BE GALEISLAAF. ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN Aan VAN DALE. Beperking. Arbeidsduur. BRESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 franco per post f 1,40 A d v e r t e n 11 e p r Ij s v a n 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK tno.*breskens p,°78$;° Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk :-: Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 33e Jaargang Woensdag 3 September 1924 Nummer 2958 De kwestie van al of niet ver hooging der tarieven is er een, die vooral in betrokken handels kringen de gemoederen uiter mate warm houdt. Dit blijkt het beste uit de Pers. Geen courant bijna, of in meerdere ot mindere mate wordt de aangelegenheid behandeld en wordt gewezen op het oordeel van de een of andere Kamer of ander instituut, dat dikwijls niet vleiend is. De zaak zelf is dan ook van groot gewicht Niet alleen of bet er om gaat of Nederland, dat sinds 60 jaar de handelspo litiek in de richting van vrij handel stuurde, thans die lijn in de richting van protectie wenscht om te buigen, doch ook, of onze regeering door de invoering van de verhoogde tarieven soms, zonder dit te willen of te be doelen, den handel min of meer gaat beperken. Vooral dit laat ste schijnt een argument te zijn, waarmede de tegenstanders nog al eens komen aandragen. De kwestie van de tariefverhooging zelf kunnen we gevoegelijk bui ten beschouwing laten. Reeds vro ;er schreven wij daarover en oewel er sindsdien belang rijke gegevens verstrekt zijn men zie den stroom verslagen van gehouden vergaderingen der direct belanghebbende lichamen maar eens en er over de zaak zelf dus heel wat te schrijven zou zijn, nemen wij gaarne aan, dat het belangstellend publiek hiermede op de hoogte is. Een andere zaak is de beper king van den handel. Waar de verhooging bedoelt de binnen- landsche industrie te beschermen, ligt het voor de hand, dat vooral in handelskringen gevreesd wordt dat door de aanneming van het wetsontwerp de handel met het buitenland eenigermate beper king zal ondergaan. En elke vermindering van handel zou een verlies voor ons volk be- teekenen. R»eds van de oudste tijden af is het ruilverkeer of de han SPBtflïaïaBYeN. .Maar ik ben onschuldig I" en zijn betuiging van onschuld ziet ontvangen met scheldwoor den en sarcasme I De rechters zeggen bij zich zelf: Wat een monster De gezworenen denken: Wat een verstokte booswicht 1 De journalisten geven er geestige verslagen over, geheel het pu bliek is met hen. En dat is dan een man, wiens lot beslist wordt zonder dat eenig appèl mogelijk is De maatschappij heeft hem gebrandmerkt door hare rechters: moordenaar, hij moetmoordenaar zijn en blijven. Beproef geen discussie, de wet is daar, en achter de wet de rechters, die zich niet vergissen, want zoo even werd tot ons gezegder bestaat geen rech terlijke dwaling, dat zijn sprook jes, door romanschrijvers uit gevonden. En als van tijd tot tijd een veroordeelde wordt gerehibali- teerd, wiens onschuld eindelijk, meestal na zijn dood, aangetoond is, dan komt dit, doordat een mac1 tige partij aan de onfeil del tusschen vreemdelingen ge dreven. Deze is niet zooals wel eens beweerd wordt, tusschen buren onderling begonnen. Daar toe was er onder de leden van een familie te veel gelijksoortig heid van gewoonten en ook van behoeften, terwijl er ook een te weinig ontwikkelde verdeeling van arbeid was. Wat de zucht en later de noodzakelijkheid tot ruilen mede bracht, was eerst de begeerte om vreemde voorwerpen van an dere volken te bezitten en de b hoefte aan p-oducten, welke men in eigen omgeving niet ver krijgen kon, te ruilen tegen goe deren, waarvan men zelf vol doenden of overvloedigen voor raad bezat. De landen, die aan zee lagen, zijn de landen geweest, waar bij uitnemendheid het ruilver keer zich ontwikkelde. Zoo wa ren eerst Phoeniciê s en later de Noren bekend als stoute zee vaarders, die m»t hun primitieve vaart, igen, zonder kompas en verstoken van al de hulpmidde len, die het verkeer thans zoo gemakkelijk maken, reeds verre reizen maakten en van die rei zen producten van andere, soms geheel onbekende landen mede brachten. Vandaar dat de eerste kooplieden of handelaren stoute zeelieden waren, avonturiers in den volsten zin des woords, die er niet tegen opzagen bij oorlo gen zelfs met hun vijanden te gaan handelen. Meestal waren het personen van goede familie, die persoonlijk gevreesd werden en vaak met een eigen vloot er op uit zeilden. Eerst in de latere tijdvakken ontstond de handel zooals wij dien thans kennen en voornamelijk de kleinhandel is nog niet zoo heel oud. Dat de handel van groote be- beteeker.is voor de gemeenschap is, ligt voor de hand. De maat schappelijke voordeelen zijn de volgende le. !