"de galeislaaf. ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Vadertje Staat. Slapeloosheid Binnenland. BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 franco per post f 1,40 A d v e r t e n t i e p r jj s v a n 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK TNo.'T BRêSKENS Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 34e Jaargang Woensdag 27 Mei 1925 Nummer 3032 Toevallig kregen we een dezer dagen een brochure in handen van het jaar 1913, waarin tal van maatregelen werden bespro ken, waarvan het wenschelijk werd geacht, dat ze door den staat werden genomen. Zoo werd bijv. een lans ge broken voor verschillende vor men van sociale verzekering, die wij thans niet alleen reeds ken nen, maar die nog zijn aange vuld met en toegespitst op ver- zekeriog van andeie risico's, waarover toentertijd nog niet eens gedacht werd. Inderdaad, bij de tallooze klachten, die nog dagelijks over onze wetgevende lichamen wor den uitgegoten, mag toch ook wel eens met wiardeering wor den gedacht aan de zeer vele maatregelen, die gedurende de laatste tien jaren tot stand zijn gebracht in de overtuiging, dat ze zouden strekken tot gelukki. ger levensomstandigheden van de economisch zwakkeren. En dan denken we allereerst aan de sociale verzekering. Alle narigheden, die een mensch in zijn leven kunnen overkomen, vallen vrijwel onder een of andere verzekering. Een arbeider wien een ongeval over komt, krijgt een uitkeering op grond van de ongevallenverze kering wordt hij invalide dan komt de invaliditeitsverzekering hem tegemoet in de geldelijke nadeelenbrengt de malaise hem in de rijen der werkloozen, dan steunt de werkloozenverze kering hem in zijn moeilijke om standigheden. Ook de ouderdom behoeft geen nachtmerrie meer te zijn een pensioentje is althans een basis voor een rustigen .ouden dag". Allemaal maatregelen, die vroe ger een illusie waren en nu wer kelijkheid zijn geworden. Het is niet noodig op de voor- deelen te wijzen, die de betrok ken bevolkingsgroepen van de- fBtflïaïaBTeN. Ik heb in 't bagno, waarvan ik terugkeer, veel schelmen ont moet, maar nog nooit zooals gij er een zijt I Gij wilt dus een ontmoeting, die u opheft en schoonwascht. Vergis u niet, meneer, ik zoek geen ontmoeting met u. Ik oor deel u, maar het is beneden mij u te straffen. Zijt gij dan laf geworden riep Sorège schamper lachend. Ik ben schuldig geworden zei Jacques zacht, en ik bewijs dat. Weinul wees het dan meer dan één man ter wereld I En den arm opheffend, trachtte Sorège zijn gewezen vriend in het gezicht te slaan. Oogen- blikkelijk veranderde de houding van Jacques hij greep Sorège bij de polsen en slingerde hem met kracht achteruit. Spoedig werd hij weer kalm, liet den graaf los en sprak, zich tot miss Maud wendend Vergeef me, juffrouw, ik wilde U geen g-.t'uige makeu var een zen vorm van staatszorg hebben. Hoeveel onzekerheid, hoeveel pebrek en ellende wordt voor komen door de opgesomde werk zaamheid van Vadertje Staat. En het voorkomen van al dia narigheid is niet alleen in het belang van de individuen, maar ook, en in de eerste plaats, van den staat zelf. Evenals een reederij zich ver zekert tegen de gevaren, die haar schepen met bemanning en lading op zee bedi eigen, om haar bedrijf stabiel te maken, dus om plotselinge groote on heilen te vermijden, zoo is ook de staat erop uit te voorkomen, dat kleinere of grootere groepen van zijn bevolking door onvoor ziene omstandigheden in een noodtoestand geraken. Met opzet hebben wij na drukkelijk de voordeelen van de staatstaak op dit gebied uiteen gezet, omdat wij toch ook eens wilden wijzen op een groot be zwaar dat in deze bemoeiing van de overheid gelegen is. Iedereen weet, dat het dragen van een verantwoordelijkheid goed is en heilzaam werkt. Iemand wiens fiets verzekerd is tegen diefstal, zal niet die voorzichtigheid betrachten voor zijn karretje, als hij, die weet dat het verlies van ziin rijwiel hem noodzaakt naar zijn rijwiel handelaar te wandelen om een nieuwe tweewieler te koopen en een bankbiljet van f100 op de toonbank te leggen. En zoo is het ook met de so ciale verzekering. Een arbeider, die in de onge vallenverzekering valt, heeft niet die prikkel, om zich te behoeden voor kleine bedrijfsongevallen, en althans niet, om mee te wer ken aan een spoedig herstel, als de man die financieel het volle risico loopt van zijn daden. En met de werkloosheid is het niet anders. Vroeger een ramp, waartegen men waakte en vochtthans een uitkeering, die soms slechts wei- nig geringer is dan het