ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Wekelijkscb OieizlchL Maatschappelijke eischen. Geen Geweten. bresken: h e i courant VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 franco per post f 1,40 Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. D rukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK TNo.,02°in BRESKENS P,°7*$!,ro Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 34e Jaargang Zaterdag 18 Juli 1925 Nummer 3046 Het gaat den Franschen blijk baar niet erg voor den wind in Marokko. De Rifkabylen drin gen stoutmoediger vooruit en geven den Franschen verdedi gers handen vol werk. Maar het ergste is wellicht nog, dat de trouw der Marrokkaansche stam men bedenkelijk begint te wan kelen en Abd-el-krim's troepen een eigenaardigen aantrekkings kracht blijken uit te oefenen, zoodra die zich in de buurt ver- toonen. En omdat feitelijk de Fransche verdediging steunt op de uit deze Marokkaansche stam men getrokken troepen, is de kans groot, dat die alleen af- d jende zal kunnen werken, wan neer het contingent Eiropeesche troepen in Marokko belangrijk versterkt worden. Maar daartegen bestaan twee erlei bezwaren. De Fransche veldtocht in Marokko is, dank ook den tegenstand van commu nisten en socialisten in Frankrijk r.i-t erg populair. En de Fran sche bevolking laat dan ook niet onduidelijk een gevaarlijk gemor van ontevredenheid hooren, nu er plannen gemaakt worden om meer troepen te lichten. Maar bovendien kost het lichten en verzenden van deze troepen han den vol geld en is het oorlog voeren met Europeesche troepen nog veel duurder dan met in- landiche. En waar feitelijk iedere oor logvoering op 't oogenblik ruï reus dreigt te worden voor dein niet al te fleurigen staat verkeerende Fransche finantien en Caillaux, de minister van finantien, zoo veel mogelijk de hand op den zak houdt, is het begrijpelijk, dat de Franschen naar andere middelen omzien om aan den oorlog een einde te maken. Hun prestige en het behoud van hun rijk in Noord-Atrika staan een terugwijken voor htt opdringen van Abd el krim en een vrede op zijn voorwaarden niet to?. Daarom trachten ze nu samen met de Spanjaarden dien vrede te krijgen op voorwaarden die zij stellen en die ze voor den opstandelingenleider zoo aanlok kelijk mogelijk gemaakt hebben door h^m en zij i R'fkabylen vrijheid en zelfbestuur in het Rifgebied toe te staan onder louvereiniteit van den Sultan te Fez, dat is dus feitelijk onder Fransche souvereiniteit. Maar omdat het lang niet zeker is, dat Abd ei krim daarop ingaat en het daarentegen heel wel zou kunnen gebeuren dat hij uit deze vredesvoorstellen tot de zwakheid van Frankrijk's en Spa- j 's poiit^e concludeert, zien de Franschen en Spanjaarden al naar andere hulp uit. Ze hebban blijkbaar Engeland trachten over te halen om aan de b'okkade van h^t Rifgebied mee te doe i en zoo mogelijk ook troepen te ontschepen te Tandjer, dat onder internationaal toezicht staat^om van daar uit de Fransche beweging te steu nen. De Engel8chen schijnen echter voor de eer bedankt te hebben. Ze zijn niet van plan F'ankrijk en Spanje in Marokko iets in den weg te Dggen, maar voelen er evenmin wat voor zich zelf in de Marokkaansche nes ten te steken. Ongetwijfeld re deneeren z", dat ze al genoeg zorgen aan hun hoofd hebben. In China ontwikkelt zich de nationale beweging tegen de vreemdelingen steeds duidelijker ook een ar ti-Engelsche en anti Japansche. Daa^ komt bij, dat Amerika m^t zijn voorstellen omtrent de internationale con ferentie, die de bedoeling