ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Paiiementaire Kalender, Het Belgische Verdrag. Binnenland. Bijtijds Gered. BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40 A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU voorheen E. BOOM—BLIEK TSÏ.'T BRESKENS Abonnements-Advertentles zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk :-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 6e; Jaargang Zaterdag 20 November 1926 Nummer 3178 GRATIS verzekering gulden bij levens- gld. bij dood a* gld. bij verlies »a gld. bij ver- im gld. bij ver- air gld. bij ver- Ja gld. bij verlies voor de abonné's tegen vyM lange ongeschikt- Inn door /h van een hM lies van een cLfj lies van een /h lies van een In van eiken ongelukken voor: heid tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger. De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. 16 November:Voor het eerst kwam de Kamer weer bijeen na de aanneming van het Belgisch verdrag, en de stemming was zeldzeam katterig en landerig. Het leek wel, alsof de voorstem mers nog wat schuw waren om zich te vertoonen, althans op het uur van opening kon de zitting wtgens onvoldoend aantal leden niet doorgaan. Geen fraai begin voorzeker van de algemeene politieke debatten, waaraan uit sluitend de partijleiders, de .grooten" deelnemen. Maar van de spanning en belangstelling van vroeger jaren was thans niets te bespeuren. Niet alleen heeft het Belgisch tractaat alles in de schaduw gesteld, maar bovendien kunnen deze debatten slechts een herhaling zijn van hetgeen wij nog pas een half jaar geleden, bij het optreden van dit inter mezzo-kabinet hebben gehoord. Dii kabinet plaatst zich buiten de politieke sfeer, en zoo zijn deze begrootingsdebatten als hazenpeper zonder haas. Het bleef dan ook den ganschen dag leeg in de Kamer; zelfs de Re geering, anders voltallig aanwe zig, was slechts door enkele Ministers vertegenwoordigd. De debatten sleepten ztch zeurig voort; de sprekers redevoerden omdat het nu eenmaal moest; de tribunes waren leeg, de journa listen gaapten als nijlpaarden. Nadat de heer Albarda zich het eeist op het zoo afgegraasde terrein had gewaagd en ontkend had dat ons Staatsbudget te hoog is, gaf Prof. van Gijn een heel wat billijker critiek op het be zuinigingsbeleid van de - laatste jaren. Toen daarna Mr. Droog- leever Forteyn en Dr. de Visser het beleid van Minister Lambooy hadden gecritiseerd, die hier en daar wat besnoeit zonder het militaire vraagstuk fundamenteel te bezien, waren er geen sprekes meer ingeschreven. Maar geen nood, Mr. Heemskerk was bereid een causerie te houden, waarin hij met zijne gewone luchtigheid over allerlei vragen heenhuppel- de, maar dan toch en passant het geheele militaire bezuinigings plan van den heer Colijn afbrak. Dat was het einde van het fut- looze debat. In de avondvergadering werd het eerste hoofdstuk der begroo ting onder handen genomen: Bin- nenlandsche Zaken. Wederom passeerden allerlei bekende on derwerpen de revue: de stem plicht, de zomertijd, enz. Maar er waren ditmaal ook eenige nieuwe punten: het niet-vlaggen op Koninginnedag in eenige ge meenten, de Potemkin-film en de circulaire met den ministe- rieelen aandrang tot zuinigheid. Het moge er in die circulaire wat dik opgelegd zijn. Minister Kan wist in het middernachte lijk uur duidelijk te maken, hoe ver 't in een aantal gemeenten met de financiën gekomen was! 17 November. In alle traagheid sleepte zich nu het algemeen debat heden verder, en reeds in deze twee vergaderingen zijn alle sprekers aan het woord geko men. Slechts enkele groote poli tieke figuren hebben