ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
WelcelIJksch Overzicht,
Dooi liefde overwonnen,
Nieuwe Organen,
8RESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
Advertentieprijs van 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo.,02°in BRESKENS
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot uiterlijk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
33e Jaargang
Zaterdag 2 Augustus 1924
Nummer 2949
De fout, te Versailles begon
nen en op de achtereenvolgende
conferenties, belegd om het werk
van Versailles te verbeteren,
voortgezet, wreekt zich thans
aan de geallieerden op een wijze,
die ze niet vermoed hadden. Ze
hebben altijd gemeend, dat het,
als vestiging van een behoor
lijke regeling voldoende was de
onderlinge tegenstrijdige belan
gen en wenschen met elkaar in
overeenstemming te brengen en
zoo tot een onderling compro
mis te komen, en niet begrepen,
dat men ook met de tegenpartij,
de Duitschers, maar meer nog
met de werkelijkheid in over
eenstemming moest zien te ko
men dus de verschillende wen
schen aangepast moesten worden
aan de mogelijkheid.
Die meening heeft ook te Lon
den voorgezeten en de heeren
daar leelijke parten gespeeld
niet alleen, maar ook in
een slop gedreven, waar ze blijk
baar niet meer uit kunnen.
De tegenstelling tusschen wat
Engeland en met Engeland Ame
rika feitelijk en de heele wereld
noodzakelijk en wat Frankrijk
begeerlijk achtte, was bekend,
allang .voor de conferentie be
gon. En reeds voor dat begin
heeft men getracht die tegen
stelling te overbruggen. Te Lon
den is die poging voortgezet en
met succes bekroond. Men vond
een regeling, die zich aanpaste
aan de Fransche wenschen en
niet al ver scheen af te wijken
van wat Engeland en de ande
ren noodzakelijk achtte.
Daarmee meende men de zaak
voor elkaar te hebben. De Duit
schers zouden wel ,ja" zeggen,
moesten ,ja" zeggen. En de wer
kelijkheid, de mogelijkheid om
de getroffen regeling ten uitvoe
ring te brengen, ja daarmee was
men gewoon nog minder reke
ning te houden dan met de
Duitschers. Maar ditmaal had
men met een erg secure werke
lijkheid te doen, met een werke-
10
Of gelooft gij in ernst, dat zij
u, niet tegenstaande het bekend
geworden schandaaltje, dan toch
nog hare hand en haar hart
geven zal
,Ja, Mijnheer van Glietz 1 dat
geloof i k riep onze profes
sor op zegevierenden toon uit.
„Wat weet gij van het ver
heven karakter dier edele Jonk
vrouw te zeggen Voordat een
enkel druppeltje van uw vergif,
hetwelk gij over mij wilt uit
gieten, haar bespatten kan, zal
ik haar reeds alles haarfijn
hebben medegedeeld, Voor de
fansche wereld zal ik bekentenis
er waarheid afleggen eene
bekentenis, die mij niet zooveel
schaden kan, als gij wel meent".
„Man, mant wat zijt ge toch
blind I" riep toen van Glietz
uit ,en hoe is 't in's hemels
naam mogelijk, dat gij nog een
greintje waarde hecht aan de
valsche munt, die gij mij in de
hand wilt stoppen 1 Al bleef zelfs
Uwe Alice onwrikbaar in hare
liefde jegens u, meent gij dan
inderdaad, dat hare oudets er
lijkheid die het rekenen verstaat.
Want of de gealli erd»n iet
al onderling eens waren »n nf
Duitschland al graag of niet
graag, zijn toestemming, gaven,
zoolang de fi ia cieele wereld
niet voor de leening van 800
millioen goudmark zorgde, was
het plan Dawes niet uit te voe
ren. De Finantieele wereld had
zich daartoe weliswaar bereid
verklaard, maar onder de stil
zwijgende voorwaarde, dat de
dienst der leening safe was. En
financiers zijn gewoon precies te
rekenen.
