ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDERFR
Wekelijkse!) Overzicht
Nummer 3127
BBtfHABTeK.
In liefde liereenigd.
Mooie Teint
Opvoeding voor de
gezinstaak.
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN A UE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprys per drie maanden f 1.25
franco per poat f 1,40
Advertentieprysvan 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
J. C. LE BLEU
voorheen E. BOOM-BLIEK
Telefoon RUPCKPNS Postfrlro
No. 2! D K c O «v 'N a 70179
Abonnements-Advertenties zeer biliyk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiteriyk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
35 e Jaargang
Zaterdag 8 Mei 1926
Het is niet in den winter,
wanneer de sneeuw ons om de
ooren stuift of onze ramen ver
sierd worden met de grillige
verbeeldingen van den nacht
vorst, dat we het meest en het
bitterst over de konde klagen,
maar in de lieflijke Meimaand,
wanneer overal de bloesems
ontbloeien tusschen het jonge
groen en we niettemin onze
overjas moeten aantrekken en
onze ramen gesloten houden voor
den guren wind, die langs strijkt
en heimelijk-verlangend kijken we
naar het plekje, waar de kachel
gestaan heeft. En is het niet
evenzoo in het leven, waar vaak
niet de diepe, maar de onont-
kombare smart ons de bitterste
klachten op de lippen brengt?
Het is de teleurgestelde verwach
ting, die hier als daar het meest
verbittert, het is het ongeduld,
wanneer we de handen al meen
den te mogen uitstrekken en niet
begrijpen willen, niet begrijpen
kunnen, waarom de vrucht ons
nog niet in de uitgestoken han
den valt. We weten, dat er kou
is en dus niet alle vruchten rijpen.
Maar we weten en begrijpen
niet, waarom het nu, nu het niet
meer koud behoefde te zijn, toch
nog koud is en waarom de
vruchten niet rijpen willen, die
zoo prachtig uitgroeien.
Europa, de wereld, wacht ook
vergeefs op het rijpen van een
vrucht, die al zoo lang tot vollen
wasdom scheen uitgegroeid, En
het wordt ongeduldig, verbitterd,
nu aldoor de verwachting blijft
teleurstellen. Het leek een oo-
genblik, of het bloed en het
leed van den oorlog de vrucht
al berijpt had. En als teleurge
stelde verwachting, toen men
vergeefs de hand uitstak, bracht
ontgoocheling haar noodzakelijk
gevolg: ongeloof.
Maar na de duistere dagen
van al feller haat en al dreigen
der Fransche politiek, scheen
een nieuwe zon door de wolken
te breken. En in de verdragen
3.
DOOR
Graaf HANS BERNSTORFF.
«Omdat ik niet meer in de
boomen mag klimmen" zei Maria
Magdalena en trok haar mond
hoeken een heel klein beetje naar
beneden. «Maar rijden mag ik",
ging ze levendig voort. .Rijden
zoo veel en zoo dikwijls als ik
wil. Dat is het grootste genoe
gen, wat ik ken. Ik zou wel den
heelen dag op een paard kunnen
zitten en hoe wilder het is, hoe
liever ik het berijd. Ik rijd alle
jonge paarden van papa. Dikwijls
stilletjes, als hij het nog niet wil
toestaan, en dat is dan het heer
lijkste, om zoo'n jong vurig dier
in toom te houden, dat zijn kop
niet buigen wil en niet zoo wil
gaan, als hij moet. „Och 1"
Bij de laatste woorden rekte
zij zich en strekte de armen uit,
alsof ze de teugels in de hand
had.
„U rijdt toch ook?" keerde ze
zich toen tot Fels, die met steeds
grooter genoegen naar haar keek.
„Zeker!" antwoordde de ge-
Vraagde.
van Locarno en den toenemen-
den invloed van den Volkenbond,
die zich ook in Duitschland 's
toetreding symboliseerde, be
groette men het eerste licht van
den nieuwen dageraad van vrede,
verzoening en broederschap.
Genéve heeft de nieuwe ont
goocheling gebracht. En plotse
ling ziet de ontnuchterde wereld,
die zich in de nieuwe lente
waande, nog rondom den winter
van strijd en haat en telkens
nieuwe verdeeldheid.
