Sanapjnn
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Kapitalisten.
I
Hü
jnJj
Oorlogen liefde.
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post 1,40
Advertentieprijs van 1 5-regels 75 cent
Eike regel meer 15 cent. Ingez. Meded, 30 ct, p. regel.
Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU
voorheen E. BOOM—BLIEK
TNO,02? BRESKENS Poj^O
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
S6e Jaargang
Woensdag 16 Februari 1927
Nummer 3202
GRATIS verzekering gulden bij levens- gld. bij dood atr gld. bij verlies ira gld. bij ver- ii gld. bij ver- air gld. bij ver- ja gld. bij verlies
voor de abonné's tegen UNO 'an8e ongeschikt- 1 MN door Q van een hy lies van een cLy lies van een /h lies van een [y van eiken
ongelukken voor: heid tot werken, SB® een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
Lord Bearsted, de onlangs
overleden president van de Shell
Transport and Trading Cy heeft
vier millioen pond sterling nage
laten, volgens degenen, die
het weten kunnen, het grootste
particuliere fortuin, dat-ooit in
een land zonder olie in de olie
werd verdiend. Het testament
bevat geen legaten aan liefdadige
en onderwijs-instellingen, daar
Lord Bearsted reeds tijdens zijn
leven ruime giften aan zulke in
stellingen schonk o. a. 10.000
pd. aan het London Hospitaal
en 10 000 pd. aan de universi
teit van Sheffield. Voor de onder
scheidingen, de edelsteenen, enz.
welke Lord Bearsted ontving,
toen hij van 1902 tot 1903 Lord
Mayor van Londen was, heeft
hij afzonderlijke schikkingen ge
troffen.
Dat er echter niet alleen in
de petroleum industrie veel geld
valt te verdienen, maar cok in
textiel-nijveiheid, heeft de hier
William Coats, die in Augustus
1.1 overleed, bewezen Hij liet
3.936 085 pd. sir na. Lord Le-
verhulme zocht het in de zeep
en had bij zijn dood een fortuin
van twee mil ioen verzameld,
terwijl de journalistiek, welke
een immaterieel vak heet te zijn,
Lord Northcliffe vijf millioen pd.
in zijn safe bracht.
in Amerika, waar men niet
wacht met het bekend maken
van zijn rijkdom tot men over
leden is, maar zijn bezit reeds
tijdens zijn leven afficheert,
wordt om deze schamele Britsche
fortuintjes gelachen- Heniy Ford
is immers het is zoo juist
uitgemaakt vierhonderd mil
lioen pond waard in Engelsch
geld,,en hij slaat glansrijk John
D. Rockefeller, die weliswaar zijn
fortuin verwierf door „doing a
common thing un commonly
well", maar toch voor Ford moet
onderdoen Vanderbilt, Pierpont
Morgan en Astor zitten of zaten
tot over hun ooren in de dollars,
en Mellon, de Amerikaansche
secretaris van de schatkist, wordt
18.
DOOR
F. R.
Nu eens loopt Koenraad naar
het stadhi.is, om uit te vinden,
of vader geen stuk opgesteld
heeft, waarin Hendrik de boer
derij is toegezegd, dan reist hij
weer naar Hochrtadt, vaders
geboorteplaats, om daar te spie
den en te luisteren Waarschijn
lijk wil hij met die weduwe gaan
trouwen en daarom zorgen, dat
ze hem een mooie bruidschat
als de Rodebergerhoeve mee
brengt I Maar het zal hem niet
glad zittenWij zijn er ook
nog I Hij kan loopen, tot hij een
ons weegt 1 Ze hebben me voor
het gerecht willen dagen ik
moest zweren, dat vader geen
akte voor Hendrik had opge
steld. Het gerecht heeft hem
naar huis gestuurd, zooals ook
billijk was, omdat er heelemaal
geen bewijs tegen ons bestaat.
En bij die vrouw kom jij aan
huis I Ga Zondags naar Kemel,
naar Latfifelde, of waarheen je
wilt. Dasr heb je ook kame
raden, Maar doe mij en jou
ook voor vrij wat rijker gehouden
dan men Zou denken als men
hem op straat loopen ziet
in Engeland bestaat veel be
langstelling voor erfenissen, en
niet alleen voor die welke de
millioen overschrijden Ook de
kleinere bezitters worden met
ontroerd gemoed herdacht. Vrij
dag nog meldde een kkant, dat
een rubbermagnaat zijn oude
onderwijzer, uit dankbaarheid
voor de genoten wijsheid, des
tijds had aangeraden zijn spaar-
duiten in de rubber te steken.