Het onderling compromis van
de geallieerden was wellicht
prachtig uit politiek oogpunt en
redde de samenwerking, maar
redde daarmee Duitschland's
ueconomiech leven nog niet, be
dreigde het veeleer. En met de
opbrengst van Duitschland's oeco
nomisch leven moet ten slotte
de dienst der leening gefinan
cierd, rente en aflooing betaald
worden. Dat begrepen niet al
leen de financiers, maar dat zou
den ook de groote en de kleine
kapitalisten begrijpen, die op de
leening moesten inschrijven. En
daarom zeiden de financiers,
vertegenwoordigd door den di
recteur van de bank van Enge
land en een vertegenwoordiger
van Wallstreet „neen" tegen de
po'itieke heeren, die alles zoo
netjes voor elkaar gebracht had
den. Zoo raakte de conferentie
in last.
Want de politiek, dat wou in
dit geval zeggen Frankrijk en
ten deele ook Belpiê wilden niet
terug. Zij wilden de macht hou
den om nieuwe geweldmaatre-
gelen tegen Duitschland te ne
men, wanneer zij dat noodig
achten en daarom aan de Com
missie van Herstel, waarin zij
de meerderheid hebben, de be
voegdheid voorbehouden Duitsch
land's in gebreke blijven, vast
te stellen en de noodige maat
regelen te nemen.
Maar deze macht beteekent
een voortdurende bedreiging van
Duitschland, een onzekerheid dat
voor zijn oeconomisch leven niet
alleen, maar de kans op een
r.og een enkel oogenblik aan
zouden denken, om hunne eenige
lieveling aan een gestraften mis
dadiger ten huwelijk te geven?"
Het woord misdadiger deed
den heer Hutschmidt wit worden
van woede het kookte in zijn
binnenstehij beet zich op de
lippen, maar durfde zijn tegen
partij toch niet aan, zóózeer
gevoelde hij zijne minderheid.
Van Glietz, zich houdende
alsof hij niets bemerkte, ging
ondertusschen met eene tergende
koelbloedigheid aldus voort
„Gij en uwe aanhangers, Pro
fessor 1 hebben zich tegenover
mij als onverbiddelijke rechters
betoond zulke onbuigzame en
onhandelbare rechters zult ook
gij vinden in dezelfde hoogere
standen, die gij eerst door uw
genie voor u hebt ingenomen,
zoodra zij namelijk op de hoogte
zijn van uw verleden. Al dat
vernederende echter en al dat
grievende kunt gij vermijden,
doch ten koste uwer beminde
Alice. In dat geval wil ik alles
gaarne met den mantel der
liefde bedekken uw naam blijft
ongedeerdgij behoudt uwe
betrekkingen en kunt daaren
boven met geiustheid het ambt
van hoofddirecteur der academie
van beeldende kunsten aannemen,
nieuwen strijd, die in het Roer
gebied gevoerd is met al zün
verwoestende gevolgen en op
erger wellicht, de kans op een
uiteenvallen van Duitschland, op
nieuwe, ontust in Europa en
nieuwe wanorde.
Met die kans voor oogen kun
nen de financiers geen leening
garandeeren en willen geen be
leggers op een Duitsche leening
inschrijven, want ze weten wel
waarom het gaat en dat Duitsch
land's intregiteit, Duitschland's
opkomst en nieuwen bloei nog
allerminst gewaarborg is. Zelfs
wanneer de pogingen om zijn
geldwezen in oeconomisch leven
door middel van de leeningen
en uitvoering der rapporten aan
vankelijk mochten slagen, zoo
lang Frankrijk zijn greep op
Duitschland houdt. Een Parijsch
correspondent, vriend van Frank
rijk, heeft het dezer dagen nog
geschreven, dat in Frankrijk
twee inzichten tegenover elkaar
staan óf verovering van ver
goeding, óf pandneming ter be
veiliging en Duitschland's ver
zwakking.. Wat hij er niet bij
gezegd heeft, maar naar ieder
weet, ook de financiers weten, is,
dat het tweede inzicht tot nu
toe Frankrijk's politiek geleid
heeft. Herriot heeft zich daarvan
een beetje willen losmaken, maar
de publieke opinie in Frankrijk
in Frankrijk gedoogt het niet.
En de strijd, die thans te Lon
den, die ook tusschen de finan-
rijk gestreden wordt, gaat om
dat losmaken.
