ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Kinderen Accijnsheffing. Bijtijds Gered. AL Uw purnm Buitenland. BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40 Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU voorheen E. BOOM—BLIEK TNoe.,2>in BRESKENS P£jWro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 5e Jaargang Woensdag 15 September S926 Nummer 3159 GRATIS verzekering gulden bij levens- gld. bij dood fiv gld. bij verlies aa gld. bij ver- ii gld. bij ver- air gld. bij ver- ia gld. bij verlies voor de abonné's tegen vlin lange ongeschikt- Inn door h van een hH lies van een 4fJ lies van een /h lies van een If] van eiken ongelukken voorheid tot weiken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger. De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage. In de tweede helft van elke maand worden de cijfers open baar gemaakt, waaruit men kan zien hoeveel de schatkist heeft ontvangen uit de verschillende belastingen. De groote bladen hebben de gewoonte op de verschijning van dezen Middelen-Staat uitvoerige beschouwingen te doen volgen. Wat niet behoeft te verwonderen, want sommige dezer cijfers spre ken inderdaad boekdeelen. Zij doen ons, beter dan alle rede neering, kennen, hoe de econo mische omstandigheden des lands zijn, hoe het staat met de alge- meene welvaart en met de tak ken van handel en bedrijf waar van die welvaart afhankelijk is. Doch zij doen ons ook kennen of een bepaalde belasting wel op de juiste wijze wordt geheven. Wat het laatste betreft, sedert lang is er ernstige twijfel gerezen of de accijns op het gedistilleerd wel op zoodanige wijze wordt geheven als het meest in het be lang is van de inkomsten des lands. In een zeer slechte beeldspraak, heeft ettelijke jaren geleden, een lid van de Tweede Kamer den gedistilleerd-accijns genoemd „de reddende engel waarop de Ne- derlandsche schatkist drijft". Zelfs indien men dit lichtelijk overdreven noemt, kan niet ont kend worden, dat de Staat groot belang heeft bij een belasting waarvan de opbrengst nog altijd op ongeveer 48 millioen per jaar wordt geraamd, dat is op onge veer de helft van tietgeen gere kend wordt de opbrengst der inkomstenbelasting te zullen zijn. Of, om het duidelijker te maken, de gedistilleerdaccijns is, volgens de raming voor 1926, niet minder, dan tien percent van alle Rijks middelen. Nu is het bekend, dat deze belasting, sedert zij gebracht is (opcenten medegerekend) op f 660.- per Hectoliter a 100 pet., gedurig minder opbrengt, zóó dat zij over de verstreken 7 maanden reeds 1 millioen 3 ton 4. DOOR REINHOLD ORTMANN. Hij begreep nog steeds maar al te goed, hoe dit had kunnen geschieden, hoewel Magda Sey- fried niets anders geweest was dan een bescheiden, door de kleingeestigheid der bewoners van het kleine stadje met gering schatting beschouwde verkoop ster in de papierzaak, waaruit de jonge gymnasiumleeraar zijn be- noodigoheden betrok. Hij had nog geen enkel woord vergeten van het eerste gesprek, dat hij voor de toonbank met haar gevoerd had en dat hem volgens zijn meening, ondanks de schijnbaar alledaagsche din gen, die zij besproken hadden, een dieperen blik in de ziel van een in stil verlangen naar geluk en vrede smachtende, ver boven haar beklagenswaardige omge ving verheven vrouw had doen werpen. Hij zou dag voor dag en uur voor uur hebben kunnen vertellen, wat er toen verder ge bij de raming ten achter is. Het spreekt wel vanzelf, dat de handel en de nijverheid, bij deze belasting direct betrokken, herhaaldelijk op verlaging daar van hebben aangedrongen. Bijna dagelijks toch blijkt, dat