ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Het geheim der Visschershut Buitenland. FEUILL F/TON Binnenland. BRëSKENSSCHECOURANT' VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franca p. past f 1,40 Ad vertentleprBs ran 1 5 regels 75 cent Elke regel moer 15 cent. Ingez. Meded. 50 ct. p. regel. Drukker uitgever j. C. LE BLEU voorbeen E. BOOM—BLIEK T£o'T breskens Abonnements-Advertentles zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot u f t e r 1 Ij k Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 39e Jaargang Zaterdag 17 Mei 1930 Nummer 3530 OR A TI S verzekering voor deabonné's tegen ongelukken voor: afj gulden bij levens- aaa gld. bij dood gld. bij verlies gld. bij ver- is gld. bfl ver- gld. bij ver- unf] lange ongeschikt- lilII door 7n v*n een hfj lies van een 4Q lies van een /ft lies van een «WW held tot werken. een ongeluk. hand of voet. WW oog. duim. wijsvinger. De risico van bovenstaande verzekering Is bij de herverzekerd Ongevallen-Verzekering-Maatschappij .Fatum" te 's-Qravenhage. gld. bij verlies van eiken anderen vinger. BELGIE. In tegenwoordigheid van vele auto riteiten en belangstellenden uit Neder land en België is net Nederlandsche Paviljoen op de Wereldtentoonstelling te Antwerpen geopend. Bij de opening hield de commissaris generaal van de Nederlandsche regee ring en voorzitter van het uitvoerend comité van de Nederlandscne afdeeliing op de wereldtentoonstelling, de oud minister dr. F. E. Posthuma een rede, waaraan het volgende is ontleend: Wil mij veroorloven u allen hartelijk welkom te heeten in naam van de Nederlandsche regeering. Het wordt door het uitvoerend co mité op hoogen prijs gesteld, dat u, mijnheer de minister van arbeid en sociale voorzorg in België, wel gevolg hebt willen geven aan onze uitnoodi- gmg. En ik behoef wel niet te zeggen, hoe groot onze vreugde is, nu de mi nister van arbeid, handel en nijverheid in Nederland door zijn tegenwoordig heid den luister van deze plechtigheid heeft willen verhoogen. Wij beschou wen het als een groote eer, dat u, mijnheer de gezant van België in Ne derland, zich de moeite hebt willen getroosten om uw standplaats te ver laten en hier in Antwerpen tot ons hebt willen komen. U, mijnheer de gezant, die ons land niet alleen bij gelegenneden als deze, maar bij voortduring in dit bevriende rijk vertegenwoordigt, ook u heet ik speciaal welkom. Voor alle anderen èn mijn dank èn mijn welkom in één geheel. De rede, waarmede ik het Neder- landsch paviljoen op de internationale tentoonstelling voor scheepvaart, ko loniën en Vlaamsche Kunst denk te openen, heb ik in afwijking van de daarvoor bestaande gewoonte een titel gegeven en wel deze: „BIJ DE BUREN OP BEZOEK". Wanneer wij als menscnen ons op maken om bij de buren een officieel bezoek te gaan brengen, dan is het zoo de gewoonte zich daarvoor officieel re kleeden. En toen nu de Nederland sche regeering zich opmaakte om haar nabuur, de Belgische regeering door middel van een vertegenwoordiging op deze tentoonstelling te gaan bezoeken, heeft zij zich in daarvoor passende kleedij gestoken. Het paviljoen, waarover ik de lof- 5. ■Oe vrouwen waren iutusscnen terug getreden van de wieg, waarin de kleine Lien rustte. Als haar volk komt, mevrouw,, zal ik ze teruggeven, maar zoo lang blijft ze de mijne, antwoordde Hanna, en meteen hief zij het kind uit de wieg en hield het zoo innig vast, als wilde ze het nooit meer laten gaan. Mevrouw Grafhorst was bezorgd voor haar. De hartstochtelijke wijze