DE GALEISLAAF.
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREI
Wekelijksch Omzicht,
Jpl Blanke Handen
\(R Blank Gelaat il
pwröl
PUROL
Een Schsspsramp
in ds Wielingen*
bréïskensche courant
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per po»t f 1,40
A d v e r t e n 11 e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Telefoon
No. 21
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
BRESKENS
Postgiro
17704
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
34e Jaargang
Zaterdag 11 April 1925
Numme' 3020
Uit hoofde van het
Paaschfeest verschijnt
a.s. Dinsdagavond geen nummer
van ons blad.
De Uitgever.
Voor wat hoort wat. Wanneer
de Duitache socialiaten bereid
blijken hun eigen candidaat voor
de preaidentsverkieziag, die toch
bijna 8 millioen stemmen haalde,
te laten schieten voor Marx, den
candidaat voor het centrum, die
het nog niet tot 4 millioen bracht,
dan mogen ze toch niet ver
wachten, dat het centrum hun
in Pruilen aan een minister pre
sident plaata helpt. Dat heeft
het centrum zelf ook begrepen.
O, het opgeven van dan candi
daat, die Èbert'8 plaata zou moe
ten innemen, geschiedde niet
heelemaal ten pleiziere van het
centrum. De social sten hadden
hun revolutionaire neigingen ten
spijt, in dit geval wel graag de
traditie voortgezet en een ande
ren sociaal democraat op den
vrijgekomen presidentszetel ge
zet De candidatuur van Braun
en de weigering reeds bij eer
ste «temming met de andere re-
publikeintche partijen een ge
meenschappelijke candidaat te
stellen, bewijzen het. Misschien
hoopten ze wel, dat de liefde
voor de traditie bij het Duitsche
volk zoo groot zou zijn, dat dus
in zijn meerderheid al onmiddel
lijk aan eefl der huonen de voor
keur zou geven, maar toch ook
de wijze, waarop president Ebert
het hooge ambt bekleed had,
socialistische geschiktheid er voor
had bewezen. In elk geval dur
ven ze daarop nu blijkbaar niet
meer rekenen.
En begrijpende, dat Braun te
genover den candidaat der rech
terzijde, Dr. Jarres, die toch ook
nog meer dan 10 millioen stem
men haalde en bij detweede stem
ming op de 300.000 van Luden-
dorff zou kunnen rekenen, een
"iiiiiZiieST
62
U wilt uw vrienden pleizier doen
u hebt de schoone Hawkins in
den schouwburg gehoord en u
zoudt haar willen laten zingen
in uw salon. Indien hij tegen
werpingen maakt, blijf dan aan
dringen, maar geef ons niet bloot.
Wees gerust.
Ik zal u alleen een uitnoodi-
ging vragen voor een jongen
Engelschman, een van onze
vrienden die, als u het toelaat,
's avonds een kopje thee bij u
zal komen drinken.
Hij heet
Voor iedereen zal hij sir Carl
ton heeten.
Voor u heet hij Jacques de
Fréneuse.
God 1 wat hebt u toch voor
vroeg miss Maud ongerust.
Dat zult u wel zien. U hebt
mij aangespoord om alles te
wagen om mijn vriend te reddeu,
miss Harvey. U moet mij thans
heipen het doel bereiken, wat er
ook van komen moge.
Ik zal u zoo flink mogelijk
helpen, meneer de Tragomer, en
wanneer zich iemand iets heeft
te verwijten, zooveel te erger
Doos 90 - 60 - 30 ct.
slechte kans zou hebben wan
neer hij niet alle republiekein-
sche stemmgn op zich vereenigde
en dat dit allicht niet het geval
zou zijn, omdat een groot deel
der centrum kiezers liever niet
van een socialistischen president
gediend zijn. Ter wille van het
succes der republikeinsche par
tijen hebben zij zich evenals de
democraten, voorde candidatuur
van Marx verklaard, waartegen
over de rechterzijde, vooral waar
de Beiersche Volkspartij Tiaar
niet steunen wil, zoo weinig
kans maakt, dat ze al getracht
heeft Dr. Jarres voor Hinden
burg te ruilen in de hoop, dat
de naam Hindenburg op het
volk nog een soort magische
werking zou uitoefenen. Maar
de socialisten, al hebben ze niet
enkel aan het centrum, maar
vooral ook aan de republiek het
offer van hun candidaat gebracht,
hebben niettemin van het cen
trum in Pruilen de betaling ge
vraagd. En als prompte zaken
lui hebben de heeren van het
Centium den wissel al gehono
reerd en Braun tot Pruisisch
minister-president helpen kiezen.
