ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD^ VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijkscb Oveizicht.
Als bet stof op de straat.
Purol geneest en verfraait de Huid
Gemeenteraad
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per po»t f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. lngez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo'°2°in BRESKENS
Postgiro
17704
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
34e Jaargang
Zaterdag 20 Juni 1925
Nummer 3038
lngez. Med.
De meeste menschen zijn nog
al gul met beloven. Maar het
gebeurt al te vaak, dat ze die
belotten meerendeel» weer ver
geten zijn, wanneer de tijd van
uitvoering is aangebroken. Dat
is niet altijd bewutte oneerlijk
heid. Wie iets bereiken wil, ziet
dat doel tijdelijk alt het eenige
en hoogste en heeft voor die
beieiking op dat oogenblik vrij
wel alles over. Later wanneer
hij bereikt heeft, verliest het
doel die alles overheerschende
beteekenis en komt hij tot de
erkenning, dat hij er te veel
voor over heeft gehad en dut
te veel beloofde. Maar boven
dien ziet hij in zijn verlangen
ook de mogelijkheden van het
leven en zijn eigen macht an
ders dan ze in werkelijkheid zijn
en moet hij later vaak beken
nen dat hij meer heeft beloofd
dan hij kon volbrengen. Daar
komt dan nog bij, dat de meeste
menschen, wanneer de nood
zakelijkheid niet meer dringt,
zooalt op het oogenblik, dat
men met belofte iets te bereiken
hoopt, een waargenomen plicht
graag van zich afschuiven en
altijd wel allerhande redenen
bij de hand hebben om hun doen
te verklaren en te verontschul
digen.
Dit alles mogen we wel be
denken, nu we in ons land vlak
voor de verkiezingen staan en
overstroomd worden met strooi
biljetten en brochures, met leu
zen en beloften. Want het geldt
even goed van partijen en re
geeringen als van individuen. In
Engeland is dat weer gebleken
met de commissie, die onderzoek
had te .doen naar de prijzen der
levensmiddelen en daaraan eerst
de prijzen van vleesch en tarwe
heef onderworpen. Zoover het
van de regeering afhangt, zoo
sprak Baldwin zelfs nog na de
verkiezingscampagne in de eer
ste roes der conservatieve over
winning, beloof ik alles te zul-
ltn doen wat ia onze macht ligt
*g€FIÏ,ï,8Y0N.
3.
.Gij moogt wel voorzichtig
zijn, in Rome", zeide hij. Vroe
ger konden wij er van alles
verkoopensteenen, bloemen,
wat wij maar wilden, maar
tegenwoordig moet ge een patent
hebben. Pas dus maar op, dat
ze je niet oppakken voor je
mooie bloempjes".
Prisca begreep niet wat hij
bedoelde.
„Moeder heeft ze altijd ver
kocht", zeide zij,
„En waar is je moeder nu?"
vroeg de hei der.
Zij ligt dood in de hut", zeide
Prisca.
.Arme ziel", zeide de herder.
Zij konden niet lang bij het
knappend vuurtje blijven staan,
want het was al bijna twaalf
uur. Zij berekenden den tijd
naar de zon. Zij liepen vlugger
voort, nu ze verzadigd waren en
de lucht niet meer zoo scherp
koud was.
Anderhalf uur later waren zij
bij de Porta Pta, waar het zoo
druk en vol was, dat de kinderen
de stad konden binnenkomen
om de aanbevelingen van de
commissie van onderzoek uit te
voeren. Maar nu de commissie
allereerst de instelling van een
voedingmiddelenraad aanbeveelt,
die onbehoorlijke wirsten zal
moeten voorkomen, trekt de re
geering al terug. Zij wil den
raad in elk geval alleen raad
gevende bevoegdheid toekennen,
wat hem vrijwel machteloos zou
maken en dan ook het hoofd
der voedselafdeeling voor het
voorzitterschap van den raad
heeft doen bedanken. En bang
ongetwijfeld voor meerdere der
gelijke ongewenichte voorstellen,
heeft zij meteen de commissie
maar op stal gezet, voor die tot
het onderzoeken naar andere
voedingsmiddelen kon overgaan.
