ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Paiiementaire Kalender,
Het Belgische Verdrag.
Binnenland.
Bijtijds Gered.
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40
A d v e r t e n t i e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU
voorheen E. BOOM—BLIEK
TSÏ.'T BRESKENS
Abonnements-Advertentles zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
:-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
6e; Jaargang
Zaterdag 20 November 1926
Nummer 3178
GRATIS verzekering gulden bij levens- gld. bij dood a* gld. bij verlies »a gld. bij ver- im gld. bij ver- air gld. bij ver- Ja gld. bij verlies
voor de abonné's tegen vyM lange ongeschikt- Inn door /h van een hM lies van een cLfj lies van een /h lies van een In van eiken
ongelukken voor: heid tot werken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
16 November:Voor het eerst
kwam de Kamer weer bijeen na
de aanneming van het Belgisch
verdrag, en de stemming was
zeldzeam katterig en landerig.
Het leek wel, alsof de voorstem
mers nog wat schuw waren om
zich te vertoonen, althans op het
uur van opening kon de zitting
wtgens onvoldoend aantal leden
niet doorgaan. Geen fraai begin
voorzeker van de algemeene
politieke debatten, waaraan uit
sluitend de partijleiders, de
.grooten" deelnemen. Maar van
de spanning en belangstelling
van vroeger jaren was thans niets
te bespeuren. Niet alleen heeft
het Belgisch tractaat alles in de
schaduw gesteld, maar bovendien
kunnen deze debatten slechts een
herhaling zijn van hetgeen wij
nog pas een half jaar geleden,
bij het optreden van dit inter
mezzo-kabinet hebben gehoord.
Dii kabinet plaatst zich buiten
de politieke sfeer, en zoo zijn
deze begrootingsdebatten als
hazenpeper zonder haas. Het
bleef dan ook den ganschen dag
leeg in de Kamer; zelfs de Re
geering, anders voltallig aanwe
zig, was slechts door enkele
Ministers vertegenwoordigd. De
debatten sleepten ztch zeurig
voort; de sprekers redevoerden
omdat het nu eenmaal moest; de
tribunes waren leeg, de journa
listen gaapten als nijlpaarden.
Nadat de heer Albarda zich
het eeist op het zoo afgegraasde
terrein had gewaagd en ontkend
had dat ons Staatsbudget te hoog
is, gaf Prof. van Gijn een heel
wat billijker critiek op het be
zuinigingsbeleid van de - laatste
jaren. Toen daarna Mr. Droog-
leever Forteyn en Dr. de Visser
het beleid van Minister Lambooy
hadden gecritiseerd, die hier en
daar wat besnoeit zonder het
militaire vraagstuk fundamenteel
te bezien, waren er geen sprekes
meer ingeschreven. Maar geen
nood, Mr. Heemskerk was bereid
een causerie te houden, waarin
hij met zijne gewone luchtigheid
over allerlei vragen heenhuppel-
de, maar dan toch en passant het
geheele militaire bezuinigings
plan van den heer Colijn afbrak.
Dat was het einde van het fut-
looze debat.
In de avondvergadering werd
het eerste hoofdstuk der begroo
ting onder handen genomen: Bin-
nenlandsche Zaken. Wederom
passeerden allerlei bekende on
derwerpen de revue: de stem
plicht, de zomertijd, enz. Maar
er waren ditmaal ook eenige
nieuwe punten: het niet-vlaggen
op Koninginnedag in eenige ge
meenten, de Potemkin-film en
de circulaire met den ministe-
rieelen aandrang tot zuinigheid.
Het moge er in die circulaire
wat dik opgelegd zijn. Minister
Kan wist in het middernachte
lijk uur duidelijk te maken, hoe
ver 't in een aantal gemeenten met
de financiën gekomen was!
17 November. In alle traagheid
sleepte zich nu het algemeen
debat heden verder, en reeds in
deze twee vergaderingen zijn alle
sprekers aan het woord geko
men. Slechts enkele groote poli
tieke figuren hebben aan de
discussies deelgenomen, omdat
zij (Mr Heemskerk had het niet
onder stoelen of banken gestoken)
nu eenmaal wat moesten zeggen.
