ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Ds Fool bsreikt, In liefde hereenigd. Meisjes BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 franco per post f 1,40 A d v e r t e n 11 ep r (j s v an 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever J. C. LE BLEU voorheen E. BOOM-BLIEK tno'T breskens p?;$9ro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 35e Jaargang Woensdag 19 Mei 1926 Nummer 3130 Te midden tusschen al die sombere berichten van algemee- ne werkstaking, regeeringscrisis en revolutie-dreiging in onder scheidene landen, kwam plots als een lichtende flits de korte tijding, dat de Noordpool door de lucht heen bereikt was. Niet Amundsen was de eerste, noch kap. Wilkins, welke beide con- curreerende expeditie-leiders reeds sinds maanden de groote trom der publieke belangstelling gevoerd hebben, maar de tradi tioneele stille, lachende derde, de Amerikaansche marineofficier Byrd. En na hem passeerde de Norge de Noordpool, het groote luchtschip met haar internatio nale bemanning. Byrd wierp een vlag naar beneden, uit de Norge daalde een heel „stel" van vlag gen; de luchtvaarders, die in dtn eersten tijd het spoor van" Byrd en Amundsen volgen gaan, zullen misschien ook nog een souvenir op het ijs achterlaten, maar lang zal die aardigheid toch wel niet duren, want dat is wel te voor zien, dat bij gebruik-making van de hulpmiddelen der tegenwoor dige techniek een Poolvaart een zonder al te groot risico te ondernemen sportieve ontspan ning wordt. De „eerste" te zijn geweest, blijft niettemin iets moois; we streven daar tenslotte alleen naar, 't zij het kracht, macht, weten schap, techniek betreft of zelfs maar een of ander onschuldig genoegen, sport of vermaak. Het streven de „eerste" te zijn is zeer menschelijk en waar aan de Poolvaart nog al aanmerkelijk risico verbonden was, kan men Byrd en Amundsen c. s. de eer niet onthouden, die hun toekomt. In het streven de Pool te be reiken is een ander hen al lang vóór geweest; Pearij deed het reeds 1909 Pearij moest de hon derden mijlen echter met honden sleden afleggen; de huidige Poolvaarders kwamen het eerst '6. DOOR Graaf HANS BERNSTORFF. „Daar ziet u het echte Duitsche bloed!" riep mevrouw Feyden- bringk. Ondanks alle levendig heid en energie, die in haar zit, kan ze soms urenlang voor zich heen zitten droomen. Roep je haar dan, dan zet ze een paar oogen op, alsof ze uit een heel andere wereld terugkomt. Maar op alle vragen, antwoordt ze al leen Laat me maar I Ik weet niet, waar ik was I en er is niets üit haar te krijgen". Nadenkend keek Karl Fels voor zich uit, en toen hij zich de gestalte, het gezicht en de blau we oogen voorstelde, kwam de wensch in hem op, zelf eens zoo'n vraag aan het jonge meisje te stellen. Wanneer dat gebeuren zou, wist hij niet. Maar aan het strand moest het zijn, waar hij met Maria Magdalena alleen was. Onwillekeurig vlogen zijn ge dachten het schip, dat hen beiden droeg, ver vooruit! Daar in het zuiden, aan de kust van Australië door de lucht. Wat een veran dering! Vroeger bleven de expe dities, jaren dikwijls, uit. Al dien tijd hoorde men niets van ze, tot de een of andere hulp expeditie werd uitgezonden, die enkele uitgeputte Poolvaarders bij een Eskimo stam ontdekte, óf de bevroren doode lichamen in een verlaten hut aantrof. Velen werden nimmer teruggevonden. Nu vaart men met eene be trekkelijke veiligheid door de lucht; de marconist aan boord seint, hoe ze 't maken, waar ze zijn, met hoe