ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEIJWSCHVLAANDEREN
Wekelijkse!) Omzicht,
Doorzittend
Geen Geweten.
Examens en andere
waardemeters.
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
fraaco per post f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
tno.,02T breskens p°7s$;°
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
34e Jaargang
Zaterdag 1 Augustus 1925
Nummer 3050
een vastgestelde hoeveelheid
goederen, vooral kolen, van Po
len moesten afnemen, heeft Po
len hen willen dringen een han
delsovereenkomst aan te gaan,
waarin die toestand min of meer
bestendig werd door het ver
bieden van allen invoer van
Duitsche wareD. toen de Duit-
schers, die de kolen niet noo-
dig hadden, daarvoor bedankten.
Daarop zijn natuurlijkerwijze
Duitsche maatregelen gevolgd.
En daarmee was den strijd in
vollen gang. Nu zijn die beide
partijen bezig elkaar'a onderda
nen het land uit te zetten, dat
wil zeggen dat Polen de Duit-
scher8 uitzet, die bij het over
gaan van Duitsch gebied in
Pooliche handen zich voor
Duitschland hebben uitgesproken
en Duit chland omgekeerd de
Polen, die op Duitsch gebied
wonend, zich voor Polen ver
klaard hebben.
Aan weerskanten zijn nu een
10 tot 15 duizend menschen
naar de grenzen gebracht. En
men kan licht begrijpen, welk
een ellende dit in tallooze ge
zinnen heeft gebracht.
Bovendien kan de verhouding
tu«schen de twee nabuurlanden
er slechts vijandiger door wor
den en lijkt, tenzij een verstan
diger inzicht tot nieuwe onder
handelingen voer% een felle s'rijd
te wachten. Of het totstandko
men van het waarborgverdrag,
dat de vrede van Europa hech
ter moet verzekeren, en waar
voor daarom Engeland zich zoo
veel moeite geeft, moet dit
ongetwijfeld een uiterst noodlot
tige n invloed oefenen. Uit
Duitschland's antwoord op de
laatste Fransche nota is geble
ken, dat naast de voorwaarde van
Duitschland's toetreding tot den
Volkenbond vooral Frankrijk's
eisch, dat Duitschland ook waar-
borgverdragen met zijn ooste
liike buren zou sluiten en dat
daarbij Frankrijk als garant en
als d' biter zou optreden met het
recht in elk geschil tusschen
beide te komen, het ernstige
Duitsche bezwaar is. En waar
uit dit Poolsch-Duitsche conflict
opnieuw blijkt, hoe gemakkelijk
tusschen de twee staten ver
wikkelingen kunnen ontstaan, is
het volkomen begrijpelijk, dat
Duitschland's lust om Frankrijk,
dat sterk ten gunste van
Polen bevoorbeeld is, bij voor
baat als eenig scheidsrech
ter in dergelijke conflicten te
aanvaarden, door de jongste
gebeurtenissen niet gestegen is.
In Engeland begrijpt men dat
ongetwijfeld. De Engelsche pers
laat zich over 't algemeen niet
ongunstig over het Duitsche ant
woord uit en erkent dus de be-
teekenis en de geldigheid van
de Duitsche bezwaren. En dat
geeft nog eenige hoop, dat het
met het waarborgverdrag tus
schen Duitschland en Frankrijk
niet hard tegen hard zal gaan,
waar Engeland zijn verzachten
den invloed zal doen gelden.
Amerikaansche bladen zien in
het Duitsche antwoord een po
ging van Duitschland om door
de geallieerden erkend te wor
den als gelijke onder gelijken.
En het zal aan de gedachte die
in deze poging zich uitspreekt,
zijn, dat Frankrijk zich langza
merhand heeft te gewennen. Een
land als Duitschland, met een
sterker inwoner-aantal dan eenige
Europeesche staat, Rusland al
leen uitgezonderd, kan men niet
als minderwaardige en onder
geschikte blijven behandelen.