Twee persoonlijkheden, die an
ders zooveel fleur aan het debat
geven, Mr Dresseihuys en Mr
Marchant werden door geest
verwanten vervangen. De rest
van den spreektijd, volgens de
sterkte derfracties gerantsoeneerd,
mocht dus door de mindere goden
worden benut, die er dankbaar
gebruik van hebben gemaakt,
door allerlei speciale onderwer
pen ter sprake te brengen. Onder
werpen intusschen, welke feite
lijk bij de begrootingshoofdstuk
ken thuis behooren
Toch heeft Mgr. Nolens eenige
belangrijke dingen weten te zeg
gen. Over de afschaffing van
het gezantschap bij den Paus
sprak hij op bitteren toon, doch
zinspeelde er op, dat nu deze
afschaffing definitief is, daarmede
verdwenen is een bezwaar voor
de Coalitie, welke hem nog immer
het naast aan het h'art ligt. In
elk geval stak de heer Nolens
geen hand uit voor de vorming
van een andere meerderheid, tot
groote ontnuchtering van den heer
Albarda, die scherp zat te luis
teren naar de coalitievriend zijner
droomen, en wellicht niet ver
wacht had op een dergelijke
wijze te worden afgescheept na
den steun, dien hij Monseigneur
bij het Belgisch tractaat heeft
verleend I
Hoe men er in België
over denkt.
Het senaatslid Louis de Brou
ckére, afgevaardigde van België
bij den Volkenbond, betoogt in
de „Peuple" dat de goedkeuring
van het Nederlandsch Belgisch
verdrag een overwinning betee-
kent van het gezond verstanden
van den goeden wil onder de
volkeren. Allen die in dezen zin
hebben gewerkt, moet men erken
telijk zijn, vooral de Nederland-
sche socialisten en JHet Volk*,
dat steeds zijn internationale
plichten op verheven wijze heeft
vervuld.
De Brouckére heeft het verder
over de bezwaren, die men in
Nederland tegen het Moerdijk
kanaal koestert en die zelfs in
.Het Volk" tot uiting zijn geko
men, doch volgens het senaats
lid op een vergissing berusten.
Indien het kanaal voor Antwer
pen aanzienlijke voordeelen op
levert, zal het niet in geringer
mate Rotterdam's handel ten goe
de komen. Wordt Antwerpens
outillage verbeterd, zoo gek zal
men niet zijn een transit-supple
ment aan de haven te verzeke
ren door een soort dumping in
te voeren. Een dwaasheid wier
nadeelen niet het eerst en niet
het meest door Nede land zou
den worden gedeeld. Zoo naïf is
België niet om zich een derge
lijke kostelijke voldoening te la
ten welgevallen. In een verarmd
Europa is strijd tusschen Rot
terdam en Antwerpen begrijpe
lijk, maar in een rijker Europa,
dat tot betere internationale ver
standhoudingaanleiding zal geven
kunnen beide havens, die aan
onderscheiden behoeften voldoen,
elkaar krachtig steunen.
Nu de politieke verstandhou
ding tusschen België en Neder
land er beter op geworden is,
zal de samenwerking betreffende
de Schelde ook georganiseerd
kunnen worden. En dit zal als
van zelf gebeuren.
De Brouckére hoopt nu, dat de
Belgische en Nederlandsche so
cialisten daartoe zullen samen
werken.
Hoe men er in Nederland
over denkt.
Er is een schok gegaan door
ons volkhet Belgisch verdrag
aangenomen! Aangenomen door
de Tweede Kamer, die zich zoo
gaarne de vertolker van den
\olkswil noemt. En al is nu
veler hoop gevestigd op de
Eerste Kamer, de gevallen be
slissing laat een angel in de ziel
van ons volk.
Neen waarlijk, dezen uitslag
heeft ons volk, in al zijn gele
dingen, niet gewild. En allerminst
de arbeidersklasse, want zijn het
niet juist de vakvereenigingslei-
ders in de Kamer geweest, die
hun meer politiek georiënteerde
partijgenooten bezworen en ge
smeekt hebben, d i t ons volk
niet aan te doen?
