10
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
PuroLby.-dooTzittett-en-stiiWoopefr der Huid.
MER [EL,
W&mLLS T0H.
De Prov. Zeeuwsche
Electriciteits-Mij.
Binnenland.
Buitenland.
CHE COURA
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprys p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40
Advertentieprijs vtn 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU
voorheen E. BOOM—BLIEK
tnÓ.,02o" breskens
Postgiro
70179
Abonnements-Advertentles zeer biliyk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrydagmlddag 1 uur
36e Jaargang
Woensdag 13 Juli 1927
Nummer 3242
GRATIS verzekering gulden bij levens- gld. bij dood mw gld. bij verlies tra gld. bij ver- it gld. bij ver
voor de abonné's tegen ^00 'ange ongeschiI{,- 1 ND door iU van een UU 'ies van een 40 ,ies van een
ongelukken voor: heid tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum"
t ar gld. bij ver-
(n 'ies van een
wijsvinger,
te 's-Gravenhage.
gld. bij verlies
van eiken
anderen vinger.
Overstrooming in Saksen
van 8 op 9 Juli.
Nauwelijks is men bekomen
van de eerste ontsteltenis over
den ramp in de Harz of geheel
Duitschland wordt opnieuw op
geschrikt door een Jobstijding. In
den nacht heeft boven het Erts
gebergte, in die wondermooie
streek, die men met recht de
Sachsische Schweiz" noemt, een
wolkbreuk van ongekende hevig
heid plaats gehad, waarbij hon
derd, volgens de laatste, nog
oncontroleerbare berichten zelfs
150 personen om het leven zijn
gekomen. De beide beken, die
zich door hun nauwe dalen dwars
door het Ertsgebergte naar de
Elbe kronkelen, de Müglitz en de
Gottleuba, zwollen in enkele uren
tijds tot bruisende bergstroomen
aan, die de smalle dalen geheel
vulden en met donderend geweld
boomen, huizen, telegraaf- en
telefoonpalen, de baanwachters
huisjes bij de spoorwegen, de
spoorwegen zelf, bruggen enz.
vernielden. Het zwaarst geteis
terd werden Berggiesschiibel,
waar 45 personen om het leven
kwamen, Rotterdorff met twintig
dooden, Neuendorf metl4dooden,
Gotileuba met 10 dooden en het
wereldberoemde horlogemakers
stadje Glashiitte met tien dooden.
Het gehucht Oesengrund. dat uit
slecnts 25 huizen bestond, werd
geheel door de watermassa's
weggevaagd
Ongeveer 100 personen worden
vermist en het is helaas niet
onmogelijk, dat ook tal van deze
vermisten den dood in de golven
hebben gevonden.
Aan het verhaal van een oog
getuige, die de katastrofe te
Glashiitte meemaakte, ontleenen
we de volgende bijzonderheden:
Het had den geheelen dag naar
onweer uitgezien en des avonds
om negen uur begon het dan
ook. De eene wolkbreuk volgde
op de andere en we dachten
reeds dat er een tweede zond
vloed get omen was. Maar dat
was nog slechts een voorspel.
Omstreeks 11 uur drong een
vloedgolf van wel t\yee meter
Hij ia daarvoor naarMerriton
geweest; ik zou maar liever
heengaan.
„Dat vind ik ook", beaamde
ik gul. „Kan je ons den weg
naar Cold Ridge Hoeve wijzen".
„•Ga je dairheen? Naar miss
Elisabeth 't Is hier geen vijf
mijlen vandaanik zal je op
weg helpen".
Zij ging ons voor en ik volgde
met vlugge schreden een paar
minuten later, bij een pad over
de hei gekomen, nam zij afscheid
Van ons.
„Ik ben blij dat we weg zijn?"
was mijn eerste woord tegen
Vanfrey, die teleu-gesteld scheen
omdat 't riet op een vechtparlij
was uitgedraaid. „Ik heb een
hekel aan dat ruwe volkde
tijd van amazonen en kamp
vechters is voorbij".
„Zij heette Meriel", zei Van
frey.
