ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Kinderen
Accijnsheffing.
Bijtijds Gered.
AL Uw
purnm
Buitenland.
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs p. 3 maanden f 1.25 franco p. post f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU
voorheen E. BOOM—BLIEK
TNoe.,2>in BRESKENS P£jWro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
5e Jaargang
Woensdag 15 September S926
Nummer 3159
GRATIS verzekering gulden bij levens- gld. bij dood fiv gld. bij verlies aa gld. bij ver- ii gld. bij ver- air gld. bij ver- ia gld. bij verlies
voor de abonné's tegen vlin lange ongeschikt- Inn door h van een hH lies van een 4fJ lies van een /h lies van een If] van eiken
ongelukken voorheid tot weiken. een ongeluk. hand of voet. oog. duim. wijsvinger. anderen vinger.
De risico van bovenstaande verzekering is herverzekerd bij de Ongevallen-Verzekering-Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
In de tweede helft van elke
maand worden de cijfers open
baar gemaakt, waaruit men kan
zien hoeveel de schatkist heeft
ontvangen uit de verschillende
belastingen.
De groote bladen hebben de
gewoonte op de verschijning van
dezen Middelen-Staat uitvoerige
beschouwingen te doen volgen.
Wat niet behoeft te verwonderen,
want sommige dezer cijfers spre
ken inderdaad boekdeelen. Zij
doen ons, beter dan alle rede
neering, kennen, hoe de econo
mische omstandigheden des lands
zijn, hoe het staat met de alge-
meene welvaart en met de tak
ken van handel en bedrijf waar
van die welvaart afhankelijk is.
Doch zij doen ons ook kennen
of een bepaalde belasting wel op
de juiste wijze wordt geheven.
Wat het laatste betreft, sedert
lang is er ernstige twijfel gerezen
of de accijns op het gedistilleerd
wel op zoodanige wijze wordt
geheven als het meest in het be
lang is van de inkomsten des
lands.
In een zeer slechte beeldspraak,
heeft ettelijke jaren geleden, een
lid van de Tweede Kamer den
gedistilleerd-accijns genoemd „de
reddende engel waarop de Ne-
derlandsche schatkist drijft".
Zelfs indien men dit lichtelijk
overdreven noemt, kan niet ont
kend worden, dat de Staat groot
belang heeft bij een belasting
waarvan de opbrengst nog altijd
op ongeveer 48 millioen per jaar
wordt geraamd, dat is op onge
veer de helft van tietgeen gere
kend wordt de opbrengst der
inkomstenbelasting te zullen zijn.
Of, om het duidelijker te maken,
de gedistilleerdaccijns is, volgens
de raming voor 1926, niet minder,
dan tien percent van alle Rijks
middelen.
Nu is het bekend, dat deze
belasting, sedert zij gebracht is
(opcenten medegerekend) op f
660.- per Hectoliter a 100 pet.,
gedurig minder opbrengt, zóó
dat zij over de verstreken 7
maanden reeds 1 millioen 3 ton
4.
DOOR
REINHOLD ORTMANN.
Hij begreep nog steeds maar
al te goed, hoe dit had kunnen
geschieden, hoewel Magda Sey-
fried niets anders geweest was
dan een bescheiden, door de
kleingeestigheid der bewoners
van het kleine stadje met gering
schatting beschouwde verkoop
ster in de papierzaak, waaruit de
jonge gymnasiumleeraar zijn be-
noodigoheden betrok.
Hij had nog geen enkel woord
vergeten van het eerste gesprek,
dat hij voor de toonbank met
haar gevoerd had en dat hem
volgens zijn meening, ondanks
de schijnbaar alledaagsche din
gen, die zij besproken hadden,
een dieperen blik in de ziel van
een in stil verlangen naar geluk
en vrede smachtende, ver boven
haar beklagenswaardige omge
ving verheven vrouw had doen
werpen. Hij zou dag voor dag
en uur voor uur hebben kunnen
vertellen, wat er toen verder ge
bij de raming ten achter is.
