ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Wekelijksch Oveizlcht. Geen Geweten. Voeten BRESKENSCHE 1 cou RA N T VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN - Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 II Drukker-Uitgever franco per post f 1,40 BnnM Riipir Ad vertentieprijs van 1-5 regels 75 cent BUUffl-BLICK Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30ct. p. regel. T*£f'BRESKENS p°*J§!,ro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk :-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur :-: 34e Jaargang Zaterdag 8 Augustus 1925 Nummer 3052 Het komt er in het leven niet enkel op aan wat men bereikt, maar veeleer wellicht nog, hoe, op welke wijze men het bereikt. Dat bepaalt niet enkel zijn mo- reele waarde, maar ook het con stante, het blijvende van zijn re eele waarde en beteekenis. H*t gebeurt niet altijd, dat we deze waarheid ervaren, maar menigeen heeft ze toch door eigen levens ervaringen ontdekt. En het zou niet onmogelijk zijn, wanneer ook Mussolini, de Italiaansche dictator, tot dezen kwam te be- hooren. Mussolini heeft ongetwijfeld het uit zijn evenwicht geraakte en armerlijk verdeelde Italië na den oorlog snel tot rust ge bracht en zich zelf een positie verzekerd, die de machtspositie van een regeerend vorst onge twijfeld overtreft. Maar hij heeft dat gedaan op een wijze, die de werkelijke waarde van het bereikte uiterst dubieus maakt en voor Italië ernstiger en ver schrikkelijker gevaren heeft op geroepen, dan het land met zijn innerlijke onrust van een paar jaar geleden bedreigde. Het le- *veo laat zich nu eenmaal niet blijvend in een vorm dringen, die niet aan zijn natuurlijken groei past. Men kan het geweld dadig in dien vorm persen, maar dient zich dan ook verzekerd te hebben, dat het door eigen na tuurlijke groeikracht dien vorm uiteen zal doen springen om zich te bevrijden, en dat er alle kans is, dat door die onvermij delijke explosie nog meer dan de vorm alleen aan stukken zal springen. En wanneer het dan ook Mursolini gelukt is met het geweld van zijn zwarthemden Italië onder zijn fascistische heerschappij te brengen endoor verwringing van zijn natuurlij ken vorm en zijn natuurlijke rechten onder die dwang te houden, dan moet hij zich niet verwonderen, dat te eeniger tijd het Italiaansche leven zich met 10 Jij had hem dood in zijn werkkamer gevonden en je liep in je doodsangit het eerst naar mij met den brief, dien hij op zijn schrijftafel had achtergela ten met dien brief vol zwaren bewijslast, die de volledige be kentenis zijner dwaling bevatte. Destijds heb ik toch, naar ik meen, bewezen, dat ik den naam vaneen oprecht vriend verdiende. „Heb ik je niet honderden malen uit het diepst van mijn hart gedankt voor alles, wat je in die moeilijke tijden gedaan hebt vroeg zij wanhopig. Waarom moest je echter juist nu weer die afschuwelijke ge beurtenis in herinnering bren gen juist nu ,Het schoot mij toevallig te binnen, toen ik je hoorde zeggen, dat je mij den gevraagden dienst nooit zou bewijzen want zoo zeide je toch: nooit I Als ik zelf welgesteld was geweest dan had ik het ontstane tekort ter wille van jou zonder aarzelen uit mijn eigen middelen aangezuiverd maar ik was arm en je zoudt me •r stellig geen verwijt van heb- verwoestend geweld uit dien dwangtoestand zal loswringen en niet alleen hem en zijn fas cisme, maar waarschijnlijk ook heel wat waardevollers door de kracht van zijn plotcelinge dood volslagen zal verniefigen. Reeds thar.s kunnen we zien, hoe de natuurlijke groeikracht van dit leven van alle kanten tegen dien vorm aa^d ukt en zich tot vrijen uitgroei te bevrijden tracht en hoe het alleen door geweldmaat reg.