SB GALEISLAAF. ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Onze onverdiaagzaamheid. Bij Hoest ei MotHM PUROfcPfS De gevolgen van de revolutie in Rusland, BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 franco per post f 1,40 A d v e r t e n t i e p r 0 s v a n 1—5 regels 75 cent Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot u 11 e r l ij k Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. tno.,02? breskens Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur S4e Jaargang Woensdag 12 November 1924 Nummer 2979 Toen onlangs in den Dieren tuin te 's-Gravenhage Prof. Van Embden en Generaal Snijders een openbaar debat hielden over ontwapening, heeft een deel van het publiek den Generaal ten slotte het spreken vrijwel onmo gelijk gemaakt. Het nuttelooze van dergelijke openbare debat ten was daarmee vrijwel aange toond. Want wat hier in een ontwapeningsdebat gebeurde, zou morgen plaats hebben in een debat over iedere kwestie, waarin het publiek hartstochtelijk be lang stelt. Men gaat daar niet heen om het voor en tegen te hooren bepleiten en zich mede op grond van dit gehoorde een eigen meening te vormen, maar om in 't openbaar zijn eigen mee ning te hooren uitspreken en zich in het optellen der vele redenen; die voor die meening pleiten, te verlustigen. En wan neer anderen daar iets anders vertellen, dan men hooren wil, dan èrgert men zich en heeft moeite zich stil te houden. Daar om zijn dergelijke openbare de batten werkelijk leerzaam, niet met betiekking tot het vraag stuk, dat besproken wordt, maar om het inzicht in en de kennis van den menschelijken geest en van den mensch, die zij ons ge ven en om ons veel uit het le ven te verklaren, dat ons soms vreemd kan schijnen. Want wat hier op zoo'n openbaren debat avond plaats heeft, dat heeft telkens opnieuw en overal in het leven plaats, omdat het de men- schelijke psyche is, die er zich openlijk en onverbloemd in al haar schamelheid in uitspreekt. Het zijn de benepenheid van ons inzicht, de onverdraagzaam heid, de eigenzinnigheid, het felle egoisme en farizeïsche en de ijdele verwaandheid, die tot uiting komen. Want dit is het ten slotte dat zich telkens weer in het leven demonstreert en dat tot de voortdurende twisten met onze medemenschen, tot zooveel 23. Maar waar heb je die Jenny Hawkins leeren kennen O I ben je daar zoo nieuws gierig naar? Weinul geluk er mee I Ik had haar leeren kennen te Londen, in het Alhambra, waar zij zong en danste, zonder te doen voorzien, dat zij ooit een ster zou worden. Is zij geen Italiaansche vroeg Tragomer plotseling. Het oog van Sorège ging half open en met een stem, waarvan de plotselinge scherpheid slechts een weinig zijn ontroering ver ried, zeide hij Waarom Italiaansche? Omdat zij Italiaansch zingt? Wel, alle rondreizende zangeressen kunnen Italiaansch zingen: Dat is onont beerlijk. Maar dat kan in twin tig lessen worden geleerd. In elk geval is zij Engelsche noch Amerikaansche, mijn gast- heeren van San i'ranciico ver zekerden mij dat. Indien je het weet, vriendlief, waarom vraag je het dan Om te weten of jij er onbekend mee bent. haat en vijandschap, tot al het vaak zoo smartelijk misverstand en tot zoo menige menschelijke tragedie voert, dat we alleen ons zeiven kennen, dat wil zeg gen, alleen met ons zeiven re kenen en dat we buiten de gren zen van ons eigen gezichtsveld en ons eigen begrip niets zien en niets begrijpen, dat we ook zelfs niet trachten ons in ande- rer gedachten- en gevoelsleven in te werken, maar dadelijk