ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Ds Fool bsreikt,
In liefde hereenigd.
Meisjes
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
A d v e r t e n 11 ep r (j s v an 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
J. C. LE BLEU
voorheen E. BOOM-BLIEK
tno'T breskens p?;$9ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
35e Jaargang
Woensdag 19 Mei 1926
Nummer 3130
Te midden tusschen al die
sombere berichten van algemee-
ne werkstaking, regeeringscrisis
en revolutie-dreiging in onder
scheidene landen, kwam plots
als een lichtende flits de korte
tijding, dat de Noordpool door
de lucht heen bereikt was. Niet
Amundsen was de eerste, noch
kap. Wilkins, welke beide con-
curreerende expeditie-leiders
reeds sinds maanden de groote
trom der publieke belangstelling
gevoerd hebben, maar de tradi
tioneele stille, lachende derde,
de Amerikaansche marineofficier
Byrd. En na hem passeerde de
Norge de Noordpool, het groote
luchtschip met haar internatio
nale bemanning. Byrd wierp een
vlag naar beneden, uit de Norge
daalde een heel „stel" van vlag
gen; de luchtvaarders, die in dtn
eersten tijd het spoor van" Byrd
en Amundsen volgen gaan, zullen
misschien ook nog een souvenir
op het ijs achterlaten, maar lang
zal die aardigheid toch wel niet
duren, want dat is wel te voor
zien, dat bij gebruik-making van
de hulpmiddelen der tegenwoor
dige techniek een Poolvaart een
zonder al te groot risico te
ondernemen sportieve ontspan
ning wordt.
De „eerste" te zijn geweest,
blijft niettemin iets moois; we
streven daar tenslotte alleen naar,
't zij het kracht, macht, weten
schap, techniek betreft of zelfs
maar een of ander onschuldig
genoegen, sport of vermaak. Het
streven de „eerste" te zijn is
zeer menschelijk en waar aan
de Poolvaart nog al aanmerkelijk
risico verbonden was, kan men
Byrd en Amundsen c. s. de eer
niet onthouden, die hun toekomt.
In het streven de Pool te be
reiken is een ander hen al lang
vóór geweest; Pearij deed het
reeds 1909 Pearij moest de hon
derden mijlen echter met honden
sleden afleggen; de huidige
Poolvaarders kwamen het eerst
'6.
DOOR
Graaf HANS BERNSTORFF.
„Daar ziet u het echte Duitsche
bloed!" riep mevrouw Feyden-
bringk. Ondanks alle levendig
heid en energie, die in haar zit,
kan ze soms urenlang voor zich
heen zitten droomen. Roep je
haar dan, dan zet ze een paar
oogen op, alsof ze uit een heel
andere wereld terugkomt. Maar
op alle vragen, antwoordt ze al
leen Laat me maar I Ik weet
niet, waar ik was I en er is niets
üit haar te krijgen".
Nadenkend keek Karl Fels voor
zich uit, en toen hij zich de
gestalte, het gezicht en de blau
we oogen voorstelde, kwam de
wensch in hem op, zelf eens
zoo'n vraag aan het jonge meisje
te stellen. Wanneer dat gebeuren
zou, wist hij niet. Maar aan het
strand moest het zijn, waar hij
met Maria Magdalena alleen was.
Onwillekeurig vlogen zijn ge
dachten het schip, dat hen beiden
droeg, ver vooruit! Daar in het
zuiden, aan de kust van Australië
door de lucht. Wat een veran
dering! Vroeger bleven de expe
dities, jaren dikwijls, uit. Al
dien tijd hoorde men niets van
ze, tot de een of andere hulp
expeditie werd uitgezonden, die
enkele uitgeputte Poolvaarders
bij een Eskimo stam ontdekte, óf
de bevroren doode lichamen in
een verlaten hut aantrof. Velen
werden nimmer teruggevonden.
Nu vaart men met eene be
trekkelijke veiligheid door de
lucht; de marconist aan boord
seint, hoe ze 't maken, waar ze
zijn, met hoe groote snelheid ze
voortvaren, op welk uur ze de
Pool passeeren en vanaf de
bewoonde wereid kabelen we al
vast een felicitatie naar boven
terug. Wat Byrd of Amundsen 's
middags boven de Noordpool
ontdekken, lezen we op ons
gemak 's avonds in de krant.
