ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Het geheim der Visschershut
Buitenland.
FEUILL F/TON
Binnenland.
BRëSKENSSCHECOURANT'
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franca p. past f 1,40
Ad vertentleprBs ran 1 5 regels 75 cent
Elke regel moer 15 cent. Ingez. Meded. 50 ct. p. regel.
Drukker uitgever j. C. LE BLEU
voorbeen E. BOOM—BLIEK
T£o'T breskens
Abonnements-Advertentles zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot u f t e r 1 Ij k
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
39e Jaargang
Zaterdag 17 Mei 1930
Nummer 3530
OR A TI S verzekering
voor deabonné's tegen
ongelukken voor:
afj gulden bij levens- aaa gld. bij dood gld. bij verlies gld. bij ver- is gld. bfl ver- gld. bij ver-
unf] lange ongeschikt- lilII door 7n v*n een hfj lies van een 4Q lies van een /ft lies van een
«WW held tot werken. een ongeluk. hand of voet. WW oog. duim. wijsvinger.
De risico van bovenstaande verzekering Is bij de herverzekerd Ongevallen-Verzekering-Maatschappij .Fatum" te 's-Qravenhage.
gld. bij verlies
van eiken
anderen vinger.
BELGIE.
In tegenwoordigheid van vele auto
riteiten en belangstellenden uit Neder
land en België is net Nederlandsche
Paviljoen op de Wereldtentoonstelling
te Antwerpen geopend.
Bij de opening hield de commissaris
generaal van de Nederlandsche regee
ring en voorzitter van het uitvoerend
comité van de Nederlandscne afdeeliing
op de wereldtentoonstelling, de oud
minister dr. F. E. Posthuma een rede,
waaraan het volgende is ontleend:
Wil mij veroorloven u allen hartelijk
welkom te heeten in naam van de
Nederlandsche regeering.
Het wordt door het uitvoerend co
mité op hoogen prijs gesteld, dat u,
mijnheer de minister van arbeid en
sociale voorzorg in België, wel gevolg
hebt willen geven aan onze uitnoodi-
gmg. En ik behoef wel niet te zeggen,
hoe groot onze vreugde is, nu de mi
nister van arbeid, handel en nijverheid
in Nederland door zijn tegenwoordig
heid den luister van deze plechtigheid
heeft willen verhoogen. Wij beschou
wen het als een groote eer, dat u,
mijnheer de gezant van België in Ne
derland, zich de moeite hebt willen
getroosten om uw standplaats te ver
laten en hier in Antwerpen tot ons
hebt willen komen.
U, mijnheer de gezant, die ons land
niet alleen bij gelegenneden als deze,
maar bij voortduring in dit bevriende
rijk vertegenwoordigt, ook u heet ik
speciaal welkom.
Voor alle anderen èn mijn dank èn
mijn welkom in één geheel.
De rede, waarmede ik het Neder-
landsch paviljoen op de internationale
tentoonstelling voor scheepvaart, ko
loniën en Vlaamsche Kunst denk te
openen, heb ik in afwijking van de
daarvoor bestaande gewoonte een titel
gegeven en wel deze:
„BIJ DE BUREN OP BEZOEK".
Wanneer wij als menscnen ons op
maken om bij de buren een officieel
bezoek te gaan brengen, dan is het
zoo de gewoonte zich daarvoor officieel
re kleeden. En toen nu de Nederland
sche regeering zich opmaakte om haar
nabuur, de Belgische regeering door
middel van een vertegenwoordiging op
deze tentoonstelling te gaan bezoeken,
heeft zij zich in daarvoor passende
kleedij gestoken.
Het paviljoen, waarover ik de lof-
5.
■Oe vrouwen waren iutusscnen terug
getreden van de wieg, waarin de kleine
Lien rustte.
Als haar volk komt, mevrouw,,
zal ik ze teruggeven, maar zoo lang
blijft ze de mijne, antwoordde Hanna,
en meteen hief zij het kind uit de wieg
en hield het zoo innig vast, als wilde
ze het nooit meer laten gaan.