Zoolang Frankrijk Duitsch-
lands machteloosheid als doel
blijft najagen, kan geen leening
aan Duitschland in deze om
standigheden veilig zijn. En
daarom gaat het niet enkel om
de bevoegdheden van de com
missie van herstel, maar nog om
een tweede punt. Het Roer
gebied heette indertijd alleen
militair bezet om de economische
exploitatie van dat gebied, ter
invordering van de schade-ver
goeding mogelijk te maken. Nu
het economisch ontruimd wordt,
heeft de militaire bezetting geen
zin meer wanneer de Franschen
hetwelk men zegt, dat u aan
geboden zal worden. En dewijl
het bevel tot de heropening van
den gerestaureerden schouwburg
in het begin van de volgende
week van den kooing te ver
wachten is, sta ik er bepaald op,
dat gij mij nog deze week
een kort en bondig, afdoend,
schriftelijk autwoord zendt. Is
dit antwoord negatief, dan kun
nen mijne onthullingen nog vóór
de feestelijke heropening door
de dagbladen opgenomen wor
den. Van al hetgeen ik u ge
vraagd en gezegd heb, mijnheer
Hufschmidt, neem ik geen enkele
jota terug".
De professor bleef als aan den
grond genageld staan. De heer
van Glietz ging, na koeltjes
gegroet te hebben, heen, en liet
den kunstschilder aan zijne som
bere overdenkingen over.
Zoodra deze zich alleen be
vond, begaf hij zich naar zijn
divan, viel al zuchtende daarop
neder en zag met angstvallig
heid de toekom tt tegemoet. Hoe
hij het geval ook bekeek, en
welke oplossing hij ook zocht
voor den onverbiddelijken eisch
van zijn doodsvijand, altijd en
altijd weer kwam hij tot den
treurigen slotsom, dat er voor
hem in de allereerste plaats niets
en Belgen daarmee niet iets
aiders beoopen. En deze logica
maakt de positie der Dui sch >s
onaantastbaar, wanneer ze de
volledige ontruiming van het
Roer-gebied eischen.
Want ook de Duitschers blij
ken van plan te zijn, niet op
alles ,ja" te zeggen. Ongetwij
feld begrijpen ze, dat ze aan de
financiers een bizonderen steun
hebben, niet wegens de Duitich-
gezindhrid dier bankiers, maar
wegens hun practiachen reali-
teits zin.
Een regeling kan alleen goede
uitkomsten opleveren, wanneer
ze demedewerkingder Duitschers
heeft. Dat hebben de geallieer
den noo t begrepen. Maar de
financiers hebben het hun ge
leerd. Daarom is de goedkeuring
der Duitschers van de wijze,
waarop de tenuitvoerlegging der
deskundige rapporten zullen ge
regeld worden, noodig en zullen
de Duitschers nu naar Londen
gaan niet om te onderteekenen
alleen maar om te onderhande
len. Toch heeft het Fransche
verzet zich ook hier doen gel
den. En het is weer een com
promis, dat de Duitschers alleen
medezeggenschap wil geven over
die punten, die buiten het ver
drag van Versailles vallen, waar
toe de Duitschers dus niet ver
plicht zijn. Maar een regeling
waarvan een deel niet is over
eenkomstig het verdrag van Ver
sailles, is in haar geheel met
dat verdrag in strijd, stelt het
andere voor dat verdrag in de
plaats. Maar dat in de plaats
stellen kan alleen gebeuren in
onderling overleg, wil de uitvoe
ring op de onderlinge samen
werking kunnen staat maken.
En het zou voor de toekomst
van Europa wel verschrikkelijk
zijn, wanneer de- geallieerden
dat niet inzagen.
We moeten losraken van de
fout van Versailles, maar we
kunuen daarvan alleen losraken,
wanneer Frankrijk van zijn in
zicht losraakt, door den boven
bedoelden correspondent ge
schetst, wanneer het zijn doel
anders en niets beters opzat, dan
den ganschen neteligen toestand,
waarin van Glietz hem gebracht
had, in al zijn kleuren, rond
borstig en oprecht ain zijne
beminde Alice te openbaren. Hij
zond dus zijn bediende naar de
academie, om voor heden de
les af te zeggen, kleedde zich
haastig aan, en begaf zich in
eene niet zeer opgewekte stem
ming naar de woning van den
baron. Na aldaar aangescheld
te hebben en binnengelaten te
zijn, geleidde hem de kamer
dienaar, die hem had open
gedaan, naar het atelier van de
jonkvrouw, die zich aldaar reeds
zoo vroeg in den morgen met
haar lievelingsstudie, 't teekenen
namelijk, onledig hield.