Die „ontdekkingen" hebben
overigens niet veel om het lijf.
Het voornaamste „wetenschappe
lijke" nieuws, dat we uit de
berichten van de Poolvaarders,
konden putten, luidt:,, We ont
dekten geen land en zagen geen
ijsbergen.
Dat er in de nabijheid van de
Noordpool nog land te
ontdekken zou zijn, was trouwens
wel zéér twijfelachtig. En wat
zou men er bovendien mee
moeten uitvoeren? In het Pool
gebied Groenland, Alaska Si
berië enz. liggen trouwens wél
bekende en onmetelijke vlakten,
waar niemand iets mee weet
uit te voeren.
Neen, het wetenschappelijk
karakter dezer zéér dure Pool-
vluchten is camouflage. Dat is
de gedachte, die zich aan elk
objectief beoordeelaar opdringt,
maar die een leek toch niet zou
durven uitspreken, als de ge
grondheid dezer gedachte niet
erkend was door meerdere we
tenschappelijke mannen met Pool-
ervaring. Wat aan de Pool te
zien of te ontdekken viel, was
het offer van verscheidene mil-
lioenen niet waard. Het weten-
bleven ze rusten en grijpbaar
duidelijk zag hij de plaats voor
zich I Een klip stak ver naar
voren in de zee, die in onop
houdelijk schuimen en ruischen
er tegen sloeg. Een smal strand
slingerde zich aan den rechterkant
in groote bogen, omlijst door
donkergroene wouden 1 Op de
smalle zandstreep kwam een paar
geloopen 1 Hij en zij 1 En op de
klip namen ze plaats, dicht tegen
elkaar gedrukt en toen 1
Hij schrok op en keek om 1
Een hand had zich op zijn
arm gelegd en de stem van mevr.
Heydebringk klonk in zijn oor
„Wat scheelt eraan, mijnheer
Fels Ik heb u al driemaal het
zelfde gevraagd, zonder dat u
antwoordt!"
„Neemt u mij niet kwalijk, me
vrouw 1" stamelde hij verward.
„Ik dacht
„Ja, u zag eruit, alsof u een
visioen had 1" riep mevrouw Hey
debringk lachend. „Bent u ook
zoo'n Duitsche droomer Dat
past toch eigenlijk niet voor een
zeeofficier 1"
In plaats van te antwoorden
stond Karl Fels op en vroeg
„Willen we naar boven gaan?"
Hij moest Magda spreken, of
ze hetzelfde gedacht had 1
Daar voor, heelemaal voor aan
schappelijk tintje moest echter
toegang geven tot het hart en
de portemonnaie van de degenen,
die in staat waren om zulk een
onderneming te financieren-
Maar afgezien van dat alles
moet elk weldenkend mensch
respect hebben voor deze-zij het
zuiver sportieve Poolperstaties.
't Moeten toch kérels wezen, die
de eerste willen en durven te
zijn; daartoe is wilskracht en
energie noodig.
Straks zullen ze gehuldigd
worden door regeeringen, orga-
nisatie's en juichende menschen-
massa 's. Dat zal hun voldoening
geven, maar 't grootste, 't mooiste
moment uit hun leven, dat zich
nooit uit hun geheugen zal laten
verdringen, is het oogenblik,
waarop zij na een harden strijd
van jaren hun doel bereikt
hebben. We kunnen ons voor
stellen, hoe daar in die kajuit
van de „Norge" de mannen
elkaar met bleeke gezichten heb
ben aangestaard, toen ze de
Pool passeerden, een handdruk
hebben gewisseld zonder iets
te zeggen, belang hun ontroering
te verraden.
Zoo beschrijft Tomaselli, re
dacteur van de Corriere della
Sera en opvarende van de „Norge'
de aankomst op Spitsbergen en
de blijdschap over dat eerste
resultaat; Amundsen wachtte er -
hij was voorafgegaan de lucht
vaarders op.