Een ontzettend zware verant
woordelijkheid rust op hen, die,
zij het ook schoorvoetend, aar-
v zeiend, naar hun meening wellicht
noodgedwongen, hun stem ten
slotte aan het tractaat hebben
gegeven. Zij mogen zich het
slachtoffer gevoelen hetzij van
partijdwang, hetzij van den sug
gestieven invloed van den Mi
nister, zij zullen later van hun
houding rekenschap hebben te
geven tegenover hun kiezers. Zij
zullen moeten duidelijk maken,
waarom zij tenslotte stemden
voor een tractaat, dat noodlottige
23.
DOOR
REINHOLD ORTMANN.
Nog beheerschten de grijze
schaduwen der morgenscheme
ring het Lengenbacher dal, toen
er zacht aan de slaapkamerdeur
werd geklopt, waarachter de
postbeheerder nog rustig sliep.
Hij hoorde echter het kloppen
direct, en vermoedde direct waar
het om ging.
„Wat is er De baron
Een oogenblikje geduld ik kom
zoo".
Buiten begroette hem, zooals
hij het niet anders verwacht had,
de stille ordezuster, wier gelaats
trekken reeds lang opgehouden
hadden, haar gemoedsgesteldheid
te weerspiegelen.
,Dus het is afgeloopen vroeg
de waard. „Is het uit met hem?"
„Nog niet, luidde het rustige
antwoord. Maar het loopt snel
ten einde. En hij wenscht u nog
iets te openbaren, voordat hij
sterft. Ik heb op zijn wensch ook
om den pastoor en den dokter
gezonden, maar voor zij hier
kunnen zijn, zal het misschien al
wel te laat zijn En u moét hem
aanhooren, want hij heeft
een zware schuld op zijn ge
weten".
„Een zware schuld? De baron,
die altijd zoo vroolijk en opge
ruimd geweest is?"
„Hij is niet degene, voorwien
hij zich uitgegeven heeft geen
baron, maar een bedrieger en een
dief, die door de Duitsche justitie
vervolgd wordt. Hij heet Robert
Leiszner, en de dame die als een
juffrouw Seyfred bij u gelogeerd
heeft, is zijn wettige echtgenoote.
Niet de gedachte aan zijn dood
die nabij is, maar de woede en
de smart over haar trouwelooze
vlucht zijn de oorzaak, dat hij
nu voor het einde nog alles wil
bekennen".
De goede Hann-Tobi was door
deze mededeelingen, die hij op
den korten weg naar de zieken
kamer ontving, niet weinig ont
steld, maar hij had in zijn hoe
danigheid als waatd al te veel
menschen van verschillenden aard
leeren kennen, dat dit verrassende
nieuws hem geheel zijn kalmte
zou kunnen doen verliezen. En
hij vergat niet, dat het een ster
vende was, naar wien hij zich
thans begaf. Toen hij de onrustig
flikkerende oogen van den in den
afgeloopen nacht verschrikkelijk
afgevallen man met een uitdruk
king van verterenden angst op
zich gevestigd zag, kostte het
hem moeite, om aan zijn gezicht
de gewone rustig-vriendelijke
uitdrukking te geven, en hem met
werkelijke deelneming naar zijn
toestand te vragen.
„Met mij gaat het goed, Hann-
Tobi", klonk het toonloos vanuit
de kussens, juist zoo goed, als
ik het verdien. En nu moet u
mij niets meer vragen Ik heb u
namelijk laten roepen, om u on
gevraagd alles te vertellen".
En terwijl de zuster in stom
gebed aan het voeteneinde van
het bed neerknielde, moest Hann-
Tobi aan het hoofdeinde gaan
zitten om de gefluisterde biecht
van den armen gewonde aan te
hooren. Hij verstond misschien
niet alles, wat de zoogenaamde
baron hem daar openbaarde, maar
hij prentte ook datgene, wat hij
niet dadelijk begreep, goed in
zijn geheugen, omdat hij na de
mededeelingen van de zuster
wist, dat de justitie hem daar
omtrent naderhand inlichtingen
zou vragen.
Ja, het was een bedrieger en
dief, een inbreker, die onder het
masker van een voorname per
soonlijkheid In zijn hotel gelo
geerd en met meesterlijke han
digheid zijn rol gespeeld had.
En niet een of ander toeval had
hem hierheen gevoerd, maar het
op meerdere ervaring gegronde
vertrouwen, dat een door het
gerecht vervolgde vluchteling
nergens veiliger was dan in een
toevluchtsoord voor zomergasten,
waar steeds touristen komen en
gaan en waar slechts heel zelden
iemand om inzage van zijne
papieren gevraagd wordt.
