100
75
50
15
de -huid
ALGEMÉÉN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANPFREN
De eeuwige strijd.
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
37e {a&rgang
Zaterdag 10 Maart 1928
Nummer 3310
Week revue.
SKENSCHE COURANT
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40
Advertentieprijs va,n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. re^el.
Drukker uitgever J. C. LE BLEU
voorbeen E. BOOM—BLIEK
TNoe'Tl" breskens
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
O R A TI S verzekering
voor de abonné's tegen
ongelukken voor
X
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gld. bij dood
door
een ongeluk.
gld. bij verlies
van een
hand of voet.
gld. bij ver
lies van een
oog.
i a gld. bij ver- atr
itH lies van een /Q
duim.
gld. bij ver
lies van een
wijsvinger.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij .Fatum" te 's-Gravenhage
gld. bij verlies
van eiken
anderen vinger
BINNENLAND.
Waar reeds geruimen tijd voor
is gevreesd, Is heden droeve
werkelijkheid geworden. Onze
groote schilder Jan Toorop is
niet meer. De berichten over
zijn ziekte werden den laatsten
tijd steeds zorgelijker en deden
het ergste vreezen. Hij was een
der stoere werkers, welke on
danks zijn lichaamlijk lijden
voortging met het ontwerpen
zijner plannen en een massa on
afgewerkte stukken leggen een
stille getuigenis af, van den
grooten meester. De groote ver
diensten van Toorop werden in
26 door onze regeering erkend,
door zijn benoeming tot com
mandeur in de Orde van Oranje
Nassau. Midden uit zijn werk is
deze groote kunstenaar wegge
rukt en velen zullen met wee
moed nog langen tijd dit ver
scheiden gedenken.
o—
Onze Tweede Kamir bereidt
het Kabinet den laatsten tijd niet
veel genoegen. Eerst de verwer
ping van de radiobelasting, daar
na de Capitulantenwet, terwijl
ook het belastingontwerp voor
Nederlanders in den vreemde,
niet de goedkeuring der Kamer
kon verwerven. Minister Lam-
booy heeft het bij de Capitulan
tenwet niet op stemming laten
aankomen, daar het bij de be
handeling overduidelijk bleek,
dat er geen schijn van kans voor
aanneming bestond.
Bij de behandeling over de
aardewerksteunwet bestaat er
zoodanige oppositie, dat er groote
kans bestaat, dat ook dit wets
ontwerp sneuvelt. Eerst heeft
de regeering van steun aan de
Maastrichtsche industrie niets
willen weten, zich beroerende
op een geheim rapport, waaruit
geconcludeerd werd, dat de ma
laise dezer industrie aan de
leiding der fabrieken moest wor
den geweten. De hiertegen ge
voerde actie heeft tot een nieuw
onderzoek geleid, waaruit dit
wetsontwerp is ontstaan. Doel
van dit wetsontwerp is een
zoodanige verhooging der in-
i voerta ieven, dat het dumpings
gevaar van buitenlandsche fabrie
ken wordt opgegeven De duur
dezer bescherming is bepaald op
drie jaar. Voorat in het Zuiden
van ons land wordt de behan-
deling van dit wetsontwerp met
groote belangstelling gevolgd
j Enkele bladen doen het voor-
j komen, of Noord-Nederland met
opzet de aanneming van dit
I steunwetje tracht te verhinderen,
om een deel onzer Zuidelijke
industrie tegen te werken. Een
dergelijke verdachtmaking is na
tuurlijk ten eenen male onge
grond De opposanten verlangen
meerdere gegevens van de regee
ring en waar gevreesd wordt,
dat ook de christelijk-histori-
sche fractie zal tegenstemmen,
omdat aan dit verlangen der op
positie niet kan worden voldaan,
bestaat er zeer groote kans, dat
ook dit wetsontwerp zal worden
verworpen. Dit zou dan de vier
de verwerping achter elkaar zijn
en de verhouding tusschen het
Kabinet en de Kamer zou hier
door niet verbeteren.
o—
Wij leven tegenwoordig in een
tijd van fraude, corruptie en
spoorlooze verdwijningen. De ge
meente Vlodrop doet hierbij in
het groot. Het Iaat namelijk ruim
vierhonderd inwoners ineens ver
dwijnen. Dit is een nieuw record.
