ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Buitenland.
FEUILLETON
De stille getuige.
Binnenland.
BRESKEKSSCHECOURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden 11.25 franca p. post f 1,40
Ad verten tleprfj s van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. lngez. Meded. 30 ct. p. ragel.
Drukker-Ufigever J. C. LE BLEU
voorbeen E. BOOM—BLIEK
tno 1T breskens p?J$'9ro
Abonnements-Advertenttes zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
37e Jaargang
Woensdag 29 Januari 1930
Nummer 3500
OR A TI S verzekering a.*» gulden bij levens- saa gld. bij dood i> gld. bij verlies gld. bij ver- is gld. bij ver- is gld. bij ver
voor deabonni's tegen v[j[] lange ongeschikt- 1 yy door Jh van een h[| lies van een 4H lies vaneen Xn Hes van een
ongelukken voor: wall heid tot werken. een ongeluk. 8* hand of voet. oog. duim. wijsvinger.
De risico van bovenslaande verzekering is bij de 'ter verzekerd Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Oravenhage.
i gld. bij verlies
van eiken
anderen vinger.
op slag- werden gedood. Een vierde
overleed kort na het ongeval in een
ziekenhuis. Bovendien werden 17 per
sonen zwaar gewond. Veertien hunner,
negen vrouwen en vijf mannen, moesten
ter verpleging in een ziekenhuis worden
opgenomen. Tot nu toe is slechts de
identiteit van een der dooden vastge
steld kunnen worden.
SPANJE.
De Spaansclie studenten.
De staking der Spaansclie studenten
breidt zich uit. Te Madrid is de univer
siteit gesloten moeten worden. Te Va-
ladolid hebben de studenten, nadat ee-
nige collega's uit Madrid waren oven-
gekomen, eensgezind de universiteit ver
laten. Zij trokken in optocht door de
stad en riepen voortdurend onvriende
lijkheden aan het adres van Primo de
Rivera. Steenen werden geworpen naar
het gebouw van de Union Patriotica.
Een groot aantal gendarmes moest wor
den ontboden vooraleer de orde kon
worden hersteld.
De dochter van Sanchez Guerra, den
gewezen Spaanschen minister-president
is Zaterdag te Madrid in het huwelijk
getreden met een marine-officier van
het oorlogsschip Dato, waarop Sanchez
Guerra gevangen heeft gezeten. f
De studenten waren voor de kerk bijeen
gekomen met het doel een ovatie te
brengen aan het bruidspaar. Zij werden
echter door de politie uiteen gedreven.
AMERIKA.
De ondergang van de Monte Cervantes-
Volgens bij de HamburgZuid-Ame-
rika Scheepvaart Maatschappij ontvan
gen telegrammen wordt bevestigd, dat
de kapitein van de Monte Cervantes
den dood gevonden heeft. Kapitein
Dreyver heeft tot het laatste oogenblik
gehoopt, dat het mogelijk zou zijn de
Monte Cervantes te behouden, ofschoon
uit het onderzoek was gebleken, dat
de rots, waarop het schip was terecht
gekomen, den geheelen bodem van het
schip had opengehaald. Vrijdagmiddag
werd de positie van het schip veel
slechter. Door de van terzijde komende
zeeën Was het schip verder naar stuur
boord geslagen en daardoor was het
lek zooveel grooter geworden, dat de
eerste ingenieur den kapitien mededeel
de, dat men ondanks de pompen, die
met hun hoogste capaciteit werkten,
geen weerstand kon bieden aan het met
kracht naar binnenstrtoomende water.
Men begon te vreezen, dat het schip
zou gaan zinken en in dag- en nacht
ploegen werd eraan gewerkt 0111 alle
proviand, de bagage uit te laden en
ruimte in de reddingbooten te maken
voor de passagiers voor het igeval,
dat het hulpschip te laat zou arriveeren.
Toen de passagiers het schip hadden
verlaten, konden zij, ondanks de me
dewerking van de voor Ushuaia liggen
de schepen en van de bevolking slechts
op primitieve wijze worden onderge
bracht.