an- derer motieven verdenken en ons eigene als de eenige rede lijke en verstandige begrijpen en daarom een andere meening dan de onze niet hooren kunnen, dat we klein zijn en benepen en vol eigenwaan en dat zelfs de beste van ons te hoog met zich zelf staan om een ander gelijke rechten te geven op elk gebied. De meesten van ons, velen althans, weten, dat nog wel zoo'n beetje te verbergen. Onbeschoft heden als in den Haagschen Dierentuin, waar men den tegen stander zelts niet aan het woord kon laten, komen in het open baar leven niet geregeld voor en zijn in het private leven ge lukkig zeldzaam. Meestal weten we in gesprekken, waarin de meeningen botsen, nog wel zoo veel goeden toon te bewaren, dat ze niet in scheld- en raas- partijen ontaaarden. Maar de ruzietoon ontbreekt zelden ge heel en al. En wanneer men goed luistert, hoort men ook in de naar den vorm volkomen be hoorlijk gevoerde debatten, waar toe meeningsverschil ook in het gezellige verkeer zoo herhaal delijk aanleiding geeft, dezelfde ergernis, die zich op den Haag schen debat-avond luchtte. Want, laten we het maar eerlijk be kennen, innerlijk erkennen we nooit het gelijk recht van an- derer meening, zoodra die wer kelijk aanmerkelijk van de onze afwijkt over een kwestie, die ons werkelijk belang inboezemt. Het ia wel begrijpelijk. De eigen wegen en gedachtengangen ken nen we. We weten ten naasten bij, hoe we tot een raeening, een overtuiging, een beginsel, Ik zou er heel goed onbekend mee kunnen zijn, want het ver leden van het lieve kind interes seert mij in 't geheel niet, maar ik weet het wel degelijk, beste Christian. Ik ben gewoon inlich tingen in te winnen omtrent alle personen, met wie ik omga En ik ben zeer goed omtrent Jenny Hawkins op de hoogte. Die niet Jenny Hawkins heet? Neen, zei Sorège koel, zij heet Jeanne Baud of Jane Baudier, en zij is Francaise. Ben je nu te vreden, Tragomer Deze woorden werden op zulk een sarcastichen toon uitgespro ken, dat Christian van drift de vuisten balde. Sorège scheen tot hem te zeggenZoek maar zoo hard je wil, arme kerel, je bent niet slim genoeg om mij te laten struikelen. In ditzelfde oogenblik bezat Tragomer de zekerheid, dat Jenny Hawkins niet dezelfde persoon was als Jeanne Baud en dat daarin het geheim van de heele zaak lag. Onder Jeanne Baud moest Lea Perelli ontdekt worden. Want het masker, waarmede Sorège haar bedekte, was dubbel, daar viel niet aan te twijfelen. .Maar de graaf had dat van Jenny Hawkins opgelicht en Jeanne een gevoelen gekqmen zijn. Het is het einddoel, dat ons tasten en zoeken al of niet onder an- derer invloed gevönden en op anderer aanwijzing gevonden heeft. En al weten we en moe ten we erkennen, dat er an dere wegen zijn, we hebben die andere wegen niet gegaan. Wat wij als waarheid hebben aan vaard, lijkt ons onomstootelijk. En we kunnen feitelijk maar niet begrijpen, waarom anderen haar niet evenzeer als wij aan vaarden. Dat wijten we aan dom heid of aan onwil of aan ver stoktheid. En we voelen ons kre gelig worden, bitter soms en fel-driftig, wanneer het verzet tegen wat ons dnomstootelijk lijkt, niet wordt opgegeven, maar openlijk en met eenzelfde be slistheid als de onze wordt uit gesproken of gedemonstreerd. Dat geldt niet enkel ten opzichte van een enkele meening, maar evenzeer van een geheele le vensopvatting, van een geheel andere levenshouding, van da den en levensinrichtingen. We kunnen ons niet verplaatsen in anderer gevoels- en gedachten- leven en daarom niet begrijpen, dat anderen