Naar aanleiding van de geruch
ten hierover heeft de Raad een
onderzoek ingesteld, waarbij aan
het licht is gekomen, dat er in
de gemeente ruim 400 inwoners
minder zijn, dan de officieele re
gisters op de afdeeling bevol
king aangeven. Een nader uit
voerig onderzoek zal moeten uit
wijzen, waar deze snoodaards
zijn gebleven. Het is overigens
onbegrijpelijk, dat dit op een
totaal van 2100 inwoners niet
eerder is ontdekt. Alleen de
speurderstalenten van onze beste,
brave fiscus moesten dit snoode
feit reeds lang hebben uitgewe
zen. Onze fiscus heeft toch zeker
geen oogje dicht geknepen, daar
deze hoogstens alleen het uitknij
pen beoefent.
o—
Wij troffen in de 30e revue
van Henri ter Hall een geestige
passage aan over de corruptie.
Er wordt hierin n.l. gevraagd,
waarom de vensters van de
bankgebouwen zijn getralied. Het
antwoord hierop luidt„Om de
bankdirecteuren hieraan te wen
nen".
Dat dit inderdaad zijn nut kan
hebben blijkt wel uit een bericht,
dat een bankdirecteur van een
filiaal der Incassobank te Rotter
dam maar eventjes anderhalve ton
heeft laten verdwijnen. Deze bank
directeur pri fiteert nu reeds van
de voordeeien van het gewend
zijn aan het zien van tralies. Het
is evenwel aan zeer gerechtvaar
digden twijfel onderhevig, of de
tralies van zijn onvrijwillig ver
blijf bem bekend voorkomen. Door
handige manipulaties' Is aeze
zwendel niet eerder ontdekt.
Eenige medeplichtigen genieten
tevens van een gratis staatslogies
en vergezicht op tralies en zullen
straks van de justitie hun onver-
valschte rekening in ontvangst
hebben te nemen.
o—
De reddingsboot „Schuttevaer"
blijft nog eenige dagen te Lon
den liggen, alvorens de groote
reis naar New York wordt onder
nomen. De eerste etappe van
Rotterdam naar Londen heeft
getn noemenswaardige bezwaren
opgeleverd. Wel is. gedurende
dezen tocht gebleken, dat de
radioinstallatie te veel ruimte
innam, waardoor de bemanning
te weinig ruimte had Vooral op
de verdere tocht naar Néw-York
zou dit een ernstig bezwaar zijn
en is daarom besloten de radio-
installatie te^ verwijderen. De
verdere tocht Wordt dan met een
bemanning van 3 man gedaan.
De berichten over ernbUge zee
ziekte gedurende den overtocht
naar Londen zijn ten zeerste^
overdreven. Gedurende dezen
tocht heeft alleen de marconist
hiervan eenige hinder ondervon
den.
BUITENLAND.
Mussolini heeft in de Kamer
een verklaring afgelegd over de
kwestie Zuid Tirol. Deze met
spanning tegemoet geziene rede
heeft wel erg teleurgesteld. Dat
het een echte knetterrede zou
worden, waarbij de duce zich
volgens het oude recept zou laten
bewierooken, lag voor de hand
doch zoowel inhoud als toon
hebben niet aan de verwachtin
gen beantwoord. De geheele rede
voering van Mussolini is meer
als een propagandarede voor het
fase stisch systeem aan te merken,
als een beantwoording van de
aangevoerde Oostenrijksche grie
ven. muöauiiin n,»«
schillende vriendendiensten op
genoemd, welke Italië aan Oosten
rijk heeft bewezen, waarbij na
tuurlijk werd aangehaald, dat
indertijd Italië zijn vroegere
bondgenooten in den laatsten
oorlog hèeft verraden. De vroe
gere beloften door de voorgaande
italiaansche regeering gedaan,
welke plechtig dooi den Italiaan-
schen koning zijn bevestigd,
hebben voor Mussolini geen
waarde, althans hij wenscht zich
hieraan niet te houden. Mussolini
duit verder geen enkele inmen
ging van buiten en dit zal hoog
stens tot gevolg hebben, dat hij
verder iedere uiting van Duitsche
cultuur in Zuid Tirol zal onder
drukken. De Oostenrijkers en
verder de geheele wereld mag dus
op de houding van den du
1 erder geen critick geven, da.
