Hijkersmll-
dc, J. Woltman te Tolbert, A. Seep-
ma te Hantum, G. Kiekebos te Nije-
veen, R. Postma te Harkema-Opeinde,
E Pel te Nuis, J. G. v. d. Veen te
Drogeham, Wed. A. D. Tobbe-Froma
te Godlinze bij eerste uitkeering mede
gedeeld is, dat het toegekende bedrag
slechts een uitkeering voor ééns was,
antwoordt de Minister, dat uit een
ingesteld onderzoek is gebleken, dat
de aan de in deze vraag genoemde
personen nóch van wege zijn Depar
tement, nóch door de betrokken Bur
gemeesters werd medegedeeld, dat de
toegekende uitkeering slechts voor
ééns werd verleend.
Dit n.b., terwijl er geen enkele
assignatie (bevelschrift tot betaling)
het Departement in 1921 heeft ver
laten, waarop de woorden: „uitkee
ring voor ééns" niet stonden vermeld.
Honderden bewijzen zijn hiervan te
overleggen!
niet. Hier waren twee harten, die el
kaar tegenklopten. doch J c'.kaar nog
niet gevonden hadd
De jonker, die half Europa gezien
had, die zich een schitterende staats
mansloopbaan voorstelde en 'die nog
kort tevoren met welsprekendheid voor
een gehoor van geleerde examinatoren
wetenschappelijke stellingen verdedigd
had voor zijn doctorsschap, stond een
oogenblik tegenover het arme Visschers-
kind met den mond vol tanden.
Eindelijk scheen hij woorden gevon
den te hebben voor een half stamelende
begroeting, die het meisje bijna even
verlegen beantwoordde nir geen van
beiden, die vroeger zoo familiaar ge
weest waren, spraken elkanders namen
uit,
Ik ben bij je thuis geweest, begon
hij. Ik heb ze allen gezien, maar ik
miste jou. En om jou was ik eigenlijk
gekomen,
Hij wist niet wat hij zei. Hij voelde,
dat hij te ver ging, dat hij iets blijken
liet Wat niet mocht en vermoedens wek
te, die moesten blijven rusten.
Bij de Woorden van den jonker ver
hoogde zich de kleur op Liens wangen.
Zij ging er niet op in en pradtte
over andere dingen. Doch hij ging voort
en zeide: Ik heb gehoord dat er
Dat de volgende twee. met vraag 1
in verband staande, vragen thans ook
onjuist zijn beantwoord, spreekt van
zelf. Wij komen hier dan ook nader
op terug.
Op de laatste vraag blijft de Minis
ter het antwoord echter geheel schul
dig. Door den heer K. ter Laan werd
namelijk gevraagd of de Minister kon
mededeelen hoe ver de voorbereiding
gevorderd is van de toegezegde wijzi
ging van de Wet van 13 Mei 1927.
Het Ministeriêele antwoord luidt:
„Het rapport van de voor deze zaak
ingestelde commissie is ontvangen en
maakt bij de Regeering een punt van
studie en overleg uit", een mededee-
ling, die geen antwoord op de ge
stelde vraag inhoudt, terwijl ons allen
bekend was. dat het rapport van ge
noemde commissie, welke n. b. reeds
in Januari 1928 geinstalleerd is, reeds
sedert maanden is uitgebracht.
ACHTDAAGSCHE ABONNE
MENTSKAARTEN.
De Nederlandsche Staatsspoorwegen
stellén van 1 Juli tot en met 15 Sep
tember dagelijks verkrijgbaar abonne
mentskaarten, gedurende acht dagen
geldig op dezelfde lijnen als de al
gemeene abonnementskaarten. De sta
tions zullen ze verstrekken zoo spoedig
mogelijk na mondelinge aanvrage, in
elk geval binnen één uur.
De prijs er van is: eerste klasse
f 29, tweede klasse f 22,50 en derde
klasse f 16 met een waarborgsom
onderscheidenlijk van f2, f2 en f 1.
Koninklijk bezoek aan Oostelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Zooals de Commissaris der Koningin
Dinsdag tijdens het Landbouw-diner te
Hulst mededeelde, ligt het in het voor
nemen van HM. de Koningin om op
Zaterdag 16 Augustus een bezoek aan
Oostelijk Zeeuwsch-Vlaanderen te bren
gen. H.M zal vergezeld zijn van Z.
K.H. den Prins en H.K.H. de Prinses.
groote gebeurtenissen op til zijn in
Strandwijk. Tijs Vlas vertelde van iets
zeer bijzonders.
Tijs Vlas is een zwetser, viel
Lien in. Wat had hij nu voor nieuws
Je huwelijk, Lien.
Is het heusch vroeg zij koud
weg, maar hij kon zien dat haar lippen
begonnen te beven.
