m
100
00
75
40
De eeuwige sirijd.
Bij dit nummer behoort een bijvoegsel.
EERSTE BLAD.
ALSEM&EN NIEUWS- EN ADVEtiTENT' ÏEtAO VOOR ZE EUWSCHVLAANDEREf
00
IS
Pe tfiitoon Hiing- van Ooft- on
te Sc* oondijke.
Tuinbouw
1
SKENSSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. poat f 1,40
Ad v er t e n 11 e p r y 8 v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct p. regel.
Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU
Toofdaeo E. BOOMBLIEK
Ttlc'ooa RRPCKPNS Po«!glro
No 2? ttKcaftcNa 70J7p
Abonnements-Advertentles zeer billijk tarief
Advertenties worden aangenomen tot q 11 r r 1 ij k
Dinsdag- en Vrydagmiddag r
x7e jaargang
Woensdag 12 September 1928
N .ai> «er 3361
OR A T i S verzekering
vi >r i:ab)nné's tegen
ongelukken voor:
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gld. bij dood
door
een ongeluk.
gld. bij verlies
van een
hand of voet.
gld. bij ver
lies van een
oog.
gld. bij ver
lies van een
duim.
gld. bij ver
lies van een
wijsvinger.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bii de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
gld. bij verlies
van eiken
anderen vinger. I
Schoondijke was de gelukkige ge
meente, die de driejaarlijksche tentoon
stelling bij gelegenheid van liet 50
jarig bestaan der Mij. mocht organi-
seeren. En laat ons direct er aan toe
voegen, dat zij het met eere heeit ge
daan.
De zeer groote deelname uit alle ge
meenten van ons district, de inzendin
gen van bekende handelaars aan de
overzijde van de Schelde hebben een
oppervlakte beslagen als geen enkele
vorige tentoonstelling heeft gekend.
Het bekende terrein van den heer
Butler, die natuurlijk weer gaarne zijn
medewerking verleende, gaf evenwel
voldoende ruimte, om alles ruim en
gezellig te rangschikken. De eenvou
dige maar gezellige straatversiering, dc
smaakvolle etalages, de verlichting van
kiosk, gemeentehuis en van verschil
lende mooie poorten, de opgewekte stem
ming der vele bezoekers, dat alles bij
een maakte de gebeurtenis tot wat het
worden moest: een echt feest.
Minister Kan.
Het begon Zaterdagmiddag al vroeg.
In grooten getale stonden de nieuws
gierigen op de Markt voor liet Stadhuis
de komst van Minister Kan af te wach
ten. Want deze zou de tentoonstelling
komen openen en mooier gelegenheid
om onzen populairen, reizenden minis
ter eens van dichtbij te zien, bestond
er niet. Nadat zijn Excellentie des mor
gens in de Schelde een bad genomen
had, bracht de boot hem naar Bres-
kens, waar hij ontvangen werd door
den Burgemeester, tevens voorzitter der
Jubileerende Mij,den heer D. H. van
Zuijen, die den hoogen gast met zijn
gezelschap ten zijnen huize een lunch
aanbood. Met Z. jE. waren n.l. mede-
gekomen, de Commissaris der Konin
gin, de Hoeren leden van Ged. Staten
Van Dusseldorp en Mr. Stieger, de
voorzitter der Z. L. M. Mr. P. Diele-
man, Mevr. Dieleman en den Secreta
ris der Z. L. M.
Gedurende de lunch, waarbij ook
het Eerste-Kamerlid Jhr. de Murali
aanwezig was, werd van de gelegen
heid gebruik gemaakt, eenige zaken,
Zeeuwsch-Vlaanderen betreffende, te
bespreken Vooral werden de maat
regelen nagegaan ter bestrijding van
de werkloosheid. De stopzetting dei
emigratie in en na den oorlog, de
ernstige concurrentie van Belgische
VS&S1&P70
5?
75.
Verschillende gedachten schoten 'haar
bliksemsnel door het hoofd. Hoe komt'
hij hier? Door Jtoeval? Neen. Hij zocht
haar. Maar hoe yermöedt hij dat zij
hier was? Nu zag ze duidelijk zijn ge
zicht. Het hart stond haar stil.
