ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN i1j>nrUROL Buitenland. Een vriendenoffer. Binnenland. BRESKENSSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden 11.25 franco p. poit f 1,40 Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent 1 Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker uitgever J. C. LE BLEU voorheen E. BOOM-BLIEK TNo,02°in BRESKENS P»»*1™ Abonnements-Advertentles zeer billijk tariet. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 37e Jaargang Woensdag 23 Januari 1829 Nummer 3398 OR ATI S verzekering gulden bij levens- jaa gld. bij dood gld. bij verlies mm gld. bij ver- i a gld. bij ver- mm gld. bij ver- ja gld. bij verlies voordeabonné'» tegen 9110 lange ongeschikt- 1 (JM door 7H vaneen nil lies van een t+M lies van een /Q lies van een IU van eiken ongelukken voorW»» held tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger. De risico van bovenstaande verzekering Is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij .Fatum" te 's-Oravenhage. Dr. Borms in vrijheid. De „Schelde" bevat een boodschap van August Borms uit Merxem aan „de Vlaamsche broeders en zusters", die aldus begint „De Belgische verdrukkers hebben eindelijk de gevangenispoorten moeten openen, waar gij jarenlang op gebeukt hebt, en die de 83 duizend Antwerp- sche kiezers ten laatste zoo duchtig rameiden". Hij zegt dan verder o.a. dat de „volksbedriegers" de Vlamingen „nu weer hebben afgescheept met een wetje, dat zooveel op amnestie gelijkt als de Gentsche Norfbarak op de vol ledige Vlaamsche Hoogeschool. die door de activisten tijdens den oorlog werd tot stand gebracht, om Vlaan deren, onverduitscht, onverfranscht te houden. „Zoo was alles wat wij, dikwijls na harden strijd, van de Duitschers ver overden, Vlaamsch door en door, een vaste grondslag, waar we de welvaart van heel ons volk zouden hebben kun nen op bouwen." Borms verklaart het thans als zijn taak te beschouwen „de oogen van ons misleid Volk te openen voor dat be drog, zijn sluimerend rasgevoel herop te wekken, Vlamingen te vormen die op het historische uur zullen bereid zijn, zonder gevaar noch vrees, over te gaan tot de reddende daad." Hij verzekert zoo noodig zijn leven voor Vlaanderen te zullen geven in de wetenschap dat hij op de Vlaamsche broeders en zusters zal mogen rekenen, „vooral om mijn dierbaar gezin te steunen, zooals gij dat menschlievend hebt gedaan gedurende mijn tien ge vangenisjaren." Borms eindigt met een „leve Vlaan deren" en voegt er „met onzen be treurden hoofdman, Dokter Deplea" bijHeil Groot-Nederland. Vrijdagavond is in de zaal „de Vlaamsche Leeuw" te Brussel een eerste kleine huldebetooging gehouden ter eere van dr. Borms. Hoewel geen ruchtbaarheid aan deze bijeenkomst was gegeven, waren toch een buiten gewoon groot aantal Vlamingen aan wezig. Aan dr. Borms, die toegespro ken werd door het Vlaamsch-nationale Kamerlid voor Antwerpen, Herman Vos, bracht de menigte een ovatie, die minuten duurde. Incidenten deden zich niet voor. FEUILLETON 27. Roman van Lothar Brenckendorff. „Uw vriend is een aangenaam, ge zellig mensch", zei mevrouw Hala. „Is het onbescheiden, naar zijn beroep te vragen Gerold raakte in verlegenheid en ontwijkend antwoordde hij„VVoor zoo ver ik weet, is hij een welgesteld man, die geheel voor zijn genoegens leeft en zich slechts uit liefhebberij met al lerlei studiën bezighoudt." „Speciaal met politiezaken, zooals uit uw brieven blijkt. Het is een liefhebbe rij, die ik niet erg goed begrijp." „Die hij echter met uw familielid deelt." „Och, dat is eigenlijk niet hetzelfde. Zeker heeft Gregor neiging, zich met die dingen bezig te houden, maar dat is nog van jongen datum en ïk zie in het geheel niet gaarne, dat hij daarbij Steun en hulp krijgt." „De opdracht, die u met zijn verple ging op u hebt genomen, is 'beslist y geen lichte. Ik bewonder u daarom, jpevrouw," In de gemeente wappert van vele gevels de Vlaamsch-Leeuw-vlag. Te Leuven heeft de rectorale raad van de katholieke universiteit ten ge volge van de vrijlating van dr. Borms aan alle studenten-organisaties, zoowel