waarop vrouw Luca zich nu reeds aan het kind gehecht toonde, voorspelde moeie- lijkheden als de familie het zou komen opeischen. En daarom achtte zij het haar plicht, bij het heengaan Hanna nogmaals ernstig op het hart te druk ken, rekening te houden met een schei ding van het kind. Op haar terugweg ontmoette de jonkvrouw schipper Bram, zooals hij kortweg genoemd werd, de man van Hanna. Hij was een stoere, robuste zeerob met een gelaat, dat terstond ver trouwen en genegenheid Inboezemde. Er was geen man in Strandwijk voor Wien men meer respect 'had dan voor trompet niet meer zal steken dan mij als regecringscommissaris past, mag ze ker wel een sprekend voorbeeld heeten van den ernst der Nederlandsche re geering om op passende wijze bij haar buur een bezoek af te leggen. Dat haar dat gelukt is, is aan een gelukkige samenwerking van den architect Wijde- veld, liet architectenbureau Gebr. Lang- hout, hun opzichters, de N.V. Boers- ma's Nederlandsche Aannemings-Maat- sciiappij en den gedelegeerde van het uitvoerend comité, ir. De Kruyff te danken. Architect Wijdeveld. de ontwerper van den schoonen vorm, het architec tenbureau Gebr. Langiiout als trouwe wakers om te zorgen, dat de economie niet in de kunst zou verdrinken, de N.V. Boersma's Aannemingsmaatsciiap- pij, wier onvolprezen organisatie net mogelijk maakte om op 1 November de eerste spade in den grond te steken en slechts zes maanden later het reus- aciitige gebouw, waarin wij ons thans bevinden, af te leveren, verluciit door de sierkunstenaars Leupen, Roozeudaal Moojen en anderen, en de gedelegeerde van het uitvoerend comité, ir. De Kruyff die dit comité een groote zekerheid verschafte, dat de genomen besluiten ter zake van den opzet en bouw werdqn in het oog gehouden. Aan deze allen mijn bewondering, mijn gelukwenschen en mijn dank! Het gebouw is ruim 200 M. lang, ongeveer 60 M. breed en heeft een oppervlakte van 12 a 13.000 M2. Niet altijd heeft de bedoeling bestaan om met zooveel kleed omnangen onze opwacnting te komen maken. Toen de eerste plannen werden besproken, ver onderstelde men, al of niet met reden, dat de deelname van particuliere zijde niet zoo groot1 zou zijn en werden plannen gemaakt voor een paviljoen van 2500 M2„ dat dan als een soort visitekaartje op het ontvangstiterrein der tentoonstelling zou worden neerge legd. Ook in dezen heeft de werke lijkheid de verwachting verre overtrof fen en als al hetgeen uit Nederland op de tentoonstelling wordt tentoon gesteld inderdaad in één gebouw zou zijn samengebracht, zou de oppervlak te nog met ongeveer de helft moeten worden uitgebreid. Het kleed is in mijn oogen groot genoeg en hangt in mooie, deftig aandoende plooien om het lichaam, het tentoongestelde, waar over straks. Wat zou dat kleed eentonig kunnen zijn en onvoldoende de mooie lijnen vertoonen, waarop de ontwerper zijn kapitein Bram en men zeide van hem, dat hij nimmer een stroobreed afweek van den weg van reciit en waarheid. „Zoo eerlijk als Bram" was een spreek woord geworden in Strandwijk. Hij was een dier menscnen, die er een daadwerkelijke godsdienst op na houden. Daarom werd hij zelfs door de ruwsten van Strandwijk geëerbie digd. De kasteelvrouw groette nem vrien delijk en sprak: Kunt ge een eindweegs met mij oploopen, Kapitein Bram Ik ben een tijdje bij uw yrouw geweest en ik moet u zeggen, dat ik bezorgd over haar ben. Zoo gaat 't mij ook, mevrouw antwoordde de scnipper in eenigszins gedrukte stemming. Ik was er juist ernstig over aan 't