„Trommels roffelen, de muziek
van de „Heimdal'' speelt de
Noorsche hymne. We staan on
beweeglijk. In die plechtige stilte
lijkt het alsof een ieder het lied
van z ij n land hoort. Daar klinkt
de Marcia Rea'e. Een stilte, die
ik niet kan weergeven. Zoo ie
mand gekucht had, zou de aarde
zijn ingestort
Hoe saai en ledig is het leven
van menschen, die nooit een
Pool-vaart ondernemen. Neen,
nu doelen we niet op de Noord
pool en ook niet op de Zuidpool;
er zijn vele polen in het leven.
Elk gezond mensch met energie
kiest zich zijn pool en heeft hij
den boeg bemerkte hij een slanke,
hoogopgerichte gestalte, die, met
de handen licht steunend op de
reeling, als in droomen verzon
ken met wijdgeopende oogen in
de verte staarde.
Heel zacht kwam hij naast haar
en riep haar naam„Juffrouw
Magda 1"
Langzaam wendde Maria Mag
dalena haar gezicht naar hem en
keek hem aan 1 Een zeldzaam
waas van allesvergefende afwe
zigheid lag in de blauwe oogen.
„Juffrouw Magda 1" begon Karl
Fels opnieuw. „Waar was u zoo
even
„Ik Het scheen, alsof het
jonge meisje zich eerst bezinnen
en bedenken moest, om de vraag
te kunnen beantwoorden.
„Ik zat op de klip 1ging
Magda voort, en dat klonk zoo
eenvoudig en natuurlijk, alsof er
op de heele wereld maar een
enkele klip was, waarop ze had
kunnen zitten.
„U ook?" stiet Karl Fels uit,
die zich bij dat antwoord gloeiend
heet voelde worden I
„Ook Ik was daar heel alleenl"
iei Maria Magdalena, langzaam.
„Maar de zee ruischte't komt!
't komt 1 en ik was nameloos
gelukkig 1"
Ze streek met haar hand over
die bereikt, dan richt hij zich
weer naar een andere pool, die
nog verder ligt. Dat hoedt onzen
wil veerkrachtig, scherpt onzen
geest.
Men heeft van die zelf-genoeg-
zame menschen, wier leven op
rolletjes voortgaat, altijd in het
zelfde tempo, met nimmer eenige
afwijking naar links noch naar
rechts. Als kind komen ze ,met
lof" van school, kruipen op 'n
kantoorkruk, promoveeren van
jongsten bediende tot eersten
klerk, van klerk tot boekhouder;
als ze 40 jaar bij denzelfden
patroon zijn, krijgen om hun
weergalooze soliditeit een medail
le, bij hun 50 jarig jubileum een
pensioentjeeen jaar later zijn
ze begraven en vergeten.
Als men zich geen „pool" te
bereiken stelt, kan zoo'n levens
loop niet aantrekkelijk, doch zeer
rustig genoemd worden.
Maar iemand met pit in z'n
boddy kiest zich een poolhij
stelt zich een doel, dat vér, vér
af ligt. Dan wordt het leven een
strijd, maar strijd is leven. Dan
verloopt het leven misschien niet
zoo rustig, maar toch wél zoo
interessant. Men kan vallen,
maar men staat weer op. Men
kan tijdelijk ontbering lijden,
maar ook die zijde van het leven
moet men leeren kennen en als
we onze pool maar niet uit het
oog verliezen, dan zal na het
leed de vreugd weer niet uit
blijven.
Hebben we onze pool eindelijk
bereikt, dan beleven we ook die
tintelende voldoening, die alleen
na harden strijd en veel beproe
ving gesmaakt kan worden. We
staan dan misschien aan het
einde van het leven, maar met
genoegen staren we dan terug
op den afgelegden on-effen baan,
waar elk kuiltje en ieder heuveltje
haar beteekenis voor ons heeft.
Aan de Noordpool kunnen we
de eerste niet meer zijn, maar
het bereiken daarvan had ten
slotte niet veel meer doel, dan
te volbrengen, waartoe anderen
nog niet in staat waren geweest
Welnu, zulke polen zijn er nog
tallooze in het leven, voor u en
voorhoofd en oogen, alsof ze daar
een beeld wilde wegvagen, lachte
toen plotseling vroolijk en riep
„Och, ik heb weer eens gedroomd
en gehoopt, zooals al zoo
dikwijls in mijn leven 1 Maar
waar komt u zoo plotseling van
daan
„Ik zoek u al minstens een
uur 1" antwoordde Karl Fels Of
beter gezegd, ik wou eigenlijk
kapitein Hansen vragen hoelang
we in Southampton blijven. Toen
zag ik u hier voor staan en
en nu heb ik u in uw droom
gestoord".