Het Duitsch-Russisch verdrag
werd een openbaring voor wie
nog altijd aarzelden de oogen
wijd open te zetten, het thans
gepubliceerde garantie-verdrag
tusschen Roemenië en Polen
werd een tweede. Er broeit wat
in Midden-Europa. En de om
wonenden bereiden zich op een
catastrophe voor. Als Ruslanden
Duitschland verbinden zich ook
Polen en Roemenië. Maar de
verbintenis heeft een verdere
strekking. De twee beloven el
kaar niet slechs neutraliteit, maar
wederkeerige hulp ingeval ten
gevolge van de broeiing ergens
de brand mocht uitslaan.
Maar er broeit ook elders wat,
er broeit overal wat. De Ma-
rokkaansche onderhandelingen
zijn afgebroken. Maar de onder
handelingen tusschen mijneige
naar en mijnwerkersin Engeland
zijn ook atgebroken Het eerste
beteekent, wanneer de Riffiabylen
nog niet op het laatste Fransch-
Spaansche ultimatum, dat 6 Mei
eindigt, ingaan hervatting van
den strijd in Noord-Afrika. Het
tweede beteekent het begin
of is het ook de hervatting?
van den strijd tusschen werkge
vers en werknemers in de En-
gelsche mijnindustrie met al de
schromelijke gevolgen voor het
oeconomisch leven, die de soli
dariteit der Engelsche arbeiders
er aan geven zal Weken lang
is met behulp en onder toezicht
der regeering tusschen partijen
onderhandeld, nadat de regee-
ringscommissie, ingesteld om uit
het ontstane conflict een uitweg
aan te wijzen, haar rapport had
uitgebracht.
„Dan rijden we samen uit, als
u bij ons komtjubelde Maria
Magdalena. „lederen dagen u
moet goed lang blijven
„Maar Magda Hoe kun je toch
zoo praten" wees haar moeder
haar terecht. „We weten toch
heelemaal niet of mijnheer Fels
naar Australië komt, en of hij
dan nog lust heeft, om ons te
bezoeken!"
„Dat spreekt toch vanzelf,
mevrouwhaastte Karl Fels zich
te verzekeren. ,lk ben als eerste
officier op de Puinguin bevolen
en zal u met het grootste g noe-
gen bezoeken, als we in Sydney
komen".
„Dat is heerlijkriep Maria
Magdalena jubelend en stak hem
beide handen toe .Dan heb ik
toch weer een cavalier als geleide.
Vader rijdt namelijk niet veel
meer, omdat hij nooit tijd heeft,
zooals hij ftgt, maar ik geloof,
dat mijn lieve papa een beetje te
geipakzuchtig is geworden en
liever in een rijtuig rijdt. En
mama
„Kan tegen jou niet op", viel
mevrouw Heydebringk haar in de
rede. „Eerlijk gezegd was ik
eerst in twijfel, of ik niet oudste
en jongste zuster in u beiden te
zoeken had".
„Vleier", dreigde mevr. Heyde-
Maar de eigenaars eischten allen
eerst loonsverlaging en verlen
ging van den werktijd. En de
arbeiders bleken daarop alleen te
willen ingaan wanneer er al een
begin werd gemaakt met de
reorganisatie van het geheele
bedrijf, die de commissie naast
loonsverlaging en verlenging van
den werktijd noodzakelijk had
geoordeeld. Daarop zijn tenslotte
de onderhandelingen vastgeloo-
pen. Eu dit maakte een staking
in het mijnbedrijf onvermijdelijk.
Maar bij deze staking zal het
niet blijven.
Al een tijd geleden had het
vakvereenigingscongres zich voor
de mijnwerkers uitgesproken En
de laatste weken hebben de
verschillende vakvereenigingsbe-
sturen voortdurend met de mijn
werkersover de onderhandelingen
voeling gehouden en dezen in
hun houding gesterkt.
Het besluit komt dus niet on
verwacht, dat in alle onmisbare
diensten gestaakt zal worden om
de mijnwerkers in hith strijd te
helpen.
Zoo is de staking afgekondigd
voor de spoorwegen, het trans
port te water en te land, de
havenarbeid, de drukkerijen, de
metaal-industrie, de chemische-
industrie, de bouwbedrijven, enz.