In zijne opgewondenheid had
Hufschmidt het aankloppen ge
heel en al vergeten. Toen hij
dus eensklaps de deur opende,
en zijne Alice hem plotseling
voor hare oogen zag staan, dien
zij op dat oogenblik aldaar aller
minst had verwacht, sprong zij
ten uiterste verbaasd van hare
zitplaats op, en onmiddellijk
ziende, dat er iets verschrikke
lijks met hem moest hebben
plaats gehad, vroeg zij hem met
de grootste ontsteltenis
ten opzichte van Duitschland
opgeeft.
VV.uit -li fuu. .a V sail!
staat niet op zichzelf, maar he. ft
in dit Fransche doel haar oor
zaak. En het is dit doel, dat
zich in de fouten van alle op
volgende conferenties uitspreekt
en dus thans de Londensche
met mislukking bedreigt.
Reeds meermalen hadden wij
gelegenheid er op te wijzen, dat,
als gevolg van de maatschappe
lijke evolutie, nieuwe instituten
naar voren komen, die hun plaats
in de zich steeds wijzigende
maatschappelijke tructuur inne
men.
Evenals een schip in volle zee
eerst een punt van den mast
vertoont, om dan langzaam maar
zeker in zijngeheelte voorschijn
te komen, ziet men ook die
nieuwe organen eerst als een
zwakke stip aan den maatschap-
pelijken horizont zich afteekenen,
om dan langzaam maar zeker
tot volle ontwikkeling te komen.
Zoo waren reeds eenige jaren
de eerste lijnen van de nieuwe
instituten, die thans op het ter
rein van de sociale verzekering
naar voren komen, zichtbaar, en
stond het voor velen vast dat,
waar eerst de Zeeongevallenwet,
daarna de Landbouwoogevallen-
wet, wat de uitvoering betreft,
meer en meer aan het innitiatief
werden toevertrouwd, ook de
bestaande industrieele Ongeval
lenwet spoedig geheel zou wor
den omgebouwd. De nieuwe lijn
week meer en meer van de over
heidsbemoeiing af, om ten slotte
geheel in de richting van het
particulier initiatief te gaan. De
verklaringen van den Minister
van Arbeid in de le Kamer en
het aanhangig maken van het
voor ontwerp Ziekte- en Onge
vallenverzekering bij den Hoo-
gen Raad van Arbeid laten thans
dan ook geen twijfel meer over
en met vrij groote zekerheid
kan nu wel gezegd worden, dat
„Wat scheelt er toch aan,
Leopold I"
„Ach, beste Alice I vergeef mij
mijn vrijpostig binnentreden,
maar het is mij, alsof mijn leven
van eene enkele minuut afhangt"
„Is u dan een ongeluk over
komen Gij komt mij zoo
vreemd, zoo zonderling voor
wat is er toch gebeurd Zoo
heb ik u nog nooit gezien".
Juist, juist, mijn beste I Gij
zegt wél, dat gij mij nog nooit
gezien hebtdoch gij kent mij
ook nog niet. Gij ziet wel wie
en wat ik ben maar gij moet
ook weten, wie en wat ik g e-
w e e s t ben gij moet mijn
verleden wetengij moet ook
weten, wie en wat ik in de da
gen was mijner jeugd en jonge
lingschap.
„Wat is dat voor wartaal,
Leopold! Welk belang kan ik
hebben bij uw verleden, en bij
de dagen uwer jeugd en jonge
lingschap Zooals gij heden zijt,
zijt gij de mijne over 't overige
bekommer ik mij niet".
Zijn gelaat helderde merkbaar
op, en hij haalde ruimer adem.
„Ja, dat wist ik ook wel 1"
antwoordde hij haar. En toch
moet ik u vertellen, wat mij op
het hart ligt, beste Alice I"
(Wordt vervolgd.)