ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
^amerVvomeV.
M geficim van fa zwik bik
JonnebraJf
PUROL
Naar de Landbouwscholen
Axel-Goes-Schoondijke.
FEUILLETON
Slapeloosheid
Buitenland.
Provinciaal Nieuws.
BRESKENSSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40
Ad vertentleprQs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. lngez. Mcded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU
voorbeen E. BOOM—BLEK
™'"%a BRESKENS p°J$™
Abonnements-Advertentles zeer billijk tariet.
Advertenties worden aangenomen tot niterljjk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
37e Jaargang
Woensdag 23 Juli 1629
Nummer 34&§(
OR AT IS verzekering MRff gulden bij levens- riaa gld. bij dood gld. bij verlies are gld. bij ver- li gld. bij ver- gld. bij ver
voor de abonné's tegen yfjn lange ongeschikt- lllll door 7h vaneen nil lies van een 411 lies van een /Q lies van een
ongelukken voorheld tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij .Fatum" te 's-Gravenhage.
r gld. bij verlies
van eiken
anderen vinger.
Van het kabinet Oe se
naat doet zijn best Een plan,
dat ons uit he. moeras helpt
Senaatsgebeuren.
Het is langzamerhand, gewoonte ge
worden bij velerlei gelegenheden den
titel van Remarque's opzienbarende
boek „lm Westen Nichts Neues", of
een variant erop, te pas te brengen.
Men zou het nu ook weer kunnen zeg
gen van onze lichtelijk befaamde ka
binetscrisis: „Van het coalitie-front
geen nieuws". Al kan men er zeker van
zijn, dat er achter de schermen wel liet
noodige af-geschermutseld zal zijn, se
dert H. M. de Koningijl vóór enkele
dagen aan jhr. mr. Ch. j M. Ruys de
Beerenbrouck, minister van Staat, voor
zitter van de Tweede Kamer der Sta-
ten-Generaal, d,e opdracht verleende een
kabinet samen te stellen, steunende op
de rechterzijde. De Tweede Kamerfrac
ties van de a.r., ch. lust. en r.k. zijn
nu aan het vergaderen geslagen, in een
ijverig pogen tot heelen van de coalitie
breuk. Dat deze poging tot vorming
van een regelmatig rechtsch kabinet ge
daan zou worden, werd verwacht. Men
kon ook moeilijk een anderen weg vol
gen. Niet onmogelijk dat bij het ver
schijnen dezer regelen, de beslissing
over deze poging reeds gevallen is.
De Eerste K^mer bezorgde de we
liswaar demissionaire ministers De Geer
en Kan (die velen in een volgend kabi
net hopen en verwachten te zien) een
succes, door met een groote meerder
heid (nl. 37 tegen 4 stemmen) het
wetsontwerp tot herziening van de fi-
nancieele verhouding tusschen het Rijk
en de Gemeenten aan te nemen. Tegen
stemden alleen de sociaal-democraten
Wibaut, Rugge, Mendels en Össendorp.
Nu moet men niet denken, dat het
alles overigens koek en ei was in de
senaat. De zaak zat zoo, dat er slechts
weinigen waren, die door het ontwerp
absoluut en ten volle bevredigd waren.
Maar velen vonden het in ieder geval
iets, het was een stap vooruit. De
Tweede Kamer was na zooveel jaren
van het gezanik af, zooals dr. Wibaut
het verklaarde, en dat verklaarde de
houding dier Kamer, die het wetsont
„Mevrouw O Simpson, passagier van
Londen naar Parijs".
Ik keek hem ernstig aan.
„Noteer dat, monsieur",, zeide ik.
Mejuffrouw Simpson had nochtans
het ontbreken van het adres op aan
nemelijke wijze weten te verklaren. De
bagage-adressen door haar gebezigd,
waren alle er op ingericht om aan
de voorwerpen te worden vastgebonden
(labels). Op het laatste oogenblik had
men bespeurd, dat de koffer geen rie
men of haken bezat, waaraan men iets
kon bevestigen. Zonder daaromtrent ge
vbaagd te zijn, bevestigde het dienst
meisje zulks.