De positie van de Monte Cervantes
werd tegen den middag van Vrijdag
zeer kritiek, aangezien het voorschip
vol water liep en steeds dieper weg
zonk. Kapitein Dreyver gélastte de ge-
heele bemanning het schip te verlaten,
doch liet zien ondanks allen aandrang
dien de officieren op hem uitgoefenden,
niet ertoe bewegen zijn eigen plaats op
de commandobrug te verlaten. De eer
ste officier en de hoofd-ingenieur ble
ven tot eenige minut)en voor d,e cata-
trophe bij kapitein Dreyver en konden
zich met groote moeite redden.
Het is welhaast uitjgesloten, de Months
Cervantes te lichten. Meer dan honderd
schepen van verschillende nationaliteit
liggen op den bodem van de 0111 zijn
stroomingen gevreesde Beagle-straat.
BELGIE-
Het nieuwe casino.
In de, zomers ook door Nederland-
sche gezinnen druk bezochte, dicht bij
de grens gelegen badplaats Knocke,
welke sedert den oorlog een groote
vlucht heeft genomen, is in tegenwoor
digheid van talrijke autoriteiten en ge-
iioodigden tot de eerste steenlegging
van een casino en kurzaal overgegaan.
Na een receptie ten stadhuize, waar
burgemeester De Smidt een korte toe
spraak hield, had de inmetseling van
een steen meteen eentalig Nederlandsch
opschrift in de westelijke wijk van
Knocke, Albert-Plage geheeten, plaats.
Het nieuwe casino, dat het grootste
gebouw van dien aard aan de Belgische
kust moet worden en reeds op 1 Juli
1930 wordt geopend, zal een totale op
pervlakte beslaan van ongeveer 6000
vierkante meter. Voorzien zijn een rui
me tentoonstellingszaal, een concertzaal
met 2500 zitplaatsen, een tooneelzaal
met 900 plaatsen, leeszalen, een speel
zaal, 800 vierkante meter dancing. 1000
vierkante meter salons, een restaurant,
een telegraaf-, telefoon- en postkantoor,
een politiebureau, enz. De koste'n, meu
bileering en versiering inbegrepen, zijn
geraamd op 20 millioen francs. Het
gebouw wordt geheel in modernen stijl
opgetrokken en ook de decoratie zal den
meest modernen smaak voldoen.
Autoriteiten en genoodigden, waaron
der ook vele vertegenwoordigers van de
Belgische, Nederlandsche,, Duitsche,
Fransche en Engelsche pers, vereenig-
den zich vervolgens aan een lunch in
een der voornaamste hotels, waar heil
dronken op den voorspoed van Knocke
en de internationale verbroedering wer
den ingesteld, onder meer door burge
meester De Smidt, mr. Bernolet, lid
der gedeputeerde staten van West-
Vlaanderen en prof. dr. Stan Leurs,|
voorzitter van den Vlaamschen toeristen
bond.
NEDERLANDSCH-INDIë.
Amerikaansche zeelui in de
Oostersche wereld.
Het zal ongeveer anderhalf jaar ge
leden zijn, dat een Amerikaansche zee
man met geweld het Paleis van den
sultan van Deli binnendrong. Iets der
gelijks heeft zich de vorige maand we
derom afgespeeld. Twee Amerikaansche
zeelui (vertelt de Deli Cf.) uitgedost in
smerige open hemden en vuile Euro-
peesche pantalons, zwierven over het
sultanserf. De oppas trachtte de heeren
door teekenen aan het verstand te bren
gen, dat zij moesten verdwijnen maar
zij bleven hun verkenningstocht voort
zetten. De Europeesche politie werd
intusschen gewaarschuwd, en de noodi-
ge mannetjes togen naar de plaats des
onheils. Toen zij onderweg waren, bel
de de Sultan het hoofd van Plaatselijk
Bestuur op om zijn nood te klagen,
waarop deze nog een paar politieman
nen naar het paleis dirigeerde en zelf
ook derwaarts trok.
