ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijkscb Oveizlcht.
Eerste Solistenconcoms
Critisch Ysrslag*
PUROL
Ruwe Huid
Schrale Lippen
PUROL
BRESKENSSHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
A d v e r t e n 11 e p r ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo.,02? BRESKENS
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur :-:
34e Jaargang
Zaterdag 28 Maart 1925
Nummer 3016
De aarzeling, die in den laat-
«ten tijd de Engelsche politiek
kenmerkte was niet enkel het
gevolg van richting, die zij na
het aftreden van Mac Donald
zocht en van onzekeiheid om
trent den juisten weg, waarlangs
zij gaan moest. Zij vond mede
haar oorzaak in de oneenigheid,
die het Engelsche kabinet om
trent de bizonderhedendernieuwe
richting verdeeld hield. Zoo men
het eens was omtrent de nood
zakelijkheid den weg door Mac
Donald ingeslagen, zoo spoedig
mogelijk te verlaten en een zui
ver nationalistisch imperialistisch
streven voor zijn internationalis
me in de plaats te stellen, men
bleek verdeeld omtrent het ant
woord op de vraag, door welke
middelen het nieuwe doel, dat
uitsluitend met de onmiddellijke
belangen van het Britsche rijk
rekening hield en internationale
samenwerking slechts in zeer be
perkte mate toeliet, het best
te verwezenlijken zou zijn. En
hierbij traden vooral twee rich
tingen, twee opvattingen, als
aan elkaar tegengesteld, naar
voren. Chamberlain, de nieuwe
minister van buitenlandsche za
ken, wilde de lijn, in den oorlog
begonnen, doortrekken en in
nauwe aansluiting aan den Fran-
schen bondgenoot de oude En
tente-politiek voortzetten.
Maar tegenover hem deed
zich een streven gelden, dat
zooveel mogelijk terugkeer tot
de vroegere Engelsche politiek
ten doel had en dat in plaats
van Engeland in voorbaat te
binden aan samenwerking met
een bepaalde Europeesche mo
gendheid of groep van mogend
heden dat het Britsche rijk, in
een zelfstandige en min of meer
overheerschende positie tegen
over de rest van Europa, de
mogelijkheid wilde openhouden,
zich ieder oogenblik aan de zijde
te scharen, waar zijn belangen
het best gebaat schenen en als
't ware tot den beslissenden
scheidsrechter in Europeesche
conflicten wilde maken en tot
handhaven van het Europeesche
evenwicht. Als voorstander en
leider van deze richting geldt
de oud-minister van buitenland
sche zaken Lord Curzon. En
dit feit geeft aan zijn overlijden
een meer bizondere beteekenis.
Reeds toen Curzon nog de
leiding had der buitenlandsche
politiek openbaarde zich zijn
streven om naar een onafhanke
lijker Engelsch beleid terug te
keeren. En dit streven is mede
de oorzaak geweest, dat hij bij
het bezetten van zijn ouden
post in het nieuwe ministerie
Baldwin werd voorbij gegaan,
omdat het hem in conflict bracht
met Frankrijk en de Engelsche
openbare meening nog voort
zetting van de Entente Cordiale
scheen te wenschen en in het
streven van Curzon een gevaar
voor den Europeesche vrede
meende te zien.
Den laatsen tijd is hierin wel
eenige verandering gekomen. De
overheerschende plaats die Frank
rijk in het Europeesche leven
inneemt, was oorzaak, dat Cur-
zon's, politiek, die naar het
Europeesche evenwicht zocht
met Engeland als handhaver en
hoogste beschermer, maar niet
bepaald anti-Fransch was, toch
een min of meer tegen Frankrijk
gerichte tendenz moest krijgen.
Doos 90 - 60 - 30 ct.
Bij Apoth.en Drogisten
Ingez. Med.
En het schijnt wel of de Engel
sche publieke opinie dit juist
den allerlaatsten tijd beter is
gaan begrijpen en heeft inge
zien, dat het niet meer noodig
was door steun aan Frankrijk
het gevaar van een Duitsch
hegemonie terzijde te stellen,
maar veeleer thans het gevaar
van andere zijde dreigde en
voor de rust van en het even
wicht in Europa inperking van
de Fransche verlangens nood
zakelijk was.
