ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Paihentaire Kalender.
PUROi
Oorlog en liefde.
Ais ÜW
kinder-^
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATE 0/ GS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 f mco p. do f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drii r. ;i-Uitgever J. C. LE BLEU
vcorheen E. BOOM -BLIEK
TeMoon RRPSXFNt Postgiro
Ne- 2) itLSHENo 70)79
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot u 11 e r 1 |J k
:-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
36 e Jaargang
Woensdag 30 Maart ï£27
Nummer 3214
GRATIS verzekering gulden bij levens- ja gld. bij dood ma gld. bij verlies tra gld- bij ver- im gld. bij ver- air gld. bij ver- ie gid. bij verlies
voor de abonné's tegen Uny lange ongeschikt- ijl door /H van een hy lies van een 4(1 Hes van een /n Hes van een IN van eiken
ongelukken voor: heid tot werken. èaW een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
28 Maart.
Een historische vergadering
zal in onze parlementaire ge
schiedenis blijven de zitting der
Eerste Kamer van 24 Maart 1927,
waarin het Begisch tractaat met
33 tegen 17 stemmen werd ver
worpen. Zulk een belangstelling
heeft het Binnenhof nog nooit
gekend. Reeds lang voor den
aanvang der vergadering, waarin
de eindbeslissing zou vallen,
stonden duizenden belangstellen
den rondom de ingangen van
het Kamergebouw geschaard.
Op 't onverwachts wist Minister
van Karnebeek door een zij
ingang naar binnen te schieten
in de zittingszaal met de vol
gepropte tribunes heerschte een
zenuwachtige stemming; immers
zoolang de stemming niet had
plaats gehad, bestond er altijd
nog geen zekerheid. De spanning
werd ondragelijk, ieder verlangde
naar het einde Het was dood
stil toen de stemming een aan
vang nam; toen de 26ste stem
tegen het verdrag genoteerd werd,
ging als een huivering door de
zaal een fluisterend: ve worpen!
Nadat de uitslag bekend was
gemaakt, bleef elke manifestatie
achterwege. Maar buiten werden
de stemmencijfers honderdvoudig
herhaald; hoeden, petten, wan
delstokken gingen omhoog; een
luid gejuich weerklonk.
Inderdaad, een zucht van
verlichting steeg onwillekeurig
bij ons volk op toen de Eerste
Kamer ons van de nachtmerrie
van het Belgisch verdrag had
verlost. Wat zal er nu gebeuren?,
aldus hebben velen zich afge
vraagd. Natuurlijk niets, evenmin
als er iets gebeurde toen België
het verdrag had afgewezen Het
spreekt vanzelf, dat reeds aller
lei uitingen van wrevel teleur
stelling van de andere zijde tot
ons zijn gekomen; wij zouden
in 'n dergelijk geval evenmin karig
zijn in de bewoordingen, waarin
wij onzen toorn zouden uiten!
Het is daarom te betreuren, dat
l'KWIÏ.Ï.SYOÏ?.
31.
DOOR
F. R.
Met zijn jas dicht om zich
heen, luisterde hij naar de ge
weldige stemmen der natuur en
voelde bijna iets als onbehager,
toen de strijd van de elementen
langzamerhand zwakker werd,
toen de bliksem met grootere
tusscherpoozen den nacht ver
lichtte en het rommelen van het
onweer steeds verder af klonk.
En wonderlijk toen in het
majestueuze bosch de rust van
den nacht wederkeerde, toen
werden ook zijn gedachten hel
derder de kwelling van de
tegenstrijdige gevoelenr, die in
hem woedden, week voor een
oneindige droefenis, waarin de
bitterheid tegen het heerschende
noodlot langzamerhand weg
smolt. Met smartelijke overga\ e
bedacht hij, wat er nu moest
gebeuren. Voor alles wilde hij
met den ouden dominee Lindner
spreken en dezen zijn eigenaar-
digen toestand bloot leggen. Wat
deze waardige gtestelijke, die
h-m van kind af aan kende,
de pogingen, welke voor- en
tegenstanders van het tractaat
in de Eerste Kamer hebben be
proefd om tot een verklaring te
komen inzake Nederlands bereid
willigheid om tot een goed
accoord te geraken, zijn mislukt,
v. n 1. door den onwil van som
mige voorstanders om den tegen
standers de gelegenheid te geven
tot een positieve daad. Het is
de heer Colijn geweest, die
heeft getracht deze goede gele
genheid niet ongebruikt te laten
voorbijgaan. Vandaar ook het
hardnekkig gerucht, dat de heer
Colijn als opvolger van Minister
van Karnebeek zal optreden.
