DE GALEISLAAF.
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijkscb Overzicht,
BERICHT.
N ieuwj aars wenschen
Provinciale Staten
van Zeeland.
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNO'°2T BRESKENS Pj°78l|!,ro
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
34e Jaargang
Zaterdag 20 December 1924
Nummer 2990
Uit hooide van het KERST
FEEST zal ons blad van Vrijdag
26 December niet verschijnen.
Met het nummer van 24 Dec.
zal het Kerstnnmmer verzonden
worden.
Het nummer van 31 December
zal verschijnen op 1 Januari.
Hierin worden
opgenomen. Vroegtijdige toe
zending is zeer gewenscht.
DE UITGEVER.
Wij beleven nu, ais gewoon
lijk voor Kerstmis, duistere da
gen. Halverwege den dag houdt
de nacht al vaak haar intrede.
En de mistige nevels, die zich
om ons heen sluiten, krimpen ons
leven in tot binnen benauweude
grenzen en benemen ons het uit
zicht op de wereld. Vormen ver
vagen en verdwijnen. En wan
neer we niet onze herinnering
raadplegen, weten we niet meer
hoe de levensdingen om ons heen
staan. Dat geeft onwillekeurig
een gevoel van onvastheid en
onzekerheid, zelfs ten opzichte
van wat men als zekerheid
meende te kunnen tasten.
En fiThet niet wonderlijk dat
zelfde gevoel van onzekerheid
beklemt ons, wanneer we trach
ten uit te zien over het veld
der wereldgebeurtenissen en ons
den politieken toestand van de
wereld, van Europa in de eerste
plaats, voor oogen trachten te
stellen. We meenden, dat het
sinds de conferentie te Londen
en de Volkenbondsvergadering
te Genève een aardige gang
ging in de richting van het we
reldherstel en den algemeenen
vrede, die de menschheid nog
altijd als het verre ideaal bleef
lokken. Is er dan wat veranderd
We aarzelen onwillekeurig met
een antwoord en trachten ijverig
nog door den ons omringden
yggiïaisgyeK.
34
Ik zou ook nooit het ontbreken
van moreelen moed vergeven.
Heeft u sedert uw terugkomst
geen poging gedaan om uw
vroegere verliefde of haar moeder
te ziec
Neen zei Tragomer dof, Ik
weet vooruit, dat dit nutteloos
zou zijn.
En gij, graaf, hebt gij ze nooit
weergezien
Nooit.
Miss Harvey bleef een oogen-
blik in gedachten. Toen kregen
haar oogen een uitdrukking van
weemoed, die een tegenstelling
vormde met haar gewone leven
digheid.
Het lot van die beide vrouwen
is het treurigste dat men zich
kan denken. Zij blijven vol
houden, dat de ongelukkige jon
gen onschuldig is
Zij houden dit vol.
En handelen zij niet vroeg
de jonge Amerikaansche.
Wat wilt u dan, dat ze doen
zullen
Als ik in haar plaats was, zou
ik wel handelen. Ik, meneer de
mist heen te zien. Wat wil men
En wat bereidt men voor achter
dit miitgoidijn? De oude angst
dreigt weer. En we voelen ons
onzeker als in deze mistige don
kere dagen op een onbekend pad.
Het is zeker niet het minst
het onderhoud, dat te Parijs
tusschen Herriot en Chamberlain
heeft plaats gehad en de wijze
waarop de Engelsche minister
zich heeft uitgelaten, waardoor
dit gevoel van onzekerheid ont
staat. Want al heeft de heer
Chamberlain weinig positiefs ge
zegd, het was duidelijk hoor
baar, dat het geluid dat de
nieuwe Engelsche regeering gaf,
een ander was dan waaraan we
onder Mac Donald waren ge
woon geraakt en een ander zelfs
dan de vorige conservatieve
Engelsche regeering, die nog
geen jaar geleden aftrad, ons
hooi en liet. Ia het omdat Cham
berlain en niet langer lord Cur-
zon minister van buitenlandsche
zaken is Of voelt deze con
servatieve regeering zich met
haar eerbiedwekkende meerder
heid zoo zeker van de macht,
dat ze beslister dan tot nu toe,
ook in de buitenlandsche politiek,
haar eigen weg durft gaan en
haar plannen voorbereiden Of
ook doet de tegenstelling, waar
in de toon met die van Mac
Donald's stem, staat, alleen dit
geluid maar wat sterker opval
len en ons als een nieuwen toon
onderkennen
Maar de Egyptische methode
sprak toch nogal duidelijk.