Ja, antwoordde hij. Houd je nou
maar niet zoo koud. Het heele dorp
weet immers dat je met Willem gaat
trouwen.
Het is niet waarl klonk het kort
en krachtig. Haar oogen schoten vlam
men en haar gelaat werd bleek. De
jonker keek haar verschrikt aan. Hij
wist niet hoe hij 't had, maar in zijn
hart trilde een vreugdesnaar.
'Niet Waar? herhaalde hij. Wil
je zeggen, dat je niet met Willem gaat
trouwen.
Ach, laat ons hier niet over praten.
Vraag het aan mejuffrouw Bertha, die
weet alles. Wat interesseert het den
jonker van Orafhorst met wien een
arm meisje als ik gaat trouwen.
Hij behoort immers tot een hoogere
klasse dan ik, zeide zij met bevende
stem, terwijl zij den bonten doek om
haar schouders trok en aanstalten maak
te om heen te gaan.
De Schelde en Zeeuwsch-Vlaanderen'
De correspondent te Brussel van Het
Volk meldt dd. 16 Juni:
De Belgische generaal Selliers de Mo
ville stelde herhaaldelijk voor het be
kende Scheldeprobleem op te lossen
door het graven van een kanaal van
Anlwerpen naar de zee. Onlangs nog
schreef hij daaromtrent: „Als de tijd
heeft uitgewezen dat België zijn rech
ten op de Schelde geheel en al of
gedeeltelijk kan opgeven, zouden wij
die rechten tegen klinkende munt aan
Nederland kunnen afstaan en zoo een
belangrijk deel van de onkosten die
het aanleggen van een Kanaal van Ant
werpen naar de zee zou v^reischen,
terug winnen."
De advocaat Rotsaert schrijft in „L'
Action Nationale," het orgaan van de
kleine groep Belgische annexionisteiv
thans het volgende: ,tEen dergelijke ge
dachte is schandelijk en anti-Belgisch.
Het zou een groote politieke vergissing
zijn, onze rechten op de Schelde op
te geven. Generaal de Monarville houdt
geen rekening met de mogelijke ver
zanding der Belgische kusten. Hoe zou
den wij voor enkele centen- de Schelde
kunnen opgeven. De Schelde opgeven
beteekent politieke en economische
zelfmoord. Wij moeten integendeel al
onze rechten op de Schelde en op
Zeeuwsch-Vlaanderen terugwinnen.
Daar ligt de toekomst van ons land."
Dit jaar hield de Z.L.M. haar land-
bouwdagen in het land van Hulst. De
ontvangst van het hoofdbestuur en de
genoodigden had plaats op het raad
huis te Kloosterzande en wel door den
burgemeester, mr. R. J J. Lambooy,
die verzerde dat iedere gemeente gaar
ne ziet, dat er binnen haar grenzen een
tentoonstelling wordt gehouden, omdat
hiermede, voor het oogenblik niet al
leen, doch ook voor latere relaties van
beteekenis kunnen worden aangeknoopt.
Temeer is dit het geval met een ge-
meénte, die zoo iets maar zelden heeft
en als het dan een materie betreft, van
belang voor de streek, en op goede
wijze georganiseerd.
Spr. wijst op de activiteit van de
daarmee belaste personen, de faam van
de reeds door de Z.L.M. gehouden ten
toonstellingen en het programma zijn
borg voor het welslagen.
Spr. wijst op het groote belang van
heel de gemeente bij den landbouw, en
kan niet medega^i met hen die het
Maar kind, hoe is het met je
Ik begrijp je niet meer. Zijn we niet
altijd vrienden geweest en nu doe je
net alsof we vreemden zijn. Als je
verdriet hebt heb ik toch wel een
beetje recht om te weten wat je scheelt.
Je moest eens weten hoe dikwijls ik aan
je gedacht heb toen ik weg was.
Jij aan mij was de verbaasde
half ongeloovige uitroep.
Ja, aan jou Lien, en voor hel
eerst sprak hij haar naam uit. Ik heb
op mijn reizen vele vrouwen ontmoet,
dames uit de groote wereld, voornaam,
fijn en mooi, maar nooit Heb ik Lien
Luca vergeten. Ik zou voor al de dames
van Parijs en Berlijn het juweeltje van
Strandwijk niet willen Tuilen als ik te
kiezen had.
Kom, spreek zoo niet jonker. Ik
kan moeilijk gelooven wat je daar zegt,
zeide Lien, doch het was duidelijk dat
zij zich innig gestreeld voelde door zijn
Woorden. Vroeger toen zij nog ais kin
deren met elkaar speelden, had hij haar
dikwijls gezegd dat hij liever met haar
speelde, dan met al de kinderen v»n
het dorp en dan had zij geschaterd van
het lachen.
{Wofdt vtrvolfdi,
