ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHVLAANDEREN
Wekelijkscb Omzicht,
Door liefde overwonnen.
Landbouw Tentoonslellig
BRESKENSCHE COURANT
VERSCHIJNT WOENSDAGS EN ZATERDAGS IN ALLE PLAATSEN VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Abonnementsprijs per drie maanden f 1.25
franco per post f 1,40
A d v e r t e n 11 e p r Ij s v a n 1 5 regels 75 cent
Elke regel meer 15 cent. Ingez. Meded. 30 ct. p. regel.
Drukker-Uitgever
E. BOOM—BLIEK
TNo.,020iB breskens p°7%r0
Abonnements-Advertenties zeer billijk tarief.
Advertenties worden aangenomen tot ulterljjk
Dinsdag- en Vrijdagmiddag 1 uur
33e Jaargang
Woensdag 23 Juli 1924
Nummer 2946
Het leven ia een aaneenscha
keling van compromissen. Dat
beseffen we allemaal, zoodra we
de eerste jeugdjaren acuter de
rug hebben en ervaren, dat we
onze liefste wenschen en vaak
onze liefste beginselen met de
werkelijkheid in overeenstem
ming moeten zien te brengen,
willen we van ons leven nog een
draaglijk geheel maken. Maar
in het politieke leven is dit wel
in bijzondere mate. De prakti
sche politiek is feitelijk niet an
ders dan de toegepaste kunst
van de compromissen. Ook dat
hebben we altijd geweten. En
we zijn het de laatste jaren in
buitengewone duidelijkheid ge
waar geworden. Niemand zal
zich daarom ook verwonderen,
dat we naar een nieuw compro
mis in de internationale politiek
op weg zijn.
Mac Donald, de Engelsche
premier, heeft zich gehaast op
de noodkreet van zijn bedreig
den Franschen collega te hulp
te snellen. Dat was niet enkel
een uiting van kameraadschap.
De drang naar zelfbehoud sprak
er zich eveneens in uit. De tal-
looze nederlagen, die de Engel
sche regeering tegen den tegen
stand van conservatieven en li
beralen lijdt, kan haar sinds lang
overtuigd hebben, dat ze in En-
geland's binnenlandsche politiek
van haar beginselen en idealen
niet veel zal kunnen verwerke
lijken. Maar Mac Donald heelt
nog een ander ideaal.
Hij wil Europa den vrede te
rugbrengen en daarmee de Euro-
peesche beschaving redden. Het
is een ideaal, waai voor het de
moeite waard is zich de opoffe-
ringen te geti oosten, die de ar-
beidersregeering ongetwijfeld
brengen moet. Maar het is ook
het eenige, dat haar nog op de
been houdt. Want zoo liberalen
en conservatieven Mac Donald
en zijn collega's nog aan het
bewind laten, dan is het wel voor
een goed deel om hen de kans
,En welke hinderpaal zou er
dan volgens uwe meening in den
weg kunnen komen vroeg hem
de professor met een venijnig
glimlachje.
„Dit beletsel, mijnheer Huf-
schmidt, ligt in eene gebeurtenis,
die reeds vele jaren geleden
te Weenen heeft plaats ge
had. Vergun mij, Professor I u
die treurige geschiedenis te ver
halen ongeveer met dezelfde
woorden, als waarmedeik dezelve
onlangs en bij toeval gelezen
heb in een der te Weenen ver
schijnende dagbladen uit dien
tijd. Zoo dan ter zake 1 In eene
der groote voorsteden van Wee
nen woonde, ettelijke jaren ge
leden, een huisgezin, hetwelk
toen in de bitterste ellende ver
keerde. De huisvader was door
voortdurende ziekelijkheid niet
in staat om te arbeiden, en de
vrouw, in hare hoedanigheid als
Werkster, in geenen deele bij
machte, om alleen het brood te
verdienen voor een bijna altijd
bedlederigen echtgenoot en drie
nog zeer jeugdige en zwakke
te laten dit ideaal te verwezen
lijken en zoo mogelijk den Euro-
peeschen warboel te ordenen,
waartoe conservatieve zoowel
als liberale regeeringen onmach
tig zijn gebleken. Maar deze or
dening, daarvan is Mac Donald
zich ongetwijfeld bewust, eischt
de Fransch-Engelsche samen
werking. Zoolang de mogelijk
heid daarvan dan ook openblijft,
schijnt zijn ministerieel bestaan
verzekerd, maar ook zijn ideaal
voor verwezenlijking vatbaar.