Daar was niet alleen een andere
Engelsche regeering aan het
woord dan die van Mac Donald
maar een andere ook dan die
in 1922 Egypte's onafhankelijk
heid erkende. En wat Chamber
lain eerst te Parijs en daarna
op de vergadering van den Vol
kenbondsraad te Rome gezegd
heeft, heeft ook slechts een
goed verstaander noodig om be
grepen te worden. De Engelsche
regeering denkt er blijkbaar niet
aan, het protocol van tienévete
teekenen in den vorm, waarin
het door Frankrijk en anderen
en ook door de vorige Engel-
Tragomer, als een van mijn broers,
als slachtoffer van een complot,
veroordeeld was, zou niet
rusten voor zijn onschuld alge
meen erkend was. Ik had er
mijn krachten, mijn intelligentie,
mijn fortuin aan gewaagd. Maar
ik zou hem niet in het bagno
laten, al zou ik hem met een
bende flibustiers met geweld
moeten ontvoeren
Bij die laatste woorden lachte
Sorège valsch. Zijn blik vestigde
zich op Tragomers gelaat, hem
bestudeerend met onrustige be
zorgdheid, vervolgens zei hij:
Gij schijnt erover in uw schik 1
viel het jonge meisje hem leven
dig in de rede. Werkelijk, ik
begrijp u niet. Op sommige
tijden zou ik meenen, dat ge
uw vroegeren vriend haat.
Haat, dat zeker niet 1 Ik laak
het alleen in hem, en wel te
meer omdat ik hem genegenheid
toedroeg, dat hij zijn fortuin
zoo heeft verschopt en het leven
van anderen verstoord. Hij be
hoefde slechts den rechten weg
te volgen, die zich voor hem
opende. En uit liefde voor zij
wegen is hij in zoo'n diep moeras
van ondeugden verzonken, dat
hij er onmogelijk meer uit te
redden was. Daarom alleen ben
ik tegen hem. Maar deze ran-
sclie regeering aanvaard is. Het
is mogelijk, dat de dominions
haar die gedachte zullen bij
brengen, Maar er is weinig kans,
dat ze daardoor tot onvoorwaar
delijke onderteekening zal over
gaan. Chamberlain en Baldwin
willen blijkbaar een anderen weg
dan die Mac Donald ten behoeve
van den wereldvrede meende
te moeten gaan. De imperialis
tische gedachte staat bij hen
voorop. In de regeling van het
Egyptische geschil sprak zij
zich onomwonden uit. Maar in
de houding ten opzichte van het
Genèvesche protocol kwam zij
minder duidelijk uit.
Want het is de vrees, die het
internationalisme het Engelsche
wereldrijk en zijn imperiale be
langen wel eens in de knel zal
kunnen brengen, dat de arbitra
geverplichtingen gevaarlijk kan
worden voor de bevoegdheid
eigen zaken op eigen wijze te
beredderen. Engeland wel eens
zou kunnen beletten de wereld
gebeurtenissen en wereldverhou
dingen van het Engelsche in-
plaats van het algemeene stand
punt te bezien en te beoordee-
len, en dat de verplichting om
sancties toe te passen Engelanu's
bewegingsvrijheid zou kunnen
belemmeren. Het is deze be
duchtheid, die zich inde nieuwe
Engelsche houding ten opzichte
van het werk te Genève uit
spreekt. Maar, door deze houding
verliest dat werk zijn beteekenis
en keeren we dus terug tot de
onzekerheid, en de politieke con
stellatie waaruit dat werk ons
zou kunnen verlossen Het lijkt
wel of Chamberlain weer over
helt naar het oude standpunt
der afzonderlijke bondgenoot
schappen, dat zijn gevaarlijk
heid voldoende bewezen heef-
en dat we meenden voor goed
verlaten te hebben. Het is on
getwijfeld ook een gevolg daar
van, dat hij het internationalis
me den rug toekeert en alleen
om Engeland's bizondere belan
gen zich bezorgd maakt. Een
verbond met Frankrijk, zoo noo
dig met Belgie, zal deze be
langen wellicht moeten bescher-
cune bewijst de nog bestaande
vriendichap.