Ik bekeek nu het boefje, dat de
spoorwegmaatschappij op bagage plaki
welke naar het buitenland gaat. Bo
venop het deksel bevond zich een gfoo
ten P. op witten gnond, hetwelk ver
moedelijk „Parijs", maar misschien ook
„Passagieregoed" beteekende en be
stemd was voor de tolbeambten; op
werp op 3 Mei j.l. z.h.s. aannam. Me
neer Wibaut had er heel wat óp tegen
overigens. Het ontwerp zou na kortei
of langer tijd een drukkend keurslijf
blijken. De strijd inzake de financieele
verhouding tusschen rijk en gemeenten
zou niet ten einde zijn; hij zou slechts
van naam veranderen en een strijd wor
den om de herkrijging van de gemeen
telijke autonomie in het financieele be
heer. De liberale heer Koster had ook
het een en ander op zijn gemoed. Hij
had bezwaar tegen het bijdragen in
de gemeentefondsbelasting door niet
binnen het Rijk gevestigde personen
en lichamen. Dat was niet overeenkom
stig de in Genève gehuldigde denkbeel
den inzake voorkoming van dubbele
belasting. En dan die zakelijke bedrijfs
belasting en het mijnrech'ti Neen,
de gegevens waren zoo onvolledig, dat
het een sprong in het duister was. En
liet zou van 's ministers antwoord af
hangen, hoe hij zou stemmen. Blijkbaar
viel dat nogal goed uit. Ten minste
meneer Koster stemde niet tegen. De
Amsterdamsche burgemeester de Vlugl
omdat het een regeling was, opge-
vond het ontwerp wèl aanvaardbaar,
bouwd om ons uit het moeras der
plannen en adviezen te helpen, waar
door een goede grondslag is verkregen
waarop langs nieuwe wegen de rust
ter zake van 'net verbroken evenwicht
in de financieele verhouding kan wor
den bevorderd. Dat was feitelijk een
goede karakteristiek van de houding
der Kamer jegens het ontwerp. En
's ministers betoog kwam hierop ook
weer neer, toen hij de diverse klagers
beantwoordde, want hij zeide: „Boven
dien is het huidige ontwerp geen grond
wet". Met andere woorden, als de prak
tijk het nuttig en noodig doet blijken,
kan er immers nog gemakkelijk wat
veranderd of aangevuld worden. Dit
is maar een begin, een grondslag. Dus.
Alleen moest men niet aan de grondbe
ginselen gaan tornen, hoopte minister
de Geer.
tengevolge van de zome-rwarmte. over
wint men spogdicp-door het gebruik
Van een paar,
Gj^zën Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drog.
|l>
den voorkant merkte ik een bleekgroen
papier met de woorden: „Londen (Cha
ring Gross) naar Parijs, via Calais";
alle anderie kanten van den kofter wa
nen ten eenenmale ongerept. Ik nioel
hier aanstippen, dat, men een sloten
maker had ontboden, die, na hét" slot
nauwkeurig te hebben onderzocht, ver
klaarde, dat de door mejuffrouw Simp
son aangeewzen sleutel, onmogelijk ooit
kon gebruikt zijn om den bewuster
koffer te openen of te sluiten. Toen
men de jonge dame zulks mededeelde,
beweerde zij eenvoudig dat de sntnd
loog.
Ik staarde een poosje naar den kof
fen, zonder één woord te zeggen.
„Jij zoudt ons het geheim kunnen
ophelderen, als je maar kondt spre
ken", dacht ik. ,,Wat verberg je voot
ons? Wie wrong de ongelukkige vrouw
in je en sloot toen het dekesel over
zijn misdaad? Was ze dood of leefde
ze nog eventjes, toen jij haar opnaamt
Je zult en moet spreken" riep een stem
in mijn binnenste. Ik verkeerde in
koortsahtige opgewondenheid bij de
gedachte, dat de koffer zelf ons moest
helpen zoeken.
Plotseling kwam een denkbeeld in
mij op. Ik verzocht mijnheer Tasset
vuorziclrtife de plakbriefjes er af te
^^)oor Zon Verbrande Huid^
Doorzitten bij Wielrijder» eh Stukloopen van
Huid en Voeten, verzachten geneest men met
Dooien 30-60 en 90 ct. Tube 80 ct-
Bij Apoth. en Drogisten
FRANKRIJK.
De hitte te Parijs.
Vrijdag moet het te Parijs ondraag
lijk warm zijn geweest; heel veel men-
schen zag men met waaiers over
straat loopen, ook mannen maakten van
het voorwerp, waarbij men aan vrouwe
lijke elegance denkt, een druk gebruik.
Op het ïtuk van kleeding werden won
derlijke dingen vertoond door menschen
die het in 3e gewone menscllelijke
uitrusting niet meer konden uithoden.
Zoo was er een radicale chauffeur, die
in pyamqs gekleed 's ochtends' het war
me plaatsje achter het stuur van zijn
taxi innam. De toevloed naar de zwem
baden in de Seme was zoo groeit,
dat de politie den stroom van zwemlus-
tigen in een keurige queue moest kana-
liseeren. Vrijdagnamiddag echter tegen
een uur of vijf begon de lucl\t - te
betrekken en weldra bhrstle er eenhevig
onweer met stortregens los, dat ver-
frissching en allerlei overstrooming
bracht. Taxi's werden bestormd, de
café's raakten overvol met menschen
die een schuilplaats zochten tegen het
verschrikkelijke weer en duijzend da
mes, die haar dag waren begonnen' in
de liefelijkste, ragdunne zomerjurkjes
en door de wolkbreuken werden over
vallen, zagen er uit ajw \«ertjronken
poesjes.
