ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Weekrevue. ygfrgLfcgYaaE. MERLEL. 3RESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40 Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker uitgever J. C. LE BLEU voorbeen E. BOOM—BLIEK TNo.,020]D BRESKENS p°*|«'9ro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 37e jaargang Zaterdag 10 December 1927 Nummer 3285 G R A TI S verzekering is, voor de abonné's tegen UN ongelukken voor: De risico gulden bij levens- jaa gld. bij dood mm gld. bij verlies tra gld. bij ver- it gld. bij ver- atr gld. bij ver- j 1 lange ongeschikt- door /h van een h[J lies van een 4N Hes van een /.n lies van een heid tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage a gld. bij verlies van eiken anderen vinger. o BINNENLAND. Met een zucht van verlichting hebben vele brave huisvaders en dito-moeders kennis genoir.en van het feit, dat de goede Sint zijn terugreis naar Spanje weer heeft aanvaard, omdat daarmede de laatste Hollandsche guldens in de huishoud-portemonnaie voorloo- pig weer veilig zijn gesteld, want hoevele lieve sprookjes we den kinderen ook al vertellen omtrent de goedgeefschheid van dien wonderbaren weldoener, de stand van onze kasmiddelen wijst er op zeer realistische wijze op ,dat Sinterklaas er bij zijn overhaast vertrek blijkbaar niet aan gedacht heeft om het crediet te verrekenen dat we hier bij zijn komst heb ben verschaft. Als het Kerstman netje ons stiaks nu ook nog zoo'n poets heeft gebakken en we ee- nige dagen later met punch en oliebollen het oude jaar uitgelei de doen, dan zullen we misschien niet al te weemoedig a scheid nemen van de gezellige Decem bermaand met haar huiselijke, maar deze feestdagen. De neringdoenden willen dat we voorloopig in de vereischle stem ming blijven. Nauwelijks schreven we 6 December, of de Sinterklaas étalages werden al weggebroken en vervangen door een uitstal ling der waren met veel rood, hulst, gevlokte sneeuw en ande re attributen, die ons er aan moe ten herinneren, dat we te zorgen en te koopen hebben voor a. s. Kerstdagen voor welk doel ook uit de heide-streken van ons land wagon-ladingen met sparren wor den aangevoerd, die straks tot hel verlichte en fantastisch ver sierde Kerstboomen omgetooverd, alles wat lid of vriend der fami lie is in gezelligen kout om zich zal vereenigen. o— „Onze" zwaargewicht kampioen bokser van der Veer heeft zich zeiven en zijn enihousiaste aan hangers een leelijke Sinterklaas surprise bezorgd, door zich in Zweden door een jongen matroos- 54. Mr Myall stond op en nam een houding vbd diepe veront waardiging aao, die ilecht bij zijn kleediog paate. „Ik herhaal dat ik niet weet wie je bent, en me niet aan je praatje» »toor ik heb je nu lang genoeg aangehoord, ik laat me niet door den eersten den beste tegen mijn meest geëerbiedigde gemeenteleden opruien, dan zou ik de verantwoordelijkheid on waardig zijn die op mij rust. Daar is de deur Toen Mr. Myall largzamer- hand wakker werd, sprak hij met een gemakkelijkheid, die Vanfreyoverrompeld zouhebben, als hij zich niet van de volle waarheid bewust was geweest Nu echter bleef hij bedaard zitten. „U is dus van plan om dezen schurkenstreek in de hand te Werken, zelfs nu u alle» weet en anderen het ook weten ,Ik wil niet in mijn eigen huis beleedigd worden, ga heen". Vanfrey stond op. „Ik zal gaan, maar ik wil u eerst nog zeggen, dat Dr Port gliteren- bokser te laten uitslaan In de tweede ronde kreeg de Holland sche reus een opstopper, die hem een bioedstroomende neus bezorgde en even daarna incas seerde hij