Weinul wanneer gij nog ge
hecht zijt aan dien jongen, waar
om deelt gij dan niet het geloof
van meneer de Tragomer
Waarom tracht gij de schuld
van den veroordeelde niet te
betwisten
OI dat is onmogelijk. Men
zou er zelf bij ten onder gaan,
verklaarde Sorège met kracht.
Materiëele feiten ontkennen, het
onwaarschijnlijke bewijzen, wei
geren het onwederlegbare aan
te nemen Dat is geen taak
voor een verstandig mensch.
Men kan klagen, men kan spijt
hebben, men kan vloeken. Maar
in opstand komen tegen het ge
zond verstand, de waarheid
zelve bestrijden, waar zou dat
voor dienen
Hij heeft gelijk, juffrouw, zei
Tragomer koel. En ik heb dat
zoo goed begrepen, dat mijn
overtuigingen zuiver platonisch
zijn.
Als er iets te doen was, had
ik het beproefd, wees daar zeker
van. En omdat alles nutteloos
is, neem ik het besluit, op reis
verstrooiing te zoeken.
Daar gij toch op reis gaat,
waarom zoekt gij den ongeluk
kige dan niet op
men in Afrika, in Azië, overal
op de wereld. En daar tegen
over zal Frankrijk aan den Rijn
Engeland's nieuwen steun krij
gen, zooals die reeds ten op
zichte van de commissie van
toezicht op de Duitsche bewa
pening beloofd is. Maar op deze
wijze worden de oude tegen
stellingen opnieuw levend ge
maakt en zelfs bedenkelijk toe
gespitst.
Voelt men het in Duitschland
Ofschoon het officieel heet, dat
het onderzoek naar de Duitsche
bewapening niets ongeoorloofds
heeft aan het licht gebracht,
slooftjde Fransche, de Engelsche
en ook de Amerikaansche pers
zich uit om over den omvang
der Duitsche bewapening, zoo
als die aan de geallieerde com
missie zou gebleken zijn, onrust
barende berichten te verspreiden.
Is het om de Keulsche zóne bij
voorbaat te verdedigen Of
moet Herriot onder den voet
geloopen worden Het ziet er
werkelijk niet bijster fraai uit.
En men zou willen vragen, of
een terugkeer naar het Poinca-
risme, er nu met degelijker steun
van Engelschen kant, wordt voor
bereid.
Is het wonder, dat men zich
ook in Duitschland wat onzeker
gaat voelen en begrijpelijk, wan
neer dat gevoel van onzekerheid
ook op de vorming van een
nieuw Duitsche regeering gaan
infiuenceeren
De uitslag der rijksdagver
kiezingen heeft wel denrepubli-
keinschen partijen en speciaal
de sociaal-democraten een be
langrijke winst gebracht, maar
een republikeinsche meerderheid
hebben ze niet opgeleverd.
De volkspartij meet nog mee
doen om een meerderheid te
vormen. Maar deze heeft haar
Duitsch-nationale neigingen nog
niet verloren en voelt veel meer
voor een burgerlijke blok van
Duitsch-nationaien, Volkspartij
en Centrum, zoonoodig zonder
democraten, dan voor de groote
coalitie van socialisten tot en
met Volkspartij. Laat het cen
trum zich voor zoo'n burgerlijk
Tragomer sidderde. Nogmaals
vroeg hij zich af ot de Ameri
kaansche het niet met Sorège
eens was om hem aan het spre
ken te krijgen. Maar het ver
metele zelf der vraag maakte
die veronderstelling onmogelijk.
