Sanapjnn ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Kapitalisten. I Hü jnJj Oorlogen liefde. BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post 1,40 Advertentieprijs van 1 5-regels 75 cent Eike regel meer 15 cent. Ingez. Meded, 30 ct, p. regel. Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU voorheen E. BOOM—BLIEK TNO,02? BRESKENS Poj^O Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur S6e Jaargang Woensdag 16 Februari 1927 Nummer 3202 GRATIS verzekering gulden bij levens- gld. bij dood atr gld. bij verlies ira gld. bij ver- ii gld. bij ver- air gld. bij ver- ja gld. bij verlies voor de abonné's tegen UNO 'an8e ongeschikt- 1 MN door Q van een hy lies van een cLy lies van een /h lies van een [y van eiken ongelukken voor: heid tot werken, SB® een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger. De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. Lord Bearsted, de onlangs overleden president van de Shell Transport and Trading Cy heeft vier millioen pond sterling nage laten, volgens degenen, die het weten kunnen, het grootste particuliere fortuin, dat-ooit in een land zonder olie in de olie werd verdiend. Het testament bevat geen legaten aan liefdadige en onderwijs-instellingen, daar Lord Bearsted reeds tijdens zijn leven ruime giften aan zulke in stellingen schonk o. a. 10.000 pd. aan het London Hospitaal en 10 000 pd. aan de universi teit van Sheffield. Voor de onder scheidingen, de edelsteenen, enz. welke Lord Bearsted ontving, toen hij van 1902 tot 1903 Lord Mayor van Londen was, heeft hij afzonderlijke schikkingen ge troffen. Dat er echter niet alleen in de petroleum industrie veel geld valt te verdienen, maar cok in textiel-nijveiheid, heeft de hier William Coats, die in Augustus 1.1 overleed, bewezen Hij liet 3.936 085 pd. sir na. Lord Le- verhulme zocht het in de zeep en had bij zijn dood een fortuin van twee mil ioen verzameld, terwijl de journalistiek, welke een immaterieel vak heet te zijn, Lord Northcliffe vijf millioen pd. in zijn safe bracht. in Amerika, waar men niet wacht met het bekend maken van zijn rijkdom tot men over leden is, maar zijn bezit reeds tijdens zijn leven afficheert, wordt om deze schamele Britsche fortuintjes gelachen- Heniy Ford is immers het is zoo juist uitgemaakt vierhonderd mil lioen pond waard in Engelsch geld,,en hij slaat glansrijk John D. Rockefeller, die weliswaar zijn fortuin verwierf door „doing a common thing un commonly well", maar toch voor Ford moet onderdoen Vanderbilt, Pierpont Morgan en Astor zitten of zaten tot over hun ooren in de dollars, en Mellon, de Amerikaansche secretaris van de schatkist, wordt 18. DOOR F. R. Nu eens loopt Koenraad naar het stadhi.is, om uit te vinden, of vader geen stuk opgesteld heeft, waarin Hendrik de boer derij is toegezegd, dan reist hij weer naar Hochrtadt, vaders geboorteplaats, om daar te spie den en te luisteren Waarschijn lijk wil hij met die weduwe gaan trouwen en daarom zorgen, dat ze hem een mooie bruidschat als de Rodebergerhoeve mee brengt I Maar het zal hem niet glad zittenWij zijn er ook nog I Hij kan loopen, tot hij een ons weegt 1 Ze hebben me voor het gerecht willen dagen ik moest zweren, dat vader geen akte voor Hendrik had opge steld. Het gerecht heeft hem naar huis gestuurd, zooals ook billijk was, omdat er heelemaal geen bewijs tegen ons bestaat. En bij die vrouw kom jij aan huis I Ga Zondags naar Kemel, naar Latfifelde, of waarheen je wilt. Dasr heb je ook kame raden, Maar doe mij en jou ook voor vrij wat rijker gehouden dan men Zou denken als men hem op straat loopen