groote snelheid ze voortvaren, op welk uur ze de Pool passeeren en vanaf de bewoonde wereid kabelen we al vast een felicitatie naar boven terug. Wat Byrd of Amundsen 's middags boven de Noordpool ontdekken, lezen we op ons gemak 's avonds in de krant. Die „ontdekkingen" hebben overigens niet veel om het lijf. Het voornaamste „wetenschappe lijke" nieuws, dat we uit de berichten van de Poolvaarders, konden putten, luidt:,, We ont dekten geen land en zagen geen ijsbergen. Dat er in de nabijheid van de Noordpool nog land te ontdekken zou zijn, was trouwens wel zéér twijfelachtig. En wat zou men er bovendien mee moeten uitvoeren? In het Pool gebied Groenland, Alaska Si berië enz. liggen trouwens wél bekende en onmetelijke vlakten, waar niemand iets mee weet uit te voeren. Neen, het wetenschappelijk karakter dezer zéér dure Pool- vluchten is camouflage. Dat is de gedachte, die zich aan elk objectief beoordeelaar opdringt, maar die een leek toch niet zou durven uitspreken, als de ge grondheid dezer gedachte niet erkend was door meerdere we tenschappelijke mannen met Pool- ervaring. Wat aan de Pool te zien of te ontdekken viel, was het offer van verscheidene mil- lioenen niet waard. Het weten- bleven ze rusten en grijpbaar duidelijk zag hij de plaats voor zich I Een klip stak ver naar voren in de zee, die in onop houdelijk schuimen en ruischen er tegen sloeg. Een smal strand slingerde zich aan den rechterkant in groote bogen, omlijst door donkergroene wouden 1 Op de smalle zandstreep kwam een paar geloopen 1 Hij en zij 1 En op de klip namen ze plaats, dicht tegen elkaar gedrukt en toen 1 Hij schrok op en keek om 1 Een hand had zich op zijn arm gelegd en de stem van mevr. Heydebringk klonk in zijn oor „Wat scheelt eraan, mijnheer Fels Ik heb u al driemaal het zelfde gevraagd, zonder dat u antwoordt!" „Neemt u mij niet kwalijk, me vrouw 1" stamelde hij verward. „Ik dacht „Ja, u zag eruit, alsof u een visioen had 1" riep mevrouw Hey debringk lachend. „Bent u ook zoo'n Duitsche droomer Dat past toch eigenlijk niet voor een zeeofficier 1" In plaats van te antwoorden stond Karl Fels op en vroeg „Willen we naar boven gaan?" Hij moest Magda spreken, of ze hetzelfde gedacht had 1 Daar voor, heelemaal voor aan schappelijk tintje moest echter toegang geven tot het hart en de portemonnaie van de degenen, die in staat waren om zulk een onderneming te financieren- Maar afgezien van dat alles moet elk weldenkend mensch respect hebben voor deze-zij het zuiver sportieve Poolperstaties. 't Moeten toch kérels wezen, die de eerste willen en durven te zijn; daartoe is wilskracht en energie noodig. Straks zullen ze gehuldigd worden door regeeringen, orga- nisatie's en juichende menschen- massa 's. Dat zal hun voldoening geven, maar 't grootste, 't mooiste moment uit hun leven, dat zich nooit uit hun geheugen zal laten verdringen, is het oogenblik, waarop zij na een harden strijd van jaren hun doel bereikt hebben. We kunnen ons voor stellen, hoe daar in die kajuit van de „Norge" de mannen elkaar met bleeke gezichten heb ben aangestaard, toen ze de Pool passeerden, een handdruk hebben gewisseld zonder iets te zeggen, belang hun ontroering te verraden. Zoo beschrijft Tomaselli, re dacteur van de Corriere della Sera en opvarende van de „Norge' de aankomst op Spitsbergen en de blijdschap over dat eerste resultaat; Amundsen wachtte er - hij was voorafgegaan de lucht vaarders op. „Trommels roffelen, de muziek van de „Heimdal'' speelt de