SB GALEISLAAF.
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Onze onverdiaagzaamheid.
Bij Hoest ei MotHM
PUROfcPfS
De gevolgen van de
revolutie in Rusland,
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
A d v e r t e n t i e p r 0 s v a n 1—5 regels 75 cent
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot u 11 e r l ij k
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
tno.,02? breskens
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
S4e Jaargang
Woensdag 12 November 1924
Nummer 2979
Toen onlangs in den Dieren
tuin te 's-Gravenhage Prof. Van
Embden en Generaal Snijders
een openbaar debat hielden over
ontwapening, heeft een deel van
het publiek den Generaal ten
slotte het spreken vrijwel onmo
gelijk gemaakt. Het nuttelooze
van dergelijke openbare debat
ten was daarmee vrijwel aange
toond. Want wat hier in een
ontwapeningsdebat gebeurde, zou
morgen plaats hebben in een
debat over iedere kwestie, waarin
het publiek hartstochtelijk be
lang stelt. Men gaat daar niet
heen om het voor en tegen te
hooren bepleiten en zich mede
op grond van dit gehoorde een
eigen meening te vormen, maar
om in 't openbaar zijn eigen mee
ning te hooren uitspreken en
zich in het optellen der vele
redenen; die voor die meening
pleiten, te verlustigen. En wan
neer anderen daar iets anders
vertellen, dan men hooren wil,
dan èrgert men zich en heeft
moeite zich stil te houden. Daar
om zijn dergelijke openbare de
batten werkelijk leerzaam, niet
met betiekking tot het vraag
stuk, dat besproken wordt, maar
om het inzicht in en de kennis
van den menschelijken geest en
van den mensch, die zij ons ge
ven en om ons veel uit het le
ven te verklaren, dat ons soms
vreemd kan schijnen. Want wat
hier op zoo'n openbaren debat
avond plaats heeft, dat heeft
telkens opnieuw en overal in het
leven plaats, omdat het de men-
schelijke psyche is, die er zich
openlijk en onverbloemd in al
haar schamelheid in uitspreekt.
Het zijn de benepenheid van
ons inzicht, de onverdraagzaam
heid, de eigenzinnigheid, het
felle egoisme en farizeïsche en
de ijdele verwaandheid, die tot
uiting komen. Want dit is het
ten slotte dat zich telkens weer
in het leven demonstreert en dat
tot de voortdurende twisten met
onze medemenschen, tot zooveel
23.
Maar waar heb je die Jenny
Hawkins leeren kennen
O I ben je daar zoo nieuws
gierig naar? Weinul geluk er
mee I Ik had haar leeren kennen
te Londen, in het Alhambra,
waar zij zong en danste, zonder
te doen voorzien, dat zij ooit
een ster zou worden.
Is zij geen Italiaansche vroeg
Tragomer plotseling.
Het oog van Sorège ging half
open en met een stem, waarvan
de plotselinge scherpheid slechts
een weinig zijn ontroering ver
ried, zeide hij
Waarom Italiaansche? Omdat
zij Italiaansch zingt? Wel, alle
rondreizende zangeressen kunnen
Italiaansch zingen: Dat is onont
beerlijk. Maar dat kan in twin
tig lessen worden geleerd.
In elk geval is zij Engelsche
noch Amerikaansche, mijn gast-
heeren van San i'ranciico ver
zekerden mij dat.
Indien je het weet, vriendlief,
waarom vraag je het dan
Om te weten of jij er onbekend
mee bent.
haat en vijandschap, tot al het
vaak zoo smartelijk misverstand
en tot zoo menige menschelijke
tragedie voert, dat we alleen
ons zeiven kennen, dat wil zeg
gen, alleen met ons zeiven re
kenen en dat we buiten de gren
zen van ons eigen gezichtsveld
en ons eigen begrip niets zien
en niets begrijpen, dat we ook
zelfs niet trachten ons in ande-
rer gedachten- en gevoelsleven
in te werken, maar dadelijk an-
derer motieven verdenken en
ons eigene als de eenige rede
lijke en verstandige begrijpen
en daarom een andere meening
dan de onze niet hooren kunnen,
dat we klein zijn en benepen en
vol eigenwaan en dat zelfs de
beste van ons te hoog met zich
zelf staan om een ander gelijke
rechten te geven op elk gebied.
