ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Welcelijksch Overzicht.
DE GALEISLAAF.
VERVOER.
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
TNo.*2in BRESKENS P,07*$;°
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
33e Jaargang
Zaterdag 23 September 1924
Nummer 2963
tegenwoordigers dezer landen
bleven uitgesloten, een fout,
die later hersteld werd toont
wel, over hoe weinig juist deze
landen thans beschikken. De
Voldenbond blijft nog altijd in
de eerste plaats een vereeniging
van entente-landen. En naast de
groote mogendheden oefenen er
vooral die kleine staten invloed,
die in het gevolg der groote
mee naar het slagveld trokken
of aan de overwinning der En
tente hun ontstaan of hun nieuwe
beteekenis danken. Maar het is
niet de geest, die in deze lan
den heerscht, waaraan we ooit
de ontwapening en den blijven
de vrede zullen kunnen danken.
Met hun voelen en denken staan
ze nog in den oorlogstijd. En
hun gedachten gaan nog vrijwel
uitsluitend naar versterking van
eigen machtspositie en onder
drukking van den tegenstander
van zooeven. Ze leven nog in
de oorlogspyche. En al durven
ze het in Engeland en Frankrijk
een anderen toon aanslaan, niet
zoo openlijk meer uit te spreken,
in hun hart gelooven ze nog al
tijd aan het geweld en het suc
ces van den haat. Dat maakt de
arbeid, die de Volkenbond thans
ondersteunt, zoo buitengewoon
moeilijk. De Deensche afgevaar
digde te Genéve heeft eraan
herinnerd, dat ontwapening niet
slechts einddoel is, maar door
regeling van het arbitrage vraag
stuk en van dat der waarborgen
voor de veiligheid, maar dat
ontwapening ook een voorwaarde
was voor de veiligheid en dus
een middel kan zijn in de arbi
trage-gedachte te verwezenlijken.
Maar hij vergat, dat eerste en
onvermijdelijke voorwaarde voor
ontwapening zoowel als voor ar
bitrage de geestelijke ontwape
ning is, de terugkeer van het
onderling vertrouwen en dat,
zoolang de volken elkaar in wan
trouwen en bitterheid beloeren,
ontwapening nooit aan arbitrage
en waarborging der veiligheid
kan voorafgaan. Draait daar
eigenlijk niet de geheele zaak
om Wanneer men angstig is
om te ontwapenen en vooraf
waarborgen vraagt, dan teekent
zich daarin het vertrouwen af,
dat nog in zoo sterke mate als
wellicht nooit tevoren thans het
leven der volkeren beheerscht.
En dit wantrouwen wijst onge
twijfeld den anderen weg, dan
dien de Deen zich voorstelde.
Niet eerst de ontwapening, waar
door men zich veiliger aan ar
bitrage kan onderwerpen en die
een waarborging der eigen vei
ligheid, die aan arbitrage haar
gevaarlijkste kant ontneemt, voor
men zijn wapenen afgeeft.
En in die richting schijnt ook
de Volkenbond de oplossing te
willen. Het Volkenbondsverdrag
zelf zal dan als grondslag die
nen. Dat wil zeggen men zal
geen ofzonderlijk waarborgver-
drag opstellen, maar dit Volken
bondsverdrag zoodanig wijzigen,
dat daarin zekere waarborgen
liggen opgesloten. De verklaring
van Engeland dat het zijn vloot
beschikbaar kan stellen voor
blokkademaatregelen tegen den
staat, die zijn arbitrage ver
plichtingen schendt, maak het
blijkbaar voor Frankrijk gemak
kelijker daarmee genoegen te
nemen. En het gevaar voor on-
eenigheid tusschen de leden van
den Volkenbond wordt daarmee
afgewend.
Branting, de Zwecdsche gede
legeerde, verklaarde nog eens
nadrukkelijk, dat zijn land nooit
tot een waarborgverdrag zou
toetreden, want dat het uit de
verplichting tot oeconomische
sancties, door het Volkenbonds
verdrag gesteld, reeds gevaar
voor zijn neutrale positie dreigen
zag en door een waarborgver
drag zijn veiligheid ernstig be
dreigd zou voelen.
