ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANPF^
Verzekering tegen
Wettelijke Aansprakelijkheid
flerlcht aan onze abonné's.
Wekelljkscb Omzicht.
Automobielen en Motorrijwielen.
P. A. BASTING, RETRANCHEMENT
in Assurantiën
gratis polis
tegen ongevallen
in liefde liereenigd,
RESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per po«t f 1,40
Ad Vertentiepry s van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
J. C. LE BLEU
voorheen E. BOOM-BLIEK
TNo'°2? BRESKENS
Postgiro
70179
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot u 11 e r 1 y k
Dinsdag- en Vrydagmiddag 1 uur
35e Jaargang
Zaterdag 19 Juni 1926
Nummer 3134
voor
Wij kunnen onze abonné's
mededeelen, dat aan allen een
zal worden uitgereikt. Zoodra
de voorbereidende werkzaam
heden ver genoeg gevorderd
zijn, komen wij er nader op
terug.
Het is zeker niet de fout van
Brazilië en Spanje alleen, dat ze
den Volkenbond in de eerste
plaats zien als een werktuig ten
dienste van hun gigen belangen.
Feitelijk is de Bond, niet door
den ontwerper, president Wilson,
maar door de oprichters onder
wie Lloyd George en Clemenceau
een eerste viool speelden, nooit
anders dan ais zoodanig gedacht.
En wanneer Brazilië en Spanje
thans deze gedachte in hun
handelingen wat erg duidelijk
demonstreeren, dan leggen ze
daarmee de fout bloot, die den
Bond in zoo ernstige mate in
zijn taak hindert.
Maar wat hun kwalijk geno
men wordt, is dan ook alleen
het te duidelijke van de demon
stratie en het gebrek aan juist
inzicht en tact, dat zich daarin
openbaart, de naïeveteit mis
schien ook wel, die volwassenen
niet meer past.
Hun houding in Maart, toen
ze door hun weigering om
Duitschland in den Raad van den
Bond toe te laten, wanneer de
deur zich dadelijk achter Duitsch
land sloot en ze dus zelf buiten
moesten blijven staan, de samen
geroepen Bondsvergadering doel
loos maakten en een nieuwe
samenroeping onvermijdelijk, had
hen al in min of meer pijnlijke
tegenstelling met de andere Bonds
14
DOOR
Graaf HANS BERNSTORFF.
Hij begon zwaar adem te halen.
Iets als een sluier legde zich
over zijn oogen. Nog een korten
tijd drong hij voorwaarts in de
menigte, die langzamerhand min
der dicht begon te worden, toen
wankelde hij meer dan hij ging
zijwaarts naar een huis, leunde
tegen den muur en sloot de oogen.
Toen Maria Magdalena en haar
moeder 's middags na den onge
luksnacht wakker werden, keken
ze elkaar een oogenblik zwijgend
in de oogentoen stond het
jonge meisje op, liep naar haar
moeder toe, zette zich op den
rand van haar bed en streelde
zachtjes haar bleeke gezicht.
Toen verdween de krampach
tige verstijving die het gemoed
van de moeder had overvallen
als gevolg van den doodsangst
en de schrik bij den vreeselijken
sprong in de diepte. Ze brak in
heftig, maar weldadig schreien
uit.
Maria Magdalena bleef van deze
Weldaad verstoken Ze keek strak
leden gebracht. Ze hadden niet
de handigheid van Polen gehad,
dat zich, zoodra het de atmos
feer, te Genève geroken had,
snel en zonder opzien te baren,
terugt'ok, maar tot het uiterste
hun eisch om evenals Duitschland
een vasten raadszetel te bezetten,
gehandhaafd. Maar de hoop bleef,
dat nieuwe bezinning tot een
nieuw en beter inzicht en beter
begrip van den toestand zou
brengen.
