ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVL/ i F rJ voorbeen E. BOOM—BLIEK FEUILLETON De stille getuige. Provinciaal Nieuws. BRESKENSSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. poat f 1,40 Advertentieprijs van 1 5 regels 75 eent Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. ragel. Drukker uitgever J. C. LE BLEU BRESKENS p^*'9ro Abonnements-Advertentles zeer billjjk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag i uur 7e Jaargang Zaterdag 14 December 1929 Nummer 3488 GR ATI S verzekering gulden bij levens- jis gld. bij dood mt, gld. by verlies gld. bij ver- j« gld. bij ver- gld. bij ver voor deabonné's tegen villi lange ongeschikt- III IJ door ?h van een DM lies van een 4[J Hes van een /h lies van een ongelukken voor: mVW heid tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. De risico van bovenstaande verzekering is bij de her/erzeksrdOngevallen-Verzekering-Maatschappij Fatum" te 's-Gravenhage. a ft gld. bij verlies van eiken anderen vinger. ^axvaa\ip\atmetv Onderstaand artikel troffen we aan in het Belgische weekblad ,,L' Avenir Beige". Het handelt over de middelen 0111 Zeebrugge te helpen, maar lijkt ons voor Zeeuwsch-Vlaanderen niet van belang ontbloot, omdat de schrijver een kanaal Breskens—Sluis—Zeebrugge aanbeveelt. Hier volgt het: In ons vorig artikel hebben wij doen uitkomen, om welke redenen een haven aan zee nooit kan hopen een handel op te vangen, die afhangt van een haven van gelijke diepte, maar dieper het land in gelegen. De verwachtingen, die de voorstan ders van de haven van Zeebrugge zou den kunnen koesteren ten opzichte van de verwezenlijking van het kanaal Ant werpen-Zeebrugge zijn geheel ijdel, om verschillende redenen, die wij zullen ontwikkelen ni den loop van onze kri tiek op het boek van luit.-generaal de Selliers de Moranvllle. Wij hebben reeds geschetst, hoe men van Zeebrugge zou kunnen maken een haven, gelegen aan deh inham van een stroom, maar daar wij in België zijn, het land van de te wijze traagheid, moet men er op rekefien,, dat men slechts over 10 of 20 jaar zal be sluiten de mogelijkheid van de ver wezenlijking van ons plan te overwegen. Moet men in dien tijd Zeebrugge dan maar laten sukkelen of laten dood gaan? Neen natuurlijk! Er is wel iets beters te doen dan 'groofeche plannen met moeilijke en te ver verwijderde uitvoering te smeden. Zeebrugge zal naar minder hooge en meer bereikbare dingen moeten streven. En die zijn er; op korten afstand bezit Zeebrugge een achterland, dat tegenwoordig geheel wordt veronacht zaamd; wij bedoelen West Vlaanderen Deze opmerking zal wel velen verras sen, maar ze is er niet minder gegrond om. Deze provincie, waar veel nijver heid is en WAAR ER MEER ZOU ZIJN, als haar rivieren en kanalen aan de tegenwoordige behoefte van Vervoer voor de nijverheid beantwoordden, is inderdaad het natuurlijke en onbetwist bare achterland van Zeebrugge. En wat zal er noodig zijn, om dal achterland te veroveren? Wij zullen „De beschrijving van mijn vader komt uit," zeide Anna, „maar ik wist niet, dat hij in Loddonford woonde, Als ik hem af en toe in de vacantie bezocht, woonde hij steeds in Londen in een hotel. Een vaste woonplaats had hij niet, geloof ik; hij reist veel en is nu aan dezen dan aan den anderdn kant van het Kanaal". „Reist hij voor zaken?" Anna kon weer geen beslist antwoord geven. „Je weet. kt'at ik er niet het minste idee van heb, wat mijn vader doet. Ik heb hem nog maar zoo weinig gezien en ik heb den moed niet hem er naar te vragen". „Kon je dat nooit uit een gesprek met een of anderen vriend van hem merken „Ik heb nog nooit vrienden van hem leeren kennen. Als ik bij hem was, was hij steeds alleen; één keef was in een theater een heer bij ons,- een Zekere mijnheer Warnet het in jgroote lijnen aanduiden. Vóór alles moet men Zeebrugge op practische wijze in verbinding brengen met Breskens aan de Schelde, door een kanaal geschikt voor Rijnschepen van 'minstens 1500 ton of wat beter is van 2000 ton Op die maniier zou