loon, dat in diezelfde periode uiter aard steeds een malaisetijdperk heftige scène, maar ik werd er toe gedwongen. Sorège keerde zich naar miss Harvey en sprak met onver stoorbare vermetelheid Ik heb u bewijzen beloofd, miss Harvey, ik zal ze u ver schaffen, wat er ook gebeure. Hij groette Julius met een knikje en met een minachtenden blik op Tragomer, Marenval en Jacques geworpen. Wij zien elkaar terug, heeren. Ik wensch het u niet toe, zei Marenval minachtend. Zonder te antwoorden ging Sorège weg. Hij besloot Jenny te gaan opzoeken. Zij moest zijn triomf op zijn verderf verzekeren. Hij kwam voor het huis in de Tavestock Street, liep vlug naar boven en schelde aan de deur van het appartement. Geen antwoord. Hij bleef op het portaal wachten. Niets verried dat er iemand thuis was. Sorège bleef bij de gedachte, dat Jenny misschien reeds was vertrokken, om hem niet weer te ontmoeten. Tot eiken prijs moest belet worden, dat zijn geheim geheel werd verraden. Als Jenny had gesproken, moest schrijven voorkomen wor den. Maar daarvoor moest hvj haar spreken. En de deur bleef door collega's wordt genoten. Dat een dergelijke mentaliteit voorkomt en ieder, die in de practijk staat, weet dat deze voorbeelden met tal van anderen kunnen worden aangevuld is het gevolg van het streven, dat wij de laatste tien jaren hebben kunnen bespeuren, om de ver antwoordelijkheid, die op de menschen behoort te rusten, over te brengen op den staat. Als vroeger een jonge man het ouderlijk huis verliet en zelf voor zijn daden verantwoorde lijk werd, voelde hij die verant woordelijkheid dikwijls als een drukkende last» Hij moest snaren om te kun nen trouwen, jaarna voor zijn gezin niet alleen het noodige verdienen, ma^Jr ook wat ,op zij leggen voor later." Dat hij zorgde zijn werk goed te doen, sprak van zelf; bij slapte op de fabriek, gingen de slechtste arbeiders immers het eerst de laan uit. Zoo was het heele leven een strijd, maar een strijd, die een heerlijke voldoe- ning gaf en de beste krachten, die in den mensch sluimerden, tot ontwikkeling bracht, omdat men wist, dat men voor zich zelf had te zorgen. Dit alles is nu in velerlei opzicht anders ge worden. Het traditioneele boekje van de rijkspostspaarbank sterft uitmen spaart zelf niet meer, want de staat spaart en een an der betaalt de premie. De verantwoordelijkheid voor den toekomst wordt overgehe veld naar Vadertje Staat: een ambtenaar die zijn 8'/2 pCt. pre mie betaalt, weet zich veilig. Ongevallen, invaliditeit en ouderdom zijn voor hem geen financieele rampen meer zelfs ontijdig overlijden behoeft voor hem niet meer een reden te zijn, om bizondere maatregelen te ne men op financieel gebiedhet weduwe- en wezenpensioen waar borgt hem, dat de zijnen niet onbezorgt achter blijven. Maar die machtig mooie men- schelijke eigenschap verant woordelijkheidsbesef wordt door al deze staatszorg niet gesloten en het empartement scheen ledig. Hij zei hardop, trillend van ongeduld Al moest ik ook de deur in trappen, ik zal weten of zij zich voor mij schuil houdt. Hij nam een aanloop en kwam met zooveel kracht tegen het houten paneel aan, dat het van boven tot beneden werd gesple ten. Op hetzelfde oogenblik ging de deur open en Jenny, zeer bleek, verscheen op den drempel. Op moeden toon zeide zijGa binnen, daar ik toch niet aan uw vervolging kan ont komen. Gelukkig dat hij erin geslaagd was bij haar binnen te komen, trad bij binnen. In den kleinen salon gekomen, ging hij zitten, en toen zij bleef staan, de armen over elkaar, hem met bezorgden blik aan ziend, zei hij op spottenden toon: Gij zijt dut naar den vijand over- geloopen Wat heeft men u beloofd, dat gij u tegen mij keert Zij antwoordde niet. Hij ver volgde Ongetwijfeld heeft men u straffeloosheid verzekerd Maar hoe zou dat mogelijk zijn! Als Lea Perelli leeft, ligt Jeanne Baud onder den grond, En dan aangekweekt integendeel, zij zal van geslacht op geslacht verslappen, waardoor het noodig zal blijken steeds meer het zwaar tepunt van het particulier initia tief over te brengen naar de overheid. En dit zien wij reeds op ve lerlei gebied gebeuren. Wisten de ouders zich verantwoordelijk voor de gezondheid hunner schoolgaande kinderen; de school artsen, in dienst der gemeente, waken thans ovei den lichame- lijken toestand der jeugd. Ongetwijfeld worden door een derglijk geregeld toezicht, vele ziekten en kwalen bijtijds gesig naleerd en misschien voorkomen een groot nationaal belang maar men is op een hellend vlak. De feiten hebben dit reeds bewezen. Op den