Het is een leerrijk voorbeeld,
dat men goed zal doen in de
gedachte te houden, wanneer
men regeering.beloften en re-
geerings voorstellen, wil beoor-
deelen. En het is duidelijk, dat
dergelijke vooi beelden, die de
regeeriogen onderling zoo wan
trouwend maken, het internatio
naal verkeer ernstig bemoeilijken.
Oogenblikkelijk zijn de Fran-
schen in Marokko ook ongetwij
feld tot ver gaande beloften be
reid. Want er moet hun alles
aan gelegen zijn met Abd-el-
Krim en zijn Rifkabijlen tot een
behoorlijke schikking te komen.
Hun prestige in Noord Afrika
en het behoud van hun Noord-
Afrikaansch rijk, dat zich van
Perzie tot den Atlantischen Oce
aan en naar het Zuiden over
Senegal tot den Congo uitstrekt,
staat hun niet toe voor den
Marokkaansche aanval terug te
wijken of hun gebied open te
laten voor telkens nieuwe in
vallen.
Maar hun finantieele toestand
gedoogt niet het voeren van een
langdurigen, kostbaren oorlog.
Caillaux blijft onafgebroken op
de grootst mogelijke zuinigheid
en verregaande besnoeiing van
alle uitgaven aandringen. En het
zonder ondervraagd te worden.
Zij waren er niet dikwijls met
hun moeder geweest, niet vaak
genoeg om de straten goed te
kennen, en de volte van de voet-
gange-s en automobilisten, het
sissen van de electrische trams,
het geschreeuw van de couran
ten-jongens, de vele hinderlijke
geluiden, die in elke groote stad
aan de orde van den dag zijn,
maakten hen angstig, want zij
misten nu hun moeders rok om
zich daaraan vast te houden, en
hun moeders steun om hen ge
rust te stellen.
.Vinie, vieni I C'ène niente 1"
,Uat zou zij nooit weer zeg
gen I" dacht Pruca, door haar
trauen heen naar de drukte in
de stiaten z ende.
Zij waren Rome binnen ge
komen door de Porta Pia; op
goed geluk steeds verder gaande,
waren zij in het middelgedeelte
van de stad gekomen en zoo
vei der naar het Curso. De lucht
was bewolkter hing een dikke
nevel door den rook der fabrie
ken en spoorwegen in de stad
en door een kouden stofregen,
die een uur te voren was ge
vallen, waren de straten vochtig
geworden en bespat, en de paar
den glipten en vielen onder de
wreede zweepslagen van de
is nog zeer de vraag of het hem
lukken zal door dergelijke be
zuinigingen de Fransche ftnan-
tien weer ten naaste bij in even
wicht te brengen. Een oorlog in
Noord-Afrika tegen een zoo
goed gewapende en hardnekki-
gen vijand zou dus voor Frank
rijk ruïneus worden. En het moet
trachten dien tot vrijwel eiken
prijs tc voorkomen. Met Spanje
probeert het thans tot overeen
stemming te komen over een
gezamenlijk optreden. Maar
blijkbaar is daar minder het voe
ren van een gezamenlijken oor
log dan het gezamenlijk uitoefe
nen van pressie op de Mooren
mee bedoeld. Ook Spanje komt
dan beter uit. En Painlevé's reis
naar Marokko schijnt dan ook
meer het doel gehad te hebben
met maarschalk Liganty, den
Franschen commissaris-generaal
te Pez over een stel vredes
voorwaarden dan over een veld
tocht te overleggen. De Marok
kanen zullen ongetwijfeld voor
zichtig zijn. Ze kennen ook de
vele voorbeelden en weten, dat
wie in het nauw zit met zijn be
loften niet karig pleegt te zijn.
Wanneer straks de finantieele
en politieke toestand zich wat
ten gunste van Frankrijk gewij
zigd heeft, zouden ze hun be
loften van nu wel eens meeren-
deels vergeten kunnen zijn en
zouden de Rifkabielen, die nu
een goede kans hebben, de dupe
kunnen worden van hun eigen
lichtgeloovigheid.