„Daarover hoeft u zich verder
niet bezorgd te maken" antwoord
de Magda. „Dat overkomt me
thuis zoo dikwijls 1 Dan komt
plotseling een bediende me roe
pen om te eten, of er is bezoek
of wat anders vervelends, en ik
moet naar huis. Alleen mijn „Dar
ling" stoort me nooit, al zit ik
ook urenlang op de klip. Dan
eet hij gras en bladeren en kijkt
hoogstens eens een keer om, of
ik er nog ben 1 Waar is mama
viel ze zichzelf in de rede.
Karl Fels lichtte haar in en
Maria Magdalena ging naar het
achterdek.
Na eert kort oponthoud in
Southampton zette het schip zijn
ons, voor Allen is er een. Naar
mate de scherpte van onzen geest
kiezen we onze levenspoolvan
onze wilskracht hangt het af, of
we haar bereiken zullen.
Ingezonden Mededeeling.
Er is geen deugdelijker
middel voor het verkrij
gen en behouden van
een fraaie Huid van Han
den en Gelaat, dan
30-60-90 ct PU ROL
Nederland en de Volken
bond.
1899— 18 Mei 1926.
De datum van 18 Mei 1899
was voor de wereld en voor
Nederland en den Haag tegelijk,
een merkwaardige. Op dien dag
toch werd met praal en plech
tigheid de eerste Vredesconfe
rentie, gehouden in het Huis ten
Bosch, geopend. Zij heeft niet
aan de verwachtingen, die men
van haar had, beantwoord. Zij
heeft niet de beperking der be
wapeningen gebracht, die men
van haar hoopte. Maar zij heeft
wél, voor het eerst in de ge
schiedenis der volkeren een Per
manent Hof gesticht voor vreed
zame beslechting van internatio
nale geschillen. Dat Hof heeft
Den Haag tot zetel gekregen het
is de directe aanleiding gewor
den tot den bouw van het Vredes
paleis. In dat Vredespaleis
heeft zich ontwikkeld wat men
sedert dien noemthet werk van
Den Haag. Daardoor is aan Ne
derland in de laatste kwarteeuw
een Internationale taak ten deel
gevallen, zoo grootsch en om
vangrijk als wij niet begrijpen.
De invloed van deze Vredes
conferentie is trouwens grooter
geweest dan men aanvankelijk
kon denken. Want een achttal
jaren later kwam haar opvolgster,
ook weer te 's Gravenhage, bij
een en kondigde het permanent
karakter van zoodanige bijeen-
reis voort. Toen Karl Fels het
promenadedek weer betrad en
omkeek naar zijn reisgenooten,
bemerkte hij tot zijn misuoegen,
dat zij in levendig gesprek waren
met twee heeren en hij hoorde
reeds van verre het vroolijke
lachen van Magda. De beide
heeren, onmiskenbaar vader en
zoon, schenen goede bekenden
van de dames te zijn, en deze
schenen verheugd hen weer eens
te zienwant het in het Engelsch
gevoerde gesprek stokte geen
oogenblik. De zeeofficier bleef op
eenigen afstand van het groepje
staan omdat hij geen lust ge
voelde, mogelijk als storend be
schouwd te worden, als hij zich
bij hen voegde, maar inwendig
ergerde het hem, dat er nog an
dere menschen aan boord waren,
die Maria Magdalena kenden, en
mismoedig staarde hij over boord.
„Bonjour, monsieur le capitainel"
riep een vroolijke stem tegen
hem, en toen hij zich omkeerde,
keek hij in een paar schitterende
bruine oogen, die uit een pikant
gezichtje naar hem opkeken.
Kroeshaar omgaf het hooge, wat
smalle voorhoofd, en onder een
brutaal wipneusje blonken twee
rijen verblindend witte tanden
tusschen volle roode frissche
lippen. (Wordt vervolgd.)