anders tegenover het leven en de dingen van het leven komen te staan dan wij. En in plaats van ons bij het feit neer te leggen, verzetten we ons, worden kwaad, eischen feitelijk onderwerping aan onze inzichten. Dat leidt telkens opnieuw tot botsingen en verbittert en kweekt haat en vijandschap. Niettemin leeren we niet. Omdat we meest al ook niet voor een oogenblik buiten ons zelf kunnen uitkomen, altijd weer ons zelf en eigen gedachtenleven als het middel punt der wereld vooropstellen. O, neen, we doen dat niet met woorden, zelfs heel vaak zonder het ons bewust te zijn. We hou den ons dikwijls heel nederig, willen het ook wel zijn meenen ieder volkomen in zijn recht te laten en alleen ons eigen recht te handhaven. Maar in de diep ste werkelijkheid zetten we ons zeiven altijd op de scheidsrech terlijken troon, beslissen en ver- Baud vertoond. Er was niets meer te verwachten. Christian had er een zeer groot belang bij niet met Sorège op gespannen voet te komen. Hij sloeg een jovialen toon aan en antwoordde: Wel zeker I Ik zie datje altijd dezelfde bentzeer berekenend in al wat je doet. En in den tijd waar wij in leven, is dat geen geringe hoedanigheid. Ik tracht een weinig te rede neeren. Er zijn zooveel lui, die recht voor zich uit loopen. Och, er zijn zooveel gelegenheden om den hals te breken, zonder dat men nu juist verkeerde wegen behoeft te zoeken. Ga je, als je getrouwd bent, in Amerika wonen De hemel beware me daarvoor 1 Amerika, dat heb je zelf kunnen zien, is een onmogelijk land. De Amerikanen, die fortuin hebben gemaakt, weten het heel goed dat hun land onbewoonbaar is, of men moet er zijn om geld te verdienen. Zij vestigen zich dan ook gauw in Europa. Als zij gedwongen werden in hun Uni ted States te leven, zouden zij van verdriet sterven. Als je lust hebt, zijn er in de omgeving van Harvey nog heel lieve .missies", erg blond, met een lange taille en korte beenen, oordeelen wij en veroordeelen. Dat toonen we soms maar met een minachtend schouderopha len of in een koele afwijzende houding. Maar zoodra onze zelf- beheersching ons in den steek laat, dan schreeuwen we onbe schoftheden als in den Haag schen Dierentuin en trachten te overschreeuwen en te overheer- schen. Misschien doen we dat niet op die uiterlijke ruwe manier. Maar onze ingetogener houding, ons hard oordeel, onze haat kun nen nog veel ernstiger gevolgen hebben, zonder dat we ons ook maar een oogenblik van het on redelijke of soms zelf vreeselijke van ons doen bewust zijn, of ook wanneer we het eenigszins be grijpen, ons zelf daarvoor ver antwoordelijk willen stellen. Want onze eigengerechtigheid blijkt gewoonlijk ook een stevig pant ser tegen zelfbeschuldiging. Wij weten het, wij hebben het beste voor, wij zien de zaak duidelijk in. En wanneer ande ren tengevolge daaraan zich be- zeeren of ongelukkig worden, dan is het immers hun eigen schu'd. Het is deze eigenge rechtigheid, die tenslotte zoo al niet altijd de oorzaak van, dan toch zoo goed als altijd de met gezel is v?n onze onverdraag zaamheid. En alleen door nede rig de betrekkelijke waarde van eigen inzicht en de-betrekkelijk heid van alle weten te erkennen, kunnen we ook onze onverdraag zaamheid kwijt raken. Ingezonden Mededeeling. Mijnhardt's Emser-Tabletten 35c Mijnhardt'sSalmiak-Tabletten 40c Termo-Tabletten 45c Anga-Bonbons 60o Bij Apothekers en Drogisten. Het is natuurlijk voor iedereen duidelijk, dat de revolutie groote en een beetje breede kin, die een aardigen bruidschat mee brengen. De rassen moeten