denken. Ik wilde wel, dat de vreemde da me en naar kind maar in een ander huis gebracht waren. Uw vrouw heeft zich reeds met hart en ziel aan het kind genecht. Hanna's hart schreide naar een meisje, mevrouw. Zij is nog altijd niet over net verlies van Liesje heen, sprak de schipper, terwijl hij zijn gelaat af wendde naar de zee. Ik weet net Bram, dat het nooit uit haar gedachten is en ik heb ge- kunnen en kennen had ten beste ge geven en iiet mag dus als een gelukkige samenloop worden geprezen, dat de Glasfabriek Leerdam een nieuw ma teriaal: graniver kon leveren om de anders misschien al te strakke een tonigheid door een kleurtje te breken en op voor het oog aangename wijze af te zetten. De mensch in feeststemming, hetzij man of vrouw, tooit zien met bloemen en in verschillende tijden met de bij dien tijd passende bloem. Aldus zal het ook zijn met ons paviljoen. De goede zorgen van de subcommissie voor den tuinbouw staan ons borg, dat gedurende de geneele tentoonstel ling ongeveer 8000 M2 bloemen hef gebouw zullen omlijsten. Zooals bij net bezoeken van buren somtijds gebruikelijk is brengen wij ook een gescnenk mede. Ik behoef u wel niet te zeggen, dat gescnenken niet altijd van stoffe- lijken aard benoeven te zijn en dat een niet-stoffelijk geschenk zelfs grooter waarde kan nebben. Wat wij onze buren tnans als ge scnenk aanbieden is onze goede wil om hun tentoonstellingen en in deze in het bijzonder die te Antwerpen, te doen slagen, zoo mogelijk schitterend te doen slagen. Ieder die in Nederland daarvoor een steentje kon bijdragen, heeft dat gedaan. Voorop de regeering, die door net beschikbaar stellen van een belangrijke subsidie, het uitvoerend comité in de gelegenheid stelde zijn plannen, waarvan ik u zooeven het re sultaat scnetste, te volvoeren. Maar de regeering deed daarenboven van haar daadwerkelijke medewerking blijken door öf, als het departement van kolo niën, het mogelijk te maken met een noogst belangrijke inzending ,,Het Ko ninkrijk der Nederlanden' inderdaad als één geneel den volkeren te vertoonen öf, als het departement van arbeid, handel en nijverheid, zich officieel te vertegenwoordigen, öf, als hetzelfde de partement en dat van waterstaat en dat van defensie, op buitengewone wij ze steun te verleenen om net officieele gedeelte van ons paviljoen scnitterend aan te kleeden. Naast deze hoogst officieele mede werking stond de officieele deelname der gemeenten Amsterdam, Dordrecnt, Rotterdam en Vlissingen. Alle ge meenten nauw verbonden bij een on derdeel van nét doel der tentoonstel ling: de zeevaart, nebben zij op breede wijze niervoor hare sympathie tot uit drukking gebracht en bovendien door zien dat zij reeds zielsgelukkig is met het vreemde kind. Maar het is aller waarschijnlijkst, dat de familie het kind op zal vragen, en wat dan? Dat zou een nieuwe slag zijn. Ik neb er haar reeds op voorbereid. Gij zeker ook? Neen, mevrouw. Ik neb ook dit in Gods nand gegeven. Hij weet het beter dan wij en zonder Hem zou dit niet gebeurd zijn. Laat ons maar af- wacnten. Als God het meisje weer wegneemt, dan zal Hij ook mijn Hanna de kracht geven, om het te dragen. Het was dit eenvoudig en berustend geloof met zijn vertroostende kracht^ dat Vanna Grafnorst buitengewoon roer de, nu net zoo ongekunsteld kwam van de lippen van den stoeren ongeiet- terden vissdner. Dit kinderlijk vertrou wen in dezen grooten sterken man trof haar. Nu, laat ons dan maar hopen dat de kleine Lien een blijvend thuis vindt in Strandwijk, sprak