ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD^ VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Wekelijkscb Oveizicht. Als bet stof op de straat. Purol geneest en verfraait de Huid Gemeenteraad BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 franco per po»t f 1,40 Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. lngez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK TNo'°2°in BRESKENS Postgiro 17704 Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 34e Jaargang Zaterdag 20 Juni 1925 Nummer 3038 lngez. Med. De meeste menschen zijn nog al gul met beloven. Maar het gebeurt al te vaak, dat ze die belotten meerendeel» weer ver geten zijn, wanneer de tijd van uitvoering is aangebroken. Dat is niet altijd bewutte oneerlijk heid. Wie iets bereiken wil, ziet dat doel tijdelijk alt het eenige en hoogste en heeft voor die beieiking op dat oogenblik vrij wel alles over. Later wanneer hij bereikt heeft, verliest het doel die alles overheerschende beteekenis en komt hij tot de erkenning, dat hij er te veel voor over heeft gehad en dut te veel beloofde. Maar boven dien ziet hij in zijn verlangen ook de mogelijkheden van het leven en zijn eigen macht an ders dan ze in werkelijkheid zijn en moet hij later vaak beken nen dat hij meer heeft beloofd dan hij kon volbrengen. Daar komt dan nog bij, dat de meeste menschen, wanneer de nood zakelijkheid niet meer dringt, zooalt op het oogenblik, dat men met belofte iets te bereiken hoopt, een waargenomen plicht graag van zich afschuiven en altijd wel allerhande redenen bij de hand hebben om hun doen te verklaren en te verontschul digen. Dit alles mogen we wel be denken, nu we in ons land vlak voor de verkiezingen staan en overstroomd worden met strooi biljetten en brochures, met leu zen en beloften. Want het geldt even goed van partijen en re geeringen als van individuen. In Engeland is dat weer gebleken met de commissie, die onderzoek had te .doen naar de prijzen der levensmiddelen en daaraan eerst de prijzen van vleesch en tarwe heef onderworpen. Zoover het van de regeering afhangt, zoo sprak Baldwin zelfs nog na de verkiezingscampagne in de eer ste roes der conservatieve over winning, beloof ik alles te zul- ltn doen wat ia onze macht ligt *g€FIÏ,ï,8Y0N. 3. .Gij moogt wel voorzichtig zijn, in Rome", zeide hij. Vroe ger konden wij er van alles verkoopensteenen, bloemen, wat wij maar wilden, maar tegenwoordig moet ge een patent hebben. Pas dus maar op, dat ze je niet oppakken voor je mooie bloempjes". Prisca begreep niet wat hij bedoelde. „Moeder heeft ze altijd ver kocht", zeide zij, „En waar is je moeder nu?" vroeg de hei der. Zij ligt dood in de hut", zeide Prisca. .Arme ziel", zeide de herder. Zij konden niet lang bij het knappend vuurtje blijven staan, want het was al bijna twaalf uur. Zij berekenden den tijd naar de zon. Zij liepen vlugger voort, nu ze verzadigd waren en de lucht niet meer zoo scherp koud was. Anderhalf uur later waren zij bij de Porta Pta, waar het zoo druk en vol was, dat de kinderen de stad konden binnenkomen om de aanbevelingen van de commissie van onderzoek uit te voeren. Maar nu de commissie allereerst de instelling van een voedingmiddelenraad aanbeveelt, die onbehoorlijke wirsten zal moeten voorkomen, trekt de re geering al terug. Zij wil den raad in elk geval alleen raad gevende bevoegdheid toekennen, wat hem vrijwel machteloos zou maken en dan ook het hoofd der voedselafdeeling voor het voorzitterschap van den raad heeft doen bedanken. En bang ongetwijfeld voor meerdere der gelijke ongewenichte voorstellen, heeft zij meteen de commissie maar op stal gezet, voor die tot het onderzoeken naar andere voedingsmiddelen kon overgaan. Het is een leerrijk voorbeeld, dat men goed zal doen in de gedachte te houden, wanneer men regeering.beloften en re- geerings voorstellen, wil beoor- deelen. En het is duidelijk, dat dergelijke vooi beelden, die de regeeriogen onderling zoo wan trouwend maken, het internatio naal verkeer ernstig bemoeilijken. Oogenblikkelijk zijn de Fran- schen in Marokko ook ongetwij feld tot ver gaande beloften be reid. Want er moet hun alles aan gelegen zijn met Abd-el- Krim en zijn Rifkabijlen tot een behoorlijke schikking te komen. Hun prestige in Noord Afrika en het behoud van hun Noord- Afrikaansch rijk, dat zich van Perzie tot den Atlantischen Oce aan en naar het Zuiden over Senegal tot den Congo uitstrekt, staat hun niet toe voor den Marokkaansche aanval terug te wijken of hun gebied open te laten voor telkens nieuwe in vallen. Maar hun finantieele toestand gedoogt niet het voeren van een langdurigen, kostbaren oorlog. Caillaux