Mevrouw Grafhorst was bezorgd voor
haar. De hartstochtelijke wijze waarop
vrouw Luca zich nu reeds aan het
kind gehecht toonde, voorspelde moeie-
lijkheden als de familie het zou komen
opeischen. En daarom achtte zij het
haar plicht, bij het heengaan Hanna
nogmaals ernstig op het hart te druk
ken, rekening te houden met een schei
ding van het kind.
Op haar terugweg ontmoette de
jonkvrouw schipper Bram, zooals hij
kortweg genoemd werd, de man van
Hanna. Hij was een stoere, robuste
zeerob met een gelaat, dat terstond ver
trouwen en genegenheid Inboezemde.
Er was geen man in Strandwijk voor
Wien men meer respect 'had dan voor
trompet niet meer zal steken dan mij
als regecringscommissaris past, mag ze
ker wel een sprekend voorbeeld heeten
van den ernst der Nederlandsche re
geering om op passende wijze bij haar
buur een bezoek af te leggen. Dat haar
dat gelukt is, is aan een gelukkige
samenwerking van den architect Wijde-
veld, liet architectenbureau Gebr. Lang-
hout, hun opzichters, de N.V. Boers-
ma's Nederlandsche Aannemings-Maat-
sciiappij en den gedelegeerde van het
uitvoerend comité, ir. De Kruyff te
danken.
Architect Wijdeveld. de ontwerper
van den schoonen vorm, het architec
tenbureau Gebr. Langiiout als trouwe
wakers om te zorgen, dat de economie
niet in de kunst zou verdrinken, de
N.V. Boersma's Aannemingsmaatsciiap-
pij, wier onvolprezen organisatie net
mogelijk maakte om op 1 November
de eerste spade in den grond te steken
en slechts zes maanden later het reus-
aciitige gebouw, waarin wij ons thans
bevinden, af te leveren, verluciit door
de sierkunstenaars Leupen, Roozeudaal
Moojen en anderen, en de gedelegeerde
van het uitvoerend comité, ir. De Kruyff
die dit comité een groote zekerheid
verschafte, dat de genomen besluiten
ter zake van den opzet en bouw werdqn
in het oog gehouden. Aan deze allen
mijn bewondering, mijn gelukwenschen
en mijn dank!
Het gebouw is ruim 200 M. lang,
ongeveer 60 M. breed en heeft een
oppervlakte van 12 a 13.000 M2.
Niet altijd heeft de bedoeling bestaan
om met zooveel kleed omnangen onze
opwacnting te komen maken. Toen de
eerste plannen werden besproken, ver
onderstelde men, al of niet met reden,
dat de deelname van particuliere zijde
niet zoo groot1 zou zijn en werden
plannen gemaakt voor een paviljoen
van 2500 M2„ dat dan als een soort
visitekaartje op het ontvangstiterrein
der tentoonstelling zou worden neerge
legd. Ook in dezen heeft de werke
lijkheid de verwachting verre overtrof
fen en als al hetgeen uit Nederland
op de tentoonstelling wordt tentoon
gesteld inderdaad in één gebouw zou
zijn samengebracht, zou de oppervlak
te nog met ongeveer de helft moeten
worden uitgebreid. Het kleed is in
mijn oogen groot genoeg en hangt
in mooie, deftig aandoende plooien om
het lichaam, het tentoongestelde, waar
over straks.
Wat zou dat kleed eentonig kunnen
zijn en onvoldoende de mooie lijnen
vertoonen, waarop de ontwerper zijn
kapitein Bram en men zeide van hem,
dat hij nimmer een stroobreed afweek
van den weg van reciit en waarheid.
„Zoo eerlijk als Bram" was een spreek
woord geworden in Strandwijk.
Hij was een dier menscnen, die er
een daadwerkelijke godsdienst op na
houden. Daarom werd hij zelfs door
de ruwsten van Strandwijk geëerbie
digd.
De kasteelvrouw groette nem vrien
delijk en sprak:
Kunt ge een eindweegs met mij
oploopen, Kapitein Bram Ik ben een
tijdje bij uw yrouw geweest en ik
moet u zeggen, dat ik bezorgd over
haar ben.
Zoo gaat 't mij ook, mevrouw
antwoordde de scnipper in eenigszins
gedrukte stemming.