de geregelde handel op den Rijn, op Holland en de Schelde door kasten en stoom- en motorschepen van voldoende, grootte verzekerd zijn en wel, om zoo te zeg gen, voor altijd. Zeker is het dat een dergelijk kanaal in Breskens gunstig zou ontvangen worden en dat het ook de sympathie zou wegdragen te Sluis, van wiens haven de toegang tot de Schelde reeds lang gesloten is. De totstandkoming van het kanaal zou een gunstige invloed hebben op den bloei van het westelijk deel Van Zeeuwsch-Vlaanderen, dat op zich zou moeten nemen de kosten Van het gra ven tot de Belgische grens en het maken van een sluis te Breskens. Vervolgens zou het noodig zijn, de voornaamste kanalen van West Vlaande ren geleidelijk te verbeteren om het transport van in- en uitvoerproducten van den landbouw en de gewestelijke nijverheid te vergemakkelijken en meer loonend te maken. Het zou eveneens noodig zijn de verbinding tusschen Brugge en de Lijs korter te maken door b.v. een kanaal te graven tusschen de hoofdstad van Vlaanderen en Roulers een ander be langrijk centrum, of door Roulers met den Ijzer te verbinden, of wel door het kanaal van den Ijzer van Yperen door te trekken tot Cómmines. Of nog beter door alle drie de onderne mingen uit te voeren. Dat alles kan verwezenlijkt worder. zonder milliarden franken te verkwisten terwijl de kapitalen spoedig en zeker zullen rendeeren. Om dit resultaat te verkrijgen zou Zeebrugge de steun van geheel den West Vlaamschen handel en de indus trie hebben. Door den nie|u\ven weg zal, dank zij den uitweg naar de Schelde te Breskens, Zeebrugge zich zelfs kun nen verzekeren van een groot gedeelte van den handel naar het noorden van Frankrijk omdat deze handel nu gaat langs een minder snelle weg. Maar er is meer; indien men van Zeebrugge een verkeerspunt van zoo- danigen handel zou maken, zou het tevens moeten worden een centrum van OVERIading van groote kasten in klei nere schepen, die geschikt zijn voor de afmetingen van de kanalen in Vlaan- „Zie je", riep Grace lachend, „dan vergis ik me ook niet. En nu weet ik het zeker: ik ken je gelstrengen heer Papa alhij werd toen in het huis van mijn oom ook door een mijnheer War ner meegebracht. Mijnheer Warner is nl. procuratiehouder in de Bank van mijn oom. Maar roept Elisabeth ons daar niet? Wat is er, Elisabetji?" riep Grace van uit den tuin het kamer meisje toe. „Er is een heer, die naar u vraagt, juffrouw Middleman", antwoordde het kamermeisje. „Wij komen dadelijk", klonk het uit den tuin terug. De beide jonge meisjes gingen op het huis toe. Een der dames Qrigg kwam hen, schijnbaar in de grootste opwinding, in de gang tegemoet. Ze nam Grace bij de hand en scheen te beven. „Is mijn oom daar, om mij af te halen, juffrouw Grigg?" vroeg Grace.' „Neen, neeitt je oom is het niet. Maar een heer van zijn Bank!" zeide de oude dame. „Hij moest je spreken. En o, kind, ik geloof, dat hij geen goede tijding brengt „peen goede tijding „(Ik geloof neen ja f zooveel ik er van begreep Maar ga nu naar hem toe en houd deren en dan kan men wei voorspellen, dat niet weinig zeeschepen zouden komen laden, lossen of overladen de producten, afkomstig van of bestemd voor de gewestelijke industrieën. En liet noodzakelijke van retourla dingen zou misschien nog aangename verrassingen meebrengen en zou zeker medewerken om de totaal-tonnenmaat voor de haven van Zeebrugge te doen stijgen. Men onderschatte niet de balangrijk- heid van den handel met kasten. Zie naar Rotterdam of Antwerpen, waar 60 pCt. van de goederen aankomt of vertrekt door kasten en men vergete niet, dat een Rijnschip b.v. meer goe deren aanvoert of wegbrengt dan veel groote booten, die meestal slechts een aanvulling yan de bevrachting komen Iaden of lossen, welke aanvulling soms nog niet het tiende deel van de lading van een groot Rijnschip bereikt. Ziedaar een plan, dat, naar wij ge- looven, de voorstanders van deze haven zal toelachen en als men het grondig bestudeert, zal men er zich spoedig rekenschap van geven, aan welke kana len men