200
10
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
FEUILLETON
RESKENSSCHE COURi.Ni
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40
A d v e r t e n te p r U s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 'ent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU
voorheen E. DOOM-BLIEK
Postgiro
70179
TNo."a" BRESKENS
Abonnements-Advertenties zeer billijk tariet
Advertenties worden aangenomen tot alter
Dinsdag- en Vrjjdagmiddt. 1 uur
S7e jaargang
Woensdag 31 Juli 1829
tsutnum..i449
QRAT1S verzekering
voor deabonné's tegen
ongelukken voor
gulden bij levens- jii gld. bij dood gld. bij verlies tra gld. bij ver- ia gld. bij ver- ap gld. bij ver-
lange ongeschikt- mil door 7h van een hM lies van een 411 lies van een /h lies van een
held tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger.
De risico van bovenstaande verzekering Isherverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij .Fatum" te 's-Oravenhage.
gld. bij verliet
van eiken
anderen vinger.
^vesVexis.
Zaterdagmorgen betrokken lucht en
betrokken gezichten. Want dien dag
moest het zomerweer zijn I 'tWas
immers des middags officieele opening
van het badseizoen!
Des middags kwam het zonnetje
door, terwijl Bressianen en honderden
vreemdelingen 'zich naar het strand
spoedden. Hier had Mevr. Boom het
badpaviljoen „Arnoud-Marie" van den
heer A. Adriaansen op smaakvolle wijze
ingericht en versierd, terwijl ook de
Tea-Room „Suza" van den heer P. J.
Bril door versiering met levende bloe
men een zeer prettigen indruk maakte.
Om 4 uur waren alle beschikbare
plaatsen bezet en stonden honderden
btj het water, om het leuke heen en
weer varen der bootjes en cano's te
zien.
Ongeveer half vijf opende de Edel
achtbare heer D. H van Zuijen als
Burgemeester van Breskens het bad
seizoen met de volgende rede:
Dames en Heeren!
Zoo goed als in het leven en de ont
wikkeling van een mensch zijn er in
die van een gemeente oogenblikken van
bijzondere beteekenis en ik ben vast
overtuigd, dat 27 Juli 1929 voor Bres
kens een gewichtige dag zal blijken
tegenover zijn wordende toekomst.
Als burgemeester en eere-voorzittei
van de Vereeniging voor Vreemdelingen
verkeer (V.V.V.) heb ik het voorrecht
U heden te mogen toespreken ter offi
cieele opening' van „Bad - Breskens".
De fijne glimlach om de lippen van
sommigen van U verraadt, dat zij ook
thans weer in mij den optimist, mis
schien zelfs den idealist, meenen te her
kennen. 'tZij zoo, ik berust er gedwee
jn. Alleen wensch ik mij daartegenover
de vraag te veroorloven, wat de wereld
Zou zijn zonder optimisme, zonder
idealisme? In een wereld van zorgen
pil moeiten, voor sommigen zelfs
van kommer en gebrek zijn opgewekt
heid, blijmoedigheid en vertrouwen
dunkt mij eigenschappen, wier bezit op
hoogen prijs mag worden gesteld.
Weest zoo goed u even te herinneren,
hoe kort het nog maar geleden is, dat
ons geiieid Zeeuwsch-Vlaanderen, zelfs
ook zijn westelijk deel, stond in het
middelpunt van de publieke belangstel
ling, tot in het parlement toe, omdat
tneil algemeen vreesde, en mijns inziens
8.
Het was waar, ik kon dit, mijn ge
voelen, niet met een menigte bewijzen
staven. SX/ellicht had Leo asset gelijk,
en zou ik mij minder voor de dame
geïnteresseerd hebben, als zij oud en
leelijk was geweest.
Ik vroeg Gaston, of ik niet verlof
kon krijgen, haar Ie spreken. Wel voor
zag ik, dat zulk een stap veel verwik
kelingen na zich zou sleepen, maar dit
juist bekoorde mij. De commissaris
talmde met zijn antwoord. Ik wees hem
erop dat het mij, als landgenoot van
de gevangene, misschien gelukken zou
een of andere opheldering van haar
te krijgen, die zij hem zou weigeren
en vroeg, of er volstrekt niemand werd
toegelaten.