Die laatste gedachte ontneemt
aan de zorg die zich in zijn
spoedige overkomst naar Padjs
voor zijn ministerieel leven uit
spreekt, haar egoïstich karakter.
Mac Donald is ongetwijfeld vol
komen te goedertrouw wanneer
hij zich de toekomstige redder
van Europa waant. En dit ge
loof, deze vurige begeerte Om
de menschheid een dienst te
doen, is het, veel meer dan de
zorg voor het eigenbelang, die
hem aan het voortduren van zijn
ministe schap doet hechten. Zou
hij daarvoor dan niet de com
promissen over hebben, waartoe
het leven ons allen dwingt
Maar te Parijs moesten feite
lijk drie compromissen tot stand
komen. Het eene was dat tus-
schen Mac Donald en Herriot,
die te Chequers te zeer van we-
derzijdsche hartelijkheid genoten
om te meiken, dat ze het niet
in alle opzichten met elkaar eens
waren. Het andere was dat tus-
schen Herriot en de Franschen,
die eerst door Mac Donald's
toelichting begrepen hadden, dat
ook Herriot's verlangen hem te
ver ging. En het derde eindelijk
was de overeenstemming, die
bereikt moest worden tustchen
het compromis Mac Donald -
Herriot eener en het compromis
Herriot—Frankrijk anderzijds.
Was het wonder, dat de mani
pulatie niet in allen deele ge
lukte en men er de voorkeur
aan gaf het gebrek aan volledige
overeenstemming door een nieuwe
frace als een andere mantel der
lietde te bedekken
Maar dit laat het werk van
kinderen, waarvan de oudste pas
den leeftijd van dertien jaren
had bereikt. Door honger en
koude want het was winter,
was dus het beklagenswaar
dige vijftal aan de nijpendste
armoede ten prooi. Doch, wat
gebeurde er Leopold aldus
was de naam van het oudste der
drie kinde en een knaap, die
buitengewoon veel aanleg voor
het teekenen had, en op school
daarin altijd den eersten prijs
behaalde, kwam op de misdadi
ge gedachte, om Oostenrijksche
coupons na te maken niet alleen,
maar ook om ze uit te geven
voor echte munt. Mocht ook al
het teekentalent van den dertien-
jarigen knaap uitstekend genoemd
worden, hij bracht nochtans geen
wonderen voortmaar zijne
proefstukken waren toch van dien
aard en zelfs zóó gelijkend, dat
men ze er geen bijzonder
acht op slaande des avonds
zeer goed voor echte coupons
van de hand kon doen. Op deze
wijs had de deugniet reeds ver
scheidene coupons aan dezen en
genen voor echte in de hand
gestopt, toen hij eindelijk op
heeterdaad werd betrapt, en
evenzeer als zijne ouders met
welker voorkennis en toestem
ming alles geschied was een
geruimen tijd in den kerker voor
het slot-comp omis aan de Lon-
densche confe entie over. Zal
daar Mac Donald het laatste
restje van zijn beginselen van
internationale politiek aan de
Fransche begeerigheid offeren
Het zou in de lijn liggen, die
de vorige Britsche premiers volg
den. Maar juist omdat men daar
mee geen resultaat bereikte, is
aan Mac Donald de beurt gelaten.
Wanneer hij ook dit laatste
restje offert, dan offert hij daar
mee ook zijn kans en zijn ide
aal, welljcht zelfs de laatste
kans, die Europa gelaten werd.
Want het is duidelijk, waarom
het thans gaat. Het compromis
tusschen Herriot en de Franschen
is tot stand gekortien. Ook het
compromis tusschen Herriot en
Mac Donald leek geslaagd.
H et zijn juist de punten, waarop
deze twee comprommissen van
het verschil aangeven. Mac Do
nald en Herriot hebben haar
ieder op zijn wijze belicht. De
Commissie van Herstel is in haar
eer en bevoegdheden hersteld.
Het gevaarlijke idee van een
nieuwe commissie heeft Mac Do
nald losgelaten. Maar het gaat
er nu om, of die commissie als
tot nu toe een Fransch orgaan
zal blijven, dienstig aan de Fran
sche belangen. De beide minis
ters hebben goedgevonden, dat
er. ook een Amerikaan in zou
worden opgenomen. Maar ook
dat is niet het beslissende.
