"de galeislaaf.
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Vadertje Staat.
Slapeloosheid
Binnenland.
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
A d v e r t e n t i e p r jj s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo.'T BRêSKENS
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
34e Jaargang
Woensdag 27 Mei 1925
Nummer 3032
Toevallig kregen we een dezer
dagen een brochure in handen
van het jaar 1913, waarin tal
van maatregelen werden bespro
ken, waarvan het wenschelijk
werd geacht, dat ze door den
staat werden genomen.
Zoo werd bijv. een lans ge
broken voor verschillende vor
men van sociale verzekering, die
wij thans niet alleen reeds ken
nen, maar die nog zijn aange
vuld met en toegespitst op ver-
zekeriog van andeie risico's,
waarover toentertijd nog niet eens
gedacht werd.
Inderdaad, bij de tallooze
klachten, die nog dagelijks over
onze wetgevende lichamen wor
den uitgegoten, mag toch ook
wel eens met wiardeering wor
den gedacht aan de zeer vele
maatregelen, die gedurende de
laatste tien jaren tot stand zijn
gebracht in de overtuiging, dat
ze zouden strekken tot gelukki.
ger levensomstandigheden van
de economisch zwakkeren.
En dan denken we allereerst
aan de sociale verzekering.
Alle narigheden, die een
mensch in zijn leven kunnen
overkomen, vallen vrijwel onder
een of andere verzekering. Een
arbeider wien een ongeval over
komt, krijgt een uitkeering op
grond van de ongevallenverze
kering wordt hij invalide dan
komt de invaliditeitsverzekering
hem tegemoet in de geldelijke
nadeelenbrengt de malaise
hem in de rijen der werkloozen,
dan steunt de werkloozenverze
kering hem in zijn moeilijke om
standigheden.
Ook de ouderdom behoeft
geen nachtmerrie meer te zijn
een pensioentje is althans een
basis voor een rustigen .ouden
dag".
Allemaal maatregelen, die vroe
ger een illusie waren en nu wer
kelijkheid zijn geworden.
Het is niet noodig op de voor-
deelen te wijzen, die de betrok
ken bevolkingsgroepen van de-
fBtflïaïaBTeN.
Ik heb in 't bagno, waarvan
ik terugkeer, veel schelmen ont
moet, maar nog nooit zooals gij
er een zijt I
Gij wilt dus een ontmoeting,
die u opheft en schoonwascht.
Vergis u niet, meneer, ik zoek
geen ontmoeting met u. Ik oor
deel u, maar het is beneden mij
u te straffen.
Zijt gij dan laf geworden
riep Sorège schamper lachend.
Ik ben schuldig geworden
zei Jacques zacht, en ik bewijs
dat.
Weinul wees het dan meer
dan één man ter wereld I
En den arm opheffend, trachtte
Sorège zijn gewezen vriend in
het gezicht te slaan. Oogen-
blikkelijk veranderde de houding
van Jacques hij greep Sorège
bij de polsen en slingerde hem
met kracht achteruit. Spoedig
werd hij weer kalm, liet den
graaf los en sprak, zich tot miss
Maud wendend
Vergeef me, juffrouw, ik wilde
U geen g-.t'uige makeu var een
zen vorm van staatszorg hebben.
Hoeveel onzekerheid, hoeveel
pebrek en ellende wordt voor
komen door de opgesomde werk
zaamheid van Vadertje Staat.
En het voorkomen van al dia
narigheid is niet alleen in het
belang van de individuen, maar
ook, en in de eerste plaats, van
den staat zelf.
Evenals een reederij zich ver
zekert tegen de gevaren, die
haar schepen met bemanning en
lading op zee bedi eigen, om
haar bedrijf stabiel te maken,
dus om plotselinge groote on
heilen te vermijden, zoo is ook
de staat erop uit te voorkomen,
dat kleinere of grootere groepen
van zijn bevolking door onvoor
ziene omstandigheden in een
noodtoestand geraken.