het vlugst mogelijk verbete ringen zal moeten aanbrengen, om een spoedig voordeel te verkrijgen. Deze studie zal eischen het onderzoek van de industrieën van het gewest, dat men wil dienen; dat van de hoe veelheden en de soort van producten die het noodig heeft en die het uitvoert dat van de tarieven die momenteel voor het vervoer dezer producten gelden, en de wegen die zij volgen. Het is naar onze meening in deze richting, dat men werken moet voor het welzijn van Zeebrugge. L. SELCHA. DE ZIEKTEWET. De aandacht der werkgevers wordt er op gevestigd, dat vóór of op 16 December a.s. het van den Raad van Arbeid ontvangen formulier inzake de Ziektewet moet zijn ingezonden. Ook de werkgevers, die aangesloten zijn. of die voornemens zijn zich aan te sluiten bij een bedrijfsvereeniging, zijn verplicht dit formulier ingevuld tetug te zenden. je maar goed, houd je maar goed". De oude dame brak in tranen uit Grace verzocht Anna om haar te vergezellen. Ze spoedden zich naar de spreekkamer. Daar stond een groote, donkere, flinke man, die Anna dadelijk als den vriend van haar vader, mijnheer Warner, herkende. Mijnheer Warner was weliswaar een ondergeschikte van haar oom, maar toch moest Grace bekennen, dat leen graaf hem zelfs om zijn uiterlijk kon benijden. „Ik kom in een treurige aangele genheid, juffrouw Middleman", begon hij. „Is mijn oom ziek geworden vroeg Grace. „iWat ik u moet mededeelen, is nog veel érger. Hij is dood". „IMijn oom dood? Hoe is dat ge komen? O, mijnheer spreek toch!" „Het is een heel treurig geval"; zeide Waifier, „een heel treurig geval. Maar, waarom zou ik u de waarheid ver zwijgen? Uw oom is vermoord, juf frouw". Grace klemde zich ontsteld aan haar vriendin vast. „Mijn oom vermoord? Door wien? Waarom? Hij was toch zoo'n goede man! Hij had geen enkelen 'vijatld! Wie kan dat gedaan hebben?" c$a&ev\Tu$ ^resVexv^, op Dinsdag 10 December 1929. De vergadering begon met een vol tallige besloten zitting, die anderhai! uur duurde. Notulen. Na opening door den VOORZII i ER werden de notulen voorgelezen. Hieiop werden door Wcth. WALLIEN de vol geilde aanmerkingen gemaakt 1. In de notulen staat wel,, dat be sloten is een bijdrage te geven voor de inrichting eener zaal in liet vereen! gingsgebouw voor de Vereeniging van Ned. gemeenten. Evenwel is niet het bedrag genoemd ad cent per in woner of f 7.50. 2. Bij de levering van schrijfbehoet- ten heeft volgens de notulen dhr. Lu- teijn aanmerking gemaakt op de leve ring door Samsom. L)it is niet het geval. Dhr. Luteijn vroeg, waarom die levering rechtstreeksch moest zijn en niet via den boekhandel kon gaan. 3. Volgens de notuien heelt de vooi zitter bij de bespreking over het geuru.k der muziektent gezegd, dat die feut ook niet bij Oranjefeesten gebezigd mocht worden, daar dit ook politiek is. Spi. herinnert zich echter, dat de voorz. juist andersom heelt geoordeeld. Hierbij sluit weth. Wüi 1 11EZ zich aan. De VOORZ. ook. Hij staat trou wens nog ^teeds op het standpunt, dat Oranje-feesten, feesten dus van hel; reggerend Huis, niet als politiek mogen worden opgevat. De SECRETARIS meent, juist te heb ben weergegeven. In zijn aanteekenin- gen staat: „Na aarzeling neen!" Ook dhr. NOTEBAARf meent, dat de notulen goed zijn, waartegen de VOÖRZ. zich verzet. Hij heeft die fees ten als een uitzondering bedoeld. Dhr. NOTEBAARTDe voorzittci heeft er zich tweeledig over uitgelaten, Hij heeft de zaak beschouwd, twijfel achtig en als uitzondering. De VOORZ. handhaaft zijn meening, waarna zonder hoofdelijke stemming de notulen op de drie genoemde punten worden gewijzigd. Ing. Stukken. De VOORZ. doet mcdedeeling van de volgende Ingek. Stukken: a. Dankbetuiging van de muziekver- eeniging voor de verhoogde subsidie, v.k.a. „Het is een lage moord met diefstal geweest", verklaarde mijnheer Warner. „Er werd een groote som in goud en kostbare juweeleu gestolen en men veronderstelt, dat mijnheer Mijdlenian zijn leven verloor, omdat hij den boos wichten weigerde de sleutels te geven. Ik zelf kwain