ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN WelcelIJksch Overzicht, Dooi liefde overwonnen, Nieuwe Organen, 8RESKENSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25 franco per post f 1,40 Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel. Drukker-Uitgever E. BOOM—BLIEK TNo.,02°in BRESKENS Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief. Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur 33e Jaargang Zaterdag 2 Augustus 1924 Nummer 2949 De fout, te Versailles begon nen en op de achtereenvolgende conferenties, belegd om het werk van Versailles te verbeteren, voortgezet, wreekt zich thans aan de geallieerden op een wijze, die ze niet vermoed hadden. Ze hebben altijd gemeend, dat het, als vestiging van een behoor lijke regeling voldoende was de onderlinge tegenstrijdige belan gen en wenschen met elkaar in overeenstemming te brengen en zoo tot een onderling compro mis te komen, en niet begrepen, dat men ook met de tegenpartij, de Duitschers, maar meer nog met de werkelijkheid in over eenstemming moest zien te ko men dus de verschillende wen schen aangepast moesten worden aan de mogelijkheid. Die meening heeft ook te Lon den voorgezeten en de heeren daar leelijke parten gespeeld niet alleen, maar ook in een slop gedreven, waar ze blijk baar niet meer uit kunnen. De tegenstelling tusschen wat Engeland en met Engeland Ame rika feitelijk en de heele wereld noodzakelijk en wat Frankrijk begeerlijk achtte, was bekend, allang .voor de conferentie be gon. En reeds voor dat begin heeft men getracht die tegen stelling te overbruggen. Te Lon den is die poging voortgezet en met succes bekroond. Men vond een regeling, die zich aanpaste aan de Fransche wenschen en niet al ver scheen af te wijken van wat Engeland en de ande ren noodzakelijk achtte. Daarmee meende men de zaak voor elkaar te hebben. De Duit schers zouden wel ,ja" zeggen, moesten ,ja" zeggen. En de wer kelijkheid, de mogelijkheid om de getroffen regeling ten uitvoe ring te brengen, ja daarmee was men gewoon nog minder reke ning te houden dan met de Duitschers. Maar ditmaal had men met een erg secure werke lijkheid te doen, met een werke- 10 Of gelooft gij in ernst, dat zij u, niet tegenstaande het bekend geworden schandaaltje, dan toch nog hare hand en haar hart geven zal ,Ja, Mijnheer van Glietz 1 dat geloof i k riep onze profes sor op zegevierenden toon uit. „Wat weet gij van het ver heven karakter dier edele Jonk vrouw te zeggen Voordat een enkel druppeltje van uw vergif, hetwelk gij over mij wilt uit gieten, haar bespatten kan, zal ik haar reeds alles haarfijn hebben medegedeeld, Voor de fansche wereld zal ik bekentenis er waarheid afleggen eene bekentenis, die mij niet zooveel schaden kan, als gij wel meent". „Man, mant wat zijt ge toch blind I" riep toen van Glietz uit ,en hoe is 't in's hemels naam mogelijk, dat gij nog een greintje waarde hecht aan de valsche munt, die gij mij in de hand wilt stoppen 1 Al bleef zelfs Uwe Alice onwrikbaar in hare liefde jegens u, meent gij dan inderdaad, dat hare oudets er lijkheid die het rekenen verstaat. Want of de gealli erd»n iet al onderling eens waren »n nf Duitschland al graag of niet graag, zijn toestemming, gaven, zoolang de fi ia cieele wereld niet voor de leening van 800 millioen goudmark zorgde, was het plan Dawes niet uit te voe ren. De Finantieele wereld had zich daartoe weliswaar bereid verklaard, maar onder de stil zwijgende voorwaarde, dat de dienst der leening safe was. En financiers zijn gewoon precies te rekenen. Het onderling compromis van de geallieerden was wellicht