>e handel zorgt er voor, dat het verbruiksartikel gaat van producent naar consument. Door middel van de kooplieden zorgt de handel, dat het contact tus- bare bekentenis van hare dwa ling heeft weten te ontrukken. En dan nog bekent zij ongaarne haar ongelijk. En als bij toeval de man nog leeft, laat de openbare macht hem tot zich komen, en in plaats van hem plechtig verschooning te vragen, te trachten de mate- rieele en moreele schade te her stellen, die zij hem veroorzaakte, door hem een eervol en winst gevend ambt toe te vertrouwen, door hem in één woord te be handelen als een slachtoffer, ver klaart zij hem mopperend, dat hij vrij is, en zij stelt h°m in vrijheid, ongeveer tot hem zeg gende Ga heen, vriendli f! En pas op, dat wij je niet meer te' pakken krijgen Een mooie justitie 1 Een fijne justitie 1 Goed betaald, zeer gedecoreerd, en erg geëerd 1 Ik bewonder u 1 Hij schaterlachte. Hij was niet meer de kalme en koelbloedige Tragomer, met wien de mooie meisjes een loopje namen, omdat zij hem te terug getrokken vonden. Het bloed was hem naar het hoofd gestegen en zijn oogen schitterden. Hij keerde zich naar Maren- val, die hem verbaasd en zwij schen beide groepen nauwkeurig blijft bestaan. 2e. Hij regelt de afneming, leder individu kan, ongeacht welke hoeveelheid hij wenscht, van een bepaald ai tikel betrek ken. De handelaar koopt n.l. in het g'oot en verkoopt in 't klein. Hierdoor wordt de moeite, die voortbrenger en verbruiker zou den hebben om de bepaalde hoe veelheid vast te stellen, uitge spaard. 3e. De handel stelt de gele genheid open, dat ieder op een door h-m gewer.scht oogenblik de waren kan betrekken. De handelaar toch bewaart de goe deren in magazijnen en voorkomt daardoor de moeilijkheid, dat b.v. de gebruiker op een be paald oogenblik niet wenscht te koopen of de producent de goe deren niet van de hand wenscht te doen. 4e. De handel zorgt er voor, dat de goederen steeds in een zoodanigen toestand verkeeren, dat zij onmiddellijk betrokken kunnen worden, b.v. het knippen van stoffen, het mengen van dranken, hit zuiveren van koren, enz. Ofschoon tegen deze voordee len cok weer nadeelen staan, blijkt uit het" aangehaalde vol doende de groote beteekenis van den handel. Feitelijk dient deze dan ook te worden beschouwd als een tak van de productie, daar toch het doel van den han del is de voortgebrachte goede ren ter beschikking van de con sumenten te brengen. Waar nu de groote economi sche crisis, die handel en ver keer, ja heel het maatschappe lijke leven uit haar verband rukte, nog niet geheel voorbij is immers de gevolgen on dervinden wij nog iederen dag daar kan het niet anders, dat alles wat mogelijk is, gedaan wordt om den handel zooveel mogelijk te bevorderen. Vooral ons land, een handelstand bij uitnemendheid want ook de agrarische producten worden ten slotfe weer voor een goed deel verhandeld heeft het gend aanhoorde. Twee jaren lang reeds ziel toogt Jacques onder den ver- pletterendenlaat van 'n veroordee- ling, die hij niet heeft verdiend. Zijn moeder rouwt, zijn zuster is wanhopig en wil non worden. En dat alles omdat een onbe kende schurk een misdaad heeft begaan, waarvan hij met een buitengewone handigheid de schuld heeft weten te werpen op dien ongelukkige, die overigens alles vooraf gecombineerd scheen t^ hebben, door zijn losbandig heid, onvoorzichtigheid en dwaze streken, om de verdenking op zich te laden, en omdat 't hem van dat oogenblik af aan on mogelijk was te bewijzen, dat hij niet schuldig was. Marenval begon ongeduldig te worden. De commentaren van Christian over de beweerde onfeilbaarheid der rechters hadden zijn geest drift doen bekoelen. Hij vond dat de belangrijkheid van het verhaal begon te verflauwen en hij sprak Wij dwalen af, Tragomer, laten wij blijven bij Lea Perelli. Gij hebt mij verklaard, dat gij haar ontmoet hebt. Maar waar, onder welke omstandigheden Dat wil ik weten. Daarin zit eigenlijk Van Dale need'rig man, hoe groot toch zijn uw werken; Hoe dapper brak uw geest zich baan op trotsche vlerken, Speurde over 't arbeidsveld, En zwoegde, zocht en dacht. En wat gij hebt volbracht, Zal, die U volg'n, in de arbeid sterken. Van Dale, waardig ook wist gij het leed te dragen, Daar waar het noodlot U een offer kwam te vragen. Uw fierheid bleef ons borg, Dat nooit Uw moed daar lag. Gij hieldt Uw vreed'gen lach, Waar afgunst onverdiend U zocht te plagen. Van Dale, kleine reusUw werk blijft op U roemen. 