En Frankrijk zal zich moeten
gewennen aan de gedachte, dat
7 jaren na den oorlog aan het
overwonnen Duitschland niet
meer is voor te schrijven, wat
het te doen en te laten heeft
en dat zoo men zijn medewer-
king op prijs stelt bij het her
stellen van Europa, men die
heeft te aanvaarden in den vorm,
waarin Duitschland die aanbiedt
en niet de aanvaarding als een
gunst voor Duitschland heeft te
beschouwen, waarvoor dit land
met nieuwe verplichtingen be
talen moet. Wellicht is de tijd
rijp voor het aanvaarden van
deze gedachte door Frankrijk,
wanneer Engeland en Amerika
in die richting hun invloed laten
gelden. Frankrijk's finantieele
Ieder mensch, maar ook ieder
volk, heeft zijn zin, zijn gedachte
zijn wensch en zijn wil. En wat
het leven veelal zoo moeilijk
maakt en vol strijd, dat is het
volhardend streven van ieder,
mensch als volk, om die gedachte,
dien wil erin tot uitdrukking te
brengen, om zijn zin te krijgen.
We kunnen te moeilijk aan an
deren ook hun recht en hun deel
geven. En zoo gaat het hard
tegen hard, in Engeland tusschen
mijneigenaars en mijnwerkers,
in het Poolsch-Duitich conflict,
in den Marokkaanschen strijd en
misschien ook in de kwestie van
let waarborgverdrag.
De Engelsche mijneigenaars
villen hun opzegging van de tot
iu toe geldende overeenkomst
riet intrekken en de mijnwerkers
villen niet onderhandelen voor
de opzegging ingetrokken is.
laar tusschen bestaat het hof
vin onderzoek, door de regee-
rhg ingesteld om te bemiddelen,
nachteloos. En staking en uit-
shiting schijnen de eenige mid-
dlen, die overblijven om het
ui te vechten. Het zijn als overal,
w\ar gevochten wordt, middelen
wardoor slachtoffers en ellende
er verwoesting aangericht wordt.
E de plannen van transport-
aneiders en andere werkers,
oc hun kameraden ia de mij-
na te hulp te komen, en ook
gen kolen, uit andere landen
angebracht, te helpen ver
veren, zullen die aangerichte
elmde, zeker nog vergrooten.
Mar dit is het noodlot van el
ke strijd, dat er juist veel
ellnde en veel verwoesting
nodig is, om hen aan een eind
tetrijgen, omdat de menschen
ge'oonlijk alleen luisteren willen
en'iun eigen koppigheid opge-
vei wanneer de nood hen dwingt.
Jat zal ongetwijfeld in den
Frnsch-Duitschen strijd wel
blijen. Na het eindigen van
der termijn, in het vredesver-
dra van Versailles bepaald,
gearende welken de Duitschers
8
Jiie vrouwen zijn altijd hel-
dinm, wanneer je tot het ge-
wiclige besluit komt een man
te vraden. Ik twijfel er geen
oogtblik aan, dat je allerbelang
rijk» redenen hebt gehad een
ande in mijn plaats te doen tre
den. Maar ik heb er toch wel
eenij recht op zijn naam te
vernnen.
Ech klemde haar lippen op
elkat Een minuut verliep, al-
vorei zij antwoordde. Toen
echt* sprak zij kortaf en met
bijnauw klinkende stem .Het
is pressor Walroth".
Ddor Artois kon een uitroep
van srbazing nauwelijks be-
dwinjn.
,Ai I Ik feliciteer je 1 Over
het ft, dat ik tenminste niet
voor sn eerste den beste ben
opgeterd, mag ik mij dus niet
beklam. Weliswaar zou hij
veel Iter je vader kunnen zijn j
maar sn echte en hartstoch
telijk* liefde vraagt niet naar
zulke leinigheden zooals een
groot erschil in jaren. En tot
je eemag ik toch zeker wel
«anneen, dat je hem liefhebt".
Zij keek hem recht in het
gelaat en haar oogen schoten
vonken Ik zal je in 't geheel
niet meer antwoorden, wanneer
je voorgaat op deze wijze tot
mij te spreken. Je toorn mag ik
dan verdiend hebben, niet echter
dezen tergenden hoon. Dat ik
niet tot de vrouwen behoor, die
tweemaal in haar leven kunnen
liefhebben, weet jegoedgenoeg".
Hij stond op en zijn donkere
wenkbrauwen trokken zich sa
men, terwijl hij dicht voor haar
ging staan.