prachtig uit politiek oogpunt en redde de samenwerking, maar redde daarmee Duitschland's ueconomiech leven nog niet, be dreigde het veeleer. En met de opbrengst van Duitschland's oeco nomisch leven moet ten slotte de dienst der leening gefinan cierd, rente en aflooing betaald worden. Dat begrepen niet al leen de financiers, maar dat zou den ook de groote en de kleine kapitalisten begrijpen, die op de leening moesten inschrijven. En daarom zeiden de financiers, vertegenwoordigd door den di recteur van de bank van Enge land en een vertegenwoordiger van Wallstreet „neen" tegen de po'itieke heeren, die alles zoo netjes voor elkaar gebracht had den. Zoo raakte de conferentie in last. Want de politiek, dat wou in dit geval zeggen Frankrijk en ten deele ook Belpiê wilden niet terug. Zij wilden de macht hou den om nieuwe geweldmaatre- gelen tegen Duitschland te ne men, wanneer zij dat noodig achten en daarom aan de Com missie van Herstel, waarin zij de meerderheid hebben, de be voegdheid voorbehouden Duitsch land's in gebreke blijven, vast te stellen en de noodige maat regelen te nemen. Maar deze macht beteekent een voortdurende bedreiging van Duitschland, een onzekerheid dat voor zijn oeconomisch leven niet alleen, maar de kans op een r.og een enkel oogenblik aan zouden denken, om hunne eenige lieveling aan een gestraften mis dadiger ten huwelijk te geven?" Het woord misdadiger deed den heer Hutschmidt wit worden van woede het kookte in zijn binnenstehij beet zich op de lippen, maar durfde zijn tegen partij toch niet aan, zóózeer gevoelde hij zijne minderheid. Van Glietz, zich houdende alsof hij niets bemerkte, ging ondertusschen met eene tergende koelbloedigheid aldus voort „Gij en uwe aanhangers, Pro fessor 1 hebben zich tegenover mij als onverbiddelijke rechters betoond zulke onbuigzame en onhandelbare rechters zult ook gij vinden in dezelfde hoogere standen, die gij eerst door uw genie voor u hebt ingenomen, zoodra zij namelijk op de hoogte zijn van uw verleden. Al dat vernederende echter en al dat grievende kunt gij vermijden, doch ten koste uwer beminde Alice. In dat geval wil ik alles gaarne met den mantel der liefde bedekken uw naam blijft ongedeerdgij behoudt uwe betrekkingen en kunt daaren boven met geiustheid het ambt van hoofddirecteur der academie van beeldende kunsten aannemen, nieuwen strijd, die in het Roer gebied gevoerd is met al zün verwoestende gevolgen en op erger wellicht, de kans op een uiteenvallen van Duitschland, op nieuwe, ontust in Europa en nieuwe wanorde. Met die kans voor oogen kun nen de financiers geen leening garandeeren en willen geen be leggers op een Duitsche leening inschrijven, want ze weten wel waarom het gaat en dat Duitsch land's intregiteit, Duitschland's opkomst en nieuwen bloei nog allerminst gewaarborg is. Zelfs wanneer de pogingen om zijn geldwezen in oeconomisch leven door middel van de leeningen en uitvoering der rapporten aan vankelijk mochten slagen, zoo lang Frankrijk zijn greep op Duitschland houdt. Een Parijsch correspondent, vriend van Frank rijk, heeft het dezer dagen nog geschreven, dat in Frankrijk twee inzichten tegenover elkaar staan óf verovering van ver goeding, óf pandneming ter be veiliging en Duitschland's ver zwakking.. Wat hij er niet bij gezegd heeft, maar naar ieder weet, ook de financiers weten, is, dat het tweede inzicht tot nu toe Frankrijk's politiek geleid heeft. Herriot heeft zich daarvan een beetje willen losmaken, maar de publieke opinie in Frankrijk in Frankrijk gedoogt het niet. En de strijd, die thans te Lon den, die ook tusschen de