zij. - Het lijkt veel op een roman, Terwijl de scnipper en de jonk vrouw aldus zien met elkaar onder hielden, volvoerde Hanna in haar huis een daad, die bestemd was om véle jaren verborgen te blijven en die over haar zelf en anderen veel leed zou brengen. Zij bevond zién in de kamer, waar de doode vreemdelinge rustte. Uit een der laden van een kast had zij samenwerking met particulieren in hun ne gemeenten collectieve inzendingen te voorschijn getooverd, die het in wendige van net tentoonstellingsge bouw op waardige wijze sieren. En dan naast deze twee groepen tentoonstellers de derde: particuliere Nijverheid. Ongeveer één honderd vijf tig vennootscnappen, firma's en natuur lijke personen hebben zich opgemaakt om hunne, in het kader der tentoon stelling passende producten een lust voor de oogen te doen zien. Velen hiervan konden in het Paviljoen 'geen onderdak meer vinden, zoodat ze hunne medewerking verleenen in de lnter-J nationale Belgische Hallen, terwijl drie in eigen paviljoens hunne opwachting maken. Hoewel het geen gewoonte is bij een bezoek eigen eetwaren mede te brengen, zullen de Landbouw-, Zuivel- en Tuinbouwvereenigingen van Neder land U op de tijdelijke tentoonstel lingen tooncn dat de eetbare uitvoer- producten van uitstekende kwaliteit zijn en onder zeer strenge voorsenriften worden bereid. Het Uitvoerend Comité zal alles in net werk stellen om den exposanten, die zien zoo groote opofferingen aan moeite, tijd en geld getroosten, in staat te stellen de grootste hoeveelheid vruch ten van hun werk te plukken. Waar zonder twijfel gemeenscnappelijke be langen voor de exposanten bestaan, zal regelmatig gelegenheid gegeven wor den deze onderling te bespreken. De samenwerking was tot nu toe goed, laten wij hopen, dat deze zoo moge blijven. Daarna vervolgt dr. Posthuma zijn rede in net Fransch en gaf aan de regeerings-commissarissen van de an dere landen een resumé van hetgeen hij tot nu toe mededeelde. Tiians rest mij slechts het Neder landscne paviljoen voor geopend te verklaren, doen alvorens dat te doen, nog twee woorden van persoonlijken aard. De beide pijlers, die de positie van mijn geaenten collega Ir. van Leeuwen, onder-voorzitter van net Comité en die van mij senragen, zijn de gedelegeerde de heer Ir. de Kruyff en de penning meester van net Comité lr. van Dus- seldorp. Voor hetgeen zij tot nu toe ver richtten mijn dank en hulde en voor de toekomst mijn vriendelijk verzoek om hulp en bijstand. En net tweede persoonlijke woord is gerient aan het adres van den bur- een klein eikenhouten kistje gehaald. Zij zette het op de tafel en grendelde de deur. Dan opende zij het kistje en haalde er eenige opgevouwen kran ten, enkele sieraden van Indisch maak sel, een gouden medaillon met het beeld van een jongen man erin, 'en een pakje brieven met een blauw lint samengebonden, uit. Ze legde al deze voorwerpen op tafel, ontknoopte het lint om de brie ven en scneen vanzins te lezen. Dan gelaat zij had vergeten met het doods- dwaarae haar blik naar de dóode, wier laken te bedekken en dat regelrecht tof haar gewend was. Gedurende eenige minuten bleef zij als verstijfd staan, de blik strak op de doode gericht, onmachtig schijnbaar tot eenige be weging, terwijl het koude angstzweet haar uitbrak. Dan, met een plotselinge beweging vermande zij zich, wierp het laken over net gelaat van de doode en legde met vaste nand de brieven, zonder ze inge zien te hebben, de sieraden, de kranten en het medaillon in het kistje en sloot