De schoolmeester werd rijk,
kocht een Privaatschool in de
buu't van Pakewell en heeft nu
bij zijn dood maar eventjes
honderdduizend pond sterling
nagelaten.
Ingezonden Mededeeling.
Hoofd pi j
Kiespijn
stilt men
spoedig met
n 2g|
Buisjes 754-0 en
Bij Apgth.en Drogisten
Waarom in Indië geen
Fransche scheepvaartlijn
meer bestaat.
in een bekend, te Parijs ver
schijnend maandblad kwam dezer
dagen nog eens de klacht tot
uiting, dat de handelsbetrekkin
gen tusschen Frankrijk en Neder-
landsch-lndië veel te wenschen
overlieten, dat er niet eens een
directe, Fransche scheepsverbin
ding bestond tusschen Marseille
en Java. En deze laatste ver
zuchting wekte herinneringen.
Een dergelijke verbinding be
stond eens, en eindigde even
abrupt als dramatisch De Mes-
sageries Maritimes, welke nog
een geregelden dienst heeft tus
schen Marseille en het Verre
Oosten, via Singapore, onder
hield ten gerieve van haar pas
sagiers een verbinding tusschen
die schande niet aan, datjenog
een» dat huis betreedt 1"
Het was voor het eerst, dat
zijn moeder de vijandige ver
houding, die tusrehm haar en
de weduwe van haar stiefzoon
heerschte, zoo uitvoerig met
Hansjorg besprak. Ze wat altijd
gewoon geweest, haar zoon als
een onmondig kird te beschou
wen en te behandelen, dat ze
niet toeitond, over gewichtige
familieaangelegenh-'den een ei
gen meer.ing te hebben. Hans
jorg was daarom over veel
voorvrHen den twist betreffende,
in het onzekere gebleven, en
daar hij bij zijn oppervlakkige
natuur het leven alleen van den
vroolijksten kant opvatte, had
hij zich ook nooit moeite gege
ven, zich goed op de hoogte te
stellen.
Hij vond 't al lang goed, als
zijn moeder hem van die oude,
vervelende geschiedenissen ver-
schoondewat zou hij zich het
hoofd breken over iets, dat
voorbij was. Hij had wel wat
beters te doen 1 Maar nu zrjn
moeder zei, dat Koenraad Wer
ner wel met de mooie weduwe
zou trouwen, bracht de "jaloezie
hem in beweging. Daarom was
die Koenraad zoo dikwijls in
de herberg te linden! Aan hem
laatstgenoemde haven en Tan
djong Priok. Met een vaartuig,
dat .La Seyne'' heette, thuishoor
de in de categorie „drijvende
doodkisten en een onprettige
vermaardheid genoot als opium-
smokkelschip Eiken Donderdag
morgen sukkelde de bodem de
haven van Tandjong Priok bin
nen, omstuwd door de sloepen
der opiumrecherche, om Zater-
midoag weer naar Singapore te
vertrekken.
Aan zijn bestemming voldeed
de dienst geenszins, en indien
de schepen op dit traject door
de smalle en lange Straat Riouw
niet zooals experts het in
drukten „op rails hadden ge-
loopen", zou de „La Seyne"
reeds vroeger naar de haaien zijn
geweest.
Maar naar de haaien ging het.
In heel letterlijken zin
Op zekeren Zaterdagmiddag
vertrok het, onder buitengewone
belangstelling. Aan boord bevond
zich een groot deel van het be
kende opera-gezelschap uit Saig-
non, dat te Batavia een reeks
voorstellingen had gegeven. Vele
serieuze artisten, tal van luchtige
vrouwljes ook Men zegt, dat de
laatsten het schip noodlottig
werden
Midden in eyen genoemde
zeestraat, waar menschelijker-
wijze gesproken, geen ongelukje,
hoe klein ook, kon plaats heb-,
ben, geschiedde de catastrofe.