Op eens wist ze zeker, dat ze verra
den was. Maar haar goedl (j eweten
gaf haar kalmte. Ze ging Wingerow
vrij tegemoet, en 'hij haastig haar.
Nu stond lij voor haar. Hij beefde.
Onheil flikkerde in zijne oogen. Hij
stamelde: „Waar was je zoo juist?4'
„In den dierentuin I"
„Wat had je daar verloren hé?"
De manier van vragen verbitterde
haar dat (aanschreeuwen, als kon
men haar alleen idoor dreigingen de
Waarheid afpersen. Ze {lief het liooftf
op en zeide kalm: „ik heb daar meneer
von Ostonne gesproken
Daarop heerschte eene vreeselijkestil-
te. Dan hoorde ze zachtjes: „Was dat
Voor den eersten keer?"
„Neen. Voor den jtweeden en laat-
Btenl"
zijde vooial wat de vlasbewerkirg
aangaat, maken speciaal inhetOiste-
lijk deel ongeveer een 2000 menschen
in de wintermaanden werkloos. De
Commissie, ingesteld tot onderzoek
van deze kwestie is thans bezig na
te gaan ii hoeverre betere outillage
der bedrijven uitkomst brengen kan
Betere ontwate ing, aanleg van wegen
duurte der overzetveren, waardoor de
aansluiting bij België noodzakelijk
wordt versterkt, kwamen eveneens Ier
sprake.
Te Schoondijke
Na de lunch bracht een extra trein
met het Koninklijk saionrijtuig, wei-
willend ter beschikking gesteld ooo.
de Directie der Stoomtram Mij Bres
kans- Maldeghem, het hooge gezelschap
naar Schee dijke. waar aan de Land-
oouwsch ooi werd uitgestapt Pers
fotograven. die hier een prachtige
gelegenheid tot hef nemen van een
foto hadden verondeisteld, waren op
handige wijze tot in de woning van
den Directeur dier inrichting weten
door te dringen, maar werden lij iig op
even handige ais doelmaiige wijze
daaruit verwijderd ZE werd onlvan
gen door den voorzitter van het bestuur
der school den heer A Mijs uit Oosi
burg waarna de overige bestuursleden
en den Directeur, den heer L van
Dijk, eveneens werden voorgesteld Bij
het kor e bezotk aan de inrich ing
vonden* de heeren Mr P. D eleman e
A I. Leenhou s resp voorzitter en
kringvoorzitter der Z. L M. nog evi n
gelegenh id. eenige landbouwbelang' n
met den Minister te bespreken
Op het Stadhuis.
Vervolgens ging de tocht door dc
versierde stia'en naar het gemeente
huis, wair een groot aantal nieuws
gieiigen uit den compacten zwarten
s'oet direct den minister herkende
aan het grijze coibett costuum.
In de raadszaal ontving de burge
meester, de heer M A. Bleiker de
hooge gasten met een woord van
welkom, natuurlijk in de eerste plaats
aan Z. E. den minister van Binnen
landsche Zaken en Land jouw, om
vervolgens voort te gaan
Met groot genoegen werd vernomen,
dat deze bereid was de tentoonstelling
van ooft- en tuinbouw te Openen. Oii-
„En waar kwamen jullie voor den
eersten keer samen
„Voor een paar dagen op het Lelir-
Hemel... de menschen blijven staan..."
Hij had met een woedenden greep
haar arm vastgepakt.
Ze deed moeite zich los te maken.
Ze hernam ademloos: „Laat me ook
eens aan het woord!... Kom tot je zelf,
om Gods wil!"
„Heeft hij je gekust op het station
Beken I"
Ze was in den eersten schrik stom.
„Antwoord wil ik!"
Nu zeide ze: „Ja. Toen heeft hij me
gekust!"
„En jij hem ook?"
„Ja."
Er heerschte weer een pijnlijk zwij
gen. De paar .voorbijgangers, die op
merkzaam geworden en staan waren
gebleven, liepen nu langzaam verder.
Wingerow kreeg op eens zijn zelfbe-
lieersching terug.
