ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANPF^ Verzekering tegen Wettelijke Aansprakelijkheid flerlcht aan onze abonné's. Wekelljkscb Omzicht. Automobielen en Motorrijwielen. P. A. BASTING, RETRANCHEMENT in Assurantiën gratis polis tegen ongevallen in liefde liereenigd, RESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 franco per po«t f 1,40 Ad Vertentiepry s van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU voorheen E. BOOM-BLIEK TNo'°2? BRESKENS Postgiro 70179 Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot u 11 e r 1 y k Dinsdag- en Vrydagmiddag 1 uur 35e Jaargang Zaterdag 19 Juni 1926 Nummer 3134 voor Wij kunnen onze abonné's mededeelen, dat aan allen een zal worden uitgereikt. Zoodra de voorbereidende werkzaam heden ver genoeg gevorderd zijn, komen wij er nader op terug. Het is zeker niet de fout van Brazilië en Spanje alleen, dat ze den Volkenbond in de eerste plaats zien als een werktuig ten dienste van hun gigen belangen. Feitelijk is de Bond, niet door den ontwerper, president Wilson, maar door de oprichters onder wie Lloyd George en Clemenceau een eerste viool speelden, nooit anders dan ais zoodanig gedacht. En wanneer Brazilië en Spanje thans deze gedachte in hun handelingen wat erg duidelijk demonstreeren, dan leggen ze daarmee de fout bloot, die den Bond in zoo ernstige mate in zijn taak hindert. Maar wat hun kwalijk geno men wordt, is dan ook alleen het te duidelijke van de demon stratie en het gebrek aan juist inzicht en tact, dat zich daarin openbaart, de naïeveteit mis schien ook wel, die volwassenen niet meer past. Hun houding in Maart, toen ze door hun weigering om Duitschland in den Raad van den Bond toe te laten, wanneer de deur zich dadelijk achter Duitsch land sloot en ze dus zelf buiten moesten blijven staan, de samen geroepen Bondsvergadering doel loos maakten en een nieuwe samenroeping onvermijdelijk, had hen al in min of meer pijnlijke tegenstelling met de andere Bonds 14 DOOR Graaf HANS BERNSTORFF. Hij begon zwaar adem te halen. Iets als een sluier legde zich over zijn oogen. Nog een korten tijd drong hij voorwaarts in de menigte, die langzamerhand min der dicht begon te worden, toen wankelde hij meer dan hij ging zijwaarts naar een huis, leunde tegen den muur en sloot de oogen. Toen Maria Magdalena en haar moeder 's middags na den onge luksnacht wakker werden, keken ze elkaar een oogenblik zwijgend in de oogentoen stond het jonge meisje op, liep naar haar moeder toe, zette zich op den rand van haar bed en streelde zachtjes haar bleeke gezicht. Toen verdween de krampach tige verstijving die het gemoed van de moeder had overvallen als gevolg van den doodsangst en de schrik bij den vreeselijken sprong in de diepte. Ze brak in heftig, maar weldadig schreien uit. Maria Magdalena bleef van deze Weldaad verstoken Ze keek strak leden gebracht. Ze hadden niet de handigheid van Polen gehad, dat zich, zoodra het de atmos feer, te Genève geroken had, snel en zonder opzien te baren, terugt'ok, maar tot het uiterste hun eisch om evenals Duitschland een vasten raadszetel te bezetten, gehandhaafd. Maar de hoop bleef, dat nieuwe bezinning tot een nieuw en beter inzicht en beter begrip van den toestand zou brengen. En het scheen een oogenblik, als had de commissie, die de reorganisatie van den Raad te overwegen kreeg, door het schep pen van losvaste raadszetels hun een uitweg geopend uit den strijd tusschen hun begeerten en de belangen van den Bond en van de internationale samenleving. Maar de thans te Genève afge legde verklaringen hebben aan de illusie een snel einde ge maakt Beide, Spanje zoowel als Brazilië, hebben hun eisch ge stand gedaan Alleen hebben ze niet opnieuw den Bond in zijn werk willen belemmeren, maar zich, nu hun eisch onvervulbaar bleek, uit den Raad, waarvan ze als los-lid deel uitmaakten, te ruggetrokken met de bedoeling zeker om den Bond zelf den rug toe te keeren. De opname van Duitschland in den Bondsraad is daardoor mogelijk geworden. Maartege'ijk zal de Bond de medewerking moeten verliezen van twee on getwijfeld belangrijke staten. De hoop is echter gerecht vaardigd, dat dit verlies slechts tijdelijk zal zijn. De Volkenbond heeft reeds een zoo belangrijke beteekenis in het internationale leven gekregen, dat staten zich slechts tot eigen schade buiten den Bond kunnen sluiten. En het is daarom allerwaar schijnlijkst, dat zoowel Spanje als Brazilië, zoo ze zich werke lijk geheel afscheiden, binnen