Want ook politiek verkeeren
de Franschen, mede ten gevolge
van hun finantieele toestand,
momenteel niet in de gunstigste
conditie. De Amerikanen zouden
uit een oorlog in Noord-Afrika
ongetwijfeld de conclusie trek
ken, dat het er bij de Franschen
nogal aanzit en zouden naar die
meening hun eischen inzake de
terugbetaling der schulden wel
eens kunnen fatsoeoeeren. En de
Engelschen zouden allicht ten
opzichte van de Fransche wen-
menschen. Prisca en Petronilla
waren twee arme kleine stakkers,
m.t hun korte rokjes, en hun
dik kastanjebruin haar over hunne
schouders golvend, en hun bloote
voetjes, vuil van den natten
grond en nog kouder wordende
op de steenen dan op het voch
tige gras van de Campagna.
Doch zij wisten niet, dat zij zoo
ongelijk waren aait de menschen
om hen heenzij waren te wei
nig ontwikkeld om vergelijkin
gen te kunnen makente on
schuldig om jaloertch te zijn.
Maar het vele geraas maakte
hen angstig bij hun hut en de
oleander-boschjes was geen ander
geluid geweest dan het kabbelen
van het beekje.
Petronilla wilde kijken naar de
prachtige winkels, zoo vol van
schitteringzij had haar moeder
reeds vergetenzij was wel
angstig, maar de vele kleuren en
het geschitter in die lange smalle
winkelstraten trokken haar aan.
„O bello 1" mompelde zij bij
eiken stap. „O bello 1"
Prisca trok haar knorrig mede.
Wij zulleo van avond niet weer
thuis komen", zeide zij doodelijk
ongerust, want haat moeder den
geheelen nacht alleen te laten,
hinderde haar meer dan alle
angst of ontbering voor haar zelf.
schen omtrent het te sluiten vei
ligheid» verdrag en den toestand
in Europa wat minder toeschie
telijk toonen dan ze ai doen,
wanneer een nieuwe oorlog het
Fransche imperialisme demon
streerde en de Fransche macht
trachtte uit te breiden. De be
richten, die de Franschen om
trent de met Engeland in zake
het verdrag, bereikte overeen
stemming verspreid hebben, toont
wel duidelijk, welke richting ze
uit willen. Maar tot nu toe staat
nog allerminst vast, dat de Eo-
gelsche in die richting zijn mee
gegaan.
De Engelsche publieke opinie
blijkt in elk geval van een tegen
Duitschland gekeerd verdrag
niet te willen weten maar op
een overeenkomst aan te drin
gen, die Duitschland dezelfde
rechten geeft en denzelfden steun
van Engeland beloofd als Frank
rijk. En de Engelsche regeering
zal daarmee natuurlijkerwijze
rekening moeten houden.
Van den drang, door de Belgi
sche Regeering uit te oefenen,
ingeval Duitscliiand de Fransche
nota min of meer afwijzend be
antwoord, kan ongetwijfeld ook
nog grooten invloed uitgaan.
Maar deze invloed is voorhands
een onberekenbare factor. Want
ten slotte blijkt de tegenstand
van het conservatieve deel der
Katholieke partij tegen een sa
mengaan met de socialisten zoo
hevig te zijn geweest, dat het
al gevormde m nisterie Paillex
al reeds voor het recht op de
beenen stond, is omgevallen.
Men wil het nu met een mini
sterie uit de drie partijen zien
te probeeren. Maar of daarin
ook Van der Velde de porte
feuille van buitenlandsche zaken
zal krijgen, is natuurlijk nog ge
heel onzeker.
Tot nu toe hadden zij niets
verkocht; ze hadden zelfs nog
niet den moed gehad om iemand
aan te spreken uit die velen, die
zoo anders waren dan zij zelf.