Ik was er juist ernstig over aan
't denken.
Ik wilde wel, dat de vreemde da
me en naar kind maar in een ander
huis gebracht waren. Uw vrouw heeft
zich reeds met hart en ziel aan het
kind genecht.
Hanna's hart schreide naar een
meisje, mevrouw. Zij is nog altijd niet
over net verlies van Liesje heen, sprak
de schipper, terwijl hij zijn gelaat af
wendde naar de zee.
Ik weet net Bram, dat het nooit
uit haar gedachten is en ik heb ge-
kunnen en kennen had ten beste ge
geven en iiet mag dus als een gelukkige
samenloop worden geprezen, dat de
Glasfabriek Leerdam een nieuw ma
teriaal: graniver kon leveren om de
anders misschien al te strakke een
tonigheid door een kleurtje te breken
en op voor het oog aangename wijze
af te zetten.
De mensch in feeststemming, hetzij
man of vrouw, tooit zien met bloemen
en in verschillende tijden met de bij
dien tijd passende bloem. Aldus zal
het ook zijn met ons paviljoen. De
goede zorgen van de subcommissie
voor den tuinbouw staan ons borg,
dat gedurende de geneele tentoonstel
ling ongeveer 8000 M2 bloemen hef
gebouw zullen omlijsten.
Zooals bij net bezoeken van buren
somtijds gebruikelijk is brengen wij
ook een gescnenk mede.
Ik behoef u wel niet te zeggen,
dat gescnenken niet altijd van stoffe-
lijken aard benoeven te zijn en dat een
niet-stoffelijk geschenk zelfs grooter
waarde kan nebben.
Wat wij onze buren tnans als ge
scnenk aanbieden is onze goede wil om
hun tentoonstellingen en in deze in het
bijzonder die te Antwerpen, te doen
slagen, zoo mogelijk schitterend te
doen slagen. Ieder die in Nederland
daarvoor een steentje kon bijdragen,
heeft dat gedaan. Voorop de regeering,
die door net beschikbaar stellen van
een belangrijke subsidie, het uitvoerend
comité in de gelegenheid stelde zijn
plannen, waarvan ik u zooeven het re
sultaat scnetste, te volvoeren. Maar de
regeering deed daarenboven van haar
daadwerkelijke medewerking blijken
door öf, als het departement van kolo
niën, het mogelijk te maken met een
noogst belangrijke inzending ,,Het Ko
ninkrijk der Nederlanden' inderdaad als
één geneel den volkeren te vertoonen
öf, als het departement van arbeid,
handel en nijverheid, zich officieel te
vertegenwoordigen, öf, als hetzelfde de
partement en dat van waterstaat en
dat van defensie, op buitengewone wij
ze steun te verleenen om net officieele
gedeelte van ons paviljoen scnitterend
aan te kleeden.
Naast deze hoogst officieele mede
werking stond de officieele deelname
der gemeenten Amsterdam, Dordrecnt,
Rotterdam en Vlissingen. Alle ge
meenten nauw verbonden bij een on
derdeel van nét doel der tentoonstel
ling: de zeevaart, nebben zij op breede
wijze niervoor hare sympathie tot uit
drukking gebracht en bovendien door
zien dat zij reeds zielsgelukkig is met
het vreemde kind. Maar het is aller
waarschijnlijkst, dat de familie het kind
op zal vragen, en wat dan? Dat zou
een nieuwe slag zijn. Ik neb er haar
reeds op voorbereid. Gij zeker ook?
Neen, mevrouw. Ik neb ook dit
in Gods nand gegeven. Hij weet het
beter dan wij en zonder Hem zou dit
niet gebeurd zijn. Laat ons maar af-
wacnten. Als God het meisje weer
wegneemt, dan zal Hij ook mijn Hanna
de kracht geven, om het te dragen.
Het was dit eenvoudig en berustend
geloof met zijn vertroostende kracht^
dat Vanna Grafnorst buitengewoon roer
de, nu net zoo ongekunsteld kwam van
de lippen van den stoeren ongeiet-
terden vissdner. Dit kinderlijk vertrou
wen in dezen grooten sterken man trof
haar.