tenge volge van smokkelarij en van frauduleus distilleeren, den Staat belangrijke bedragen aan belas ting ontgaan De nadeelen hier van, ook voor de volksgezond heid, zijn duidelijk. Er wordt niet zoo veel minder gedronken dan voor korten tijd, voor enke le jaren, maar een groot deel van wat gedronken wordt is „bocht", gesmokkeld van over de grenzen, dan wel frauduleus in Nederland vervaardigd Justitie en politie zijn het er vrijwel over eens, dat van alle gevallen van fraude ongeveer een tiende wordt ontdekt. En ook in de kringen der intelligente drankbestrijders heeft de overtuiging veld gewon nen, dat een verlaging van den accijns wenschelijk zou zijn. Op belastinggebied is het een oude waarheid, dat een te hoog opgevoerde belasting zichzelve vernietigt. Dit is natuurlijk het gevolg, zoodra zij voor een deel der bevolking prohibitief werkt. Dan wordt de deur voor wets ontduiking wijd open gezet. In Nederlandsch-lndië heeft men dit ingezien. Toen de fraude welig tierde, heeft men den ge distilleerd-accijns met de helft verminderd. De practijk in Frankrijk leert dat te hooge opvoering dezer be lasting oogenblikkelijk leidt tot vermindering van opbrengst. In Juni jl. bracht de alcoholbelasting daar 1.1000 000.-frs. minder op dan in Juni 1925, ondanks de geweldige verhooging der belas ting. Zoo slacht men de kip met de gouden eieren. Ten onzent is ook de bierac cijns verhoogd. Over 7 maanden gaf dit, vergeleken met 1925, een meerdere opbrengst van f 130 000 wat niet veel beteekent Doch wat wél veel beteekent is, dat, vooral te plattelande, velen zelf, in strijd met de wet, hun eigen bier brouwen, omdat het te duur uitkomt bier te koopen. In dit beurd was hoe zij in haar schuwe meisjestrots zich verzet had, om aan zijn dringend Aan zoek gehoor te schenken, omdat zij bij het bestaande verschil in maatschappelijke positie niet aan den ernst van zijn bedoelingen kon gelooven hoe hij haar eindelijk in een onbewaakt oogen- blik de bekentenis van haar wederliefde had ontlokt ei hoe zij voor hem ook na dit oogenblik geen geliefde, maar een koningin, een verheven wezen geweest was, waarnaar hij in eerbiedige bewondering had om hoog gezien, een aangebedene, die hij in zijn dweepzieke ge dachten met een soort heiligen eerbied had omgeven. Hij slaakte een diepe zucht en richtte zich op, staarde met wijd geopende oogen naar het land schap, dat in de avondscheme ring als een schaduwbeeld voorbij gleed, alsof hij daardoor de ge dachten kon verdrijven, die tot zijn eigen ontsteltenis nog steeds zulk een groote macht over hem bezaten. Want het was immers onzin, dat hij zich door die her inneringen liet beheerschen onzin en misdaad 1 Wat bekom merde hij zich om die valsche, verraderlijke vrouw, die zijn heili opzicht zijn wij nog maar aan het begin De huisbrouwerij is een epidemische ziekte, die grooter uitbreiding kan krij gen. Voor de bestrijding zou een leger ambtenaren noodig zijn, dat millioenen zou kosten. Hierin ligt een waarschuwing, die Regeering en Volksvertegen woordiging zich ter harte mogen nemen. Ingezonden Mededeeling. zich bezeerd hebben gebruik dan dadelijk ENGELAND. EEN DUBBELGANGER. Maandag vond de Londensche politie iemand stervend op straat liggen; hij was vermoedelijk over reden. Bij aankomst in een zie kenhuis bleek hij overleden te zijn. Men meende in hem een postambtenaar te herkennen en een politiebeambte ging naar het huis van den vermeenden doode. Een buurmeisje vertelde den po litieman, dat hij uit was, waarop de man der wet antwoordde, dat zij hem wel nooit zou terugzien Later herkende een zuster van de