Met opzet hebben wij na
drukkelijk de voordeelen van de
staatstaak op dit gebied uiteen
gezet, omdat wij toch ook eens
wilden wijzen op een groot be
zwaar dat in deze bemoeiing
van de overheid gelegen is.
Iedereen weet, dat het dragen
van een verantwoordelijkheid
goed is en heilzaam werkt.
Iemand wiens fiets verzekerd
is tegen diefstal, zal niet die
voorzichtigheid betrachten voor
zijn karretje, als hij, die weet
dat het verlies van ziin rijwiel
hem noodzaakt naar zijn rijwiel
handelaar te wandelen om een
nieuwe tweewieler te koopen en
een bankbiljet van f100 op de
toonbank te leggen.
En zoo is het ook met de so
ciale verzekering.
Een arbeider, die in de onge
vallenverzekering valt, heeft niet
die prikkel, om zich te behoeden
voor kleine bedrijfsongevallen,
en althans niet, om mee te wer
ken aan een spoedig herstel, als
de man die financieel het volle
risico loopt van zijn daden.
En met de werkloosheid is
het niet anders.
Vroeger een ramp, waartegen
men waakte en vochtthans een
uitkeering, die soms slechts wei-
nig geringer is dan het loon,
dat in diezelfde periode uiter
aard steeds een malaisetijdperk
heftige scène, maar ik werd er
toe gedwongen.
Sorège keerde zich naar miss
Harvey en sprak met onver
stoorbare vermetelheid
Ik heb u bewijzen beloofd,
miss Harvey, ik zal ze u ver
schaffen, wat er ook gebeure.
Hij groette Julius met een
knikje en met een minachtenden
blik op Tragomer, Marenval en
Jacques geworpen.
Wij zien elkaar terug, heeren.
Ik wensch het u niet toe, zei
Marenval minachtend.
Zonder te antwoorden ging
Sorège weg. Hij besloot Jenny
te gaan opzoeken. Zij moest zijn
triomf op zijn verderf verzekeren.
Hij kwam voor het huis in de
Tavestock Street, liep vlug naar
boven en schelde aan de deur
van het appartement. Geen
antwoord. Hij bleef op het
portaal wachten. Niets verried
dat er iemand thuis was.
Sorège bleef bij de gedachte,
dat Jenny misschien reeds was
vertrokken, om hem niet weer
te ontmoeten. Tot eiken prijs
moest belet worden, dat zijn
geheim geheel werd verraden.
Als Jenny had gesproken,
moest schrijven voorkomen wor
den. Maar daarvoor moest hvj
haar spreken. En de deur bleef
door collega's wordt genoten.
Dat een dergelijke mentaliteit
voorkomt en ieder, die in de
practijk staat, weet dat deze
voorbeelden met tal van anderen
kunnen worden aangevuld is
het gevolg van het streven, dat
wij de laatste tien jaren hebben
kunnen bespeuren, om de ver
antwoordelijkheid, die op de
menschen behoort te rusten, over
te brengen op den staat.
Als vroeger een jonge man
het ouderlijk huis verliet en zelf
voor zijn daden verantwoorde
lijk werd, voelde hij die verant
woordelijkheid dikwijls als een
drukkende last»
Hij moest snaren om te kun
nen trouwen, jaarna voor zijn
gezin niet alleen het noodige
verdienen, ma^Jr ook wat ,op zij
leggen voor later."
Dat hij zorgde zijn werk goed
te doen, sprak van zelf; bij
slapte op de fabriek, gingen de
slechtste arbeiders immers het
eerst de laan uit. Zoo was het
heele leven een strijd, maar een
strijd, die een heerlijke voldoe-
ning gaf en de beste krachten,
die in den mensch sluimerden,
tot ontwikkeling bracht, omdat
men wist, dat men voor zich
zelf had te zorgen. Dit alles is
nu in velerlei opzicht anders ge
worden. Het traditioneele boekje
van de rijkspostspaarbank sterft
uitmen spaart zelf niet meer,
want de staat spaart en een an
der betaalt de premie.
