DE GALEISLAAF, ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN MÊÈÊI VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN 24e Jaargang Concurrentie. Minder fraaie handen door arbeid of weersinvloeden, weer zacht en blank door PUROL. Woensdag 22 October 1924 De nieuwe salarisregeling. Nummer 2972 BRESKENSCHE COURANT Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 franco per poit f 1,40 Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. De voortbrenging zou volko men beantwoorden aan 't gebruik, waardoor het economisch even wicht bewaard zou worden. Van grooten invloed zou de wedijver zijn, de waren een be hoorlijk afzetterrein te doen vin den, daar hierdoor het eigenbe- lang geprikkeld zou worden, waardoor noodwendig de voort brenging een hooge vlucht zou nemen. De vrije mededinging zou ma ken, dat ieder zijn beste krach ten zou inspannen, waardoor de producten zoo goedkoop moge- lijk zouden worden wat ook den consument ten goede zou komen. Voorts verwachtte men ook nog een toenadering tustchen de verschillende standen, daar de winsten zoowel als de loonen voor alle bedrijven op hetzelfde peil zouden worden gebracht. Zijn nu al deze hooggestemde verwachtingen in vervulling ge gaan Op deze vraag kunnen en mogen wij, als onpartijdige en objectief beoordeelaar, niet an ders antwco'den dan neen. Het concurrentie-systeem is gebleken te zijn een economisch stelsel met niet alleen groote voordee- len, doch ook met groote nadee- len. Geenszins echter zijn die nadeelen van dien aard, dat wij, zooals sommige groepen doen, dit systeem nu ook maar zonder meer ,een vloek voor den werk man" zouden willen noemen. Het groote voordeel van het huidige maatschappelijke systeem is zeker wel, dat het de men- schelijke energie, het kunnen en willen, tot ongekende hoogte heeft opgevoerd. Geen systeem is er nog geweest, dat daarin met het huidige heeft kunnen wedijveren. Op machtige wijze zijn het menschelijk vernuft en h»t menschelijk durven naar vo ren gekomen. Maar ook is daar door, sterker dan in andere maatschappelijke stelsels, waar door andere maatschappelijke toestanden deze factor ontbrak, naar voren getreden de eigen lijke drang, het ongebreidelde winstbejag.. Het is deze schaduwzijde, waardoor 't systeem van mede- dinging zoo enorm aan sympstie heeft ingeboet. Want dit winst bejag leidde er noodzakelijker wijze toe dat de winst slechts daar op bevredigende wijze werd behaald, waar de factoren 't guns tigste waren. M. a. w. zij, die geld hadden, konden door hun geld en als gevolg daarvan door de macht, de gunstigste plaatsen in de maatschappij innemen, ter wijl zij, die niet over kapitaal beschikten, eenvoudig werden te- ruggedrongen in de rijen van hen, die door den arbeid hunner handen in het levensonderhoud voor zichzelf en hun gezin moe ten voorzien. Ofschoon we gaarne erkennen, dat de fouten van het heden- daagsche stelsel vele zijn, moe ten we toch ook anderzijds er kennen, dat door practische sa menwerking van werkgevers en werknemers, mede door regeling van overheidswege, veel bezwa ren, die het stelsel van mededin ging aankleven, kunnen worden weggenomen. Wat niet wegneemt, dat tal van economische bezwaren blij ven bestaan. Zoo bestaat b.v. 't evenwicht tusschen voortbren ging en behoeften lang niet al tijd, wat vooral in dagen van overproductie en crisis scherp naar voren treedt. Ook wordt door het huidige systeem lang niet altijd het bei te voortge bracht. Integendeel, juist de vrije mededinging, waardoor vooral de nieuwe fabricaten zoo moei lijk een behoorlijk afzetterrein kunnen vinden, maakt dat de kwaliteit van een artikel soms veel te wenschen overlaat. Men denke maar eens aan de talrijke surrogaten welke in den handel zijn of aan de namaak van tal van artikelen. Zoo is het b.v. gelukt om zelf kunstmatige eie ren te vervaardigen, die bijna niet van de natuurlijke te onder scheiden zijn. Abonnements-Advertenties zeer billjjk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur Van de verschillende maat schappelijke stelsels, welke de eeuwen gekend hebben, is er wellicht geen enkel zóó geroemd, doch ook becritiseerd als dat van de concurrentie of mede- dinging. De oorzaken liggen voor de hand. Immers is de staathuis houdkunde, ofschoon in wezen bijna even oud als de mensch- heid, officieel toch eerst in de laatste eeuwen beoefend, terwijl zij noodzakelijkerwijze naar haar grondvestiging verschillende scho len in 't leven riep. De groote vraag is nu maar welke school men aanhangt, daar dit feitelijk beslist of men voor- of tegen stander van het huidige systeem is. Zooals het met vele aargele