ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
i1j>nrUROL
Buitenland.
Een vriendenoffer.
Binnenland.
BRESKENSSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden 11.25 franco p. poit f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent 1
Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker uitgever J. C. LE BLEU
voorheen E. BOOM-BLIEK
TNo,02°in BRESKENS P»»*1™
Abonnements-Advertentles zeer billijk tariet.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
37e Jaargang
Woensdag 23 Januari 1829
Nummer 3398
OR ATI S verzekering gulden bij levens- jaa gld. bij dood gld. bij verlies mm gld. bij ver- i a gld. bij ver- mm gld. bij ver- ja gld. bij verlies
voordeabonné'» tegen 9110 lange ongeschikt- 1 (JM door 7H vaneen nil lies van een t+M lies van een /Q lies van een IU van eiken
ongelukken voorW»» held tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger.
De risico van bovenstaande verzekering Is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij .Fatum" te 's-Oravenhage.
Dr. Borms in vrijheid.
De „Schelde" bevat een boodschap
van August Borms uit Merxem aan
„de Vlaamsche broeders en zusters",
die aldus begint
„De Belgische verdrukkers hebben
eindelijk de gevangenispoorten moeten
openen, waar gij jarenlang op gebeukt
hebt, en die de 83 duizend Antwerp-
sche kiezers ten laatste zoo duchtig
rameiden".
Hij zegt dan verder o.a. dat de
„volksbedriegers" de Vlamingen „nu
weer hebben afgescheept met een
wetje, dat zooveel op amnestie gelijkt
als de Gentsche Norfbarak op de vol
ledige Vlaamsche Hoogeschool. die
door de activisten tijdens den oorlog
werd tot stand gebracht, om Vlaan
deren, onverduitscht, onverfranscht te
houden.
„Zoo was alles wat wij, dikwijls na
harden strijd, van de Duitschers ver
overden, Vlaamsch door en door, een
vaste grondslag, waar we de welvaart
van heel ons volk zouden hebben kun
nen op bouwen."
Borms verklaart het thans als zijn
taak te beschouwen „de oogen van ons
misleid Volk te openen voor dat be
drog, zijn sluimerend rasgevoel herop
te wekken, Vlamingen te vormen die
op het historische uur zullen bereid
zijn, zonder gevaar noch vrees, over
te gaan tot de reddende daad."
Hij verzekert zoo noodig zijn leven
voor Vlaanderen te zullen geven in de
wetenschap dat hij op de Vlaamsche
broeders en zusters zal mogen rekenen,
„vooral om mijn dierbaar gezin te
steunen, zooals gij dat menschlievend
hebt gedaan gedurende mijn tien ge
vangenisjaren."
Borms eindigt met een „leve Vlaan
deren" en voegt er „met onzen be
treurden hoofdman, Dokter Deplea"
bijHeil Groot-Nederland.
Vrijdagavond is in de zaal „de
Vlaamsche Leeuw" te Brussel een
eerste kleine huldebetooging gehouden
ter eere van dr. Borms. Hoewel geen
ruchtbaarheid aan deze bijeenkomst
was gegeven, waren toch een buiten
gewoon groot aantal Vlamingen aan
wezig. Aan dr. Borms, die toegespro
ken werd door het Vlaamsch-nationale
Kamerlid voor Antwerpen, Herman
Vos, bracht de menigte een ovatie,
die minuten duurde. Incidenten deden
zich niet voor.
FEUILLETON
27.
Roman van Lothar Brenckendorff.
„Uw vriend is een aangenaam, ge
zellig mensch", zei mevrouw Hala. „Is
het onbescheiden, naar zijn beroep te
vragen
Gerold raakte in verlegenheid en
ontwijkend antwoordde hij„VVoor zoo
ver ik weet, is hij een welgesteld man,
die geheel voor zijn genoegens leeft
en zich slechts uit liefhebberij met al
lerlei studiën bezighoudt."