Nu, laat ons dan maar hopen
dat de kleine Lien een blijvend thuis
vindt in Strandwijk, sprak zij.
- Het lijkt veel op een roman,
Terwijl de scnipper en de jonk
vrouw aldus zien met elkaar onder
hielden, volvoerde Hanna in haar huis
een daad, die bestemd was om véle
jaren verborgen te blijven en die over
haar zelf en anderen veel leed zou
brengen. Zij bevond zién in de kamer,
waar de doode vreemdelinge rustte.
Uit een der laden van een kast had zij
samenwerking met particulieren in hun
ne gemeenten collectieve inzendingen
te voorschijn getooverd, die het in
wendige van net tentoonstellingsge
bouw op waardige wijze sieren.
En dan naast deze twee groepen
tentoonstellers de derde: particuliere
Nijverheid. Ongeveer één honderd vijf
tig vennootscnappen, firma's en natuur
lijke personen hebben zich opgemaakt
om hunne, in het kader der tentoon
stelling passende producten een lust
voor de oogen te doen zien. Velen
hiervan konden in het Paviljoen 'geen
onderdak meer vinden, zoodat ze hunne
medewerking verleenen in de lnter-J
nationale Belgische Hallen, terwijl drie
in eigen paviljoens hunne opwachting
maken.
Hoewel het geen gewoonte is bij
een bezoek eigen eetwaren mede te
brengen, zullen de Landbouw-, Zuivel-
en Tuinbouwvereenigingen van Neder
land U op de tijdelijke tentoonstel
lingen tooncn dat de eetbare uitvoer-
producten van uitstekende kwaliteit zijn
en onder zeer strenge voorsenriften
worden bereid.
Het Uitvoerend Comité zal alles in
net werk stellen om den exposanten,
die zien zoo groote opofferingen aan
moeite, tijd en geld getroosten, in staat
te stellen de grootste hoeveelheid vruch
ten van hun werk te plukken. Waar
zonder twijfel gemeenscnappelijke be
langen voor de exposanten bestaan, zal
regelmatig gelegenheid gegeven wor
den deze onderling te bespreken. De
samenwerking was tot nu toe goed,
laten wij hopen, dat deze zoo moge
blijven.
Daarna vervolgt dr. Posthuma zijn
rede in net Fransch en gaf aan de
regeerings-commissarissen van de an
dere landen een resumé van hetgeen
hij tot nu toe mededeelde.
Tiians rest mij slechts het Neder
landscne paviljoen voor geopend te
verklaren, doen alvorens dat te doen,
nog twee woorden van persoonlijken
aard.
De beide pijlers, die de positie van
mijn geaenten collega Ir. van Leeuwen,
onder-voorzitter van net Comité en die
van mij senragen, zijn de gedelegeerde
de heer Ir. de Kruyff en de penning
meester van net Comité lr. van Dus-
seldorp.
Voor hetgeen zij tot nu toe ver
richtten mijn dank en hulde en voor
de toekomst mijn vriendelijk verzoek
om hulp en bijstand.
En net tweede persoonlijke woord
is gerient aan het adres van den bur-
een klein eikenhouten kistje gehaald.
Zij zette het op de tafel en grendelde
de deur. Dan opende zij het kistje
en haalde er eenige opgevouwen kran
ten, enkele sieraden van Indisch maak
sel, een gouden medaillon met het
beeld van een jongen man erin, 'en
een pakje brieven met een blauw lint
samengebonden, uit.
Ze legde al deze voorwerpen op
tafel, ontknoopte het lint om de brie
ven en scneen vanzins te lezen. Dan
gelaat zij had vergeten met het doods-
dwaarae haar blik naar de dóode, wier
laken te bedekken en dat regelrecht tof
haar gewend was. Gedurende eenige
minuten bleef zij als verstijfd staan,
de blik strak op de doode gericht,
onmachtig schijnbaar tot eenige be
weging, terwijl het koude angstzweet
haar uitbrak.
