ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN De eeuwige strijd. Vrijhandel of bescbermi^. k gld. bij verlies Uw Hai De vijfdaagsche werk week. Binnenland. RESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40 Ij Drflkker-Uitgever J, C. LE BLEU Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent voorbeen e. boom-bliek Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30ct. p.regel, j( BRESKENS Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 37e jaargang Woensdag 11 Januari 1928 Nummer 3293 GRATIS verzekering AHH gulden bij levens- jsi gld. bij dood aar gld. bij verlies si gld. bij ver- tl gld. bij ver- aar gld. bij ver- a voor de abonné's tegen vf]!] lange ongeschikt- 1(1(1 door /Q van een hll lies van een 4(1 lies van een /n lies van een I ongelukken voor: heid tot werken- een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. van eiken anderen vinger. In berichten en artikelen za' men dikwijls de namen vrijhandel en bescherming (protectie; aan treffen en ieder lezer weet wel ongeveer wat die termen bedui den, maar een korte, klare uit eenzetting van de argumenten der twee beginselen kan misschien voor velen het begrip verhelderen. De protectionisten of bescher mers bezien een zeer eng begrensd gebied, meestal maar één of en kele takken van nijverheid, die op een bepaald oogenblik in de klem zitten door de grcote bui- tenlandsche concurrentie. De prij zen van sommige goederen dalen, tengevolge van die concurrentie en nu willen de protectionisten een hooger invoerrecht leggen op die goederen, zoodat de Neder- landsche fab ikant een behoorlijke winst kan maken van zijn product. Als b. v. Engeland hier lucifers invoert tegen een verkoopprijs van 8 cent per pak en de Neder- landsche iucifersfabrikant kan zijn pakken niet lager veikoopen dan voor 10 cent, dan willen de protectionisten een invoeriecht van b. v. 2>/i cent op de Engel- sche lucifers. De bestaansvoor waarden voor de beschermde industrieën worden dan beter, het werk neemt toe, de werkloos heid vermindert en de fabrikanten zijn niet gedwongen minderwaar dige artikelen te produceeren. De vrijhandelaars nemen het standpunt in der internationale arbeidsverdeeling. Zij betoogen, dat ieder land moet voortbrengen datgene, waartoe zijn bodem, klimaat en zijn bewoners zich het best leenen. Wanneer dan de verschillende landen die voort brengselen met elkaar ruilen, kunnen zij niets anders dan voordeel hebben bij die ruiling. Zij ontkennen niet, dat de be schermde fabrieken zich zullen kunnen uitbreiden en dat er zelfs nieuwe fabrieken gebouwd zullen worden, maar door de invoer rechten zullen de grondstoffen duurder worden en als gevolg ygpsLirgYeK. 6. Hij lachte er zelf om. Dat deed hij zelden. Hij wa» weduw naar geworden en zooal» Gabri- tlle weduwe. Voor vijf jaren had hij zijne vrouw begraven. Zij ichudde hem terstond de rechterhand en deed de bloemen in het glaa met de roode en witte rozen, die in de venater- bank geurden. Zijne oogen volgden haar „Ta dat uw geheele feesttafel, mevrouw vroeg hij. „Zoo weinig bloemen „Er waren er veel. Ik heb ze weggedaan I" ,En mijn armzalige rooijee Vvn onlang»?" „Die heb ik gelaten? Voor die ziu ik het zonde vinden I" hen plotseling rood overdekte het mannelijke, zenuwachtige, zooa» bij frontcfficieren door gewerkte gelaat van haar be zoeker. tjr zweefde hem iet» op de lippen, het wae als wilde hij dat oogmblk gebruiken. Maar zij liet lem >iet zoo ver