Want natuui lijk heeft de heer
Van Karnebeek aanstonds zijn
ontslagaanvraag ingediend. Het
stemt weemoedig, dat de beslis
sing, welke het landsbelang
eischte, de ministerieele loopbaan
van een buitengewoon bekwaam
man als Minister van Karnebeek
afbreekt. De Eerste Kamer, heeft
van den Minister een mate van
geduld gevergd, die ni-t in
overeenstemming is met de
hoffelijkheid, die onze Senaat
zoo gaarne in acht neemt. Het
heeft velen ontzettend veel
moeite gekost, juist tegen dezen
Minister, voor wien zij sympathie
en hoogachting koesterden, in
oppositie te komen. Dat vele
leden der Eerste Kamer intusschen
hun verantwoordelijkheid zóó
zwaar gevoelden, dat zij. in
overeenstemming met 's lands
belang, hun stem tegen het
verdrag uitbrachten, is een moed,
welken ons volk in zijn over
groote meerderheid op i rijs weet
te stellen, overtuigd als het is
dat DIT verdaag niet mocht wor
den aangenomen!
Ingezonden Mededeeiing.
zich hebben
bezeerd
gebruik dan dadelijk
hem zou raden, dat wilde hij
doen. AU de oude heer, die
altijd zooveel met hem had op
gehad, nog maar leefde.
Terwijl hij zijn natten mantel
losmaakte en met diepe teugen
de na het onweer ingetreden
koelte inademde, liep Hendrik
langzaam bergafwaarts naar het
dorpje terug. De klok van het
kerkje sloeg negen uur. Slechts
enkele vensters waren nog maar
verlicht, want de bewoners van
dit bergland zijn gewoon vroeg
ter ruste te gaan. Werktuigelijk
richtte de nachtelijke wandelaar
zijn schreden naar de herberg
en wierp een schuw in blik door
een van de ramen in de gelag
kamer Er waren nog veel gas
ten, het gezoem van hun stem
men klonk ver in de stille
dorpsstraat Uit enkele woorden
hoorde de luisteraar, dat ze
uits'uitend O'er het onweer
spraken het verhaal van zijn
terugkeer scheen nog niet be
kend te zijn, want anders zou
zonder twijfel dit veel merk
waardiger thema behandeld zijn
geworden. Hoe Hendrik echter
ook spiedde, Anne Margreet kon
hij niet te zien krijgen. Een nog
tamelijk jonge, hem onbekende
vrouw bediende de gasten en
werd daarbij geholpen door een
Het verworpen Verdrag.
Een Belga-teiegram uit Brussel
d.d. 30 Maart meldt
In de „Soir" vraagt de heer
Carton de Wiart, oud minister
president, of België na het votum
van de Nederlandsche Eerste
Kamer veroordeeld is om in de
empasse te blijven. Niet geheel
en al, antwoordt hij De beslissing
van den Oppersten Raad is weer
geheel van kracht geworden Het
is niet aan te nemen, dat de
mogendheden, die op 8 Maart
1919 plechtig de gevaren en
moeilijkheden hebben erkend,
die de tractaten van 1839 voor
den vrede van Europa opleverden,
onverschillig zouden blijven voor
het voortbestaan dezer gevaren,
hetgeen het niet deelnemen van
Nederland aan hel verdrag van
Locarno nog sterker naar voren
doet treden.
Anderzijds is Nederland, door
het verwerpen van de overeen
komst, verplicht op andere wijze
en zonder dralen het vraagstuk
te regelen betreffende de ver
binding van Antwerpen met het
Rijngebied. Nederland heeft tot
plicht ons „veilige, goede, ge
makkelijke' verbindingen met
den Rijn te verschaffen. Wij
moeten die eischen.