De „La Seyne", aan boord
waarvan passagiers en opvaren
den lustig feestten, kwam in aan
varing met een Engelsch schip
en zonk als een baksteen. In den
nacht, op de verlaten zee, voch
ten dozijnen haaien om een
prooi
Wat de weinige geredden te
Batavia vertelden omtrent dit
alles, was wel het verschrikke
lijkst drama ter zee, ooit gepu
bliceerd. Van de artisten, enkele
dagen dagen te voren nog be
wonderd in „La fiile de Madame
AngSt en „Le petit Due" werd
niemand gered, omdat reddings
middelen ontbraken en de haaien
hun werk te snel deden....
Met de „La Seyne", met de
had de weduwe het, om zoo te
zeggen, te danker, dat de her
berg Zondags tot de laatste
plaats toe bezet was, want de
vroegere soldaat was mettertijd
voor de jongens van h"t dorp
een schitterend voorbeeld ge
worden, en iedereen p obeerde
vriendschap met hem aan te
knoopeil. Ook Hantjorg had
zich erg tol hem aangetrokken
gevoeld en Iifsterde evenals de
kameraden met spanning, als
Koenraad op de pakkende ma
nier hem eigen van de veld
tochten, die hij had meegemaakt,
van de vreemde landen, waar
hij met het leger van Napoleon
geweest was, kleurige verhalen
ophing. Daarom had de mooie
Anne Margriet altijd heimelijk
wat met Koenraad te bepraten,
en daarom ging ze zoo vertrou
welijk met hem om als met geen
van de andere gasten. Er wa»
geen twijfel mogelijk die
beiden waren het zeker al eens
en zijn moeder had gelijk met
haar bewering, dat het om zijn
erfdeel te doen was, ze had
ook gelijk, als ze zich beslist
verzette tegen zijn bezoek aan
den „Grauwen Kop"l Hij zou
haar zin doen I Wat had hij ook
nog in den „Grauwen Kop" te
maken, al» de eigenares aan een
vele opvarenden, ging verloren
de wereldberoemde „blauwe dia
mant", dien een der passagiers
in zijn bagage met zich voerde.
Sinds dien triesten nacht, in
den aanvang van 1910, bestaat
in Indische wateren geen Fran
sche scheepvaartlijn meer.
Revolutionnaire beweging
in Portugal.
BLOEDBAD IN OPORTO.
Reeds lang woelt het in Por
tugal, maar nu schijnt het met
de revolutionnaire beweging ten
einde te loopen. In Oporto en
Lissabon, de twee brandpunten,
hebben de opstandelingen de
nederlaag geleden en is de re
geering van den .dictator" Car-
mona weer de baas. Het ver
luidt thans dat een van de aan
voerders der rebellen, ko'onel
Mendes Reis, zou zijn gesneu
veld.
Tal van schepen hebben be
richt ontvangen Lissabon niet
aan te doen Zoo meldt de Uni
ted Pree aan de Engelsche bla
den dat de „Zeelandia" (Kon.
Holl. Lloyd), op de thuisreis van
Buenos Aires, niet naar Lissabon
is gegaan, maar de passagiers
voor Lissabon in Vigo aan land
heeft gezet.
De strijd in de straten van
Oporto moet ongekend verbitterd
zijn geweest. Een der kanonnen
loste 150 schoten binnen enkele
uren. Tal van huizen liggen in
puin; het verkeer staat stil, be
halve dat der Roode Kruis-auto's,
die af en aan rijden om de
slachtoffers op te pikken. De re
bellen beantwoordden het vuur
der regeeringstroepen niet
met eigen artillerie doch hadden
de huizen in de voornaamste
straten tot versterkingen inge
richt. Van de daken en uit de
vensters onderhielden zij een
staag machinegeweervuur, waar
door de regeeringstroepen aan
vankelijk in bedwang werden
gehouden. Tijdens de straatge
vechten begon het hard te sneeu
wen. De bewoners der stad
ander zou toebehooren Hij had
immers ook zijn Paulien, die
lieve meid, die zoo hartelijk kon
lachen en kusserOok bezat hij
niet zoo veel zelfgevoel, dat hij
geloofde Koenraad Werner den
loet at te steken. Dan was het
maar het best, dat hij er heele
maal niet meer naar toe ging,
dan ergerde hij zich tenminste
ook niet. Onder den indruk van
deze gedachte zei hij daarom
nu bedaard.