schoolartsendienst is in verscheidene gemeenten een schooltandartsendienst gevolgd en ook hier wordt dus de taak en de verantwoordelijkheid der ouders beperkt tot binnen be perkte grenzen. Zoo wordt op verschillende manieren door Vadertje Staat ons bedje gespreid en ons pad gebaand, wat voor ons allen gemakkelijk en voor de velen die geen verantwoordelijkheids besef hebben en daardoor hun plichten ten opzichte van hun gezin en zich zelf niet nakomen, nuttig is. Maar voor hen, die energiek zijn en een hooge opvatting van hun taak in de maatschappij hebben is dit overhevelen van hun natuurlijke taak naar de overheid, in hooge mate fnuikend; in plaats van dergelijk goede eigenschappen verder te ont wikkelen, worden deze door het optreden van den staat als ver antwoordelijk hoofd van het Nederlandsche gezin nutteloos. Het is geenszins mijn bedoe ling, om al het goede, dat door het optreden van den staat op sociaal gebied tot stand is ge bracht, omlaag te haleninte gendeel, het is een nationaal be lang, dat de overheid de taak heeft Lea haar er onder ge bracht, en niet Jacques de Fre- neuse. Op welke manier, door welk wonder zal men de on schuld van den een bewijzen, terwijl men de ander spaart Op smartelijken toon zeide hij: Wie geeft u het recht te den ken, dat ik gespaard wensch te worden. Gij loopt dus zelf uw straf tegemoet? Zij richtte haar fraai voorhoofd op en zei, met een plotselinge vlam in den blik Waaromniet? Ik heb genoeg van al die listen en lagen, van al die omzwer vingen en geheimen. Alles liever dan het leven weer beginnen, dat ik nu al twee jaar leid. Gij ijlt, mijn waarde. Weet gij wat er op staat als gij het spel speelt, dat de kliek van Fréneuse u heeft aangeraden Minstens de gevangenis en misschien wel het schavot. Dat kan wel I Kom, Jenny, laten we ernstig spreken. Spot niet met de ju stitie. Zij is zonder genade, Luister nu eens een kwartiertje verstandig toe, en daarna laat ik u vrij om te handelen. Zeg vooreerst eens, wat heeft Jacques u gezegd? Wat heeft hij u ge vraagd Wat hebt gij hem van hen, die deze niet naar be- hooren willen of kunnen vervul len, overneemt. Het is beter, dat iets door den staat wordt gedaan, dan dat het in 't geheel niet wordt gedaan. Maar aan de andere kant, moet bedacht worden, uat de verantwoordelijkheid voor zijn daden, ook als hoofd van een gezin, in de allereerste plaats behoort te berusten bij het indi vidu zelf eri dat het besef van deze verantwoordelijkheid een kostbaar goed is. Bij iedere volgende schrede, die de overheid denkt te zetten op den, door haar ingeslagen weg, zal dan ook einstig moe ten worden overwogen, of het niet mogelijk is regelen of steu nend op te treden, zonder de in- dividueeie verantwoordelijkheid aan te tasten. Vadertje Staat zal moeten trachten te worden een toeziende voogd. Ingezonden Mededeeling. als gevolg van de warmte of van overspanning voorkomt men door het gebruik van Mijnhardt's Zenuwtabletten. De Koningin heeft gisteren op Het Loo ter beëdiging ont vangen de benoemde commissa rissen der Koningin in Groningen en Overijsel, jnr. mr. Tjarda van Starkenborch Stachouwer en mr. baron Van Voorst tot Voorst. De Koningin heeft gistermid dag ten paleize Het Loo in audiëntie ontvangen ter over handiging van hun geloofsbrie ven, den heer Jean Carp, als buitengewoon gezant en gevol machtigd minister van Roemenië, den heer A, Duffek, als buiten gewoon gezant en gevolmachtigd beloofd Gij hebt elkaar ge sproken, gisteren na die ver vloekte soirée bij Harvey Begrijp wel, mijn waarde dat het levenslot van ons beiden nauw verbonden is en dat, als gij mij treft in 't belang van onze vijanden, gij u zelf ook raakt. Hij kon ongehinderd door spreken. Geen enkele maal trachtte zij hem tegen te houden. Tegen den schoorsteen leunend, speelden zij werktuigelijk met een lange stalen hoedenspeld, waarvan de gouden kop met safieren was ingelegd. Zij stak voortdurend de scherpe punt der speld in het peluche van den schoorsteenmantel en scheen niet de minste aandacht te schenken aan hetgeen Sorège haar zeide. Hij zette zijn betoog voort zonder ontmoedigd te worden, Het doel van Jacques was blijkbaar een bekentenis van u te krijgen Hij heeft u aan het spreken gekregen Wat hebt gij hem gezegd Hoe is het hem gelukt u te overtuigen Welke comedie heeft hij gespeeld Hij zal gedaan hebben alsof hij nog van u hield. Bij deze laatste insinuatie, op honigzoeten toon uitgesproken, zag hij haar sidderen. y>Vu<Ul vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1925 | | pagina 1