ALGEMEtN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANBEREN
De eeuwige strijd.
Purol bii
rHuid. Doos 30 ct.
rtiiiiD.eïiïand.
Yrsds en recht*
SKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
I Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU
voorheen E. BOOM-BLIEK
TNo.,027 BRESKENS p^'9ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
:-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
37e Jaargang
Woensdag 1 Maart 1928
Nummer 3307
GRATIS verzekering gulden bij levens- j»» gld. bij dood ast gld. bij verlies ki gld. bij ver- ii gld. bij ver- mm gld. bij ver- ji gld. bij verlies
voor de abonné's tegen vim lange ongeschikt- door /y van een hy lies van een IX\A lies van een /y lies van een 111 van eiken
ongelukken voor: heid tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
De onderhandelingen, die thans
tusschen Amerika en Frankrijk
gevoerd worden over een ver
drag, dat de oorlog buiten de
wet stelt, dat wil zeggen het
afstand doen van den oorlog als
instrument der nationale politiek
eischt, toont opnieuw hoe sterk
de gedachte aan het verzekeren
van een blijvenden vrede de
menschheid bezig houdt en wel
ken invloed het verlangen naar
dien vrede reeds op de interna
tionale politiek uitoefent. Maar
de houding van Frankrijk, dat
alleen den aanvalsoorlog en niet
verdedigingsoorlog wil buiten slui
ten, bewijst tevens hoe moeilijk
de regeeringen nog de gedachte
aan een beroep op het geweld
als laatste middel kunnen los
laten.
leder weet, dat feitelijk aan
valsoorlogen niet meer bestaan.
Elke oorlog is voor de beide
oorlogvoerende partijen een ver-
dediginsoorlog. Uits uiting van
aanvalsoorlog alleen heeft dus
geen practische waarde. Het is
best mogelijk, het is zelfs waar
schijnlijk, dat Frankrijk met het
gemaakte voorbehoud volkomen
te goeder trouw is en werkelijk
alleen ter verdediging nog het
zwaard wil trekken. Maar het
zal zich tot dien verdedigingsoor
log genoodzaakt achten, zoodra
niet alleen zijn territoriale veilig
heid, maar zijn politieke of eco
nomische belangen, waar ook
ter wereld, ernstig worden aan
gerand, In dat geval zal echter
de tegenpartij meenen, dat haar
belangen worden geschaad, wan
neer zij de actie, waartegen Frank
rijk zich verzet, niet doorvoert
en zich eveneens in staat van
verdediging wanen Het is niet
anders dan bij vechtpartijen en
ruzies tusschen menschen Twist
enkel en alleen uit lust tot ge
weldpleging of zelfs lust tot
overheersching van anderen komt
niet zoo heel veel voor. Meestal
meent ieder in zijn recht te zijn
en zich enkel te verdedigen.
Waar twee kijven, hebben twee
20.
Eu nog meer. Ze had reeds
de meeste brieven gelezen, met
een ongeloovig hart, met eene
duizeligheid, als opende zich de
bodem onder hare voeten, de
bodem, waarop ze tot nu toe zoo
rustig en zeker rondgewandeld
had. Was dat dan mogelijk
Had haar man, als een vreem
deling, naast haar geloopen
Het ontstelde haar veel minder,
dat hij in spot en ernst met zijn
noodlot worstelde dan dat hij
haar zóó zag dat hij voor al
dit hooge en verhevene in haar
leven slechts de afstandsdoenirg
van een getemden wilde over
had, Dit had hij haar nooit te
toonen gewaagd. Hij was voor.
zichtig geweest. Hij moest,
anders zou vervreemding tus
schen hen het gevolg geweest
zijn. Als hij ook niet muzikaal
was, dan had ze hem toch het
vermoedende, goed voelende,
juist begrip der liefde voor dat
toevertrouwd, dat voor haar
samenvatting harer persoonlijk
heid beteekende. Als ze zich
daarin vergist had groote
schuld, zegt men daarom terecht.
En dit maakt het' bereiken van
het ideaal van den blijvenden
vrede tusschen menschen en
volken zoo onbereikbaar.
Het is over 't algemeen niet
de goede wil, die in de eerste
plaats ontbreekt, leder, mensch
en volk, wil wel den vrede. Maar
men wil de middelen niet, die
den vrede alleen mogelijk maken.