Maar ook andere staten wil
den in geen geval van zoo'n
waarborgverdrag hooren. De
voorgenomen wijziging zou men
dan tevens overeenkomstig het
voorstel van Jhr. Loudon kunnen
uitbreiden tot de bepaling in het
Volkenbondsverdrag, die een
oorlog geoorloofd verklaren, wan
neer de Volkenbondsraad bij een
niet-juridisch geschil er niet in
geslaagd is met eenstemmigheid
Wie wind zaait, zal storm
oogsten. Zoo er ooit een tijd ge
weest is, die de waarheid dezer
woorden in zijn eigen gebeurte
nissen bevestigde, dan is het wel
de onze. Want waarom trachte
men vergeefs de wereld tot rust
te brengen na de eindelooze
verschrikkingen van den wereld
oorlog dan omdat we den storm
niet kunnen bezweren, dien we
zelf hebben opgeroepen. Wie
het geweld en de haat en de
verbittering en het wantrouwen,
tot de leidslieden maakt, die
kan niet hopen een zachtmoe
dige, vredelievende en vertrou
wende menschheid te vinden,
maar moet zich eindelooze moeite
geven om de beletsels uit den
weg te ruimen die hij zelf op
wierp, voor hij aan de werke
lijke bevrediging en het herstel
dier ontwrichte wereld denken
kan.
Mac Donald, de Engelsche
premier, heeft het ongetwijfeld
begrepen en Herriot waarschijn
lijk ook. Hun pogen om een an
dere atmosfeer te scheppen in
het internationale leven toont
duidelijk genoeg dat ze de tal-
looze beletselen zien, die het
vredeswerk verhinderen en thans
ook den arbeid van den Volken
bond zoozeer bemoeilijken. Maar
zullen zij alleen in staat zijn
door woord en voorbeeld den
storm te bezweren, die, schoon
ingesluimerd, nog altijd met
haar donkere luchten Europa
bedreigt
Ze kunnen ongetwijfeld veel
hulp krijgen van veel kanten.
En de landen, die in den oor
log neutraal bleven, bizonder in
de Scandinavische landen, ons
land en Zwitserland, heerscht
eeu onweerstaanbaar verlangen
naar een nieuwen tijd, waarin
niet het geweld maar het recht
de wereld zal beheerschen.
Maar het feit dat uit de Vol
kenbondcommissie, die het vraag
stuk der ontwapening had te be-
studeeren aanvankelijk juist ver-
Hij, dien zij riep, maakte zich
gereed uit te stappen, (ik trad
naar hem toe. Op dit oogen-
blik had ik de zekerheid, dat ik
den sleutel van het geheim zou
vinden.
Maar de man, die het hootd
boog, bespeurde mij en ging
haastig weer naarjbinnen. Hij
zei alleen op korten toon
Jenny 1
En het was wel degelijk de
stem, die in de loge had ge
sproken. De zangeres, ongerust,
naderde het portier, boog zicb
naar binnen en riep tot den
koetsier
Union Square
Erg haastig ging zij de ves
tibule in en verdween.
Het rijtuig vertrok weer. En
zonder dat ik den geheimzinni-
gen man had kunnen zien, die
er in zat, bleef ik alleen onder
de groote voordeur staan. De
portier naderde mij en zeide
Een mooie vrouw, millord.
Haar meneer is vanavond niet
met haar meegekomen, Als
millord wil schrijven, kan ik den
brief naar boven brengen. Ik
gaf dien gedienstigen geest een
tweeden dollar en ging weer
naar de zaal terug, waar Pector
en Reiligh hun volksdrank zaten
te genieten.
Welnu vroeg de bankier.
Bepaald, gij hebt gelijkzij
is wel de moeite waard. Ik ga
morgen.
Wij gingen naar bed. Den
volgenden dag, toen Pector bij
het dejeuner in de eetzaal ver
scheen, zeide hij
Waarde burggraaf, gij hebt
geen geluk in uw galante onder
nemingen.