De berichtgever te Brussel
schiijit nog over het artikel van
den oud minister, dat naar zijn
meening het verdrag niet zooveel
voordeelen boodhet liet al de
bezwaren, aan het door de trac
taten van 1839 ingevoerde
Schelderegime verbonden, be
staan. Het verdrag had eigenlijk
lijk slechts op waterstaatkundig
gebied belang. Maar de geest
van Munster heeft de zaak ver
troebeld in strijd met Nederl.
belangen en van het nieuwe
Europa.
Ten besluit'spreekt de heer
Corton den wensch uit dat de
formules, d"or Hervy Cousin in
de .Revue Générale' ontwikkeld,
weer eens zouden worden onder
zocht. Misschien kunnen zij tot
een aanneembare oplossing lei
den. Geen politieke of militaire
mar), die blijkbaar haar echt
genoot was, want Hendrik hoorde
de vrouw roepen „Man, breng
Balzer ejna een glas I" Hoe zal
dat? Was Anne Margreet mis
schien tengevolge van de op
winding ziek geworden en had
den die beide irenachen haar
werk overgenomen Hoofd
schuddend zette Hendrik ziin
weg voort. Maar, waar zou hij
heen? Waar zou hij voor den
nacht een onderkomen zoeker?
Bij Koenraad Werner, den goe
den kameraad, die hem toen
voor den slag bii Waterloo zoo
getroost had! Bij dien trouwen
vriend zou hij onderdak zoeken,
zou hij zijn hart uitstorten I Bij
Koenraad, dat wist hij, zou hij
deelneming vind»n I
Met snelle Schreden sloeg hij
den weg naar h et ouderlijk huis
van zijn vriend in en klopte,
daar aangekomen, aan de huis
deur,
XI.
Zonder een woord met den
molenaar en zijn dochter te
wisselen, of hen met een blik te
verwaardigen, had vrouw Katha
rina Schilling, nadat ze van
haar flauwte bekomen was, de
molen verlaten en was den
straatweg naar Dornschied op-
vraagstukken zouden er aan
verbonden zijn, allee n maierieele
problemen, zoodat van beide
kanten op Fair Play zou mogen
worden gerekend.
NA DE VERWERPING VAN HET
NEDERLANDSCH BELGISCH
VERDRAG.
De Brusselsche .Dernière
Heure", welk liberaal blad zich
tot dusver van commentaar ont
houden had, bevat thans een
beschouwing onder het opschrift:
„Het Nederlandsch—Belgisch
misverstand
Dat is een uitlating waarmede
wij ons ten volle kunnen ver
eenigen. Er is een misverstand
en dat kan worden opgelost,
mits aan beide zijden de goede
wil daarvoor aanwezig is. België
vindt ons ten alle tijde bereid
tot het voeren van onderhande
lingen.
Wij kunnen ons ten volle
vereenigen met wat het boven
genoemde Brusselsche blad ver
der schrijft:
Het vraagstuk verdient zonder
tijdverlies met wijsheid en
gematigdheid te worden hervat.
Het komt er dan ook op aan
alle' onvruchtbaar geschreeuw te
vermijden en een toestand, die
reeds meer dan delicaat is, niet
nog ingewikkelder te maken.
Verder gaat het Brusselsche blad
tegen de chauvinistischen geest,
die zich, naar het beweert, zoo
wel in Nederland als in België
heeft geuit, te keer, maar wijst
tevens op de drijverijen der
Belgische nationalisten, die met
hun annexionistische landkaarten,
het gooien van Belgische vlag
getjes in zee, en het geschrijf van
een hyperpatriottisch blad in
Nederland, veel kwaad bloed
hebben gezet.
ANDERE BELGISCHE
STEMMEN.