.Dan heb je je dus aan hem
verkocht, Edith I En j» meent je
tegenover mij te kunnen recht
vaardigen door mij dat te be
kennen
,Ja 1 Want als ik mij gisteren
niet aan hem verkocht had, dan
zou ik morgen of overmorgen
gedwongen geweest zijn, mijn
lot aan dat van een onwaardige
te verbinden. Ben je niet in
staat dat te begrijpen
Niet geheel en al I Er zijn
meisjes, die onder nog slechter
omstandigheden jarenlang ge
wacht hebben op de vereeniging
met den man, wien haar liefde
toebehoorde".
.Zeer wel mogelijk, hoewel ik
vermoed, dat deze heldhaftige
meisjes in hartroerende novellen
en gedichten heel wat vaker
voorkomen, dan in het werke
lijke leven. En je mocht van
mij niet verwachten, dat ik zoo'n
novelienmeitje tot voorbeeld
nam. Indien ik wat anders voor
je had kunnen doen, iets grootich,
iets geweldigs, geloof me, dat ik
zonder aarzelen daartoe bereid
zou zijn geweest. Een vrijwillig,
langzaam wegkwijnen onder de
ellendigste, onverdragelijkste om
standigheden echter is geen
offer, zooals men dat van een
meisje als ik ben mag verlangen.
,Het valt jou, naar ik zie,
tenminste niet ai te moeilijk, je
geweten gerust te stellen".
.Bespot mij maar gerust! Ik
mocht ten slotte ook niet ver
wachten, dat je edelmoedig ge
stemd zou zijn, daar het je zoo
gemakkelijk valt mij door het
bewiis van je verachting te
straffen".
Schouderophalend wendde Ar
tois zich af. Het is onbegonnen
werk met een vrouw te rede
twisten, die haar zonden wil
verontschuldigen 1 Het zou mij
zelfs niet verwonderen, dat je mij
tenslotte overtuigde, dat ik alleen
hier de schuldige was. Je ziet,
dat ik zoo rustig en verstandig
ben, als je het maar eenigszins
wenschen kunt. Ik zal geen
toestand maakt het oogenblik
zeer gevoelig voor Amerika's
wenschen. En de bedreiging van
Frankrijk's positie vanuit Ma
rokko moet het nog meer dan
anders geneigd maken naar
Engeland's raadgevingen te luis
teren. De versterking der Fran
sche troepen in Marokko schij
nen voor het oogenblik de po
sitie der Franschen op het
gevechtsterrein wat verbeterd te
hebben. Maar de vredesvoor-
waarder, die Abd-el Krim heeft
gesteld, bewijzen wel, boe sterk
hij zich gevoelt waar hij zelfs
erkenning van den Rifstaatdoor
den Volkenbond, uitbreiding van
het Rifgebied naar het Zuiden,
een permanent leger en zelfs een
crediet van den Volkenbond voor
de inrichting van den Rif-staat
eischt. Voorloopig blijken de
Franschen nog niet van zins ia
deze zeker van eenige over
schatting van eigenwaarde ge
tuigende voorwaarden te treden.
Maar zou het zooveel beter voor
hen zijn, het ook hier hard te
gen hard te laten gaan
Ingezonden Mededeeling.
Ieen door da zon ^erschroelcJe^Huid,
Schrijnen en Smetten.verzacht en I
fieneestmen m pURQL
en Proéi3têfr"|^^^r
De zomer brengt ons nog iets
anders en meer dan warmte en
de heerlijkheid van vruchten en
het eindelijk genot der vacantie.
Aan die vacantie gaat juist voor
heel velen van ons nog iets
uiterst belangrijks vooraf, wat
wellicht die vacantie ten deele
verklaartwij examineeren of
worden geëxamineerd. Overal in
Nederland maakt de eene helft
der bevolking zich op om de
isndere helft aan den tand te
voelen en te ontdekken wat en
scèoe maken en ik denk er niet
over mijn medeminnaar met
vergif of dolk uit den weg te
ruimen. Kun je van een man,
die zich in zijn levensgeluk be
drogen ziet, nog meer verlan
gen"
.O, je weet heel goed, dat je
me niet zwaarder kunt treilen,
dan juist door deze gehuichelde
onverschilligheid. Maar hoe zou
ik je een verwijt mogen maken?