De Amerikanen bleven zeer bedaard
onder al deze di.igen. Toen het hoofd
van plaatselijk bestuur bezig was om
de heeren een standje te maken, stak
er een hem laconiek en gul een doosje
sigaretten toe: Have a smoke?" De
controleur bedankte en de Amerikanen
werden zoolang bij de politiesectie op
geborgen, om verdere onheilen te \ojr-
komen. Ze bedoelden het zoo kwaad
niet. Ze dachten, dat ze dat Paleis
en zoo al dan niet tegen entrée wel
eens mochten bekijken, net als den
Plantentuin in Buitenzorg en den tuin
van het Governors House in Singapo-
re; Dat had men !hun vertekl.»
De heeren hadden een retourkaartje
voor Belawan bij zich en zijn onder
politiegeleide naar den trein gebracht,
DUITSCHLAND.
Communistische relletjes te Hamburg*
Te Hamburg hebben op verschillende
plaatsen der stad botsingen tusschen
communisten en politie plaats gehad.
De relletjes duurden tot in de ochtend
uren. In de oude stad werden twee
agenten door communisten aangerand
en mishandeldtot zelfverdediging maak
ten zij van hun revolvers gebruik; twee
hunner aanranders werden door kogels
getroffen en zwaar gewond. In tal van
straatjes en gangen der oude stad had
de politie het hard te verduren. Uit
de huizen werd met steenen en allerlei
voorwerpen naar de agenten gewor
pen en ook zou op hen zijn geschoten.
Verscheidene agenten liepen verwon
dingen op. Er zijn acht communisten
gearresteerd.
Boks-ijzers en dolkmessen-
Het rijksdepartement van binnen-
landsche zaken heeft een wet ontwor
den, waarbij boksijzers en dolkmessen
tot verboden wapens worden verklaard
Ze zullen dus alleen met toestemming
van de politie mogen worden gedragen.
Men verwacht van deze wet een uitste
kende bescherming van het publiek te
gen het optreden van de politieke rad
draaiers, die voornamelijk te Berlijn
eiken avond de openbare vergaderingen
saboteeren. Deze wet zal eerst nog aan
het oordeel van de verschillende bonds
staten moeten worden onderwo.peu al
vorens aan den rijksraad te kunnen wor
den doorgezonden. Het zal nog wel
eenigen tijd duren vooraleer het dragen
van dolken en boksijzers inderdaad zal
kunnen worden verboden.
Verzekerd wordt, dat de Beiersche
regeering tegen het verbod van het
dragen van dolkmessen bedenkingen
heeft geopperd, daar dergelijke messen
niet als wapens kunnen worden be
schouwd.^
Een ernstig tramongeluk.
Zaterdagochtend is een volle tram
wagen op den hoek van de Koch-
en Blumenstrasse te Stettin in een bocht
uit de rails geloopen. Daar de tram
groote snelheid had, werd de wagen
met geweld tegen de huizen geslingerd
en totaal verwoest. Uit de overblijfselen
zijn tot nu toe 2 dooden en 16 ern
stige gewonden geborgen.
Omtrent het tramongeval te Stettin
meldt men nader, dat drie passagiers
15.
Warner is niet meer hier," sprak
Studly, „je zult hem misschien nooit
meer zien. Maar ik meende ook een
heel ander gevaar
„Ik zal hem op de bank der beklaag
den weerzien," zeide zij hartstochtelijk
„Mijn getuigenis zal zijn ondergang
zijn".
„Reken er dan op. dat je met hem
ook je vader ten onder brengt". Hij
keek haar scherp aan.
j,U< vader? Qij hebt toch niets
gedaan; u hebt hem alleen niet ge
holpen".
,(Dat doet er niets toe! Je weet niet,
kind, wat er al verder bij zoo'n proces
voor den dag komen kanmet de politie
valt niet te spotten".
„Maar vader, ik kan toch bezweren,
dat ik zag, dat gij onschuldig zijt
en dat hij alleert
Studly sloeg ongeduldig met zijn
hand op het bed.