verloofde van den post ambtenaar het lijk, maar toen de verloofde zelf er van hoorde, zeide zij, dat zij (het was de vol gende avond) juist bij hem van daan kwam! Ten overvloede ging de doodgewaande zelf naar het lijkenhuis. Sedert is de overle dene door zijn weduwe herkend. DU1TSCHLAND. DE POLITIE EN HET PUBLIEK. De Berlijnsche hoofdcommis saris van politie heeft in een circulaire aan het personeel op nieuw gewezen op de noodza kelijkheid om correctheid en beleefdheid te betrachten in den ge liefde onverschillig verworpen en met voeten getreden had Wat had hij nu nog met haar te maken thans, nu een genadig noodlot hem in werkelijkheid had doen vinden, wat hij eensin dwaze verbinding tevergeefs in die andere gezocht had Mocht hij zijn gansche ziels rust laten verstoren door een en kelen blik van dat leugenachtig wezen, dat niets anders verdiende dan zijn verachting Neen, duizendmaal neen 1 Zij had een doode voor hem moeten zijn, ook al had hij thans nog een intens verlangen naar haar gevoeld, zooals hij dat vele maanden na haar trouwbreuk had gedaan. Des te dieper moest hij echter deze vervlogen herinneringen begraven, nadat hij eindelijk weer nieuwen levensmoed en nieuwe levenshoop had verzameld en nadat hij een nieuw geluk met de aanvaarding van nieuwe plich ten had verworven I Een nieuw geluk I Maar waarom leek hem dit nu plotseling zoo dof en alledaagsch,zoo weinig aanlokkelijk en bezielend, dit uit stille bruine meisjesoogen stra lende geluk. Hij had er zichzelf nooit rekenschap van gegeven ook niet op het oogenblik zijner omgang met het publiek. Zoo verklaart de hoofdcom missaris o. a., dat de taak van de politie slechts dan succes kan hebben, wanneer het gelukt het publiek ervan te overtuigen, dat de politie niet van uit de hoogte bevelend optreedt, maar zich met raad en daad bereidwillig ter beschikking van het publiek stelt. Wordt toegang of iets anders geweigerd dan dient dit verge zeld te gaan van 'n beleefde uiting van leedwezen. Zelfs onnoodige en dwaze aanbiedingen en voorstellen van de zijde van het publiek behoo- ren met een vriendelijk woord van dank behandeld te worden. Op klachten enz. moet steeds binnen drie dagen geantwoord worden, zoo mogelijk te gelijk met een zakelijke behandeling van het onderwerp. ZIJN VIJF SECONDEN DAT WAARD? Tot voor korten tijd kon men in de Berlijnsche trams een ver stoken bordje vinden, waarop onder verwijzing naar die en die strafparagrafen een verbod stond om gedurende het rijden van den wagen te springen. De safety-first-beweging, welke thans in Duitschland zich meer en meer laat gelden, heeft daar aan een einde gemaakt. In plaats van het bordje, waarvan vrijwel niemand notitie nam, hangt er nu in de trams een voor allen zichtbare plaat, waarop zeer plastisch is uitgebeeld hoe een reiziger, die niet kon wachten op het stoppen van den wagen, gevallen is en in den modder ligt te spartelen. Daaronder staat in vette letters de vraag: Zijn de vijf seconden dat waard? RUSLAND. ONTVLUCHT UIT EEN SOVJET-GEVANGENIS. Naar de „Times" van den correspondent te Charbin ver neemt, is daar half Augustus een Russisch officier aangekomen, die gevlucht is uit de bekende Sov jet-gevangenis op het eiland Solovetski, in de Witte Zee. Hij liefdesverklaring en verloving met Helene Bergmann dat zijn gevoelens voor haar weinig of in het geheel geen overeenkomst hadden met den verzengenden gloed, die gedurende zijn eerste, plotseling wreed verstoorde lief desdroom zijn ziel had doen ontvlammen. Wat Magda voor hem geweest was, dat kon nooit een ander meer voor hem zijn daarvan was hij steeds