ziet in Engeland bestaat veel be langstelling voor erfenissen, en niet alleen voor die welke de millioen overschrijden Ook de kleinere bezitters worden met ontroerd gemoed herdacht. Vrij dag nog meldde een kkant, dat een rubbermagnaat zijn oude onderwijzer, uit dankbaarheid voor de genoten wijsheid, des tijds had aangeraden zijn spaar- duiten in de rubber te steken. De schoolmeester werd rijk, kocht een Privaatschool in de buu't van Pakewell en heeft nu bij zijn dood maar eventjes honderdduizend pond sterling nagelaten. Ingezonden Mededeeling. Hoofd pi j Kiespijn stilt men spoedig met n 2g| Buisjes 754-0 en Bij Apgth.en Drogisten Waarom in Indië geen Fransche scheepvaartlijn meer bestaat. in een bekend, te Parijs ver schijnend maandblad kwam dezer dagen nog eens de klacht tot uiting, dat de handelsbetrekkin gen tusschen Frankrijk en Neder- landsch-lndië veel te wenschen overlieten, dat er niet eens een directe, Fransche scheepsverbin ding bestond tusschen Marseille en Java. En deze laatste ver zuchting wekte herinneringen. Een dergelijke verbinding be stond eens, en eindigde even abrupt als dramatisch De Mes- sageries Maritimes, welke nog een geregelden dienst heeft tus schen Marseille en het Verre Oosten, via Singapore, onder hield ten gerieve van haar pas sagiers een verbinding tusschen die schande niet aan, datjenog een» dat huis betreedt 1" Het was voor het eerst, dat zijn moeder de vijandige ver houding, die tusrehm haar en de weduwe van haar stiefzoon heerschte, zoo uitvoerig met Hansjorg besprak. Ze wat altijd gewoon geweest, haar zoon als een onmondig kird te beschou wen en te behandelen, dat ze niet toeitond, over gewichtige familieaangelegenh-'den een ei gen meer.ing te hebben. Hans jorg was daarom over veel voorvrHen den twist betreffende, in het onzekere gebleven, en daar hij bij zijn oppervlakkige natuur het leven alleen van den vroolijksten kant opvatte, had hij zich ook nooit moeite gege ven, zich goed op de hoogte te stellen. Hij vond 't al lang goed, als zijn moeder hem van die oude, vervelende geschiedenissen ver- schoondewat zou hij zich het hoofd breken over iets, dat voorbij was. Hij had wel wat beters te doen 1 Maar nu zrjn moeder zei, dat Koenraad Wer ner wel met de mooie weduwe zou trouwen, bracht de "jaloezie hem in beweging. Daarom was die Koenraad zoo dikwijls in de herberg te linden! Aan hem laatstgenoemde haven en Tan djong Priok. Met een vaartuig, dat .La Seyne'' heette, thuishoor de in de categorie „drijvende doodkisten en een onprettige vermaardheid genoot als opium- smokkelschip Eiken Donderdag morgen sukkelde de bodem de haven van Tandjong Priok bin nen, omstuwd door de sloepen der opiumrecherche, om Zater- midoag weer naar Singapore te vertrekken. Aan zijn bestemming voldeed de dienst geenszins, en indien de schepen op dit traject door de smalle en lange Straat Riouw niet zooals experts het in drukten „op rails hadden ge- loopen", zou de „La Seyne" reeds vroeger naar de haaien zijn geweest. Maar naar de haaien ging het. In heel letterlijken zin Op zekeren Zaterdagmiddag vertrok het, onder buitengewone belangstelling. Aan boord bevond zich een groot deel van het be kende opera-gezelschap uit Saig- non, dat te Batavia een reeks voorstellingen had gegeven. Vele serieuze artisten, tal van luchtige vrouwljes ook Men zegt, dat de laatsten het schip noodlottig werden Midden in eyen genoemde zeestraat, waar menschelijker- wijze gesproken, geen ongelukje, hoe klein ook, kon plaats heb-, ben, geschiedde de catastrofe. De „La Seyne", aan boord waarvan passagiers en opvaren den lustig