Niettemin blijft er een sterke
strooming voor handhaving van
de innigste samenwerking met
den Franschen bondgenoot, die
Chamberlain blijft steunen.
En zoo kon het overlijden van
Curzon juist op een oogenblijk,
dat Engeland, nu het het proto
col van Genève heeft afgezwo
ren en een verbond ook met
Duitschland overweegt, zijn rich
ting definitief bepalen moest,
niet alleen voor Engeland maar
ook voor de richting der inter
nationale politiek en voor Europa
bizondere beteekenis krijgen.
Frankrijk kan niet anders dan
tevreden over zijn. De Fran
schen hebben in Curzon altijd
een tegenstander voor hun bui
tensporige verlangens gevoeld
en het is dus geen wonder, dat
ze hem thans ah anti-Fransch
karakteriseeren. En hun pers
spreekt dan ook allerminst droef
heid uit over dit overlijden.
En het is niet heel onwaar
schijnlijk dat Herriot en de Fran
sche regeering de beschikking
zegenen die lord Curzon uit het
leven riep op een oogenblik,
waarop voor Frankrijk zoo ge
wichtige beslissingen moeten ge
nomen worden. Herriot en zijn
collega's mogen zoo'n meeval
lertje wel eens hebben. Ze heb
ben het den laatsten tijd in den
nieuwen Fraoschen schoolstrijd
hard te verantwoorden.
Ook de Fransche kardinalen
en bisschoppen zijn met een ge
meenschappelijk manifest tegen
hen in het krijtgetreden, omdat
ze de school willen verwereld
lijken. Of dit hun wel erg scha
den zal Er openbaarde zich
vooral in den Elzas, maar ook
elders in Frankrijk, een nogal
sterk verzet tegen de intercon-
fessioneele school. Maar de Fran-
schen, en daaronder ook talrijke
tegenstanders van de tegenwoor
dige regeering zijn erg bang
voor iedere poging der geeste
lijkheid om zeggenschap te ver
krijgen over het burgerlijk be
stuur. En zoo heeft de bisschop
pelijke brief op velen een ave-
rechtsche uitwerking gehad.
Herriot heeft natuurlijk niet na
gelaten daarvan gebruik temaken
en den brief voorgesteld als een
aanval dei geestelijkheid op de
vrijheid van den staat, van de
wetenschap en van de leeken,
waartegen hij in de Kamer in
een gloedvolle rede het leeken-
dom verdedigd heeft, wat hem
de geestdriftigste toejuichingen
van een groot deel dier Kamer
bezorgde. De strijd zelf om de
wereldlijke school en tusscheo
regeering en oppositie heeft door
dit alles een feller karakter ge
kregen.
En het schijnt wel, dal voor-
loopig de bestaande meerder
heid er bij winnen zal.
In Duitschland is ook een
strijd begonnen en thans op zijn
hevigst gaande, die om den pre
sidentszetel. Zeven candidaten
dingen naar de eer van het pre
sidentschap der Duitsche repu
bliek. Maar het lijkt niet waar
schijnlijk, dat de eerste stem
ming, die Zondag plaats heeft,
al aan een van hen de overwin
ning zal bezorgen.
De meeste kans maken zeker
wel Dr. Jarres, candidaat van
Volkspartij en Nationalen. Braun,
candidaat der sociaal-democra
ten en Marx, candidaat van het
centrem. En het waarschijnlijkst
lijkt, dat een 2de stemming tus-
schen Jarres en Marx zal moe
ten beslissen.
vanwege den
Bond v. Muziekvereenigingen
in Z.-Vlaanderen (West. Deel)
gehouden in het 3eursgebouw
TE OOSTBURG,
op 21 en 22 Februari 1925.
Precies op den daartoe aan
gewezen tijd opende de Ed.
Achtbare Heer P. Erasmus, bur
gemeester van Oostburg, en lid
van de Provinciale Staten van
Zeeland, als Eere-Voorzitter van
het voor deze gelegenheid ge
vormde Eere-Comité het Concours
met een hartelijke, uitvoerige
rede.