„Haar doopnaam, ja, als zoo'n
jonge barbaar ooit gedoopt is
haar van ia zeker Tretheway;
voor mijn part hoop ik dat we
haar nooit weer zullen zien",
hoogte het dai binnen met een
geweld waar niets tegen bestand
was. Het geheele dal was in
enkele oogenblikken tijds in een
ziedende, schuimende, donderen
de rivier herschapen. Zware
boomen werden door kokende
water ontworteld en neergesla
gen. Alle bruggen werden ver
nield, evenals vele huizen. Het
in het benedengedeelte van de
stad gelegen station stond ruim
twee meter onder water.
De trein naar Altenburg stond
stampvol vacantiereizigers, op
het punt van vertrekken, toen
het water plotseling de waggons
binnendrong. Binnen enkele
oogenblikken stonden de passa
giers tot hun middel in het
water. Eenige reizigers, die in
hun doodsangst de portieren
openden en uit den trein spron
gen, werden door den woesten
stroom gegrepen en verdronken.
De meeste passagiers bleven
gelukkig in den trein en konden,
al was het ook pas na twee
uren, gered worden. Een rangeer-
trein werd door het water om
vergeworpen. De geheele ramp
speelde zich in slechts enkele
minuten af."
Het dorp Berggiesshübel, dat
het zwaarst door de katastrofe
is getroffen (men vreest dat er
van de 130 inwoners niet min
der dan 60 verdronken zijn),
biedt een troosteloozen aanblik.
Twaalf huizen zijn geheel van
den aardbodem verdwenen. Van
de meeste andere huizen zijn ge
vels of muren ingestort. Op het
oogenblik zijn politie en rijks-
weertroepen bezig onder de
puinhoopen naar lijken te zoeken
Alleen te Birna aan de Elbe zijn
tot dusver eenentwintig dooden
aangedreven. Geweldige hoeveel
heden verdronken vee werden
I eveneens uit de rivier opgevischt.
Alle dooden zijn afkomstig uit
de hooger gelegen bergdorpen
en zijn kilometers ver door het
water meegevoerd. Alleen te
VIIT.
't Kon waar zijn dat de af-
atand van daar naar Cold Ridge
Hoeve slecht» vijf mijlen wa»,
maar mij leken het er wel tien.
Nog atijf van de vermoeienis en
de vochtigheid van den vorigen
dag, bleek de warmte die er
op volgde bijna even ondrage
lijk. De zon scheen aan een
wolkeloozen hemel en zweefde
tegen tien uur als een groote,
vlammende vogel over de hei.
Er wa» niets meer van den stort-
regrn van den vorigen avond te
bespeuren: het heidekruid veerde
weer onder onze voeten, en
daar waar het vee en de scha
pen het hadden weggetrapt, woei
het stuifzand ons om de ooren.
Kruiden en brem geurden sterk
in de vochtige atmosfeer en de
reuk van de dennen was schier
te machtig. Meriel had ons naar
een groep denneboomen ver
wezen om op den grooten weg
te komen, vanwaar wi', rechts
afslaande, een steil pad voor
ons zouden zien, dat naar de
Hoeve voerde. Ik twijfel of deze
terechtzitting ons raar de plaats
van onze bestemming zou ge
voerd hebben, want't viel moei
lijk uit te maken wat men den
grooten weg noemde en welke
Gottleuba bedraagt de schade
3 a 4 millioen Mark. Volgens
mededeelingen van de Saksische
regeering bedraagt de schade in
het geheele gebied tenminste 12
millioen Mark.
De beide dalen zijn thans,
nadat het water is weggevloeid,
met een slijklaag van wei '/a
meter dikte over de geheele
breedte bedekt. De spoorwegen
in de beide dalen zijn geheel
vernield en het spoorwegverkeer
zal de eerste week niet hervat
kunnen worden. Ook het tele-
graaf-en telefoonverkeer is ge
staakt, zoodat berichten uit die
omgeving schaars binnenkomen.
Zooals uit de exploitatiereke
ning van de P. Z. E. M. blijkt,
had deze in 1926 een stroom
verkoop voor een bedrag van
f 187.868 84 of bijna f 29000
meer dan in 1925 Hiertegenover
staat aan uitgaven f 162.876 29,
alzjo een voordeelig saldo van
f 24.992 55 tegen f 3544.70.