Men wil geen afstand ooen, niet
van eigen recht, wat heel natuur
lijk is, maar van eigen begeerten.
Men wil niet den naaste behan
delen en liefhebben als zichzel-
ven. Men wil de gerechtigheid
niet.
Verdragen, als waarover nu
tusschen Frankrijk en Amerika
onderhandeld wordt, hebben be-
teekenis als uiting van het stre
ven en verlangen der menschheid,
maar voor het bereiken van het
vredesideaal hebben ze, zelfs
wanneer niet alleen van den
aanvals maar ook van den ver
dedigingsoorlog wordt afgezien,
al heel weinig waarde. Na den
oorlog, die Europa verwoestte
is telkens opnieuw en van alle
zijden verkondigd, dat moreele
ontwapening noodig is. Onge
twijfeld is dat de eenige manier
om tot den blijvenden vrede te
geraken.
Maar men geeft nog altijd ver
geten erbij te zeggen, hoe men
tot die moreele ontwapening
komt. En dat komt, omdat men
den weg daarheen niet op wil,
omdat men den vrede wil, maar
niet de middelen, die den vrede
mogelijk maken.
Toen dit najaar bij de behan
deling onzer begrooting van
buitenlandsche zaken door de
Tweede Kamer, het optreden van
onzen Volkenbondsdelegatie te
Genève en daarmee de vredes-
actie besproken werd, heeft mi
nister Beelaerts van Blokland
opgemerkt, dat sancties in een
internationale rechtsorde welis
waar niet gemist kunnen worden,
God wat was zij voor hem
dan elgedijk geweeit
Zij «tond op en legde met
bevende vingers de geel ge
worden blaadjes op elkaar. In
den haard knetterde het vuur.
Daarin, met dat teeken van het
verledeD. Ze zullen niet opstaan
naderhand en tegen het geluk
getuigen, dat ze toch bezeten
had, dat ze toch bezeten had,
dat ze toch gegeven had, waar
van de luister nog boven haar
hoofd schitterde. Maar halver
wege bleef ze staan. Ze voelde
Alk ze ook deze brieven die
reeds gelezen en 'de paar laatsten,
die nog niet gelezen aan de
vlammen prijsgaf ze werkten
toch verder. Dat alles was niet
meer weg te cijferen. De twijfel
aan alles bleef, groeide juist, als
hare fundeering ook verwoest
was.
Ze keerde zich om en nam
weer plaats. Ja dat waren
die kleine krabbelige lettertjes
van haar man. Hij had een
geleerde handschrift. Er waren
nog twee brieven, die ze niet
kende, nog niet gelezen had. Ze
nam een plotseling besluit en las:
.Werner 1
.Ik moest je eigenlijk niet
schrijven Ik ben slechts een
gruwel ia je oogen. Stel je ge-
maar dat in de eerste plaats
recht noodig is. En daarmee
heeft hij wel zeer juist aangege
ven, wat het is, dat het succes
van al onze vredespogingen zoo
blijvend en beslissend in den
weg staat. De moreele ontwa
pening is alleen mogelijk door
het recht, dat wil zeggen, wan
neer geen volk zich meer tekort
gedaan en onrechtvaardig behan
deld voelt. Maar dit is alleen
bereikbaar door het afstand doen
door anderen van den buit, dien
ze in den oorlog maakten, van
veroverd grondgebied, van bizon-
dere voorrechten en schadeloos
stellingen, van kunstmatige
machtsposities. En tot deze daad
is men niet in staat. Daarom
zullen aanvals- en verdedigings
oorlogen het laatste middel blij
ven. Alleen door het recht, door
elke nationaliteit haar volle
recht te geven, kan de even
wichtstoestand stabiel worden.