-len mogelijk blijkt den ge schapen toestand te handhaven. Op een dag konden we lezen, hoe te Palermo de oud-premier Blanda ter gelegenheid van de Provinciale verkiezingen en te Verona het socialistisch kamer lid Zunibun door fascisten was aangevalllen en hoe door een nieuwe wet op de drukpers in Italië de drukpersvrijheid vrij wel volkomen was opgeheven. Maar we wisten al, dat Mussolini een Amerikaansch journalist het land had laten uitzetten, omdat hij ongunstig over de regeering had geschreven. Het is het be gin van het einde Een gezag, dat zich op dergelijke wijze tracht te handhaven, is al ge oordeeld. En het noodlot van regeeringen, die op zoo'n gezag steunen, dat zij niet meer van dezen weg terug kunnen, maar aldoor verder moeten gaan tot nog kwellender ondrukking. Dat- is het wat dan ten slotte de onvermijdelijke explosie moet veroorzaken en de natuurlijke uitkomst moet brengen. Musso lini heeft zich ongetwijfeld door zijn eigen geheel van hem af hankelijke partij tot een leger om te vormen, een geweldige macht weten te verzekeren. Maar tegen het onvermijdelijk verzet van een volk, dat zich van meest primitieve rechten on- derdruktjvoelt, tegendeze natuur lijke groeikracht van het leven, die zijn eigen natuurlijken vorm schept, is geen machtsbestaan. Dat zal ook Muisolini, de ge weldenaar, ervaren. En de maat regelen, die hij neemt, zouden doen vermoeden, dat de tijd daarvoor zoo heel ver niet meer ben kunnen maken, wanneer ik er mee volstaan had, jou mijn innigste deelneming te betuigen. Doch ik volstond daar niet mee, maar ik ging naar den rijken oom van je vader, die al lang niets met jelui te maken wilde hebben en toen hij mij kortaf wilde afwijzen heb ik mij bijna op de knieën voor hem gewor pen en hem gebid en gesmeekt zijn hulp te verleenen. Het is waar, toen hij eindelijk bezweek voor mijn herhaalden aandrang en de gevraagde hulp verleende, was het eigenlijk je oom, die je goeden naam redde, en niet ik 1" „Je bent onrechtvaardig, Sieg- mund 1 Nooit heb ik getracht te ontkennen, dat wij reddeloos aan schande en verachting prijsge geven zouden zijn zonder jou 1" „Enfin, teD slotte is dat thans immers toch niet meervan belang. Genoeg, dat niemand behalve wij vieren den waren gang van zaken te weten kwam 1 Voor 't oog van de wereld was de raadsheer van Manstein door een hartverlamming midden uit zijn eervolle ambtenaarsloopbaan weggerukt en hoewel hij geen gelegenheid had gehad voor vrouw en kind aardsche schatten te verzamelen, zoo had hij huu toch het beste nagelaten, dat af is en hij de nadering van dien tijd al begint te vermoeden. Kunstmatige toestanden kunnen met dergelijke maatregelen een tijdlang gehandhaafd worden, ze zijn onverbiddelijk voorbe stemd om te verdwijnen. Dat moet ook Frankrijk zich den laatsten tijd bewust begin nen te worden. Het tracht zich nog te weren ter verdediging van de onnatuurlijke machtspo sitie, die het zich door den oor log en de vredesverdragen ver overd heeft. Maar de steun zelfs van zijn trouwste bondgenooten begint hem al te begeven. Nu heeft ook Belgie het uit gesproken, dat Duitschland's be zwaren, tegen de regeling der arbitrage-verdrageD met zijn oostelijke buren en zelfs tegen het eenzijdige recht der gealli eerden om nog sancties toe te passen, nadat het waarborgver- drag tot stand zou zijn geko men, kan billijken en dat het de hoop van Duitschland op wijzi ging van de bestaande vredes- tractaten vol.trekt geen misdaad acht. Waar Engeland zich ten opzichte van Duitschland's be zwaar tegen de oostelijke arbi trage-verdragen in den vo-m, door Frankrijk