Ik ontvang zooeven bericht
van de directeur der Opera, dat
de Italiaansche troep van avond
niet speelt. Miss Hawkins heeft
kou gevat gisteravond, zij kan
niet zingen.
En daar zij overmorgen in
Chicago woidt verwacht, ver
trekt zij aanstonds, met den
sneltrein.
Overigens, hier is een brief
aan u geadresseerd en die, zon
der twijfel, haar betuiging van
spijt behelst.
Ik opende de enveloppe. Op
een kaartje, in welks hoek het
naamcijfer J. H. zich bevond,
omgeven door het devies.Ne
ver more" las ik deze regels
,Het doet mij leed dat ik uw
bezoek, waarvan ik mij zooveel
genoegen voorstelde, niet kan
afwachten, waarde heer, maar
artisten zijn niet altijd meester
van hun wil. Vandaag had ik
u niet kunnen spreken, want ik
ben heesch.
Ik vertrek naar Chicago en
New York, waar ik eenige we
ken zal doorbrengen.
Indien het geval uwer reis
u daarheen voert, zal het mij
verheugen, dat gij uw schade
inhaalt. Vriendschappelijk de
hand gedrukt door Jenny Haw
kins".
Ik bleef in gedachten verdiept.
Mijn beide metgezellen spotten
met wat zij mijn sentimentaliteit
noemden.
Zij konden de ernstige bezorgd
heid, die mij dat onverwacht
vertrek, dat mijne gissingen be
vestigde, veroorzaakte, niet ver
moeden.
Ik dacht lang over den toe
stand na.
Als Lea Perelli,'door een aan
eenschakeling van omstandig
heden, onverklaarbaar voor mij,
leefde, nadat Jacques de Fré-
neuse veroordeeld was, omdat
hij haar gedood had, dan was
het blijkbaar, dat dit geheim een
een advies te geven. Want deze
bepalingen halen den oorlog,
dien men wil uitsluiten, weer
binnen. En al hoeft men zich
zeker niet te verbeelden, dat de
laatste oorlog beleefd is, in een
Volkenbondsverdrag past toch
zeker geen erkenning van den
oorlog. Het geweld zal altijd als
uiterste middel in de handen van
volken en menschen blijven.
Maar niettemin heeft men het
recht van het geweld met be
slistheid te ontkennen. Dat al
leen kan den rechtsstaat, ook
de internationale, mogelijk ma
ken. Zoodra men een beroep op
dit middel toelaat, is de kracht
van het recht aangepast en in
principe de chaos ontstaan met
haar onafzienbare gevolgen.
Dat niet te hebben gezien is
ook de tout van Mussolini ge
weest, die zich thans aan Italië
wreekt. In elk land worden
moorden gepleegd. Maar in Italië
is de politieke moord tot systeem
geworden, omdat men er het
geweld als recht erkend heeft.
Op Mattiotti is Casilini, de
fascist, gevolgd. Wie volgt er
nu
Voor Mussolini's heerschappij
beteekent dit het naderende
einde en voor Italië een nieuwe
tijd. Het is het noodlot, dat het
geweld onvermijdelijk volgt.
Straks vallen ook Primo de Ri
vera en de zijnen in Spanje ten
offer. En de Spaansche neder
lagen in Marokko kunnen dien
val slechts verhaasten.
Nog altijd blijftwie wind
zaait zal storm oogsten. Musso
lini en Primo de Rivero ervaren
het. Maar duidelijker dan die
twee nog heelt onze wereld het
ervaren die nu vergeefs tracht
in den gewekten storm haar ver
loren evenwicht te herwinnen.
Hoe vernuftig de mensch ook
is en hoe vindingrijk sommigen
ook zijn, één ding is er waaraan
door hem niet getornd kan wor
den en dat eene is de afstand.
monsterachtige ongerechtigheid
verborg.
Ik nam het onwankelbaar be
sluit hiervan opheldering te zoe
ken en het kwaad te herstellen,
dat mijn ongeiukkigen vriend
was aangedaan.