Noorsche hymne. We staan on beweeglijk. In die plechtige stilte lijkt het alsof een ieder het lied van z ij n land hoort. Daar klinkt de Marcia Rea'e. Een stilte, die ik niet kan weergeven. Zoo ie mand gekucht had, zou de aarde zijn ingestort Hoe saai en ledig is het leven van menschen, die nooit een Pool-vaart ondernemen. Neen, nu doelen we niet op de Noord pool en ook niet op de Zuidpool; er zijn vele polen in het leven. Elk gezond mensch met energie kiest zich zijn pool en heeft hij den boeg bemerkte hij een slanke, hoogopgerichte gestalte, die, met de handen licht steunend op de reeling, als in droomen verzon ken met wijdgeopende oogen in de verte staarde. Heel zacht kwam hij naast haar en riep haar naam„Juffrouw Magda 1" Langzaam wendde Maria Mag dalena haar gezicht naar hem en keek hem aan 1 Een zeldzaam waas van allesvergefende afwe zigheid lag in de blauwe oogen. „Juffrouw Magda 1" begon Karl Fels opnieuw. „Waar was u zoo even „Ik Het scheen, alsof het jonge meisje zich eerst bezinnen en bedenken moest, om de vraag te kunnen beantwoorden. „Ik zat op de klip 1ging Magda voort, en dat klonk zoo eenvoudig en natuurlijk, alsof er op de heele wereld maar een enkele klip was, waarop ze had kunnen zitten. „U ook?" stiet Karl Fels uit, die zich bij dat antwoord gloeiend heet voelde worden I „Ook Ik was daar heel alleenl" iei Maria Magdalena, langzaam. „Maar de zee ruischte't komt! 't komt 1 en ik was nameloos gelukkig 1" Ze streek met haar hand over die bereikt, dan richt hij zich weer naar een andere pool, die nog verder ligt. Dat hoedt onzen wil veerkrachtig, scherpt onzen geest. Men heeft van die zelf-genoeg- zame menschen, wier leven op rolletjes voortgaat, altijd in het zelfde tempo, met nimmer eenige afwijking naar links noch naar rechts. Als kind komen ze ,met lof" van school, kruipen op 'n kantoorkruk, promoveeren van jongsten bediende tot eersten klerk, van klerk tot boekhouder; als ze 40 jaar bij denzelfden patroon zijn, krijgen om hun weergalooze soliditeit een medail le, bij hun 50 jarig jubileum een pensioentjeeen jaar later zijn ze begraven en vergeten. Als men zich geen „pool" te bereiken stelt, kan zoo'n levens loop niet aantrekkelijk, doch zeer rustig genoemd worden. Maar iemand met pit in z'n boddy kiest zich een poolhij stelt zich een doel, dat vér, vér af ligt. Dan wordt het leven een strijd, maar strijd is leven. Dan verloopt het leven misschien niet zoo rustig, maar toch wél zoo interessant. Men kan vallen, maar men staat weer op. Men kan tijdelijk ontbering lijden, maar ook die zijde van het leven moet men leeren kennen en als we onze pool maar niet uit het oog verliezen, dan zal na het leed de vreugd weer niet uit blijven. Hebben we onze pool eindelijk bereikt, dan beleven we ook die tintelende voldoening, die alleen na harden strijd en veel beproe ving gesmaakt kan worden. We staan dan misschien aan het einde van het leven, maar met genoegen staren we dan terug op den afgelegden on-effen baan, waar elk kuiltje en ieder heuveltje haar beteekenis voor ons heeft. Aan de Noordpool kunnen we de eerste niet meer zijn, maar het bereiken daarvan had ten slotte niet veel meer doel, dan te volbrengen, waartoe anderen nog niet in staat waren geweest Welnu, zulke polen zijn er nog tallooze in het leven, voor u en voorhoofd en oogen, alsof ze daar een beeld wilde wegvagen, lachte toen plotseling vroolijk en riep „Och, ik heb weer eens gedroomd en gehoopt, zooals al zoo dikwijls in mijn leven 