200
M
100
10
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
pupaü^l
let nieuwe geluid inzake
ontwapening ter zee.
VOGELVRIJ.
j^amevVvomek.
Buitenland.
BRESKENSSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden 1.25 franco p. post f 1,40
Advertentieprijs ran 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU
voorbeen E. BOOM-BLIEK
BRESKENS
Telefoon
No. 21
Postgiro
70179
Abonnements-Advertentles zeer billik tarief.
Advertenties worden aangenomen tot a 11 e r 1 jj k
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
37e Jaargang
Woensdag 8 Mei 9
Nummer 3426
GRATIS verzekering
voor deabonné's tegen
ongelukken voor:
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gld. bij dood mp gld. by verlies tra gld. bij ver- ie gld. bij ver- gld. by ver
door van een nil lies van een 411 lies van een Xh lies van een
een ongeluk. I® hand of voet. oog. duim. wijsvinger.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de O r'evalien-Verzekering-Maatschapplj „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld. by verlies
van eiken
anderen vinger.
„Laten wij allen deze gele
genheid idie ons voor een nieuw
begin gegeven is, met beide han
den aangrijpen, en voorwaarts
gaan met nieuw vertrouwen en
een nieuwe hoop. „STANLEY
BALDWIN, over het Ke,log-pact.
De conferentie van de voorbereiden
de ontwapeningscommissie te Geneve
heeft inderdaad, tegen de verwachting
in, een verrassing opgeleverd, welke
de vooruitzichten voor de ontwapening
ter zee eensklaps veel bemoedigender
heeft gemaakt, dan gedurende vele ja
ren het g eval was. Al was men over de
vorderingen inzake de oplossing van
tiet ontwapeningsprobleem te land min
der tevreden, dat neemt toch niet weg,
dat de verrassing, door den Ameri-
kaanschen afgevaardigde Gibson be-
fpicj, in breede kringen tot nieuwe hoop
yoor de oplossing van het vlootbeper-
kingsvraagstuk heeft geleid, en daar
mee het geheele ontwapeningsprobl.em
in een atmosfeer heeft geplaatst, die
goede kansen biedt voor vruchtdra
gende besprekingen. Zooals bekend,
kwam het Amerikaansche voors.el hier
op neer, dat men niet alleen vlootbe-
perking toepast, doch tot een drasti
sche inkrimping van de bewapening
ter zee zou overgaan, over de geheele
linie, alle categorieën omvattend. De
totale tonnage zou voor elke vloot vast
gesteld dienen te worden, en binnen de
grenzen van deze totale tonnage zou
dan een bepaalde verhouding aange
geven worden voor de vier caiegoriëen
van schepen, n.l. slagschepen, vlieg
tuigmoederschepen, kruisers en onder
zeeërs. Als aanvangspunt voor nieuwe
besprekingen wordt dit zeer gunstig
beoordeeld. Het opmerkelijke van de
heele zaak is echter nog, dat aldus de
vlootbeperkingsonderhandclingen her
opend zouden worden binnen het kader
van de Voorbereidende Commissie van
den Volkenbond te Genève. Wo.dtdaar
in overeenstemming verkiegen, dan kun
(ten de nadere details besproken wor
den in de ontwapeningscenferentie zelf.
Dit nu is volkomen in overeenstemmnig
met liet standpunt van den Volken
bond, welke zich in 1927 dit vraagstuk
onttrokken zag worden door de onver
wachte uitnoodiging van Coolidge tot
een drie-inogendhed.n ci.n eren ie. We.-
FEUILLKTON
14,
En Wiesinger nam het voorstel aan,
en beide mannen bezegelden toen hun
ne gelofte met een handslag.
Tot dusver had de gestorven vriend
fdjne belofte n iet vervuld, en zoo, meen
de de opperhoutvester tot nu toe toch
gelijk te hebben gehad.-
Maar wat was dat? Ontwaakten op
dit oogenblik de zonderling fluisteren-
de stemmen in het zacht jdoor den
wind bewogen riet niet weer, die den
houtvester schenen toe te roepen, niet
verder te gaan, maar om te keeren?