Waalsche als Vlaamsche, het verbod gegeven aanplakbrieven op te hangen of strooibiljetten te verspreiden. Ook zijn tot ndaer order Jalle studenten, betoogingen en optochten van welken aard ook ten strengste verboden. Ook in deze stad hebben zich tot dusverre geen incidenten voorgedaan. o Zwendelaffaire, In verband met een aan het licht gekomen groote zwendelaffaire is te Eppan bij Bolzano een echtpaar, Tau- send geheeten, gearresteerd, dateeni gen tijd geleden twee kasteelen ter waarde van twee millioen mark had gekocht, aldus wordt aan „de Tel." gemeldt. Tausend, die zich den titel van doctor in de scheikunde heeft aan gematigd, zond prospectussen rond, waarin hij mededeelde, dat hij op grond van een door hem uitgevonden en inmiddels gepatenteerd procédé in staat was goud te vervaardigen. Ten behoeve van de exploitatie van dit „procédé" stichtte hij onder den naam van Maatschappij voor Chemische Studiën, een onderneming en benoemde zichzelf tot directeur-generaal. In verschillende steden werden filialen der maatschappij gevestigd. Aan hen, die in deze onderneming van moderne alchimisten geld wilden beleggen, zegde hij 20 a 30 procent rente per kwartaal toe. Hierdoor aan gelokt, lieten talrijke personen zich er toe bewegen, zich met groote bedra gen bij de maatschappij te interes seeren. Gedurende eenigen tijd be taalde Tausend ook stipt de toegezegde rente en hij dreef de brutaliteit zelf zoover, dat hij een algemeene ver gadering bijeen riep. Hierin deelde hij mede, dat hij zou voortgaan met dergelijke groote rentebedragen uit te keeren, doch dat hij voor de uitbrei ding der ondernemingen nog meer geld kon gebruiken. Velen gingen grif op de hun geboden gelegenheid in en verdubbelde of verviervoudigden zelfs hun inbreng. Een rijk bewoner van München stortte zelfs een bedrag van twee millioen mark in de „kas" der maatschappij, terwijl hij zijn moe der bewoog haar eigen deelneming te verdrievoudigen. Tausend verstrekte „Och, dat is niets om te bewonderen. Ik ben in mijn leven nooit erg ver- de jonge meisjes en jonge vrouwen droomen, wacht ook ik nog steeds ver geefs." „En toch zijn er niet veel, flie zoo'n gegronde aanspraak daarop kunnen ma ken." „Waarom Ik ben beslist niet beter dan eenig ander en u hebt pr geen be wijzen voor, dat ik misschien veel slech ter ben dan de doorsnede der vrouwen" „Het is een goede inrichting van de natuur, dat ze ieder mensch zekere be wijzen van zijn waarde of onwaarde in zijn uiterlijk reeds mede geeft". „Zeer mooi gezegd, en ook zeker zeer vleiend. Maar u moet me veroorloven aan de algemeene wettigheid van deze uitspraak te twijfelen. Uw vriend zal u misschien kunnen vertellen, dat het niet steeds de hatelijke en naar 'het uiterlijk afstootende personen zijn, die als aangeklaagden voor de gerechtsho ven staan". „Waarin verdiepen wij ons toch", zei Gerold lachend. „Wij spreken over die twee daar, en u maakt vergelijkin gen tusschen de helden en heldinnen (uit justitieverhalen. is dat niet een te groote sprong der gedachten?" „Wie weet. Naar mijn overtuiging zou een ieder ten minste eenmaal jn aan de oude dame als tegenwaarde voor haar inbreng wissels, doch bij informatie bleek, dat hij geenerlei te goed had op de bank, waarop de wis sels waren getrokken. Op die wijze kwam de zwendel aan het licht en het echtpaar werd ge arresteerd. In totaal zijn de geld gevers meer dan 2.5 millioen mark benadeeld. o Een complot op het spoor. De politie te Limoges is een com plot op het spoor gekomen, om de bewakers van de stedelijke gevange nis te vermoorden en de gevangenen, o.w. eenige beruchte bandieten, te laten ontvluchten. Toen zij een inval deed in een café, waarin een gevluchte arrestant werd vermoed, trof zij daar nog twee verdachte personen aan, die boven het café een woning hadden betrokken. Een huiszoeking bracht toen een brief aan het licht, waarin een afspraak was neergelegd, om met zes man op een avond aan de gevan genis te verschijnen deze menschen zouden van valsche baarden en gen darme-uniformen voorzien zijn en zich toegang verschaffen, waarna men de