Mac Donald wil, dat deze
Amerikaan de beslissing zal heb
ben zoodra maar een der leden
uit de commissie het over het
al of niet in gebreke blijven van
Duitschland niet met de anderen
eens is. En Herriot heeft in den
Franschen Senaat verklaard, dat
hij alle scheidsrechterlijke be
slissing buiten de commissie om
geweigerd had en de Amerikaan
er als gewoon lid in zitting zou
nemen.
De beteekenis van het verschil
is duidelijk. Het blijft een strijd
tusschen de Fransche en de En
gelsche opvatting van het her
stel, dat men thans door de uit
voering van de rapporten wil
zijne misdaad moest boeten".
Van Glietz zweeg eenige oogen-
blikken in afwachting of de heer
Hufschmidt ook iets repliceeren
zoudoch geen antwoord krij
gende, Btond hij op, trad naar
den professor toe en vervolgde
op een vastberaden toon
„Kunt gij u niets dergelijks
herinneren, Professor Ik heb
toch daadzaken opgenoemd, en
u die feiten verteld bijna met de
zelfde woorden, als waarmede ik
ze, zooals ik u zeide, gelezen
heb in oude dagbladen, die mij
een paar maanden geleden bij
toeval onder de oogen kwamen.
Het tooneel mijner geschiedenis
was Weenen, en de held van 't
gebeurde werd in het door mij
gelezen dagblad met naam en
toenaam genoemd, en die hoofd
persoon heette Leopold Huf
schmidt".
Het gelaat van onzen profes
sor had bij het vernemen van al
dat gebeurde de uitdrukking
gekregen van een waanzinnige.
Alleen de naam van Leopold,
door van Glietz in den loop van
het verhaal genoemd, was hem
reeds door merg en been gegaan;
maar de daarop volgende bij
zonderheden waren door den
verhaler zóó naai het leven ge-
teekend, dat er bij den heer
Hufschmidt niet de minste twijfel
trachten te benaderen, maar
waarboven de Franschen altijd
het Damocles-zwaard van hun
sancties willen laten hangen. De
Londensche finantieele wereld
heeft het dreigend gevaar al
beseft en doen weten, dat het
niet wilde meewerken tot het
verschaffen van de leeping, die
Duitschland volgens de rappor
ten zou moeten krijgen, wanneer
het gevaar van Fransch ingrijpen
en van andere controle over het
bezette gebied dan waarin het
plan Dawes voorzag, het besten
dige blijft. Dit tweede punt wijst
op de tweede moeilijkheid, die
in de ontruiming van het Roer
gebied gelegen is. Zij spreekt
eveneens het verschil tusgchen
het Fransche en Engelsche stand
punt uit. Zal de Londensche
conferentie het kunnen overbrug-
fen Wanneer de kunst der po-
tiek de kunst der compromis
sen is, dan zal deze conferentie
van Mac Donald's belt id onge
twijfeld sterke staaltjes te zien
moeten geven. Maar het schijnt
wel of de Engelsche premier
zich daarin vrij zeker zal schikken.
Ook met Egypte wil hij 't met
een compromis over Soedan pro-
beeren. Het is wellicht de vei
ligste weg. Maar ook de lang
zaamste, En wie jong en geest
driftig is, wil gewoonlijk van
dien weg niet weten.
De Vlaamsche nationalisten
hebben het opnieuw getoond,
toen ze hun eigen feest ter her
innering van den Guldensporen
slag op touw zetten en daarmee
de officieele feestviering, die
van de Vlaamsche minimalisten
uitging, boycotten.
Niet met het mindere, met
het volle pond hunner Vlaamsche
eischen alleen willen ze zich te
vreden stellen.
Het is ongetwijfeld waar dat
het betere vaak de vijand is van
het goede, en de weg van het
leven den weg der compromis
sen is.
Maar het blijft ook noodig de
vaan der beginselen hoog te dra
gen als een veilig en zeker tee-
ken in den onzekeren strijd.
meer overbleef of hij zelf was
die Leopold. En dat hij zich
niet had bedrogen, bewezen de
allerlaatste woorden van het
verhaal.
„Waarlijk, mijnheer v. Glietz I"
stamelde hij doodsbleek en
om toch iets te zeggen ,al
dat gebeurde in mijne jeugd was
mij inderdaad geheel en al door
het hoofd gegaan. Twee en
twintig jaren is het reeds geleden,
en door de ontzettende wisse
lingen in mijn volgend leven,
zijn de gebeurtenissen uit mijne
jeugd geheel op den achtergrond
geraakt, zoodat ik er niet meer
eens aan dacht".