„Speciaal met politiezaken, zooals uit
uw brieven blijkt. Het is een liefhebbe
rij, die ik niet erg goed begrijp."
„Die hij echter met uw familielid
deelt."
„Och, dat is eigenlijk niet hetzelfde.
Zeker heeft Gregor neiging, zich met
die dingen bezig te houden, maar dat
is nog van jongen datum en ïk zie in
het geheel niet gaarne, dat hij daarbij
Steun en hulp krijgt."
„De opdracht, die u met zijn verple
ging op u hebt genomen, is 'beslist
y geen lichte. Ik bewonder u daarom,
jpevrouw,"
In de gemeente wappert van vele
gevels de Vlaamsch-Leeuw-vlag.
Te Leuven heeft de rectorale raad
van de katholieke universiteit ten ge
volge van de vrijlating van dr. Borms
aan alle studenten-organisaties, zoowel
Waalsche als Vlaamsche, het verbod
gegeven aanplakbrieven op te hangen
of strooibiljetten te verspreiden. Ook
zijn tot ndaer order Jalle studenten,
betoogingen en optochten van welken
aard ook ten strengste verboden. Ook
in deze stad hebben zich tot dusverre
geen incidenten voorgedaan.
o
Zwendelaffaire,
In verband met een aan het licht
gekomen groote zwendelaffaire is te
Eppan bij Bolzano een echtpaar, Tau-
send geheeten, gearresteerd, dateeni
gen tijd geleden twee kasteelen ter
waarde van twee millioen mark had
gekocht, aldus wordt aan „de Tel."
gemeldt.
Tausend, die zich den titel van
doctor in de scheikunde heeft aan
gematigd, zond prospectussen rond,
waarin hij mededeelde, dat hij op
grond van een door hem uitgevonden
en inmiddels gepatenteerd procédé in
staat was goud te vervaardigen. Ten
behoeve van de exploitatie van dit
„procédé" stichtte hij onder den naam
van Maatschappij voor Chemische
Studiën, een onderneming en benoemde
zichzelf tot directeur-generaal. In
verschillende steden werden filialen
der maatschappij gevestigd.
Aan hen, die in deze onderneming
van moderne alchimisten geld wilden
beleggen, zegde hij 20 a 30 procent
rente per kwartaal toe. Hierdoor aan
gelokt, lieten talrijke personen zich er
toe bewegen, zich met groote bedra
gen bij de maatschappij te interes
seeren. Gedurende eenigen tijd be
taalde Tausend ook stipt de toegezegde
rente en hij dreef de brutaliteit zelf
zoover, dat hij een algemeene ver
gadering bijeen riep. Hierin deelde
hij mede, dat hij zou voortgaan met
dergelijke groote rentebedragen uit te
keeren, doch dat hij voor de uitbrei
ding der ondernemingen nog meer
geld kon gebruiken. Velen gingen
grif op de hun geboden gelegenheid
in en verdubbelde of verviervoudigden
zelfs hun inbreng. Een rijk bewoner
van München stortte zelfs een bedrag
van twee millioen mark in de „kas"
der maatschappij, terwijl hij zijn moe
der bewoog haar eigen deelneming te
verdrievoudigen. Tausend verstrekte
„Och, dat is niets om te bewonderen.
Ik ben in mijn leven nooit erg ver-
de jonge meisjes en jonge vrouwen
droomen, wacht ook ik nog steeds ver
geefs."
„En toch zijn er niet veel, flie zoo'n
gegronde aanspraak daarop kunnen ma
ken."
„Waarom Ik ben beslist niet beter
dan eenig ander en u hebt pr geen be
wijzen voor, dat ik misschien veel slech
ter ben dan de doorsnede der vrouwen"
„Het is een goede inrichting van de
natuur, dat ze ieder mensch zekere be
wijzen van zijn waarde of onwaarde in
zijn uiterlijk reeds mede geeft".