De verantwoordelijkheid voor
den toekomst wordt overgehe
veld naar Vadertje Staat: een
ambtenaar die zijn 8'/2 pCt. pre
mie betaalt, weet zich veilig.
Ongevallen, invaliditeit en
ouderdom zijn voor hem geen
financieele rampen meer zelfs
ontijdig overlijden behoeft voor
hem niet meer een reden te zijn,
om bizondere maatregelen te ne
men op financieel gebiedhet
weduwe- en wezenpensioen waar
borgt hem, dat de zijnen niet
onbezorgt achter blijven.
Maar die machtig mooie men-
schelijke eigenschap verant
woordelijkheidsbesef wordt
door al deze staatszorg niet
gesloten en het empartement
scheen ledig.
Hij zei hardop, trillend van
ongeduld
Al moest ik ook de deur in
trappen, ik zal weten of zij zich
voor mij schuil houdt.
Hij nam een aanloop en kwam
met zooveel kracht tegen het
houten paneel aan, dat het van
boven tot beneden werd gesple
ten. Op hetzelfde oogenblik
ging de deur open en Jenny,
zeer bleek, verscheen op den
drempel. Op moeden toon zeide
zijGa binnen, daar ik toch
niet aan uw vervolging kan ont
komen.
Gelukkig dat hij erin geslaagd
was bij haar binnen te komen,
trad bij binnen.
In den kleinen salon gekomen,
ging hij zitten, en toen zij bleef
staan, de armen over elkaar,
hem met bezorgden blik aan
ziend, zei hij op spottenden toon:
Gij zijt dut naar den vijand over-
geloopen Wat heeft men u
beloofd, dat gij u tegen mij
keert
Zij antwoordde niet. Hij ver
volgde Ongetwijfeld heeft men
u straffeloosheid verzekerd
Maar hoe zou dat mogelijk zijn!
Als Lea Perelli leeft, ligt Jeanne
Baud onder den grond, En dan
aangekweekt integendeel, zij
zal van geslacht op geslacht
verslappen, waardoor het noodig
zal blijken steeds meer het zwaar
tepunt van het particulier initia
tief over te brengen naar de
overheid.
En dit zien wij reeds op ve
lerlei gebied gebeuren. Wisten
de ouders zich verantwoordelijk
voor de gezondheid hunner
schoolgaande kinderen; de school
artsen, in dienst der gemeente,
waken thans ovei den lichame-
lijken toestand der jeugd.
Ongetwijfeld worden door een
derglijk geregeld toezicht, vele
ziekten en kwalen bijtijds gesig
naleerd en misschien voorkomen
een groot nationaal belang
maar men is op een hellend
vlak.
De feiten hebben dit reeds
bewezen.
Op den schoolartsendienst is
in verscheidene gemeenten een
schooltandartsendienst gevolgd
en ook hier wordt dus de taak
en de verantwoordelijkheid der
ouders beperkt tot binnen be
perkte grenzen.
Zoo wordt op verschillende
manieren door Vadertje Staat
ons bedje gespreid en ons pad
gebaand, wat voor ons allen
gemakkelijk en voor de velen
die geen verantwoordelijkheids
besef hebben en daardoor hun
plichten ten opzichte van hun
gezin en zich zelf niet nakomen,
nuttig is.
Maar voor hen, die energiek
zijn en een hooge opvatting van
hun taak in de maatschappij
hebben is dit overhevelen van
hun natuurlijke taak naar de
overheid, in hooge mate fnuikend;
in plaats van dergelijk goede
eigenschappen verder te ont
wikkelen, worden deze door het
optreden van den staat als ver
antwoordelijk hoofd van het
Nederlandsche gezin nutteloos.
Het is geenszins mijn bedoe
ling, om al het goede, dat door
het optreden van den staat op
sociaal gebied tot stand is ge
bracht, omlaag te haleninte
gendeel, het is een nationaal be
lang, dat de overheid de taak
heeft Lea haar er onder ge
bracht, en niet Jacques de Fre-
neuse. Op welke manier, door
welk wonder zal men de on
schuld van den een bewijzen,
terwijl men de ander spaart
Op smartelijken toon zeide hij:
Wie geeft u het recht te den
ken, dat ik gespaard wensch te
worden.