komen. Zij namjplaata, bad hem met «ene vlchtige handbeweging daarva« zullen de fabrieken, die niet onder het beschermend tarief vallen haar prijzen hooger moeten maken. AI dadelijk -uilen de fabrikanten schade lijden, die hun goederen uitvoeren naar het buitenland, want door de verhoo ging van de invoerrechten zijn de grondstoffen in prijs gestegen, hun product wordt dus duurder en dan kunnen zij niet meer concureeren met het fabrikaat in het buitenland. Een belangrijk argument voor den vrijhandel is dat de vrije mededinging de industrie prikkelt en op den duur in elk geval tot een gezonden toestand zal leiden, waarbij alle krachten ten volle ontplooid worden. Een fabrikant, die niet van bescher ming onnaluurlijken steun heeft te verwachten, zal in de vrije mededinging alles probeeren om zijn bedrijf gaande te houden door bezuiniging, aanschaffing van moderne machines enz., terwijl de beschermde fabriek gevaar loopt dat er in zijn branche overproductie ontstaat, dat er te veel goederen op de markt komen en dat de goederen zon der winst van de hand gezet moet worden. Dat door de bescherming de werkloosheid zou verminderen, is onjuist. Er heeft dan geen uitbreiding maar slechts verplaat sing van werk plaats. De eene fabriek krijgt het druk, een andere slap door de protectie en hoog stens kunnen de arbeiders uit het laatste bedrijf overgaan naar het eerste. Van het voordeel, dat de schat kist zou hebben van een bescher mend tarief moet men niet veel verwachten. Wanneer de binnen- landsche industrie beschermd wordt en dus meer kan leveren, zal uit het buitenland ook minder worden ingevoerd (daarom is 't ook te doen) en dus zal het invoerrecht niet veel opleveren. Proteclie is een moeder, die elk van haar kinderen wil be- voordeelen, ten koste van de anderen. Zij geeft alle kinderen een beker melk, maar dan acht zij het billijk, dat het zwakste tegenover haar plaat» te nemen, en meende, zoo vriendelijk be leefd al» zij tegen ieder ander ook zou geweest zijn „Maakt u het zich toch gemakkelijk meneer Von Wingerowl" Hij zette zijn helm op een tabouretje, wierp de witte hand- ichoenen daarnaaat, per»te on willekeurig de handen op de koieën in elkaar, om zijne zenuw achtigheid te verbergen, en begon„Mevrouwia de vraag te onbeacheiden Maar ik heb nu den moed daartoe mag ik hopen, dat we in het eerste kwartier niet gestoord worden „Niemand zal komen 1 Ik heb er uitdrukkelijk bevel toe ge geven 1" Hij knikte toestemmend. Hij werd afwiaielend rood en bleek, Het atond den grooten, atatigen man vreemd, op wiena gelaat energie en zelfbewustzijn duide lijk te lezen stonden. De jonge weduwe bleef kalm. Hare mooie, grijze oogen namen hem gelaten op. „Mevrouw hernam majoor Von Wingerow vastberaden. „Vandaag is geen dag al» an deren ik meen voor uU viert uw geboortedagU hebt, zooali ik met vreugde zie, be- wat meer krijgt en giet uit alle andere bekers wat melk over in dat van de zwakste. Als zij dat gedaan heeft bedenkt zij, dat de oudste zoover naar school moet gaan en daarom giet zij in diens beker wat melk uit de andere. Ze overweegt dan dat ze van 'alle kinderen evenveel houdt en brengt wat het schoolkind en het zwakste meer kregen, weer terug in de overige bekers Ze hebben dan tenslotte allen even veel, maar veel melk is verloren gegaan. Ingezonden Mededeeling. wordt gezond Vn eterk het krijgt mgdier glans het wordt vrij wan roos hst blijft/beter zitten het valjPniet meer uit indien gjj'aes