„Heb je me soms nóg iets te zeg
gen?" vroeg hij niet eene heesclic
stem,
„Veel! Eigenlijk alles!"
„ik bedoel niet, ophelderingen na
derhand! Maar of je me nog daadza
ken te bekennen hebt
„Niets!"
„Dan ga!"
danks zijn drukkf werkzaamheden en
veelvuldige reizen, is spr. hem zee
dankbaar uai hij dnniaal zijne schreden
naar het Zuiden heeft willen richten.
Dit bezoek aan' Zeeuwsch-Vlaanderen
wordt door de bevolking op hoogen
prijs gesteld.
Verder een woord van hartelijk wel
kom tot den Commissaris. Men weet
dat bij met Je Zeeuwen meeleeft. Van
af zijn komst in de provincie heeft hij
getracht de voetsporen van zijn hoog
geachten ambtsvoorganger, mr. Cijck-
meester, te drukken. Dat dit door de
Zeeuwen ten zeerste wordt gewaar
deerd, behoeft spr. nauwelijks te zeg
gen.
En niet minder een woord van har
telijk welkom tot de jubileerende Maat
schappij.
Het is de gewoonte dat het bestuur
der gemeente waar de tentoonstelling
worJl gehouden, liet bestuur en genoo-
digden ontvangt. Schoondijke heeft ge
meend die goedig traditie te moeten
volgen, immers, de band die reeds
bestaat tusschen de Maatschappij en
de gemeenten wordt hierdoor sterker.
Nu allerwege naar middelen wordt
omgezien om den- bodemcultuur 'inten
siever te maken, is samenwerking zeer
zeker gewensclit. lil die 50 jaren die
achter ons liggen, is de Maatschappij
in opwaartsclie jig uitgegroeid. Veel
is reeds gedaan, spr. denkt vooral aan
het tentoonstellingswezen en .liet in
richten van tuinbouwcursussen. Maar
men staat nog maar aan liet begin
van het groote tuinbouw leven. Er moet
nog veel worden gedaan. Er moeten
nog meer cursussen komen en mis
schien krijgt men nog wel in afzien-
baren tijd, naast de bestaande land
bouwschool een tuinbouwschool.
Wat in dc andere deelen van Zee
land kan, is ook in Zeeuwsch-Vlaan
deren mogelijk. Zie daar, een prachtig
arbeidsveld ter overweging.
De Maatschappij kan dat niet alleen
tot stand brengen. Daarvoor is noo-
dig: doorlichting, steun en medewer
king. Voor 't eerste zou spr. het eene
oog willen richten op den rijkstuin-
consulent in Zeeland, voor liet tweede
het andere oog gericht» willen houden
op het Torentje op het Binnenhof en
ten derde, de medewerking moet van
de gemeenten komen.
De Maatschappij viert haar gouden-
feest en vergist spr. zicti niet, dan is
de eerste tentoonstelling in deze ge
meente gehpuden. Nu is het gebrui
kelijk bij zoo'n mijlpaal, een woord van
hulde te brengen aan de oprichters.
Helaas, dit is niet meer mogelijk. De
Hij strekte de hand uit.
„Ga naar je .huis! Het is goed!"
„Hoor me eerst aan!"
„Ga! Ik wil me niet aan eene vrouw
vergrijpen I"
hij wees met ide rechterhand recht
uit. Ze wachtte pog een oogenblik.
Dan draaide ze zich .zwijgend om en
ging...
yXV.
Op den korten weg naar huis draaide
Gabriëlle zich niet om, zag niet naar
rechts en links. Ze ging langzaam als
bedwelmd. Het kwam haar naderhand
voor als een droom, dat het zoo ge
heel anders, tegen haar eigen wil» ge-i
beurd was. En de hoop, dat haar man
zich thuis alles aan liet verstand zou
laten brengen, bleef ondanks. Hij moest
haar toch aanhooren. Ze had recht,
dat te verlangen. ,Hij beschouwde in
zijne woede de dingen uiterlijk te ruw.