Sw.En het vreemde licht, dat plotseling
op het zwarte water viel? Fel-
seck zag omhoog, en het was hem, als
of een nevelachtig lichtbeeld bovenden
donkeren poel zweefde dat zich tot
eene menschelijke gedaante scheen te
Verdichten, die waarschuwend de han
den naar hem uitstrekte.
Door een geheimzinnigen angst be
vangen ontvluchtte Felseck dit akelige
oord en zocht de plaatsen, waar de
boom en het dichtst op elkaar stonden,
\Jce, zooals bekend, op nie^s uitliep.
Al zou men nu kunnen beweren, dat
ipr niet onmiddellijk tastbare resultaten
van Gibson's rede te verwachten kun
nen zijn, dat neemt niet weg, dat het
een uiting is van een geheel nieuw stand
punt van officieel Amerika, welke zeer
hoopvol vóór de toekomst is Er is van
bepaalde zijde gezegd, dat de nieuwe
president Hoover een Wilson-politiek
ten opzichte van Europa wil voeren,
dat is vriendschappelijke samenwerking
tusschen de landen tot de uiterste grens
Inderdaad schijnt men van Hoover, s.ei
ker nog dan van de overigens ook in
dit opzicht zeer gewaardeerde Coolidge
een onvermoeide en inspiree ende ac
tie voor de daadwerkelijke wereldont
wapening en verzekering van den we
reldvrede door het smeden van inter
nationale vriendschapsbanden te mogen
verwachten. Het feit op zich zelf al,
dat hij geen gelegenheid laat voorbij
gaan om over den vrede te spreken en
de vredesactie aan te moedigen en te
bevorderen, wijst in de richting. Want
met Briand zou men kunnenzeggen
Indien gij vrede wenschc, moet gij n et
sphuw zijn ten aanzien van het woord
„vredefen ik zou zeggen, dat hij
die vrede wil, meer van vrede moest
spreken dan van oorlog. Het oude
„Si vis pacem, para bellum", wie den
vrede wil, bereide zich ten oorlog, heeft
zijn nutteloosheid en absolute onwaar
heid nu wel afdoende bewezen.
Het gezonde inzicht en de fijne, intei
nationale geest, die Hoover kenmerken,
en die ongetwijfeld van groot belang
zijn yoor de geheele wereld - gezien
nu al weer de jongste verrassing dooi'
Gibson - 'komen heel mooi uit in een
slechts door weinigen hier te lande
genoten zinsnede uit zijn iin^ugurale
rede, welke luidt: Het is onmogelijk,
mijn iandgenooten, om van den vrede
te spreken zonder diepe ontroering. In
duizenden gezinnen in Amerika, in mil-
lioenen gezinnen over de geheele we
reld, vindt men een ledige stoel. Het
zou wel een schaamtevolle bekentenis
van onze onwaardigheid zijn, indien
zou blijken dat we. de hoop hebben
opgegeven, waarvoor al die mannen
stierven. Zeker is de beschaving oud
genoeg, zeker is de menschheid rijp
genoeg, zoodat we in onzen tijd een
weg naar duurzamen vrede behoore.i te
vinden. In het buitenland, in het Oosten
en het Westen, zijn naties, wier zonen
hun ibloed vermengden met dat van
onze zonen op het slagveld. De meeste
van deze naties hebben bijgedragen tot
ons ras, onze cultuur, pirze kennis, onze
vooruitgang. Aan een daarvan ontlee-
nen wij zelfs onze taal en van vele
van hen een groot deel van den geest
onzer instellingen. Hun wonsch naar
vrede is even diep .en oprecht als tic
tynize
Floris C
mr i.
smaakt als room
t£L
waar geen zachte straal der opkomen
de maan doorheen kon dringen.
Hijgend en ih zweet badend bleef
de opperhoutvester eindelijk staan.