een sloof, die hem naar het land der droomen zond, waar duizenden sterren voor zijn oogen opdoemden. Waar van der Veer in de vorige maand ook in Duitschland een ongeluk kig gevecht leverde, acht men door de jongste nederlaag de carrière van den Hollandschen kampioen voor goed gebroken en zal de man zich in den ver volge te bepalen hebben tot zijn gewone dagelijksche werk, het geen bestaat in het schenken van koffie of bier aan dorstige klan-, ten, een beroep, dat ons wel zoo vreedzaam lijkt als dat van vecht jas Een bijzonder algemeen ge waardeerd spel is het boksen in ons land nooit geweest, getuige het verbod, dat in vele steden tegen wedstrijden daarin is uit gevaardigd. En eerlijk gezegd, als met den jongsten knack out het laatste enthousiasme voor deze sport bij ons wordt uitgeroeid, dan zullen we het niet betreuren. Noch iets schoons, noch iets sportiefs hebben we ooit in de bokssport kunnen ontdekken het is banaal en aanstootelijk als de Spaansche stierengevechten. Wel ke regelen men er ook voor stellen moge, het gaat er toch maar om, elkaar lichamelijk zoo veel ongemak te bezorgen, dat de tegenpariij gedwongen is heel of half bewusteloos op te geven, —o Een pijnlijke verrassing bracht het berient van den dood van Jhr van Vredenburgh, den Hol landschen gezant te Brussel, een kundig diplomaat, die in de kracht van zijn leven hij werd slechts 53 jaar aan den dienst van den Staat onttrokken werd. Dezen werker is het Nederiandsche volk veel dank verschuldigd, omdat zijn bekwaamheid en tact vooral de voorspelde ernstige gevolgen deden uitblijven van de verwer ping van het Nederlandsch-Bel- gische verdrag. Hij was een goed avond naar Merriton is gegaan om de hulp van de politie in te roepen, die hier dadelijk ver schijnen zal". Dit gezegde werkte wondereD, te meer, daar men juist iemand hoorde naderen. De predikant aarzelde en zweeg ontsteld. Er werd op de deur geklopt, maar het was helaas slechts de koster, die om den hoek keek en haastig riep„Ze komme d'r an I" „Wie vroeg mr. Myall ang- stig. „De menschen vaa Morte Manor I" „Goddank", zuchtte mr Myall. „Zij zijn vroeg. Is alles klaar, Glegg Gooi dezen meneer de deur uit en begin dan te luiden". Hij keerde Vanfrey den rug toe en deze verliet het huls. Het was noodeloos om meer woorden te verspillen en alhoe wel Vantrey in stilte het plan gevormd had om den predikant in zijn eigen huis in te sluiten, werd dit door de komst van den koster verijdeld. De koster had zich echter vergist, en de nadering van een kar voor de komst van den bruidsstoet gehouden, zoodat Vanfrey nog een half uur den Nederlande -, maar dat hij daarom even goed als een vriend der Belgen geacht werd, zelfs nu de officieele betrekkingen al een tijd lang min of meer gespannen waren, is een getuigenis van de oprechtheid en vriendelijkheid van zijn karakter, van de beleid- zaamheid ook zijns persoons. Vandaar dat op zijn laatste tocht naar dat vaderland, Belgische ministers de slippen droegen van het kleed, dat zijn baar dekte en de Belgische Koningin behoefte gevoelde om persoonlijk aan zijn weduwe van haar deernis te ge tuigen. o— Als we met Belgie tot overeen stemming willen komen, dan moeten we de goede en onver dachte vaderlanders waardeeren, die tevens goede vrienden der Belgen zijn. Daarom vonden we het zoo jammer, dat een bekend Nederlander, Dr Gerretson, als spreker voor een bekende Neder iandsche Vereeniging optredende, een verdachtmaking slingerde naar het hoofd van den bekenden Maastrichtschen Weth Schaep- kens van Re mst, als zou die de Belgische