feestten, kwam in aan varing met een Engelsch schip en zonk als een baksteen. In den nacht, op de verlaten zee, voch ten dozijnen haaien om een prooi Wat de weinige geredden te Batavia vertelden omtrent dit alles, was wel het verschrikke lijkst drama ter zee, ooit gepu bliceerd. Van de artisten, enkele dagen dagen te voren nog be wonderd in „La fiile de Madame AngSt en „Le petit Due" werd niemand gered, omdat reddings middelen ontbraken en de haaien hun werk te snel deden.... Met de „La Seyne", met de had de weduwe het, om zoo te zeggen, te danker, dat de her berg Zondags tot de laatste plaats toe bezet was, want de vroegere soldaat was mettertijd voor de jongens van h"t dorp een schitterend voorbeeld ge worden, en iedereen p obeerde vriendschap met hem aan te knoopeil. Ook Hantjorg had zich erg tol hem aangetrokken gevoeld en Iifsterde evenals de kameraden met spanning, als Koenraad op de pakkende ma nier hem eigen van de veld tochten, die hij had meegemaakt, van de vreemde landen, waar hij met het leger van Napoleon geweest was, kleurige verhalen ophing. Daarom had de mooie Anne Margriet altijd heimelijk wat met Koenraad te bepraten, en daarom ging ze zoo vertrou welijk met hem om als met geen van de andere gasten. Er wa» geen twijfel mogelijk die beiden waren het zeker al eens en zijn moeder had gelijk met haar bewering, dat het om zijn erfdeel te doen was, ze had ook gelijk, als ze zich beslist verzette tegen zijn bezoek aan den „Grauwen Kop"l Hij zou haar zin doen I Wat had hij ook nog in den „Grauwen Kop" te maken, al» de eigenares aan een vele opvarenden, ging verloren de wereldberoemde „blauwe dia mant", dien een der passagiers in zijn bagage met zich voerde. Sinds dien triesten nacht, in den aanvang van 1910, bestaat in Indische wateren geen Fran sche scheepvaartlijn meer. Revolutionnaire beweging in Portugal. BLOEDBAD IN OPORTO. Reeds lang woelt het in Por tugal, maar nu schijnt het met de revolutionnaire beweging ten einde te loopen. In Oporto en Lissabon, de twee brandpunten, hebben de opstandelingen de nederlaag geleden en is de re geering van den .dictator" Car- mona weer de baas. Het ver luidt thans dat een van de aan voerders der rebellen, ko'onel Mendes Reis, zou zijn gesneu veld. Tal van schepen hebben be richt ontvangen Lissabon niet aan te doen Zoo meldt de Uni ted Pree aan de Engelsche bla den dat de „Zeelandia" (Kon. Holl. Lloyd), op de thuisreis van Buenos Aires, niet naar Lissabon is gegaan, maar de passagiers voor Lissabon in Vigo aan land heeft gezet. De strijd in de straten van Oporto moet ongekend verbitterd zijn geweest. Een der kanonnen loste 150 schoten binnen enkele uren. Tal van huizen liggen in puin; het verkeer staat stil, be halve dat der Roode Kruis-auto's, die af en aan rijden om de slachtoffers op te pikken. De re bellen beantwoordden het vuur der regeeringstroepen niet met eigen artillerie doch hadden de huizen in de voornaamste straten tot versterkingen inge richt. Van de daken en uit de vensters onderhielden zij een staag machinegeweervuur, waar door de regeeringstroepen aan vankelijk in bedwang werden gehouden. Tijdens de straatge vechten begon het hard te sneeu wen. De bewoners der stad ander zou toebehooren Hij had immers ook zijn Paulien, die lieve meid, die zoo hartelijk kon lachen en kusserOok bezat hij niet zoo veel zelfgevoel, dat hij geloofde Koenraad Werner den loet at te steken. Dan was het maar het best, dat hij er heele maal niet meer naar toe ging, dan ergerde hij zich tenminste ook niet. Onder den indruk van deze gedachte zei hij daarom nu bedaard. „Als