En het scheen een oogenblik,
als had de commissie, die de
reorganisatie van den Raad te
overwegen kreeg, door het schep
pen van losvaste raadszetels hun
een uitweg geopend uit den strijd
tusschen hun begeerten en de
belangen van den Bond en van
de internationale samenleving.
Maar de thans te Genève afge
legde verklaringen hebben aan
de illusie een snel einde ge
maakt Beide, Spanje zoowel als
Brazilië, hebben hun eisch ge
stand gedaan Alleen hebben ze
niet opnieuw den Bond in zijn
werk willen belemmeren, maar
zich, nu hun eisch onvervulbaar
bleek, uit den Raad, waarvan ze
als los-lid deel uitmaakten, te
ruggetrokken met de bedoeling
zeker om den Bond zelf den
rug toe te keeren.
De opname van Duitschland
in den Bondsraad is daardoor
mogelijk geworden. Maartege'ijk
zal de Bond de medewerking
moeten verliezen van twee on
getwijfeld belangrijke staten.
De hoop is echter gerecht
vaardigd, dat dit verlies slechts
tijdelijk zal zijn. De Volkenbond
heeft reeds een zoo belangrijke
beteekenis in het internationale
leven gekregen, dat staten zich
slechts tot eigen schade buiten
den Bond kunnen sluiten.
En het is daarom allerwaar
schijnlijkst, dat zoowel Spanje
als Brazilië, zoo ze zich werke
lijk geheel afscheiden, binnen
korter of langer tijd berouw van
hun beslissing zullen krijgen en
opnieuw zullen toetreden. Ge
beurt dat, dan levert ongetwijfeld
het incident slechts voordeel
voor den Bond en de internatio
voor zich uit, terwijl haar ge
dachten wild in het rond gingen
en toch steeds weer terugkeerden
tot deze eene vraag: „Waar is
hij?' Ze besloot, in geen geval
de stad te verlaten, voor ze daar
over zekerheid had.
Nadat ze zich aangekleed had
den, beval ze den kellner, de
beide Pattersons te roepen, en
dadelijk daarop traden Frank en
zijn vader de kamer binnen.
Frank was 's nachts van het
lawaai van de voorbijratelende
brandweer wakker geworden, en
was, toen hij den naam van het
brandende hotel hoorde, dadelijk
in een rijtuig gesprongen, dat
hem in galop naar de plaats van
den brand voerde, tot de terug-
stroomende menschenmassa den
koetsier halt gebood. Zonder te
aarzelen drong hij tegen den
stroom in. En het toeval was
hem gunstig. Hij kwam juist op
tijd, toen twee verdacht uitziende
kerels de beide weerlooze dames
met geweld achter zich aansleep
ten, waaraan niet moeilijk was
te zien, dat ze vluchtelingen uit
het Boston-hotel waren en waar
bij ze wel met weinig moeite op
buit konden rekenen.
Voor de bedreigingen van den
jongen Australiër en niet te mis
duiden greep naar de revolver-
nale samenwerking, waar het het
besef verlevendigd heeft, dat de
Bond, wil hij werkelijk iets van
zijn taak volbrengen en de inter
nationale samenwerking bevor
deren, niet meer gezien moet
worden als en middel ter be
hartiging van eigen nationale
belangen, maar dat in dengeest,die
den Bond beheerscht, langzamer
hand de verandering zich moet
voltrekken, die hen tot een bond,
niet van op elkaar afgunstige
staten, maar van internationaal
leven zoekende volken maakt.
Voorloopig zijn we helaas aan
die verandering nog niet toe en
en hebben we nog alle moeite
om binnen de grenzen van het
eigen land tot samenwerking te
komen. We zien dat oogenblik
kelijk wel heel duidelijk in
Engeland, waar mijneigenaars en
mijnwerkers nog altijd even vij
andig tegenover elkaar blijven
staan en de regeering besluite
loos en aarzelend lusschen de
partijen sta t zonder de strijdende
partijen in het belang van het
volk tot een oplossing te durven
dwingen.