zooeven uit Hamburg aan en hoorde tot mijn grooten schrik wat er gebeurd was". orace viel snikkend in de armen van liaa' vriendin. „Kom, Grace, houd je flink," zeide deze. Zij meende voor haar halt-on machtige vriendin het woord te moeten opnemen. „U weet zeker wel",, begon zij tegen den vreemde,- „dat juffrouw Middleman juist op 'tpunt stond, dit huis te verlaten. Zij zou naar haar oom in Loddonford gaan, maar waf moet zij nu doen?" „Ik hoorde dit reeds van vróuw Bdr- ker, de huishoudster van mijnheer Midd leman, en met dezen laatste Jieb ik nooit anders dan over zaken gespro ken. Ik meende slechts, dat ik me hierheen moest begeven, omdat ik aan de Middiemansche Bank de eerste plaats bekleed. Ik zou het 't beste vinden, als juffrouw Middleman hier bleef tot na de opening van het testament". „Ja", zuchtte Grace. ,,Ik zal hier blijven. Maar jij moet ook hier blijven, b. Voorstel B. en W. de pensioens grondslag van den deurwaarder te be palen op f 40.-, wat zonder h. st. wordt goedgekeurd. c. Verzoek van „Ons Belang", ver eeniging van verlof- en vergunning houders alhier, om de politieverordening zoodanig te wijzigen, dat het Sluitings uur op 11 uur wordt bepaald en dat toestemming wordt gegeven tot het plaatsen van een radio in een lokaliteit, waarvoor verlof of vergunning is ver leend. De VOORZ. stelt voor, dit verzoek voor kennisgeving aan te nemen. De politieverordening moet toch geheel na gezien en gewijzigd worden. Bij de vaststelling der nieuwe verordening kan dan liet verzoek ter sprake komen. Aldus wordt besloten. d. Bericht vaii G.S., dat zijn goed gekeurd, de verhuring der gemeente gronden aan de Nieuwe Sluis, het be sluit tot aankoop der woning van Heij- boer en het besluit tot verhuring van de bovenwoning van bet gemeentehuis aan Mevr. Niermans. Deze stukken worden alle v.k.a. Rooilijn. Voor het bouwen van den weg naar de Nieuw e Sluis moet eeit rooilijn wor den vastgesteld, daar op den grónü tegenover de woning van Verdouw P. Collemeijer een huis zou wijlen bouwen. B. en \V. stellen voor die rooilijn daar te bepalen op 4.25 M. uit de as van den weg, waardoor de straatbreedte op 12 M. komt. Een en ander wordt aan de hand van de situatie-teekening door den gemeente-opzichter toegelicht. Op de vraag van dhr. CARELS, of de bewoners daar ook zelf hun straat moeten betalen, antwoorden de VOORZ. en Weth. WALLIEN ontken nend. Het is daar buiten de kom der gemeente. i Het voorste! wordt hierna zonder h.st. aangenomen, Duinen. Over dit onderwerp is eerst in gehei me zitting gesproken. De VOORZ. kan daarom volstaan, met namens het Col lege het voorstel te doen, om van het Waterschap Oud en Jong Breskens de duinen te kpopen voor den prijs van f 1,- (een gulden) pius de onderhouds plicht van de volgende wegen: a. de weg naar de Nieuwe Sluis tot den Üóst-Trageldijk; b. de weg langs den Groenendijk; c. 't Kroinmcwegje; d. de weg langs den Walendijk over 250 M. van den Groenendijk af te rekenen. Anna, je mag me niet alleen laten". „Hoe graag ik het ook zou doen",, zeide Anna, „denk Ik niet, dat het gaan zal, want ik wilde ook vandaag ver trekken. Mijn vader verwacht me en wie weet, wat hij nu reeds met me voor heeft." Mijnheer Warner keek Anna oplet tend aan. „Als ik me niet vergis", zeide hij, „dan heb ik de eer, met juffrouw Studly te spreken. Pardon, dat ik u niet dadelijk herkend heb. Ik geniet, zooals u weet, de vriendschap van uw vader, kapitein Studly.. Hedenavond zal ik hem nog spreken. Als u dus nog eenigen tijd bij uw vriendin wilt blijven, zoo zal ik hem dit zeggen en allei in orde brengen. Morgen zal ik u zijn 'antwoord meedeelen, vindt u dat goed, juf frouw Mijnheer Warner vertrok met de be lofte, den volgenden dag bericht te sturen, en werkelijk verscheen den volgenden morgen een jongmensch van de Bank met een opdracht van mijnheer Warner. Het was een jonge, knappe man, die aan elk der beide jonge dames een brief overhandigde. iWordt vervolgd!-

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1929 | | pagina 1