De meesten van ons, velen
althans, weten, dat nog wel zoo'n
beetje te verbergen. Onbeschoft
heden als in den Haagschen
Dierentuin, waar men den tegen
stander zelts niet aan het woord
kon laten, komen in het open
baar leven niet geregeld voor
en zijn in het private leven ge
lukkig zeldzaam. Meestal weten
we in gesprekken, waarin de
meeningen botsen, nog wel zoo
veel goeden toon te bewaren,
dat ze niet in scheld- en raas-
partijen ontaaarden. Maar de
ruzietoon ontbreekt zelden ge
heel en al. En wanneer men
goed luistert, hoort men ook in
de naar den vorm volkomen be
hoorlijk gevoerde debatten, waar
toe meeningsverschil ook in het
gezellige verkeer zoo herhaal
delijk aanleiding geeft, dezelfde
ergernis, die zich op den Haag
schen debat-avond luchtte. Want,
laten we het maar eerlijk be
kennen, innerlijk erkennen we
nooit het gelijk recht van an-
derer meening, zoodra die wer
kelijk aanmerkelijk van de onze
afwijkt over een kwestie, die
ons werkelijk belang inboezemt.
Het ia wel begrijpelijk. De eigen
wegen en gedachtengangen ken
nen we. We weten ten naasten
bij, hoe we tot een raeening,
een overtuiging, een beginsel,
Ik zou er heel goed onbekend
mee kunnen zijn, want het ver
leden van het lieve kind interes
seert mij in 't geheel niet, maar
ik weet het wel degelijk, beste
Christian. Ik ben gewoon inlich
tingen in te winnen omtrent alle
personen, met wie ik omga
En ik ben zeer goed omtrent
Jenny Hawkins op de hoogte.
Die niet Jenny Hawkins heet?
Neen, zei Sorège koel, zij heet
Jeanne Baud of Jane Baudier, en
zij is Francaise. Ben je nu te
vreden, Tragomer
Deze woorden werden op zulk
een sarcastichen toon uitgespro
ken, dat Christian van drift de
vuisten balde. Sorège scheen tot
hem te zeggenZoek maar zoo
hard je wil, arme kerel, je bent
niet slim genoeg om mij te laten
struikelen.
In ditzelfde oogenblik bezat
Tragomer de zekerheid, dat
Jenny Hawkins niet dezelfde
persoon was als Jeanne Baud en
dat daarin het geheim van de
heele zaak lag.
Onder Jeanne Baud moest Lea
Perelli ontdekt worden. Want
het masker, waarmede Sorège
haar bedekte, was dubbel, daar
viel niet aan te twijfelen. .Maar
de graaf had dat van Jenny
Hawkins opgelicht en Jeanne
een gevoelen gekqmen zijn. Het
is het einddoel, dat ons tasten
en zoeken al of niet onder an-
derer invloed gevönden en op
anderer aanwijzing gevonden
heeft. En al weten we en moe
ten we erkennen, dat er an
dere wegen zijn, we hebben die
andere wegen niet gegaan. Wat
wij als waarheid hebben aan
vaard, lijkt ons onomstootelijk.
En we kunnen feitelijk maar
niet begrijpen, waarom anderen
haar niet evenzeer als wij aan
vaarden. Dat wijten we aan dom
heid of aan onwil of aan ver
stoktheid. En we voelen ons kre
gelig worden, bitter soms en
fel-driftig, wanneer het verzet
tegen wat ons dnomstootelijk
lijkt, niet wordt opgegeven, maar
openlijk en met eenzelfde be
slistheid als de onze wordt uit
gesproken of gedemonstreerd.
Dat geldt niet enkel ten opzichte
van een enkele meening, maar
evenzeer van een geheele le
vensopvatting, van een geheel
andere levenshouding, van da
den en levensinrichtingen. We
kunnen ons niet verplaatsen in
anderer gevoels- en gedachten-
leven en daarom niet begrijpen,
dat anderen anders tegenover
het leven en de dingen van het
leven komen te staan dan wij.
En in plaats van ons bij het feit
neer te leggen, verzetten we ons,
worden kwaad, eischen feitelijk
onderwerping aan onze inzichten.