'Als nooit te tanen glans, als nooit te welken bloemen. En bij een stille zerk Op Sluische vestingwal Is 't, dat na jarental in hulde Uw naam zal noemen. Men stil Breskens, 2 Sept. 1924. L. B. grootste belang bij een gezond ruilverkeer. Wanneer dan ook mocht blijken, dat de voorge stelde tariefverhoogingen wat voor ons vaststaat beperking of belemmering van den nauwe lijks weer ontluikenden handel mochten beteekenen, dan ge biedt 't belang der gemeenschap, dat die beperking in geen ge val plaats vinde. Noodig toch is in de eerste plaats, dat han del en daarmee ook industrie zich ten volle ontwikkelen kun- Nog steeds wordt er tusschen werkgevers en werknemers strijd gevoerd over de vraag of in de huidige maatschappelijke om standigheden de arbeidsduur 8 dan wel 10 uur behoort te tellen. Het spreekt vanzelf, dat in deze kroniek, waarin de meest voorkomende maatschappelijke verschijnselen op eenvoudige wijze besproken worden, waarbij de intrige. Laat het overige rusten, daar komen wij later op terug; maar spreekt mij van Lea Perelli. Gij waart te San Francisco en daar bevondt ge u tegenover haar. Waar Hoe Op de meest onverwachte en toch de eenige manier. Ik was den vorigen dag aangekomen, met Raleigh Stirling, den be kenden Schotschen sportman, dien ik ontmoet had op 't Zout- eer, bezig met zalm visschen. Ik had in Canada gejaagd en eenige bisons geschoten. Weken lang hadden wij in de woestijn geleefd. Het was een aangename verandering voor ons, toen wij ons weer bevonden te midden van het drukke stadsgewoel, in aardig gezelschap. En juist was de rijkste bankier der stad, Sam Pector, familie van mijn reisgenoot. Zoodra hij van onze komst was verwittigd, liet hij ons af halen in zijn rijtuig, en of wij wilden ot niet, moesten wij bij hem logeeren. Hij is een vrij gezel van vijftig jaar, rijk zooals men het in de landen is, levend als een vorst, en die veel houdt van zijn pleizier. Na een voor treffelijk diner, den eersten avond, zei hij tot onsEr is dan tevens getracht wordt de elementaire beginselen, welke aan die verschijnselen ten grond- slag liggen, te verklaren, geen partij een dier beide groepen kan worden gekozen. Willen wij zuiver objectief en onpartijdig blijven, dan moeten wij strijd vragen in het midden laten. Hierbij zien wij geenszins over 't hoofd de moeilijkheden van de industrie om onder de nog steeds ongunstige omstandigheden met verkorten arbeidsdag te kunnen cuncurreeren, evenmin als wij b.v. de gunstige gevolgen, die een verkorte arbeidsdag voor de eene industrie veel meer moei lijkheden opleveren dan voor de andere. Vandaar dat wij des tijds, nu de acht urige arbeids dag eenmaal en nog wel in ternationaal als norm is aan gewezen, het verleenen van overwerkvergunningen meenden te moeten verdedigen. De kwestie of thans voor kor- teren of langeren tijd de arbeids duur tijdelijk verlengd behoort te worden, laten wij dan ook geheel buiten beschouwing. Uit- voorstelling in de Opera. Er wordt Otello gegeven met Jenny Hawkins als Desdeniona en Ro- velli, den grooten Italiaanschen tenor, in de rol van den Moor. Als ge wilt, zullen wij hen gaan hooren in mijn loge. Als ge u verveelt, gaan wij weer naar huis of naar de Californische Sociteit. Om tien uur hielden we onze intrede in de avant- scène van Pectoren wij vonden het publiek meegesleept door de zangers, die werkelijk talent hadden, maar omgeven waren door ongelukkige artisten, wier inferieur gehalte van deze voor stelling, behalve in de tooneelen waarin de twee hoofdpersonen optraden, een waar muzikaal schandaal maakte. Jenny Hawkins vertoonde zich as tegen het einde van de acte. 'n zoodra zij optrad kreeg ik den indruk, dat ik de vrouw kende, die daar voor mij ver scheen. Het was een brunette, met scherp geteekende trekken, ferme oogen en een slanke taillie. Zij trad voor het voetlicht en begon te zingen. In hetzelfde oogenblik, alsof mijn geheugen plotseling terug keerde, gaf ik mij rekenschap van de gelijkenis, die mij had getroffen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1924 | | pagina 1