zou hebben de mogendheden afstand te laten doen van de buitenge wone rechten, die ze in China hebben, hun in een uiterst lastig parket heeft gebracht. Gaan ze er op in, dan moeten ze of hun bijzondere positie in China voor een deel prijs geven of op de conferentie zelf Amerika den oet dwars zetten. Doen ze het niet, dan ont stemmen ze Amerika al even zeer als wanneer ze op de con ferentie niet met zijn plannen meegingen. En het instemmen van Amerika is iets, daar zelfi Engeland zich in dezen tijd lie ver niet aan waagt. Maar de Chineesche moeilijk heid is niet de eenige waarmee Engeland momenteel te worste len heeft. De cricisin zijn nijver heid verscherpt zich onrustbarend En in de mijn-industrie dreigt een ernstig coi flict tusschen mijneigenaars en mijnwerkers. De regeering is nu bezig te be middelen, maar haar pogingen dreigen op de onverzettelijkheid van beide partijen af te stuiten. En deze onverzettelijkheid is te gevaarlijker, omdat zij fei telijk voorkomt uit de oecono- mische cisi», die Engeland door maakt en waarvan vooral de mijn industrie de nood'ottige gevolgen ondervindt en die de partijen in het conflict geen ka^s laat. De oorzaak van de werkelooffieid van 300.000 mijnwerkers ligt voor een groot deel in den achteruitgang van den export handel en voor een iets gerin ger deel in dien van den bun- kerbandel. De eerste is gedaald van 60 a 70 millioen ton tot on geveer 50 millioen en de bunker- handel van 21 tot 16 millioen ton. En deze achteruitgang is een gevolg yan den oeconomi- schen teruggang overal in de wereld, moet dus voorloopig aanhouden, kan althans niet ver anderen. Tal van mijnen zijn dan ook al gesloten en andere zullen ge sloten moeten worden, wanneer het niet lukt door verlaging van de loonen en verlenging van den arbeidsduur de productiekosten te verlagen. Maar het loon der mijnwer kers is maar juist voldoende voor hun levensonderhoud. Ze moeten zich dus tegen verlaging wel blijven verzetten. En zoo staan de twee partijen als onver zoenlijk tegenover elkaar. Het is niet de beste manier oin con flicten tot oplossing te brengen. Of ze dat in Engeland zullen fEen genoegen? O, ik zou niet weten, wat mij wreeder had kunnen treffen dan dit". Zij barstte in een hartstochte lijk, heftig snikken uit en liet zich als een wanhopige op de sofa neervallen, terwijl de pro- fe-sor met een somber gelaat door de kamer begon te stappen. ,Je vriendschap voor Edith kan niet heel hartelijk en oprecht zijn geweest, wanneer je nu zoo liefdeloos over haar kunt oor- deelen", sp-ak hij na een pijnlijk stilzwijgen. Ik moet bekennen, dat ik tot op dit oogenblik een hoogeren dunk had van de diepte en echtheid van je gevoelens. Maar hoe dat ook moge zijn, in ieder geval hebben wij thans met een voldongen feit rekening te houden en je zult over de veiloofde van je vader niet voor de tweede maal zulke uitdruk kingen bezigen, die ik slechts toeschrijf aan je plotselinge op winding en ze je daarom kan vergeven. Jijzelf zult gauw ge noeg vol schaamte aan dit oogen blik terugdenken. Ingeborg richtte zich op en droogde haar tranen. fNooit 1" verklaarde zij met koppige be slistheid. Edith heeft mij schan delijk misleid en van een vriend schap tusschen ons kan na het geen ik zooeven gehoord heb. begrijpen, zal nog moeten blij ken. Maar in Tsjecho-Slowakije en Rome schijnen ze daarvau wel eenig notie te krijgen. Er is tusschen de twee, de regee ring te Praag en het Vaticaan te Rome ook een conflict ont staan, omdat de regeering offi cieel had deelgenomen aan de