ij Scheren
algemeen nieuws- en advertentieblad voor zeeuwschvlaanderen
UROL
^aa&s9erga&er\xvc$
Buitenland.
Binnenland.
Gewestelijk Nieuws
BRlSKENSSCHE courant
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden 11.25 franco p. poit 11,40
Advertentieprijs ran 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer IS cent lngez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU
voorheen E. BO0M—BLIEK
Tno"T breskens p«5#°
Abonnement8-Advertentles zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot niteriók
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
7e J- argang
Woensdag 4 September !S29
Nummer 3459
QR A T1 S verzekering
voor deabonné'» tegen
ongelukken voor
gulden bij levens- gld. bij dood gld. bij verlies iva gld. bij ver- ,t gld. bij ver- *k gld. bij ver-
200 lanSe ongeschikt- lyll door 7h van een yII lies van een 41] Hes van een XQ Hes van een
heid tot werken. een ongeluk. I» hand of voet. oog. duim. wijsvinger.
De risico van bovenstaande verzekering Is bij de hervertekerd Ongevallen-Verzekerine-Maatschapplj „Fatum" te 's-Oravenhage.
j gld. bij verlies
1 M van eiken
anderen vinger.
ENGELAND-
De munitie-ontploffing.
Bij de ontploffing in het groote mu
nitie-depot te Nanking kwamen naar
thans gemeld wordt, 25 personen om
het leven. De totale schade wordt op
150.000 pond sterling geraamd. De oor
zaak van de ontploffing kon nog niet
worden vastgesteld.
Volgens een officieele mededeeling
neemt men aan, dat de oorzaak te wij
ten is aan een defecte granaat, die
zich tusschen de zending nieuwe gra
naten bevond.
In andere kringen neigt men ertoe
aan te nemen, dat opzet in het spel
is.
NEDERLANDSCH-INDIë.
Ontzettend desa-drama.
In een desa-woning in het Pekalon-
gansche, lezen wij in de „Java Bode",,
kwam het hoofd van het gezin binnen,
een tani, die zoo juist bij de afdeelings-
bank een leening van honderd, gulden
had aangegaan. Het geld, was hem
betaald in een biljet van honderd gul
den. Hij borg het, onvoorzichtig, in
een leeg lucifersdoosje. Hij zette het
ergens neer en ging toen heen. Tijdens
zijn afwezigheid moest het vierjarig
dochtertje vuur aanmaken, om het wa
ter voor de rijst te koken. Zij maakte
haar vuurtje, en om het te doen vlam
men, wierp zij, spelend, het ergens in
een hoek gevonden lucifersdoosje op
de gloeiende arang. 'Het smeuldcj
vlamde en viel tot asch uiteen.
De vader kwam thuis en zocht he.
doosje om het geld te gaan wissclein.
Hij zocht vergeefs en vragend waar
het gebleven was, vernam hij, dat
het door zijn kind op het vuur gewor
pen was. Hij snelde naar het gloeiende
vuur, zag dat het doosje met zijn in
houd geheel verdwenen was. In woede
ontstoken, greep hij den ketel van het
vuur en wierp het kokende water ovei
het schreiende kind. De arme kleine
riep om hulp kreunde en stierf korl
daarop.
De moeder, die op het erf haar
werk verrichtte, kwam op de smarte
lijke kreten van het kind naar binnen
en vond daar den vader, steunend,
bij het reeds zieltogende dochtertje.
Op het erf bleef een kindje van enkele
/naanden, 'door de moeder daar opge
past en in dan schrik alleen gelaten^
FEULLLFTON
18.
Van dat oogenblik was het eenige
streven van juffrouw Bunbury, mij te
toonen, welk soort van dienstmeisje
zij hield. Zij trok aan de deurbel en
toen dat niet hielp, riep zij nogmaals
met luider stemme naar Sally.