De eenige moed die ze heeft
getoond, is Rusland een standje
te maken voor den steun, dien
het den stakenden mijnwerkers
verleend heeft Heel groot hoefde
die moed niet te zijn Rusland
staat tegenover een macht zooals
Engeland ontwikkelen kan, vrijwel
weerloos. En de verhouding is
sinds lang al zoo slecht, dat En
geland van zijn stap geen nadee-
liger gevolgen meer behoeft te
vreezen.
Maar het zou ongetwijfeld een
soortgelijk optfeden tegenRusiand
wel achterwege hebben gelaten,
wanneer die nog zijn vroegere
macht en invloed had bezeten.
Want wat het dit land verwijt,
steunt enkeljop vermoeden. Het is
zeker een vermoeden dat vrijwel
iedereen zal deelen. De Russische
arbeiders verkeeren niet in een
toestand, die het hun mogelijk
maakt vier of vijf millioen in en
kele weken naar de Engelsche
makkers te zenden. En de veron
derstelling ligt daarom voor de
hand, dat ze bij de Russische re-
tasch hadden de beide schurken
echter hun slachtoffer losgelaten
en waren in de menigte verdwe
nen, waarop Frank de haltver-
doofde dames in zijn rijtuig naar
het hotel bracht, waar hij met
I zijn vader logeerde.
Nu zaten ze met hun vieren
bij elkaar en Maria Magdalena
vertelde in het kort wat er dien
nacht was voorgevallen.
Zwijgend luisterden de beide
heeren, doch toen ze met bevende
stem van het omlaagspringen ver
telde, hoe Fels haar moeder had
opgevangen en gered had van
den stellig doodelijken val in de
diepte, luchtten beiden luid hun
bewondering.
„That's a heroic work I" riep
Frank enthousiast I „Nobody else
could do the same 1"
Maria Magdalena wierp hem
een dankbaren blik toe en ging
toen voort, tot op het oogenblik,
waarop Frank hen uit de handen
van de schurken bevrijd had.
„En wat bent u nu van plan te
doen vroeg de oudste Patter
son na een oogenblik van stil
zwijgen.
„Hem zoeken Hij is gewondl"
antwoordde Maria Magdalena.
„En u moet ons helpen
Dat klonk zoo vanzelfsprekend,
dat er geen tegenspraak mogelijk
geeringleentje-buur gespeeld heb
benen hetfeitelijk Russisch staats
geld is. dat in de strijdkas der
Engelsche mijnwerkers gestort is,
maar tevens, dat de Russische
regeering met dat storten geen al
te goede bedoelingen tegen den
Engelschen staat gehad heeft.
Niettemin blijft het een veron
derstelling. En het is in de diplo-
matieken wereld geen gewoonte
om een dergelijk vermoeden tot
uitgangspunt van een beschuldi
gende nota en van een verzoek
om nadere verklaring van daden
te maken. Waarschijnlijk zal het
Russische antwoord wel niet al
te malsch uitvallen. En het is
niet onmogelijk, dat de Engelsche
regeering een dergelijk antwoord
heeft willen uitlokken, teneinde
een reden te hebben voor het
afbreken der diplomatieke betrek
kingen met Rusland.
In Duitschland merkt men even
zeer als in Engeland dat het nog
zoo gemakkelijk niet is den vrede
in eigen land te bewaren. De
brief van president Hindenburg
aan Von Loebell, waarin hij stel
ling neemt tegen de onteigening
van de goederen van de gewezen
vorsten, die de socialisten en
communisten en ook een deel
der democraten begeeren, heeft
he n een beetje uit zijn rol, van
boven de partijen staand staats
hoofd, getrokken en de socialis
tische communistische hartstoch
ten tegen hem ontketend.
Valt nu het referendum tegen
hun wenschen uit, dan zullen ze
ongetwijfeld een heftigenveldtocht
tegen Von Hindenburg beginnen.