Het volle nationale zelfbeschik
kingsrecht is daartoe een eerste
eisch. Geen Duitschers onder
Fransch geen Franschen onder
Duitsche, geen Polen onder Rus
sische, geen Hongaren onder
Roemeensche heerschappij, tenzij
dan natuurlijk onbeteekenende
groepen, wanneer het vaststellen
der grenzen dat vordert Het is
niet de eenige eisch maar de
eerste, omdat het de eesrte eisch
der rechtvaardigheid is. Maar
die rechtvaardigheid eischt meer
Ze eischt dat voor volken en
individuen. En het voldoen aan
dezen eisch vraagt offers, maar
waarborgt ook den vrede tusschen
volken en natiën. Het is ten
slotte het afstand doen van het
egoïsme als eenig motief voor
onze handelingen. Volledig afstand
doen van 't egoïsme kunnen we
niet Maar wat we wel kunnen en
wat we moeten, willen we den vre
de bereiken, dat is: anderen behan
delen zooals men zelf behandeld
zou willen zijn. Zoodra we dat
geleerd hebben, hebben we de
ru»tia de mijnen nog veel meer.
Het gevoel van algemeene ellen
digheid groeit onophoudelijk in
me. Sedert mijn laatiten brief
ia het reuzengroot geworden
groeit me boven het hoofd
.Wernernu weet ik, wat
berouw is, in al mijne liefde.
Wee de kranke lieden, die zich
zelf opaluiten en dan den aleutel
uit 't venster werpen. Zoo eentje
ben ik Daarna schudt men aan
de ijzeren staven en stangen
gebeurd ia gebeurd
,En de vrijheid zoo dicht bij
zoo vervloekt dicht bijmen
zet zich op de bootmen vaart
dan door o s Suezkanaal, dat
we reeds zoo vaak zachljes door
gegondeld zijn in de Roode
Zee begint reeds de andere
wereld de viaacben vliegen
het water boven de koraalriffen
ia smaragdgroen ia melkwit en
purperrood ik heb me altijd
verwonderd, waar onze Lieve
Heer al die kleuren voor zijn
palet in dat hoekje der sarde
vandaan haalten daarginds
glinstert de sneeuw van den
Siaaien dan de groote golven
van den Indiachen Oceaan. Het
is werkelijk maar een katten
sprong naar jullie
,Ik wil 't je verraden: ik had
de vorige week bealoten dien
vredesverdragen en
niet meer noodig.
de sancties
HET HULDEBLIJK AAN H. M.
DE KONINGIN-MOEDER VAN
DE NEDERLANDSCHE
VROUWEN.
Een der leden van he Hoofd
comité voor het huldeblijk schrijft
ons
Januari 1929 zal het vijftig
jaar geleden zijn, dat onze alge
meen beminde en geëerde Ko
ningin Moeder haar voet op Ne-
derlandschen bodem zette, en
door haar huwelijk met Koning
Willem den Derden onze Konin
gin zou worden de eerste Neder-
landsche Vrouwe.
En nu, na een halve eeuw,
weten wij allen hoezeer onze
Koningin Moeder erin geslaagd
is een der onzen te zijn. Wie
wij ook zijn, hoog of laag, rijk
of arm, jong of oud, wij voelen
hetde Koningin-Moeder staat
midden in ons leven. Aan .alle
dingen waarin een klein land
groot kan zijn" (een van haar
afkomstig gevleugeld woord), gaf
zij haar belangstelling, en er
was veel, dat haar moreelen en
daadwerkelijken steun kreeg.
Meer bevoegden zullen schrij
ven over alles wat wij aan de
Koningin-Moeder te danken heb
ben, als Koningin en als Regen
tes, als de Moeder onzer geliefde
Koninginwij vrouwen eeren
haar bovenal om het voorbeeld,
dat zij ons gaf, om de deugden,
die een sieraad zijn van iedere
vrouw, tot welken kring van de
maatschappij zij ook moge be-
hooren. Een voorbeeldige echt-
genoote en moeder, dat voorbeeld
gaf H. M. ons, vanuit het glazen
huis, waarin koningen wonen.
Maar er was méér, dat haar
zoo algemeen de liefde en de
hoogachting deed verwerven van
alle klassen der maatschappij.
sprong te maken. Mijn koffer
•tond gepakt. Plaats op de boot
besproken. Alle» voor de vlucht
gereed. Ik wilde stilletjes weg.
Weg als een dief uit mijn geluk,
van mijne geliefde vrouw. Zij
mocht natuurlijk niets vermoeden.