Daar daar kronkelde zich de
Moritzweg, dien hij ook Balder had
aangeraden in te slaan.
Hier was het woud het- dichtst en
men was het zekerst, niet door. een
bespiedend oog ontdekt, te worden.
Vooral heden was de grootste voorzich
tigheid noodig, want de volle maan
scheen helder, en er heersente overal
zulk een stilte, -dat men het gëruisch
van een van den boom neervallend blad
kon vernemen.
Slechts hier en daar liet-een woudr
uil diep in het woud zijnet leelijke,
klagende stem hoorenoverigens was
het echter zoo stil in het rond als op
een kerkhof.
Nu was Felseck in de buurt van den
Hubertuseik aangekomen.
Hij wierp zich op den -grond jieer
en kroop op handen en v.oeten voor
waarts door het dichte kreupelhout. Hij
moest met de grootste voorzichtigheid
voorwaarts dringen, want ook het ge
ringste geluid kon hem verraden.
Nu waagde hij het, zich een beetje
opterichten om rond te zien.
Eene heete bloedgolf vloog hem naar
Nog steeds: het Rijk en de ge
meenten - Een lang verhaal, met
vele auteurs, doch ministe. de
Geer wenscht geeii concurrentie.
Nadat de Eerste Kamer met een zeke
re mate van geestdrift het Kellogg-'
pact z.h.s. aangenomen had, vroeg de
Tweede Kaïner onze belangstelling
weer voor het lange verhaal dat wets
ontwerp tot wijziging van de finau
cieele verhouding tüssbhen rijk en ge
meenten heet. Bijna iedereen wijde er
een stukje bij verte.len. maar per slot
van rekening bleef het verhaal, met
eenige min belangrijke veranderingen,
zooals minister de Geer het geschre
ven had. Ritsjes amendementen wer
den verworpen. Van handhaving van
de gemeentelijke inkomstenbelasting
wilde z.exc. niets hooren. Dat Has
volmaakt in strijd met den opzet van
het ontwerp, dat juist bedoelde de
schreeuwende ongelijkheid van plaat
selijken belastingdruk uit de roeien.
Van wantrouwen in de gemeen .en was
geen sprake. Ook tegen een gelimi.
teerde gemeentelijke inxomstenl el. sting
had de minister principieel bezw'aa'r,
omdat daardoor de kiem zou gelegd
worden voor de herleving van de ei-
lende, waarin we ons thans bevinucn.
Principieel zou daarmee het hek van
den dam gaan. Men had nu wel be
weerd, dat ook een gelimiteerde op
centenregeling op de fondsbelasting
wordt ingevoerd, doch met een der
gelijke regeling zal nooit zoo zwaar
gezondigd kunnen woiden als met een
eigen inkomstenbelasting. En de Re
geering zou zich niet verantwoord ach
ten, indien dit euvel niet met wortel en
tak werd uitgesneden. De kosten van
het ontwerp (20 millioen) zijn gerecht
yaardigd. Wat nu de dekking hiervan
aangaat, ja, dat was nog ietwat vaag.
De regeering heeft nog steeds de hotel-
belasting en de weeldevertering'sbelas
ting in reserve kunnen houden. Of dit
/nu pok nog zal kunnen blijven, is niet
met absolute zekerheid te zeggen. Mi
nister de Geer verklaarde, dat dit zou
afhangen van den loop der middelen in
1929 en 1930, den loop van den rente-
standaard, het program van het in Sep
tember optredend kabinet ea of er nog
initiatiefoiitwerpen uit de Kamer te
wachten zijn. Zoodat men dan maar zal
moeten afwachten. Het kan vriezen,
maar het kan dooien ook.
Zooals opgemerkt, vooralsnog kwa
men er geen ingrijpende wijzigingen
tot stand. Bij de artikelsgewijze behan
deling vielen heel wat amendementen
onder het mes van den stemming-beul.