Daarbij moet o.a nog worden
gemeld, dat het brandstoffenver-
bruik ruim f 7000 meer vorderde
dan in 1925, wat in hoofdzaak
een gevolg is van de verhoogde
kolenprijzen door de mijnwer
kersstaking in Engeland.
De verlies en winstrekening
der Maatschappij geeft in uitgave
aan alg. onkosten f 32.499.23 en
afschrijving op de oprichting-
kosten f450, totaal f32.949.23.
In de ontvangsten is vermeld het
saldo der exploitatierekening ad
f 24 992.55, diverse ontvangsten
f800 en nadeelig slot der verlies-
en winstrekening f 7156.68 Die
over 1925 gaf een nadeelig saldo
aan van f 204 839 99.
Naast meerdere groot-verbrui
kers en gemeenten, bedroeg het
van de veis lanen, welke er op
uitliepen, degene zou zijn, die
wij moesten ingaan. Gelukkig
echter had Purling, uit voorzorg,
twee slachtoffers geplaatst aan
den hoek van het pad waarlang»
Mits Elisabeth gezegd had dat
wij de Hoeve bereiken moe sten.
Zij waren een meisje van on
geveer dertien en een jorgetje
dat veel jonger was, welke bei
den, zooals wij later hoorden, de
kinderen waren van Mopley, den
veehouder, 't Wa» hun te ver
geven dat zij ons bestaan heele-
maai hadden vergeten, in hun
ijver om in een kleine beek, die
langs den weg stroomde, naar
rivierkrabben te visschen, juist
daar wij stonden te beraadslagen,
of wij terug zouden keeren of
verder gaan om het bewuste
pad te vinden.
De beide kinderen zaten op
gras, ieder met een touwtje in
de hand dat voor vischsnoer
moest dienen de voeten van het
meisje raakten het Water, terwijl
het jongetje de zijnen hoog
hield opgetrokken.
„Wat ben je laf, Micky",
hoorden wij haar zeggen „steek
ze er in".
De jongen stak even de teenen
in het water en trok se er Schie
lijk met een gilletje weer uit.
aantal detailverbruikers 757 Het
verbruik heeft als volgt plaats
gehad gemeenten 622 697, groot
verbruikers 434 555, detailver-
verbruikers 78 459 en eigen ver
bruik 92.140 K W U. Het aantal
opgewekte K. W. U. bedroeg
1.424 680.
De raad van bestuur wijst in
zijn verslag er o. a. nog op, dat
met de afschrijving op activa
eerst na afloop van het bedrijfs-
jaar een begin zal worden ge
maakt. Indien voor het eerst over
het afgeloopen jaar naar het
annuïteitsstelsel ware afgeschre
ven, zou een bedrag van onge
veer f35.500 daarvoor in aan
merking zijn gekomen. Herinnerd
wordt verder aan de wijziging
der statuten, waardoor het kapi
taal van f 2.000.000 op f 1 000.000
werd teruggebracht en in het
vervolg de vennootschap bestuurd
wordt door den raad van bestuur,
onder wien de directeur belast is
met de leid ng van het bedrijf.
DANSEN OP ZONDAG.
De heer Duymaer van Twist,
lid van de Tweede Kamer, heeft
aan den minister van justitie de
volgende vragen gesteld
1. Heeft de minister kennis
genomen van het antwoord van
Burg. en Weth. van 's-Graven
hage van 28 Juni 1927 op de
vragen van het raadslid L. F.
Duymaer van Twist, betreffende
het verleenen van dansvergun-
ningen op Zondag
2 Acht de minister niet, dat
het standpunt van B. en W., dat
op den Zondag des middags mag
worden gedanst, mits na het
volkomen eindigen der middag
diensten, in strijd is met artikel
4 der Zondagswet
3. Zoo deze vraag bevesti
gend wordt beantwoord, is de
minister dan bereid, overeen-
,Er kwam er net een op me
af", verontschuldigde hij zich.