Eindelijk verscheen Saliy met don-
kerroode wangen, maar zonderling ge
noeg, met zeer glad gekamd haar. Juf
frouw Bunbury had er blijkbaar slag
van, in hare huishouding hel latsoen
op te houden. Sally ge,eidde mij de
trap o p, terwijl hare meesteres met
majestueuse houding zich naar hare
particuliere vertrekken begaf.
De gemeubileerde woning .zag er uit,
zooals alle kwartieren van dat slag.
Zij bezat niets, wat ook maar in het
minst belangstelling kon inboezemen
aan iemand. De nette meubels stonden
precies op de plaats waar zij behoorden
en maakten een ijselijk saaien, vervelen
den indruk. De tafel was ledig; alleen
stond in het midden ervan een bel;
Op den schoorsteenmantel stonden in
onbewaakt achter. Het kindje kroop
rond en kroop al spelende naar den
waterput. Het speelde nog even aan
den rand. zag wellicht het spiegelende
water, boog zich voorover, viel en
verdronk.
Even later kwam de moeder naar
buiten, zag het kindje niet en vloog
paar den put. Het was te Iaat; een
ontzield kinderlijkje werd naar hoven
gebracht. De desa,-menschen, geburen
van het huis, waarschuwden de politie.
Zij kwam, en vond in de kamer man
en vrouw bijeen, verdwaasd door het
ibngeluk. bij de lijkjes der kinderen.
Zij werden beiden meegevoerd, onder
vraagd en voorloopig in hechtenis ge
steld. Daar in de boei, werd de ont
zetting de vrouw te machtig, en zij
stierf dicnzelfden dag.
In de gevangenis zit nu de man
alleen.
SPANJE.
Een nieuw soort Torpedo.
De „Oeuvre" vestigt de aandacht
op de uitvinding door een Spaanschen
zee-officier van een nieuw soort torpedo
welke, door een duikboot afgezonden,
het vijandelijk schip treft zonder dat
door eenige zoglijn in het water wordt
aangegeven uit welke richting hef
moordtuig komt en waar ongeveer de
afzender is.
Een schitterende vooruitgang, merkt
het blad verbitterd op; thans zullen
duikbooten de vijandelijke schepen kun
nen torpedeeren zoncer dat de waar
nemers iets bemerken en door handig
manocuvreeren aan de catastrofe kun
nen ontkomen.
En zulk een uitvinding wordt ge
daan terzelfder tijd, dat men den mond
vol heeft van wereldvrede:; op het
oogenblik dat conferenties worden ge
houden om de ontwapening voor te
bereiden! De Spaansche officier is na
tuurlijk uiterst tevreden over zichzelf,
En ae optimisten halen de schouders
op hoe moorddadiger en gruwelijker
de oorlog gaat worden, z: O troosten
zij zich, des te minder kans is er, dat
hij zal uitbreken.
Maar zoo denken wij, zoo denkt
onze generatie er niet over, meent
„l-'Oeuvre", wij die kennis hebben ge
maakt met allerlei aardig speeltuig als
vlammenwerpers en gifgassen /onder
nog te spreken van Iuchttorpedo's en
Bertha's.
Niet de naam van den Spaanschen
uitvinder moet daarom voor het nage
een rechten lijn naast elkaar een ver
gulde pendule, een paar bonte vazen
en twee dunne, zilveren kandelaars.
Alles was in goeden toestand en mooi
blank gepoetst. Overtollige dingen zocht
men hier tevergeefs.
Ontstemd keerde ik mij om. Ik had
wel is waar ternauwernood gehoopt,
hier iets bijzonders te zullen vinion.
maar in mijn beroep kijkt men altijd
uit naar verrassingen.
Daar viel mijn oog op den haardi
Hij zag er zeer kil en ongezellig uit in
dezen tijd, van het jaar, met het hoopje
zwarte kolen, welke netjes gerangschikt
lagen op wat papier en houtspaanders.
