ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijksch Oveizlcht.
Geen Geweten.
Voeten
BRESKENSCHE 1
cou
RA
N
T
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
-
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 II Drukker-Uitgever
franco per post f 1,40 BnnM Riipir
Ad vertentieprijs van 1-5 regels 75 cent BUUffl-BLICK
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30ct. p. regel. T*£f'BRESKENS p°*J§!,ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
:-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur :-:
34e Jaargang Zaterdag 8 Augustus 1925
Nummer 3052
Het komt er in het leven niet
enkel op aan wat men bereikt,
maar veeleer wellicht nog, hoe,
op welke wijze men het bereikt.
Dat bepaalt niet enkel zijn mo-
reele waarde, maar ook het con
stante, het blijvende van zijn re
eele waarde en beteekenis. H*t
gebeurt niet altijd, dat we deze
waarheid ervaren, maar menigeen
heeft ze toch door eigen levens
ervaringen ontdekt. En het zou
niet onmogelijk zijn, wanneer
ook Mussolini, de Italiaansche
dictator, tot dezen kwam te be-
hooren.
Mussolini heeft ongetwijfeld
het uit zijn evenwicht geraakte
en armerlijk verdeelde Italië
na den oorlog snel tot rust ge
bracht en zich zelf een positie
verzekerd, die de machtspositie
van een regeerend vorst onge
twijfeld overtreft. Maar hij heeft
dat gedaan op een wijze, die
de werkelijke waarde van het
bereikte uiterst dubieus maakt
en voor Italië ernstiger en ver
schrikkelijker gevaren heeft op
geroepen, dan het land met zijn
innerlijke onrust van een paar
jaar geleden bedreigde. Het le-
*veo laat zich nu eenmaal niet
blijvend in een vorm dringen,
die niet aan zijn natuurlijken
groei past. Men kan het geweld
dadig in dien vorm persen, maar
dient zich dan ook verzekerd te
hebben, dat het door eigen na
tuurlijke groeikracht dien vorm
uiteen zal doen springen om
zich te bevrijden, en dat er alle
kans is, dat door die onvermij
delijke explosie nog meer dan
de vorm alleen aan stukken zal
springen. En wanneer het dan
ook Mursolini gelukt is met het
geweld van zijn zwarthemden
Italië onder zijn fascistische
heerschappij te brengen endoor
verwringing van zijn natuurlij
ken vorm en zijn natuurlijke
rechten onder die dwang te
houden, dan moet hij zich niet
verwonderen, dat te eeniger tijd
het Italiaansche leven zich met
10
Jij had hem dood in zijn
werkkamer gevonden en je liep
in je doodsangit het eerst naar
mij met den brief, dien hij op
zijn schrijftafel had achtergela
ten met dien brief vol zwaren
bewijslast, die de volledige be
kentenis zijner dwaling bevatte.
Destijds heb ik toch, naar ik
meen, bewezen, dat ik den naam
vaneen oprecht vriend verdiende.
„Heb ik je niet honderden
malen uit het diepst van mijn
hart gedankt voor alles, wat je
in die moeilijke tijden gedaan
hebt vroeg zij wanhopig.
Waarom moest je echter juist
nu weer die afschuwelijke ge
beurtenis in herinnering bren
gen juist nu
,Het schoot mij toevallig te
binnen, toen ik je hoorde zeggen,
dat je mij den gevraagden dienst
nooit zou bewijzen want zoo
zeide je toch: nooit I Als ik zelf
welgesteld was geweest dan had
ik het ontstane tekort ter wille
van jou zonder aarzelen uit mijn
eigen middelen aangezuiverd
maar ik was arm en je zoudt me
•r stellig geen verwijt van heb-
verwoestend geweld uit dien
dwangtoestand zal loswringen
en niet alleen hem en zijn fas
cisme, maar waarschijnlijk ook
heel wat waardevollers door de
kracht van zijn plotcelinge dood
volslagen zal verniefigen. Reeds
thar.s kunnen we zien, hoe de
natuurlijke groeikracht van dit
leven van alle kanten tegen dien
vorm aa^d ukt en zich tot vrijen
uitgroei te bevrijden tracht en
hoe het alleen door geweldmaat
reg.-len mogelijk blijkt den ge
schapen toestand te handhaven.