Zijn Edelachtbare vond gele
genheid in welgekozen bewoor
dingen het initiatief voor dit
eerste solistenconcou's te prijzen,
hij huldigde het Bestuur van den
Bond voor de met nooit ver-
flauwenden ijver, zoo uitstekende
vervulling van zijn veel omvat
tende taak, riep de medewerking
in van het op dat oogenblik
reeds in grooten getale in de
Beurs aanwezig zijnde publiek,
wenschte de deelnemers aan den
vreedzamen kamp allen goed
succes, sprak een woord van
hartelijk welkom tot de Jury,
bestaande uit de heeren Jan
Morks, Voorzitter en Johan H.
Caro, Secretaris, beiden te Mid
delburg en F. Dobbelaere, Gent
(België), lid, (speciaal tot den
Voorzitter daarvan), en eindigde
met de hoop uit te spreken, dat
die jury een niet gemakkelijke
taak zou hebben, in dien zin, dat
veel goeds te beoordeelen zou
worden opgegeven.
Weinu: die taak is een niet
gemakkelijke, maar wel zeer
aangename geweest, dat zij hier
van te voren met nadruk vast
gesteld.
Dat de jury, streng rechtvaar
dig en absoluut onpartijdig, alle
deelnemers voor een bekroning
in aanmerking kon brengen, zon
der mild in haar oordeel te zijn,
was een omstandigheid, die voor
die jury (en ook wel voor de
deelnemers zelf, vermoeden wij)
een bron van genoegen was,
maar mocht tevens als bewijs
gelden, dat hier werkelijk veel
zenswaardigs ten gehoore werd
gebracht.
Een ander bewijs voor die
stelling mag wel heeten, dat
bijna alle prijzen zijn toegekend
op een punten-aantal, dat het
voor de behaalde bekroning ge
stelde minimum te boven ging.
Meermalen was er zelfs een zeer
belangrijk .overwicht".
We aarzelen niet, dit concours
zeer geslaagd te noemen, en
gaan hiermee over tot ons
No. 1. C. J. de Zwart, Zuid-
zande, bugel. „Edelweiss vom
Semmering". Th. Hoch.
Deze solist opende de rij met
een vrij goede uitvoering van
zijn nummer. De zuiverheid was
in den beginne beter dan tegen
't slot, maar toch doorgaans wel
bevredigend de intonatie was,
ook in 't hooge register, bijna
steeds goed. Dynamisch was de
uitvoering mindererg weinig
verschil in de onderscheidene
nuances, en daardoor wat vlak.
De technische zijde van het
geval gat aanleiding tot waar
deering (hier en daar een on
gelukje, maar over 't geheel niet
onverdienstelijk;) meer dan de
voordrachtvooral de cadensen
waren erg weinig s naakvol. De
keuze van het stuk was vrij goed
te noemen, en de opvatting, wat
tempi enz. aangaat, bevredigend.
Als geheel, zooals boven reeds
gezegd, een vrij goede uitvoe
ring.
3e prijs: 4l'/2 punten.
No. 4. Ach. van den Bussche,
Sluis, piston. ,Air. Varié''. F.
Aerts.
De intonatie liet bij dezen
pistonnist vaak te wenschen over;
was eigenlijk voortdurend on
zeker. Voordracht van inleiding
en thema was erg stijf, en het
Adagio werd veel te viug ge
nomen. Een bepaalde voor-
drachtsfout bij dezen solist is,
dat hij zijn opmaten veel te ge
wichtig speelt, evenals de af
sluiting van een frase dikwijls
veel te sterk gemaakt wordt
een en ander maakt niet den
indruk van overgroote muzikali
teit.
Echterer stonden tegenover
deze ernstige tekortkomingen
ook zeer goede kwaliteitende
nuanceering b.v. was bijzonder
te loven, en technisch viel ook
veel prijzenswaardigs te con-
stateeren.
Jammer, dat het gekozen stuk
eigenlijk te veel vergde van 't
uithoudingsvermogende solist
nam verschilende tonen een oc
taaf lager, dan aangegeven staat.