Antwoord me slechts op één
vraagZul je het contract tus
schen jou en Dr. Giersberg ver
breken
Artois antwoordde niet on
middellijk. Hij was weer gaan
zitten, het rechter been over het
linker geslagen en scheen met
veel aandacht de lakneuzen van
zijn laarzen te bestudeeren.
.Misschien 1" antwoordde hij
toen en na eenige oogenblikken
herhaalde hij nogmaals.Mis
schien 1"
„Ik dank je Siegmund I
Maar ik wist wel, datje het zou
doenl Ik reken mij niet tot de
zwaksten van mijn seksede
gedachte evenwel, jou juist nu
in mijn onmiddellijke nabijheid
te weten en de voortdurende
vrees je hier of daar onver
wacht en onvoorbereid te ont
moeten, zou ik stellig niet heb-
hoeveel ze weet, zoodra maar
de zomer in zicht komt.
Het geeft mede aan dien zo
mer zijn cachet. Maar diukthet
tegelijkertijd niet als 't ware ons
heele leven zijn stempel pp
Wij taxeeren en worden ge
taxeerd op onze kennis, onze
exacte en parate kennis. En de
uitkomst dezer taxatie bepaalt
voor een groot deel onze toe
komstige plaats in het leven.
Dat geeft aan die taxatie haar
beteekenis. Want niet alleen kan
een dergelijke taxatie onze ken
nis slechts uiterst onvolledig be
palen, maar bovendien geldt het
onderzoek altijd slechts een ge
ring deel onzer kennis, betreft
het enkel onze schoolkennis en
daarvan dan nog hoofdzakelijk
onze feitenkennis en ten slotte
is het immers niet alleen en
zelf* niet in hoofdzaak onze
kennis, die onze waarde, ook
onze waarde voor het practische
leven bepaalt.
Wie zelf examens heeft ge
daan, maar meer nog, wie zelf
examens heeft afgenomen, weet,
dat een examen slechts een zeer
onvolUoende graadmeter is zelfs
van onze schoolsche kennis. Al
lerlei toevalligheden, waar im
mers slechts over een beperkt
gebied vragen kunnen worden
gedaan, en daarnaast den per
soon van den examinator en zijn
suggereerende houding en de
toevallige lichamelijke en gee
stelijke toestand, maar vooral
de meerdere of mi idere nervo
siteit van den geëxamineerde op
het oogenblik van het examen
bepalen voor een groot deel den
uitslag. Maar ook wanneer die
uitslag volkomen zuiver de mate
onzer feitelijke exacte kon uit
drukken, dan zou nog dat exa
men altijd een onvoldoend over
zicht geven over het grheel dier
wetenschappelijke kennis, die
ons onderwezen is, omdat het
altijd moeilijk Kan onderzoeken,
of we eenig inzicht, eenig be
grip omtrent de onderwezen we
tenschap gekregen hebben. Zoo
kan een jongen een overvloed
van geschiedkundige feiten pre
cies in zijn hoofd hebben, zon-
ben kunnen verdragen".
„O, ik ben overtuigd, dat je
een veel te geringen dunk van
je zielssterkte koestert. En ik
zou het levendig betreuren, in
dien het anders waswant je
hebt mijn antwoord een eenigs
zins verkeerde beteekenis gege
ven. Indien ik mijn functie bij
Dr. Giersberg niet zou aanvaar
den, dan geschiedt dat stellig
niet, omdat ik van plan zou zijn
de hoofdstad te verlaten. In
tegendeel".
Hij zei dit zeer vriendelijk
maar op Ediths gelaat vertoonde
zich desniettegenstaande een
hevige schrik.
„Niet daarom? Maar op welke
gronden dan anders
.Omdat ik misschien zal be
sluiten, de academische richting
in te slaan en mij als privaat
docent aan de universiteit te
verbinden. Nog geen uur ge
leden zou ik dit denkbeeld zelf
voor den grootsten onzin hebben
gehouden, want ik ken de om
standigheden maar al te goed
om te weten, dat men zonder
zeer sterke protectie er tamelijk
zeker van kan zijn, in deze loop
baan langzaam te verhongeren.
(Wordt vervolgd,)