10
200
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR 7EEUWSCHVLAANDEREN
Een vriendenoffer.
3e Unie van Utrecht.
bij Verkoudheden en Koorts
Buitenland.
1
BRESKENSSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden 1.25 franca p. pcjt f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Bllce regel meer IS cent. ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker uitgever J. C. LE BLEU
voorheen E. BOOMBLIEK
TNo'°°!a BRESKENS
Postgiro
70179
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot u 11 e r 1 (j k
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
37e jaargang
Woensdag 14 November 1928
Nummer 3379
QR A T I S verzekering
voor deabonné's tegen
ongelukken voor:
gulden bij levens- waa gld. bij dood mm gld. bij verlies tra gid. bij ver- 11 gld. bij ver- at gld. bij ver-
lange ongeschikt- Iny door 7h van een hl] lies van een 4(1 lies van een /h lies van een
heid tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Oravenhage.
gld. bij verlies
van eiken
anderen vinger.
'3 Januari 1579 23 Januari 1929
o
Nog hield het schrikk'lijk pleit van
[dwang en vrijheid aan,
Nog droeg der Vaderen erf de
[Spaansche legervaan
En dronk om strijd het bloed van
[landzaat en van vreemden,
De kneuzende oorlogsvracht door-
[ploegde Vlaand'rens beemden,
En Neerlands weeke grond hijgd'
[onder 't wicht van wee,
Toch hield haar vlag zich op, en
[dekte land en zee.
Tollens(Overwintering op Nova Zembla).
Wanneer het jaar 1928, dat zich thans
ten einde spoedt, voorbij zal zijn, wan-
heer het jaar 1929 zal zijn aangebroken,
Staan we aan de vooravond van de dag,
waarop we kunnen herdenken het feit,
Bat voor 350 jaar de Unie van Utrecht
werd gesloten.
4 Maart 1576 overleed na een kort
stondige ziekte don Luis de Requesens
Y'Zuniga, de Spaansche landvoogd in
de Nederlanden, die nog slechts 3
jaren te voren Alva was opgevolgd.
De toestand in de Nederlanden was
voor Spanje verre van rooskleurig. Hol
land en Zeeland in opstand, de geest
van verzet in de andere gewesten toe
nemend, het Spaansche leger zelf on
tevreden en onbetrouwbaar door het
groote bedrag der achterstallige soldij.
Kans op betaling bestond er niet voor
de soldaten, want de toestand der
Spaansche schatkist was zoo ellendig,
dat 7 maanden van te voren, op 1
September 1575, Philips II alle betaling
aan de schuldeischers van de Staat
schorste.
Op 29 Mei 1576 veroverde de
Spaansche bevelhebber Mondragon nog
ÏZierikzee, maar onmiddellijk na de in
neming dier stad, kwamen zijn soldaten
(in opstand, namen Mondragon zelf
gevangen en trokken naar Brabant.
Weldra kwamen nu de muitende
Spaansche troepen uit alle deelen van
het land naar Brabant toe, waar zij zich
in én rond de stad Aalst legerden en
;van daar hun strooptochten hielden in
hetzelfde gewest, dat „tot die datum
nog weinig van de oorlog had geleden
en de woeste soldatesca dus rijke buit
beloofde. Tegenover deze aan anar
chie grenzende toestanden, stond geen
krachtig gezag.
Wel had Filips reeds in April van
Requesens' dood, zijn basterdbroeder
don Juan van Oostenrijk als landvoogd
der Nederlanden aangewezen, maar
eerst 3 November d. a. v. kwam deze
zoon van Karei V en van de Regens-
FEU1LL ETON
Roman van Lothar Brenckendorff.
„Wanneer het nu blijkt, dat hij on
schuldig is wat dan Met het zoe
ken naar de onbekende dame, die aan
juffrouw Worner een waarschijnlijk
zeer onschuldig bezoek gebracht heeft,
zullen wij niet veel opschieten, en een
ander spoor is voorloopig niet te zien."
„Neen. In een of anderen zin ver
dachte omgang schijnt de vermoorde
niet te hebben gehad. Ook voor het
aannemen van een geheime liefdes
verstandhouding zijn geen gronden
aanwezig. Hare betrekkingen met Ge
rold schijnen, naar zijn brief te oor-
deelen, sedert jaren onderbroken ge
weest te zijn. Papieren, die tot eene
andere bruikbare gevolgtrekking kun
nen leiden, zijn bij het doorzoeken der
meubels niet gevonden. Er waren niets
anders dan rekeningen van naaisters,
modisten en andere leveranciers, be
nevens andere onbeduidende zakelijke
brieven.