Naar Noumea gaan vroeg
Sorège. Een treurige expeditie
ik zou er den moed niet toe
hebben, zei Tragomer. In een
verachtelijken staat een mensch
te zien, dien ik gekend heb als
elegant en in schitterende posi
tie 1 Dit zou al te smartelijk
zijn. En hoe zou ik hem terugvin
den, na twee jaar samenleven
met zijn afschuwelijke lotgenoo-
ten Van een sterk en intellegent
man maakt het leven in 't bagno
een willoos en verstompt wezen.
Ik zie dit liever niet. Het zou
mij te veel verdriet doen.
Evenwel houct gij hem voor
onschuldig. En gij tracht niet
hem uit dien ellendigen toestand
te bevrijden Gij gaat een
pleiziervaart maken op de Mid-
dellandsche zee, langs de kusten,
zoodat gij voet aan wal kunt
zetten te Cannes en Monte-Carlo.
Dat is gezond en opwekkend.
Daar krijgt gij geen pijnlijke
tooneelen onder het oog. Ik ben
blij te zien, dat de Franschen
tegenwoordig ook al practisch
Ingezonden Mededeeling.
Last van gal en slijm
beslagen tong, een voortdurend
onaangenamen smaaktragen
stoelgang en een opgeblazen ge
voel. Gebruik hiertegen de zon
der eenige kramp werkende
Mijnhardt's Laxeertabletten.
Doos 60 ct. Bij apoth. en drog.
blok vinden, dan zou dus het
gevolg van de winst van links
bij de verkiezingen, een besliste
verschuiving der regeering naar
rechts zijn. Veel lust schijnt het
daarin nog niet te hebben. Maar
de nieuwe orienteering der En
tente-politiek, die in zicht schijnt,
zou het wel eens kunnen doen
beslissen.
De onzekerheid regeert nog.
En het bewijst wel Engeland's
buitengewonen invloed, dat zijn
neiging tot verandering die on
zekerheid overal heeft kunnen
scheppen.
ii.
Naar aanleiding van een ver
zoekschrift van den Bond van
Oud-leerlingen aan Landbouw-
wintercursussen in Westelijk Z.
Vlaanderen om voor dit gewest
niet van toepassing te doen zijn
de bepaling in het Provinciale
reglement op de wegen en voet
paden, dat in de toekomst slechts
met breede velgen zal kunnen
worden gereden werd het vol
gende opgemerkt.
De heer Erasmus opent de
discussie. Hij zegt ongeveer het
volgende
Nadat hij zich reeds in de
Zomervergadering van 1923 heeft
doen kennen als tegenstander
van deze beperkende maatrege
len, heeft hij thans in boven
genoemd adres van J. Ie Clerq
en anderen een aanknoopings-
punt gevonden om de Staten
van het belang te doen door
dringen, dat de maatregel voor
zijn en dat zij, vóór zij de stem
van hun hart volgen, hun eigen
belang raadplegen. Goede reis
dus, meneer de Tragomer, het
was mij zeer aangenaam kennis
met u te maken. Mijn vader en
ik gaan als elk jaar naar het
eiland Wight; wanneer u ons
daar wil komen opzoeken, zal
dat een verplaatsing zijn naar uw
geest. Geen vermoeienis, geen
emotie en plezier.
Zoo sprekend keek zij den
jongen man met een gemaakt
lachje aan, dat haar gelaat een
uitdrukking van buitengewone
minachting gaf. Sorège kwam op
vaderlijke wijze tusschenbeide.
Moet men dan gek zijn, miss
Maud om u te behagen. Ik vind
het verregaand, dat gij om mij
met Tragomer twist krijgt. Waar
om zoudt gij van hem iets su
bliems eischen, waarvan ik hem
het voorbeeld niet geel. Wilt ge
twist zoeken van avond? Dan
ben ik daar om u tot mikpunt
te dienen. Maar spaar alsjeblieft
de voorbijgangers.
Miss Harvey begon te lachen.
Alles wel beschouwd, graaf,
hebt gij gelijk, zooals zoo pas
uw vriend zeide, en hij heeft
ook gelijk. Ik heb alleen on
gelijk oneenigheid te zoeken.
I Wordt vervolgd.)