„Kom, ik wil je ook alles ronduit
zeggen," sprak hij, „dus luister! Je
hebt er menigmaal over geklaagd, zoo
zelden bij mij te zijn. Ik hield je met
opzet van mij weg, voor je eigen best
wil, en ook je verblijf hier zou zoo
kort mogelijk zijn. Wie weet, hoe alles,
11a wat gisteren gebeurd is, nog loopen
zal, maar dit zeg ik je, als je Warner
aanklaagt, klaag je mij ook aan en
hoewel ik ook aan dat, wat je gezien
hebt, onschuldig ben, toch ben ik. in
zooveel andere zaken met hem gewik
keld, dat ik geheel van hem afhankelijk
ben
fcU, vader?" riep Anna uit, terwijl
zij in de kussens terugzonk.
„Ik heb het je zoolang mogelijk
trachten te verbergen," ging li ij ver
der, „maar het is de waarheid en je
moet het nu weten".
„Ach vader, ik kan het niet geloo-
ven; ge wilt me slechts bang maken".
„Neen, ik zeg het je, opdat je me
zult ontzien: om je alles te doen be
grijpen, moet ik je mijn levensge
schiedenis vertellen. Je weet, ik was
officier. In het regiment, waarin ik
diende, werd veel gespeeld en daar ik
opvallend veel won, was ik op zekeren
dag, na een heftig gesprek met mijn
overste, gedwongen, den dienst te ver
laten. ik stond op straat als een weg
gejaagde hond. De redenen van mijn
ontslag uit den dienst werden bekend
en de wereld noemde me een zwende
laar. Uit liefde voor je moeder, die
toen nog leefde, deed ik mijn uiterste
best, voor ons drieën te zorgen, maar
bij de geringe tegemoetkoming, die ik
in de wereld ondervond, was dat zeer
moeilijk. Toen je moeder van Verdriet
gestorven was, stóorde ik me aan nie
mand en zonk al dieper eii dieper. Ik
werd deelgenoot Van een speelhol in
Parijs en van een in Brussel en was
bij de politie in het buitenland bekend
als de geslepenste Engelschinan. Om
streeks dien tijd leerde ik Warner ken
nen en meende, dat hij geschikt voor
mijn plannen zou zijn, maar ik ver
giste me,en weldra voelde ik in alles
zijn meerderheid. Ik was de oudste,
maar hij stond ver boven me. Ik was
jaren lang niet zoozeer zijn compagnon,
als wel zijn slaaf. Hij be val en
ik voerde uit, hij wenkte en ik gehoor
zaamde. Nu zul je mijn toestand be
grijpen en ik vraag je daarom of je hem
nog wilt aanklagen
Zij zuchtte.
jfÓ vader," fluisterde zij, „als dal
alles waar is, dan begrijp ik. dat ik aan
wraaknemen niet meer kan denken".
,(Je bent mijn lieve Anna," zeide
hij, terwijl hij zich voorover boog om
haar te liefkoozen.
„Weg, raak mij niet aan!" zeide zij,
terwijl ze terugweek in de kussens,
„O, vergeef me, ik meende het zoo
niet, maarna alles, wht ik gehoord
Ivebj o (God, wat moet er nu van
mij worden l"
,;Ik was genoodzaakt je dit alles te
vertellen," zeide haar vader zacht, „even
als ik genoodzaakt ben, je nog eenige
andere dingen mee te deelen. Ik heb
aan de meid gezegd, dat je ziek bent
en nu zal haar moeder komen om je
te verplegen. Ook de dokter zal komen,
je moet ,je dus ziek houden".
fluisterde zij, „ik weet wel
niet waarom, maar ik zal het doen":
„Dat is goed van je. Daar wordt
al gebeld; dus je weet, wat je doen
moet".
Het was de moeder van het dienst
meisje, die kwam, om de juffrouw te
verplegen. Haar dochter had haar zoo
dikwijls.' van de goedheid van haar
jonge meesteres verteld en de goede
oude vrouw zette zich bij haar bed
en verzorgde haar, als was 'thaar eigen
kind. Dit vriendelijke, rimpelige gezicht
was voor Anna een ware troost in haar
groote smart.