Het is duidelijk, dat door een
dergelijke staking het oecono-
mische leven in Engeland op
ernstige wijze gevaar loopt en
ook de maatschappelijke orde
bedreigd wordt. De regeering
heeft dan ook de proclamatie
over de staat van nood afgekon
digd, die haar machtigt alle
maatregelen te nemen die zij
noodig acht voor het handhaven
van de openbare orde en het
verzekeren van het onmisbare
vervoer van levensmiddelen, enz.
Wanneer dus op het laatste
oogenblik nog niet een schikking
wordt tot stand gebracht, staat
Engeland een ernstigen en hevi-
gen strijd te wachten.
Maar het is de vraag of deze
strijd zich wel geheel tot Engeland
beperken zal. Mijnindustrieën en
transportbedrijven in andere lan
den kunnen er gemakkelijk in
bringk met haar vinger. „Neen,
werkelijk", sprak ze verder. „Mijn
dochter maakt het een beetje te
bar. Maar het is ten slotte het
eenige genoegen, dat ze heeft, en
daarom laten we haar maar be
gaan. Ze is ook van haar kinds
heid af om zoo te zeggen onder
de paarden opgegroeid en houdt
ieder dier in toom. Tot nu toe
is het ook nog altijd gelukkig
afgeloopen".
„Dus zullen we samen rijden
riep Karl Fels, terwijl hij het
jonge meisje de hand reikte, die
ze krachtig drukte. „En hoe dol
ler, hoe beter".
„Top", lachte Maria Magdalena.
„En flink gauw
„Zoodra we daar zijn", ant
woordde Fels. „Hoe denkt u te
reizen, mevrouw
Het bleek, dat alle drie dezelfde
route voor zich hadden en ook
met denzelfden trein van New
York naar San Francisco wilden
reizen, om daar van dezelfde boot
gebruik te maken.
Het kleine gezelschap zat toen
nog lang met elkaar te praten en
toen Karl Fels eindelijk in zijn
hut kwam, was hij met het ver-
loop van den dag en vooral van
den avond zeer tevreden. Van
zulke aangename reisgenooten
had hij waariijk niet gedroomd!
betrokken worden, wanneer de
arbeiders in die bedrijven op
het vasteland weigeren steenkool
of ook andere waren naar En
geland te vervoeren.
Het is de grooteoeconomische
strijd tusschen kapitaal en arbeid,
waarvan de strijd in Engeland
een symptoon is. Ende arbeiders
in alle landen begrijpen, dat hun
belang bij den uitslag van dezen
strijd ten nauwste betrokken is.
De Engelsche mijnwerkers zelf
schijnen niet over ruime fondsen
voor het voeren van den strijd
te beschikken. Maar er zijn an
dere Engelsche vakvereenigingen,
■zoo o. a. die van het spoorweg
personeel, die vele millioenen
in kas hebben. En de vakveree
nigingen van andere landen
zullen ongetwijfeld een belang
rijke steundienst organiseeren.
Zoo kan de strijd lang en ver
bitterd worden, ook wanneer hij
binnen de perken van het oo
genblik blijft. Maar de verhou
dingen in het oeconomische leven
zijn den laatsten tijd meer dan
ooit gespannen geraakt. De slechte
toestand heeft genoodzaakt tot
een verzet tegen vele arbeiders-
eischen. En waar juist de ver
wachtingen, in de oorlog gewekt,
de arbeiders betere levensvoor
waarden en een nieuwen staat
van zaken hadden doen hopen,
heeft ook hier de ontgoocheling
een verbittering gewekt, die zich
in den strijd zal openbaren,
De algemeene staking is
heden uitgebroKen.
ingezonden Mededeeling.
De teint van Uw huid
wordt mooier door
Doos 30 ct. PUKOL
In het algemeen beginnen wij
hoe langer hoe meer in te zien,
Toen hij nog er over nadacht,
begon hij op eens luid te lachen!
De woorden van zijn kameraad
Hiigner vielen hem plotseling in
„Verlqof je niet, maar kom ge
zond weerom
Nu, zoo ver was het nog niet,
al kon of wilde hij niet verhelen,
dat Maria Magdalena hem met
haar frissche natuurlijke leven
digheid zeer goed beviel. Voor-
loopig was hij niet eens verliefd
op haar, en dat moest, volgens
zijn overtuiging, toch ongetwij
feld eerst komen.