Op een dag konden we lezen,
hoe te Palermo de oud-premier
Blanda ter gelegenheid van de
Provinciale verkiezingen en te
Verona het socialistisch kamer
lid Zunibun door fascisten was
aangevalllen en hoe door een
nieuwe wet op de drukpers in
Italië de drukpersvrijheid vrij
wel volkomen was opgeheven.
Maar we wisten al, dat Mussolini
een Amerikaansch journalist het
land had laten uitzetten, omdat
hij ongunstig over de regeering
had geschreven. Het is het be
gin van het einde Een gezag,
dat zich op dergelijke wijze
tracht te handhaven, is al ge
oordeeld. En het noodlot van
regeeringen, die op zoo'n gezag
steunen, dat zij niet meer van
dezen weg terug kunnen, maar
aldoor verder moeten gaan tot
nog kwellender ondrukking. Dat-
is het wat dan ten slotte de
onvermijdelijke explosie moet
veroorzaken en de natuurlijke
uitkomst moet brengen. Musso
lini heeft zich ongetwijfeld door
zijn eigen geheel van hem af
hankelijke partij tot een leger
om te vormen, een geweldige
macht weten te verzekeren.
Maar tegen het onvermijdelijk
verzet van een volk, dat zich
van meest primitieve rechten on-
derdruktjvoelt, tegendeze natuur
lijke groeikracht van het leven,
die zijn eigen natuurlijken vorm
schept, is geen machtsbestaan.
Dat zal ook Muisolini, de ge
weldenaar, ervaren. En de maat
regelen, die hij neemt, zouden
doen vermoeden, dat de tijd
daarvoor zoo heel ver niet meer
ben kunnen maken, wanneer ik
er mee volstaan had, jou mijn
innigste deelneming te betuigen.
Doch ik volstond daar niet mee,
maar ik ging naar den rijken
oom van je vader, die al lang
niets met jelui te maken wilde
hebben en toen hij mij kortaf
wilde afwijzen heb ik mij bijna
op de knieën voor hem gewor
pen en hem gebid en gesmeekt
zijn hulp te verleenen. Het is
waar, toen hij eindelijk bezweek
voor mijn herhaalden aandrang
en de gevraagde hulp verleende,
was het eigenlijk je oom, die je
goeden naam redde, en niet ik 1"
„Je bent onrechtvaardig, Sieg-
mund 1 Nooit heb ik getracht te
ontkennen, dat wij reddeloos aan
schande en verachting prijsge
geven zouden zijn zonder jou 1"
„Enfin, teD slotte is dat thans
immers toch niet meervan belang.
Genoeg, dat niemand behalve
wij vieren den waren gang van
zaken te weten kwam 1 Voor 't
oog van de wereld was de
raadsheer van Manstein door
een hartverlamming midden uit
zijn eervolle ambtenaarsloopbaan
weggerukt en hoewel hij geen
gelegenheid had gehad voor
vrouw en kind aardsche schatten
te verzamelen, zoo had hij huu
toch het beste nagelaten, dat
af is en hij de nadering van
dien tijd al begint te vermoeden.
Kunstmatige toestanden kunnen
met dergelijke maatregelen een
tijdlang gehandhaafd worden,
ze zijn onverbiddelijk voorbe
stemd om te verdwijnen.
Dat moet ook Frankrijk zich
den laatsten tijd bewust begin
nen te worden. Het tracht zich
nog te weren ter verdediging
van de onnatuurlijke machtspo
sitie, die het zich door den oor
log en de vredesverdragen ver
overd heeft. Maar de steun zelfs
van zijn trouwste bondgenooten
begint hem al te begeven.
Nu heeft ook Belgie het uit
gesproken, dat Duitschland's be
zwaren, tegen de regeling der
arbitrage-verdrageD met zijn
oostelijke buren en zelfs tegen
het eenzijdige recht der gealli
eerden om nog sancties toe te
passen, nadat het waarborgver-
drag tot stand zou zijn geko
men, kan billijken en dat het de
hoop van Duitschland op wijzi
ging van de bestaande vredes-
tractaten vol.trekt geen misdaad
acht. Waar Engeland zich ten
opzichte van Duitschland's be
zwaar tegen de oostelijke arbi
trage-verdragen in den vo-m,
door Frankrijk voo-gesteld, reeds
duidelijk heeft uitgesproken,
raakt Frankrijk op deze wijze
wel wat in een mo ilijk parket.