Zeker, er werd ook wel wat aangeno
men of overgenomen door den minis
ter. Daaronder was o.a. een amende
ment Kampschoër (r.k.) om aan 1de
gemeenten uit te keeren 25 pCt. van de
jaarwedden van burgemeester en sec
retaris tot een maximum van f 3000, m
plaats van 50 pCt. tot een maximum
van f 2500. De Kamer nam ihet aan
met 39 tegen 26 stemmen, waardoor
de kosten van het wetsontwerp met 7
ton zullen worden verhoogd. Een amen
dement-ter Laan, strekkende om deuit-
keeringen aan de gemeenten niet te
limiteeren, werd met 56 tegen 21 stem
men verworpen. Neen, minister de
Geer liet niet aan zijn principe tornen.
En van de classificatie moest men oolf
afblijven.. Zoodat een amendement-v. d.
Tempel, cie de voorgestelde classifica
tie aer gemeente wilde laten vervallen
en gehuwden met een zuiver inkomen
van f800'wilde vrijstellen van de ge^
meentefondsbelasting ook den helden
dood op het slagveld der politiek stierf
met 52 tegen 25 stemmen. En hetzelfde
lot trof een amendement-Bulten, om
het zuiver inkomen van on gehuwden ter
berekening van hun aanslag te verhan
gen met f200, f300 en f400 resp in
de eerste, tweede en derde kiasse ge
meenten. Al was de stemmenverhou
ding hier anders, n.l. 41 tegen 35 stem
men. i
Een welgemeende aanval op de be
drijfsbelasting werd er ook gedaan, n I.
door den heer Kortenhorst, die bij -
later ingetrokken - amendement voor
stelde deze bevoegd he'd der gemeen .en
te schrappen. Maar, zei minister de
Geer, die belasting kon toch niet ge
mist worden, omdat dit ontwerp o.a.
beoogt de gemeentelijke heffingen meer
het hoofd.
Daar stond Balder roerloos, als
een standbeeld en luisterde op zijn
geweer leunend in den stillen nacht.
Het-volle licht der maan viel op zijne
gestalte en Felseck kon duidelijk zijne
gelaatstrekken herkennen, waarop een
diep, innerlijk verdriet te lezen was.
Hij had Klaartje zoo vurig en innig
bemind, hij had zich "net leven aan de
zijde van het lieftallige meisje zoo
schoon voorgesteld, en nu was dat al
les, alles voorbij.
Al zijne schoone verwachtingen en
d/oomen waren voor altijd vervlogen.
Wel was hij nu een vermogend man,
floch wat hielp hem al dat goud, dat
hij had gewonnen, wat hielp net
jiem? nu het harde noodlot nemeen
hart had ontrukt zonder welks bezit
het leven hem leeg en vreugdeloos toe
scheen
Klaartjes beeld scheen op dit oogen
blik weer voor zijne ziel te staan, het
dook steeds weer voor heni op, hoe
zeer hij er zich ook tegen verzette, als
een lichtendeengel, naar welken hij
verlangend de handen uitstrekte, maar
die zich voor altijd van hem had afge
wend.
Zuchtend streek Balder over zijn
voorhoofd, alsof hij alle gedachten wil
de verjagen, die hem zoozeer pijnigden
en kwelden.
Niettegenstaande dit stille, vreedza
me, in zich zelf gekeerde wezen, dat
slechts diepe smart verried, verscheen
Balder op dit oogenblik den opperhout
vester als een b'ooze, vreesêüjke demon,
die zich gereedmaakte, zijn gansche
levensgeluk met een slag te vernietigen.
Waar moest hij de reusachtig groote
sommen vandaan halen, welke deze
vreeselijke man van hem verlangde
En deed hij zijn zin niet, dan was hij
verloren, veroordeeld, gebrandmerkt
voor de geheele wereld! Een misdadi
ger, waarvan allen, die hem 'nu achtten
en vereerden, zich met afschuw en
ontzetting afwenden; en wat het ver
schrikkelijkst was, de liefde van zijn
kind zou hij verliezen, van het eenige
wezen, dat hem in zijn ongeluk was
overgebleven!