bewaking zou onschadelijk maken en de „kameraden", o.w. de moordenaar Barataud, die een taxi chauffeur om het leven bracht en zijn wagen stal, bevrijden. De vader van Barataud, een bemiddeld man, moet gelden voor dit groote plan hebben gefourneerd. o Zelfmoord. Voor het restaurant „Royal" te Grau- denz in Polen heeft een opzienbare zelf moord plaats gehad. Een majoor van een te Graudenz liggend regiment, die in gezelschap van een kameraad en een dame dit restaurant was binnen gegaan, geraakte in een woordenwisseling met enkele heeren aan een naburig tafeltje, daar één hunner, een ambtenaar van het ministerie van oorlog, de dame in het gezelschap beleedigde. De ambte naar werd eerst op zijn plaats gezet en verwijderde zich uit het lokaal, doch keerde later met een ritmeester terug waarna een nieuwe woordenwisseling ontstond, waarin zich ook de dame mengde. De ritmeester verlangde, dat het geheele gezelschap zich naar den commandant zou begeven om het voorval op te helderen. De majoor weigerde dit, waarop de dame die zeer opgewonden was, hem twee zijn leven in staat zijn, een misdaad te begaan. Wanneer het daartoe niet komt wend. Op liet groote geluk, waarvan is hij gelukkiger geweest dan hij, die zijn demon liet overwinnen." „In zooverre gelukkiger, wanneer de beletselen in zijn binnenste sterker wa ren, dan de verleiding. Maar juist deze beletselen zijn het, waarop het aankomt. De graad hunner sterkte bepaalt de waarde van een mensch." „Lfajt is een teeken, dat slechts be wijst, dat u het kritieke oogenblik nog niet beleefd hebt. Ik hecht niet zooveel waarde aan uw zoogenaamde beletse len en ik ben zeer voorzichtig lin de be oordeeling van menschen. Waarschijn lijk zou ik u op dien concertavond niet minder bewonderd hebben, wanneer ik vernomen had, dat u ten onrechte on schuldig bevonden waart." „Als onschuldig, waaraan Aan die vervloekte misdaad misschien, waaraan men mij gedurende enkele uren schul dig heeft gedacht „U noemt ze vervloekt. Weet u dan door welke motieven ze gepleegd werd „Neen, maar Welk motief het ook mag zijn, er is geen verontschuldiging voor den lagen sluipmoord op een weerloo- ze vrouw." Ze liet haar vingers over de toetsen klappen in het gezicht gaf. Deze het dit zwijgend toe, doch ging naar bui ten, trok zijn revolver en joeg zich een kogel door het hoofd. o Sneeuwmassa's. In den loop van Donderdag zijn in den Eiffel en in het Hochwald ge weldige sneeuwmassa's gevallen. De sneeuw ligt op sommige plaatsen meer dan een meter hoog en de avond- treinen ondervinden dan ook meeren- deels belangrijke vertragingen. Op de hooggelegen plaatsen heerscht een temperatuur van 8 tot 12 graden on der nul. Aangezien uit het Westen een diepe depressie gemeld wordt, die regen zal veroorzaken, koestert men groote vrees voor de gevolgen van het snelle smelten der sneeuw en de daar door bijna met zekerheid te verwach ten hooge waterstanden. Het spoorwegverkeer tusschen Ham burg en Noorwegen, Zweden en De nemarken, dat de laatste dagen ten gevolge van den hevigen sneeuwval groote stagnatie had ondervonden, is thans weer zoo goed als normaal. De wagen van Kopenhagen en die van Oslo in den trein Warnemünde—Ham burg, die volgens de dienstregeling op Woensdagavond te 20.10 uur hoort aan te komen, is eerst Donderdag morgen vroeg te Hamburg gearriveerd. jg t*.tVHAAX' - fitmt /y 'Ty^n springende lippen Ddb» 30-60. Tube S0 ct-Blj Apoth. cd Drogisten De viervoudige moord te Groote gast. Omtrent den gruwelijken moord op de vier politiemannen te Grootegast verneemt de correspondent van „de Maasbode" te Groningen van de politie de volgende bijzonderheden: Nadat de vier veldwachters bij de woning van Wijkstra waren aangeko men, wilde deze hen niet binnen laten. De politie begon de deur te forcee- ren, waarop de deur, die in het midden glijden en brak met een schrillen toon af. Zij stond haastig op, en het was, alsof een rilling door haar lichaam ging. „Die eigenaardige liefhebberijen van de beide heeren daar binnen werken, zooals het schijnt aanstekelijk," zei ze lachend. „Thans praten ook wij reeds over