ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Paihentaire Kalender. PUROi Oorlog en liefde. Ais ÜW kinder-^ BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATE 0/ GS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 f mco p. do f 1,40 Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drii r. ;i-Uitgever J. C. LE BLEU vcorheen E. BOOM -BLIEK TeMoon RRPSXFNt Postgiro Ne- 2) itLSHENo 70)79 Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot u 11 e r 1 |J k :-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 36 e Jaargang Woensdag 30 Maart ï£27 Nummer 3214 GRATIS verzekering gulden bij levens- ja gld. bij dood ma gld. bij verlies tra gld- bij ver- im gld. bij ver- air gld. bij ver- ie gid. bij verlies voor de abonné's tegen Uny lange ongeschikt- ijl door /H van een hy lies van een 4(1 Hes van een /n Hes van een IN van eiken ongelukken voor: heid tot werken. èaW een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger. De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. 28 Maart. Een historische vergadering zal in onze parlementaire ge schiedenis blijven de zitting der Eerste Kamer van 24 Maart 1927, waarin het Begisch tractaat met 33 tegen 17 stemmen werd ver worpen. Zulk een belangstelling heeft het Binnenhof nog nooit gekend. Reeds lang voor den aanvang der vergadering, waarin de eindbeslissing zou vallen, stonden duizenden belangstellen den rondom de ingangen van het Kamergebouw geschaard. Op 't onverwachts wist Minister van Karnebeek door een zij ingang naar binnen te schieten in de zittingszaal met de vol gepropte tribunes heerschte een zenuwachtige stemming; immers zoolang de stemming niet had plaats gehad, bestond er altijd nog geen zekerheid. De spanning werd ondragelijk, ieder verlangde naar het einde Het was dood stil toen de stemming een aan vang nam; toen de 26ste stem tegen het verdrag genoteerd werd, ging als een huivering door de zaal een fluisterend: ve worpen! Nadat de uitslag bekend was gemaakt, bleef elke manifestatie achterwege. Maar buiten werden de stemmencijfers honderdvoudig herhaald; hoeden, petten, wan delstokken gingen omhoog; een luid gejuich weerklonk. Inderdaad, een zucht van verlichting steeg onwillekeurig bij ons volk op toen de Eerste Kamer ons van de nachtmerrie van het Belgisch verdrag had verlost. Wat zal er nu gebeuren?, aldus hebben velen zich afge vraagd. Natuurlijk niets, evenmin als er iets gebeurde toen België het verdrag had afgewezen Het spreekt vanzelf, dat reeds aller lei uitingen van wrevel teleur stelling van de andere zijde tot ons zijn gekomen; wij zouden in 'n dergelijk geval evenmin karig zijn in de bewoordingen, waarin wij onzen toorn zouden uiten! Het is daarom te betreuren, dat l'KWIÏ.Ï.SYOÏ?. 31. DOOR F. R. Met zijn jas dicht om zich heen, luisterde hij naar de ge weldige stemmen der natuur en voelde bijna iets als onbehager, toen de strijd van de elementen langzamerhand zwakker werd, toen de bliksem met grootere tusscherpoozen den nacht ver lichtte en het rommelen van het onweer steeds verder af klonk. En wonderlijk toen in het majestueuze bosch de rust van den nacht wederkeerde, toen werden ook zijn gedachten hel derder de kwelling van de tegenstrijdige gevoelenr, die in hem woedden, week voor een oneindige droefenis, waarin de bitterheid tegen het heerschende noodlot langzamerhand weg smolt. Met smartelijke overga\ e bedacht hij, wat er nu moest gebeuren. Voor alles wilde hij met den ouden dominee Lindner spreken en dezen zijn eigenaar- digen toestand bloot leggen. Wat deze waardige gtestelijke, die h-m