En dat dit het geval zal zijn,
scheen, en de beide heeren wis
selden ook maar een korten blik
die duidelijk zei: „Natuurlijk!"
„En papa bracht mevrouw
Heydebringk met matte stem in
het middenHet was het eerste
woord, dat zij sprak.
O, Frank telegrafeert hem, dat
we later komen en hem de boot
zullen melden antwoordde Ma
ria Magdalena.
„Hebt u nog iets gered, of
vroeg Frank's vadar.
Er vloog iets over Magda's
gezicht, dat bijna op een lachje
geleek, en met een korte bewe
ging van haar hand op haar moe
der en haar zelf wijzend „Dat
is alles 1"
„Dan wilt u mij wel toestaan
zei de ander en vertrok, tegelijk
met Frank, die het telegram aan
mijnheer Heydebringk zou ver
zenden.
Een uur later waren de beide
dames weer van alles voorzien,
wat ze noodig hadden, en nu
hield de oude heer niet op met
vragen en er»p aan te dringen,
tot ze besloten eerst te eten,
hoewel Maria Magdalena beefde
van ongeduld en beweerde, dat
ze geen stukje naar binnen kon
krijgen.
Tijdens den maaltijd trad de
kellner meerdere malen op mijn
lijkt wel waarschijnlijk, nu de par
tijen van rechts, die op het land
zoo'n grooten vooral finantieëlen
invloed hebben, voor niet stem
mers propaganda maken, waar
door natuurlijk velen bevreesd
zullen worden en zich zullen ont
houden.
De vrijhandelszin der
Nederlanders.
Het inzicht, dat het vrije ruil
verkeer in het belang is van hun
land, bestaat bij zeer vele Ne
derlanders, behoorende tot alle
maatschappelijke groepen en
politieke partijen. Eigenlijk wordt
dit door niemand ontkend, en
het is opmerkelijk, dat vrijwel
niemand on-er ais protectionist
te boek wil staan. Waaruit is de
vrijhandelszin bij het Neder
landsche volk te verklaren?
Men kan dit trachten te doen
op historische gronden. Reeds in
de middeleeuwen waren de Hol
landets een handeldrijvend volk.
Zij voeren naar verre landen en
dreven koopmanschap ook in de
hen omringende gewesten. Maar
het lijkt niet noodig het zoo ver
terug te zoeken. Trouwens, ook
toen werd tol geheven van goe
deren, die van het eene gewest
naar het andere werden vervoerd
of de stadspoorten werden bin
nengebracht. De tollen gaven
aanleiding tot krakeel en strijd,
in wezen verschilden zij niet
van de invoerrechten, die in
latere eeuwen en ook thans
.worden geheven aan de lands
grenzen, al zijn de belastingmuren
heer Patterson toe en fluisterde
hem een paar woorden in het
oor, en het gezicht van den ouden
heer werd steeds bedenkelijker
en bezorgder,
Maria Magdalena, die hem
nauwlettend gadesloeg, was ten
slotte haar ongeduld niet meer
meester en vroeg op den man af:
„Hebt u bericht van hem?"
„Nee!" antwoordde de oude
heer. „Ik heb naar alle zieken
huizen laten telefoneeren en bij
de politie 'n som van tweeduizend
mark be'ooning toegezegd voor
dengene, die iets zekers kan
berichten, maar tot nu toe tever
geefs",
„Dan ga ik hem zelf zoeken 1"
riep het jonge meisje opsprin
gend. „En ik zal hem vinden
Doch veertien dagen verliepen!
In alle richtingen hadden de vier
menschen de reuzenstad van den
morgen tot den avond doorkruist,
gevorscht, gevraagd, overal een
nauwkeurige persoonsbeschrijving
van den vermiste achtergelaten 1
De belooning was tot op vijf
duizend mark verhoogdAlles
tevergeefs 1 Karl Fels was weg
en bleet weg alsof de aardbodem
hem verslonden had.
(Wordt verv