„Als het u zooveel kan sche
len, moeder, dat ik daar Diet
meer naar toe ga ook al
goed 1 Ik heb daar niets te zoe
ken en ik wil geen stof tot
praatjes geven
Aandachtig bekeek vrouw
Schilling haar zoon. Dat ingaan
op haar wenschen kwam haar
wat snel voor, want haar ver-
moeden, dat Hansjorg verliefd
was op de mooie weduwe van
zijn stiefbroer, scheen haar te
waarschijnlijk, en ze was daarom
bang, dat hij dat maar beloofde
om er van af te zijn en achter
haar rug juist het tegenover
gestelde te doeo. Ze wilde ech
ter daarom voor goed een stokje
steken voor alle heimelijke
buitensporigheden en begon weer
bedaard
,Je neemt me een pak van
vluchtten in wilde paniek in
bootjes naar de overzijde van de
Douro. De regeeringstroepen
openden het vuur met twintig
kanonnen; de grootste biug der
stad, de Donna-Maria-Brug, lag
onder een zwaar vuur.
Onder de kreet „Leve dere-
ptreliek" bestormde de bevolking,
die van de rebellen wapenen
had ontvangen, de infanterieka
zerne. Zestien uren duurde de
beschieting. Ten slotte vroegen
de opstandelingen onderhande
lingen aan en gaven zij zich
over, waarna de minister van
oorlog, die de regeeringstroepen
aanvoerde, te paard zijn intocht
deed in de stad.
Ook in Lissabon is het bloe
dig toegegaan. Maar ook hier
vermochten de rebellen zich niet
te handhaven. Ofschoon de be
volking de opstandelingen niet
met groote geestdrift heeft ge
steund, ontving ze de regeerings
troepen koel, daar zij ze verant
woordelijk stelt voor de beschie
ting van de openbare gebouwen.
De minister van binnenlandsche
zaken heeft het Verbond van
Vakvereenigingen voor onbepaal-
den tijd gesloten, en de douane
ambtenaren hebben order gekre
gen nauwlettend toe te zien dat
de leiders der rebellen niet over
de grens vluchten.
Maandagnacht, Dinsdag en
Woensdag den geheelen dag,
heeft de strijd in Lissabons
straten voortgeduurd. De regee
ringstroepen hadden zich met
hun artillerie in de z.g. Cama-
polide Retonde genesteld, van
waar ze uitvallen deden en de
stad met geschutvuur bestreken.
Tal van huizen werden getroffen
en inwoners gewond.
Het Amerikaansche gezantschap
heeft het, naar men heeft gelezen,
ook even kwaad te verduren
gehad. De gezant, de heer Fred
M. Dearing, verliet de legatie
toen de kogels der rebellen het
gebouw binnendrongen Zijn
kamer in het Grand Hotel werd
door een bom vernield, vijf
minuten nadat hij haar verlaten
had. Een Amerikaansche kruiser
't hart, Hansjorg 1 Nu zie ik
toch, dat je eindelijk eens zult
beginnen met die domme jongens
streken op te houden en een
man te worden, zooals 't hoort.
Als je maar altijd naar me luis
terde, jongen 1 Ik meen het toch
zoo goed met je I Ik wil je
daarom ook wel hef pleizier
doen, datje eens een poosje van
huis gaat, waartegen ik me al
die jaren heb verzet! Mijn neef
Weiringer, die pachter is op die
gioote boerderij bij Frankfort,
wil je een tijdlang te logeeren
hebben. Als de hooitijd voorbij
ie, kun je, wat mij betreft,
daarheen gaanik heb het al
met je neef afgesproken, toen
ik vier weken geleden daar was.
Op dat groote goed kun je nog
wat leeren, wat je later thuis
goed gebruiken kunt. Het zal
ook prettig voor je zijn, eens
naar Frankfort te kunnen gaan,
het is maar twee uur loopen
daar vandaan
Wie was gelukkiger dan
Hantjorg Hij zou zijn intrede
doen in het volle bruisende
leven daarbuiten in de wereld,
dat hij alleen van hooren zeg
gen kende, en de glans en de
heerlijkheid waarvan hij zich in
de diepe eenzaamheid van zijn
dorpje de wonderbaarlijkste
voontellen maakte.
(Wordt vervolgd,)