's Middags kwam dokter Blatherwick
in zijn oud, geel rijtuig, dat ieder kind
mijlen in den omtrek kende.
Hij kwam de ziekenkamer binnen,
den gouden knop van zijn wandelstok
tegen zijn lippen drukkend,
terwijl de commandant van hun schip
is gewaarschuwd, dat. als iets dergelijks
nog eens voorkomt, geen vergunning
tot ontscheping meer wordt gegeven
voor de zeelui.
Eere-promotie van Prinses Juliana.
Naar de Radio-Bode mededeelt, zal
op Vrijdag 31 Januari over Hilversum
en Huizen om 3.30 A.T. de uitzending
plaats hebben van de eere-promotie
van H.K.H. Prinses Juliana, door den
promotor dr, J. Huizinga, ten over
staan van den senaat der rijksuniversi-
seit te Leiden, onder presidium van den
rector magnificus prof. dr. N? van
Wijk.
De kwestie-Dr. Borms te 's-Gravenhage.
Het Tweede Kamerlid Wijnkoop heeft
aan den minister van binnenlandsché
zaken de volgende vragen gesteld:
Heeft de regeering kennis genomen
van de mededeeling, dat de burgemees
ter van den Haag lezingen van den
Vlaamschen activist dr. Borms belet
heeft, met de verklaring zijnerzijds,
dat hij het doorgaan dezer lezingen'
in de gegeven omstandigheden niet
achtte in het belang van het land en van
de gemeente
Is het juist, dat de regeering direct
of indirect op eenigerlei wijze de aan
leiding is tot optreden van ge
noemden burgemeester
Zoo ja, waaraan ontleent de regeering
dan het recht een dergelijke lezing
directelijk of indirectelijk te doen 'ver
bieden? En wat wordt verstaan onder
„de gegeven omstandigheden" en „het
belang van het land," waaronder dit
verbod is geschied
Maar ook, indien de regeering hier
buiten mocht staan, waaraan ontleent
dan deze burgemeester het recht, om
hetzij een vergadering te verhinderen,
of om ambtelijk uit te maken, wat
„het belang van het land" vordert?
Wil de regeering maatregelen ne
men om de Nederlandsche burgemees
ters te beletten voorbaan, op welke
wijze ook, het vrije recht van vergade
ren hunnerzijds te belemmeren?
Werktijdenbesluit voor winkets-
In liet feit, dat een enkele Midr
denstandorganisatie aandrang uitoe
fent op den Minister, om dezen tot wij
ziging van het Werktijdenbesluit in voor
„Kijk, kijk," zeide hij tot zijn pa
tiënte, „wat hebben we nu? Wat man
keert er aan, mijn kind
Hij legde zijn hand op haar voor
hoofd.
„Ach," zeide hij. „U heeft wat koorts!"
„Heeft ze koorts vroeg Studlyc
„Ja, natuurlijk! En erg ook! Ik zal
een drankje voor haar sturen en dan
heeft ze rust noodig, rust,, hoort ge,
rust! volkomen rust! Maar verder is
het niet gevaarlijk, kapitein, niet het
minste gevaar en morgen, als ik weer
kom, is alles misschien al weer in orde.
Beterschap dus. Adieu, mijn kind. En
u, kapitein," zeide de goede, oude
dokter, toen ze aan de voordeur ston
den, „u laat niets meer van u hooren.
Houdt u dezen winter weer eens geen
voordacht? Ik kan de laatste maar niet
vergeten; die was ook eenig, die storm
loop van een halve compagnie op een
heel regiment".
Toen de dokter weg was, ging Studly
dadelijk naar Anna's kamer, om te
trachten de verpleegster uit huis te
krijgen. De brave oude vrouw was
bereid om den geheelen nacht ifce wa
ken, maar de kapitein stond dit niet toe.
Als Anna lang ziek bleef, zou er nog
genoeg van haar krachten gevergd
worden.
(Wüfdi vervolgd.}