van kind af aan kende, de pogingen, welke voor- en tegenstanders van het tractaat in de Eerste Kamer hebben be proefd om tot een verklaring te komen inzake Nederlands bereid willigheid om tot een goed accoord te geraken, zijn mislukt, v. n 1. door den onwil van som mige voorstanders om den tegen standers de gelegenheid te geven tot een positieve daad. Het is de heer Colijn geweest, die heeft getracht deze goede gele genheid niet ongebruikt te laten voorbijgaan. Vandaar ook het hardnekkig gerucht, dat de heer Colijn als opvolger van Minister van Karnebeek zal optreden. Want natuui lijk heeft de heer Van Karnebeek aanstonds zijn ontslagaanvraag ingediend. Het stemt weemoedig, dat de beslis sing, welke het landsbelang eischte, de ministerieele loopbaan van een buitengewoon bekwaam man als Minister van Karnebeek afbreekt. De Eerste Kamer, heeft van den Minister een mate van geduld gevergd, die ni-t in overeenstemming is met de hoffelijkheid, die onze Senaat zoo gaarne in acht neemt. Het heeft velen ontzettend veel moeite gekost, juist tegen dezen Minister, voor wien zij sympathie en hoogachting koesterden, in oppositie te komen. Dat vele leden der Eerste Kamer intusschen hun verantwoordelijkheid zóó zwaar gevoelden, dat zij. in overeenstemming met 's lands belang, hun stem tegen het verdrag uitbrachten, is een moed, welken ons volk in zijn over groote meerderheid op i rijs weet te stellen, overtuigd als het is dat DIT verdaag niet mocht wor den aangenomen! Ingezonden Mededeeiing. zich hebben bezeerd gebruik dan dadelijk hem zou raden, dat wilde hij doen. AU de oude heer, die altijd zooveel met hem had op gehad, nog maar leefde. Terwijl hij zijn natten mantel losmaakte en met diepe teugen de na het onweer ingetreden koelte inademde, liep Hendrik langzaam bergafwaarts naar het dorpje terug. De klok van het kerkje sloeg negen uur. Slechts enkele vensters waren nog maar verlicht, want de bewoners van dit bergland zijn gewoon vroeg ter ruste te gaan. Werktuigelijk richtte de nachtelijke wandelaar zijn schreden naar de herberg en wierp een schuw in blik door een van de ramen in de gelag kamer Er waren nog veel gas ten, het gezoem van hun stem men klonk ver in de stille dorpsstraat Uit enkele woorden hoorde de luisteraar, dat ze uits'uitend O'er het onweer spraken het verhaal van zijn terugkeer scheen nog niet be kend te zijn, want anders zou zonder twijfel dit veel merk waardiger thema behandeld zijn geworden. Hoe Hendrik echter ook spiedde, Anne Margreet kon hij niet te zien krijgen. Een nog tamelijk jonge, hem onbekende vrouw bediende de gasten en werd daarbij geholpen door een Het verworpen Verdrag. Een Belga-teiegram uit Brussel d.d. 30 Maart meldt In de „Soir" vraagt de heer Carton de Wiart, oud minister president, of België na het votum van de Nederlandsche Eerste Kamer veroordeeld is om in de empasse te blijven. Niet geheel en al, antwoordt hij De beslissing van den Oppersten Raad is weer geheel van kracht geworden Het is niet aan te nemen, dat de mogendheden, die op 8 Maart 1919 plechtig de gevaren en moeilijkheden hebben erkend, die de tractaten van 1839 voor den vrede van Europa opleverden, onverschillig zouden blijven voor het voortbestaan dezer gevaren, hetgeen het niet deelnemen van Nederland aan hel verdrag van Locarno nog sterker naar voren doet treden. Anderzijds is Nederland, door het verwerpen van de overeen komst, verplicht op andere wijze en zonder dralen het vraagstuk te regelen betreffende de ver binding van Antwerpen met het Rijngebied. Nederland heeft tot plicht ons „veilige, goede, ge makkelijke' verbindingen met den Rijn te verschaffen. Wij moeten die eischen. De berichtgever te Brussel schiijit nog over het artikel van den oud minister, dat naar zijn meening het verdrag niet zooveel voordeelen boodhet liet al de bezwaren, aan het door de trac taten van 1839 ingevoerde Schelderegime verbonden, be staan. Het verdrag had eigenlijk lijk slechts op waterstaatkundig gebied belang. Maar de geest van Munster heeft de zaak ver troebeld in strijd met Nederl. belangen en van het nieuwe Europa. Ten besluit'spreekt de heer Corton den wensch uit dat de formules, d"or Hervy Cousin in de .Revue Générale' ontwikkeld, weer eens zouden worden onder zocht. Misschien kunnen zij tot een aanneembare oplossing lei den. Geen politieke of militaire mar), die blijkbaar haar echt genoot was, want Hendrik hoorde de vrouw roepen „Man, breng Balzer ejna een glas I" Hoe zal dat? Was Anne Margreet mis schien tengevolge van de op winding ziek geworden en had den die beide irenachen haar werk overgenomen Hoofd schuddend zette Hendrik ziin weg voort. Maar, waar zou hij heen? Waar zou hij voor den nacht een onderkomen zoeker? Bij Koenraad Werner, den goe den kameraad, die hem toen voor den slag bii Waterloo zoo getroost had! Bij dien trouwen vriend zou hij onderdak zoeken, zou hij zijn hart uitstorten I Bij Koenraad, dat wist hij, zou hij deelneming vind»n I Met snelle Schreden sloeg hij den weg naar h et ouderlijk huis van zijn vriend in en klopte, daar aangekomen, aan de huis deur, XI. Zonder een woord met den molenaar en zijn dochter te wisselen, of hen met een blik te verwaardigen, had vrouw Katha rina Schilling, nadat ze van haar flauwte bekomen was, de molen verlaten en was den straatweg naar Dornschied op- vraagstukken zouden er aan verbonden zijn, allee n maierieele problemen, zoodat van beide kanten op Fair Play zou mogen worden gerekend. NA DE VERWERPING VAN HET NEDERLANDSCH BELGISCH VERDRAG. De Brusselsche .Dernière Heure", welk liberaal blad zich tot dusver van commentaar ont houden had, bevat thans een beschouwing onder het opschrift: „Het Nederlandsch—Belgisch misverstand Dat is een uitlating waarmede wij ons ten volle kunnen ver eenigen. Er is een misverstand en dat kan worden opgelost, mits aan beide zijden de goede wil daarvoor aanwezig is. België vindt ons ten alle tijde bereid tot het voeren van onderhande lingen. Wij kunnen ons ten volle vereenigen met wat het boven genoemde Brusselsche blad ver der schrijft: Het vraagstuk verdient zonder tijdverlies met wijsheid en gematigdheid te worden hervat. Het komt er dan ook op aan alle' onvruchtbaar geschreeuw te vermijden en een toestand, die reeds meer dan delicaat is, niet nog ingewikkelder te maken. Verder gaat het Brusselsche blad tegen de chauvinistischen geest, die zich, naar het beweert, zoo wel in Nederland als in België heeft geuit, te keer, maar wijst tevens op de drijverijen der Belgische nationalisten, die met hun annexionistische landkaarten, het gooien van Belgische vlag getjes in zee, en het geschrijf van een hyperpatriottisch blad in Nederland, veel kwaad bloed hebben gezet. ANDERE BELGISCHE STEMMEN. De berichtgever te Brussel meldt pog: De „Nation Beige" betoogt dat, al is hetSchelde-regime een baast uitsluitend Belgische quaestie, het misschien niet geloopen. Een poging van Hansjorg om zijn moeder bij 't opstaan te steunen, had ze met een energieke beweging van haar hand afgewezen, ook toen de jonge man aanstalten maak te, haar naar huis te geleiden weerde ze hem heftig af met de heesch uitgestooten woorden „Laat