dit de onderdrukking in Zuid
Tirol zal verergeren. Alle ambt -
naren wier moedertaal het Duitsi li
is, zullen worden overgeplaatst U
worden gepensioneerd, terwijl n
dig alle bladen en tijdschriften,
welke in het Duitsch verschijnt n
zullen worden verboden. M t
kracht wordt er dus door Mus
solini naar gestreefd, om de
Zuid-Tirolers in den kortsten tijd
tot Italiaansche staatsburgers c
te fokken. Uit pure vredelievend
heid heeft Mussolini er dezen
keer nog met woorden ovc
gesproken, doch de volgend,
maal zal hij met daden late n
spreken. De.geheele redevoerii g
is een dreigement met wapen
gekletter, dat Italië veler sympa
thie zal kosten, wat zich te.
eeniger tijd zal wieken.
o
De Volkenbondsvergaderiit)'
heeft haar programma aangevan
gen met een bespreking over
economische vraagstukken. Doer
de Kleine Entente is een verzoek
ingediend^ om een_jnvestigatie
een onderzoek zal instellen naa
de beruchte wapensmokkelarii
van Hongarije Er zullen dan
tevens nog enkele andere dinge
worden onderzocht door deze
commissie. Veel heil is er van
een.dergelijke commissie niet te-
verwachten, daar het hoogster'
in staat zal zijn te bewijzen, w:
reeds lang bekend is De Pooi
sche gedelegeerden hebben ver
klaard, dat Polen de uitnoodiging
van Woldemaras, om 30 Maart te
Koningsbergen directe ondn
hande ingen met Litauente open* n
heeft aanvaard. De Polen hub-
ben hieraan de voorwaarde ver
bonden, dat ze bij stagnatie dezi r
onderhandelingen zich het recht
voorbereiden, hie-bij Volken-
23.
„Mevrouw Liinbardt,."
„Ik we» zóó gelukk:g met m'n
man. Ik was nog zoo gelukkig
door de herinnering aan hem 1
Wat voor laagheid behoort daar
toe, mij ook dat rog te ont
nemen I''
„Pardon, lui«tert u even
„Len ander zou in zichzelf
gezegd hebben: „Enwtnnrer't
ook tienmaal eere zirsbegcccht -
ling wa» die zin»begoocheling
i» hare geheele zaligheid, doet
geen mensch pijn geeft haar
en degenen om haar, vrede en
ruit.. Waarom dat kleine «tukje
sluier te verscheuren Voor haar
is het toch zooveel.. Maar uwe
wraakzucht was niet daarmede
bevredigd 1 Gxh, zwijgt u toch.
Ik weet dat het alleen wraak
zucht was 1 U verbeeldde zich,
ik had u uwen vriend ontno
men
Het is u gelukt maar uwe
eer ging daardoor verloren,
meneer Von Ostö ine I Men geeft
niet de brieven prijs, die iemand
in het volste vertrouwen ge
schreven zr'n I Zulke geheimen
zijn heilig I Dl* moesten met u
ia het graf zinken, als u een man
van eer was
„Ik verzoek u beleefd, me even
aan 't woord te laten komen
„U wa» toch off cier I Droeg
een degen Ik begriip niet,
hoe u nog voor me durft «taan
en me in 't gezicht te kijken
„..Omdat uwe beschuldigin
gen ongegrond zijn, mevrouw
„Ongegrond? Daar liggen toch
de bewijzen van m'n man!"
„Ze liggen daar op zijn eigen
verlangen 1"
„Wat
„In zijn laatsten brief aan mij,
op den dag voor zijn dood, heeft
hij me uitdrukkelijk opgedra
gen
Ze viel hem fa derede, woest
lachend.
„Daar heb ik u reed» I Dat is
n'et waar 1 Op den dag voor zijn
dood was hij r.iet meer in staat
te schrijven I Dat weet ik beter
dan u 1"
„Ik heb ook niet gezegd, dat
hij zelf geschreven heeft. Hij
heeft die paar regels gedicteerd.