„Ik begrijp zeer goed"
aldus ging van Glietz met een
valsch glimlachje voort, en maar
al te goed gevoelende, dat hij
aan de winnende hand was
„Ik begrijp zeer goed, dat het
alles behalve aangenaam is, als
er dan eensklaps iemand op
komt dagen, die zulke oude en
vuile historietjes weer op komt
halen, en ze den hoofdpersoon
er van onder den neus wrijft".
De kunstenaar beet zich op de
lippen, en vroeg hem toen nog
al spijtig
„Maar hoe zijt gij dit alles te
weten gekomen
„Hoofdzakelijk door louter
toeval, Professor 1 zooals ik u in
De Groote
te kluist.
V e r v o 1 g.
De Bekroningen.
Gevolg gevend aan onze mede-
deeling in dit nummer de uitslag
der bekroningen te geven, laten
wij die hieronder zoo uitvoerig
mogelijk volgen
Beginnen we met de Afdeeling
Paarden
Hengsten: Klasse 1, hengsten
geboren in 1920 of vroeger,
hoogte 1.65 of meer. Eerste prijs
Deda van Corns Zeegers te
Terneuzen, tweede Germain de
Caneghem van P. J. Lanoije, te
Aardenburg, derde Burrhus d'
Ahea vau Gebr. Aernaudts, Sluis,
vierde Fleur de Fantan van G.
Buijsse, Biervliet, 5e Marinus
Zuid van Leop. de Bruyckere,
Sluis-Heille, 6e Adriaan van
Gebr. d'Hoore, Sluis.
Klasse 2. Hengsten geboren
in 1920 of vroeger, hoogte min
der dan 1.65 M.
Eerste: Moustache van Leop.
de Bruyckere, 2e Sultan van
Gust. Buysse, 3e Fantan d'Yz
van dezelfden, 4e Pacha de
Baeygem van H. V. Esperance
te Schoondijke, 5e Condé de
Laboureur van C. A. de Bruyc
kere te Breskens, 6e Joubert v.
P. J. O. Lannoye, 7e, Rève d'
Or van Ed. Deveneijns te IJzen-
dijke.
Klasse 3. Hengsten geboren in
1921 hoogte 1.64 M. of meer.
Eerste Donateur van P.Lan
noye, 2e Cavalier de Veerhoek
van R. Stuim te IJzendijke, 3e
Drinker d'Aardenburg, van P.
Lannoye, 4e Vaiuqueur d'Ahea
van Gebrs Aernaudts, 5e Frits
d'Ahea van dezelfden. 6e Bien-
fait de Sasput van C. Cammaert
Schoondijke, 7e Kobalt Je Zeeuw
van L. de Bruyckere.
Klasse 4. Hengsten geboren
in 1921, hooger dan 1.64 M.
Eerste en eenige prijs, Nero
van A. Risseeuw iz. te Retran-
chement.
Klasse 5. Hengsten geboren in
den aanvang van ons gesprek
reeds gezegd heb. Onder een
hoop misdruk, hetwelk ik door
zoeken moest, viel mijn oog toe
valligerwijs op een paar dag
bladen, die er onder verzeild
geraakt waren, en in eep daarvan
vond ik het tragisch geval ver
meld, hetwelk ik u verhaald heb.
Gij begrijpt natuurlijk wel, dat
dit koren op mijn molen was.
Dat exemplaar zal ik goed be
waren, dacht ik want bij tijd
en gelegenheid kan de inhoud
er van in mijne hand een uit
muntend werktuig zijn, om profes
sor Hufschmidt te doen storten
van het toppunt van eer, hetwelk
hij met alle talenten toch
grootendeels met behulp van de
partijdige en wispelturige Mevr.
Fortuna bereikt heelt".
Behalve de namen der veroor
deelden aldus ging van Glietz
voort „werd ook de hun toe
gevoegde verdediger genoemd,
een arme advokaat, welke in die
dagen zijn praktijk eerst begon
uit te oefenen, en het tot heden
toe, dat wil zeggen na een tijds
verloop van twee en twintig
jaar niet verder gebracht heeft,
dan dat hij er thans een paar
karig bezoldigde klerken op na
kan houden. (Wordt vervolgd.)