„Zeer mooi gezegd, en ook zeker zeer
vleiend. Maar u moet me veroorloven
aan de algemeene wettigheid van deze
uitspraak te twijfelen. Uw vriend zal
u misschien kunnen vertellen, dat het
niet steeds de hatelijke en naar 'het
uiterlijk afstootende personen zijn, die
als aangeklaagden voor de gerechtsho
ven staan".
„Waarin verdiepen wij ons toch",
zei Gerold lachend. „Wij spreken over
die twee daar, en u maakt vergelijkin
gen tusschen de helden en heldinnen (uit
justitieverhalen. is dat niet een te groote
sprong der gedachten?"
„Wie weet. Naar mijn overtuiging
zou een ieder ten minste eenmaal jn
aan de oude dame als tegenwaarde
voor haar inbreng wissels, doch bij
informatie bleek, dat hij geenerlei te
goed had op de bank, waarop de wis
sels waren getrokken.
Op die wijze kwam de zwendel aan
het licht en het echtpaar werd ge
arresteerd. In totaal zijn de geld
gevers meer dan 2.5 millioen mark
benadeeld.
o
Een complot op het spoor.
De politie te Limoges is een com
plot op het spoor gekomen, om de
bewakers van de stedelijke gevange
nis te vermoorden en de gevangenen,
o.w. eenige beruchte bandieten, te
laten ontvluchten. Toen zij een inval
deed in een café, waarin een gevluchte
arrestant werd vermoed, trof zij daar
nog twee verdachte personen aan, die
boven het café een woning hadden
betrokken. Een huiszoeking bracht
toen een brief aan het licht, waarin
een afspraak was neergelegd, om met
zes man op een avond aan de gevan
genis te verschijnen deze menschen
zouden van valsche baarden en gen
darme-uniformen voorzien zijn en
zich toegang verschaffen, waarna
men de bewaking zou onschadelijk
maken en de „kameraden", o.w. de
moordenaar Barataud, die een taxi
chauffeur om het leven bracht en zijn
wagen stal, bevrijden. De vader van
Barataud, een bemiddeld man, moet
gelden voor dit groote plan hebben
gefourneerd.
o
Zelfmoord.
Voor het restaurant „Royal" te Grau-
denz in Polen heeft een opzienbare zelf
moord plaats gehad. Een majoor van een
te Graudenz liggend regiment, die in
gezelschap van een kameraad en een
dame dit restaurant was binnen gegaan,
geraakte in een woordenwisseling met
enkele heeren aan een naburig tafeltje,
daar één hunner, een ambtenaar van
het ministerie van oorlog, de dame in
het gezelschap beleedigde. De ambte
naar werd eerst op zijn plaats gezet en
verwijderde zich uit het lokaal, doch
keerde later met een ritmeester terug
waarna een nieuwe woordenwisseling
ontstond, waarin zich ook de dame
mengde. De ritmeester verlangde, dat
het geheele gezelschap zich naar den
commandant zou begeven om het
voorval op te helderen. De majoor
weigerde dit, waarop de dame die
zeer opgewonden was, hem twee
zijn leven in staat zijn, een misdaad te
begaan. Wanneer het daartoe niet komt
wend. Op liet groote geluk, waarvan
is hij gelukkiger geweest dan hij, die
zijn demon liet overwinnen."
„In zooverre gelukkiger, wanneer de
beletselen in zijn binnenste sterker wa
ren, dan de verleiding. Maar juist deze
beletselen zijn het, waarop het aankomt.
De graad hunner sterkte bepaalt de
waarde van een mensch."
„Lfajt is een teeken, dat slechts be
wijst, dat u het kritieke oogenblik nog
niet beleefd hebt. Ik hecht niet zooveel
waarde aan uw zoogenaamde beletse
len en ik ben zeer voorzichtig lin de be
oordeeling van menschen. Waarschijn
lijk zou ik u op dien concertavond niet
minder bewonderd hebben, wanneer ik
vernomen had, dat u ten onrechte on
schuldig bevonden waart."