moorden, alsof er geen andere aan genamer stof tot gesprek was. Hoe lang denkt u trog in Weenen te blijven, mijnheer Gerold „Eenige weken zal het zeker nog wel zijn, eer ik aan al inijn verplichtingen voldaan heb." „Hé, dat is prettig. Het doet me ple zier. Neemt u zich slechts in acht, dat u de Weenscfie dames niet al te ge vaarlijk worden. Een paar weken zijn voldoende, om de schoonste of de fa taalste roman te beleven." „Daarover maak ik me geen zorgen. De eenige roman van mijn leven ligt achter me, en dat was een alleüaag- sche roman; een van den onschuldig- sten aard ter wereld." „Dat hij de laatste is geweest, meent u toch zeker niet. Die zich zoo zeker voelen, verwarren zich gewoonlijk het eerst in de strikken. U ziet er in (iet geheel niet naar uit, dat u de listen van een vrouw, die het goed op 4i gemunt heeft, zoudt kunnen ontgaan. Of zoudt u werkelijk iets van uw dwazen „Ritter door een grendel tegengehouden werd, boven doorboog. Veldwachter Van der Molen gluurde daarop naar binnen, waar Wijkstra hem met een revolver in het hoofd schoot en Van der Molen dood neer viel. De dader maakte van de consternatie gebruik en glipte met een Duitsch repeteergeweer door de achterdeur naar buiten, waarop hij de drie andere veldwachters in den rug aanviel. Deze konden zich met hun revolver niet verweren tegen den scherpschutter en vielen als slacht offer van hun plicht. Echter had de veldwachter Meijer nog kans gezien een revolverschot te lossen, waardoor Wijkstra in de rechterhand en in het onderbeen getroffen werd. Alsof deze moord nog niet voldoen de was ging de onmensch zijn slacht offers de keel doorsnijden, waarop hij zijn woning in brand stak en vervolgens vluchtte. Hij begaf zich naar de woning van zekeren H., die op een half uur afstand woonde en daar vertelde hij, wat hij gedaan had. Hij ried hem daarna aan zich te laten verbinden, waarop beiden per fiets vertrokken. In Tolbert aan gekomen bleek de dokter niet thuis waarop een auto gehuurd werd en met den chauffeur W. naar Groningen reed. Men vervoegde zich daar aan het R.-K. ziekenhuis. Daar wilde of kon men den patiënt echter niet helpen, waarop besloten werd naar het Aca demisch ziekenhuis te gaan. Inmiddels had de politie te Gronin gen bericht gekregen, dat de dader waarschijnlijk naar het R.-K. zieken huis zou gaan of daar reeds was ge weest. De rechercheurs v. d. Woude en Stiekema kregen opdracht daarnaar een onderzoek in te stellen. Toen zij voor op de tram staande zich derwaarts be gaven, merkten zij het tweetal op en kregen achterdocht, doordat een van beiden zijn rechterhand angstvallig on der zijn jas verborg. Ijlings verheten zij de tram en pakten de beide man nen onverwachts aan en grepen, om dat zij den rechterjaszak van W. ver dacht zagen uitpuilen direct in dien zak, waaruit zij een met scherp gela den browning te voorschijn haalden. Beiden werden daarop zwaar geboeid naar het politiebureau overgebracht, waar hun een voorloopig verhoor werd afgenomen. Mede dank dus het tactisch optreden van deze beide re chercheurs, is deze onmenschelijke moordenaar spoedig gevat. Zooals gemeld, bleek hij ook nog Olaf" hebben „U noemt hem dwaas, mevrouw Ha- la? Is trouw een dwaasheid?" „Soms ja. En beslist, wanneer ze niet een levend wezen, maar een schim aangaat." Dat klonk bijna, alsof ze bekend was met zijn innerlijkste hartsaangelegent heden. En hij kon zijn verbazing niet verbergen. „Een wezen, dat men slechts tijdelijk verloren heeft dat men vroeg of laat hoopt weer te vinden, is toch geen schim." „O pardon. Ik dacht er niet bij, dat ik in uw geheimen drong. Laten Ave eens gaan zien hoever 'de heeren met de partij staan." Ze kwamen precies op tijd, want juist schoof Dr. Basaroff de figuren bijeen. „Uw vriend heeft me schaakmat ge zet, mijnheer Gerold", zei hij. „Maar het was een heel prettige partij, 'die ik heb gespeeld. Iemand, die zoo com bineert en met zooveel volharding als Dr. Meussi heb ik nog nooit lontmoet, U zoudt een pracht detective kunnen zijn, mijnheer."

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1929 | | pagina 1