morgens een weinig PUROJ/tusschen de handen wrijft en drf door de haren uitstrijkt, 't Voldoet iedereen. O— Op het eerste gezicht heeft deze titel veel weg van ideale toekomstmuziek 1 De verovering van den halven of Engelschen Zaterdag scheen voorloopig een mijlpaal te beteekenen in de actie voor beperking van den arbeids tijd sommigen zijn hiermede nog niet tevreden gesteld en zijn er op uit den geheelen Zaterdag als rustdag te veroveren, zoodat er in werkelijken zin van een vijf daagsche of 40-urenwerkweek sprake zou zijn. Voorloopig nog alleen in AmerikaMaar de techniek, die langzamerhand alle afstanden van de wereld wegvaagt, zal wel zor gen, dat deze nieuwe verovering ook tot Europa doordringt. Toch is dit „ideaal van den werkenden stand" ook zelfs in Amerika nog een uitzondering, al blijkt die uitzondering toch al van betee- kenis te zijn. Uit de statistieken sloten, tindelijk den rouw af te leggen „Ik weet niet voor hoe lang I" zelde ze somber. „Echter mag ik in deze uiterlijkheid toch zeker niet slechte een toeval zien maar een teeken een zeker zinne beeld, dat men veel vergeten heeft". Koel hi'f ze het hoofd op. Haar houding bracht hem even in de war, dan kwam hij weer tot bezinning. „Begrijpt u me niet verkeerd, mijne waarde mevrouwEr zijn onvergetelijke dingen heilige smartenDat weet niemand beter dan ik ik heb 't zelf meegemaakt I U behoef ik niet» te zeggen Ons beiden heeft God zija vinger getoond Ze zwegen een oogenblik. Buiten hield een rijtuig voor de villa stil. De oude mevrouw eo Gieela stegen in en reden naar de stad. Majoor Von Wingerow boog in zijn etoel iet» voorover, de sabel tueschen de boenen, de handen op den greep geleund, een spannende uitdrukking in de glinsterende verstandige, licht bruine oogen. „Nu zie ik mijne bloemen daar op de tafel de mijne van een Amerikaansch Maand blad is gebleken, dat nadat Ford zijn vijfdaagsche werkweek op zijn fabrieken invoerde het geen ook in Amerika een groot opzien verwekte deze 40 urenwerkweek reeds in meer dere industrieën toegepast wordt; voornamelijk schijnt dit het geval te zijn met de fabricatie van manfienkleeding. bontwerkers, jassenmakers, snijders, persers en knoopsgatenmakers van N. York, waar ook de dameskleermakers de vijfdaagsche werkweek vrijwel algemeen ingevoerd hebben Meer of minder algemeen is deze werkweek doorgedrongen tot de ijzer- en staalindustrie, tot de kartonnagefabricatie, steenhouwe rijen, gieterijen en machine-fa brieken en bakkers Ook bestaat er hier en daar verschil in het aantal urener zijn vijfdaagsche werkweken van 40, maar ook van 43 of 44 uur echter met dien verstande, dat de werktijd per dag zoodanig verdeeld wordt, dat men niet langer dan vijf dagen per week behoeft te wer ken en twee opeenvolgende dagen per week vrij blijft. Volgens genoemd Maandbl. zou den èa de patroons èn de werk lieden van verschillende fabrie ken, die deze werkweek hebben ingevoerd, ten zeerste met den maatregel ingenomen zijn; met name wordt de fabriek van Jen kins Bros in Bringeford genoemd, waar vier dagen 9' 2 uur en één dag 10 uur gewerkt wordt, dus een werkweek van 48 uur, en een vijfdaagsche werkweek om toch maar twee dagen per week actrereen vrij te hebben. Of die tweedaagsche rust werkelijk blijken zal een zegen te zijn Voor hoevelen zijn de dubbe e Paasch-, Pinkster- en Kerstdagen al niet een tijd om moeilijk en zonder verveling door te komen Naluurlijk is het een ideaal voor menschen, die