En deze toestand wordt te
onaangenamer, nu juist indezen
tijd de Fransche schuld aan En
geland en haar mogelijke afdoe
ning besproken wordt en het
blijkt, dat de Franschen bij
lange niet willen of kunnen ge
ven, wat de Engelschen eiich-n.
Voorloopig schijnen uit deze te
genstelling de onderhandelingen
zelfs doodgeloopen te zijn.
Maar, voor Frankrijk brengt
dit zeker geen betere vooruit
zichten. De laatste weken was
Engeland'» aandacht ten volle
in beslag genomen door de
crisis in de steenkolennijverheid.
Nu door de vrijgevigheid der
regeering, die zal bijpa.srn wat
de eigenaars door het van kracht
blijven der tegenwoordige over
eenkomst mochten verliezen, deze
men in het leven kan bezitten
een onbevlekten, smetteloozen
naam. Thans bestaat er niets
anders, dat tegen hem zou kun
nen getuigen, dan die bewuste
achtergelaten brief met zijn
schuldbekentenis. En deze brief
bevindt zich sedert zes jaar in
mijn handen, zonder dat ik ooit
een menschelijk oog in de ge
legenheid heb gesteld, hem te
lezen".
Edith vloog op en richtte haar
vlammende oogen strak op zijn
bleek gelaat.
„Je hebt dus gelogen, toen je
mij zeide, dat die brief vernie
tigd was, dat je hem met eigen
hand tot asch verbrand had
„Ik was van plan het te doen;
maar de brief was zoo goed op
geborgen, dat ik er jarenlang
niet meer aan gedacht heb. En
toen hij mij onlangs toevallig in
handen kwam wel, toen vond
ik het toch maar beter hem niet
te verbranden. Wij kunnen im
mers nooit met zekerheid voor
uit zeggen, welke beteekenis
zelfs een nietig voorwerp onder
bepaalde omstandigheden voor
de vorming van ons bestaan kan
krijgen".
„Dat wil zeggen: deze brief
moet mij in jouw macht bren
gen niet waar Het geheim,
eigenaars bewogen zijn, hun op
zegging overeenkomstig den
wensch der mijnwerkers in te
trekken en hiermee de dreigende
staking voorloopig is afgewend,
maar ook de Engelsche belasting
betaler daarmee het uitzicht op
nieuwe belasting is geopend, zou
het wel een» kunnen gebeuren,
dat de Engrliche regeering ein
delijk de Fransche schuldkwestie
eens geregeld wilde zien en dat
wel op een wijze, die den reeds
zoo zwaar belasten belastingbe
taler eindelijk eers eenige ver
lichtingen kwam brengen.
Maar hoe moet Frankrijk
daartoe de middelen vinden.
Het biedt blijkbaar 6 millioen
pond per jaar, dat is ongeveer
1 prccent van de totale schuld,
aan. En van daar naar de En
gelsche eischen is nog een lange
weg, die in een tijd, dat een
nieuwe Marokkaansche oorlog
nieuwe schatten eischt, niet ge
makkelijk moet vallen. Maar wie
weet, leert Frankrijk eindelijk,
dat het zich aan de natuurlijke
levenswet onderwerpen moet en
niet een kunstmatigen toestand
in het leven kan houden, welke
handhaving ver boven zijn krach
ten gaat.
Ingezonden Mededeeling.
Stukgeloopen, branderige,
door eelt of knellend
schoenwerk pijnlijk ge
worden voeten, verzacht
en geneest men met
30-60-90 ct. PU HOL
Verslag van de Commissie
benoemd door den Raad der
Gemeente Breskens tot het
onderzoeken ran de
Waterleiding te Tholen
Ingevolge ontvangen opdracht
heeft de Commissie zich den löen
Juni op rei» begeven teneinde
zoowel de waterwinningsplaats
met bijbehoorende machinerien,
de filtreerinrichting enz. alsook
de leiding op het eiland Tholen
en verschillende aansluitingen te
bezichtigen.