„Je bent laf 1" herhaalde het
meisje.
„Da's niet I"
„Waar is hij bang voor
vroeg Vanfrey.
Zij hadden ons geen van beiden
hooren aankomen en sprongen
verschrikt op.
Micky is nergens bang voor",
zeide zij verontwaardigd „Ia 't
wel, Micky?"
„Nee, enkel voor jou, Jael".
,'t Zou je niks kenne schelen
as een krab je toonen beet
pakte, wel?"
„Als 't een kleine was niet;
als het een groote was zou ik
schreeuwen".
„Ze doen je geen pijn", ging
het meisje voort. „Laat die
meneer maar is dat zien je niet
bang bent, Micky".
Gehoorzaam dipte 't kind
zijn voetje even in het water,
en 't zusje, alsof zij niet had
opgemerkt dat hij het er dadelijk
weer had uitgetrokken, koek ont
toeschouwers aan, met de trots
van een kloek op haar kieken
en herhaalde „Micky is nergens
bang voor, een ander zou hst
niet durven als er krabben in
het water waren",
„Ik zou hst niet durven", zei
komstig zijn toezegging (memorie
van antwoord, blz. 5, hoofdstuk
IV. Staatsbegrooiing voor het
dienstjaar 1926) maatregelen te
treffen ter handhaving van de
Zondagswet.
PRESIDENT COOLIDGE.
President Coolidge staat be
kend als een zwijgzaam, schier
ongenaakbaar man, Hij heeft
zich dezer dagen echter van een
geheel anderen kant doen kennen,
in zijn buitenverblijf in Zuid-
Dakota heeft hij Maandag zijn
5 sten verjaardag gevierd en
daarbij heeft hij zich ontpopt
als een joviale vroolijke kerel,
die uitstekend kan „meedoen".
Toen 's middags om half twee
een troep rumoerige cowboys en
padvinders hem kwam opzoeken
vonden dezen hem in de con
ventioneel zomerkieeding van
den voornamen Amerikaan. Maar
twee uur later, toen hij uit zijn huis
naar buiten kwam om een rijk-
opgetuigd paard als geschenk
in ontvangst te nemen, was hij
geheel als cowboy gekleed, van
den „tengallon"-hoed tot de
hooge kaplaarzen met rinkelende
sporen toe. De president mengde
zich opgewekt tusschen zijn
gasten, sprak hun taaltje en nam-
bijna met smaak, lezen wij, aan
hun liederen deel. De cowboys
behandelden Coolidge zeer ami
caal en toen deze naar hun
meening niet stevig genoeg in
den verjaarsdagcake hapte, dron
gen zij er op aan dat hij een
„bigger bitter" zou nemen.
Coolidge gaf aan deze uitnoo-
diging gretig gehoor. Mrs. Coo
lidge hanteerde intusschen met
vreugde het filmapparaat om
deze merkwaardige episode uit
haar's mans leven te vereeuwigen.
V*Dfrey vriendelijk, en nu hij
haar flink in de oogen zag werd
zij vertrouwelijk.
„Jij weet niet wat krabben
zijn", sprak zij moederlijk, „maar
Micky en ik geven er niks om,
we hebben er negen gevangen.
Miss Elisabeth wil ze wat graag
hebben voor het avondeten".
„Meen je Miss Elisabeth van
de Hoeve vroeg ik.
.Ja".
„Dan kan je er ons misschien
den weg wel naar tos wijzen",
vervolgde ik. „Wij moeten daar
heen".
„Zijn jelui dan de twee man
nen, die de meneer wou dat we
te gemoet gingen vroeg zij
met belangstelling.
„Zeker wel, antwoordde ik.
„Wel he 'k van me leven I
Kom maar gauw mee, Micky
Dit is de weg, draag jij de
krabben, Micky 1"
Micky torste den zakdoek,
waar de krabben in geknoopt
waren, op zijn kleine schouders,
nu heelemaal niet meer bang dat
ze hem zouden grijpeo, en het
me'sje liep vooruit, door een
met kamperfoelie begroeid laan
tje, terwijl wij volgden.
(Wordt vervolgd