„Als onschuldig, waaraan Aan die
vervloekte misdaad misschien, waaraan
men mij gedurende enkele uren schul
dig heeft gedacht
„U noemt ze vervloekt. Weet u
dan door welke motieven ze gepleegd
werd
„Neen, maar Welk motief het ook mag
zijn, er is geen verontschuldiging voor
den lagen sluipmoord op een weerloo-
ze vrouw."
Ze liet haar vingers over de toetsen
klappen in het gezicht gaf. Deze het
dit zwijgend toe, doch ging naar bui
ten, trok zijn revolver en joeg zich
een kogel door het hoofd.
o
Sneeuwmassa's.
In den loop van Donderdag zijn in
den Eiffel en in het Hochwald ge
weldige sneeuwmassa's gevallen. De
sneeuw ligt op sommige plaatsen meer
dan een meter hoog en de avond-
treinen ondervinden dan ook meeren-
deels belangrijke vertragingen. Op de
hooggelegen plaatsen heerscht een
temperatuur van 8 tot 12 graden on
der nul. Aangezien uit het Westen
een diepe depressie gemeld wordt,
die regen zal veroorzaken, koestert men
groote vrees voor de gevolgen van het
snelle smelten der sneeuw en de daar
door bijna met zekerheid te verwach
ten hooge waterstanden.
Het spoorwegverkeer tusschen Ham
burg en Noorwegen, Zweden en De
nemarken, dat de laatste dagen ten
gevolge van den hevigen sneeuwval
groote stagnatie had ondervonden, is
thans weer zoo goed als normaal. De
wagen van Kopenhagen en die van
Oslo in den trein Warnemünde—Ham
burg, die volgens de dienstregeling op
Woensdagavond te 20.10 uur hoort
aan te komen, is eerst Donderdag
morgen vroeg te Hamburg gearriveerd.
jg t*.tVHAAX' -
fitmt
/y 'Ty^n springende lippen
Ddb» 30-60. Tube S0 ct-Blj Apoth. cd Drogisten
De viervoudige moord te
Groote gast.
Omtrent den gruwelijken moord op
de vier politiemannen te Grootegast
verneemt de correspondent van „de
Maasbode" te Groningen van de politie
de volgende bijzonderheden:
Nadat de vier veldwachters bij de
woning van Wijkstra waren aangeko
men, wilde deze hen niet binnen laten.
De politie begon de deur te forcee-
ren, waarop de deur, die in het midden
glijden en brak met een schrillen toon
af. Zij stond haastig op, en het was,
alsof een rilling door haar lichaam ging.
„Die eigenaardige liefhebberijen van
de beide heeren daar binnen werken,
zooals het schijnt aanstekelijk," zei ze
lachend. „Thans praten ook wij reeds
over moorden, alsof er geen andere aan
genamer stof tot gesprek was. Hoe
lang denkt u trog in Weenen te blijven,
mijnheer Gerold
„Eenige weken zal het zeker nog wel
zijn, eer ik aan al inijn verplichtingen
voldaan heb."
„Hé, dat is prettig. Het doet me ple
zier. Neemt u zich slechts in acht, dat
u de Weenscfie dames niet al te ge
vaarlijk worden. Een paar weken zijn
voldoende, om de schoonste of de fa
taalste roman te beleven."
„Daarover maak ik me geen zorgen.
De eenige roman van mijn leven ligt
achter me, en dat was een alleüaag-
sche roman; een van den onschuldig-
sten aard ter wereld."
