ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Welcelijksch Overzicht. DE GALEISLAAF. VERVOER. BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 franco per post f 1,40 Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. TNo.*2in BRESKENS P,07*$;° Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 33e Jaargang Zaterdag 23 September 1924 Nummer 2963 tegenwoordigers dezer landen bleven uitgesloten, een fout, die later hersteld werd toont wel, over hoe weinig juist deze landen thans beschikken. De Voldenbond blijft nog altijd in de eerste plaats een vereeniging van entente-landen. En naast de groote mogendheden oefenen er vooral die kleine staten invloed, die in het gevolg der groote mee naar het slagveld trokken of aan de overwinning der En tente hun ontstaan of hun nieuwe beteekenis danken. Maar het is niet de geest, die in deze lan den heerscht, waaraan we ooit de ontwapening en den blijven de vrede zullen kunnen danken. Met hun voelen en denken staan ze nog in den oorlogstijd. En hun gedachten gaan nog vrijwel uitsluitend naar versterking van eigen machtspositie en onder drukking van den tegenstander van zooeven. Ze leven nog in de oorlogspyche. En al durven ze het in Engeland en Frankrijk een anderen toon aanslaan, niet zoo openlijk meer uit te spreken, in hun hart gelooven ze nog al tijd aan het geweld en het suc ces van den haat. Dat maakt de arbeid, die de Volkenbond thans ondersteunt, zoo buitengewoon moeilijk. De Deensche afgevaar digde te Genéve heeft eraan herinnerd, dat ontwapening niet slechts einddoel is, maar door regeling van het arbitrage vraag stuk en van dat der waarborgen voor de veiligheid, maar dat ontwapening ook een voorwaarde was voor de veiligheid en dus een middel kan zijn in de arbi trage-gedachte te verwezenlijken. Maar hij vergat, dat eerste en onvermijdelijke voorwaarde voor ontwapening zoowel als voor ar bitrage de geestelijke ontwape ning is, de terugkeer van het onderling vertrouwen en dat, zoolang de volken elkaar in wan trouwen en bitterheid beloeren, ontwapening nooit aan arbitrage en waarborging der veiligheid kan voorafgaan. Draait daar eigenlijk niet de geheele zaak om Wanneer men angstig is om te ontwapenen en vooraf waarborgen vraagt, dan teekent zich daarin het vertrouwen af, dat nog in zoo sterke mate als wellicht nooit tevoren thans het leven der volkeren beheerscht. En dit wantrouwen wijst onge twijfeld den anderen weg, dan dien de Deen zich voorstelde. Niet eerst de ontwapening, waar door men zich veiliger aan ar bitrage kan onderwerpen en die een waarborging der eigen vei ligheid, die aan arbitrage haar gevaarlijkste kant ontneemt, voor men zijn wapenen afgeeft. En in die richting schijnt ook de Volkenbond de oplossing te willen. Het Volkenbondsverdrag zelf zal dan als grondslag die nen. Dat wil zeggen men zal geen ofzonderlijk waarborgver- drag opstellen, maar dit Volken bondsverdrag zoodanig wijzigen, dat daarin zekere waarborgen liggen opgesloten. De verklaring van Engeland dat het zijn vloot beschikbaar kan stellen voor blokkademaatregelen tegen den staat, die zijn arbitrage ver plichtingen schendt, maak het blijkbaar voor Frankrijk gemak kelijker daarmee genoegen te nemen. En het gevaar voor on- eenigheid tusschen de leden van den Volkenbond wordt daarmee afgewend. Branting, de Zwecdsche gede legeerde, verklaarde nog eens nadrukkelijk, dat zijn land nooit tot een waarborgverdrag zou toetreden, want dat het uit de verplichting tot oeconomische sancties, door het Volkenbonds verdrag gesteld, reeds gevaar voor zijn neutrale positie dreigen zag en door een waarborgver drag zijn veiligheid ernstig be dreigd zou voelen. Maar ook andere staten wil den in geen geval van zoo'n waarborgverdrag hooren. De voorgenomen wijziging zou men dan tevens overeenkomstig het voorstel van Jhr. Loudon kunnen uitbreiden tot de bepaling in het Volkenbondsverdrag, die een oorlog geoorloofd verklaren, wan neer de Volkenbondsraad bij een niet-juridisch geschil er niet in geslaagd is met eenstemmigheid Wie wind zaait, zal storm oogsten. Zoo er ooit een tijd ge weest is, die de waarheid dezer woorden in zijn eigen gebeurte nissen bevestigde, dan is het wel de onze. Want waarom trachte men vergeefs de wereld tot rust te brengen na de eindelooze verschrikkingen van den wereld oorlog dan omdat we den storm niet kunnen bezweren, dien we zelf hebben opgeroepen. Wie het geweld en de haat en de verbittering en het wantrouwen, tot de leidslieden maakt, die kan niet hopen een zachtmoe dige, vredelievende en vertrou wende menschheid te vinden, maar