Ik bespeurde stof op de kolen; zij
lagen blijkbaar daar dus reeds geruimen
tijd, en daarlusschen zag ik eenige ach
teloos weggeworpen vodjes papier.
Deze waren wellicht een andere be
schouwing waard. Ze konden mij mis
schien van dienst zijn. Maar hoe zou
ik ze oprapen, daar Salfy geen oog
van mij afwendde. Zij had waarschijn
lijk streng bevel ontvangen, om perso
nen die de kamers kwamen bezichtigen
onder geen voorwendsel, welk dan ook,
alleen te laten.
Ik haalde een shilling uit mijn vest
zak en reikte hem het meSsje toe.
„(Hier, dit is voyr uw moeite", zeide
ik vriendelijk.
Toen zij hare hand er naar uitstrekte,
slacht bewaard blijven-, meent het Fran-
sche blad tenslotte, maar die van den
rijksweersoldaat, die na afloop der ma
noeuvres den dood heeft gezocht, met
achterlating van een mede. eeling tci
verklaring van zijn besluit, nl. dat hij
genopg had van dat spel.
gM geen stukgaan en pijn meer
jj en ook geen nasthrijnen der
huid, als raefi vóór het in-
zeepen de'huid even inwrijft
met slechts een weinig
^"'TGEMÉZ1.*0 w nns A w
J?-
Een aardig straattooneeltje.
Wij lezen in de „Residentiebode":
Z. K. H. Prins Hendrik brengt vooi
Roode Kruis-aangelegenhecen nog wel
pens een bezoek aan een woning in
de Surinamestraat te 's-Oravenhage, het
geen ook aan de jeugd daar in dc
omgeving niet ontgaan was. Telkens
wanneer de hofauto daar voorreed en
de Prins uitstapte, werd hij daar dooi
de kinderen begroet en op de hem
minzame wijze groette hij de kleinen
terug.
Zoo was er langzamer!:and tusschen
den Prins en d,eze kinderen een 'band
ontstaan en daardoor rijpte bij deze
laatsten de gedachte om op een keer,
dat de Prins weer een bezoek bracht
in de Surinamestraat^ hem een bijzonde
re hulde te brengen.
Dezer dagen reed de "bekende Ko
ninklijke auto weer voor in de Suri
namestraat en al spoedig gii^g dat
bericht als een loopend vuurtje ronJ.
De koppen werdén bij elkaar gesto
ken en een tweetal trok de stoute
schoenen aan, belde aan het huis en
deden daar 't voorstel of de kinderen
straks bij het vertrek van Z. K. H. een
dansje voor hem mochten uitvoeren,
op de straat.
De Prins was er onmiddellijk voor
te vinden en toen hij ongeveer 10 mi
nuten voor vier het huis verliet, stond
een groepje kinderen hem op te wach
ten en onmiddelljijk werden eenige
dansen op school geleerd, uitgevoerd,
onder het zingen van enkele liedjes.
liet ik het muntstuk vallen, struikelde
er over en schopte het opzettelijk mei
den voet onder een kastje. Het was een
plomp volvoerde list, maar ik bereikte
er niettemin mijn doel mede. Het meis
je keek verlangend naar de richting
Waar de shilling verdwenen was.
„Wij moeten hem er onder vandaan
halen", zeide ik. De tang uit het haard
stel is er te dik voor. Haal even mijn
parapluie, die staat beneden 'in de
vestibule".
Sail) verliet de kamer en binnen één
seconde had ik de papiervodjes uit
de kolen gehaald. Op den eersten
blik zag ik, dat twee of drie verfrom
melde proppen, overblijfse en van prijs
couranten waren. Eén echter was een
visitekaartje, op welks rugzijde iets
geschreven stond. Het was in het mid
den toegevouwen; ik deed het open
en las den naam „Paul Harvey". Op
den achterkant stond gekrabbeld: „He
denmiddag om 2.30 Wat prettig
Ik bespeurde terstond dat de H van
Heden" sprekend geleek op de H in
den brief, die met ,,Paul" was önder-
teekend, evenzoo, gelijk ik destijds
dacht, op de H, voorkomende op het
geleibriefje, door de spoorwegmaat
schappij op den koffer geplakt. Dit
was nochtans eene vergissing, doch,
naar mij dunkt, een zeer vergeeflijke
dwaling.