Dan, met een plotselinge beweging
vermande zij zich, wierp het laken over
net gelaat van de doode en legde met
vaste nand de brieven, zonder ze inge
zien te hebben, de sieraden, de kranten
en het medaillon in het kistje en sloot
het. Met het kistje onder haar schorl
verliet zij de kamer en trad in de
keuken, waar de kleine Willem vroolijk
'praatte en lachte tegen het vreemde
kind. Zij bleef even staan om dit too-
neel gade te slaan, liep dan door naar
achteren en ging de ladder op< die naar
gemeester van Antwerpen. Burgemees-
ster, wij zijn op Uwen grond, binnen
uwe gemeente. De buitengewone har
telijke wijze, waarop gij met uwe wet
houders en uwen Raad, het uitvoerend
comité indertijd hebt ontvangen, is mij
een waarborg, dat wij ons nier veilig
kunnen voelen, wij zullen ons best doen
het U niet te lastig te maken.
Excellenties, dames en neeren, als
commissaris-generaal van de Neder
landsche regeering, spreek ik den
wensen uit, dat op de. wereldtentoon
stelling te Antwerpen veel zegen moge
rusten en ik verklaar net Nederland iche
paviljoen dier tentoonstelling geopend.
Na den rede van den neer Rosthuma
werd net woord gevoerd door den Bel-
giscnen minister van nijverheid en ar
beid, Heijman.
Daarna bood de minjster aan zijn
Nederlandscnen ambtgenoot mr. Ver-
scnuur, en aan de burgemeesters van
Antwerpen, Rotterdam, Dordrecnt en
Vlissingen en aan net Nederlandsche
uitvoerend comité een maaltijd aan.
Bijz. Vrijw Landstorm
De Nationale Sohietwedstrijd.
De Nationale Scnietwedstrijd van den
Bijz. Vrijw. Landstorm die van Dinsdag
20 Mei tot en met Vrijdag 23 Alej
op de banen op Waalsdorp bij L\;n
Haag genouden worden, zal voorname
lijk daarom van belang worden, omdat
op dezen wedstrijd alle Koningsschut-
ters uit net geheele land zich met
elkaar zullen meten. Benalve de schut
ters le en 2e klasse, onderscneidt de
B.V.L. nog Scnerpschutters en Konings
scnutters. De laatste twee categoricn
moeten aan zeer strenge eisciicn vim
scnietvaardigheid voldoen. Ze ontvan
gen dan een Brevet, o.m. door den
betrokken Militairen autoriteit ondeitee
kend. Dit brevet werd destijds ont
worpen door Mevrouw Dr. J. W. Wuif-
bain-Veeren, en gedrukt bij de drukke
rij Mouton te Den Haag. De eiscnen
voor Koningsscnutters zijn het streng
ste, en daarom zal deze wedstrijd zeker
allerwege belangstelling trekken. De
volgende wedstrijden worden genouden
le Personeele wedstrijd Komngsschut-
ters, scnerp op 100 M.; 2e Korpswed
strijd Scnerpschutters, scherp op 100
M.; 3e Korpswedstrijd Scnutters le
klasse, scnerp op 100 M.; 4e Korps
wedstrijd Scnutters 2e klasse, scherp
op 100 M.5e Personeele wedstrijd
voor Officieren op pistool; 6e Per
den zolder voerde. Het was een ïuim
doen laag vertrek, dat als rommelka
mer dienst deed voor oude netten en
allerlei vischtuig en er hing een sterke
teerlucht.
De vrouw van den scnipper baande
zich een weg door den rommel naar
den donkersten en versten iiock van
den zolder, waar alles met een dichte
laag stof bedekt was en zware spinne-
webben hingen en schoof 't kistje in
'n opening, tusscnen het dak en het
gebindte, waar het geheel en al ver
borgen was.
Voor zij de ladder werderom afdaal
de, bleef zij even stilstaan en legde de
hand op haar bonzend hart.
Door net kleine zolderraam had zij
een blik op de zee en op de naven,
waar de reddindsboot de moeder en
haar kind gebracht had, die beneden
rusten, de eene dood, de andere aan
het begin van het leven. En daar, te
midden van stof en vuil, in den don
kersten hoek van den zolder, was het
geheim van hun afkomst verborgen.
Hanna alleen wist dit. doen het geheim
kende ook zij niet, want zij had de
brieven niet gelezen.
flKwUl vervolgd.2