aan de discussies deelgenomen, omdat zij (Mr Heemskerk had het niet onder stoelen of banken gestoken) nu eenmaal wat moesten zeggen. Twee persoonlijkheden, die an ders zooveel fleur aan het debat geven, Mr Dresseihuys en Mr Marchant werden door geest verwanten vervangen. De rest van den spreektijd, volgens de sterkte derfracties gerantsoeneerd, mocht dus door de mindere goden worden benut, die er dankbaar gebruik van hebben gemaakt, door allerlei speciale onderwer pen ter sprake te brengen. Onder werpen intusschen, welke feite lijk bij de begrootingshoofdstuk ken thuis behooren Toch heeft Mgr. Nolens eenige belangrijke dingen weten te zeg gen. Over de afschaffing van het gezantschap bij den Paus sprak hij op bitteren toon, doch zinspeelde er op, dat nu deze afschaffing definitief is, daarmede verdwenen is een bezwaar voor de Coalitie, welke hem nog immer het naast aan het h'art ligt. In elk geval stak de heer Nolens geen hand uit voor de vorming van een andere meerderheid, tot groote ontnuchtering van den heer Albarda, die scherp zat te luis teren naar de coalitievriend zijner droomen, en wellicht niet ver wacht had op een dergelijke wijze te worden afgescheept na den steun, dien hij Monseigneur bij het Belgisch tractaat heeft verleend I Hoe men er in België over denkt. Het senaatslid Louis de Brou ckére, afgevaardigde van België bij den Volkenbond, betoogt in de „Peuple" dat de goedkeuring van het Nederlandsch Belgisch verdrag een overwinning betee- kent van het gezond verstanden van den goeden wil onder de volkeren. Allen die in dezen zin hebben gewerkt, moet men erken telijk zijn, vooral de Nederland- sche socialisten en JHet Volk*, dat steeds zijn internationale plichten op verheven wijze heeft vervuld. De Brouckére heeft het verder over de bezwaren, die men in Nederland tegen het Moerdijk kanaal koestert en die zelfs in .Het Volk" tot uiting zijn geko men, doch volgens het senaats lid op een vergissing berusten. Indien het kanaal voor Antwer pen aanzienlijke voordeelen op levert, zal het niet in geringer mate Rotterdam's handel ten goe de komen. Wordt Antwerpens outillage verbeterd, zoo gek zal men niet zijn een transit-supple ment aan de haven te verzeke ren door een soort dumping in te voeren. Een dwaasheid wier nadeelen niet het eerst en niet het meest door Nede land zou den worden gedeeld. Zoo naïf is België niet om zich een derge lijke kostelijke voldoening te la ten welgevallen. In een verarmd Europa is strijd tusschen Rot terdam en Antwerpen begrijpe lijk, maar in een rijker Europa, dat tot betere internationale ver standhoudingaanleiding zal geven kunnen beide havens, die aan onderscheiden behoeften voldoen, elkaar krachtig steunen. Nu de politieke verstandhou ding tusschen België en Neder land er beter op geworden is, zal de samenwerking betreffende de Schelde ook georganiseerd kunnen worden. En dit zal als van zelf gebeuren. De Brouckére hoopt nu, dat de Belgische en Nederlandsche so cialisten daartoe zullen samen werken. Hoe men er in Nederland over denkt. Er is een schok gegaan door ons volkhet Belgisch verdrag aangenomen! Aangenomen door de Tweede Kamer, die zich zoo gaarne de vertolker van den \olkswil noemt. En al is nu veler hoop gevestigd op de Eerste Kamer, de gevallen be slissing laat een angel in de ziel van ons volk. Neen waarlijk, dezen uitslag heeft ons volk, in al zijn gele dingen, niet gewild. En allerminst de arbeidersklasse, want zijn het niet juist de vakvereenigingslei- ders in de Kamer geweest, die hun meer politiek georiënteerde partijgenooten bezworen en ge smeekt hebben, d i t ons volk niet aan te