voo-gesteld, reeds duidelijk heeft uitgesproken, raakt Frankrijk op deze wijze wel wat in een mo ilijk parket. En deze toestand wordt te onaangenamer, nu juist indezen tijd de Fransche schuld aan En geland en haar mogelijke afdoe ning besproken wordt en het blijkt, dat de Franschen bij lange niet willen of kunnen ge ven, wat de Engelschen eiich-n. Voorloopig schijnen uit deze te genstelling de onderhandelingen zelfs doodgeloopen te zijn. Maar, voor Frankrijk brengt dit zeker geen betere vooruit zichten. De laatste weken was Engeland'» aandacht ten volle in beslag genomen door de crisis in de steenkolennijverheid. Nu door de vrijgevigheid der regeering, die zal bijpa.srn wat de eigenaars door het van kracht blijven der tegenwoordige over eenkomst mochten verliezen, deze men in het leven kan bezitten een onbevlekten, smetteloozen naam. Thans bestaat er niets anders, dat tegen hem zou kun nen getuigen, dan die bewuste achtergelaten brief met zijn schuldbekentenis. En deze brief bevindt zich sedert zes jaar in mijn handen, zonder dat ik ooit een menschelijk oog in de ge legenheid heb gesteld, hem te lezen". Edith vloog op en richtte haar vlammende oogen strak op zijn bleek gelaat. „Je hebt dus gelogen, toen je mij zeide, dat die brief vernie tigd was, dat je hem met eigen hand tot asch verbrand had „Ik was van plan het te doen; maar de brief was zoo goed op geborgen, dat ik er jarenlang niet meer aan gedacht heb. En toen hij mij onlangs toevallig in handen kwam wel, toen vond ik het toch maar beter hem niet te verbranden. Wij kunnen im mers nooit met zekerheid voor uit zeggen, welke beteekenis zelfs een nietig voorwerp onder bepaalde omstandigheden voor de vorming van ons bestaan kan krijgen". „Dat wil zeggen: deze brief moet mij in jouw macht bren gen niet waar Het geheim, eigenaars bewogen zijn, hun op zegging overeenkomstig den wensch der mijnwerkers in te trekken en hiermee de dreigende staking voorloopig is afgewend, maar ook de Engelsche belasting betaler daarmee het uitzicht op nieuwe belasting is geopend, zou het wel een» kunnen gebeuren, dat de Engrliche regeering ein delijk de Fransche schuldkwestie eens geregeld wilde zien en dat wel op een wijze, die den reeds zoo zwaar belasten belastingbe taler eindelijk eers eenige ver lichtingen kwam brengen. Maar hoe moet Frankrijk daartoe de middelen vinden. Het biedt blijkbaar 6 millioen pond per jaar, dat is ongeveer 1 prccent van de totale schuld, aan. En van daar naar de En gelsche eischen is nog een lange weg, die in een tijd, dat een nieuwe Marokkaansche oorlog nieuwe schatten eischt, niet ge makkelijk moet vallen. Maar wie weet, leert Frankrijk eindelijk, dat het zich aan de natuurlijke levenswet onderwerpen moet en niet een kunstmatigen toestand in het leven kan houden, welke handhaving ver boven zijn krach ten gaat. Ingezonden Mededeeling. Stukgeloopen, branderige, door eelt of knellend schoenwerk pijnlijk ge worden voeten, verzacht en geneest men met 30-60-90 ct. PU HOL Verslag van de Commissie benoemd door den Raad der Gemeente Breskens tot het onderzoeken ran de Waterleiding te Tholen Ingevolge ontvangen opdracht heeft de Commissie zich den löen Juni op rei» begeven teneinde zoowel de waterwinningsplaats met bijbehoorende machinerien, de filtreerinrichting enz. alsook de leiding op het eiland Tholen en verschillende aansluitingen te bezichtigen. Na aankomst te Bergen op Zoom begaf de Commissie zich eerst naar de waterwinnings- plaats in Noord-Brabant. Zoowel de machinerieën als de filtreer inrichting maakten een aange name indruk. Alles ziet er zeer solide uit, de netheid laat niets te wenschen