„Dat hij de laatste is geweest, meent
u toch zeker niet. Die zich zoo zeker
voelen, verwarren zich gewoonlijk het
eerst in de strikken. U ziet er in (iet
geheel niet naar uit, dat u de listen van
een vrouw, die het goed op 4i gemunt
heeft, zoudt kunnen ontgaan. Of zoudt
u werkelijk iets van uw dwazen „Ritter
door een grendel tegengehouden werd,
boven doorboog. Veldwachter Van der
Molen gluurde daarop naar binnen,
waar Wijkstra hem met een revolver
in het hoofd schoot en Van der Molen
dood neer viel. De dader maakte
van de consternatie gebruik en glipte
met een Duitsch repeteergeweer door
de achterdeur naar buiten, waarop hij
de drie andere veldwachters in den
rug aanviel. Deze konden zich met
hun revolver niet verweren tegen den
scherpschutter en vielen als slacht
offer van hun plicht. Echter had de
veldwachter Meijer nog kans gezien een
revolverschot te lossen, waardoor
Wijkstra in de rechterhand en in het
onderbeen getroffen werd.
Alsof deze moord nog niet voldoen
de was ging de onmensch zijn slacht
offers de keel doorsnijden, waarop hij
zijn woning in brand stak en vervolgens
vluchtte.
Hij begaf zich naar de woning van
zekeren H., die op een half uur afstand
woonde en daar vertelde hij, wat hij
gedaan had. Hij ried hem daarna aan
zich te laten verbinden, waarop beiden
per fiets vertrokken. In Tolbert aan
gekomen bleek de dokter niet thuis
waarop een auto gehuurd werd en
met den chauffeur W. naar Groningen
reed. Men vervoegde zich daar aan
het R.-K. ziekenhuis. Daar wilde of
kon men den patiënt echter niet helpen,
waarop besloten werd naar het Aca
demisch ziekenhuis te gaan.
Inmiddels had de politie te Gronin
gen bericht gekregen, dat de dader
waarschijnlijk naar het R.-K. zieken
huis zou gaan of daar reeds was ge
weest.
De rechercheurs v. d. Woude en
Stiekema kregen opdracht daarnaar een
onderzoek in te stellen. Toen zij voor
op de tram staande zich derwaarts be
gaven, merkten zij het tweetal op en
kregen achterdocht, doordat een van
beiden zijn rechterhand angstvallig on
der zijn jas verborg. Ijlings verheten
zij de tram en pakten de beide man
nen onverwachts aan en grepen, om
dat zij den rechterjaszak van W. ver
dacht zagen uitpuilen direct in dien
zak, waaruit zij een met scherp gela
den browning te voorschijn haalden.
Beiden werden daarop zwaar geboeid
naar het politiebureau overgebracht,
waar hun een voorloopig verhoor
werd afgenomen. Mede dank dus het
tactisch optreden van deze beide re
chercheurs, is deze onmenschelijke
moordenaar spoedig gevat.
Zooals gemeld, bleek hij ook nog
Olaf" hebben
„U noemt hem dwaas, mevrouw Ha-
la? Is trouw een dwaasheid?"
„Soms ja. En beslist, wanneer ze
niet een levend wezen, maar een schim
aangaat."
Dat klonk bijna, alsof ze bekend was
met zijn innerlijkste hartsaangelegent
heden. En hij kon zijn verbazing niet
verbergen.
„Een wezen, dat men slechts tijdelijk
verloren heeft dat men vroeg of laat
hoopt weer te vinden, is toch geen
schim."
„O pardon. Ik dacht er niet bij, dat
ik in uw geheimen drong. Laten Ave
eens gaan zien hoever 'de heeren met
de partij staan."
Ze kwamen precies op tijd, want juist
schoof Dr. Basaroff de figuren bijeen.
„Uw vriend heeft me schaakmat ge
zet, mijnheer Gerold", zei hij. „Maar
het was een heel prettige partij, 'die
ik heb gespeeld. Iemand, die zoo com
bineert en met zooveel volharding als
Dr. Meussi heb ik nog nooit lontmoet,
U zoudt een pracht detective kunnen
zijn, mijnheer."