me gaan ik wil alleen zijn Daarbij zag de vrouw eruit om van te schrikken. Uit het doodsbleeke, als uit steen ge houwen gezicht, flikkerden de oogen als in namelooze angst en kwelling inplaats van de anders zoo afgemeten kalmte, toonden al hare bewegingen een wonder lijke gejaagdheid, net alsof ze een g oot gevaar wilde ont- ioopen, zoodat ze als sen ver volgde den steilen bergweg opsnelde, In stomme verbazing had Hamjorg het heele voorval gadegeslagen, zonder een ver klaring te vinden voor het raad selachtige van de zaak. Wat had de molenaar zijn moeder inge fluisterd Hansjorg had er geen woord van verstaan, des te grooter was zijn bevreemding, toen hij er de uitwerking van zag. Was er in het verleden van zijn moeder een donker kwaad zou zijn het in 1923 in de „Revue Générale" ontwikkelde voorstel om het beheer over de Schelde aan een chartercompag nie toe te vertrouwen, in over weging genomen zou kunnen worden. Zeker geeft België aldus een deel zijner gewettigde eischen prijs, doch niettemin is het de vraag of Nederland voor die regeling zou te vinden zijn, een regeling, die Nederland zou beletten ons uit wandelen te zenden en Antwerpen te bena- deelen. Een tweede weigering zou echter, volgens de „Nation", ook den blindste overtuigen, dat Nederland de Belgen blijft beschouwen als oproermakers, die tegen zijn gezag in rebellen zijn De „Libre Belgique" wijdt een uitvoerig artikel aan de voorgeschiedenis van het tractaat, hoe tot de herziening van de verdragen van 1839 door den Oppersten raad werd besloten, hoe ondragelijk het door die verdragen ingevoerd- Schelde regime was en welke groote voordeelen het nieuwe tractaat opleverde. Ten besluite schrijft 't conservatieve blad dat nu, na acht jaren moeilijke onderhan delingen, het door België in den geest van verzoening gevoerd verdrag is verworpen, dank zij een krankzinnige anti Belgische campagne. Het zou noch met België's belang, noch met zijn waardig heid strooken, zich te begeven in uitingen van woede of in bedreigingen. De „Libre Bel gique", die Dinsdag nog jam merde over de afzijdige houding van een groot deel der Fransche dagbladen, steit dan voor dat Brussel zich wenden zou tot Parijs en Londen, die op de hoogte zijn van alle concessies, welke België zich had laten welgevallen en die nu hun uit drukkelijke verklaringen van 1919 punt, dat aan den molenaar be kend was, en had die zijn tegen, standster daaraan herinnerd en haar gedreigd, dat, wat hij wist, tegen haar te gebruiken De molenaar was jarei lang meesterknecht op de Rode- bergerhoeve geweest en had als zoodanig het onbeperkte ver trouwen genoten. Ware hem in deze betrekking misschien din gen onder oogen en ter oore gekomen, die het daglicht niet konden zien Betroffen die din gen misschien den strijd om de erfenis, waarin Hansjorg steeds aan de zijde van zijn moeder gestaan had, daar hij vanaf zijn eerste denken en voelen in de koeldenkende rustige vrouw een voorbeeld van rechtschapenheid had gezien, en rotsvast overtuigd was, dat de aanspraken van zijn bio?r Hendrik geen grond had den Veel had hij toen niet over de heele aangelegenheid nage- dacl t. Zijn moeder had ver klaard, dat de hoeve zijn wettig eigendom wastoen kwam het niet in hem op, daar hij zich altijd in alles aan de energieke vrouw onderwierp, om daaraan te twijfeleD, veel meer was hij geneigd met zijn moeder te gelooven, dat Hendrik het-mis had met zijn aanspraken en waarschijnlijk door gewetenlooze menschen tegen zijn stiefmoeder werd opgestookt. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1927 | | pagina 1