het. Met het kistje onder haar schorl verliet zij de kamer en trad in de keuken, waar de kleine Willem vroolijk 'praatte en lachte tegen het vreemde kind. Zij bleef even staan om dit too- neel gade te slaan, liep dan door naar achteren en ging de ladder op< die naar gemeester van Antwerpen. Burgemees- ster, wij zijn op Uwen grond, binnen uwe gemeente. De buitengewone har telijke wijze, waarop gij met uwe wet houders en uwen Raad, het uitvoerend comité indertijd hebt ontvangen, is mij een waarborg, dat wij ons nier veilig kunnen voelen, wij zullen ons best doen het U niet te lastig te maken. Excellenties, dames en neeren, als commissaris-generaal van de Neder landsche regeering, spreek ik den wensen uit, dat op de. wereldtentoon stelling te Antwerpen veel zegen moge rusten en ik verklaar net Nederland iche paviljoen dier tentoonstelling geopend. Na den rede van den neer Rosthuma werd net woord gevoerd door den Bel- giscnen minister van nijverheid en ar beid, Heijman. Daarna bood de minjster aan zijn Nederlandscnen ambtgenoot mr. Ver- scnuur, en aan de burgemeesters van Antwerpen, Rotterdam, Dordrecnt en Vlissingen en aan net Nederlandsche uitvoerend comité een maaltijd aan. Bijz. Vrijw Landstorm De Nationale Sohietwedstrijd. De Nationale Scnietwedstrijd van den Bijz. Vrijw. Landstorm die van Dinsdag 20 Mei tot en met Vrijdag 23 Alej op de banen op Waalsdorp bij L\;n Haag genouden worden, zal voorname lijk daarom van belang worden, omdat op dezen wedstrijd alle Koningsschut- ters uit net geheele land zich met elkaar zullen meten. Benalve de schut ters le en 2e klasse, onderscneidt de B.V.L. nog Scnerpschutters en Konings scnutters. De laatste twee categoricn moeten aan zeer strenge eisciicn vim scnietvaardigheid voldoen. Ze ontvan gen dan een Brevet, o.m. door den betrokken Militairen autoriteit ondeitee kend. Dit brevet werd destijds ont worpen door Mevrouw Dr. J. W. Wuif- bain-Veeren, en gedrukt bij de drukke rij Mouton te Den Haag. De eiscnen voor Koningsscnutters zijn het streng ste, en daarom zal deze wedstrijd zeker allerwege belangstelling trekken. De volgende wedstrijden worden genouden le Personeele wedstrijd Komngsschut- ters, scnerp op 100 M.; 2e Korpswed strijd Scnerpschutters, scherp op 100 M.; 3e Korpswedstrijd Scnutters le klasse, scnerp op 100 M.; 4e Korps wedstrijd Scnutters 2e klasse, scherp op 100 M.5e Personeele wedstrijd voor Officieren op pistool; 6e Per den zolder voerde. Het was een ïuim doen laag vertrek, dat als rommelka mer dienst deed voor oude netten en allerlei vischtuig en er hing een sterke teerlucht. De vrouw van den scnipper baande zich een weg door den rommel naar den donkersten en versten iiock van den zolder, waar alles met een dichte laag stof bedekt was en zware spinne- webben hingen en schoof 't kistje in 'n opening, tusscnen het dak en het gebindte, waar het geheel en al ver borgen was. Voor zij de ladder werderom afdaal de, bleef zij even stilstaan en legde de hand op haar bonzend hart. Door net kleine zolderraam had zij een blik op de zee en op de naven, waar de reddindsboot de moeder en haar kind gebracht had, die beneden rusten, de eene dood, de andere aan het begin van het leven. En daar, te midden van stof en vuil, in den don kersten hoek van den zolder, was het geheim van hun afkomst verborgen. Hanna alleen wist dit. doen het geheim kende ook zij niet, want zij had de brieven niet gelezen. flKwUl vervolgd.2

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1930 | | pagina 1