het u zooveel kan sche len, moeder, dat ik daar Diet meer naar toe ga ook al goed 1 Ik heb daar niets te zoe ken en ik wil geen stof tot praatjes geven Aandachtig bekeek vrouw Schilling haar zoon. Dat ingaan op haar wenschen kwam haar wat snel voor, want haar ver- moeden, dat Hansjorg verliefd was op de mooie weduwe van zijn stiefbroer, scheen haar te waarschijnlijk, en ze was daarom bang, dat hij dat maar beloofde om er van af te zijn en achter haar rug juist het tegenover gestelde te doeo. Ze wilde ech ter daarom voor goed een stokje steken voor alle heimelijke buitensporigheden en begon weer bedaard ,Je neemt me een pak van vluchtten in wilde paniek in bootjes naar de overzijde van de Douro. De regeeringstroepen openden het vuur met twintig kanonnen; de grootste biug der stad, de Donna-Maria-Brug, lag onder een zwaar vuur. Onder de kreet „Leve dere- ptreliek" bestormde de bevolking, die van de rebellen wapenen had ontvangen, de infanterieka zerne. Zestien uren duurde de beschieting. Ten slotte vroegen de opstandelingen onderhande lingen aan en gaven zij zich over, waarna de minister van oorlog, die de regeeringstroepen aanvoerde, te paard zijn intocht deed in de stad. Ook in Lissabon is het bloe dig toegegaan. Maar ook hier vermochten de rebellen zich niet te handhaven. Ofschoon de be volking de opstandelingen niet met groote geestdrift heeft ge steund, ontving ze de regeerings troepen koel, daar zij ze verant woordelijk stelt voor de beschie ting van de openbare gebouwen. De minister van binnenlandsche zaken heeft het Verbond van Vakvereenigingen voor onbepaal- den tijd gesloten, en de douane ambtenaren hebben order gekre gen nauwlettend toe te zien dat de leiders der rebellen niet over de grens vluchten. Maandagnacht, Dinsdag en Woensdag den geheelen dag, heeft de strijd in Lissabons straten voortgeduurd. De regee ringstroepen hadden zich met hun artillerie in de z.g. Cama- polide Retonde genesteld, van waar ze uitvallen deden en de stad met geschutvuur bestreken. Tal van huizen werden getroffen en inwoners gewond. Het Amerikaansche gezantschap heeft het, naar men heeft gelezen, ook even kwaad te verduren gehad. De gezant, de heer Fred M. Dearing, verliet de legatie toen de kogels der rebellen het gebouw binnendrongen Zijn kamer in het Grand Hotel werd door een bom vernield, vijf minuten nadat hij haar verlaten had. Een Amerikaansche kruiser 't hart, Hansjorg 1 Nu zie ik toch, dat je eindelijk eens zult beginnen met die domme jongens streken op te houden en een man te worden, zooals 't hoort. Als je maar altijd naar me luis terde, jongen 1 Ik meen het toch zoo goed met je I Ik wil je daarom ook wel hef pleizier doen, datje eens een poosje van huis gaat, waartegen ik me al die jaren heb verzet! Mijn neef Weiringer, die pachter is op die gioote boerderij bij Frankfort, wil je een tijdlang te logeeren hebben. Als de hooitijd voorbij ie, kun je, wat mij betreft, daarheen gaanik heb het al met je neef afgesproken, toen ik vier weken geleden daar was. Op dat groote goed kun je nog wat leeren, wat je later thuis goed gebruiken kunt. Het zal ook prettig voor je zijn, eens naar Frankfort te kunnen gaan, het is maar twee uur loopen daar vandaan Wie was gelukkiger dan Hantjorg Hij zou zijn intrede doen in het volle bruisende leven daarbuiten in de wereld, dat hij alleen van hooren zeg gen kende, en de glans en de heerlijkheid waarvan hij zich in de diepe eenzaamheid van zijn dorpje de wonderbaarlijkste voontellen maakte. (Wordt vervolgd,)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1927 | | pagina 1