De Prins bleef met zijn 'adjudant
op dc stoep staan en amuseerde zich
blijkbaar zeer met deze spontane en
hartelijk gemeende kinderhulde.
Hij had intusschen voor een trac-
tatie der kinderen gezorgd, die op hun
beurt den Prins bij het afscheid een
eenvoudig veldbouquet aanboden dat
de Prins echter dankbaar eccepteerde.
Z. K. H. onderhield zich met elk
kind, vroeg naar den naam en ouder
dom en nam van ieder afzonderlijk
afscheid met een hartelijken handdruk.
Dat dit ongewone straat-tafereeltje-
dat ruim tien minuten duurde veel
belangstelling trok, laat zich begrijpen.
Met een „Leve de Prins" reed de
hofauto weg.
\e 3}\u\=,
op Donderdag 29 Augustus des
namiddags te 2 ure.
Nadat de leden door den voorzitter
welkom waren geheeten, werd begon
nen met het omvangrijke programma,
waarop 19 punten voorkwamen, af tc
werken.
Afwezig waren de heeren Aernaudts
en Maenhout.
Als eerste punt van de^ agenda kwa
men de notulen van de vorige verga
dering aan de orde. Deze werden dooi
den secretaris voorgelezen en ongewij
zigd goedgekeurd.
2. Ingekomen stukken.
Deze geven geen aanleiding tot be
spreking en worden voor kennisgeving
aangenomen.
De voorzitter vraagt aan dhr. Van
Mazijk, vertegenwoordiger der gemeen
te Sluis op de vergaderingen van aan
deelhouders der N.V. Zeeuwsch-Vlaam-
sche Waterleiding Mij., of er nog iets
naders (op de jl. 13 Juni gehouden
vergadering besproken was.
Hierop antwoordt dhr. Van Mazijk
dat het een zeer geanimeerde verga
dering was geweest, waarBij de mee-
ningen naar voren kwamen, de zaak
door te werken of anders de N.V. te
liquideeren. Spreker zegt dat inmiddels
ook het bestuur van genoemde N.V.
is afgetreden, evenzoo de commissaris
sen, zoodat bij een volgende vergade
Het meisje kwam met de parapluie
terug en ik stak haastig het kaartje in
mijn jaszak.
Dus Paul Harvey bestond inderdaad!
Terwijl wij naar den verloren shil
ling hengelden, vroeg ik het meisje
naar de huursters en vond haar tame
lijk mededeelzaam. 1
„Ja, de dames hadden hier drie we
ken gewoond en waren zeer minzaam
geweest. Alleen kon de oude dame hei
niet velen, als ze tweemaal moest bel
len. Ze werd dan vreeseljjk driftig.
„Net alsof wij, dienstboden, vier bce
nen hadden in plaats van twee". Er
kwamen niet veel bezoekers, want zij
kenden tc Southend haast niemand.
Eens was er een oude dame geweest
met wit haar en een erg knorrig ge
zicht, ook kwamen er van tijd tot tijd
twee jonge heeren, die zoo maar in-
en uitliepen.
„Welke jonge heeren
JWel, de rector en zijn broer. Een
minzaam mensch, die rector. Mejuf
frouw Simpson was met hem ver
loofd", dus eindigde Sally met een
zwaarwichtig gezicht.
Ik begreep niet, wat zij daarmede
bedoelde. Wellicht zou ik nog veel
van haar vernomen hebben, als niet
juffrouw Bunbury's voetstap zich in
de vestibule had doen hooren.
uDaar is madame", zeide Sallyj ter
ring in die functies zal moeten worden
voorzien.