rotsvast overtuigd geweest. Maar hij had daarom niet minder voor ware en oprechte liefde gehouden, wat hij voor de bekoorlijke jonge zuster van zijn vriend gevoelde. Proressor Bergmann van de medische faculteit aan de Noord- Duitsche universiteit, waaraan Dr Werner Marold ongeveer een jaar geleden verbonden was als privaatdocent, was de eerste collega geweest, die voorden bijna afstootend menschenschuwen en gesloten jongen hoogleeraar vol vriendelijke tegemoetkoming zijn huis had opengesteld. In den stillen, opgewekten vrede van dit huis had Werner Marold zijn geloof in de menschen en in de waarde van het leven terugge vonden. Hij had op menig ver trouwelijk avondje gelegenheid gehad, Helene in haar rustige had daar ongeveer twee jaar gevangen gezeten Hij verklaarde, dat er in Mei 11. 12000 gevan genen waren. De gevangenis is een oud klooster. De cipiers behooren allen tot de geheime politie en zijn communisten, die wegens verschillende overtredingen daar heen zijn gestuurd. De politieke gevangenen bewonen met zeven of acht lotgenooten een cel. Velen hunner sterven van koude tijdens den strengen winter, daar zij geen nieuwe kleeten ontvan gen. Het voedsel is zeer slecht. Geeselingen komen herhaaldelijk voor, terwijl velen worden neer geschoten. ITALIË. EEN NIEUWE AANSLAG OP MUSSOLINI. Zaterdagochtend werd op het Portapiaplein te Rome een bom geworpen naar de auto van Mussolini. Vier voorbijgangers werden door bomscherven gekwetst. Mus solini zelf bleef ongedeerd. De dader werd gearresteerd. De aanslag werd gepleegd op het oogenblik dat de auto van Mussolini op weg van de villa Torlonia naar het Chigepaleis het Portapia-plein passeerde. Een jonge man, Erme te Giovannini, steenhouwer van beroep, wierp een bom naar den auto van Mus solini. De bom kwam tegen een zijraam van den auto terecht, en viel dan op den grond, waar zij ontplofte, terwijl de auto doorreed. Door de scherven, door de zeer sterke ontploffingen veroor zaakt, werden vier voorbijgangers licht gewond. De gewonden wer den naar een hospitaal gebracht. Giovannini, die in 1908 te Sasanovo di Carfagnana geboren is, werd door de agenten, die den auto escorteerden, gearres teerd. Hij verklaarde, dat hij des morgens pas over de bergen uit den vreemde was gekomen en niet in het bezit van een pas poort was. Mussolini, die absoluut onge deerd was, zette zich onmiddellijk huiselijke bezigheden als jong huismoedertje gade te slaan en had met steeds toenemend ge noegen haar weldadigen invloed gevoeld, die haar sympathieke persoonlijkheid, haar zacht ka rakter, haar hulpvaardigheid en onbaatzuchtige gezindheid op haar omgeving uitoefende. En hij was er heel zeker van ge weest, zich zelf niet te bedrie gen, toen hij in haar als levens gezellin den grootsten waarborg voor een waar en voortdurend huwelijksgeluk meende te zien. Nooit, nadat het beslissende woord over zijn lippen was ge komen, had hij ook slechts voor een enkel oogenblik berouw over zijn besluit besluit gevoeld. En ook thans was het verre van hem om deze eenmaal genomen beslissing te bet-euren. Maar hij was zich nooit met zulk een haast pijnlijke zekerheid bewust geworden, dat de gedachte aan het huwelijk met Helene in de naaste toekomst niet dat echte, intense verlangen in hem deed ontbranden hij gevoelde thans duidelijker dan ooit, dat die stille, kalme vreugde, waarmee hij dezen heugelijken dag tot op heden had tegemoet gezien, niet te verge lijken was met dien stormachti- gen jubel van dien eersten, voof altijd vervlogen geluksroes. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1926 | | pagina 1