Het spreekt wel vanzelf, dat
de handel en de nijverheid, bij
deze belasting direct betrokken,
herhaaldelijk op verlaging daar
van hebben aangedrongen. Bijna
dagelijks toch blijkt, dat tenge
volge van smokkelarij en van
frauduleus distilleeren, den Staat
belangrijke bedragen aan belas
ting ontgaan De nadeelen hier
van, ook voor de volksgezond
heid, zijn duidelijk. Er wordt
niet zoo veel minder gedronken
dan voor korten tijd, voor enke
le jaren, maar een groot deel
van wat gedronken wordt is
„bocht", gesmokkeld van over
de grenzen, dan wel frauduleus
in Nederland vervaardigd Justitie
en politie zijn het er vrijwel over
eens, dat van alle gevallen van
fraude ongeveer een tiende wordt
ontdekt. En ook in de kringen
der intelligente drankbestrijders
heeft de overtuiging veld gewon
nen, dat een verlaging van den
accijns wenschelijk zou zijn.
Op belastinggebied is het een
oude waarheid, dat een te hoog
opgevoerde belasting zichzelve
vernietigt. Dit is natuurlijk het
gevolg, zoodra zij voor een deel
der bevolking prohibitief werkt.
Dan wordt de deur voor wets
ontduiking wijd open gezet.
In Nederlandsch-lndië heeft
men dit ingezien. Toen de fraude
welig tierde, heeft men den ge
distilleerd-accijns met de helft
verminderd.
De practijk in Frankrijk leert dat
te hooge opvoering dezer be
lasting oogenblikkelijk leidt tot
vermindering van opbrengst. In
Juni jl. bracht de alcoholbelasting
daar 1.1000 000.-frs. minder op
dan in Juni 1925, ondanks de
geweldige verhooging der belas
ting. Zoo slacht men de kip met
de gouden eieren.
Ten onzent is ook de bierac
cijns verhoogd. Over 7 maanden
gaf dit, vergeleken met 1925, een
meerdere opbrengst van f 130 000
wat niet veel beteekent Doch
wat wél veel beteekent is, dat,
vooral te plattelande, velen zelf,
in strijd met de wet, hun eigen
bier brouwen, omdat het te duur
uitkomt bier te koopen. In dit
beurd was hoe zij in haar
schuwe meisjestrots zich verzet
had, om aan zijn dringend Aan
zoek gehoor te schenken, omdat
zij bij het bestaande verschil in
maatschappelijke positie niet aan
den ernst van zijn bedoelingen
kon gelooven hoe hij haar
eindelijk in een onbewaakt oogen-
blik de bekentenis van haar
wederliefde had ontlokt ei
hoe zij voor hem ook na dit
oogenblik geen geliefde, maar
een koningin, een verheven wezen
geweest was, waarnaar hij in
eerbiedige bewondering had om
hoog gezien, een aangebedene,
die hij in zijn dweepzieke ge
dachten met een soort heiligen
eerbied had omgeven.
Hij slaakte een diepe zucht en
richtte zich op, staarde met wijd
geopende oogen naar het land
schap, dat in de avondscheme
ring als een schaduwbeeld voorbij
gleed, alsof hij daardoor de ge
dachten kon verdrijven, die tot
zijn eigen ontsteltenis nog steeds
zulk een groote macht over hem
bezaten. Want het was immers
onzin, dat hij zich door die her
inneringen liet beheerschen
onzin en misdaad 1 Wat bekom
merde hij zich om die valsche,
verraderlijke vrouw, die zijn heili
opzicht zijn wij nog maar aan
het begin De huisbrouwerij is
een epidemische ziekte, die
grooter uitbreiding kan krij
gen. Voor de bestrijding zou een
leger ambtenaren noodig zijn, dat
millioenen zou kosten.
Hierin ligt een waarschuwing,
die Regeering en Volksvertegen
woordiging zich ter harte mogen
nemen.
Ingezonden Mededeeling.
zich bezeerd hebben
gebruik dan dadelijk
ENGELAND.
EEN DUBBELGANGER.
Maandag vond de Londensche
politie iemand stervend op straat
liggen; hij was vermoedelijk over
reden. Bij aankomst in een zie
kenhuis bleek hij overleden te
zijn. Men meende in hem een
postambtenaar te herkennen en
een politiebeambte ging naar het
huis van den vermeenden doode.