viering van den herdenkingsdag van Hu8«, den voorlooper der hervorming, die indertijd als ketter verbrand is. De pauselijke nuntius te Praag en de Tsj^cho Slowakische ga- zant bij het Vaticaan zijn daar om op reis gegaan. Maar beide partijen toooen toch al een nei ging om de zaak niet al te strak te trekken en maar liever een schikking te treffen dan het hard tegen hard te laten gaan. Waar men ook komt, in welke kringen men ook moge verkee ren, steeds hoort men beoor deelingen geven over hetgeen naar de meening van dengene die h t woord voert niet onge daan mocht blijven. De een vindt het een schande, dat hier of daar niet een nieuwe brug gemaakt wordt, een ander acht meer bloemen in de atadaplaot- aoenen het minste wat hij eischen kan, een derde is er over ontdaan, dat deze of gene cursus niet kosteloos gegeven kan worden of m sschien uit bezuinigings- overweging is opgeheven. Oordeel over wat moet ont breekt er dus meestal niet bij het publiek. Maar als men dan eens daar tegenover stelt, dat al die wenschelijkheden die bepleit worden toch nog maar zeer kleioe onderdeeltjes zijn van het allergrootste vraagstuk, namelijk de voorziening van de maat schappij in hare dagelijksche levensbehoeften en daarvan eens vraagt of men deze verzekert acht, ziet dan vinden de enthou siaste verbeteraars 't niet noodig daar lang bij stil te staan. niet langer sprake zijn. Maar het schijnt wel, dat u mij niet begrijpt en aangezien het hier toch een uitgebreide zaak betreft, is het maar beter, dat wij er verder Diet over spreken. Wanneer zal de de huwelijks dag zijn „Ik wilde daaromtrent nog geen vast besluit nemen, alvo rens ik daarover met jou had beraadslaagd. Maar je zult be grijpen, dat onder de gegeven omstandigheden van een langen verlovingstijd niets kan komen. Meer dan twee maanden kan ik den datum van ons huwelijk echter niet verschuiven. Kan dat je goedkeuring wegdragen Om de lippen van het jonge meisje vertoonde zich een bittere trek. Wat heeft mijn goedkeuring daarmee te maken Het is mij voldoende te weten, dat ik twee maanden tijd zal hebben, om mijn voorbereidingen te treffen". ,Je voorbereidingen? Wat moet dat nu weer beteekenen „Ik zei u immers, dat ik met uw tweede vrouw niet onder 't zelfde dak wil leven. En in acht weken tijds zal er voor mij toch wel een of andere betrekking te vinden zijo, die mij van deze noodzakelijkheid ontheft". „Luister eens, Ingeborg, je Ingezonden Mededeeling. Vreemd is eigenlijk dit ont brekende besef, misschien komt het omdat tot dusver de aan vulling met hetgeen de wereld voor zijn bestaan noodig heeft nog viij geregeld heeft kunnen plaats vinden. Het voorbeeld van Rusland is afgezaagd, maar het is toch nog altijd daarom aan te toonen, dat een verkeerd geleid econo misch huishouden in minder dan geen tijd in wanhopigen toestand overgaat. Doch het is ook niet de kwestte of de maatschappe lijke ordening verstoord wordt, dat ij hier te lande niet het geval, maar afgescheiden daar van bestaat de vraag of een zoodanige ontwikkeling plaats vindt als voor het behoud der welvaart noodig is. Oordeelt men naar zijn gevoel, dan kan natuurlijk op ieder oogenblik de nieuwe brug, of 't bloemenperk of de cursus, hier- voren als voorbeelden genoemd, bijzonder het verkrijgen waard zijn. Maar er bestaat zeer te recht een Duitsch gezegde, dat vertaald ongeveer beteekent, dat in economische zaken de gevoe ligheid geen rol kan «pelen. Als we dus niet m?t ons ge voel mogen oordeeien, waar moeten wij dan op afgaan bij het vajtstellen van hetgeen