annexionistische bewe ging welgezind zijn. De Zeeuwsch Vlamingers èn de Limburgers en onder de laatsten evenzeer de heer Schaepkens van Reemst hebben vaak genoeg bewezen goede Nederlanders te zijn, maar boven den Moerdijk moet men het weten te verstaan, dat de Zuid-Nederlanders vaak eigen belangen hebben, die ze tot een zeker provincialisme bewegen en dat ze bovendien door de geo grafische ligging van hun geboor tegrond, voor wat handel en ver keer betreft, voor een groot deel op België zijn aangewezen, waar velen hun uitnemende relaties en vrienden hebben. Dat doet niets af aan hun vaderlandsche gevoe lens. We moeten ze daarom niet verdacht maken, als Nederlanders van het tweede soort beschou wen, want het trekken van zulke scheidingslijnen heeft in onze geschiedenis al eerder geleid tot een splitsing, die oorspron kelijk bij niemand gewild of be- tijd had, terwijl Horley Trake» en Dr Port beiden hun paard in de richting van Cheddenham voortjoegen. Hij ging dicht bij de kerkdeur zitten, onder het hortend en stootend gelui van den koster, en zoodra dit ophield, verscheen Mr Myall, in een gekreukelde toga, een teekeo, dat Horley en Meriel werkelijk in aantocht waren. Op het zien van Vanfrey riep hij deze verstoord toe „Ik dacht dat je weg was 1 Wat voer je hier uit?" „Ik zal het huwelijk verhin deren", antwoordde Vanfrey kalm. „Dat is geen kroeg, ik zal je laten wegjagen als je ons over last aandoet Vanfrey posteerde zich aan den inganghij heeft mij later verklaard geen oogenblik spijt gehad te hebben over mijn wegblijven, omdat hij vast meen de dat het een bewijs was, dat ik mr Andrew had gevonden en in dat geval zou elk uitstel veel gewonnen zijn, hij zou desnoods Horley te lijf gaan om oponthoud te veroorzaken, daar een huwe lijk niet kan plaats hebben zander bruidegom. Mr Myall, door Vanfrey'a doeld was, en bij grooter tact ook best vermeden had kunnen worden. o BUITENLAND, 't Schijnt, dat nu de vertegen woordigers van L;thauwen en Polen in Genève bij elkaar zijn gebracht om onder toezicht van de .groote broers" Engeland, Frankrijk, Duitschland met elkaar over hun geschillen te confereeren, er een oplossing het gaat om het bezit van de stad Wilna, zooals men we t op komst is, die het dreigend oo logsgevaar van het Oosten afwentelt. Tusschen Italië en Frankrijk schijnt er eveneens eenige ont spanning te zijn ingetreden, zoo dat mag worden verwacht, dat Italië haar expansie politiek naar den Balkan (Dalmatië en Alba nië) wat zal matigen en ook daar de oorlogsfakkel nog even zal blijven rusten. De goede stemming is er dus wel om nu eens e nstig den arbeid ter ontwapeningsconfe rentie voor te bereiden en te beginnen, maar veel vertrouwen hebben we niet, omdat de groote mogendheden geen vertrouwen hebben in elkaar Frankrijk zegtwe kunnen niet ontwapenen, omdat dan juist het oorlogsgevaar vergroot zou wor den. Engeland beweert naïefwe hebben al ontwapend en kun nen onmogelijk verder gaan door ook het politieleger af te schaffen. lEn de vloot Amerika verkondigde daartegen over deze week door president Coolidge, in diens jaarlijksche boodschap aan het Witte Huis. dat een „gematigde vlootbouw" ncodzakelijk was, omdat Enge land te Genève de hinderpaal gebleken was voor ontwapening. Italië is trots op haar „woord van bajonetten" I Wat er van een ontwapenings conferentie terecht moet komen, waar zulk een geest van wan trouwen heerscht en onoprecht heid,-we houden er ons hart voor vast. volharding ontwapend, was Hor ley'» komst aan het hek gaan afwachten, om dadelijk zijn nood te klagen over het