Maar in Amerika, waar Jenny
Hawkins rondreisde, kon ik niet
beproeven een spoor te volgen,
een enquête te beginnen en
trachten de waarheid vast te
stellen
Daar was ik alleen, zonder
steun, zonder hulpmiddelen, ge
heel ontwapend.
De misdaad was in Frankrijk
gepleegd.
In Frankrijk moest de revisie
van het proces gezocht worden.
En in de eerste plaats moest
ik de voorzorg nemen, elke be
trekking met Jenny Hawkins en
haar onbekenden metgezel af te
breken.
Zij moesten zich van hun on
rust kunnen herstellen, zich vol
komen in veiligheid wanen, op
dat ik hen beter zou kunnen
verrassen, als 't oogenblik gunstig
zou zijn.
En daartoe was vóór alles
noodig, dat zij niet meer van
mij hoorden spreken,
Toen dit besluit eenmaal ge
nomen was, bleef ik er bij.
Neemt twee denkbeeldige punten
in gedachten, bijv. Batavia en
Amsterdamde ruimte nu die
deze twee punten van elkaar
scheidt is de afstand. En op
welke wijze men ook de kaart
draait of legt, de afstand tus
schen deze twee punten blijft
dezelfde.
Zou deze waarheid, die, zij
het dan ook in anderen vorm,
ons op de schoolbanken reeds
werd ingepompt, in den tegen-
woordigen tijd nog wel die be
teekenis hebben sis in onze
schooljaren Wij gelooven van
niet. Wél is de afstand tusschen
de twee genoemde punten nog
steeds even groot, doch de tijd,
die noodig is om dien afstand
af te leggen is, dank zij 'a
menschen vernuft en energie, tot
de kleinst mogelijke terugge
bracht. En het is aan geen
twijfel onderhevig, dat ook in
de toekomst de betrekkelijk korte
tijd, dien wij nu nog maar be
hoeven om een afstand af te
leggen, nog sterker zal worden
verkleind.
Dat de menschelijke vinding
rijkheid er zich zoo bijzonder op
heeft toegelegd om den tijd te
verkorten, die noodig is om een
zekeren afstand at te leggen,
vindt in hoofdzaak zijn oorzaak
in het ruilverkeer. Het ver
plaatsen toch van de goederen
eischt tijd en geld. En hoe min
der er besteed wordt aan het
verplaatsen van goederen, des
te goedkooper zullen deze kun
nen worden, daar elke handeling,
die verricht moet worden om
de transporten van de eene naar
de andere plaats te brengen,
geld kost. Het is dan ook van
het grootste belang, dat de han
delsartikelen, de ruilgoederen,
zoo spoedig en zoo goedkoop
mogelijk van het eene eind der
aarde naar het andere vervoerd
kunnen worden.
Maar ook de aard van het
artikel eischt dikwijls spoedig
vervoer. Een levend dier wordt
niet zoo gemakkelijk vervoerd
als bijv. goud of steenkolen. En
vooral goederen, die aan een
snel bederf onderhevig zijn,
Ik trok Amerika door, scheepte
mij te New-Orleans in, en drie
weken geleden, kwam ik te Pa
rijs aan. Ik heb mij in dien tijd
ermee bezig gehouden, om de
relaties, die door een afwezig
heid van anderhalf jaar waren
afgebroken, weer aan te knoo-
pen, en om de gelegenheid te
zoeken, de vijandelijkheden te
beginnen.
Die gelegenheid is mij van
avond verschaft. Ik heb u mijn
avontuur verhaald, en ik vraag
u, of gij, Marenval, met uw
groot fortuin, uw smaak voor
niet alledaagsche zaken, en de
stoutheid waarmede gij, indien
gij het goed acht, algemeen in
gang zijnde meeningen bestrijdt,
met mij wilt meewerken om een
onschuldige in zijn eer te her
stellen en een schuldige tot
schuldbesef te dwingen
Die zaak is niet zoo erg ba
naal. Er wordt een groot mees
terschap vereischt om dat werk
te beproeven. Het is niet in
ieders bereik. Bovendienis Jacques
uw bloedverwant.
Gij zult in de oogen van ge
heel Parijs een ware zege be
halen, als gij slaagt.
(Wordt vervolgd.)