„Ja-a",-antwoordde hij op gerekten
toon, „een of twee personen met een
verlofbewijs of zooiets. Volstrekt ver
boden is het niet".
„Zou u mij er heen kunnen bren
gen
,»Dat zou wel gaan, mftaj
niet ten onrechte, een voortgaande in
zinking van de algemeene welivaaft.
Tallooze belangstellende economische
doctoren hebben tegenover de patiënt
van raad en advies gediend en ver
sterkende middelen voorgeschreven. Pei
soonlijk heb ik de grootste waarde ge
hecht aan die adviezen, wfianin een
krachtig beroep op den patiënt zelf
werd gedaan. Ik reken op geen tegen
spraak, als ik namens U allen verklaar,
dat Zeeuwsch-Vlaanderen, en niet het
minst het land van Cadzand, nog meni
gen pijl op zijn economischen 'boog
heeft, die tot dusverre nog niet werd
gebruikt.
Staatshulp moge onder omstandighe
den, onmisbaar zijn en dus te rechtvaar
digen, en steun van de provincie
hier trekt de band nog wat nauwer
in meerdere gevallen verantwoord en
zeer begeerlijk zijn, de inspanning van
eigen krachten, van alle krachten en de
self-supporting, gelijk de Engelschman
zegt, staan bij mij verre bovenaan en
zijn eigenlijk de voorwaarden, waaronder
men op steun van anderen aanspraak
zal mogen maken. Voor zoover het nu
onze Gemeente betreft, ook als onder
deeltje van Zeeuwsch-Vlaanderen en
dus mede verantwoordelijk voor
de vooruitgang en bloei van het
geheel hadden wij ons opnieuw en
heel ernstig af te vragen, of wij alle
kansen en mogelijkheden voor ontwik
keling in voldoende mate hadden onder
zocht. En dan beken ik gaarne, dat
althans in één opzicht dat onderzoek
onvolledig is geweest. Te weinig toch
hebben wij met elkander oog gehad
voor de ligging van Breskens en deze
aan ons aller belang dienstbaar gemaakt
Een verrukkelijk plekje, zoowel voor
pns als inwoners en de Zeeuwsch-Vla-
mingen in het algemeen, als voor dui
zenden vreemdelingen, die gezondheid
rust en ontspanning komen zoeken.
Er zijn talrijke plaatsen, zoowel
ln Tselgie, als in ons land, door de na
tuur zeker niet meer, vaak veel mindqr
bevoorrecht dan de plaats onzer inwo
ning, die onder den invloed van een
krachtig initiatief in weinige jaren hare
ontwikkeling en welvaart op schitteren
de wijze zagen toenemen.
Ik behoef U dan ook niet te vertellen,
hoezeer mij de totstandkoming van de
onlangs opgerichte V.V.V. heett ver
heugd. ln het openbaar heb ik daarom
trent kortgeleden mijn meening gezegd
en ik behoef deze, dunkt mij* niet te
herhalen. Wel wii ik gaarne ntjg eens
uitdrukking geven aan mijn erkentelijk
heid voor het initiatief van den heer
„Dan zullen we terstontj. opstappen.
Hoe meer u te weten is gekomen, al
vorens de Londensche detective arri
veert, des te roemvoller voor U
Carels i n onzen gemeenteraad, om tot -
veroorloott mij, dames en heeren, de
min of meer gewaagde beeldspraak
„ontginning" va,n ons heerlijk strand
en duin te komen. Den heer Carets,
dien ik vandaag hier begroet in de ver
antwoordelijke en eervolle functie van
voorzitter van V.V.V.
Na dit inleidend woord is het, dunkt
mij, thans mijn plicht een oogenblik
stil te staan bij het eigenlijke doel van
deze samenkomst. Wel vSees ik op
kiieuw voor Uw stillen en toch zoo
veelzeggenden glimlach, als ik nu ga
spreken van de „officieele opening van
het badseizoen" alhier, doch ik waag
het er op. Want hoe klein en nederig
we ons als badplaats-bewoners ook mo
gen voelen en dat voorshands ook stel
lig blijven doen, een ding staat vast::
het begin, en dat is dikwijls
het moeilijkst is er!