over, terwijl aan de andere zijde opvalt dat de grootste zuinigheid betracht is en nergens luxieuse aan den dag treedt, die men anders bij Rijks- of Provincia'e instellingen zoo dikwijls aantreft. Het oordeel van de geheele Commissie omtrent het water zelf is dat de kwali teit zeer goed is, ja veel beter dan dat te Vlissingen of Middel burg. Doch niet alleen dat de smaak door allen werd geroemd, een der Commissieleden had wat groene zeep gevraagd en heeft dit in het water opgelost ten einde te kunnen constateeren of dit ook voor waachwater ge schikt zou zijn. Deze proef slaag de zeer goed, het water was goed schuimend. Hoe het zich hield in koken den toestand was door ons niet te onderzoeken en hebben wij daarom den verbruikers gevraagd, die ons meedeelden dat 't water voor de wasch en in het bijzon der voor sop zeer goed is. Nadat wij de machinerieën enz. bezichtigd hadden begaven we ons naar het eiland Tholen. De eerste ontmoeting op dit eiland was met den Heer C. Dieleman, ons allen bekend als oud-inwoner van Breskens. Het advies van dezen is van veel belang, daar hij de toestand in onze gemeente kent en dus kan oordeelen of het aanbeve ling verdient ook in Breskens tot het aansluiten aan een water leiding over te gaan. Het ver heugde ons dan ook van hem te vernemen dat hij niet alleen de waterleiding ten sterkste kon aanbevelen, doch ook dat hij deze niet meer zou willen misien. Hij betaalde voor den aanleg door zijn geheele huis f 18. dat jij in je bezit hebt, moet mij tot je slavin maken Doctor Artois trok zijn schou ders op en glimlachte. Je hebt vandaag een bijzondere voor liefde voor sterke uitdrukkingen, beste Edith Aangenomen zelfs, dat ik werkelijk de bedoeling had het een of ander gebruik van den brief te maken wat zou het je ten slotte voor schade kunnen berokkenen I Is de liefde van de professor van zulk een oppervlakkigen aard, dat zij deze proel niet zou kunnen doorstaan?" „Hij mag daarvan nooit iets te weten komen nooit I En jij moet mij den brief teruggeven, Siegmund vandaag nog moet je het doen 1 Eisch daarvoor als prijs van mij wat je wil maar zeg niet neen 1" „Het spijt mij zeer, dat ik je dezen kleinen dienst niet kan bewijzen. Maar wanneer wi] nu voor altijd afscheid van eik ander moeten nemen, zou ik toch gaarne eenige kleine souvenirs willen bewaren aan den gelukkigen tijd gedurende welken ik dacht dat ik door jou bemind werd. En juist het kostbaarste van al mijn reliquien zou onder geen enkele voorwaarde te koopen zijn". Buiten klonk de bel en Edith sprong hevig verschrikt op. „De proressor i Hij wilde om dezen tijd komen, En ons huis heeft maar een enkelen uit gang. Wat moet ik hem zeg gen, als hij jou hier aantreft?" De doctor haalde onverschillig de schouders op. „Hoe zou ik je op dit punt iets kunnen voorschrijven, beste Edith Ik zou misschien voor stellen mij voor een dames kleermaker of een schoenmaker te laten doorgaan, als ik niet vreesde, dat professor Wallroth zijn voormaligen leerling in mij zou terugkennen. Maar misschien kun je me in de keuken ver bergen of in de slaapkamer. Dat zou onder bepaalde omstandig heden een interesiant kluchtspel kunnen worden". Zij had klaarblijkelijk een zwaren inwendigenstrijdgevoerd; maar die was reeds ten einde, nog vóór Artois zijn spottende woorden had uitgesproken. „Blijf!" beval zij kortaf, ter wijl zij haar hoofd ophief en zich trotsch oprichtte. Ik zal trachten te doen, wat jij van mij verlangt". En het volgende oogenblik maakte zij zelf de deur open om haar verloofde reed» op den drempel te be groeten. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1925 | | pagina 1