struikelblok dat hem in den weg stond. Meriel hoorde het niet, maar zag dat Horley zich opgewonden en driftig maakte en eindelijk beval hij haar met mr Helsington te wachten tot hij zou terug komen. Mr Helsington liet zich niet bevelen, doch stapte uit en, gissende wat er gaande was, wist zij de beide mannen over te halen om haar overredings kracht bij Vanfrey te beproeven, waarop zij alleen naar hem toe ging, één en al laphjes en vrien delijke woordje». hier, mr Vanfrty? Komt u de plechtigheid bijwonen Dat is aardig", Vanfrey nam beleefd zijn hoed af en antwoordde even vriende lijk „U zult me niet aardig vinden als ik u zeg dat ik ge komen ben om het huwelijk te verhinderen". „Te verhinderen", vroeg zij vol verbazing. Vanfrey knikte toestemmend. „Maar u weet toch ver volgde mrs Helsington. „Alles wat er valt te weten, ik zou het zeer in u waardeeren Alleen Rusland is consequent. Het heeft een groot leger, maar stelt drastisch voorallemaal ge lijk binnen een jaar volledig ont wapenen. Goed gezien Als het zóó gauw gaat-;è gauw is ook niet goed, dan zijn 'we over een jaar en een maand, dank zij de wereldrevo lutie, a lemaal bolsjewiek. Opleiding van Wijk verpleegsters in Kinder bescherming, O.ider voorzitterschap van Dr. R. N M. Eijkel heeft eene^ver- gadering plaats gehad vari^fle inspectie voor de hygiene van het kind, de tuberculosebestrijding en de bestrijding van geslacht ziekten met eene daartoe benoem de Commissie, in wtlke verga dering besproken is hoe de op leiding moet zijn van wijkver pleegsters, welke bij den zuige- lingenbeschermingsdienst zullen worddn betrokken. Als leidraad diende hierbij een schema ontworpen door den kin derarts Dr. Koenen, die reeds geruimen tijd deze opleiding had ter hand genomen. Gestreefd zal worden naar combinatie van de cursussen voor tuberculosehuisbezoekster en voor kinderbescherming. De cursussen zullen in het al gemeen niet meer dan 15 leer lingen omvatten. Het aantal les uren wordt 36 a 40. De theoretische opleiding zal in den regel door de districts ki nderarlsen worden gegeven. De verpleegsters zullen een stage moeten doormaken op een consultatiebureau voor zuigelin gen. Deze stage zal voorloopig een maand moeten duren. Verder zal de verpleegster plaatselijk worden opgeleid door de d stricthuisbezoeker, op de zelfde manier als dit voor de opleiding tot tnberculosehuisbe- zoekster is geregeld. De practische opleiding zal worden toevertrouwd aan de districthuisbezoeker. Er zal een diploma worden uitgereikt vanwege de Commissie, nadat een examen is afgelegd. als u mij Diet zoo onnoozel waande als mijn vriend Redd. Ik geloof voli trekt niet dat u de voorzienigheid in persoon bent, ik wou datik het gelooven kon, want het grieft me dat een vrouw, die lk nooit lets in den weg hïb gelegd, mij aanhoudend en op alle manieren bedriegt" „Mr Vanfrey I" riep zij ver ontwaardigd uit„u weet niet wat u zegt". „U vergeet dat er één ding is dat een man nooit vergeet". „En dat is?" vroeg zij met satiriek lachje. „Dat is", vervolgde Vanfrey bleek van ingehouden woede, „als hem de vrouw die hij lief heeft door bedrog ontstolen wordt". Zij staarden elkaar een 'wijle strak aan, toen barstte mis Hel sington in luid gelach uit. „Wat meent u? Wie hebt u lief?" „Meriel 1" antwoordde Vanfrey beslist. Hij had zijn kalmte terug gekregen, terwijl mrs Helsington de hare verloren had, „En je noemt mij een be driegster siste zij, met gebalde vuisten, „dat durf je te zeggen met'aijn broer zoo dichtbij? (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1927 | | pagina 1