Den volgenden morgen was hij
oudergewoonte reeds vroeg op
dek en genoot weer van het
kristalheldere water van deNoord-
zee, waarvan de helgroene, wit-
gekuifde golven, door een scherpe
Oostenwind gedreven, de voort
ijlende boot achternajoegen. Tal-
njke visschersschuiten, zeilsche
pen en stoombooten verlevendig
den het wateroppervlak, en de
meesten streken groetend de vlag,
als de kolossus Kaiser Wilhelm
11" hun voorbijsnoof.
Met welbehagen zoog Karl Felz
de frissche zeelucht in en liet
zijn blikken rondom over de
schitterende, stralende zee glijden,
toen hij een vroolijke stem hoorde,
die hem toeriep„Goeden mor
gen, mijnheer Fels
dat aan de opvoeding voor de
gezinstaak niet alleen voor onze
jonge meisjes maar ook voor
onze jongens meer zorg besteed
moet worden.
Zeker in vele kringen wordt
ook na het twaalfde jaar heel wat
min of meer nuttige kennis aan
onze dochtertjes bijgebracht. Veel
meer dan vroeger leeren ze haar
eigen kost verdienen op fabrie
ken, in werkplaatsen en kantoren,
overal vinden de meisjes haar
wegde knappe hooiden onder
haar doen heel wat examens, die
haar dan in staat stellen op eer
volle wijze in haar levensonder
houd te voorzien.
Maar voor één ding schijnen
we soms blind te zijn dat is dat
het meerendeel harer straks dien
werkkring voorgoed of voorkor
ter of langer tijd zal vaarwel
zeggen, omdat ze gaan trouwen.
De meisjes zelf vergeten dat
volstrekt nietvoor de meesten
harer is „een eigen thuis" nog
altijd en terecht het ideaal. En
maar al te vaak wordt het werk,
dat ze in haar jongere jaren ver
richten, niet als een „beroep op
gevat, doch eenvoudig als tijde
lijke bijverdienste, tot tijd en
wijle ze gehuwd zuilen wezen.
Dan komen ze in de huishou
ding en ondervinden tal van
moeilijkheden, waarin de man,
even ongeoefend als zij, haar niet
ter wille kan staan. Zij moeten
dan door schade en schande wijs
worden en veel tijd. die geluk
kiger en nuttiger besteed had
kunnen worden, gaat daarmee
verloren.
Daarom is het gewenscht, dat
het onderwijs ook voorbereidt
voor den arbeid in het gezin en
dat zoowel de toekomstige huis
vaders als de huismoeders door
die voorbereiding worden gebaat.
Vooral in een tijd als deze,
waar iedere kleine reparatie, door
vader of moeder zelf verricht,
een groote besparing beteekent
op het huishoudgeld, waar kennis
van de voedingswaarde der ver
schillende levensmiddelen en de
levensmiddelen en de geschikt
heid om die op de zuinigste
wijze smakelijk toe te bereiden,
„Goeden morgen, ljuffrouw
Heydebringk 1" antwoordde Fels,
terwijl hij zich vlug omkeerde, en
stak Maria Magdalena de hand
toe: „Goed uitgeslapen?"
„Ik sta altijd heel vroeg op",
antwoordde het jonge meisje,
„ik vind, dat de dag 's morgens
het mooist is, en de paarden zijn
dan het monterst. Ook de men-
schen bevallen me 's morgens
beter dan 's avonds, als ze van
den arbeid en de vermoeienissen
van den dag moe en afgewerkt
zijn. Ik heb altijd het gevoel,
dat ieder mensch 's morgens met
een of andere onbestemde hoop
ontwaakt op iets goeds, dat hem
de dag zal brengen Het komt wel
niet altijd uit, maar de hoop is
er toch, en daarom ziet iedereen
er s morgens vroeg vergenoegder
uit, terwijl ze 's avonds een
brommig gezicht zetten, omdat
het weer niets was",
Verwonderd keek Karl Fels de
spreekster aan. Zulke gedachten
had hij achter het klare witte
voorhoofd niet vèrmoed.
„Het zou zeker heel mooi en
het leven veel beter te verdragen
zijn, als u gelijk had met uw
veronderstelling", zei hij dan
nadenkend.
(Wordt vervolgd.'1