Door den voorzitter wordt vetdef
medegedeeld, dat er voor de boomen
commissie veel werk zal komen. Overal
breidt dc iepenziekte zich uit en ontdekt
men doode boomen. Dit is vooral 't
geval langs den weg Sluis—St. Anna
ter Muiden. Ook voegt dhr. Brevet
eraan toe dat, waar 't vorig jaar de
olmcDOomen op 't Kerkplein te St.
Anna ter Muiden nog lustig bloeiden,
deze nu ook door de gevreesde iepen-
ziekte zijn aangetast. De voorzitter zegt
toe dat de boomencommissie aange-
zegt zal worden, een rapport over den
toestand der boomen uit tc brengesn.
3. Overlegging Gemeenlerekening,
dienst 1928 en 4 aanbieding begroo
ting 1930.
Na inzage van de bescheiden stelt
dhr. Van Mazijk voor een dag te be
palen, waarop de Gemeente-rekening
dienst 1928 zou kunnen nagezien wor
den, daar nu de tijd beperkt is. Na
eenig heen en weer gepraat wordt vast
gesteld Woensdag a.s. n.m. om 5 uur
1 evens zouden dan de ingezonden re
keningen en begrootingen der diverse
armbesturen kunnen worden nagezien,
wat met algemeene stemmen wordt
goedgevonden.
5. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders tot: 1. Wijziging van de
Bouwverordening. 2. Vaststelilng van
een verordening op de heffing en in
vordering v/d. rioolbelasting.
Door B. en W. is in de raadsverga
dering van 7 Juni jl. besloten, betref
fende tie inwilliging Van een verzoek van
A. Descatoire en andere bewoners van
de Kade en Hoogstraat om aanleg van
een riool aldaar, dat die personen de
kosten zouden betalen, waarop B. en
W. voorstellen
a. de bouwverordening zoo te wijzi
gen dat een ieder wiens gebouw binnen
15 M. van het riool ligt, verplicht
wordt hierop aan te sluiten of «er zou
moeten kunnen worden aangetoond, dat
er een ander middel tot waterafvoer
bestaat in het gebouw.
b. In verband met het onder a ver
melde, stellen B. cn W. voor een riool
belasting te heffen.
Door den voorzitter wordt gezegd
dat ongeveer veertig perceelen aange
sloten zijn, die aldus belastingplichtig
zouden worden. Op voorstel v/d heer
Van Mazijk wordt de belasdng op f4,-
per perceel gesteld. De percee.en die
voor 1 Juli van het belastingjaar aan
gesloten waren, zijn gedurende dat
wijl ze den shilling in haar zak stak,
^Dunkt u niet, dat wij nu weer
naar beneden moesten gaan".
Zij liep reeds weg en ik moest haar
vólgen en trachten althans op den
overloop nog haastig een öesenrijving
van de beiue bezoekers ie on .vangen.
In den eenen herkeuue .a tcrsiond
Arthur Harvey.
,r(De ander geleek veel op hem",
zeide Sally, alleen was ie wat schraal-
der cn bleeke. en zag er, opsier ons
gezegd, uit, alsof hij een niet al te so
lide leven leidde, wept u. Maar toch
was mijnheer Paul een zeer minzaam
heer".
„De kamers zijn prachtig, madame",
dus wendde ik mij tot de hospita, die,
ongeduldig wachtend, beneden in de
vestibule stond, „cn voor mij als het
ware geknipt".
Ik onderhandelde nu over den prijs,
dien ik eveneens passend vond. Jut-
frouw Bunbury was zeer nieuwsgierig
den naam van haar aanstaande huur
der te vernemen. „Barry",( zeide ik,
„Barry uit Londen".
Dit was niet mijn werkelijken haam.
Dertig jaar geleden nam ik dien aan
uit een gril, en sedert heb ik hem steeds
gedragen.
(Wordt vervolgd.)