doen? Een ontzettend zware verant woordelijkheid rust op hen, die, zij het ook schoorvoetend, aar- v zeiend, naar hun meening wellicht noodgedwongen, hun stem ten slotte aan het tractaat hebben gegeven. Zij mogen zich het slachtoffer gevoelen hetzij van partijdwang, hetzij van den sug gestieven invloed van den Mi nister, zij zullen later van hun houding rekenschap hebben te geven tegenover hun kiezers. Zij zullen moeten duidelijk maken, waarom zij tenslotte stemden voor een tractaat, dat noodlottige 23. DOOR REINHOLD ORTMANN. Nog beheerschten de grijze schaduwen der morgenscheme ring het Lengenbacher dal, toen er zacht aan de slaapkamerdeur werd geklopt, waarachter de postbeheerder nog rustig sliep. Hij hoorde echter het kloppen direct, en vermoedde direct waar het om ging. „Wat is er De baron Een oogenblikje geduld ik kom zoo". Buiten begroette hem, zooals hij het niet anders verwacht had, de stille ordezuster, wier gelaats trekken reeds lang opgehouden hadden, haar gemoedsgesteldheid te weerspiegelen. ,Dus het is afgeloopen vroeg de waard. „Is het uit met hem?" „Nog niet, luidde het rustige antwoord. Maar het loopt snel ten einde. En hij wenscht u nog iets te openbaren, voordat hij sterft. Ik heb op zijn wensch ook om den pastoor en den dokter gezonden, maar voor zij hier kunnen zijn, zal het misschien al wel te laat zijn En u moét hem aanhooren, want hij heeft een zware schuld op zijn ge weten". „Een zware schuld? De baron, die altijd zoo vroolijk en opge ruimd geweest is?" „Hij is niet degene, voorwien hij zich uitgegeven heeft geen baron, maar een bedrieger en een dief, die door de Duitsche justitie vervolgd wordt. Hij heet Robert Leiszner, en de dame die als een juffrouw Seyfred bij u gelogeerd heeft, is zijn wettige echtgenoote. Niet de gedachte aan zijn dood die nabij is, maar de woede en de smart over haar trouwelooze vlucht zijn de oorzaak, dat hij nu voor het einde nog alles wil bekennen". De goede Hann-Tobi was door deze mededeelingen, die hij op den korten weg naar de zieken kamer ontving, niet weinig ont steld, maar hij had in zijn hoe danigheid als waatd al te veel menschen van verschillenden aard leeren kennen, dat dit verrassende nieuws hem geheel zijn kalmte zou kunnen doen verliezen. En hij vergat niet, dat het een ster vende was, naar wien hij zich thans begaf. Toen hij de onrustig flikkerende oogen van den in den afgeloopen nacht verschrikkelijk afgevallen man met een uitdruk king van verterenden angst op zich gevestigd zag, kostte het hem moeite, om aan zijn gezicht de gewone rustig-vriendelijke uitdrukking te geven, en hem met werkelijke deelneming naar zijn toestand te vragen. „Met mij gaat het goed, Hann- Tobi", klonk het toonloos vanuit de kussens, juist zoo goed, als ik het verdien. En nu moet u mij niets meer vragen Ik heb u namelijk laten roepen, om u on gevraagd alles te vertellen". En terwijl de zuster in stom gebed aan het voeteneinde van het bed neerknielde, moest Hann- Tobi aan het hoofdeinde gaan zitten om de gefluisterde biecht van den armen gewonde aan te hooren. Hij verstond misschien niet alles, wat de zoogenaamde baron hem daar openbaarde, maar hij prentte ook datgene, wat hij niet dadelijk begreep, goed in zijn geheugen, omdat hij na de mededeelingen van de zuster wist, dat de justitie hem daar omtrent naderhand inlichtingen zou vragen. Ja, het was een bedrieger en dief, een inbreker, die onder het masker van een voorname per soonlijkheid In zijn hotel gelo geerd en met meesterlijke han digheid zijn rol gespeeld had. En niet een of ander toeval had hem hierheen gevoerd, maar het op meerdere ervaring