finan- rijk gestreden wordt, gaat om dat losmaken. Zoolang Frankrijk Duitsch- lands machteloosheid als doel blijft najagen, kan geen leening aan Duitschland in deze om standigheden veilig zijn. En daarom gaat het niet enkel om de bevoegdheden van de com missie van herstel, maar nog om een tweede punt. Het Roer gebied heette indertijd alleen militair bezet om de economische exploitatie van dat gebied, ter invordering van de schade-ver goeding mogelijk te maken. Nu het economisch ontruimd wordt, heeft de militaire bezetting geen zin meer wanneer de Franschen hetwelk men zegt, dat u aan geboden zal worden. En dewijl het bevel tot de heropening van den gerestaureerden schouwburg in het begin van de volgende week van den kooing te ver wachten is, sta ik er bepaald op, dat gij mij nog deze week een kort en bondig, afdoend, schriftelijk autwoord zendt. Is dit antwoord negatief, dan kun nen mijne onthullingen nog vóór de feestelijke heropening door de dagbladen opgenomen wor den. Van al hetgeen ik u ge vraagd en gezegd heb, mijnheer Hufschmidt, neem ik geen enkele jota terug". De professor bleef als aan den grond genageld staan. De heer van Glietz ging, na koeltjes gegroet te hebben, heen, en liet den kunstschilder aan zijne som bere overdenkingen over. Zoodra deze zich alleen be vond, begaf hij zich naar zijn divan, viel al zuchtende daarop neder en zag met angstvallig heid de toekom tt tegemoet. Hoe hij het geval ook bekeek, en welke oplossing hij ook zocht voor den onverbiddelijken eisch van zijn doodsvijand, altijd en altijd weer kwam hij tot den treurigen slotsom, dat er voor hem in de allereerste plaats niets en Belgen daarmee niet iets aiders beoopen. En deze logica maakt de positie der Dui sch >s onaantastbaar, wanneer ze de volledige ontruiming van het Roer-gebied eischen. Want ook de Duitschers blij ken van plan te zijn, niet op alles ,ja" te zeggen. Ongetwij feld begrijpen ze, dat ze aan de financiers een bizonderen steun hebben, niet wegens de Duitich- gezindhrid dier bankiers, maar wegens hun practiachen reali- teits zin. Een regeling kan alleen goede uitkomsten opleveren, wanneer ze demedewerkingder Duitschers heeft. Dat hebben de geallieer den noo t begrepen. Maar de financiers hebben het hun ge leerd. Daarom is de goedkeuring der Duitschers van de wijze, waarop de tenuitvoerlegging der deskundige rapporten zullen ge regeld worden, noodig en zullen de Duitschers nu naar Londen gaan niet om te onderteekenen alleen maar om te onderhande len. Toch heeft het Fransche verzet zich ook hier doen gel den. En het is weer een com promis, dat de Duitschers alleen medezeggenschap wil geven over die punten, die buiten het ver drag van Versailles vallen, waar toe de Duitschers dus niet ver plicht zijn. Maar een regeling waarvan een deel niet is over eenkomstig het verdrag van Ver sailles, is in haar geheel met dat verdrag in strijd, stelt het andere voor dat verdrag in de plaats. Maar dat in de plaats stellen kan alleen gebeuren in onderling overleg, wil de uitvoe ring op de onderlinge samen werking kunnen staat maken. En het zou voor de toekomst van Europa wel verschrikkelijk zijn, wanneer de- geallieerden dat niet inzagen. We moeten losraken van de fout van Versailles, maar we kunuen daarvan alleen losraken, wanneer Frankrijk van zijn in zicht losraakt, door den boven bedoelden correspondent ge schetst, wanneer het zijn doel anders en niets beters opzat, dan den ganschen neteligen toestand, waarin van Glietz hem gebracht had, in al zijn kleuren, rond borstig en oprecht ain zijne beminde Alice te openbaren. Hij zond