zich kruisen, Tragomer. Ja, dat zijn moderne kruis tochten 1 Ik heb er op het oogenblik geen lust toe. Maar zal gaarne uw verloofde mijn compliment maken over de keuze, die zij heeft weten te doen. Weinul ik zal je eens op een avond naar Harvey meenemen. Je krijgt er niet-alledaagsche dranken. Ik zal niets drinken. Zij lachten, rustig, als goede vrienden, zonder nevengedachten. Nochtans, iemand, die Sorège's hals had aangeraakt, zou ge merkt hebben, dat hij bij al die kalmte nat was van zweet alsof hij erg hard geloopen had. De beide vrienden stonden op en, gemeenzaam op elkaar leunend, gingen zij de speelzaal binnen en naderden de baccaraat-tafel. Speel je tegenwoordig nog vroeg Tragomer. Van tijd tot tijd nog wel een uurtje. En win je Soms. Tragomer zag Sorège aan en droevig sprak hij Dan ben je niet als die arme Jacques. Hij won nooit. veranderingen op het platteland in Rusland te weeg moest bren gen, dat de psyche van de.i boer door de doorgemaakte schokken gewijzigd moest worden. Dez - veranderingen zullen een beslis sende beteekenis hebben voor de toekomstige ontwikkeling van het land. Het is echter zeer moeilijk voor een intellectuetl de volkspsyche te doordringen, omdat de boer steeds wantrou wend tegenover iederen stede ling staat en, wat van nog meer belang is, omdat de regeering uit angst voor anti-bolsjewistische propaganda de intellectueelen uit de dorpen weert. Slechts zij, die het volkomen vertrouwen der tegenwoordige heerschers van Rusland bezitten kunnen het platteland bereizen, met de boeren gesprekken voeren en aanteekeningen maken. Een van dergelijke bevoorrechten, prof. Tan Bogoraz, heeft met een groep studenten eenige ethno- grafische excursies door het platteland gemaakt. Het ver zamelde materiaal is kort gele den uitgegeven (,De revolutie op het platteland", u'.tgave van „Krasnaja Nowj'.), zoodat wij kennis kunnen maken met het geen de reizigers gezien en ge hoord hebben. Het boekje be staat uit zes schetsen, die de studenten hebben geschreven en een algemeene inleiding van den leider (Tan-Bogoraz), die de al gemeene conclusies trekt uit de door de studenten verzamelde gegevens. Het boek heeft een slechte pers gehad omdat de bolsjewiki vreezen, dat de con clusies van den geleerden ethno- graaf op den lezer een voor de sovjetregeering minder gunstigen indruk zullen maken. Tan heeft van hoogerhand een berisping Ingezonden Mededeeling. i- Ruwe en Schrale Huid DOOS 30, 60, 90 Cept. I*v Bij Apoth. en Drogisten Ph«r(S. Fabriek A. Mïr.t4fdt - Zeul ^LL Hoezeer hij ook zichzelf meester was, trilde Sorège, toen hij dien naam hoorde. Zijn gelaat werd bleek en, bijna fluisterend her nam hij Het spel, dat hij speelde, was onmogelijk te winnen. Tragomer schudde toen het hoofd en zei vastberaden Vooral als men te doen heeft met tegenstanders, die de kaarten merken. Zij bleven een oogenblik spra keloos tegenover elkaar staan. De oogen van Sorège fonkel den, zijn lippen trilden, alsofhij zich tot een onvoorzichtige ver klaring liet vervoeren. Maar hij slaagde erin, zich te beheerschen. Hij deed drie schreden, om zich te verwijderen, toen kwam hij naar zijn vriend terug en zeide Men wordt nooit in 't ongeluk gestort door anderen, Tragomer, het is zwakheid dit te beweren. Ieder is meester van zijn lot. Als de ongelukkige Jacques hier was, zou hij dat zelf betuigen. Hij hief trotsch het hoofd weer op, groette Christian met de hand tot afscheid en verwijderde zich. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1924 | | pagina 1