Voor de naspeuringen naar het vroe-
burger waschvrouw Barbara Blomberg
te Luxemburg aan. In dien tusschentijd
had het Centr. bestuur berust bij de te
Brussel zetelende Raad van State. De
meeste leden van den Raad waren
evenwel door Oranjes aanhangers te
Brussel gevangèn genomen. De over-
blijvenden nepen nu een vergadering
der Staten-Generaal bijeen, waarin be
sloten werd zich met de Prins van
Oranje te verstaan over een nadere
aaneensluiting met Holland en Zeeland
tegen de Spaansche onderdrukkers.
19 October 1576 kwamen vertegen
woordigers van beide partijen te Gent
bijeen. De beraadslagingen vlotten
aanvankelijk niet. Men werd het eens
over de verwijdering der Spaansche
troepen en het handhaven der oude
privilegiën. Maar Holland en Zeeland
wilden niet hooren van volkomen vrij
heid voor de Katholieke Godsdienst
in hun gewesten, terwijl de andere
gewesten niets wilden weten van in
breuk op het Katholieke Geloof.
Toch kwam men tot een compromis
en het op 28 October aangenomen
ontwerp-verdrag moest nu nog slechts
door de Staten-Generaal worden goed
gekeurd.
Deze aarzelde nog, toen een onvoor
ziene gebeurtenis de loop der zaken
bespoedigde.
Op 20 October had de Spaansche
bezetting van Maastricht deze stad ge
plunderd, en zich zoodoende zelf be
taling van de achterstallige soldij ver
schaft.
Op Zondag 4 Nov. had hetzelfde
te Antwerpen plaats.
Het Spaansche garnizoen van de
citadel, versterkt door legerbenden uit
Aalst, rukte de stad binnen, versloeg
het Staatsche garnizoen in heftige straat
gevechten, waarna de plundering van
de rijke koopmansstad aanving, welke
3 dagen duurde. Niets werd gespaard.
Zelfs kerken en kloosters waren niet
veilig voor de hebzucht en woede der
bloeddorstige benden. Meer dan 7000
inwoners kwamen om. De „Spaansche
furie" vernietigde de bloei en de rijk
dom der aloude handelsstad.
Onder den invloed van deze ge
beurtenissen, keurden de Staten-Gene
raal op 8 November de te Gent ge
sloten pacificatie goed. Hierin werd
bepaald dat de Staten van Brabant,
Vlaanderen, Artois, Henegouwen, enz.
met de Prins, de Staten van Holland
en Zeeland en hun bondgenooten vrede
sloten.
Zij beloofden elkaar de Spaansche
soldaten te doen vertrekken en van dit
vertrek een volledige vergadering van
gere of het tegenwoordige verkeer van
juffrouw Worner ontbreekt voorloopig
ieder vingerteeken en in de buurt van
het huis is helaas niets gezien, wat
met het feit in verband kan staan. Wij
zullen ons, zooals ik vrees, op zeer
belangrijke moeilijkheden moeten voor
bereiden."
„Het vooronderzoek tegen „onbe
kend" is reeds ingeleid?"
„De acten gaan morgenvroeg naar
mijnheer Klauszner. Ik zal mijn bericht
nog in dezen nacht hebben klaar te
maken."
„Nu, dan zal ik je niet langer op
houden," zei de commissaris, terwijl hij
opstond, en zijn ondergeschikte vrien
delijk de hand reikte. „Ik ben er van
overtuigd, dat je alles gedaan hebt,
wat er in dat geval gedaan moet wor
den en ik hoop van harte, dat de on
dervraging van Gerold ons nader tot
het doel brengt, dat we ik herhaal
het dezen keer in ieder geval moe
ten bereiken.
Steeds weer door een bijvalsstorm
gehuldig, had Winfried Gerold zich
na de laatste bereidwillig geschonken
„toegift" herhaaldelijk aan zijn verrukte
toehoorders moeten laten zien, voor
dat men na vergeefsch handgeklap
de Staten-Generaalbijeen te roepen
om orde op zaken te stellen. De plak
katen tegen de ketters zouden geschorst
worden, de sinds 1566 verbeurd ver
klaarde goederen zouden worden terug
gegeven, Nog verschillende andere
meer of minder belangrijke zaken wer
den in dit 25 artikc'en tellende Staats
stuk geregeld.
Dé eenheid tussghen Noord en Zuid
was hersteld. Heljfas niet voor lang
E. P. VAtf.1 DER WERFF.
(Woidt vervo lgji.)
den Mam Sanapirin
g bcsoermd tijn teg<
g. Prij» 25, 4(
daar deze
legen namaak
75 ct
FRANKRIJK.
Miskenning der vrouw!