Hij zag laagheid in 't gebeurde. Die
kus op het station kwam haar als een
niets voor, tegenover het geweldige,
dat in haar zelf omgegaan was. Dat
begreep hij niet. Ze had angst voor
hetgeen hij nu doen zou. Ze wenschte
alleen, dat hij haar zou volgen en mee
naar huis gaan. Ze vond niet de kracht
het hooid om te draaien. Een oogen
blik sidderde ze bij de gedachte: „Als
ÜMÊÊÊÊÊÊ
oprichters zijn allen overleden. Wel
kan spr. en dat wil hij ook gaarne
doen, een woord van hulde brengen
aan liet tegenwoordig bestuur, ook de
beste gelukwenschen aan bieden inet
dit jubileum. Spr. doet dit niet alleen
namens het gemeentebestuur maar hij
wenscht dit ook te doen, ais voorzitter
der afdceling Schoondijke der Maat
schappij, daarbij de hoop uitsprekende
dat weldra in Zeeuwsch-Vlaanderen,
naast de golvende korenvelden, zich
een prachtig tuinbouwbedrijf moge ont
wikkelen, strekkende tot bloei van dit
gewest en tot welvaart van de ingeze
tenen.
De voorzitter der Mij de heer D H
van Zuijen, dankte den Burgemeester
voor zijn hartelijke woorden. Het was
spr. benend, dat de gemeente Schoon
dijke veel belangstelling voor de Mij.
koesterde lmmets, de eerste afdeeling
werd daar opgericht en de eerste
Floralia werd daar gehouden Daarom
is hel zoo aangenaam, in die gemeente
net 50-jarig bestaan der Mij. te vieren.
De bevolking voelt met de Mij. mee,
zouals uit de veisiering en alle mede
werking is gebleken en daarom wil
spr eindigen met een „Leve de ge
meerite Schoondijke".
Vervolgens dankt de Minister vooi
het woord van welkom. Het is htm
bijzonder aangenaam, weer eens in
Zeeuwsch-Vlaanderen te komen, want
het is niet de eerste keer De vorige
maal is hij echter ovet land gekomen,
n, 1. over Antwerpen naai Hulst en
dit is hem kwalijk genomen. Nu kan
hij echter verzekeren, geheel over
wal' r te zijn gekomen, zelfs op het
water te hebben overnacht en des
morgens nog de krachj van het water
aan den lijve te hebben gevoeld.
HG werk van de 50 jarige is in den
Haag niet onopgeme'kt gebleven. Haai
driejaarlijksche tentoonstellingen zijn
bekend. Dat werken, dat streven dei
Mij wil men gaarne erkennen, naar de
voorzittei moet hierbij denken aan het
Ganzenbord leder kent dit spel en
week dat men wel eens zijn beurt moet
overslaan. Bovendien heeft de voorz
nog niet zoo heel lang geleden reeds
een Konink'ijke onderscheiding ge
krgen.
Thans is daarom de keus gevallen
"P den vice-voorzitter, den heer I. A.
Risseeuw te Oostburg, die in zoovele
vereenigingen zijn groote hulp en
steun heeft verleend. Spreker heeft
getracht al de verschillende functies
die de heer Risseeuw vervult, uit het
hooid te lee en, om ze hier te kunnen
opnoemen, m ar het is hem niet gelukt,
van drift van achteren neerstoot!" Het
terstation! Laat me toch los!... Lieve
was belachelijk. Hij had geen sabel bij
zich. Hij was in civiel. Trouwens....
een man als hij...
Dan peinsde ze: „Wie heeft ons
eigenlijk verraden?" Ach dat was
trouwens precies 't zelfde...
Nu was het achter haar weer stil.
Maar ze voelde toch Wingerow's nabij
heid. Tien passen afstand zouden het
zoowat zijnZe bleef voor haar huis
'staan, schelde en keek dan langzaam
om. Een smartelijke schrik gleed over
hare trekken. De geheele straat, tot
onder aan was leeg. Van hem geen
spoor te zien. En hij moest toch ko
men Mocht toch niet zoo zwijgend
van haar weggaan I Dat te gelooven,
verbood haar reeds haar trots.