Van ons strand en zijn omgeving
werd reeds jarenlang op Verschillende
wijze genoten en dat in schier algeheete
vrijheid, die vaak, zooals U weet niet
onbedenkelijk is. Thans gaat dat alles
veranderen en zal er ook de ordende
hand van de Overheid, de zorgende
van de V.V.V. en de lavende en spijzen
de van particuliere exploitanten heer-
schen.
Prettig vooruitzicht, nietwaar dames
ep, heeren, .dat er van nu af door onze
V.V.V. toezicht zal worden gehouden
bij het baden en zwemmen.; het plaat
sen van tentjes, enz. aan regels gebon
den zal zijn en dat zij zal zorgen voor
ontspanning door het houden van zwem
en vliegerwegstrijden en al wat zij ver
der als verrassingen voor ons nog in
petto heeft.
In 't voorbijgaan moge ik uiting ge
ven aan mijn groote vreugde, dat onze
naaste buurvrouw, de gemeente Groede,
thans pok ernstig bezig is met de voor
bereiding tot de oprichting van een
V.V.V. Het bezit van oude kreken, die
als kostelijke vischvijvers geëxploiteeid
worden, is aldaar een niet te versmaden
aantrekkelijkheid. Dat heeft ook ons
gemeentebestuur ingezien en daarom
heeft het, afgaande op de ongetwijfeld
deskundige adviezen van den heer Pen-
nekamp, i nsepeteur van de Ned. Heide-
Mij., de vesten van het voormalig*:
fort Frederik Hendrik met edelkarpers
doen bevolken. Wellicht reeds in de
naaste toekomst zullen de bezoekers en
badgasten hun hart aan de hengelsport
kunnen ophalen, te meer naarmate de
karpers zoo beleetd zullen zijn om te
bijten.
In plaats van ,,Im Westen nichts
door een vleugeldeur, blijkbaar om des
te gemakkelijker een wakend oog te
houden op de gasten, die mevrouw van
tijd tot tijd zoo vriendelijk herbergde.
Eindelijk liet hij zich overreden, Een der stemmen herkende ik ter
wij begaven ons op weg. Een huurrii- f stond als die van mejuffrouw SiniDSoh:
op weg. Een huurrij
tuig bracht ons voor een somber huis
in een nauwe straat, welker naam ik
vergeten ben. Het was een slecht be
lichte, droefgeestige plaats en ,op dit
uur hef was even over achten zag
men slechts weinig voorbijgangers, maar
veel gesloten winkels. Voor een zware
deur, waarboven een gaslantaarn hel
der brandde, stapten wij uit, en mijn
heer Tasset belde aan. Oogenblikkelijk
verscneen de vrouw des huizes, een
groote, plompe, op het oog niet zeei
zindelijke vrouw, met 'n luide, onaange
name stem. Mijnheer Tasset sprak haar
aan ais „madame Miller". Zij geleidde
ons naar een soort ontvangkamer, een
ongezellig vertrek met meubifeering van
groen trijp en een ,paar vazen met
kunstbloemen onder glazen stolpen.
Nadat de commissaris haar eenige
ophelderende woorden had toegefluis
terd, verwijderde hij zich zachtjes. Ma
dame Miller begaf zich naar de aan
grenzende kamer, om. zooals zij zeide,
de dames voor te bereiden.
Ik hoorde spreken in de achterkamer,
die met de voorkamer verbonden was
mejuffrouw Simpson
de andere was een mannelijke stem
van vollen, aangenamen 'sympathieken
klank. Zc spraken Engeisch. Dit bracht
mij eventjes van de wijs. Ik had ge
hoopt, liet terrein alleen te beheerschen.
Nu had mejuffrouw Simpson een En
gelschman bij zich. Wie kon dat zyn?
Ik had mijn kaartje aa.i madame
Miller ter hand gesteld, na er met pot
lood op t'e hebben geschreven' „Een
landsman, die meent u van dienst te
zijn", en haar verzocht, dat aan mejuf
frouw Simpson te geven.
Misschien bezat ik niet het recht,
zulke verwachtingen bij haar op te
wekken, maar het eene voorwendsel
Was net zoo goed als het andere.En
wie weet, kon ik haar toch van dienst
zijn. Alles bij elkaar genomen, was het
zeer goed, dat Tasset mij daar geïntro
duceerd had.