moet zich eindelooze moeite geven om de beletsels uit den weg te ruimen die hij zelf op wierp, voor hij aan de werke lijke bevrediging en het herstel dier ontwrichte wereld denken kan. Mac Donald, de Engelsche premier, heeft het ongetwijfeld begrepen en Herriot waarschijn lijk ook. Hun pogen om een an dere atmosfeer te scheppen in het internationale leven toont duidelijk genoeg dat ze de tal- looze beletselen zien, die het vredeswerk verhinderen en thans ook den arbeid van den Volken bond zoozeer bemoeilijken. Maar zullen zij alleen in staat zijn door woord en voorbeeld den storm te bezweren, die, schoon ingesluimerd, nog altijd met haar donkere luchten Europa bedreigt Ze kunnen ongetwijfeld veel hulp krijgen van veel kanten. En de landen, die in den oor log neutraal bleven, bizonder in de Scandinavische landen, ons land en Zwitserland, heerscht eeu onweerstaanbaar verlangen naar een nieuwen tijd, waarin niet het geweld maar het recht de wereld zal beheerschen. Maar het feit dat uit de Vol kenbondcommissie, die het vraag stuk der ontwapening had te be- studeeren aanvankelijk juist ver- Hij, dien zij riep, maakte zich gereed uit te stappen, (ik trad naar hem toe. Op dit oogen- blik had ik de zekerheid, dat ik den sleutel van het geheim zou vinden. Maar de man, die het hootd boog, bespeurde mij en ging haastig weer naarjbinnen. Hij zei alleen op korten toon Jenny 1 En het was wel degelijk de stem, die in de loge had ge sproken. De zangeres, ongerust, naderde het portier, boog zicb naar binnen en riep tot den koetsier Union Square Erg haastig ging zij de ves tibule in en verdween. Het rijtuig vertrok weer. En zonder dat ik den geheimzinni- gen man had kunnen zien, die er in zat, bleef ik alleen onder de groote voordeur staan. De portier naderde mij en zeide Een mooie vrouw, millord. Haar meneer is vanavond niet met haar meegekomen, Als millord wil schrijven, kan ik den brief naar boven brengen. Ik gaf dien gedienstigen geest een tweeden dollar en ging weer naar de zaal terug, waar Pector en Reiligh hun volksdrank zaten te genieten. Welnu vroeg de bankier. Bepaald, gij hebt gelijkzij is wel de moeite waard. Ik ga morgen. Wij gingen naar bed. Den volgenden dag, toen Pector bij het dejeuner in de eetzaal ver scheen, zeide hij Waarde burggraaf, gij hebt geen geluk in uw galante onder nemingen. Ik ontvang zooeven bericht van de directeur der Opera, dat de Italiaansche troep van avond niet speelt. Miss Hawkins heeft kou gevat gisteravond, zij kan niet zingen. En daar zij overmorgen in Chicago woidt verwacht, ver trekt zij aanstonds, met den sneltrein. Overigens, hier is een brief aan u geadresseerd en die, zon der twijfel, haar betuiging van spijt behelst. Ik opende de enveloppe. Op een kaartje, in welks hoek het naamcijfer J. H. zich bevond, omgeven door het devies.Ne ver more" las ik deze regels ,Het doet mij leed dat ik uw bezoek, waarvan ik mij zooveel genoegen voorstelde, niet kan afwachten, waarde heer, maar artisten zijn niet altijd meester van hun wil. Vandaag had ik u niet kunnen spreken, want ik ben heesch. Ik vertrek naar Chicago en New York, waar ik eenige we ken zal doorbrengen. Indien het geval uwer reis u daarheen voert, zal het mij verheugen, dat gij uw schade inhaalt. Vriendschappelijk de hand gedrukt door Jenny Haw kins". Ik bleef in gedachten verdiept. Mijn beide metgezellen spotten met wat zij mijn sentimentaliteit noemden. Zij konden de ernstige bezorgd heid, die mij dat onverwacht vertrek, dat mijne gissingen be vestigde, veroorzaakte, niet ver moeden. Ik dacht lang over den toe stand na. Als Lea Perelli,'door een aan eenschakeling van omstandig heden, onverklaarbaar voor mij, leefde, nadat Jacques de Fré- neuse veroordeeld was, omdat hij haar gedood had, dan was het blijkbaar, dat dit geheim een een advies te geven. Want deze bepalingen halen den oorlog, dien men wil uitsluiten, weer binnen. En al hoeft men zich zeker niet te verbeelden, dat de laatste oorlog beleefd is, in een Volkenbondsverdrag past toch zeker geen erkenning van den oorlog. Het geweld zal altijd als uiterste middel in de handen van volken en menschen blijven. Maar niettemin heeft men het recht van het geweld met be slistheid te ontkennen. Dat al leen kan den rechtsstaat, ook de internationale, mogelijk ma ken. Zoodra men een beroep op dit middel toelaat, is de kracht van het recht aangepast en in principe de chaos ontstaan met haar onafzienbare gevolgen. Dat niet te hebben gezien is ook de tout van Mussolini ge weest, die zich thans aan Italië wreekt. In elk land worden moorden gepleegd. Maar