De vreeselijke demon, die door het
blinde noodlot was uitverkoren, om
hevm en zijn kind in khet (Verderf te
storten, moest weg, in elk jgevtal weg!
Hij moest onschadelijk, Onschadelijk
gemaakt worden voor altijd I
Felseck omklemde nu vaster het ge-
Weer en beproefde in knielende hou
ding een steunpunt te vindert, om ze
kerder te kunnen schieten.
te doen aansluiten aan de vaste outilla
ge der gemeenten.
De forennsen zullen intusschen
lichtelijk nijdig naar meneer Oud kijken
Immers hij diende een amendement in
om de gemeenten de bevoegdheid te
geven tot het heffen van een woonfo-
rensenbelasting. En nadat eerst door
een misverstand bekend was gemaakt,
dat het verworpen was met 41 tegen 3?
stemmen, bleek later dat het juist was
aangenomen met 37 tegen 36 stemmen.
Dus juist op het nippertje.
Dan was er meneer v.d. Tempel, die
het maximum aantal opcenten dat de
gemeenten op de fondsbelas ing mogen
heffen wilde bepalen op 120 pCt., in
plaats .van 80 pCt. Verschil samen
deelen, dacht de minister zeker. Want
hij gaf tenminste meneer Smeenk (die
80 pCt. ook te weinig vond) in over
weging er 100 pCt. van te maken.
Ook nam de minister een paragraaf
terug, waarin werd bepaald, dat de pro
vincie 50 pCt. moest bijdragen bij
steunverleening door het rijk aan een
noodlijdende gemeente. De heer van
Voorst tot Voorst had hiertoe de kat
de bel aangebonden. Maar zei de minis
ter, hij kon toch niet beloven, dat de
regeering nooit meer steun zal vragen
aan de provincie in zulk een geval.
Politicus.
Doorzitten I j)
bij Wielrijdej
BELGIË.
Ward Hermans
Ward Hermans, de Vlaming, die zulk
een rol speelde in de ,zaak van de
fJtrechtsche publicaties, die langen tijd
in ons land zich schuil hield, hiaar
tenslotte naar België terugkeerde en
zich bij de politie aldaar aanmeldde,
heeft zijn volkomen vrijheid van be
weging behouden. Evenals de beruchte
Frank loopt ook hij ongestoord in
België'rond. Het mag zonderling lijken,
maar 't is zoo. Alleen heeft men hem
den eisch gesteld, dat hij liet ,land
niet zou verlaten, m.a.w. niet zou vluclt
ten. Hij heeft hierop geantwoord: na
tuurlijk niet, want ik ben juist terug
gekomen om te getuigen. Vóór de
verkiezing zal er, naar hij verwacHI,
niets tegen hem ondernomen worden.
Hij herhaalde, dat de behandeling voor
Hierbij gleed hij uit en deed de hem
verbergende slruiken ritselen.
Balder schrikte op uit zijn gepeins
en wendde zich, het geweer gereed om
te schieten naar de richting, vanwaar
het geruisch was gekomen.
Nu was het de hoogste tijd voor de
noodlottige daadj
Felseck legde zijn geweer aan de
wang, een .Tuide knal volgde, en
eenige schreden vooruit tuimelend zakte
Balder ineen. Eenige oogen-
blikken stond de opperhoutvester als
verlamd, toen wankelde hij voor
waarts, naar de richting waar het
roerlooze menschenlichaam lag.
Onderzoekend boog hij zich over hem
heen, terwijl zijne bevende lippen flui
sterden: „Het is geschied, hij be
weegt zich niet meer.
Midden in het hart getroffen I
God moge hem en mij-een genadig
rechter zijn l"
Bij deze woorden stond de houtves
ter op, om snel te vluchten; maar
zijne beenen schenen zwaar als Uood
en het was hem, als verkeerde hij in
een somberen, akeligen droom, waar
uit hij niet kon ontwaken.
I wordt vorvoiad}