Konden we ons in 't algemeen
een mooiere manier van
den toon-aanzetten denken, de
toon op zichzelf was, hoewel
wat duo, zeker niet onbeschaafd.
3e prijs44 punten.
No. 5. I. A. Bossand, Oost
burg, saxoph. sopr. .Adagio et
Rondo". J. B. Singelée.
Wat nuanceering aangaat, was
deze uitvoering niet zeer ver
zorgd te veel gelijk van kleur;
de frasceering slecht in orde
vooral in 't Adagio doorgaans
onjuist. De instructie ('tAdigioJ
werd veel te kortaf, met tewei-
nig gevoel gespeeld. De zuiver
heid, in 't verloop van het num
mer beter, en tegen 't slot zelfs
heel goed, was in 't begin aller-
bedenkelijkst, en het klanken
gehalte was in 't algemeen niet
bepaald mooi.
Het tempo was zeer juist en
telkens was het Rondo enkele
kleine tekortkomingen daargela
ten werkelijk heel verdienste
lijk hierbij zou echter kunnen
worden opgemerkt, dat men op
dit instrument nog al gauw wat
techniek heeft.
De keuze van het stuk was
bepaald goed te noemen, en de
de opvatting, wat tempo aangaat,
eveneens.
(Een vraagwaarom speelde
de solist aan 't begin van het
Allegro het tutti mee Verderop
staat pas „solo").
3e prijs45 punten.
No. 6. I. A. de Brauwer, te
Aardenborg. bariton. .Morceau
de Salon, thême varié No. 7,
H. l'ainparé.
Een uitvoering met vele goede
kwaliteiten. Voordracht zeer be
schaafd, zuiverheid goed, ook
van klank zeer lolfelijk. Dyna
misch goed, tempo (behalve in
't Adagio, dat ietwat te snel
genomen werd) in orde. Tech
nisch, eenige kleine onduidelijk
heden uitgenomen, zeer voldoen
de, en qua frasceering eveneens.
In 't Adagio werd na de paar
mat n tusschenspel een tel te
vroeg begonnen, maar als geheel
was deze auditie zeer verdien
stelijk.
Ie prijs: 73l/2 punten.
No. 7. J. J. J. Anthonisse, te
Biervliet, bugel. Morceau de
Salon No. i." H. Fainparé.
Waren zuiverheid en klank
gehalte in 't begin niet boven
bedenking, verderop werd dat
beter. Technisch was heel veel
verdienstelijks waar te nemen,
vooral in de eerste helft van het
nummerlater, aan het eind
van de variaties begon vermoeid
heid parten te spelen. Tegen 't
slot was de executant blijkbaar
geheel en al op I gevolg blijven
steken en overdoen in 't begin
van het .animé".
De voordracht van het thema
was wat stijf en met te drogen
toon, maar overigens wel correct
genuanceerd en gefraseerd. Tem
pi goed, behalve bij .andantino
expressivo" dat leek zóó meer
op een wals dan op genoemde
aanwijzing.
Opvatting van 't nummer wel
goed (behoudens dan boven
staande aanmerking), maar de
keuze was boven de kracht. Als
deze jonge man ernstig studeert,
is er zeker veel van hem te
verwachten, maar dan is zeker
eerste vereischte, niet te veel
hooi op den vork te nemenm.
a. w. zooveel zelfkennis te heb
ben, dat geen te zware, en voor
het uithoudingsvermogen te lange
stukken worden gespeeld.
3e prijs: 49 punten.
No. 8. A. J. Versprille Wzn.,
Schoondijke, bariton.„Air Varié",
L. Montagne.
De voordracht van dezen so
list was in 't théma correct,
schoon wat stijf; een fout in de
voordracht waren de vaak te
overdreven gemaakte accenten.
Nuanceering in het algemeen
zeer goedzuiverheid voldoen
de op enkele tonen na (de c tel
kens weer te hoog.)
Technisch stond de auditie op
zeer goed peil, en de tempi
waren juist getroffen. De toon,
in 't begin wat bibberig, was
verder dikwijls heel mooi. Alleen:
deze bariton hoede zich voor te
veel vibreerenimmers dat ont
siert zoo spoedig de voordracht.
Keuze zoowel als opvatting