De berichtgever te Brussel
meldt pog:
De „Nation Beige" betoogt
dat, al is hetSchelde-regime een
baast uitsluitend Belgische
quaestie, het misschien niet
geloopen. Een poging van
Hansjorg om zijn moeder bij 't
opstaan te steunen, had ze met
een energieke beweging van
haar hand afgewezen, ook toen
de jonge man aanstalten maak
te, haar naar huis te geleiden
weerde ze hem heftig af met de
heesch uitgestooten woorden
„Laat me gaan ik wil alleen
zijn
Daarbij zag de vrouw eruit
om van te schrikken. Uit het
doodsbleeke, als uit steen ge
houwen gezicht, flikkerden de
oogen als in namelooze angst en
kwelling inplaats van de anders
zoo afgemeten kalmte, toonden
al hare bewegingen een wonder
lijke gejaagdheid, net alsof ze
een g oot gevaar wilde ont-
ioopen, zoodat ze als sen ver
volgde den steilen bergweg
opsnelde,
In stomme verbazing had
Hamjorg het heele voorval
gadegeslagen, zonder een ver
klaring te vinden voor het raad
selachtige van de zaak. Wat had
de molenaar zijn moeder inge
fluisterd Hansjorg had er geen
woord van verstaan, des te
grooter was zijn bevreemding,
toen hij er de uitwerking van
zag. Was er in het verleden
van zijn moeder een donker
kwaad zou zijn het in 1923 in
de „Revue Générale" ontwikkelde
voorstel om het beheer over de
Schelde aan een chartercompag
nie toe te vertrouwen, in over
weging genomen zou kunnen
worden. Zeker geeft België aldus
een deel zijner gewettigde eischen
prijs, doch niettemin is het de
vraag of Nederland voor die
regeling zou te vinden zijn, een
regeling, die Nederland zou
beletten ons uit wandelen te
zenden en Antwerpen te bena-
deelen. Een tweede weigering
zou echter, volgens de „Nation",
ook den blindste overtuigen, dat
Nederland de Belgen blijft
beschouwen als oproermakers,
die tegen zijn gezag in rebellen
zijn
De „Libre Belgique" wijdt
een uitvoerig artikel aan de
voorgeschiedenis van het tractaat,
hoe tot de herziening van de
verdragen van 1839 door den
Oppersten raad werd besloten,
hoe ondragelijk het door die
verdragen ingevoerd- Schelde
regime was en welke groote
voordeelen het nieuwe tractaat
opleverde. Ten besluite schrijft
't conservatieve blad dat nu, na
acht jaren moeilijke onderhan
delingen, het door België in den
geest van verzoening gevoerd
verdrag is verworpen, dank zij
een krankzinnige anti Belgische
campagne.
Het zou noch met België's
belang, noch met zijn waardig
heid strooken, zich te begeven
in uitingen van woede of in
bedreigingen. De „Libre Bel
gique", die Dinsdag nog jam
merde over de afzijdige houding
van een groot deel der Fransche
dagbladen, steit dan voor dat
Brussel zich wenden zou tot
Parijs en Londen, die op de
hoogte zijn van alle concessies,
welke België zich had laten
welgevallen en die nu hun uit
drukkelijke verklaringen van 1919
punt, dat aan den molenaar be
kend was, en had die zijn tegen,
standster daaraan herinnerd en
haar gedreigd, dat, wat hij wist,
tegen haar te gebruiken
De molenaar was jarei lang
meesterknecht op de Rode-
bergerhoeve geweest en had als
zoodanig het onbeperkte ver
trouwen genoten. Ware hem in
deze betrekking misschien din
gen onder oogen en ter oore
gekomen, die het daglicht niet
konden zien Betroffen die din
gen misschien den strijd om de
erfenis, waarin Hansjorg steeds
aan de zijde van zijn moeder
gestaan had, daar hij vanaf zijn
eerste denken en voelen in de
koeldenkende rustige vrouw een
voorbeeld van rechtschapenheid
had gezien, en rotsvast overtuigd
was, dat de aanspraken van zijn
bio?r Hendrik geen grond had
den
Veel had hij toen niet over
de heele aangelegenheid nage-
dacl t. Zijn moeder had ver
klaard, dat de hoeve zijn wettig
eigendom wastoen kwam het
niet in hem op, daar hij zich
altijd in alles aan de energieke
vrouw onderwierp, om daaraan
te twijfeleD, veel meer was hij
geneigd met zijn moeder te
gelooven, dat Hendrik het-mis
had met zijn aanspraken en
waarschijnlijk door gewetenlooze
menschen tegen zijn stiefmoeder
werd opgestookt.
(Wordt vervolgd.)