blijft onafgebroken op de grootst mogelijke zuinigheid en verregaande besnoeiing van alle uitgaven aandringen. En het zonder ondervraagd te worden. Zij waren er niet dikwijls met hun moeder geweest, niet vaak genoeg om de straten goed te kennen, en de volte van de voet- gange-s en automobilisten, het sissen van de electrische trams, het geschreeuw van de couran ten-jongens, de vele hinderlijke geluiden, die in elke groote stad aan de orde van den dag zijn, maakten hen angstig, want zij misten nu hun moeders rok om zich daaraan vast te houden, en hun moeders steun om hen ge rust te stellen. .Vinie, vieni I C'ène niente 1" ,Uat zou zij nooit weer zeg gen I" dacht Pruca, door haar trauen heen naar de drukte in de stiaten z ende. Zij waren Rome binnen ge komen door de Porta Pia; op goed geluk steeds verder gaande, waren zij in het middelgedeelte van de stad gekomen en zoo vei der naar het Curso. De lucht was bewolkter hing een dikke nevel door den rook der fabrie ken en spoorwegen in de stad en door een kouden stofregen, die een uur te voren was ge vallen, waren de straten vochtig geworden en bespat, en de paar den glipten en vielen onder de wreede zweepslagen van de is nog zeer de vraag of het hem lukken zal door dergelijke be zuinigingen de Fransche ftnan- tien weer ten naaste bij in even wicht te brengen. Een oorlog in Noord-Afrika tegen een zoo goed gewapende en hardnekki- gen vijand zou dus voor Frank rijk ruïneus worden. En het moet trachten dien tot vrijwel eiken prijs tc voorkomen. Met Spanje probeert het thans tot overeen stemming te komen over een gezamenlijk optreden. Maar blijkbaar is daar minder het voe ren van een gezamenlijken oor log dan het gezamenlijk uitoefe nen van pressie op de Mooren mee bedoeld. Ook Spanje komt dan beter uit. En Painlevé's reis naar Marokko schijnt dan ook meer het doel gehad te hebben met maarschalk Liganty, den Franschen commissaris-generaal te Pez over een stel vredes voorwaarden dan over een veld tocht te overleggen. De Marok kanen zullen ongetwijfeld voor zichtig zijn. Ze kennen ook de vele voorbeelden en weten, dat wie in het nauw zit met zijn be loften niet karig pleegt te zijn. Wanneer straks de finantieele en politieke toestand zich wat ten gunste van Frankrijk gewij zigd heeft, zouden ze hun be loften van nu wel eens meeren- deels vergeten kunnen zijn en zouden de Rifkabielen, die nu een goede kans hebben, de dupe kunnen worden van hun eigen lichtgeloovigheid. Want ook politiek verkeeren de Franschen, mede ten gevolge van hun finantieele toestand, momenteel niet in de gunstigste conditie. De Amerikanen zouden uit een oorlog in Noord-Afrika ongetwijfeld de conclusie trek ken, dat het er bij de Franschen nogal aanzit en zouden naar die meening hun eischen inzake de terugbetaling der schulden wel eens kunnen fatsoeoeeren. En de Engelschen zouden allicht ten opzichte van de Fransche wen- menschen. Prisca en Petronilla waren twee arme kleine stakkers, m.t hun korte rokjes, en hun dik kastanjebruin haar over hunne schouders golvend, en hun bloote voetjes, vuil van den natten grond en nog kouder wordende op de steenen dan op het voch tige gras van de Campagna. Doch zij wisten niet, dat zij zoo ongelijk waren aait de menschen om hen heenzij waren te wei nig ontwikkeld om vergelijkin gen te kunnen makente on schuldig om jaloertch te zijn. Maar het vele geraas maakte hen angstig bij hun hut en de oleander-boschjes was geen ander geluid geweest dan het kabbelen van het beekje. Petronilla wilde kijken naar de prachtige winkels, zoo vol van schitteringzij had haar moeder reeds vergetenzij was wel angstig, maar de vele kleuren en het geschitter in die lange smalle winkelstraten trokken haar aan. „O bello 1" mompelde zij bij eiken stap. „O bello 1" Prisca trok haar knorrig mede. Wij zulleo van avond niet weer thuis komen", zeide zij doodelijk ongerust, want haat moeder den geheelen nacht alleen te laten, hinderde haar meer dan alle angst of ontbering voor haar zelf. schen omtrent het te sluiten vei ligheid» verdrag en den toestand in Europa wat minder toeschie telijk toonen dan ze ai doen, wanneer een nieuwe oorlog het Fransche imperialisme demon streerde en de Fransche macht trachtte uit te breiden. De be richten, die de Franschen om trent de met Engeland in zake het verdrag, bereikte overeen stemming verspreid hebben, toont wel duidelijk, welke richting ze uit willen. Maar tot nu toe staat nog allerminst vast, dat de Eo- gelsche in die richting zijn mee gegaan. De Engelsche publieke opinie blijkt in elk geval van een tegen Duitschland gekeerd verdrag niet te willen weten maar op een overeenkomst aan