Noodweer in Frankrijk.
Een hevig onweer heeft Donderdag
boven Valenciennes en omgeving ge
woed en den geheelen oogst binnen
enkefe minuten vernieid. L,e draden
van de electrische geleidingen werden
stukgeslagen en telegraafmasten om
gerukt. lusschen Beaumont en Mont-
meyran werd de spoordijk beschadigd,
zoodat het verkeer gestaakt moest wor
den. Van het kasteel van Montmeyran
zijn d,e steuninuren ingerstort.
o
weeken, om te zien, of er wellicht an
deren onder verborgen waren. Mij haal
de zijn scnouders op. Ik geiooi, uat luj
oen kotier niet duride aanraken.
„De mogelijkheid oestaat toch"t
drong ik bij tieiii aan. „Bedenk ook,
dat de zaak nu eenmaal in uwe handen
is. Welk een voldoening zou het voor
u zijn, als ge iéts van belang ontdektet
alvorens de zaak naar den rechter van
instructie gaat. U is immers gerechtigd
dat te doen, niet waar
„Zeker, volkomen er toe gerechtigd".
„Welnu, haast u dan. Ik neb er een
voorgevoel van, dat het de moeite zal
loonen".
Min of meer schoorvoetend bewillig
de hij er in.
Wij namen eerst het briefje: „van
Londen naar Parijs" onderhanden en
begonnen dat op de gebruikelijke wij
ze los te weeken. Dat is altijd een
geduld-werkje, een vervelende arbeid,
die nochtans de grootste zorgvuldigheid
vereisebt Eindelijk liet het papier los
en niets dan de gladde, zwarte opper
vlakte van den koffer kwam te voor
schijn. Dit was een teleurstelling, maar
ik overre,edde de twee Franschen met
nieuwe energie aan het andere briefje
te beginnen, de groote P. op witten
grond. En dezen keer werd hun moeite
NAVORDERING
VAN INVAL1DITEITSPREMIE.
De aandacht van belanghebbenden
wordt er nogmaals op gevestigd, dat
door de laatste wijziging van de In
validiteitswet bij navordering van on
voldoende premie, deze premie wordt
verhoogd met 10 pCt
Het is dus van het grootste belang
de zegels van de (uis.'e waarde op tijd
te plakken.
Eemge weken geleden heeft de Rijks-
landbouwinterschool te Goes de eind-
lessen van den tweejarigen winiter-
cursus gehouden en dezer degen beëin
digden ook de beide lagere landbouw
(dag)scholen in onze provincie, die te
Axel en te Schoondijke, hare lessen.
Er zal dus wederom gelegenheid zijn
voor een aantal boerenzoons om de
vrijgekomen plaatsen in te nemen. Ver
wacht mocht worden, dat het storm zou
loopen, doch men wijst ons er op, dat
dit ten eenenmale niet het geval is. Hoe
is het toch mogelijk, vragen wij ons af,
want moest in deze tijden niet iedere
landbouwer, die een zoon heeft, ,die
van plan is het landbouwbedrijf te
gaan beoefenen, de voorwaarden stel
len: „Eerst het landbouwonderwijs vol
gen, eerst naar de lagere landbouw
school of nog beter eerst naar Goes.
Dat i s mijn plicht en „jou belang".
Is het immers uit een algemeen maat
schappelijk oogpunt gewenscht, dat een
jonge landbouwer zich zooveel mogelijk
ontwikkelt, de steeds voortschrijdende
hoogere technische eischen, die de uit
oefening van het moderne landbouw
bedrijf stelt, en bij uitbreiding van de
tuinbouw in deze streken in hooge mate
zal stellen, maken het noodzakelijk, dal
de landbouwer van het heden en van
de toekomst naast degelijke practische
ervaring beschikt over een flinke dosis
theoretische vakkennis.
Er is vrijwel geen enkel beroep,
waarin men het ver zal brengen zondel
een theoretischen grondslag en zou hel
beroep van den landbouwer dan een
uitzondering zijn? Het is nog wel niet
beloond, wanneer men zulk een nietig
resultaat een belooning kan noemen.
Onder het witte papier bevond zich een
ander. Ik hield den adem in, toen het
langzaam zichtbaar werd. Het was een
gewoon briefje, zooals de wegers aan
de spoorwegstations er op plakken,
en bevatte slechts drie woorden in
groote gedrukte letters: „Greenwich
naar Southend" anders niets.