Na aankomst te Bergen op
Zoom begaf de Commissie zich
eerst naar de waterwinnings-
plaats in Noord-Brabant. Zoowel
de machinerieën als de filtreer
inrichting maakten een aange
name indruk. Alles ziet er zeer
solide uit, de netheid laat niets
te wenschen over, terwijl aan
de andere zijde opvalt dat de
grootste zuinigheid betracht is
en nergens luxieuse aan den dag
treedt, die men anders bij Rijks-
of Provincia'e instellingen zoo
dikwijls aantreft. Het oordeel van
de geheele Commissie omtrent
het water zelf is dat de kwali
teit zeer goed is, ja veel beter
dan dat te Vlissingen of Middel
burg. Doch niet alleen dat de
smaak door allen werd geroemd,
een der Commissieleden had wat
groene zeep gevraagd en heeft
dit in het water opgelost ten
einde te kunnen constateeren of
dit ook voor waachwater ge
schikt zou zijn. Deze proef slaag
de zeer goed, het water was
goed schuimend.
Hoe het zich hield in koken
den toestand was door ons niet
te onderzoeken en hebben wij
daarom den verbruikers gevraagd,
die ons meedeelden dat 't water
voor de wasch en in het bijzon
der voor sop zeer goed is.
Nadat wij de machinerieën
enz. bezichtigd hadden begaven
we ons naar het eiland Tholen.
De eerste ontmoeting op dit
eiland was met den Heer C.
Dieleman, ons allen bekend als
oud-inwoner van Breskens.
Het advies van dezen is van
veel belang, daar hij de toestand
in onze gemeente kent en dus
kan oordeelen of het aanbeve
ling verdient ook in Breskens
tot het aansluiten aan een water
leiding over te gaan. Het ver
heugde ons dan ook van hem te
vernemen dat hij niet alleen de
waterleiding ten sterkste kon
aanbevelen, doch ook dat hij
deze niet meer zou willen misien.
Hij betaalde voor den aanleg
door zijn geheele huis f 18.
dat jij in je bezit hebt, moet
mij tot je slavin maken
Doctor Artois trok zijn schou
ders op en glimlachte. Je hebt
vandaag een bijzondere voor
liefde voor sterke uitdrukkingen,
beste Edith Aangenomen zelfs,
dat ik werkelijk de bedoeling
had het een of ander gebruik
van den brief te maken wat
zou het je ten slotte voor schade
kunnen berokkenen I Is de liefde
van de professor van zulk een
oppervlakkigen aard, dat zij deze
proel niet zou kunnen doorstaan?"
„Hij mag daarvan nooit iets
te weten komen nooit I En jij
moet mij den brief teruggeven,
Siegmund vandaag nog moet
je het doen 1 Eisch daarvoor als
prijs van mij wat je wil maar
zeg niet neen 1"
„Het spijt mij zeer, dat ik je
dezen kleinen dienst niet kan
bewijzen. Maar wanneer wi] nu
voor altijd afscheid van eik ander
moeten nemen, zou ik toch gaarne
eenige kleine souvenirs willen
bewaren aan den gelukkigen tijd
gedurende welken ik dacht dat
ik door jou bemind werd. En
juist het kostbaarste van al mijn
reliquien zou onder geen enkele
voorwaarde te koopen zijn".
Buiten klonk de bel en Edith
sprong hevig verschrikt op.
„De proressor i Hij wilde
om dezen tijd komen, En ons
huis heeft maar een enkelen uit
gang. Wat moet ik hem zeg
gen, als hij jou hier aantreft?"
De doctor haalde onverschillig
de schouders op.
„Hoe zou ik je op dit punt
iets kunnen voorschrijven, beste
Edith Ik zou misschien voor
stellen mij voor een dames
kleermaker of een schoenmaker
te laten doorgaan, als ik niet
vreesde, dat professor Wallroth
zijn voormaligen leerling in mij
zou terugkennen. Maar misschien
kun je me in de keuken ver
bergen of in de slaapkamer. Dat
zou onder bepaalde omstandig
heden een interesiant kluchtspel
kunnen worden".
Zij had klaarblijkelijk een
zwaren inwendigenstrijdgevoerd;
maar die was reeds ten einde,
nog vóór Artois zijn spottende
woorden had uitgesproken.
„Blijf!" beval zij kortaf, ter
wijl zij haar hoofd ophief en
zich trotsch oprichtte. Ik zal
trachten te doen, wat jij van mij
verlangt". En het volgende
oogenblik maakte zij zelf de
deur open om haar verloofde
reed» op den drempel te be
groeten.
(Wordt vervolgd.)