Zij merkte het ook niet. Ik ge
loof ze merkt nooit wat in mij
omgaat. Haar geeft ons huwelijk
geen probleem op. Voor haar
ben ik een humoristisch mensch,
dien zij bemintdie altijd goed
geluimd is, als hij haar ziet, en
razend trotsch er op is, zich aan
hare zijde te mogen toonen.
Voila tout I Alles in de mooiste
orde 1Het groote verlangen
kent ze nietals ze ook uit
voorliefde verlangende liederen
zingt
.Ik heb echter tot me zelf
gezegd: Nu of nooit Men moet
zich losrukken Er is in den
mensch ook een wil tot lijden
een natuurnoodzakelijkheid, zon
der deze komt men niet tot ont
wikkeling ach beste Werner..
dat laatste tezamenzijn, 's avonds
voor tafel I Ik had haar lang
niet meer zóó opgeruimdgezien.
zij ging op en af, in haar lange
sleep ze was mooimooi
Wjj verwachten gasten zoo
een heel vreemd dier uit Bay-
reuth of Buxtehude behalve
Hef geheim van de liefde lag
'dieper; het was als de prinses
uit het sprookje, die bewees een
ware prinses te zijn, omdat zij
fijner voelde dan ieder ander.
Zoo was er troost voor velen, in
het medevoelen met de nooden
en de zorgen van het dagelijksch
leven. Doo- haar vriendelijkheid
des harten bracht H. M. zon en
warmte in menig gemoedhaar
begrijpen van menschelijke ver
langens en wenschen tooverde
bloemen op menigen levensweg.
Toen de Koningin Moeder
haar intrede deed als jonge ge
malin van den Koning, zeide een
oud vrouwtje, dat een plaatsje
had veroverd op een der grach
ten te Amsterdam „God zegene
je lieve gezicht".
En nu, na vijftig jaren, zeggen
wij het haar na.
Want de Koningin-Moeder
bracht zegen, al die jaren lang,
in ons dierbaar vaderland.
Vergadering van den
Raad der gemeente
Aardenbu'g,
gehouden op 27 Febr. 1928.
Op 27 Febr. hield de Raad der
gemeente Aardenburg onder voor
zitterschap van den Burgemeester
Th. M Overmaat en in tegen
woordigheid van alle leden een
openbare vergadering.
De notulen der vorige verga
dering worden gelezen.
Naar aanleiding daarvan maakt
de heer A. de Bruijne een op
merking over wat hij gezegd heeft
over de vergoeding voor het
gebruik der torenklokken.
Mevr. Van den Broecke maakt
de opmerking, dat sommige zaken
zeer uitvoerig vermeld zijn, ter
wijl andere ampel aangestipt zijn
o. a. haar opmerking omtrent de
samenstelling van de kiezerslijst,
waaromtrent de voorzitter een
onderzoek heeft toegezegd daar
van staat niets in de notulen
vermeld
De voorzitter ontkent, dit een
onderzoek door hem is toegezegd.
De heer Van der Hooft gaat
accoord met het gesprokene van
hem nog drie, vier uitverkore
nen uit den engsten zang- en
herriemakenden kring. En plot
seling komt het bericht: ,De
groote man is verkouden 1 Komt
heden niet 1 Misschien overmor
gen!Telefoon, telegraaf, huis
knecht naar alle richtingen, om
ook de anderen af te bestellen I
Mijne vrouw en ik waren gedu
rende de^i avond alleen. Om
tien uur keek Ik op de klok.
Toen ging mijn trein. Toen wist
ik Dat was het beslissende uur
mijn» levens. Het laatste. Het
komt niet terug. Ik heb er niet
meer de kracht toe Het noodlot
is krachtiger. Het drukt me plat
tegen den grond. Hier blijf ik 1
Ik heb mijne laatste zelfachting
verloren 1 Ik verteer daardoor.
Ze drinkt me het bloed uit het
hart en vermoedt het niet,, de
hemel weet, wat tenslotte van
me wordt
F r werd geklopt. De huisknecht
diende aan, dat de lunch op
gediend was. De jonge weduwe
stond op en ging naar hare
moeder en zuster, die reeds aan
tafel zaten. Aan haar uiterlijk
kon men niets merken. De twee
andere dames sloegen er geen
acht op.
(Wordt vervolgd.)