Een buurmeisje vertelde den po
litieman, dat hij uit was, waarop
de man der wet antwoordde, dat
zij hem wel nooit zou terugzien
Later herkende een zuster
van de verloofde van den post
ambtenaar het lijk, maar toen de
verloofde zelf er van hoorde,
zeide zij, dat zij (het was de vol
gende avond) juist bij hem van
daan kwam! Ten overvloede ging
de doodgewaande zelf naar het
lijkenhuis. Sedert is de overle
dene door zijn weduwe herkend.
DU1TSCHLAND.
DE POLITIE EN HET PUBLIEK.
De Berlijnsche hoofdcommis
saris van politie heeft in een
circulaire aan het personeel op
nieuw gewezen op de noodza
kelijkheid om correctheid en
beleefdheid te betrachten in den
ge liefde onverschillig verworpen
en met voeten getreden had
Wat had hij nu nog met haar te
maken thans, nu een genadig
noodlot hem in werkelijkheid
had doen vinden, wat hij eensin
dwaze verbinding tevergeefs in
die andere gezocht had
Mocht hij zijn gansche ziels
rust laten verstoren door een en
kelen blik van dat leugenachtig
wezen, dat niets anders verdiende
dan zijn verachting Neen,
duizendmaal neen 1 Zij had een
doode voor hem moeten zijn, ook
al had hij thans nog een intens
verlangen naar haar gevoeld,
zooals hij dat vele maanden na
haar trouwbreuk had gedaan.
Des te dieper moest hij echter
deze vervlogen herinneringen
begraven, nadat hij eindelijk weer
nieuwen levensmoed en nieuwe
levenshoop had verzameld en
nadat hij een nieuw geluk met
de aanvaarding van nieuwe plich
ten had verworven I
Een nieuw geluk I Maar waarom
leek hem dit nu plotseling zoo
dof en alledaagsch,zoo weinig
aanlokkelijk en bezielend, dit uit
stille bruine meisjesoogen stra
lende geluk. Hij had er zichzelf
nooit rekenschap van gegeven
ook niet op het oogenblik zijner
omgang met het publiek.
Zoo verklaart de hoofdcom
missaris o. a., dat de taak van
de politie slechts dan succes kan
hebben, wanneer het gelukt het
publiek ervan te overtuigen, dat
de politie niet van uit de hoogte
bevelend optreedt, maar zich met
raad en daad bereidwillig ter
beschikking van het publiek stelt.
Wordt toegang of iets anders
geweigerd dan dient dit verge
zeld te gaan van 'n beleefde uiting
van leedwezen.
Zelfs onnoodige en dwaze
aanbiedingen en voorstellen van
de zijde van het publiek behoo-
ren met een vriendelijk woord
van dank behandeld te worden.
Op klachten enz. moet steeds
binnen drie dagen geantwoord
worden, zoo mogelijk te gelijk
met een zakelijke behandeling
van het onderwerp.
ZIJN VIJF SECONDEN DAT
WAARD?
Tot voor korten tijd kon men
in de Berlijnsche trams een ver
stoken bordje vinden, waarop
onder verwijzing naar die en die
strafparagrafen een verbod stond
om gedurende het rijden van den
wagen te springen.
De safety-first-beweging, welke
thans in Duitschland zich meer
en meer laat gelden, heeft daar
aan een einde gemaakt. In plaats
van het bordje, waarvan vrijwel
niemand notitie nam, hangt er
nu in de trams een voor allen
zichtbare plaat, waarop zeer
plastisch is uitgebeeld hoe een
reiziger, die niet kon wachten
op het stoppen van den wagen,
gevallen is en in den modder
ligt te spartelen. Daaronder staat
in vette letters de vraag: Zijn de
vijf seconden dat waard?
RUSLAND.
ONTVLUCHT UIT EEN
SOVJET-GEVANGENIS.
Naar de „Times" van den
correspondent te Charbin ver
neemt, is daar half Augustus een
Russisch officier aangekomen, die
gevlucht is uit de bekende Sov
jet-gevangenis op het eiland
Solovetski, in de Witte Zee. Hij
liefdesverklaring en verloving
met Helene Bergmann dat zijn
gevoelens voor haar weinig of
in het geheel geen overeenkomst
hadden met den verzengenden
gloed, die gedurende zijn eerste,
plotseling wreed verstoorde lief
desdroom zijn ziel had doen
ontvlammen. Wat Magda voor
hem geweest was, dat kon nooit
een ander meer voor hem zijn
daarvan was hij steeds rotsvast
overtuigd geweest. Maar hij had
daarom niet minder voor ware
en oprechte liefde gehouden, wat
hij voor de bekoorlijke jonge
zuster van zijn vriend gevoelde.