Gij loopt dus zelf uw straf
tegemoet?
Zij richtte haar fraai voorhoofd
op en zei, met een plotselinge
vlam in den blik Waaromniet?
Ik heb genoeg van al die listen
en lagen, van al die omzwer
vingen en geheimen. Alles liever
dan het leven weer beginnen,
dat ik nu al twee jaar leid.
Gij ijlt, mijn waarde. Weet
gij wat er op staat als gij het
spel speelt, dat de kliek van
Fréneuse u heeft aangeraden
Minstens de gevangenis en
misschien wel het schavot.
Dat kan wel I
Kom, Jenny, laten we ernstig
spreken. Spot niet met de ju
stitie. Zij is zonder genade,
Luister nu eens een kwartiertje
verstandig toe, en daarna laat ik
u vrij om te handelen. Zeg
vooreerst eens, wat heeft Jacques
u gezegd? Wat heeft hij u ge
vraagd Wat hebt gij hem
van hen, die deze niet naar be-
hooren willen of kunnen vervul
len, overneemt.
Het is beter, dat iets door
den staat wordt gedaan, dan
dat het in 't geheel niet wordt
gedaan.
Maar aan de andere kant,
moet bedacht worden, uat de
verantwoordelijkheid voor zijn
daden, ook als hoofd van een
gezin, in de allereerste plaats
behoort te berusten bij het indi
vidu zelf eri dat het besef van
deze verantwoordelijkheid een
kostbaar goed is.
Bij iedere volgende schrede,
die de overheid denkt te zetten
op den, door haar ingeslagen
weg, zal dan ook einstig moe
ten worden overwogen, of het
niet mogelijk is regelen of steu
nend op te treden, zonder de in-
dividueeie verantwoordelijkheid
aan te tasten.
Vadertje Staat zal moeten
trachten te worden een toeziende
voogd.
Ingezonden Mededeeling.
als gevolg van de warmte of van
overspanning voorkomt men door
het gebruik van Mijnhardt's
Zenuwtabletten.
De Koningin heeft gisteren
op Het Loo ter beëdiging ont
vangen de benoemde commissa
rissen der Koningin in Groningen
en Overijsel, jnr. mr. Tjarda van
Starkenborch Stachouwer en mr.
baron Van Voorst tot Voorst.
De Koningin heeft gistermid
dag ten paleize Het Loo in
audiëntie ontvangen ter over
handiging van hun geloofsbrie
ven, den heer Jean Carp, als
buitengewoon gezant en gevol
machtigd minister van Roemenië,
den heer A, Duffek, als buiten
gewoon gezant en gevolmachtigd
beloofd Gij hebt elkaar ge
sproken, gisteren na die ver
vloekte soirée bij Harvey
Begrijp wel, mijn waarde dat
het levenslot van ons beiden
nauw verbonden is en dat, als
gij mij treft in 't belang van
onze vijanden, gij u zelf ook
raakt.
Hij kon ongehinderd door
spreken. Geen enkele maal
trachtte zij hem tegen te houden.
Tegen den schoorsteen leunend,
speelden zij werktuigelijk met
een lange stalen hoedenspeld,
waarvan de gouden kop met
safieren was ingelegd. Zij stak
voortdurend de scherpe punt der
speld in het peluche van den
schoorsteenmantel en scheen niet
de minste aandacht te schenken
aan hetgeen Sorège haar zeide.
Hij zette zijn betoog voort
zonder ontmoedigd te worden,
Het doel van Jacques was
blijkbaar een bekentenis van u
te krijgen Hij heeft u aan het
spreken gekregen Wat hebt gij
hem gezegd Hoe is het hem
gelukt u te overtuigen Welke
comedie heeft hij gespeeld Hij
zal gedaan hebben alsof hij nog
van u hield.
Bij deze laatste insinuatie, op
honigzoeten toon uitgesproken,
zag hij haar sidderen.
y>Vu<Ul vervolgd.)