De personen in de- kamer naast oi
achter de mijne beraadslaagden, of men
mij-zou ontvangen.
„Laat mij met hem spreken", hoorde
ik de mannelijke stem zeggen, en ik
was blij, toen de dame op vasten toon
Neues" mogen wij nu met eenigen
trots en 'dankbaarheid zeggen„Goed
nieuws van onze Westkust".
Als een begin van strandexploitatie
valt er nu reeds te wijzen op het bad-
paviljoentje „Arnoud-Marie", dat de heer
Adriaansen heeft doen zetten en dat al
een paar dagen geleden werd geopend.
Een woord van hulde mag niet worden
onthouden aan den ondernemer, den
architect en ook de ambachtslieden, die
er hun beste krachten aan hebben be
steed. Door bemiddeling van de fa. Ver
schoor beschikt onze V.V.V. over een
tiental badhokjes, die voor den zeer
billijken prijs van 10 ent. per keer door
baders en zwemmers kunnen worden
gebruikt, terwijl het plaatsen van enkele
groote tentjes reeds in voorbereiding is.
Zelfs maakte men mij deelgenoot, om in
navolging o.a. van Hoek van Holland
jn de duinen enkele houten woningen
neer te zetten, om die aan badgasten
fier maand te verhuren.
Het Patisserietje van den heer Bril
is een zichtbaar bewijs, dat de mensch
moeilijk bij brood alleen kan leven,
terwijl de heer Roth, fotograaf, in de
buurt een zaak zal openen, om de be
zoekers te „nemen" - ik bedoel natuur
lijk met de lens
Al hetgeen ik hier zooeven aanstipte
moge voor U tot bewijs strekken dat
we inderdaad reeds verder zijn dan „het
begin" en vol geestdrift en met fris-
schen moed onze hoopvolle plannen
gaan doorzetten. Nu gebleken is, - o.a.
uit het groote aantal leden en donateurs
dat reeds tot de V.V.V. is toegetreden
en den steun en medewerking, die on
der allerlei vormen geboden wordt
dat in zeer breede kring onder de be
volking van ons dorp en zelfs ver bui
ten onze gemeente wordt begrepen,
welk een ontwikkelingsjrerspectief vooi
ons openiigt, indien wij de voordeelen
van de natuurlijke ligging van onze
plaats uitbaten, gelijk men in België
zegt, twijfel ik niet aan stijgend succes.
Ik meen dan ook als hoofd der ge
meente gerechtigd te zijn, waar het
gaat om belangen, waarbij een zeer
.groot deel van de inwoners rechtstreeks
of zijdelings zijn betrokken, een beroep
te doen op Uw aller steun en mede
werking opdat wij spoedig een belang
rijke schrede verder komen. Het gaat
inderdaad om de toekomst van ons
dorp.
Een zeer, zeer belangrijke taak is
met name weggelegd voor het bestuur
van V.V.V.; het zal bij herhaling zijn
licht hebben op te steken in de plaatsen
die Breskens tot voorbeeld kunnen Strek
antwoordde
„Wij kunnen evengoed hem samen
ontvangen".
Ik ging voorzichtig dicht bij de vleu
geldeuren staan, om nog meer te hoo
ren, doch op dat oogenblik keerde ma
dame Miller terug. Met één grooten
stap was ik weer midden in de. kamer,
maar toch niet vlug genoeg, zooals mij
zou blijken. Madame trok veelbeteekend
de wenkbrauwen omhoog en merkte
met een leelijk lachje aan;
„Ik zie,, dat U ook van 'tvak is.
Voor mij heeft het geen doel. Ze spre
ken altoos Engeisch. Ik heb iemand
besteid, die deze taal machtig is, maar
hoogstwaarschijnlijk komt ie, als het te
laat Is".
Met deze min of meer raadselachtige
woorden geleidde ze mij over den cor
ridor, en opende de deur der kamer van
mejuffrouw Simpson.
Het was een ruim vertrek, maar
slecht gemeubeld en alles behalve zin
delijk. Leo Tasset vertelde mij later,
dat de dagelijksche huurprijs daarvan
25 francs bedroeg. Er brandden drie
gasvlammen (want het gas werd extra
berekend), zoodat elke vlek op het be
hangsel, elk spinnewebje in het stralen
de licht duidelijk te voorschijn kwam.