Daarom voegde ik dien brief er
niet bij, omdat hij niet door hem
zelf geschreven was
„■Wjen heelt hij gedicteerd?"
„Kapitein Bankhoitz, die heeft
hem ook op zijn verlangen ge
zonden, nog op denzelfden dagl"
„Waar is die?"
„Hier F'
Hij haalde een verkreukten
brief te voorschijn en gaf hem
haar. Ze h'rkende de hand van
haar toekom.tigen zwager. Het
schrijven was kort, een deel van
't slot met potlood onderstreept.
Ze las:
„Het is gedaar, oude jongenl
De lieve God heeft me dri-gend
daar boven noodig en meent het,
op deze manier, waarschijnlijk
goed met me.. Ik moet me haas
ten Ik kan nauwelijks meer.
Mijne vrouw is een half uurtje
weg naar den dol ter. Nu heb
ik gauw Bankhoitz laten komen.
Dus luister: Als ik hier weg ben
en al dat vervelend gedoe van
begr.fenis en rouwbeklag voor
bij is, stuur dan mijne vrouw
direct al mijoe brieven die ik
aan jou schreef. Maar 7ÓÓ, dat
zij ze zeker ontvangt. Ik wil
het. Als men met één been reeds
in de andere wereld is, dan zou
men de leugen des levens achter
zich gaarne vernietigen willen
Daarom moet 't zoo 1 Hoe ik
haar lief gehad heb, weet ze I
Wat ik om haar geleden heb,
dat moet ze eerst na mijn dood
vernemea
GabriCUe liet de hand, die het
schrijven vast hield, langzaam
zakken.
Werner Von Os'önne hernair,:
,U ziet mevrouw, in dien brief
staat dadelijk Oud inkt dat,
heb ik drie jaar lang geaarie'd,
en met me zelf geworsteld, ct ik
het doen zou. Maar toen ik nu
hierheen kwam, werd het ver-
aitwoodelijkheidsgevoel in me
róó sterk. Ik heb eergisteren
met Bankhoitz daarover gespro
ken. Hij verklaarde me„Je
hebt geen recht die brieven
terug te houden, die je niets
aangaan, maar zijne verhouding
tegenover zijne vrouw bevatten.
Je bent zooveel ais de execu-
teur-testementaire U zegt,
mevrouw Liinbardt„Zwijgen is
heilig Maar de laatste wil van
een stervende is nog heiliger i
Dien heb ik uitgevoerd, wsnneer
ook met een zwaar hart en
daa'bij dan nog mijne eigen
meening gevoegd. Dat laatste
was misschien onnoodig I Dat
vergeeft u me I"
„Waarom hebt u me dien brief
niet dadelijk getoond?"
„Ik heb hem gisteren in mijne
opgewondenheid vergeten i lk
wist nauwelijks wat ik zeide en
deed"
Een pootje zwegen betden,
Dan hernam GabriCUe l
„U was toch blij, dat u z'ch
aan mij kon wreken
Hij trok de schouders op en
zweeg.
Z'j wendde zich af. Ze 1 s-
pelde „Maar hij beeft het i i
zoo gewild
„Hij heeft het gewild
Buiten voor het venster wiegde
zich het bonte herfstgebladeit
in den zonneschijn, de blau« -
hemel loerde daardoor. Gab-ie
le Lü hardt rtond aan het ver-
Ster van haar bezoek afgeweid.
Ze worstelde rost zichzelf. Ei -
delijk zeide z: nauwelijks hooi
baal tusschen de samengeperst e
lippen: „Als het dan zoo is, dan
mag iu natuurlijk geen ver» i t
maken Beschouwt, als u beli. f
mijne beleedigende woorden van
daar juist als ongesproken!"
„Ik heb ze nooit anders op
genomen, mevrouw
Ze ging naar haar slaapkamer,
raapte de geel geworden brieven
te zamen en hield ze hem voor,
„Ik dank ui" zeide ze koii
„Ik heb ru gelezen, wat ik lezen
moest. Oorspronkelijk was u de
geadresseerde! Dus neemt u uw
eigendom terug i
Hij aarzelde.
(Wordt vervolgd,)