Niet alleen dat de Fransche vrouwen
nog steeds het kiesrecht niet hebben,
maar het wordt haar meer en meer
belet er voor op te komen en te
ageeren-
Zoo beklagen de Parijsche feminis
ten er zich thans over, dat zij niet eens
meer op het trottois vóór het Senaats
gebouw mogen loopen. De Senaat is
in de oogen der na kiesrecht strevende
vrouwen een verouderde, verzuurd
lichaam, dat zich hardnekkig tegen
haar wenschen verzet. De verklaring
van een der Senatoren, dat de hand
eener vrouw is gemaakt om er een
kus op te drukken en niet om briefjes
in een stembus te grooien, was wel
hoffelijk, maar hopeloos ouwerwetsch!
Vandaar dus dat de vrouwen telken?
weer wanneer de Senaat bijeenkomt,
in de zittingszaal gaan betoogen om
haar rechten op te eischen, Ook Don
derdag wilden zij dit doen, doch toen
zij het Luxemburg naderden, werd haar
verzocht aan de overzijde der straat te
gaan loopen.
Aan een van niets afwetende dame,
wier zoon een boodschap in een win
kel in de buurt deed," en die had af
gesproken vóór den Senaat op hem te
wachten, werd door de dienstdoende
agenten verzocht „door te loopen".
Zij deed het niet en werd gevankelijk
eindelijk besefte, dat het concert nu
zijn einde bereikt had. In het voorge
deelte van de artistenkamer echter,
waarin de zanger zich had terugge
trokken, verdrongen zich een groot
aantal vereerders en vooral ook ver
eersters, die het huis in het geheel
niec schenen te willen verlaten, zonder
den gevierde nog eenmaal toegejubeld
te hebben. Gerold hield niet van deze
ppgedrongen huldigingen en pleegde
daarom het geduld van de wachtenden
met het doel van hun afkoeling op
een, tamelijk harde proef te stellen.
Ook bracht hij het eerste kwartier na
een concertavond gaarne door zónder
een praatziek gezelschap en het was
hem schijnbaar niet erg aangenaam,
toen hij bij zijn binnentreden een
vreemden heer zag, die zoo juist, zon
der zich van te voren te hebben aan
gemeld, de artistenkamer moest zijn
binnengekomen en hem nu met een
kleine beleefde buiging begroette.
„Mijnheer Winfried Gerold? Veroor
loof mij, dat ik mij u als rechercheur
van de po'itie voorstel. Hier is mijn
legitimatie."
„Aangenaam ik veroorloof udat.
Waaraan heb ik echter die eer te
danken?"
„De politie alhier is door een bui-
naar het bureau geleid, waar ze twee
uren werd vastgehouden.
Een groep suffragettes trachtte via
de tuinen van het 'Luxemburg een
demonstratie te houden. Toen zij wer
den verdreven trokken ze naar het
ministerie' van oorlog. Het kwam tot
een botsing met de politie, die zeven
tien dames inpikte.
Eenzame opstuiting.
De gevangenis te Remiremont telt
op het oogenblik één gevangene, door
drie cipiers bewaakt
Toen in 1926 bij decreet de rechter
lijke macht te Remiremont bij die van
Epinal werd ingelijfd is ook de ge
vangenis ten deele ontruimd. Eén ge
detineerde bleef er over een Duitscher.
die zich aan geweldpleging heeft
schuldig gemaakt, een misdrijf, dat
vorergerd wordt door het feit, dat hij
bij een vorige gelegenheid reeds over
de grens was gezet, doch heimelijk
was teruggekeerd.
De Duitscher heeft het er niet on
plezierig te Remiremont. Daar het
reglement voorschrijft, dat de gevan
geniskok een gedetineerde behoort te
zijn, is pe Duitscher zijn eigen kok.
Wanneer hij dns over het eten te
klagen heeft, moet hij zich tot zichzelf
wenden.
De eenzame gevangene houdt zich
'met het plakken van zakjes bezig. De
drie bewakers dommelen voor het
grootste gedeelte van den dag in een
behagelijk hoekje, voor zoover dit in
het vervallen gevangenisgebouw nog
te vinden is.
ENGELAND.
Plaatskaarten op afbetaling.
De „North Eastern" in Engeland
heeft bij wijze van proef een nieuwig
heid ingevoerd, nl, dat men plaats-
kaarten kan koopen zonder in eens het
geheele bedrag te moeten betalen. Op
een aantal stations worden bons ver
kocht van 1 tot 10 shilling, die te allen
tijde tehen plaatskaarten ingewisseld
kunnen worden. Het inwisselen moet
weliswaar geschieden op het station,
dat de bons heeft afgegeven, doch op
verzoek kunnen door dit station ook
plaatskaarten worden geleverd, waar
mede de reis van een ander station uit
ken worden aangevangen. Men kan
dus op deze wijze wekee of maanden
vóór het voornenomen zomeruitstapje
telkens bij ontvangst van zijn inkomen
een deel vae de reiskosten sparen.
tenlandsche bevoegde macht gevraagd,
u in verhoor te nemen over een hoogst
gewichtige en dringende aangelegen
heid, en ik moet u daarom verzoeken,
mij te volgen."