Zoo heeft de gedreven han
del niet alleen het Duitsche rijk
aan de stellige kans op een
nieuwe republikeinschen presi
dent, maar ook Pruisen aan een
nieuwen minister-president, ge
holpen.
Dat laatste was noodig. Al
weken lang bestond er in Prui
sen een soort noodtoestand ten
gevolge van het geringe sterke
verschil tusschen de republikein
sche eener, en de monarchisti
sche partijen te zamen met de
communistische, anderzijds. Braun
was al eens tot minister-presi
dent gekozen, maar had daarna
tengevolge van den onwil van
twee centrumleden een neder
laag geleden. Toen was Marx
voor hem. Vóór alles moet men
trachten eerlijke lieden te ver
dedigen.
Als Jacques de Fréneuse zal
opdagen, zei Christian, kijk dan
goed Jenny Hawkins en Sorège
aan. Hoezeer zij ook zich zelf
meester mogen zijn, zullen zij
ons hun geheim overleveren door
het wilde hunner oogen en de
ble.ekheid van hun gelaat. U
hebt Macbeth zien spelen, miss
Harvey, en u weet, hoe groot
de ontzetting is van den gekroon-
den moordenaar, als hij midden
onder het feestmaal de schim
van zijn slachtoffer ziet oprijzen.
Maar wij hebben te doen met
lieden, die voor niets beducht
zijn. In een ongeveer gelijke
omstandigheid was de houding
van Jenny Hawkins bewonderen
waardig. Misschien tracht zij
zich uit de voeten te maken.
Laat haar onder geen voorwend
sel met Sotège gemeenschap
hebben, laat haar den salon niet
uitgaan Vanaf het oogenblik,
dat Jacques de Fréneuse in het
bijzijn zijaer tegenstanders is,
moet hij hen bestrijden, zonder
hulp, op zijn wijze, en moet hem
slechts beletten hem te vermij
den.
Ik geef u mijn woord, dat het
zoo zal gebeuren.
tot eerste minister gekozen.
Maar met de vorming van een
kabinet vlotte het niet erg. En
omdat het Centrum andere plan
nen met hem had, maakte zij er
zich ook niet bijster druk over.
Nu i» Braun weer aan de
beurt gekomen en schijnt ten
gevolge van de vastere houding
van het Centrum zijn kans be
ter. Toch blijft het voor hem
een min of meer riskanten on
derneming.
Zoodra hij het maar een paar
heeren van zijn meerderheid niet
naar den zin maakt, kan zijn
ministerie topzwaar worden en
omvallen.
Ook van het Fransche mini
sterie lijkt den laatsten tijd het
overwicht niet zoo stabiel meer.
Het heeft du al een minister
over boord gezet, die het door
zijn fioantieele plannen wat sterk
deed hellen. Maar het is de
vraag, of de nieuwe minister,
de advocaat De Monzie, niet
met soortgelijke plannen zal
moeten komen om de deerlijk
ia de war geraakte Fransche
financien weer wat op orde te
brengen. De Franschen hebben
zoolang geloofd, dat de Duit-
scher den oorlog zou betalen,
dat ze nu van hun eigen naïe-
veteit de dupe dreigen te wor
den. Ciémentel, de thans afge
treden minister van financien
wilde een soort inflatie, die hij
echter niet dien hatelijken naam
gaf, door het drukken van nieuw
bankpapier, niet ten behoeve
van de schatkist, maar van het
handelsverkeer.