In den Franschen haard laaide een
flink vuur, klaarblijkelijk erop berekendj
ken, om op deze wijze de badpractijk in
de kaart te kijken. Maar geen zorg,
onder de energieke leiding van den heer
Carels zal het vuur van fict ini fiatief
blijven branden. Veel, zeer veel, zal
afhangen van de wijze, waarop de ne
ringdoenden uit allerlei takken van be
drijf de bezoekers, de gasten, zullen
ontvangen.
We mogen dan niet beschikken over
Fransche wellevendheid, de Zeeuwsche
hartelijkheid en gulheid zal het gemis
ervan niet doen gevoelen. Staat mij ech
ter toe, voor éénmaal u in het openbaai
aan te sporen, om straks alles te doen -
en ook te laten - wat den bezoeker»
van ons strand den vreemdeling aange
naam kan zijn. Wat ik precies bedoel
staat zoo fraai opgeteekend in par. 6
van de algemeene beginselen van onze
staatsregeling uit het jaar 1798 n.l.:
alle de pTichten van den mensch in de
Mij. hebben hunnen grondslag in deze
heilige wet: doe een ander niet, het
geen gij niet wenscht, dat U geschiede.
Doe aan anderen ten allen tijde zooveel
goeds als gij, in gelijke omstandigheden
van hen zoudt wenschert te ontvangen".
Mocht gij dit woord U tot richtsnoer
kiezen en daarvan de uitnemende en
prnstige strekking verstaan, dan ga ik
met U ten volle gerust de toekomst
tegemoet.
Naar alle zijden strooit straks de
pers, waaraan wij zeer warmen dank
verschuldigd zijn, het bericht rond van
wat hier wordt begonnen. Er wordt
straks over U gelezen en - ^gesproken)
en rekent er op, de eerste belangstel
lenden, de eerste nieuwsgierigen zijn
reeds onder weg. Rekent er in elk ge
val de volgende week reeds op en be
denkt, dat een goed begin het halve
werk is. Reeds in de eerstkomende
weken moet de roep van U uitgaan van
Uwe vriendelijke ontvangst, van Uwe
gastvrijheid, Uw gezelligen o mgang, Uw
zin voor netheid en orde, Uw goede en
zindelijke keuken, Uw prima spijzen en
dranken en - billijke prijzen. Want
reclame op papier kan van groot nut
zijn en ik zou mij zeer vergifssen als
ook V.V.V. er geen dankbaar gebruik
van zal maken, doch - de reclame van
de daad is beslissend.
We rekenen straks op bezoekers van
dichtbij en van verre, dagjesmenschen
en bezoekers voor langeren tijd en
ieder zal welkom zijn. En we nemen
ons voor, ieder beleefd te ontvangen
en hulpvaardig te zijn en alzoo Bres
fens en zijn strand tot een aangenaam
verblijf te maken. En laat dan maar
komen wie wil, indien men geen over-
zooveel hout als mogelijk te verteren.
Mejuffrouw Simpson zat op een oude
sojiha, met paardenhaar-weefsei bekleed
in den verst verwijderden hoek tusschen
de ramen en den schoorsteenmantel;
er stond een jong heer naast haar.
Het licht viel rechtstreeks op hare trek
ken, waarin zich zekere verwondering
afspiegelde.
Van mijne kant nam ik beide perso
nen met één enkelen blik op, tenminste
meende ik dat te doen. Mejuffrouw
Simpson beviel mij bij nadere oeschou-
wing nog beter, dan toen ik haar zag
in 't station. Zij droeg nog haar donker
reisgewaad, want er was beslag gelegd
op hare bagage en de politie had al
leen verlof gegeven, de hoogst noodige
artikelen er uit te nemen.
Maar ze zag er zeer lief en energiek
uit" in dit eenvoudige toilet, terwijl haar
Weelderig, prachtig haar in breede vlech
ten tegen het achterhoofd was gelegd.
Streng genomen was zij niet schoon te
noemen, maar door haar j,Tooce, don
kere oogen, vol uitdrukki. g en haai
slank, sierlijk figuurtje zag men de on
regelmatigheid harer trekken geheel en
al over het hoofd.
(Wordt vervolgd).