Proressor Bergmann van de
medische faculteit aan de Noord-
Duitsche universiteit, waaraan
Dr Werner Marold ongeveer een
jaar geleden verbonden was als
privaatdocent, was de eerste
collega geweest, die voorden bijna
afstootend menschenschuwen en
gesloten jongen hoogleeraar vol
vriendelijke tegemoetkoming zijn
huis had opengesteld. In den
stillen, opgewekten vrede van dit
huis had Werner Marold zijn
geloof in de menschen en in de
waarde van het leven terugge
vonden. Hij had op menig ver
trouwelijk avondje gelegenheid
gehad, Helene in haar rustige
had daar ongeveer twee jaar
gevangen gezeten Hij verklaarde,
dat er in Mei 11. 12000 gevan
genen waren.
De gevangenis is een oud
klooster. De cipiers behooren
allen tot de geheime politie en
zijn communisten, die wegens
verschillende overtredingen daar
heen zijn gestuurd. De politieke
gevangenen bewonen met zeven
of acht lotgenooten een cel.
Velen hunner sterven van koude
tijdens den strengen winter, daar
zij geen nieuwe kleeten ontvan
gen. Het voedsel is zeer slecht.
Geeselingen komen herhaaldelijk
voor, terwijl velen worden neer
geschoten.
ITALIË.
EEN NIEUWE AANSLAG OP
MUSSOLINI.
Zaterdagochtend werd op het
Portapiaplein te Rome een bom
geworpen naar de auto van
Mussolini.
Vier voorbijgangers werden
door bomscherven gekwetst. Mus
solini zelf bleef ongedeerd. De
dader werd gearresteerd.
De aanslag werd gepleegd op
het oogenblik dat de auto van
Mussolini op weg van de villa
Torlonia naar het Chigepaleis
het Portapia-plein passeerde. Een
jonge man, Erme te Giovannini,
steenhouwer van beroep, wierp
een bom naar den auto van Mus
solini. De bom kwam tegen een
zijraam van den auto terecht, en
viel dan op den grond, waar zij
ontplofte, terwijl de auto doorreed.
Door de scherven, door de
zeer sterke ontploffingen veroor
zaakt, werden vier voorbijgangers
licht gewond. De gewonden wer
den naar een hospitaal gebracht.
Giovannini, die in 1908 te
Sasanovo di Carfagnana geboren
is, werd door de agenten, die
den auto escorteerden, gearres
teerd. Hij verklaarde, dat hij des
morgens pas over de bergen uit
den vreemde was gekomen en
niet in het bezit van een pas
poort was.
Mussolini, die absoluut onge
deerd was, zette zich onmiddellijk
huiselijke bezigheden als jong
huismoedertje gade te slaan en
had met steeds toenemend ge
noegen haar weldadigen invloed
gevoeld, die haar sympathieke
persoonlijkheid, haar zacht ka
rakter, haar hulpvaardigheid en
onbaatzuchtige gezindheid op
haar omgeving uitoefende. En
hij was er heel zeker van ge
weest, zich zelf niet te bedrie
gen, toen hij in haar als levens
gezellin den grootsten waarborg
voor een waar en voortdurend
huwelijksgeluk meende te zien.
Nooit, nadat het beslissende
woord over zijn lippen was ge
komen, had hij ook slechts voor
een enkel oogenblik berouw over
zijn besluit besluit gevoeld. En
ook thans was het verre van
hem om deze eenmaal genomen
beslissing te bet-euren. Maar hij
was zich nooit met zulk een
haast pijnlijke zekerheid bewust
geworden, dat de gedachte aan
het huwelijk met Helene in de
naaste toekomst niet dat echte,
intense verlangen in hem deed
ontbranden hij gevoelde thans
duidelijker dan ooit, dat die stille,
kalme vreugde, waarmee hij dezen
heugelijken dag tot op heden had
tegemoet gezien, niet te verge
lijken was met dien stormachti-
gen jubel van dien eersten, voof
altijd vervlogen geluksroes.
(Wordt vervolgd.)