Binnen in de vestibule waren de pak
kers nog druk bezig. Het was ver
schrikkelijk: Dat gedoe die fluiste
rende stemmen dat geslof op vilten
pantoffels. Ze ging boven in eene leege
kamer op een stoel zitten en wachtte,
de handen in den schoot gevouwen,
het hoofd gebogen, Wachtte, of Win
gerow toch niet plotseling voor haar
zou staan. Langzaam ging de tijd om.
Het was al vier uur. Het zachte eerste
schemeren in
Eindigende, deelt de Minister dan me
dat de heer Risseeuw is benoemd
Ridder in de Orde van O.anje-Nass
met welke onderscheiding Z E. hi
van harle gelukwenscht.
Onder geweldig applaus bedai
de nieuwe Ridder wien tegtlijkeil
de onderscheioirg op de borst wo
bevestigd, zeer aangedaan Z Fx vi
diers hartelijke wooidin en geit
wensch.
Telegram aan H M de Koning
Op voorstel va den \oorzitier i
heer Van Zuij> n, wordt onder al
meene instemming besloten, het v
gende telegram aan H.M de Konin
te zenden
De Maatschapi ij tot Bevorder
van Ooft- en Tuinbouw, in tee
vergadering te Schoondijke bijei
ter herdenking van haar 50 jat
bestaan, in tegenwoordigheid v|
Z. Ex. den Minister van Landbou'
brengt Uwe Majesteit eerbiedi
hulde en dank Van Zuijen, Voc
zitter.
Naar het terrein.
Nadat voor het gemeentehuis n
een foto was genomen van den min
ter, geaimü met twee „Mutsen', gi
net in optocht naar het tentoonst
nngsteirein, voorafgegaan door h
plaatselijk Muziekgezelschap „Oe:
ning kweekt Kunst. Allen groepeerd
zich voor de muziektent, van wel
vethooging de voorzitter de volgen
rede unspiak:
Rede van dan voorzitter.
til liet lied, Jat onze bekende Nede
landsche diem,r Nicolaas Bcets ter g
legenheid van zijn zeventigsteu verjaa
dag zong, uitte bij o.in. ook de klach
,,'t Moest meer geweest zijn, zucl
mijn ziel, waar zooveel dauw te plukk
viel"
En zoo zoude ik nu, die het groot
voorrecht heb een enkel woord tot ee
zóó uitgelezen gezelschap fe moge:
spreken in ve.oand mei het 50-jari
-bestaan van onze Maatschappij tot Btj
vordering vail Uon- en i uinbouw i
Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen en d
straks te openen tentoonstelling aihiei
kunnen zeggen: moest meer gewees
zijn, waar zoo veel gehoopt en zoover
gearbeid weid.
indien echter de 12 apostelen -
zoo wil ik Je 12 kloeke mannen blijvei
noemen, die op T April 187d te. Oost
burg samen kwamen ca op dien daj
onze Maatschappij hebben opgericht
jndien zij vandaag hier konden zijn
zij zouden reden te over hebben on
'nacht.
Gabriëlle wrong de lingers kramp
achtig in elkaar e i onuerdrukte een
angstgesteun. Ze roeg zicli zeh at.
„Wat gebeurt nu? De dingen storten
boven mijn liootd in elkaar! En ik zi
hier en wacht! JNieti kan anders doen'
in een plotselingen hartstociit sprong
ze op. De onrust verteerde haar. zus
niemand zich om haar bekommerde
liet minst nog haar man - dan kon
ze niet anders, pan voelde ze den,
hoed en mantel te nemen eenvouuig
naar Ostonne te gaan! Ze wilde juist
bet meisje schellen...
1 oen... God zij dank... een rijtuig
Het liietd voor het nuis stil., er »i,yg
iemand uit... de oeur sloeg di„n...
een zacht sabelgeritiKd m de vesuouie
daar was eindelijk Wingerow... neen.,
direct volgde de teleuwtellinghij kou
het-niet zijn! Hij was immers niet uui-
torm! Het was ook eene andere stem
dan de zijne natuurlijn die van
haar zwager, BanklioltzMaar wat deed
die daar beneden Waarom liet hij
zicli niet bij liaar aandienen. Ze waclit-
te liog een oogenbi.k en luisterde ge
spannen. Dan werd naar die minachting
I
e
"L