dat wij in de wereld wenschen tot stand te zien komen. Wel dan zijn de maatstaven uitsluitend eenerzijds het totaal der behoei- ten waarin moet worden voor zien, anderzijds de voorraad goederen (of kapitaal) die in de wereld daartoe aanwezig is. Ziet eens aan wat een moeilijk oordeel gevergd wordt. Men moet het den menschen daarom stelt mijn geduld werkelijk op een al te zware proef. Denk je dan, dat ik ooit mijo toestemt ming zal geven voor een dwaas heid, die jij in den zin schijn- te hebben Professor Walrotths eenig kiod ia een betaalde be trekking het zou een prach tige stof opleveren voor alle mogelijke lasterpraatjes in onze goede stad. Met een moedelooze beweging wendde Ingeborg zich naar de deur. Het zou de eerste maal zijo, dat u van mij iets onaan genaams ondervond, antwoordde zij zachtjes, maar ik kao niet iets beloven, wat boven mijn krachten gaat. En vroeg of laat zou het toch moeten gebeuren. Daarom is het voor ons allemaal beter, wanneer ik dit huis verlaat, nog voor misschien het geluk van uw huwelijk door mij verstoord zou worden. U zult dat toch stellig met mij eens zijn". De groote wanhoop in haar woorden scheen toch een diepen indruk op de professor te maken; want toen zij haar hand op de deurknop legde, strekte hij beide handen naar haar uit eu riep met een innigheid, die oprechter blook dan alles, wat hij tot nu toe gezegd had t .Ingeborg, mijn lieveling, bestaat er dan werke lijk geen middel, om je van ge dachten te doen veranderen (Wordt vervolgd.) 5. ,Zij dus I" sp-ak zij met bijna toonlooze stem. Welnu, den hemel zij dank, zij zal er nooit in toeitemmen uw vrouw te wor den". Profesior Wallroth trok een hoogst verbaasd gezicht. Dat is een meening, die onder andere omstandigheden weinig vleiend voor mij zou zijn. Waarom zou Edith dan wel volgens jouw idee van plan zijn mij als echt genoot te weigeren Waarom? En dat kunt u nog vragen, vader Is zij niet ge durende het laatste levensjaar van mijn arme moeder bijoa dagelijks in ons huis geweest En heeft zij ons niet duizendmaal verzekerd, dat zij de gestorvene vereerd en bemi d heeft met een bijna kinderlijke teederheiid? Zij zou immers het ellendigste schepsel zijn, als De professor zag er plotse ling zeer ernstig uit en op bijna dreigenden toon viel hij zijn dochter in de rede: „Denk er aan niet iets te zeggen, waar over je reeds het volgende oogenblik het diepste berouw zoudt hebber. Ik kan m t den besten wil niet inzien, waarom de vereering voor een doode Edith zou verbi-den, een levende haar genegenheif te schenken. Ik h-b haar jawoord reeds, Ingeborg en ik heb mij gisteren formeel m-t haar verloofd". Wederom ontsnapte een luide kreet aan de lippen van het jonge meisje, ditmaal was het echter een kreet van veront waardiging en een vlammende toorn liaide op in haar bruine oogen. Als dat de waarheid is, vader, als zij tot zulk een schandelijk gedrag in staat zou zijn, dan bestaat er van af dit oogenblik geen enkele gemeenschap meer tusschen haar en mij. En ik zweer u, dat ik geen uur lang met haar onder hetzelfde dak zal doorbrengen. Professor Wallroth had zeker wel nooit een dusdanige uitbar sting van hartstocht bij zijn kind waargenomenwant het onaangename gevoel, waarmee de loop van dit gesprek den jovialen heer tot dusver vervuld had, veranderde zichtbaar in radelooze ontsteltenis. „Kind kind Je weet niet, wat je daar zegt", trachtte hij te vergoelijken. ,lk had gehoopt, je een groot genoegen te verschaf! m

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1925 | | pagina 1