in Italië is de politieke moord tot systeem geworden, omdat men er het geweld als recht erkend heeft. Op Mattiotti is Casilini, de fascist, gevolgd. Wie volgt er nu Voor Mussolini's heerschappij beteekent dit het naderende einde en voor Italië een nieuwe tijd. Het is het noodlot, dat het geweld onvermijdelijk volgt. Straks vallen ook Primo de Ri vera en de zijnen in Spanje ten offer. En de Spaansche neder lagen in Marokko kunnen dien val slechts verhaasten. Nog altijd blijftwie wind zaait zal storm oogsten. Musso lini en Primo de Rivero ervaren het. Maar duidelijker dan die twee nog heelt onze wereld het ervaren die nu vergeefs tracht in den gewekten storm haar ver loren evenwicht te herwinnen. Hoe vernuftig de mensch ook is en hoe vindingrijk sommigen ook zijn, één ding is er waaraan door hem niet getornd kan wor den en dat eene is de afstand. monsterachtige ongerechtigheid verborg. Ik nam het onwankelbaar be sluit hiervan opheldering te zoe ken en het kwaad te herstellen, dat mijn ongeiukkigen vriend was aangedaan. Maar in Amerika, waar Jenny Hawkins rondreisde, kon ik niet beproeven een spoor te volgen, een enquête te beginnen en trachten de waarheid vast te stellen Daar was ik alleen, zonder steun, zonder hulpmiddelen, ge heel ontwapend. De misdaad was in Frankrijk gepleegd. In Frankrijk moest de revisie van het proces gezocht worden. En in de eerste plaats moest ik de voorzorg nemen, elke be trekking met Jenny Hawkins en haar onbekenden metgezel af te breken. Zij moesten zich van hun on rust kunnen herstellen, zich vol komen in veiligheid wanen, op dat ik hen beter zou kunnen verrassen, als 't oogenblik gunstig zou zijn. En daartoe was vóór alles noodig, dat zij niet meer van mij hoorden spreken, Toen dit besluit eenmaal ge nomen was, bleef ik er bij. Neemt twee denkbeeldige punten in gedachten, bijv. Batavia en Amsterdamde ruimte nu die deze twee punten van elkaar scheidt is de afstand. En op welke wijze men ook de kaart draait of legt, de afstand tus schen deze twee punten blijft dezelfde. Zou deze waarheid, die, zij het dan ook in anderen vorm, ons op de schoolbanken reeds werd ingepompt, in den tegen- woordigen tijd nog wel die be teekenis hebben sis in onze schooljaren Wij gelooven van niet. Wél is de afstand tusschen de twee genoemde punten nog steeds even groot, doch de tijd, die noodig is om dien afstand af te leggen is, dank zij 'a menschen vernuft en energie, tot de kleinst mogelijke terugge bracht. En het is aan geen twijfel onderhevig, dat ook in de toekomst de betrekkelijk korte tijd, dien wij nu nog maar be hoeven om een afstand af te leggen, nog sterker zal worden verkleind. Dat de menschelijke vinding rijkheid er zich zoo bijzonder op heeft toegelegd om den tijd te verkorten, die noodig is om een zekeren afstand at te leggen, vindt in hoofdzaak zijn oorzaak in het ruilverkeer. Het ver plaatsen toch van de goederen eischt tijd en geld. En hoe min der er besteed wordt aan het verplaatsen van goederen, des te goedkooper zullen deze kun nen worden, daar elke handeling, die verricht moet worden om de transporten van de eene naar de andere plaats te brengen, geld kost. Het is dan ook van het grootste belang, dat de han delsartikelen, de ruilgoederen, zoo spoedig en zoo goedkoop mogelijk van het eene eind der aarde naar het andere vervoerd kunnen worden. Maar ook de aard van het artikel eischt dikwijls spoedig vervoer. Een levend dier wordt niet zoo gemakkelijk vervoerd als bijv. goud of steenkolen. En vooral goederen, die aan een snel bederf onderhevig zijn, Ik trok Amerika door, scheepte mij te New-Orleans in, en drie weken geleden, kwam ik te Pa rijs aan. Ik heb mij in dien tijd ermee bezig gehouden, om de relaties, die door een afwezig heid van anderhalf jaar waren afgebroken, weer aan te knoo- pen, en om de gelegenheid te zoeken, de vijandelijkheden te beginnen. Die gelegenheid is mij van avond verschaft. Ik heb u mijn avontuur verhaald, en ik vraag u, of gij, Marenval, met uw groot fortuin, uw smaak voor niet alledaagsche zaken, en de stoutheid waarmede gij, indien gij het goed acht, algemeen in gang zijnde meeningen bestrijdt, met mij wilt meewerken om een onschuldige in zijn eer te her stellen en een schuldige tot schuldbesef te dwingen Die zaak is niet zoo erg ba naal. Er wordt een groot mees terschap vereischt om dat werk te beproeven. Het is niet in ieders bereik. Bovendienis Jacques uw bloedverwant. Gij zult in de oogen van ge heel Parijs een ware zege be halen, als gij slaagt. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1924 | | pagina 1