genheden in ons leven gaat, om in 't begin te veel de lichtzijden en later te veel de schaduwzij den te bezien, is het ook met het systeem der vrije mededin- ging gegaan. In 't begin wer den de voordeelen te hoog aan geslagen, terwijl in de verdere ontwikkelingsstadia de nadeelen te v el naar voren werden ge bracht. Op kinderlijke naieve wijze werd bij de intrede van het concurrentie-stelsel de lof hier van bezongen. Immers was dit systeem de eenigste verdeelster der maatschappelijke functiën en zou dit noodzakelijkerwijze de verhoudingen tusschen de ver schillende bedrijven en ambach ten vaststellen. Veel werd van het nieuwe systeem verwacht. En de be wondering steeg naarmate werd aangetoond, dat dit stelsel zon der eenigen dwang en eenvou dig door verdeeling van den ar beid automatisch de organisatie van den arbeid, dus van het maatschappelijk lichaam zou re gelen. De voordeelen toch zouden niet gering zijn en zijn het best samen te vatten onder de vol gende punten. fBtflïsïaBYeN. Maar vanaf het oogenblik, dat de Bretonsche edelman een bond had gesloten metMarenvalhadhij slechts éene gedachte slagen in de op touw gezette onderneming. En den volgenden dag reeds had hij de campagne begonnen. Sedert twee jaar wist hij niets meer van Sorège. De intimiteit met hem had opgehouden na de veroordeeling van de Fréneuse. Hij had den graaf blijkbaar zeer getroffen gezien door het ongeluk van den wederzijdschen \riend, hem verdedigend, met edelmoe- digen ijver, tegen den blaam van onverschilligen. In de sociëteit ontmoetten ze elkaar, maar wisselden slechts beleefdheidsgroeten. Een ijskoude koelheid bestond tusschen detwee mannen, die jaren alskameraden hadden geleefd en elkaar nu ternauwernood spraken. Trago« mer evenwel gevoelde geen vijandschap tegenover Sorège. Hij had nooit van hem gehouden, zelfs niet in den tijd hunner kameraadschap. De rondborstige en levendige natuur van den een kon zich nooit vereenigen met het koel en berekenend tempe rament van den ander. Steeds was Sorège terughoudend ge weest tegenover Tragomer, en toen deze hierover hun weder zijdschen vriend een opmerking maakte, antwoordde deze lachend Kom, je moet Jean nemen zooals hij is, je kunt hem toch niet veranderen. Hij is een di plomaat. Hij zegt nooit wat hij denkt. Maar Tragomer kon niet be twisten, dat de vriend van Jacques een welopgevoed man was, ont wikkeld, aangenaam van voor komen, zeer dapper, dit had hij bij verschillende gelegenheden bewezen, en een goed raadgever, wanneer men hem raadpleegde over een moeilijke zaak. Hij liep naar de dertig, was van middel bare gestalte, had kastanjebruin haar en een lichten puntbaard, een opgekrulden snor en oogen, die bijna geheel door het lid bedekt waren. Zóó, als Tragomer hem had verlaten, vond hij hem na twee jaar terug, met dezelfde koel heid en terughouding. Hij zocht bij wien hij inlichtingen kon in winnen omtrent hem, dien hij verdacht, zonder dat hij behoefde Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK TNo,020in BRESKENS Pïï$l° te vreezen nieuwsgierigheid op te wekken of een indiscretie te lokken. Maugrion scheen hem daartoe de aangewezen persoon. Met hem, een makker der jeugd, kon hij vrij uit spreken, en zeker van een hartelijke ont vangst, ging hij tegen half twaalf op weg en ging te voet van zijn appartement in de rue Rem brandt naar de Boulevard Males- herbes, waar bijna op den hoek van de place de la Madeleine, Maugiron woonde. De jeugdige viveur had de onveranderlijke gewoonte thuis te dejeuneeren. Uien morgen had hij Mariette de Fontenoy en Laurence Mar- gillier bij zich te gast. Tegen het einde van den maal tijd zei Tragomer tot den heer den huizes Zeg eens, ik heb Sorège gis teren ontmoet. Hij scheen mij zeer gunstig te zijn. Is hem een ongeluk overkomen Dit zou je kunnen zeggen, ouwe vriend, hij gaat trouwen. Sorège gaat trouwen Sinds eenigen tijd wordt het verteld. En met wie Met een Amerikaansche. Miss Maud Harvey van Minneapolis. De vader is de groote veefokker, die zoo'n fortuin heeft gemaakt Ook neemt de afneming der prijzen niet altijd toe, doch is integendeel een stijging der pi ij- zen dikwijls het gevolg van de concurrentie. Ook zijn het niet steeds de bekwame en eerlijke werkgevers die het beste vooruitkomen, maar vaak die werkgevers, die nogal een ruim geweten hebben en daardoor op groote schaal de z.g. „handelstrucs" weten toe te passen. Van een gelijkmaking van win sten en fortuinen is al evenmin iets gebleken, daar de concur rentie niet eenvoudig een wed ijver, doch een scherpen strijd om het bestaan in 't leven heeft geroepen, waardoor de