korter of langer tijd berouw van hun beslissing zullen krijgen en opnieuw zullen toetreden. Ge beurt dat, dan levert ongetwijfeld het incident slechts voordeel voor den Bond en de internatio voor zich uit, terwijl haar ge dachten wild in het rond gingen en toch steeds weer terugkeerden tot deze eene vraag: „Waar is hij?' Ze besloot, in geen geval de stad te verlaten, voor ze daar over zekerheid had. Nadat ze zich aangekleed had den, beval ze den kellner, de beide Pattersons te roepen, en dadelijk daarop traden Frank en zijn vader de kamer binnen. Frank was 's nachts van het lawaai van de voorbijratelende brandweer wakker geworden, en was, toen hij den naam van het brandende hotel hoorde, dadelijk in een rijtuig gesprongen, dat hem in galop naar de plaats van den brand voerde, tot de terug- stroomende menschenmassa den koetsier halt gebood. Zonder te aarzelen drong hij tegen den stroom in. En het toeval was hem gunstig. Hij kwam juist op tijd, toen twee verdacht uitziende kerels de beide weerlooze dames met geweld achter zich aansleep ten, waaraan niet moeilijk was te zien, dat ze vluchtelingen uit het Boston-hotel waren en waar bij ze wel met weinig moeite op buit konden rekenen. Voor de bedreigingen van den jongen Australiër en niet te mis duiden greep naar de revolver- nale samenwerking, waar het het besef verlevendigd heeft, dat de Bond, wil hij werkelijk iets van zijn taak volbrengen en de inter nationale samenwerking bevor deren, niet meer gezien moet worden als en middel ter be hartiging van eigen nationale belangen, maar dat in dengeest,die den Bond beheerscht, langzamer hand de verandering zich moet voltrekken, die hen tot een bond, niet van op elkaar afgunstige staten, maar van internationaal leven zoekende volken maakt. Voorloopig zijn we helaas aan die verandering nog niet toe en en hebben we nog alle moeite om binnen de grenzen van het eigen land tot samenwerking te komen. We zien dat oogenblik kelijk wel heel duidelijk in Engeland, waar mijneigenaars en mijnwerkers nog altijd even vij andig tegenover elkaar blijven staan en de regeering besluite loos en aarzelend lusschen de partijen sta t zonder de strijdende partijen in het belang van het volk tot een oplossing te durven dwingen. De eenige moed die ze heeft getoond, is Rusland een standje te maken voor den steun, dien het den stakenden mijnwerkers verleend heeft Heel groot hoefde die moed niet te zijn Rusland staat tegenover een macht zooals Engeland ontwikkelen kan, vrijwel weerloos. En de verhouding is sinds lang al zoo slecht, dat En geland van zijn stap geen nadee- liger gevolgen meer behoeft te vreezen. Maar het zou ongetwijfeld een soortgelijk optfeden tegenRusiand wel achterwege hebben gelaten, wanneer die nog zijn vroegere macht en invloed had bezeten. Want wat het dit land verwijt, steunt enkeljop vermoeden. Het is zeker een vermoeden dat vrijwel iedereen zal deelen. De Russische arbeiders verkeeren niet in een toestand, die het hun mogelijk maakt vier of vijf millioen in en kele weken naar de Engelsche makkers te zenden. En de veron derstelling ligt daarom voor de hand, dat ze bij de Russische re- tasch hadden de beide schurken echter hun slachtoffer losgelaten en waren in de menigte verdwe nen, waarop Frank de haltver- doofde dames in zijn rijtuig naar het hotel bracht, waar hij met I zijn vader logeerde. Nu zaten ze met hun vieren bij elkaar en Maria Magdalena vertelde in het kort wat er dien nacht was voorgevallen. Zwijgend luisterden de beide heeren, doch toen ze met bevende stem van het omlaagspringen ver telde, hoe Fels haar moeder had opgevangen en gered had van den stellig doodelijken val in de diepte, luchtten beiden luid hun bewondering. „That's a heroic work I" riep Frank enthousiast I „Nobody else could do the same 1" Maria Magdalena wierp hem een dankbaren blik toe en ging toen voort, tot op het oogenblik, waarop Frank hen uit de handen van de schurken bevrijd had. „En wat bent u nu van plan te doen vroeg de oudste Patter son na een oogenblik van stil zwijgen. „Hem zoeken Hij is gewondl" antwoordde Maria Magdalena. „En u moet ons helpen Dat klonk zoo vanzelfsprekend, dat er geen tegenspraak mogelijk geeringleentje-buur gespeeld heb benen hetfeitelijk Russisch staats geld is. dat in de strijdkas der Engelsche mijnwerkers gestort is, maar tevens, dat de Russische regeering met dat storten geen al te goede bedoelingen tegen den Engelschen staat gehad heeft. Niettemin