Anders niets? Zorgvuldig draaide ik
den koffer naar het licht der flikkerende
gasvlam en toen ik hem daar dicht bij
hield en mijn oogen er op vestigde
alsof ik van dat kleint papiertje, dal
wij zoo onverwacht gevonden hadden,
het geheim wilde aflezen, ontdekte ik
plotseling in den eenen hoek twee kleine
letters, met jpotlood geschreven, die
door den lijm of den stijfsel van het
bovenste biljet half waren uitgewischt.
Het waren de letters P. H.
Ik zette den koffer weer neer; het
duizelde mij, ik wist 2elf niet waarom
„Deze koffer kwam van Southend",
zeide ik, zoo bedaard het mij mogelijk
was.
„Juist, hernam Leo, „dat klopt met
het getuigenis van het dienstmeisje".
Bijna werktuigelijk draalde ik den
koffer nogmaals om en, terwijl ik eenl
ge verstrooide opmetkjjigen over dc
zoover, dat hij, die Uc gcwcuachtc
diploma's bezit, het allereerst in aan
merking komt voor een vrijkomend be
drijf, doch de waardeering van hat
diploma R.L.W.S. is in de laatste 2(1
jaar wel zoodanig gestegen, dat men
er als landbouwer trotsch op mag zijn.
Bij zeer vele oud-leerlingen kan men
in de bedrijfsuitoefening de resultaten
bespeuren van dc toepassing van ver
kregen kennis in de practijk.
o
Het landbouwonderwijs heeft vooral
hjerom beteekènis, omdat het leert „liet
hoe en waarom" en een inzicht geeft
in verschillende vraagstukken, die bij
de cultuur van gewassen en het houden
van vee zich voordoen, welke vraag
stukken men later kan toetsen aan de
ervaring, waardoor men aan de oplos
sing van nog onopgeloste problemen
zal kunnen medewerken.
Breedere kennis geeft liefde voor
het werk en dat is een factor, die in
het pratische leven zoo vaak wordt
verwaarloosd. Toch is deze liefde voor
het beroep vaak de stuwkracht, die
groote dingen tot stand brengt. Nn
zijn er wel is waar ook in d!en land
bouw personen, die boer zijn geworden,
omdat het nu eenmaal niet anders kon,
er voor hen geen anderen weg open
stond of de ambitie voor een ander
werk ontbrak. Zij zien hun bedrijf én
kel als een noodzakelijkheid om aan
den kost te komen, voelen hun beroep
niet als hoogstaand en volwaardig en
zullen niet trachten dit op te voeren
of om uit hun bedrijf te halen wat
er in zit.
Van hen die de ware liefde voor het
boerenvak missen, kan niets verwacht
worden, dat zij hun kinderen datgene
mede zullen geven wat in hun later
boerenleven van zoo onschatbarr waar
de is, n.l. goed onderlegde vakkennis.
Maar er zijn gelukkig zoovele ande
ren.
En nu dient er voor gezorgd, dat de
geest van onverschilligheid, van slap
heid en gemis van energie zich niet in
ons landbouwleven voltrekt. Immers de
toestand is verre van gunstig en aan
de toekomstige bedrijfsleiders zullen
hooge eischen worden gesteld om hef
hoofd boven water te kunnen houden.
In de komende jaren zal krachtsont
wikkeling worden gevraagd, er zal ge
zocht moeten worden naar nieuwere
werkmethoden in schier elk onderdeel
van het landbouwbedrijf. Daar waar
onze landbouw een voorsprong beeft
boven die in andere landen, zullen wij
deze moeten trachten te behouden, is
er achterstand dan zal die binnen den
misdaad maakte, deed ik mijn best die
(wee verbleekte letters in mijn geheu
gen te griffen. Ik zou moeilijk hebben
kunnen zeggen, waarom, ik dat deed, of
waarom ze mij zoo boeiden; ik voelde
nog slechts, dat ik d aaraan een houvast
had, welke later zou blijken het vrije
einde van een verward kiuwe.i te zijn.
Mijn voorgevoel bedroog zich niet.
Van het begin tot het einde hing de ge
schiedenis der ontdekking van den
moord aan deze twee letters.
Ik maakte haast om naar huis te ko
men, teneinde ze aan het papier te
ketenen, alvorens de herinnering daar
aan verflauwde. Ik nam derhalve iet
wat gejaagd van de twee Franscke
ambtenaren afscheid.
„Wanneer u een raad van mij wilt
aannemen", zeide ik bij mijn vertrek,
„draag dan vooral zorg, dat het briefje
niet bevlekt of beschadigd wordt. Het
is een punt van uitgang.
De Franschen keken elkaar beteuterd
aan. Van dat oogenblik af werkten wij
in verschillende richtingen. Dc Engel
Sche autoriteiten deden haar best, maar
er stonden haar groote moeilijkheden
in den weg en zij konden zich niet
beroemen op groot succes bij het op
sporen van den moordenaar.
(Wordt vervolgd),.