Maar als zij niets verkochten,
waarom waren zij dan eigenlijk
hier gekomen Waarvan moes
ten zij dan de eerstvolgende
dagen leven Zij begreep, dat
zij gevaar liepen om van honger
te sterven, en ze drukte Petro
nilla stijt tegen zich aan, lief-
kooide haar en trok haar mede
naar een winkel met bloemen,
zulke bloemen als zij nog nooit
gezien had, hoogroode orchi
deeën, en gouden, en witte,
rozen van elke kleur en vorm,
prachtige tuberozen, en al de
planten uit broeikassen, met lo
tussen en leliën, en kleine fon
teintjes springende over bedden
van mos.
„Zoudt gij deze willen koopen
zeide zij verlegen, haar mandje
aanbiedende.
Een van de bedienden drong
haar den winkel uit.
„Kom toch niet hier met die
doode dingen", zeide hij knorrig.
„Waren haar bloemen dood?
dacht Priscazij keek er ang
stig naar. Zij waren verwelkt,
want de zon was sterk geweest
in de Campagna, en hier in de
Aardenburg.
Maandag 15 Juni j.l. kwam de
Raad onzer gemeente in vol
tallige zitting bijeen. Tevergeefs
wachtte het publiek op de bel,
het gebruikelijke teeken, dat de
vergadering begonnen was.
Toen de heer van der Hooft
eindelijk kwam roepen, was het
notulen lezen reeds aan de gang.
De heer van der Hooft merkte
op, dat de notulen niet weer
geven, dat hij er op gewezen
had, dat de Gemeentewet voor
schrijft, dat over een wijziging
begrooting in openbare verga
dering moet worden beraad
slaagd. Ook is het niet juist,
dat na de besloten vergadering
eerst het request van het Zieken
fonds behandeld istoen het
publiek boven kwam, was men
reeds aan het stemmen.
De Voorzitter was overtuigd,
dat de notulen juist waren en
liet door stemmen (uitslag 4 3)
zijn meening bevestigen,
ingekomen was o.a. een schrijven
van den heer A. Noe te Sint
Kruis, waarin deze aandringt op
spoedige verbetering van den
weg Aardenburg St. Kruis.
De heer van der Hooft merkt
op, dat dit thuis behoort bij B.
en W.
Wijziging begrooting Gasthuis
1924 wordt goedgekeurd.
Wijziging dienst 1925, stellen
B. en W. voor niet goed te
keuren. In deze wijziging bren
gen de Regenten een post van
f300 voor rechtskundige advie
zen inzake het geschil met B.
en W. over het aan de Gemeente
trekken van het Gasthuis, terwijl
bij de post onvoorzien, groot
f810 was aangeteekend, dat
van dit bedrag zou kunnen
worden overgeschreven voor een
eventueele procedure.
De Burgemeester zegt van
den Voorzitter van het Burger-
Gasthuis vernomen te hebben,
dat er reeds rechtskundig advies
was iugewonnen, wat volgens B.
en W. niet had mogen gebeuren,
alvorens de Raad zijn goed-
straten was het koud en donker
en zij had er niet aan gedacht
ze te bedekken.
De droefheid was zoo duide
lijk op haar gelaat te lezen, dat
een dame, die den bloemenwinkel
binnen wilde gaan, er door ge
troffen werd. Arme kleine meis
jes I zeide zij zacht, en haar
beurs openend gaf zij Prisca een
francdan trad zij den winkel
binnen zonder verder naar de
kinderen om te zien. De oogen
van de beide kinderen schitter
den van verrukkingzij kenden
reeds eenigszins de waarde van
het geld, en dit was voor hen
een groote schat.
„Bedelen?" zeide een ruwe
stem achter hen, en een harde
hand greep Prisca bij den schou
der, terwijl de vingers van een
andere hand het geldstukje weg
namen. Twee politieagenten
gingen juist langs het Corso.
„Ik bedel niet, zij heeft het
mij gegeven 1" snikte Prisca on
willekeurig haar zusje in haar
armen klemmende, zoodat het
mandje op de steenen viel,
„Gtj hebt geen patent I" zeide
de agent haar stijf vasthoudende.
Zij wisten niet eens wat hij
bedoelde,
(Wordt vervolgdi)