Gedurende eenige dagen had
hij zich met zijn vrouw in Miln-
chen verborgen gehouden, omdat
het hem bij volledig gemis aan
eenige papieren voorloopig te
gewaagd leek, naar het buitenland
te vluchten. In overleg met zijn
echtgenoote kwam hij toen tot
het besluit, om te trachten in
een vermomming naar Tirol te
reizen, om zich daar in het stille
dal van Lengenbach verborgen Je
houden, totdat hij met zekerheid
kon aannemen, dat zijn daad en
het verzoek tot aanhouding van
hem en zijn vrouw een weinig in
het vergeetboek zou zijn geraakt.
Hijzelf had zich, door zijn gelaat
te schminken, door een valschen
witten baard en door 't aannemen
van een eenigszins gebogen hou
ding het aanzien van een gebrek-
kigen ouden man gegeven, terwijl
Ingezonden Mededeeling,
Voor Allen die Sukkelen
met Verstopping of moeilijken,
tragen en onregelmatigen Stoel
gang zijn
Mijnhardt't Laxeertabletten
onmisbaar. Werken vlug zonder
kramp of pijn. Bij Apothekers en
Drogisten Doos 60 ct.
gevolgen moet hebben voor on
zen handel en scheepvaart, voor
onze arbeidersklasse en midden
stand. Zij zullen ons het besef
moeten bijdragen, waarom Neder
land zich vrijwillig uit de rij van
onze neutrale Staten moest
schrappen door dit tractaat, dat
ons tot den oorlog zal dwingen
bij een toekomstig Europeesch
conflict.
Nog nimmer heeft ons volk
zoozeer meegeleefd in een bui-
tenlandsche aangelegenheid. Hoe
zeer ook politiek verdeeld, het
voelde zich vereenigd in zijn
afweer van dit dreigend gevaar
van over de grenzen Waar de
uitslag werd medegedeeld in
vergaderingen, theaters, zelfs
scholen, werd hij met ontroering
aangehoord.
O Senaat, hoe veler hoop is
thans op U gevestigd.
HET NEDERLANDSCH-
BELGISCH VERDRAG.
Het Zeeuwsche Comité van
Actie tegen het Nederlandsch-
Belgisch verdrag zal binnenkort
een vergadering houden, waarin
de vraag zal worden besproken
om aanneming door de Eerste
Kamer te voorkomen.
Het comité zal voor al op de
nadeelige gevolgen van aanne
ming van dit verdrag voor ge
heel Zeeland wijzen en daarom
zal in alle deelen van onze pro
vincie een krachtige actie wor
den gevoerd.
EERSTE KAMER.
De Eerste Kamer komt 7 De
cember weder bijeen. Den volgen
den dag wordt het ontwerp-Bel-
gisch Verdrag in de afdeelingen
onderzocht.
zijn vrouw heur haar, dat zij
roodachtig geverfd had, toen zij
als^tooneelspeelster haar triomfen
vierde en dat in het signalement
als een bijzonder kenteeken aan
gegeven was, door kunstmatige
behandeling weer zijn oorspron
kelijke, diepzwarte kleur terug
gegeven had. Niettegenstaande
deze ingrijpende verandering in
hun uiterlijk voorkomen, hadden
zij het toch voor te gevaarlijk
gehouden, samen te reizen en
waren daarom overeengekomen,
ieder in een afzonderlijke afdee-
ling van den D-trein te reizen,
en voor alle zekerheid kaartjes
tot Verona te nemen.
Het was een toevallige samenloop
van omstandigheden geweest, dat
de jonge vrouw op het station in
Milnchen plotseling een vriend
uit haar meisjestijd had ontdekt,
Dr Werner Marold, die volgens
haar vaste overtuiging evenmin
iets van haar optreden als tooneel-
speelster als van haar huwelijk
kon weten. En het resultaat van
een snel genomen besluit was
geweest, dat zij in den trein zijn
gezelschap had opgezocht, opdat
het dan den schijn zou opwekken,
alsof zij de reis onder zijn ge
leide maakte.
(Wordt vervolgd.)