Dat leidt telkens opnieuw tot
botsingen en verbittert en kweekt
haat en vijandschap. Niettemin
leeren we niet. Omdat we meest
al ook niet voor een oogenblik
buiten ons zelf kunnen uitkomen,
altijd weer ons zelf en eigen
gedachtenleven als het middel
punt der wereld vooropstellen.
O, neen, we doen dat niet met
woorden, zelfs heel vaak zonder
het ons bewust te zijn. We hou
den ons dikwijls heel nederig,
willen het ook wel zijn meenen
ieder volkomen in zijn recht te
laten en alleen ons eigen recht
te handhaven. Maar in de diep
ste werkelijkheid zetten we ons
zeiven altijd op de scheidsrech
terlijken troon, beslissen en ver-
Baud vertoond. Er was niets
meer te verwachten. Christian
had er een zeer groot belang
bij niet met Sorège op gespannen
voet te komen. Hij sloeg een
jovialen toon aan en antwoordde:
Wel zeker I Ik zie datje altijd
dezelfde bentzeer berekenend
in al wat je doet. En in den tijd
waar wij in leven, is dat geen
geringe hoedanigheid.
Ik tracht een weinig te rede
neeren. Er zijn zooveel lui, die
recht voor zich uit loopen. Och,
er zijn zooveel gelegenheden om
den hals te breken, zonder dat
men nu juist verkeerde wegen
behoeft te zoeken.
Ga je, als je getrouwd bent,
in Amerika wonen
De hemel beware me daarvoor 1
Amerika, dat heb je zelf kunnen
zien, is een onmogelijk land. De
Amerikanen, die fortuin hebben
gemaakt, weten het heel goed
dat hun land onbewoonbaar is,
of men moet er zijn om geld te
verdienen. Zij vestigen zich dan
ook gauw in Europa. Als zij
gedwongen werden in hun Uni
ted States te leven, zouden zij
van verdriet sterven.
Als je lust hebt, zijn er in de
omgeving van Harvey nog heel
lieve .missies", erg blond, met
een lange taille en korte beenen,
oordeelen wij en veroordeelen.
Dat toonen we soms maar met
een minachtend schouderopha
len of in een koele afwijzende
houding. Maar zoodra onze zelf-
beheersching ons in den steek
laat, dan schreeuwen we onbe
schoftheden als in den Haag
schen Dierentuin en trachten te
overschreeuwen en te overheer-
schen.
Misschien doen we dat niet
op die uiterlijke ruwe manier.
Maar onze ingetogener houding,
ons hard oordeel, onze haat kun
nen nog veel ernstiger gevolgen
hebben, zonder dat we ons ook
maar een oogenblik van het on
redelijke of soms zelf vreeselijke
van ons doen bewust zijn, of ook
wanneer we het eenigszins be
grijpen, ons zelf daarvoor ver
antwoordelijk willen stellen. Want
onze eigengerechtigheid blijkt
gewoonlijk ook een stevig pant
ser tegen zelfbeschuldiging.
Wij weten het, wij hebben het
beste voor, wij zien de zaak
duidelijk in. En wanneer ande
ren tengevolge daaraan zich be-
zeeren of ongelukkig worden,
dan is het immers hun eigen
schu'd. Het is deze eigenge
rechtigheid, die tenslotte zoo al
niet altijd de oorzaak van, dan
toch zoo goed als altijd de met
gezel is v?n onze onverdraag
zaamheid. En alleen door nede
rig de betrekkelijke waarde van
eigen inzicht en de-betrekkelijk
heid van alle weten te erkennen,
kunnen we ook onze onverdraag
zaamheid kwijt raken.
Ingezonden Mededeeling.
Mijnhardt's Emser-Tabletten 35c
Mijnhardt'sSalmiak-Tabletten 40c
Termo-Tabletten 45c
Anga-Bonbons 60o
Bij Apothekers en Drogisten.
Het is natuurlijk voor iedereen
duidelijk, dat de revolutie groote
en een beetje breede kin, die
een aardigen bruidschat mee
brengen. De rassen moeten zich
kruisen, Tragomer.