dus zijn bediende naar de academie, om voor heden de les af te zeggen, kleedde zich haastig aan, en begaf zich in eene niet zeer opgewekte stem ming naar de woning van den baron. Na aldaar aangescheld te hebben en binnengelaten te zijn, geleidde hem de kamer dienaar, die hem had open gedaan, naar het atelier van de jonkvrouw, die zich aldaar reeds zoo vroeg in den morgen met haar lievelingsstudie, 't teekenen namelijk, onledig hield. In zijne opgewondenheid had Hufschmidt het aankloppen ge heel en al vergeten. Toen hij dus eensklaps de deur opende, en zijne Alice hem plotseling voor hare oogen zag staan, dien zij op dat oogenblik aldaar aller minst had verwacht, sprong zij ten uiterste verbaasd van hare zitplaats op, en onmiddellijk ziende, dat er iets verschrikke lijks met hem moest hebben plaats gehad, vroeg zij hem met de grootste ontsteltenis ten opzichte van Duitschland opgeeft. VV.uit -li fuu. .a V sail! staat niet op zichzelf, maar he. ft in dit Fransche doel haar oor zaak. En het is dit doel, dat zich in de fouten van alle op volgende conferenties uitspreekt en dus thans de Londensche met mislukking bedreigt. Reeds meermalen hadden wij gelegenheid er op te wijzen, dat, als gevolg van de maatschappe lijke evolutie, nieuwe instituten naar voren komen, die hun plaats in de zich steeds wijzigende maatschappelijke tructuur inne men. Evenals een schip in volle zee eerst een punt van den mast vertoont, om dan langzaam maar zeker in zijngeheelte voorschijn te komen, ziet men ook die nieuwe organen eerst als een zwakke stip aan den maatschap- pelijken horizont zich afteekenen, om dan langzaam maar zeker tot volle ontwikkeling te komen. Zoo waren reeds eenige jaren de eerste lijnen van de nieuwe instituten, die thans op het ter rein van de sociale verzekering naar voren komen, zichtbaar, en stond het voor velen vast dat, waar eerst de Zeeongevallenwet, daarna de Landbouwoogevallen- wet, wat de uitvoering betreft, meer en meer aan het innitiatief werden toevertrouwd, ook de bestaande industrieele Ongeval lenwet spoedig geheel zou wor den omgebouwd. De nieuwe lijn week meer en meer van de over heidsbemoeiing af, om ten slotte geheel in de richting van het particulier initiatief te gaan. De verklaringen van den Minister van Arbeid in de le Kamer en het aanhangig maken van het voor ontwerp Ziekte- en Onge vallenverzekering bij den Hoo- gen Raad van Arbeid laten thans dan ook geen twijfel meer over en met vrij groote zekerheid kan nu wel gezegd worden, dat „Wat scheelt er toch aan, Leopold I" „Ach, beste Alice I vergeef mij mijn vrijpostig binnentreden, maar het is mij, alsof mijn leven van eene enkele minuut afhangt" „Is u dan een ongeluk over komen Gij komt mij zoo vreemd, zoo zonderling voor wat is er toch gebeurd Zoo heb ik u nog nooit gezien". Juist, juist, mijn beste I Gij zegt wél, dat gij mij nog nooit gezien hebtdoch gij kent mij ook nog niet. Gij ziet wel wie en wat ik ben maar gij moet ook weten, wie en wat ik g e- w e e s t ben gij moet mijn verleden wetengij moet ook weten, wie en wat ik in de da gen was mijner jeugd en jonge lingschap. „Wat is dat voor wartaal, Leopold! Welk belang kan ik hebben bij uw verleden, en bij de dagen uwer jeugd en jonge lingschap Zooals gij heden zijt, zijt gij de mijne over 't overige bekommer ik mij niet". Zijn gelaat helderde merkbaar op, en hij haalde ruimer adem. „Ja, dat wist ik ook wel 1" antwoordde hij haar. En toch moet ik u vertellen, wat mij op het hart ligt, beste Alice I" (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Breskensche Courant | 1924 | | pagina 1