te drin gen, die Duitschland dezelfde rechten geeft en denzelfden steun van Engeland beloofd als Frank rijk. En de Engelsche regeering zal daarmee natuurlijkerwijze rekening moeten houden. Van den drang, door de Belgi sche Regeering uit te oefenen, ingeval Duitscliiand de Fransche nota min of meer afwijzend be antwoord, kan ongetwijfeld ook nog grooten invloed uitgaan. Maar deze invloed is voorhands een onberekenbare factor. Want ten slotte blijkt de tegenstand van het conservatieve deel der Katholieke partij tegen een sa mengaan met de socialisten zoo hevig te zijn geweest, dat het al gevormde m nisterie Paillex al reeds voor het recht op de beenen stond, is omgevallen. Men wil het nu met een mini sterie uit de drie partijen zien te probeeren. Maar of daarin ook Van der Velde de porte feuille van buitenlandsche zaken zal krijgen, is natuurlijk nog ge heel onzeker. Tot nu toe hadden zij niets verkocht; ze hadden zelfs nog niet den moed gehad om iemand aan te spreken uit die velen, die zoo anders waren dan zij zelf. Maar als zij niets verkochten, waarom waren zij dan eigenlijk hier gekomen Waarvan moes ten zij dan de eerstvolgende dagen leven Zij begreep, dat zij gevaar liepen om van honger te sterven, en ze drukte Petro nilla stijt tegen zich aan, lief- kooide haar en trok haar mede naar een winkel met bloemen, zulke bloemen als zij nog nooit gezien had, hoogroode orchi deeën, en gouden, en witte, rozen van elke kleur en vorm, prachtige tuberozen, en al de planten uit broeikassen, met lo tussen en leliën, en kleine fon teintjes springende over bedden van mos. „Zoudt gij deze willen koopen zeide zij verlegen, haar mandje aanbiedende. Een van de bedienden drong haar den winkel uit. „Kom toch niet hier met die doode dingen", zeide hij knorrig. „Waren haar bloemen dood? dacht Priscazij keek er ang stig naar. Zij waren verwelkt, want de zon was sterk geweest in de Campagna, en hier in de Aardenburg. Maandag 15 Juni j.l. kwam de Raad onzer gemeente in vol tallige zitting bijeen. Tevergeefs wachtte het publiek op de bel, het gebruikelijke teeken, dat de vergadering begonnen was. Toen de heer van der Hooft eindelijk kwam roepen, was het notulen lezen reeds aan de gang. De heer van der Hooft merkte op, dat de notulen niet weer geven, dat hij er op gewezen had, dat de Gemeentewet voor schrijft, dat over een wijziging begrooting in openbare verga dering moet worden beraad slaagd. Ook is het niet juist, dat na de besloten vergadering eerst het request van het Zieken fonds behandeld istoen het publiek boven kwam, was men reeds aan het stemmen. De Voorzitter was overtuigd, dat de notulen juist waren en liet door stemmen (uitslag 4 3) zijn meening bevestigen, ingekomen was o.a. een schrijven van den heer A. Noe te Sint Kruis, waarin deze aandringt op spoedige verbetering van den weg Aardenburg St. Kruis. De heer van der Hooft merkt op, dat dit thuis behoort bij B. en W. Wijziging begrooting Gasthuis 1924 wordt goedgekeurd. Wijziging dienst 1925, stellen B. en W. voor niet goed te keuren. In deze wijziging bren gen de Regenten een post van f300 voor rechtskundige advie zen inzake het geschil met B. en W. over het aan de Gemeente trekken van het Gasthuis, terwijl bij de post onvoorzien, groot f810 was aangeteekend, dat van dit bedrag zou kunnen worden overgeschreven voor een eventueele procedure. De Burgemeester zegt van den Voorzitter van het Burger- Gasthuis vernomen te hebben, dat er reeds rechtskundig advies was iugewonnen, wat volgens B. en W. niet had mogen gebeuren, alvorens de Raad zijn goed- straten was het koud en donker en zij had er niet aan gedacht ze te bedekken. De droefheid was zoo duide lijk op haar gelaat te lezen, dat een dame, die den bloemenwinkel binnen wilde gaan, er door ge troffen werd. Arme kleine meis jes I zeide zij zacht, en haar beurs openend gaf zij Prisca een francdan trad zij den winkel binnen zonder verder naar de kinderen om te zien. De oogen van de beide kinderen schitter den van verrukkingzij kenden reeds eenigszins de waarde van het geld, en dit was voor hen een groote schat. „Bedelen?" zeide een ruwe stem achter hen, en een harde hand greep Prisca bij den schou der, terwijl de vingers van een andere hand het geldstukje weg namen. Twee politieagenten gingen juist langs het Corso. „Ik bedel niet, zij heeft het mij gegeven 1" snikte Prisca on willekeurig haar zusje in haar armen klemmende, zoodat het mandje op de steenen viel, „Gtj hebt geen patent I" zeide de agent haar stijf vasthoudende. Zij wisten niet eens wat hij bedoelde, (Wordt vervolgdi)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1925 | | pagina 1