er een liefhebberij op na houden, maar voor de anderen kon het weieens hierop neerkomen, dat ze verplicht worden de verveling van den Zaterdag nog eens op den Zondag te moeten door maken. alleendat schijnt me een bevel, eindelijk eens het onuitge sproken» in woorden te vatten „U is m'n vriend, meneer Von Wingerow 1" zeide de jonge weduwe Dat wilde ik daar door toonen „Uw vriend?" Het klonk besluiteloos. Hij wist niet precies, wat hij daaruit moest opmaken. Hij wilde het gesprek weer hervatten, maar zij viel hem in de rede. „Neen pardon laat mij spreken... ik weet wat u zeg gen wilt... maar ik moet u van te voren heel veel vertellen ik geloof, dat ben ik u verschul digd. Want u bent anders dan de anderen ook voor mij. Met de anderen heb ik direct schoon Schip gemaakt. Dat heeft voor mij geen waarde. Ik heb genoeg aan me zelf]'' „Er staat toch geschreven „Het is niet goed, dat de mensch alleen is „Er staat ook geschreven „Trouwen is goed, maar niet trouwen is beter I" Luistert u een», meneer Von Wingerow. Ik moet u iets over mijn huwelijk mededeelen dan zult u be grijpen, waarom ik soo bso, zooals ik ben Majoor Von Wingerow zat DE AANKOMST VAN HET STOOMSCHIP „ALHENA" TE ROTTERDAM. Het stoomschip „Alhena", welks bemanning bij de vreese- lijke ramp van de „Principessa Mafaldaop bijzonder moedige wijze assistentie bood en tal van menschenlevens redde, is te halt twee Vrijdagmiddag te Hoek van Holland binnengevaren. Alle op de reede liggende schepen heschen de vlaggen, tei&ijl stoom fluiten gilden toen het schip binnenvoer. Om 3 uur arriveerde het schip te Rotterdam. Bij aankomst barstte ook hier een fluitconcert los, dat de „Alhena" onderweg voortdu rend had vergezeld. De belangstelling langs den kant van den Nieuwen Water weg was steeds zeer groot. In Maassluis, Vlaardingen en Schie dam stonden dikke rijen menschen aan den waterkant, terwijl in de Lekhaven het aantal kijkers zóó groot was, dat velen van hen op de daken der loodsen waren geklommen. Om kwart over 3 lag de „Alhena", welke geëscorteerd was door een vloot van onge veer 35 sleepbooten. aan den kant gemeerd. Minuten lang duurde het gefluit der booten, waaraan zelfs schepen, welke ver in de binnenhaven lagen, meededen. De „Alma" enterde de „Alhena" waarop de Italiaansche gezant zich aan boord begaf met een grooten krans, waaraan een rood-wit lint was bevestigd. V_orts werden nog enkele bloem stukken van de reederij aan boord gedragen. straf met een streng gezicht, zooals bij het aanhooren van een gewichtig bevel in dienil. Zijne rechterhand speelde nerveus met de zilveren kwast aan den sabelgreep. De jonge weduwe hernam; „Ik volgde reeds als meisje mijn eigen weg, zeer geï ifluenceerd door mijn vader, die niet alleen buitengewoon muzikaal, maar bovendien een ongewoon mensch was Ik volgde mijn eigen weg, ook nu nog. Het was steeds mijne zorg, dat wanneer ik eenmaal zou getrouwd zijn, m'n man me niet zou begrijpen. Daarom had ik steeds verwacht, een groot kunstenaar of compo nist te trouwen. Toen leerde ik iu een gezelschap mijn over leden echtgenoot kennen Een Afrika-reizlger In het begin hield ik het voor onmogelijk I" Boven van den wand keek bet magere en energieke gezicht van Dr Paul LU.ihardt op de beiden neer, Op het eerste gezicht keek het streng en scherp, maar in de mondhorken lag een zeldzaam, halt verborgen wilde humor. (Wordt vervolgd,)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1928 | | pagina 1