gegronde vertrouwen, dat een door het gerecht vervolgde vluchteling nergens veiliger was dan in een toevluchtsoord voor zomergasten, waar steeds touristen komen en gaan en waar slechts heel zelden iemand om inzage van zijne papieren gevraagd wordt. Gedurende eenige dagen had hij zich met zijn vrouw in Miln- chen verborgen gehouden, omdat het hem bij volledig gemis aan eenige papieren voorloopig te gewaagd leek, naar het buitenland te vluchten. In overleg met zijn echtgenoote kwam hij toen tot het besluit, om te trachten in een vermomming naar Tirol te reizen, om zich daar in het stille dal van Lengenbach verborgen Je houden, totdat hij met zekerheid kon aannemen, dat zijn daad en het verzoek tot aanhouding van hem en zijn vrouw een weinig in het vergeetboek zou zijn geraakt. Hijzelf had zich, door zijn gelaat te schminken, door een valschen witten baard en door 't aannemen van een eenigszins gebogen hou ding het aanzien van een gebrek- kigen ouden man gegeven, terwijl Ingezonden Mededeeling, Voor Allen die Sukkelen met Verstopping of moeilijken, tragen en onregelmatigen Stoel gang zijn Mijnhardt't Laxeertabletten onmisbaar. Werken vlug zonder kramp of pijn. Bij Apothekers en Drogisten Doos 60 ct. gevolgen moet hebben voor on zen handel en scheepvaart, voor onze arbeidersklasse en midden stand. Zij zullen ons het besef moeten bijdragen, waarom Neder land zich vrijwillig uit de rij van onze neutrale Staten moest schrappen door dit tractaat, dat ons tot den oorlog zal dwingen bij een toekomstig Europeesch conflict. Nog nimmer heeft ons volk zoozeer meegeleefd in een bui- tenlandsche aangelegenheid. Hoe zeer ook politiek verdeeld, het voelde zich vereenigd in zijn afweer van dit dreigend gevaar van over de grenzen Waar de uitslag werd medegedeeld in vergaderingen, theaters, zelfs scholen, werd hij met ontroering aangehoord. O Senaat, hoe veler hoop is thans op U gevestigd. HET NEDERLANDSCH- BELGISCH VERDRAG. Het Zeeuwsche Comité van Actie tegen het Nederlandsch- Belgisch verdrag zal binnenkort een vergadering houden, waarin de vraag zal worden besproken om aanneming door de Eerste Kamer te voorkomen. Het comité zal voor al op de nadeelige gevolgen van aanne ming van dit verdrag voor ge heel Zeeland wijzen en daarom zal in alle deelen van onze pro vincie een krachtige actie wor den gevoerd. EERSTE KAMER. De Eerste Kamer komt 7 De cember weder bijeen. Den volgen den dag wordt het ontwerp-Bel- gisch Verdrag in de afdeelingen onderzocht. zijn vrouw heur haar, dat zij roodachtig geverfd had, toen zij als^tooneelspeelster haar triomfen vierde en dat in het signalement als een bijzonder kenteeken aan gegeven was, door kunstmatige behandeling weer zijn oorspron kelijke, diepzwarte kleur terug gegeven had. Niettegenstaande deze ingrijpende verandering in hun uiterlijk voorkomen, hadden zij het toch voor te gevaarlijk gehouden, samen te reizen en waren daarom overeengekomen, ieder in een afzonderlijke afdee- ling van den D-trein te reizen, en voor alle zekerheid kaartjes tot Verona te nemen. Het was een toevallige samenloop van omstandigheden geweest, dat de jonge vrouw op het station in Milnchen plotseling een vriend uit haar meisjestijd had ontdekt, Dr Werner Marold, die volgens haar vaste overtuiging evenmin iets van haar optreden als tooneel- speelster als van haar huwelijk kon weten. En het resultaat van een snel genomen besluit was geweest, dat zij in den trein zijn gezelschap had opgezocht, opdat het dan den schijn zou opwekken, alsof zij de reis onder zijn ge leide maakte. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1926 | | pagina 1