De onthulling deze plannen
maakte Herriot, den minister
president zoo aan het schrikken,
dat hij haastig uit den Senaat
aan zijn minister een weinig
vriendelijke schrobbering gaf
over zijn onvoorzichtigheid, wat
deze niet op zich wilde laten
Dat is heel goed. En nu, tot
morgen.
Miss Harvey steeg weer in
haar rijtuig, en de beide Fran
schen zetten hun wandeling voort,
het elegante van de spannen
bewonderend, die langs de groe
nende grasperken reden.
Denzelfden avond vereenigde
Julius Harvey eenige gasten om
zich heen in de prachtige eetzaal
van zijn weelderig ingerichte
woning. Het was tien uur en
reeds begon de atmosfeer in de
zaal dik te worden, toen de
Amerikaan tot zijn gasten zeide:
Indien gij rooken wilt, laten
wij dan hier weggaan, want mijn
dochter zal ons spbedig verzoe
ken in den salon te komen.
Tragomer en ik zullen zelfs
terstond daar bij haar gaan, als
u het veroorlooft, zei Marenval.
Sorège keek op, maar maakte
geen aanstalten om zijn land-
genooten te volgen.
Zoolang Jenny Hawkins niet
was gekomen, had hij niets te
vreezen. Marenval en Christian
gingen een serre door, ge
vuld met de mooiste tropische
planten, en verfrischt door een
marmeren bekken, waarin uit een
met klimop omslingerde rots hel
der water stroomde, en zij traden
den salon binnen.
Bij Apotll.cn Drogisten
Ingez. Med.
zitten, zoodat hij ontslag nam.
Zijn opvolger praat nu voor-
loopig niet van bankpapier maar
wel van nieuwe belastingen in
den vorm van heffing van het
kapitaal.
En dat is voor het evenwicht
van Herriot's ministerie ai even
gevaarlijk, zoo niet gevaarlijker
nog, dan het gepraat over nieuwe
bankbiljetten. Toch zullen Ka
mer en Senaat van een van
beide, en misschien wel van
beide moeten hooren, wil het
gevaar, dat Frankrijk van den
kant van zijn finantieele kwestie
bedreigt, althans voorloopig af
gewend worden. Het is een
grooter gevaar wellicht dan het
andere, dat Frankrijk niet met
rust laat, en dat nu al jaren de
Fuiopeesche kanselarijen bezig
houdt en waarover men den
laatsen tijd tengevolge van de
Duitsche voorstellen om aan een
veiligheids pact deel te nemen,
zoo ijverig doende is.
Het blijkt echter dat niet en
kel de kanselarijen zich daar
over druk maken. Generaal
Speare, een lid van de Engel-
sche groep der Interparlemen
taire Unie, heelt een nieuw plan
ontworpen voor de ontwapening
van het Rijnland. De Franschen
zijn er nogal mee ingenomen,
wat niet zoo heel wonderlijk
lijkt, maar de Duitsche groep
der Unie wil zich nog eens be
denken. Het lijkt echter aller
waarschijnlijkst dat het Duitsche
volk zich heelemaal niet zal be
hoeven te bedenken. Want de
volvoering van dit plan betee-
kent een feitelijke afscheiding
van het Rijnland, dat niet alleen
gedemilitariseerd, maar ook on
der controle van den Volken
bond gezet zou worden. En
daarvoor zal dit volk na den
strijd, dien het in het Roerge
bied streed om het Rijnland te
behouden, wel niet te vinden zijn.
Het gesprek van de daar ge
zetendames liep over de zangeres
wier aangekondigd optreden de
gasten van Julius Harvey een
ongewone aantrekkelijkheid bood.
Eenigen hadden haar gehoord
in Amerika, anderen hadden
haar pas toegejuicht in Covent-
Garden, allen kenden haar.
Niemand had haar van nabij
gezien. En de groote reputatie
der artiste, de schitterende
schoonheid der vrouw, maakten
haar verschijnen in den salon
van miss Harvey tot een senaa-
tioneele gebeurtenis.