blijft het een veron derstelling. En het is in de diplo- matieken wereld geen gewoonte om een dergelijk vermoeden tot uitgangspunt van een beschuldi gende nota en van een verzoek om nadere verklaring van daden te maken. Waarschijnlijk zal het Russische antwoord wel niet al te malsch uitvallen. En het is niet onmogelijk, dat de Engelsche regeering een dergelijk antwoord heeft willen uitlokken, teneinde een reden te hebben voor het afbreken der diplomatieke betrek kingen met Rusland. In Duitschland merkt men even zeer als in Engeland dat het nog zoo gemakkelijk niet is den vrede in eigen land te bewaren. De brief van president Hindenburg aan Von Loebell, waarin hij stel ling neemt tegen de onteigening van de goederen van de gewezen vorsten, die de socialisten en communisten en ook een deel der democraten begeeren, heeft he n een beetje uit zijn rol, van boven de partijen staand staats hoofd, getrokken en de socialis tische communistische hartstoch ten tegen hem ontketend. Valt nu het referendum tegen hun wenschen uit, dan zullen ze ongetwijfeld een heftigenveldtocht tegen Von Hindenburg beginnen. En dat dit het geval zal zijn, scheen, en de beide heeren wis selden ook maar een korten blik die duidelijk zei: „Natuurlijk!" „En papa bracht mevrouw Heydebringk met matte stem in het middenHet was het eerste woord, dat zij sprak. O, Frank telegrafeert hem, dat we later komen en hem de boot zullen melden antwoordde Ma ria Magdalena. „Hebt u nog iets gered, of vroeg Frank's vadar. Er vloog iets over Magda's gezicht, dat bijna op een lachje geleek, en met een korte bewe ging van haar hand op haar moe der en haar zelf wijzend „Dat is alles 1" „Dan wilt u mij wel toestaan zei de ander en vertrok, tegelijk met Frank, die het telegram aan mijnheer Heydebringk zou ver zenden. Een uur later waren de beide dames weer van alles voorzien, wat ze noodig hadden, en nu hield de oude heer niet op met vragen en er»p aan te dringen, tot ze besloten eerst te eten, hoewel Maria Magdalena beefde van ongeduld en beweerde, dat ze geen stukje naar binnen kon krijgen. Tijdens den maaltijd trad de kellner meerdere malen op mijn lijkt wel waarschijnlijk, nu de par tijen van rechts, die op het land zoo'n grooten vooral finantieëlen invloed hebben, voor niet stem mers propaganda maken, waar door natuurlijk velen bevreesd zullen worden en zich zullen ont houden. De vrijhandelszin der Nederlanders. Het inzicht, dat het vrije ruil verkeer in het belang is van hun land, bestaat bij zeer vele Ne derlanders, behoorende tot alle maatschappelijke groepen en politieke partijen. Eigenlijk wordt dit door niemand ontkend, en het is opmerkelijk, dat vrijwel niemand on-er ais protectionist te boek wil staan. Waaruit is de vrijhandelszin bij het Neder landsche volk te verklaren? Men kan dit trachten te doen op historische gronden. Reeds in de middeleeuwen waren de Hol landets een handeldrijvend volk. Zij voeren naar verre landen en dreven koopmanschap ook in de hen omringende gewesten. Maar het lijkt niet noodig het zoo ver terug te zoeken. Trouwens, ook toen werd tol geheven van goe deren, die van het eene gewest naar het andere werden vervoerd of de stadspoorten werden bin nengebracht. De tollen gaven aanleiding tot krakeel en strijd, in wezen verschilden zij niet van de invoerrechten, die in latere eeuwen en ook thans .worden geheven aan de lands grenzen, al zijn de belastingmuren heer Patterson toe en fluisterde hem een paar woorden in het oor, en het gezicht van den ouden heer werd steeds bedenkelijker en bezorgder, Maria Magdalena, die hem nauwlettend gadesloeg, was ten slotte haar ongeduld niet meer meester en vroeg op den man af: „Hebt u bericht van hem?" „Nee!" antwoordde de oude heer. „Ik heb naar alle zieken huizen laten telefoneeren en bij de politie 'n som van tweeduizend mark be'ooning toegezegd voor dengene, die iets zekers kan berichten, maar tot nu toe tever geefs", „Dan ga ik hem zelf zoeken 1" riep het jonge meisje opsprin gend. „En ik zal hem vinden Doch veertien dagen verliepen! In alle richtingen hadden de vier menschen de reuzenstad van den morgen tot den avond doorkruist, gevorscht, gevraagd, overal een nauwkeurige persoonsbeschrijving van den vermiste achtergelaten 1 De belooning was tot op vijf duizend mark verhoogdAlles tevergeefs 1 Karl Fels was weg en bleet weg alsof de aardbodem hem verslonden had. (Wordt verv

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1926 | | pagina 1