„Toch niet op staanden voet. En
zooals ik hier sta? Neen, mijn waarde.
Ik heb een inspannenden arbeid achter
me en voel groote behoefte aan rust."
„Het doet me leed, mijnheer Gerold,
maar deze aangelegenheden is van
zooveel gewicht, dat die niet kan wor
den uitgesteld. Het handelt om een
opheldering van een groote misdaad."
„Een misdaad?" herhaalde Gerold
met toenemende verbazing, „die ik
moet ophelderen? U moet beslist aan
een verkeerd adres zijn gekomen. Door
wie zou die misdaad gepleegd zijn?
En aan wie?".
„Daarover kan ik nog geen nadere
inlichtingen geven. Maar ik ben over
tuigd, dat die u op heC politiebureau
wel zullen worden gegeven. Het bu
reau is hier niet ver vandaan, en in
het belang der openbare orde zult u
zeker gaarne verdere onaangenaamhe
den voorkomen?"
De man sprak geheel en al vriende
lijk, maar met die ernstige en afgepaste
vriendelijkheid, waarachter zich een
zeer besliste en doelbewuste wil ver-
Geer. Amerikaansche films
over den 'oorlog meer.
ITALIË.
Het bureau voor filmcensuur van het
Italiaansche departement van binnenl.
zaken heeft per omzendbrief bekend
gemaakt, dat het in principe geen oor
logsfilms meer zal goedkeuren. Uit de
motiveering blijkt, dat dit besluit in
hoofdzaak zoo niet uitsluitend tegen
de Amerikaansche oorlogsfilms is ge
richt. Deze motiveering luidt als volgt:
„Het Italiaansche publiek is de films
meer dan zat, waarin de krachtsinspan
ning wordt verheerlijkt van de gealli
eerde legers in den grooten oorlog,
wat indirect een achteruitzetting be-
teekent van de veel pijnlijker en zege-
vierender krachtsinspanning van het
Italiaansche leger op zijn eigen bodem
en op de slagvelden der andere fron
ten. Bovendien worden in deze films
vaak inderdaad macabre tooneelen ver
toond, die een pijnlijken indruk op het
publiek maken en den vaderlandslie-
venden geest dooden, vooral bij de
vrouwen en bij de jongelieden, op wie
de veiligheid des lands moet steunen,
terwijl in andere oorlogsfilms malle of
grappige tooneelen zijn opgenomen,
die in strijd zijn met de militaire
tucht."
Tot zoover het besluit van het bu
reau voor filmcensuur. Wat die ma
cabre en malle tooneelen b'etreft, kan
men er onzerzijds nog de zoogenaam
de gevoelige „scènes" aan toevoegen,
dan is de veroordeeling van de jongste
Amerikaansche filmmode volledig.
De Etna-uitbarsting.
Volgens de laatste berichten is de
hoofdlavastroom van den Etna nogj;
slechts 20 meters van het spoorweg-y
station Mascali verwijderd.
De lava stroomt langzamerhand en
bereikt slechts een snelheid van 5
meters per uur.
Zesduizend mannelijke vluchtelingen
zijn door de overheid aan het werk 1
t5oo« 30-60. Tube 80 ct. Bij Apoth. en DrogUte»
bergt. Voor een oogenblik nog scheen
de zanger van plan te zijn bij zijn ver
zet te blijven, dan echter overwon zijn
goedmoedigheid en misschien ook de
prikkeling van ongewoonheid, dat het
geval voor hem had.
„Voor mijn part dan," zei hij. „Het
ziet er bijna uit als een arrestatie; maar
juist daarom ben ik nieuwsgierig, eens
gewaar te worden, wat men van me
wil. Mijn buiten verzamelde gemeente
zal raar opkijken, wanneer ze me on
der bescherming van de politie ziet
aftrekken."
„Niemand zal iets daarvan vermoe
den, mijnheer Gerold! En ik heb u
toch ook in het geheel niet gearresteerd.
Ik zal u alleen maar als gids dienen."
De artist trok een lichte jas over
zijn rok en ging de kamer uit. Daar
stond nog steeds dicht opeengedrongen
de schaar van getrouwen, die tot een
geduldig volhouden had besloten en
hij was direct door een aantal jonge,
en oudere vrouwelijke wezens omge
ven, die hem nog eenmaal voor het
heerlijke genot van den avond dankten
of hem, zoover zij de noodige dap
perheid bezaten, vroegen om zijn hand-
teekening te plaatsen op een medege
brachte foto. Beleefd afwerend echtei
baande Gerold zich een weg door hel
vriendelijke gedrang.
(Wordt vwroJgd.J