De komst van Marenval en
Tragomer werd gunstig opge
nomen. Die Franschen waren
sympathiek in den Amerikaan-
•chen kring van Julius. Men wist
dat zij veel reisden, rijk en zeer
minzaam in omgang waren, en
daarom was men geneigd hun
het te vergeven, dat zij van geen
Angelsaksisch ras waren. Miss
Gosner had het over de artisten:
Zijn de artisten in onze eeuw
niet de koningen der wereld I Er
zijn geen gunsten, die men hun
niet toestaat, geen hulde, die
men hun niet brengt, geen lof,
die men hun niet toezwaait.
Wanneer zij oud worden, worden
zij geëerd en als zij sterven
geeft men hun een plechtige be-
In den nacht van Woensdag
op Donderdag heeft, des mor
gens omstreeks half vier in de
Wielingen een scheepsrampplaats
gehad. Het Nederlandsch stoom
schip ,De Jonge Catharina" is'
in aanvaring geweest met het
Engelsche stoomschip ,Claer-
monroe".
De Jonge Catharina" geladen
met stukgoederen, komende van
Antwerpen met bestemming naar
Barcellona, kwam zoodanig met
het Engelsche stoomschip in aan
raking, dat het binnen enkele
minuten zonk.
De bemanning van ,de Jonge
Catharina" bestond uit 25 per
sonen, terwijl ook nog een pas
sagier aan boord was. De op
varenden hSÜden absoluut geen
gelegenheid iets te redden, om
dat het schip zoo snel in de
diepte verdween. Zij sprongen
dus allen te water en werden
gedeeltelijk gered door sloepen
van het Engelsche stoomschip.
Onmiddellijk nadat de nood
lottige aanvaring had plaats ge
had werd het S.O.S.-sein uitge
zonden. Daarop is de te Vlis-
singen gestationeerde Duitsche
zeesleepboot „Loewer" uitgeva
ren naar de Wielingen en kwam
daar ongeveer 6 uur aan. Deze
sleepboot nam de 16 geredden,
alsmede 6 lijken van opgevischte
leden der bemanning aan boord.
Er worden nog 4 leden der be
manning vermist, zoodat deze
ramp niet minder dan 10 men-
schenlevens heeft geëischt. De
geredden werden onder toezicht
van een dokter overgebracht naar
het St. Joseph ziekenhuis te Vlis-
singen teneinde op verhaal te
kunnen komen, terwijl de lijken
door de politie werden overge
bracht naar de lijkenzaal op de
Noorderbegraafplaats aldaar.
Nader wordt gemeld, dat het
aangevaren en gezonken Neder-
landsche stoomschip ,De Jonge
Catharina goed manoeuvreerde.
grafenis. En wat hebben zij de
menigte in ruil daarvoorgegeven?
Een ironische stem antwoordde:
Bijna nietshun genie!
Aller blikken wendden zich
naar hem, die had gesproken.
Het was Pierre de Vesin, die
binnentrad. De advocaat-gene
raal, glimlachend, naderde miss
Maud en kuste haar de hand,
hij groette de bevallige groep
dames en sprak, tegen den
schoorsteen leunend
Het tafereel, dat daar werd
opgehangen, is heel mooi, maar
het heeft een tegenhanger. In de
artistieke loopbaan, evenals in
elke andere, is geluk. Gij
hebt Garrick gehad, die zijn
erfgenamen miliioenen heeft na
gelaten en te Westminster is
begraven. Wij hebben Frederick
Lemaitre gehad, die met schul
den bezwaard stierf en die rust
onder een eenvoudigen steen,
betaald door zijn laatste bewon
deraars. Benijd niet het lot der
kunstenaars. Zij lijden, zelfs in
hun triomf. Zij geven ten slotte
veel meer dan men teruggeeft,
en indien gij in de schaal der
gerechtigheid aan den eenen kant
het talent van den artist zoudt
werpen, en aan den anderen de
bravo's en het geld der toe
schouwers, zou zeker het talent
het zwaarste wegen.
(Wordt vervolgd.)