Ja, dat zijn moderne kruis
tochten 1 Ik heb er op het
oogenblik geen lust toe. Maar
zal gaarne uw verloofde mijn
compliment maken over de keuze,
die zij heeft weten te doen.
Weinul ik zal je eens op een
avond naar Harvey meenemen.
Je krijgt er niet-alledaagsche
dranken.
Ik zal niets drinken.
Zij lachten, rustig, als goede
vrienden, zonder nevengedachten.
Nochtans, iemand, die Sorège's
hals had aangeraakt, zou ge
merkt hebben, dat hij bij al die
kalmte nat was van zweet alsof
hij erg hard geloopen had. De
beide vrienden stonden op en,
gemeenzaam op elkaar leunend,
gingen zij de speelzaal binnen
en naderden de baccaraat-tafel.
Speel je tegenwoordig nog
vroeg Tragomer.
Van tijd tot tijd nog wel een
uurtje.
En win je
Soms.
Tragomer zag Sorège aan en
droevig sprak hij
Dan ben je niet als die arme
Jacques. Hij won nooit.
veranderingen op het platteland
in Rusland te weeg moest bren
gen, dat de psyche van de.i boer
door de doorgemaakte schokken
gewijzigd moest worden. Dez -
veranderingen zullen een beslis
sende beteekenis hebben voor de
toekomstige ontwikkeling van
het land. Het is echter zeer
moeilijk voor een intellectuetl
de volkspsyche te doordringen,
omdat de boer steeds wantrou
wend tegenover iederen stede
ling staat en, wat van nog meer
belang is, omdat de regeering
uit angst voor anti-bolsjewistische
propaganda de intellectueelen
uit de dorpen weert. Slechts zij,
die het volkomen vertrouwen
der tegenwoordige heerschers
van Rusland bezitten kunnen
het platteland bereizen, met de
boeren gesprekken voeren en
aanteekeningen maken. Een van
dergelijke bevoorrechten, prof.
Tan Bogoraz, heeft met een
groep studenten eenige ethno-
grafische excursies door het
platteland gemaakt. Het ver
zamelde materiaal is kort gele
den uitgegeven (,De revolutie
op het platteland", u'.tgave van
„Krasnaja Nowj'.), zoodat wij
kennis kunnen maken met het
geen de reizigers gezien en ge
hoord hebben. Het boekje be
staat uit zes schetsen, die de
studenten hebben geschreven en
een algemeene inleiding van den
leider (Tan-Bogoraz), die de al
gemeene conclusies trekt uit de
door de studenten verzamelde
gegevens. Het boek heeft een
slechte pers gehad omdat de
bolsjewiki vreezen, dat de con
clusies van den geleerden ethno-
graaf op den lezer een voor de
sovjetregeering minder gunstigen
indruk zullen maken. Tan heeft
van hoogerhand een berisping
Ingezonden Mededeeling.
i-
Ruwe en Schrale Huid
DOOS 30, 60, 90 Cept. I*v
Bij Apoth. en Drogisten
Ph«r(S. Fabriek A. Mïr.t4fdt - Zeul ^LL
Hoezeer hij ook zichzelf meester
was, trilde Sorège, toen hij dien
naam hoorde. Zijn gelaat werd
bleek en, bijna fluisterend her
nam hij
Het spel, dat hij speelde, was
onmogelijk te winnen.
Tragomer schudde toen het
hoofd en zei vastberaden
Vooral als men te doen heeft
met tegenstanders, die de kaarten
merken.
Zij bleven een oogenblik spra
keloos tegenover elkaar staan.
De oogen van Sorège fonkel
den, zijn lippen trilden, alsofhij
zich tot een onvoorzichtige ver
klaring liet vervoeren.
Maar hij slaagde erin, zich te
beheerschen. Hij deed drie
schreden, om zich te verwijderen,
toen kwam hij naar zijn vriend
terug en zeide
Men wordt nooit in 't ongeluk
gestort door anderen, Tragomer,
het is zwakheid dit te beweren.
Ieder is meester van zijn lot.
Als de ongelukkige Jacques hier
was, zou hij dat zelf betuigen.
Hij hief trotsch het hoofd weer
op, groette Christian met de
hand tot afscheid en verwijderde
zich.
(Wordt vervolgd.)