humani- teitsgedachte bij vele werkgevers op den achtergrond is gedron gen. Immers dwingt de harde strijd om het bestaan ook de goede werkgevers dezelfde be- drijfsmaatregelen te nemen als van de minder goede, daar an ders de concurrentiestrijd te on gelijk zou worden, waardoor zij eigen handelsleven zouden ver liezen. Zoo zien wij, dat ook dit eco nomisch stelsel niet vrij is van zelfs groote fouten en gebreken. Maar niet vergeten mag worden, dat de modern-industrieele ont wikkeling, ondanks haar scha duwzijden, toch ook veel goeds heeft gebracht en daarom aan vaard behoort te worden. Want door de moderne industrie is heel het maatschappelijk leven op een hooger peil gekomen, is ook het leven van den arbeider rijker en schooner geworden. In een driestar ,Niet zenuw achtig worden" schrijft ,de Stan daard" Den laatsten tijd doen allerlei geruchten, in verband met de nieuwe salarisregeling, de ronde. Die geruchten verwekken onrust; méér dan noodig is de cijfers en wiens zoons de zaak voort zetten. Maar Julius Harvey woont in Parijs. Hij heeft dat mooie huis laten zetten in de avenue du Bois-de-Boulogne. Hij heeft er de middelen voor. In de overzeesche bladen wordt over zijn vermogen gesproken als over een der grootste der Nieuwe Wereld. En miss Harvey hoe is die Klein, mager, donker. In de familie zit Mexicaansch bloed. Men zegt, dat de moeder een Mestieze was, die Harrey gehuwd had, toen zij vier kinderen had. Zij blijft te Minneapolis, men ziet haar niet in Parijs. De jonge dame is iets excentrieks. De koele Sorège zal wat met haar te doen krijgen. En tegen wanneer ia dat hu welijk bepaald O, onderhandelingen zijn er reeds lang gevoerd, maar de zaak is lang slepende gebleven. Meer dan een halt jaar reeds draait Jean om de kaars. Maar zij schijnt een beetje ongemak kelijk. Om de zaken in orde te krijgen was een reis naar Amerka noodig. Een reis naar Amerika Ja, papa Harvey heeft Sorège naar landgenooten meegenomen, toch, waarop het publiek ver gast wordt, verdienen, naar men ons van bevoegde zijde meedeelt geen vertrouwen. Het is moge lijk, waarschijnlijk zelfs, dat die cijfers wel eens gestaan hebben in een ontwerp-regeling, maar dat was dan vóór de schaaf er overheen was gegaan. Laat men dit alles vooral be denken, waar getracht wordt het personeel tot onberaden stappen over te halen. Het is altijd ver keerd aan zulk een aandrang gehoor te geven, maar hoe erg zou het zijn, indien men in een oogenblik van verhitting iets had gedaan, waarvoor later blijken zou geen enkele grond te heb ben bestaan. Terwijl men niet temin de gevolgen van onbera den behandeling zou hebben te dragen. Wij raden ieder, zijn protes ten maar binnen te houden, tot de regeering met haar regeling gereed is en die publiceert. En der regeering zouden we willén adviseeren wacht daarmee geen uur langer dan onvermijdelijk is. Juist omdat, naar wij verna men, die regeling heel wat be ter schijnt te zijn dan de agita toren willen doen gelooven. Het Centrum verneemt van bevoegde zijde dat in den mi nisterraad is besloten, dat het maximum der salarisverlaging in het nieuwe Bezoldigingsbe sluit 12'/j pCt. zal zijn. Het blad deelt dit bericht echter onder voorbehoud mede. Zaterdag vergaderden te 'sGravenhage de besturen der volgende samenwerkende orga nisaties Centrale van Hoogere Rijksambtenaren, Permanent Co mité van Chr. organisaties van personeel in Pubfieken Dienst, K.-K. Centrale van Burgerlijk Overheidspersoneel en Centrale van Vereenigingen van Perso neel in 's Rijksdienst, ter bespre king van de situatie, waarin het Rijkspersoneel, na het handha ven der met 1 October j.l. in gegane salarisverlaging van 10 pCt. is gekomen. verleden zomer. Tragomer zette zijn nasporin gen niet voort. Hij wist waar het op aan kwamSorège was naar Amerika gegaan. Dat was zeker. Op het oogenblik, waarop hij zijn stem had meenen te herkennen, in de loge van Jenny Hawkins te San Francisco, was Sorège in Amerika, dus zijn tegenwoordigheid werd waar schijnlijk. Al wat Tragomer gehoopt had, werd verwezen lijkt. Zijn vermoedens bleken dus niet hersenschimmig. Zij rustten op een vaste basisSo rège was werkelijk in Amerika. Dus geen alibi meer. Tevergeefs was Amerika groot. Voor Tra- gamer was het voldoende dat Sorège den Oceaan had over gestoken, opdat de zekerheid, die hij had omtrent den onbe kende te San Francisco, onbe twistbaar werd. Er was geen ander Franschman die, in der gelijke omstandigheden, zijn naam had kunnen uitspreken. Maar hier hield de aaneen schakeling van gevolgtrekkingen van Christian op. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1924 | | pagina 1