1 Maar waar komt u zoo plotseling van daan „Ik zoek u al minstens een uur 1" antwoordde Karl Fels Of beter gezegd, ik wou eigenlijk kapitein Hansen vragen hoelang we in Southampton blijven. Toen zag ik u hier voor staan en en nu heb ik u in uw droom gestoord". „Daarover hoeft u zich verder niet bezorgd te maken" antwoord de Magda. „Dat overkomt me thuis zoo dikwijls 1 Dan komt plotseling een bediende me roe pen om te eten, of er is bezoek of wat anders vervelends, en ik moet naar huis. Alleen mijn „Dar ling" stoort me nooit, al zit ik ook urenlang op de klip. Dan eet hij gras en bladeren en kijkt hoogstens eens een keer om, of ik er nog ben 1 Waar is mama viel ze zichzelf in de rede. Karl Fels lichtte haar in en Maria Magdalena ging naar het achterdek. Na eert kort oponthoud in Southampton zette het schip zijn ons, voor Allen is er een. Naar mate de scherpte van onzen geest kiezen we onze levenspoolvan onze wilskracht hangt het af, of we haar bereiken zullen. Ingezonden Mededeeling. Er is geen deugdelijker middel voor het verkrij gen en behouden van een fraaie Huid van Han den en Gelaat, dan 30-60-90 ct PU ROL Nederland en de Volken bond. 1899— 18 Mei 1926. De datum van 18 Mei 1899 was voor de wereld en voor Nederland en den Haag tegelijk, een merkwaardige. Op dien dag toch werd met praal en plech tigheid de eerste Vredesconfe rentie, gehouden in het Huis ten Bosch, geopend. Zij heeft niet aan de verwachtingen, die men van haar had, beantwoord. Zij heeft niet de beperking der be wapeningen gebracht, die men van haar hoopte. Maar zij heeft wél, voor het eerst in de ge schiedenis der volkeren een Per manent Hof gesticht voor vreed zame beslechting van internatio nale geschillen. Dat Hof heeft Den Haag tot zetel gekregen het is de directe aanleiding gewor den tot den bouw van het Vredes paleis. In dat Vredespaleis heeft zich ontwikkeld wat men sedert dien noemthet werk van Den Haag. Daardoor is aan Ne derland in de laatste kwarteeuw een Internationale taak ten deel gevallen, zoo grootsch en om vangrijk als wij niet begrijpen. De invloed van deze Vredes conferentie is trouwens grooter geweest dan men aanvankelijk kon denken. Want een achttal jaren later kwam haar opvolgster, ook weer te 's Gravenhage, bij een en kondigde het permanent karakter van zoodanige bijeen- reis voort. Toen Karl Fels het promenadedek weer betrad en omkeek naar zijn reisgenooten, bemerkte hij tot zijn misuoegen, dat zij in levendig gesprek waren met twee heeren en hij hoorde reeds van verre het vroolijke lachen van Magda. De beide heeren, onmiskenbaar vader en zoon, schenen goede bekenden van de dames te zijn, en deze schenen verheugd hen weer eens te zienwant het in het Engelsch gevoerde gesprek stokte geen oogenblik. De zeeofficier bleef op eenigen afstand van het groepje staan omdat hij geen lust ge voelde, mogelijk als storend be schouwd te worden, als hij zich bij hen voegde, maar inwendig ergerde het hem, dat er nog an dere menschen aan boord waren, die Maria Magdalena kenden, en mismoedig staarde hij over boord. „Bonjour, monsieur le capitainel" riep een vroolijke stem tegen hem, en toen hij zich omkeerde, keek hij in een paar schitterende bruine oogen, die uit een pikant gezichtje naar hem opkeken. Kroeshaar omgaf het hooge, wat smalle voorhoofd, en onder een brutaal wipneusje blonken twee rijen verblindend witte tanden tusschen volle roode frissche lippen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1926 | | pagina 1